Zomer 2016 en zoals ieder jaar maakte ik met 3 vrienden een zeiltocht. Dit jaar voeren we van de Grevelingen naar Den Oever. Voor de route hadden we de keuze tussen of de Oosterschelde en dan over zee naar het Noorden of eerst een stukje binnendoor en dan via Stellendam de Noordzee op. De weersvoorspelling maakte dat de keuze op de route binnendoor viel.

We vertrokken 's morgens vroeg uit Bruinisse voor de eerste hindernis, de Grevelingensluis. Gelukkig ging dat vlot en vervolgens voeren we met uitgerolde Genua een paar mijl verder naar de verrekte overbodige en altijd langzaam schuttende, Krammersluis. We hadden geluk, de sluisdeuren stonden open en er was nog ruimte. Net voordat de sluisdeur ging sluiten kwam er op volle kracht een Duits zeiljacht de sluis invaren. Met veel te veel vaart stuurden de Duitsers op ons af en pas heel dichtbij werd er achteruit geremd. Dat remmen lukte maar gedeeltelijk. Gelukkig stond een van mijn vrienden klaar om de op ramkoers liggende boeg af te houden. Door het achteruit slaan draaide de kont van de Duitse boot van ons weg en even later lag de Duitse boot dwars in de sluis. De Duitsers beleefden zo hun moment van glorie met veel aandacht vanaf de andere boten in de sluis en een aanwijzingen roepende sluiswachter. Duitse man druk in de weer met lijnen en roepen tegen zijn vrouwelijke metgezel, die chagrijnig kijkend bleef zitten en geen hand uitstak. Met de hulpvaardige handen van mijn vrienden lukte het de Duitse boot keurig langszij afgemeerd te krijgen.
Toen we dachten dat daarmee de rust in de sluis was weergekeerd, kwam er een nieuw kijkspel. Een heftige op fluistertoon gevoerde woordenwisseling, waarvan ik één wat harder uitgesproken woord verstond. 'Arschloch' noemde ze hem. Daarop gebaarde ze boos naar een omgevallen koffie mok. Benieuwd hoe het zou aflopen en als welkome onderbreking tijdens het trage schutten volgde ik het verloop.
De sukkel ging een dweil pakken voor de gemorste koffie en daarna de kajuit in om een thermosfles te pakken en haar opnieuw in te schenken. Het viel me ook op dat hij op deze vroege morgen, met nog nauwelijks wind, zeilhandschoentjes droeg. Later toen we verder voeren bleek het een van de vrienden ook opgevallen en die gaf als verklaring voor de handschoenen 'geen katje om zonder handschoenen aan te pakken’.

Eindelijk de Krammersluis uit bleek het prachtig zeilweer, de wind was wat aangetrokken en de zon prikte af en toe door de wolken. Zeilend gingen we op weg naar het volgende obstakel, de Volkeraksluis. Onderweg zette ik koffie en onder de koffie zaten we te ginnegappen over het Duitse stel.

Twee uur later, toen we de Volkeraksluis invoeren, kwam het Duitse stel er weer aan. Wij meerden af en tot mijn verbazing meerden de Duitsers, ondanks dat er volop plaats was, tegen mijn boot aan. Hij met de handschoentjes reageerde op mijn verbaasde blik, door uit te leggen dat hij de hulpvaardige handen had leren waarderen.
De stuurkuip van de Duitse boot bevond zich naast die van mijn boot en zo had ik goed zicht op de Duitse, die ook deze keer geen hand uitstak. Het liep inmiddels tegen de middag en het was warm geworden. De maten en ik hadden wat laagjes kleding uitgedaan en zo ook de Duitse. Schutten is vooral wachten en verveling, dat en mijn niet aflatende belangstelling voor het vrouwelijk geslacht maakte dat ik haar eens goed opnam. Ik zag dat ze een kort broekje aan had en een geel mouwloos shirtje, dat strak om haar bovenlichaam spande. Geen bh er onder, die had ze niet nodig. Wel zag ik twee tepelpunten de stof van haar shirtje naar voren drukken. Nog steeds een chagrijnige gezicht, donker haar in een kort staartje en mager. Merkwaardig dacht ik, nauwelijks tieten en dan van die grote tepels, hoe zal dat er zonder shirtje uitzien? Mijn ongegeneerd opnemen van haar fysiek was haar waarschijnlijk opgevallen, want ze grijnsde naar me en stond op om de kajuit in te gaan. Zo gaf ze me de gelegenheid de rest van haar lichaam te bekijken. Klein, mager, geen kont en dunne beentjes. Niet mijn type.

