Ik zal me eerst en vooral eens voorstellen. Ik ben Vicky en ik ben 16 jaar. Ik heb lange goudblonde haren en blauwe ogen. Ik ben helemaal niet het populairste meisje op school, integendeel, ik volg het vierde jaar Latijn-Grieks en dan word je al gauw bestempeld als een "nerd". Dat ben ik dus helemaal niet, mijn punten zijn maar net voldoende om Latijn-Grieks te kunnen blijven volgen. Maar om verder te gaan met de beschrijving: ik ben 1m68 en heb lange benen, die meestal mooi gebruind zijn. Net als de rest van mijn lichaam trouwens. Ik hou van een mooi kleurtje en vind een wekelijks bezoekje aan de zonnebank heel belangrijk. Ik ben eerder slank en heb mooie ronde billen. Mijn borsten daarentegen zijn een beetje langs de kleine kant met een kleine B-cup, maar ik ben gelukkig met mijn lichaam zoals het is.

Om te beginnen met het verhaal gaan we 2 jaar terug. Ik was toen 14. De eerste ontmoeting met Jason. Het was 1 september en ik was nerveus want ik kende niemand op mijn nieuwe school. Mijn ouders en ik waren verhuisd naar de andere kant van het land omdat mijn vader een betere job aangeboden gekregen had. Toen ik na 10 minuten zoeken uiteindelijk mijn klas gevonden had, waren alle leerlingen al aanwezig. Iedereen staarde me dan ook aan en bekeek me van top tot teen. De leraar stelde me voor aan de andere leerlingen. Hij gebood me om een naambordje te maken en wees me een plek aan achteraan in de klas. Hij heette De Backer en was de leraar geschiedenis blijkbaar.

De hele les zat ik te luisteren naar de "interessante" onderwerpen die meneer De Backer de leerlingen voorlegde. Eigenlijk zat ik meer te slapen dan te luisteren. Ik bekeek mijn klasgenootjes en vond dat ze er allemaal maar saai uitzagen, behalve die ene jongen helemaal vooraan in de klas. Hij zag er minstens 2 jaar ouder uit dan de anderen en zat verveeld voor zich uit te kijken. Hij had mooie bruine ogen en warrig bruin haar. Hij zag er verschrikkelijk sexy uit in die afgebleekte jeans. Ik vroeg me af hoe oud hij was...

Ineens ging de bel en ik schrok wakker uit mijn dagdroom. Ik griste mijn spullen bij elkaar en snelde mezelf naar de volgende les. Wiskunde. Ik maakte op de gang kennis met een meisje uit mijn klas dat mij wel aardig leek en die zich voorstelde als Rebecca. Toen ik haar vroeg wie toch die jongen met zijn prachtig bruine ogen en sexy bruine haar was, vertelde ze me dat hij Jason heette. Volgens Rebecca was hij de populairste jongen op de school. Ze vertelde ook dat hij al twee keer was blijven zitten. Ik babbelde nog wat met Rebecca en wou haar nog vragen waarom hij dan geen andere richting ging volgen, want Latijn-Grieks is de moeilijkste richting van de hele school, maar wou haar niet verder storen.

Tijdens wiskunde zat ik de hele tijd naar Jason te staren maar wist dat ik hem uit mijn hoofd moest zetten. Populaire jongens vallen nu eenmaal niet op gewone meisjes... Toen de bel alweer rinkelde en het pauze was ging ik op zoek naar de toiletten en liep toen zomaar ineens tegen een jongen aan. Ik viel en al mijn boeken lagen verspreid over de gang. Tot mijn verbazing en schrik bleek de jongen Jason te zijn. Gelukkig waren er hier niet veel leerlingen zodat ik me gelukkig niet meteen voor heel de school belachelijk had gemaakt. Ik mompelde wel tien keer sorry en begon mijn boeken bij elkaar te rapen.

Dit leek wel een film. Jason bukte zich en hielp me mijn boeken te stapelen. Daarbij keken we elkaar een paar seconden recht in de ogen. Het was alsof de hele wereld rondom ons vervaagde. Hij was een geschenk van God, een engel, dat kon niet anders. De lichtjes in zijn ogen deden mij bijna flauwvallen. Ik rook zijn verschrikkelijk lekker ruikende parfum en het werd even zwart voor mijn ogen. Toen alles terug in mijn tas zat krabbelde hij zijn naam en zijn nummer op een papiertje dat hij uit zijn broekzak griste. "Bel me" stond er op. Ik keek hem na en ademde diep in. Mijn hart bonsde. Liefde op het eerste gezicht. Bestaat dat echt?