Ze liep naar me toe en pakte mijn hand. Ze plaatste hem op haar borstkas. Zachtjes kneep ze, gevolgd door een zachte kreun. Ze zoende me op de mond, en langzaam ging ze door haar knieën. Het feit dat ze een stuk ouder was dan ik, leek haar niet te boeien. Ik zal maar even beginnen bij het begin…

Mijn naam is Evert, ik ben achttien jaar en woon in de buurt van Amsterdam. Mijn leven is redelijk normaal. Zit in de vijfde, heb een leuke vriendengroep en heb hobby’s waar ik met passie al mijn tijd aan besteed. Één van die hobby’s is atletiek, daar leef ik voor. Mijn trainingen zijn twee keer per week en ik doe het o.a. omdat het gewoon heel leuk is. Het is natuurlijk ook mooi meegenomen dat mijn trainster erg knap is, maar dan ook heel erg knap. Dat is dan ook waar mijn verhaal begint..

Na elke training gaan we allemaal even wat drinken in de kantine, afgelopen dinsdag was geen uitzondering. Ik was helemaal kapot na de looptraining en zat dus ook een beetje afgezonderd op adem te komen. Ze kwam naast me zitten en vroeg hoe het met me ging. Er zat een soort kramp net boven de knie, dus dat was wat ik haar vertelde. Mijn trainster werkt ook als fysiotherapeut, dus dat kon ze wel oplossen. Samen gingen we naar het kantoortje naast de kantine. Terwijl ze de deur sloot hoorde ik nog een “Tot donderdag Evert!”, dus antwoordde nog even snel voordat ze de deur sloot. Rond negen uur ging iedereen meestal naar huis en op dinsdag sloot mijn trainster af.

Ze zei dat ik met gestrekte benen op de grond moest gaan liggen, met het pijnlijke been iets gebogen. Toen begon ze langzaam mijn been te masseren, gevaarlijk dicht bij mijn liezen en kruis. Ik probeerde er niet op te letten en begon dus één van de posters op de muur te lezen. Na een tijdje had ik ze allemaal gehad en keek voorzichtig naar voren, waar ze bezig was. Ze zat op haar knieën over me heen gebogen en ik keek recht tussen haar borsten, waar mijn blik onvrijwillig op gefocust bleef. Ze keek recht in mijn ogen en vroeg me of het nog pijn deed. “Nee hoor”, zei ik onverschillig, niet merkend dat ze naar me keek. Langzaam begon de spanning zich op te bouwen in mijn broek. Een beetje paniekerig vroeg ik of ze bijna klaar was. “Bijna”, zei ze. Haar handen gingen steeds dichter naar mijn kruis toe. De spanning weer groter en de bobbel was nu te zien. Toen begon ze te glimlachen, en ik realiseerde me dat ze het opgemerkt had. “Ik doe het blijkbaar erg goed, maar het kan natuurlijk nog wel iets beter.”

Ik snapte haar uitspraak pas toen ze haar hand zonder pardon op mijn kruis legde. Ik schrok en probeerde op te staan, maar ze duwde me terug. “Pas maar op dat je daar geen kramp krijgt.” Ze glimlachte nog steeds. Ze trok mijn trainingsbroek naar beneden, mijn lul schoot meteen omhoog. Ik sputterde tegen, ik had nooit zoiets meegemaakt. Ze pakte hem vast en begon me af te trekken, eerst langzaam en toen steeds sneller. Ik begon te kreunen. En toen gebeurde het. Ze pakte mijn lul stevig vast en begon er aan te zuigen. Het voelde hemels. Voordat ik klaarkwam stopte ze en trok me overeind. Ik was nog verrast en begreep niet wat ze wilde doen. Ze duwde me tegen de deur en zoende me, haar tong verkende mijn hele mond. Met haar hand pakte ze de mijne en greep daarmee haar borst. Met haar andere hand was ze me nog een beetje aan het aftrekken, want mijn erectie was natuurlijk nog niet weg. Ze begon weer door haar knieën te gaan om te gaan zuigen. het perspectief was echt geweldig. Ik stond daar, met de knapste vrouw die ik in mijn hele leven was tegengekomen. Ze begon me weer te pijpen. “Waarschuw me even als je gaat komen.”, zei ze terwijl ze mijn lul uit haar mond haalde. Maar het was al te laat. Ik kwam klaar zoals nooit tevoren. Ik spoot alles in een aantal grote stoten over haar gezicht en in haar mond. Toen ik klaar was begon ze weer te zuigen en een beetje sperma kwam nog mee.

Daar stonden we dan. Ik met mijn eerste avontuur en nog helemaal in de hemel, en tegenover mij een geweldige vrouw met een lading sperma over zich heen. Ze zoende me nog een keer en ik trok mijn broek op. Ze wees naar de deur, “Tot donderdag Evert, ik hoop dat de kramp weg is.”

Ze had gelijk, de kramp was weg.