Ze kwam terug met een banaan in haar hand en ging weer zitten. Snelle blik mijn kant uit, oordelend vanuit wat er daarna gebeurde, om te zien of ze mijn aandacht had. Ze pelde de banaan half af, keek mijn kant uit en vormde een overdreven "O" met haar mond. Vervolgens schoof ze, mij aankijkend, de halve banaan suggestief naar binnen, om daarna de banaan weer terug te trekken. Weer naar binnen en met een stukje er af gebeten weer uit haar mond.
'Wollen Sie auch?', zei ze de banaan ophoudend.
'Ja gerne.'
Ze brak een stukje banaan af, stond op en reikte me het stukje banaan aan. De verbaasde blikken van mijn vrienden en haar man of vriend negerend stak ik het stukje banaan in mijn mond en at het op. Ze hadden wel gezien dat ze me banaan gaf, maar niet wat er aan vooraf gegaan was. Wel volgde er weer een gefluisterde discussie tussen de Duitsers met een blik van hem mijn kant uit.
De sluisdeur ging open, mijn vrienden maakten de Duitse boot los en de Duitsers voeren weg. Wij gooiden los en voeren naar ons laatste obstakel van die dag, de Haringvlietbrug, om vervolgens naar Stellendam te zeilen.
‘Had je Anschluss?’, vroeg een van de maten nog, daarmee het banaan incident ter sprake brengend.
‘Ach, jullie kennen me. Altijd in voor verboden vruchten’.

De volgende morgen ging de wekker om 06.00 af. We wilden vroeg vertrekken om zo veel mogelijk de stroom mee te hebben naar IJmuiden. Helaas bleek het ondanks de voorspelde windkracht 2-3 bladstil en na het raadplegen van twee windvoorspelling apps zag het er voor die dag slecht uit. Het idee om het hele stuk op de motor te varen trok ons niet aan en er ontstond een alternatief plan.
Twee van de vrienden wilden als fanatieke wandelaars een wandeling gaan maken langs het Flaauwe werk en naar het pittoreske Goedereede, de derde sloot zich er bij aan en ik besloot er een dag met uitgestelde onderhoudsklusjes aan de boot van te maken.

Om een uur of 9 vertrokken de mannen voor hun wandeling en ik liep een stukje mee om bij de Plus in Stellendam brood en een traktatie voor na de wandeling te kopen. Met verse broodjes en 4 Bosschebollen sloot ik aan in de rij voor de kassa. Tot mijn verrassing zag ik voor me in de rij de kleine chagrijnige Duitse. Drie maal is scheepsrecht, dacht ik en ik wenste haar beleefd een 'Guten Morgen.'
In haar blik zag ik herkenning en ik kreeg een 'Guten Morgen’ terug en zo waar met een glimlachje. Ze kan dus wel blij kijken, dacht ik nog. Met haar stunt met de banaan in gedachten, stapte ik buiten de winkel flink door om haar op de terugweg naar de haven in te halen. Dit met de gedachte: Je weet maar nooit wat voor avontuur of verhaal voor de vrienden het kan opleveren. Al voor we het dorp uitwaren haalde ik haar in en ik stelde haar voor om samen op te lopen. Mijn voorstel werd beantwoord met een neutraal, 'wie Sie wollen.'
Er kwam een geweldige openingszin in me op. 'Wie gehts mit Ihren Arschloch?'
Verder gebruik ik in dit verslag de vertaling van onze conversatie in het Nederlands.
Ze keek even geschokt en toen begon het te dagen. 'Oh, u hebt gehoord hoe ik mijn vriend noemde.'
Al pratende ontdooide ze en het werd een geanimeerd gesprek waarbij we al kletsend overgingen van het formele u op het informele jij.
Ze bleek Petra te heten en ze was op stap met Kurt die ze sinds een half jaar kende. Bij het horen van de naam Petra schoot me een flauw rijmpje uit mijn middelbare schooltijd te binnen "Bitte, bitte Petra gib mir die andere Titte, denn die eine ist leer und functioneert nicht mehr". Ik keek nog even opzij, bij gebrek aan tiet sloeg dit niet op deze Petra.
Na wat prietpraat over waar ze geweest waren en waar Kurt nog naar toe wilde, vertelde ze dat er iets mis was met de motor van de boot. Kurt was op een leenfiets van de havenmeester naar Hellevoetsluis om een onderdeel te halen.
Het was hun eerste vakantie samen en ze was het varen en Kurt zat. Het varen was saai en de relatie met Kurt werd ook saai. Het gesprek was inmiddels zo geanimeerd geworden dat ze ook informatie begon te delen die ik zelf niet zo snel met een vreemde gedeeld zou hebben.
Toen ze Kurt pas kende was de seks goed, maar daar was weinig van over. Nu drong het ‘Schwein’ er voortdurend op aan om haar 'ins Arschloch zu ficken.'
Ik begon te lachen en vertelde haar dat poepstampen mijn ding zeker niet is.
Haar vertrouwelijkheid en de verloren broeierige windstille dag maakte dat ik haar als een uitdaging begon te zien. Ik begon haar te vertellen wat een geluksvogel Kurt was om samen met haar op een boot te zijn en wat ik in plaats van anale seks met haar zou doen als ik Kurt was. Mijn betoog over oraal opwarmen en diverse standjes, besloot ik met 'en als je dan gillend van genot klaar komt, dan wil ik je in de ogen kijken.'
Ze keek me aan en zei: 'Jij bent een vies oud varken.'
Vies?. Nee ik had me vanmorgen al gedoucht.
Oud? Ja dat klopte. Ik schatte ons leeftijdsverschil een jaar of twintig.
Varken? Nee, alles wat ik beschreven had behoort tot de "normale" sekspraktijk, totaal geen extreme seks en zeker niet anaal.
Om dat allemaal in het Duits uit te leggen ging me te ver en de situatie was ook behoorlijk absurd. Op een hete windstille dag liepen we, een getrouwde man van 60 naast een vreemde vrouw van een jaar of 40, op een stoffige weg langs een scheepswerf en een betoncentrale over seks te praten.
Ik volstond dan maar met de korte reactie dat oud in mijn geval betekende 'veel ervaring.'
Het jachthaventerrein kwam in zicht en daarmee het moment van gedag zeggen.
'Wil je zo iets bij me komen drinken?' Overigens een belachelijke vraag, want mijn intenties waren duidelijk anders dan gezellig wat drinken. Geen reactie van Petra.
50 Meter verder kwamen we bij de steiger waaraan mijn boot lag. Ik stak mijn hand op ten afscheid.
'Welke box?'
'C 41.'
Petra liep door en ik ging naar mijn boot. Tot mijn tevredenheid zag ik dat de buurboten verlaten waren. Als het stel met drie kinderen nog op hun boot waren geweest dan had ik een list moeten verzinnen. Mijn gevoel zei 5 minuten en dat kwam uit.
Ik haalde in afwachting van Petra's komst de, voor de vrienden bedoelde, Bosschebollen alvast uit de verpakking en stak mijn hoofd uit het kajuitluik. Omgekleed of gedeeltelijk ontkleed kwam ze in een rode bikini en op teenslippers de steiger op, met in haar hand een tasje.
Tsjjaa die bikini, het bovenstukje had ze niet echt nodig en het broekje... er was weinig stof nodig om haar magere kontje te bedekken.
Ik liet haar voorgaan de kajuit in. Nieuwsgierig keek ze rond en naar de Bosschebollen wijzend: 'Hmmm lekker, heb je op bezoek gerekend?'
'Nee' zei ik 'ik heb een slagroom verslaving'.
Gefronste wenkbrauwen, gevolgd door een vragende blik.
'Ik ben gek op slagroom en ik eet het graag op nieuwe manieren'.
'Wil je hier gaan zitten?' vroeg ik op de kajuittafel kloppend. Verbaasd kijkend ging ze op de hoge kajuittafel zitten en ik pakte een mes om een van de Bosschebollen door te snijden. Ik likte wat chocolade van een halve bol en drukte een kus op haar lippen.
'Hoe smaakt dat?'
Ze likte haar lippen af en zei, 'naar chocolade natuurlijk.'
Ik nam een flinke hap slagroom, kuste haar weer en verlokte haar nu tot een tongzoen.
'Hoe smaakte dit?'
'Je bent gek, naar slagroom natuurlijk.'
'Nu wordt het nog lekkerder', zei ik terwijl ik het bovenstukje van haar bikini los maakte. Ze protesteerde niet en dat wat ik te zien kreeg overtrof mijn verwachtingen. Er kwamen een paar heel kleine maar parmantige tietjes te voorschijn, met zoals ik al verwachtte grote naar voren priemende bruine tepels. Geile tepels vond ik het.
Terwijl Petra rustig bleef zitten en keek alsof mijn actie normaal was, pakte ik het mes en ik smeerde haar tepels voorzichtig in met slagroom. Ik bukte me en begon de slagroom van haar tepels te likken om het daarna met een tongzoen met Petra te delen. Ze kuste lekker en ik voelde een klein spits tongetje en scherpe tandjes.
Van de kus terug naar de tepels, als experiment om ze met zuigen nog groter te krijgen, dat lukte. Ik was al gil maar die tepels…
Al zuigend voelde ik dat Petra met haar hand mijn kruis verkende en door de stof van mijn korte broek heen mijn pik begon te kneden. Met een 'plop' geluidje liet ik haar tepels om de beurt uit mijn mond ontsnappen.
'Je hebt lekkere geile tepels.'
'Jij bent hartstikke gek.'
'En geil' zei ik, mijn korte broek en slip uittrekkend om haar mijn stijve pik te tonen. De voorhuid helemaal teruggetrokken, mijn eikel in zijn volle paarse gezwollen glorie zichtbaar. Ik smeerde mijn eikel met slagroom in en zei: 'Nu is het jouw beurt.'
Petra kwam van de kajuittafel af en ik ging er op zitten. Petra bukte zich voorover en waar ik verwacht had dat ze de slagroom er af zou likken, verdween mijn hele eikel met slagroom en al in haar mondje. Die is gek op slagroom! dacht ik. Ze liet mijn eikel weer uit haar mond glijden waarbij ze als het ware met haar lippen de slagroom er af schraapte. Dat voelde heerlijk aan en vroeg als het ware om meer.
'Nog een beetje slagroom?' Ze likte haar lippen af en knikte.

Het werd tijd om de tweede Bossche bol open te snijden en met een halve Bosschebol smeerde ik overdadig veel slagroom op mijn eikel. Deze keer likte Petra de room er af en ik likte de chocolade van mijn vingers. Na het likken ging ze over tot rustig pijpen. Ik keek omlaag en genoot er van om te zien hoe er in dat kleine mondje heel veel van mijn pik paste. Ik had voor het vervolg een ander idee in mijn hoofd, maar ze pijpte zo lekker dat ik mijn handen op haar hoofd legde, om haar te helpen met de heen en weer beweging over mijn pik. Zo dacht ik ook te voorkomen dat ze zou stoppen. Waarschijnlijk steunde ik daarvoor iets te hard en ik vermoed dat ze bang was dat ik in haar haar mond ging komen, want helaas, ze stopte met pijpen.
Dan maar verder met mijn eerdere plan. Ik voerde haar nog een stukje Bosschebol en vervolgens kuste ik haar. Ik proefde geen pik smaak, alleen maar chocolade en slagroom. Ik zakte door mijn knieën om haar bikinibroekje uit te doen. Ik zag een grote natte vlek in haar kruis. Een glad haarloos buikje en een haarloze poes werden zichtbaar. Met mijn vinger veegde ik ter bevestiging van wat mijn ogen al zagen door haar gleufje. Soppend nat en duidelijk klaar voor actie.
'Wil jij nu op de tafel gaan zitten?' Ze voldeed aan mijn verzoek, zonder vragen en met een ondeugende grijns ging ze zitten. Ze anticipeerde op wat er ging komen, door haar benen wat te spreiden. Ik doopte mijn vingers in de resten van de twee geruïneerde Bosschebollen en smeerde grote klodders slagroom op haar schaamlippen.
'Ja, nu likken' klonk het enthousiast.
Dat deed ik dus. In hurkzit op de kajuitvloer had ik de juiste hoogte om het slagroom van haar geile natte flamoes te likken. Tijdens het likken merkte ik dat ze haar benen verder spreidde in blijde afwachting van een befbeurt. Bij de laatste likjes proefde ik haar nattigheid samen met de slagroomsmaak. Een vreemde vrouw bij de eerste seks al uitgebreid beffen, dat ging me te ver. Daarbij kwam dat er uit mijn, al met een pijpbeurt verwende snikkel, vocht drupte en ik dus smachtte naar actie.
Ik stond op en richtte mijn kloppende tampeloeres op de schoongelikte roze opening.
'Ho stop, alsjeblieft, wacht even. Wil je mijn tasje aangeven?' Ik pakte het tasje van de bank en gaf het haar. Ze ritste het tasje open en haalde een condoom tevoorschijn, zo werd duidelijk waarom ze een tasje meegenomen had.
Omdat ik een liefhebber ben van de "blanke sabel" ben, dacht ik eerst, shit!. Het condoom om mijn pik heen rollend, dacht ik, je weet maar nooit. Petra bleek "als verstandige oudere meid, goed voorbereid".
Toen snel dat stomme puntje van het condoom op haar ontvankelijke spleetje gericht, even wat druk en hup naar binnen. Nog wat druk en toen tot de wortel er in. Ik was al te veel opgegeild voor tedere slow seks en mijn indruk van Petra was dat die vooral een goede heftige beurt wilde.
Diepe lange stoten, waardoor Petra op de glimmend gelakte kajuittafel naar achteren dreigde te glijden. Petra wilde dit ook voorkomen, want ze klemde haar handen om het tafelblad en drukte haar bekken naar voren. "Standje kajuittafel" bleek een goede vondst. De juiste hoogte, bewegingsruimte voor lange diepe stoten en mijn handen vrij om weer die geile tepels te verwennen. Naast het pikgenot genoot ik van het kijken naar Petra's gezicht. Chagrijnige Petra was verdwenen. Ik zag een intens genietende vrouw. Ik zag hoe ze haar mond opende om te kreunen en ik hoorde haar aansporingen. Ik bleef stoten, tot ik vermoedde dat ze op het randje van extase was.
'ja, ja, toe doorgaan, alsjeblieft stoot door...'

Toen deed ik iets, dat ik denk ik voor het laatst 25 jaar geleden met een vrouw gegaan had. Ik schoof mijn handen onder haar kleine kontje en tilde haar, met mijn pik diep in haar, op van het tafelblad.
Compliment voor Petra, die direct begreep wat ik van plan was. Ze sloeg haar armen om mijn nek en hielp zo mee bij het van de tafel tillen voor standje "rechtop in de kajuit".
Met mijn handen onder haar kontje en mijn vingers in het vlees van haar billetjes gedrukt, hielp ik Petra over mijn pik heen en weer te glijden. Het leek wel of ze in deze houding strakker was en de beweging van haar schede meer lekkere wrijving veroorzaakte. Ik verbeet me en wachtte op haar orgasme. Dat duurde gelukkig niet lang, haar gezicht vertrok tot een grimas, ze gilde (gelet op de volle jachthaven gelukkig zachtjes) en haar bekken schokte. Ik kon het niet meer houden en schoot met mijn pik zo diep mogelijk in haar kut, mijn lading in het kapotje. Terwijl ze letterlijk naschokte hield ik haar, met mijn pik nog steeds diep er in, strak op mijn pik vast en voelde hoe zo de laatste druppels uit me gemolken werden.

Pas toen ze wat bijkwam en een kus op mijn mond drukte en 'danke, verrückter alter Schwein' zei, zette ik haar weer op het tafelblad. Samen nagenietend, met Petra tegen me aanleunend, wachtte ik zo lang mogelijk met het terugtrekken van mijn pik uit die lekkere warme vagina. Pas toen ik mijn pik voelde verslappen ging ik uit haar.

Ik zag haar zoekend rond kijken, dus opende ik een kastje om haar een keukenrol aan te reiken. Nette vrouw die Petra, ze veegde niet alleen haar poes en bovenbenen schoon maar ook mijn pik en het tafelblad en toen vroeg ze of er aan boord een vuilnisemmer was.
Ik bood aan om haar poesje te wassen. Daar moest ze even over nadenken voor ze ja zei. Ik pakte mijn toilettas en een washandje en begon haar gezicht, tietjes en schaamstreek te wassen.
'Draai je eens om' en vervolgens 'buig eens voorover' en zo waste ik ook haar kontje. Niet omdat het nodig was, maar haar verhaal over "Arschloch Kurt" en zijn voorliefde voor anale seks had me nieuwsgierig gemaakt. Toen ze voorover boog en ik overdreven zorgvuldig haar gat waste zag ik een klein poepertje en in mijn lekenogen maagdelijk sterretje. Ik kon me nog voorstellen dat daar een vinger in paste en met wat druk een dikke vinger. Maar een gezwollen eikel daar in persen?

Trouwens dat wassen maakte dat mijn pik zich weer begon te roeren. Petra merkte het ook op, maar ze zei heel beslist 'ik moet terug naar de boot Kurt kan zo terug zijn',
Weer aangekleed keek ik Petra aan en zei: 'Jammer dat het plafond in de boot zo laag is.'
'Waarom dan ?'
'Anders kon ik je weer optillen, maar dan omgekeerd met je benen omhoog en je gezicht naar beneden naar mijn pik toe.'
'En dan?'
'Dan kan ik je poesje likken terwijl jij me lekker pijpte. Ik heb op die manier nog nooit gevreeën, maar toen je net zo lekker op mijn pik heen en weer gleed kwam het idee in me op.'
'Jij bent hartstikke gek.'
Met Petra al op de kajuittrap om te vertrekken, zag ik de 2 resterende Bosschebollen staan. Aan de vrienden viel niet uit te leggen dat ik voor 4 man 2 bollen gekocht had. Ik deed de resterende bollen weer in het doosje en gaf ze aan Petra met de woorden: 'Neem ze alsjeblieft mee, dan kan je Kurt verwennen als hij terug komt van zijn fietstocht.'
'Ha ha', lachte ze. 'Goed idee, dank je wel.'
Voordat ze van boord stapte kuste ze me op de mond. 'Dag, gekke man' en na een liefkozende aai over mijn kruis stapte ze de steiger op, om zonder om te kijken weg te lopen.

's Avonds waren de vrienden en ik aan boord aan de borrel Een van de mannen was even weg geweest naar de toiletten op de wal en kwam terug met een verhaal.
'Weten jullie nog, dat ruziënde Duitse stel gisteren in de sluis, met die chagrijnige vrouw?'
Ja dat herinnerden we ons nog.
'Ik kwam ze net tegen met de armen om elkaar heen en stoppend om elkaar uitgebreid te kussen.
'D'as toch mooi, zo'n verzoening', zei ik schijnheilig’ aan de 2 resterende Bosschebollen denkend.
'Ze zal wel een goeie beurt hebben gehad', zei een van de andere vrienden.