Vervolg op: Eva - 8: De Opdracht De Weddenschap
We komen aan bij het huis van Eva en we gaan naar binnen. Aangezien ik weet dat we alleen thuis zijn, draai ik haar gelijk en begin haar te zoenen. Tijdens het heftige zoenen doen we onze jassen uit en neemt Eva me mee naar de trap. Daar aangekomen verbreekt ze de zoen en gaat naar boven. Ik volg haar, in haar kamer aangekomen beginnen we weer te zoenen en kleden we elkaar langzaam uit. We staan dan beide naakt voor elkaar en ik begin haar te vingeren terwijl zij mij begint af te trekken. Aangezien ik me de hele dag heb afgetrokken, maar niet ben gekomen voel al snel het gevoel komen dat ik ga klaarkomen en maak dit duidelijk. Eva verrast me door zich te laten zakken en mij te pijpen. Ik houd het dan niet langer en kom klaar. Ik voel dat het zaad er met kracht uit komt, dit is het heftigste dat ik ooit ben klaargekomen. Wanneer ik een beetje ben bijgekomen zie ik Eva zitten, ze heeft mijn pik losgelaten. Ze heeft geprobeerd alles in haar mond op te vangen, maar ik zie dat er heel veel langs haar mondhoeken naar beneden is gelopen en op haar borsten zit. Mijn pik blijft hard bij het zien van haar. Ik zeg dat ze moet gaan liggen waarna ik haar begin te beffen. Ik merk dat het goed voelt en verhoog het tempo. Aangezien Eva zich ook gevingerd heeft, maar nog niet is klaargekomen, merk ik dat zij sneller haar hoogtepunt bereikt. Ze komt heftig klaar waarna ik mijn mond naar die van haar breng. Tijdens het zoenen proef ik iets anders dan normaal en bedenk me dat het mijn eigen zaad moet zijn. Eva fluistert dan “ik wil je in me voelen” waarop ik antwoord “weet je het zeker?”. Dit bevestigt ze, ik breng mijn lul naar haar kut. Net op het moment dat bij haar naar binnen wil gaan, horen we beneden gerommel. “Shit! Dat moeten mijn ouders zijn” zegt Eva. Eva pakt snel een tissue en veegt haar gezicht schoon terwijl ik me al aankleed. Beide zijn we aangekleed als we weer gerommel horen, maar nog geen stemmen.
Samen lopen we naar beneden, daar treffen we niet haar ouders, maar haar jongere zusje aan. Zij is blijkbaar eerder thuis dan gepland want Eva vraagt verbaasd “wat doe jij nu al thuis?” Waarop wordt geantwoord dat haar voetbaltraining niet door ging omdat het hard was gaan regenen. “Wie is dat?” vraagt Eva haar zusje nieuwsgierig. “Dit, dit is ...” op dat moment komen haar ouders binnen. “Hoi!” roepen ze tegelijkertijd. Eva en haar zusje roepen “hoi” terug. Haar ouder komen de woonkamer in en kijken dan verbaasd naar mij. “Ik zal me even voorstellen” zeg ik terwijl ik naar hen toe loop en mijn hand uitsteek. “Ik ben Rutger” zeg ik terwijl ik beide hun hand schud. Wanneer ik dat gedaan heb zegt Eva “dit is mijn vriendje” waarna haar ouders hun ogen groot worden. Haar vader verbreekt dan gelukkig de korte stilte door te zeggen “we willen je natuurlijk beter leren kennen, eet je mee vanavond?” Waar ik mee instemde. “Het duurt nog een half uurtje voordat we eten, wil je wat te drinken? Een biertje ofzo?” vraagt haar vader, ik geef aan dat ik geen alcoholische dranken drink waarna ik om water vraag.
Haar vader komt terug met het drinken en we gaan op de bank zitten. Eva komt dicht tegen me aan zitten en haar vader en ik praten over van alles. Ik voel Eva haar hoofd op m’n schouder en merk dat ze moe is. Terwijl haar vader en ik doorpraten tot aan het eten, is zij ondertussen in slaap gevallen. Eva haar moeder zegt tegen ons dat het eten klaar is en loopt naar de trap om Eva haar zusje te roepen. Dan merk ik pas dat ze in slaap is gevallen en maak haar rustig wakker. “Schat, we gaan eten” zeg ik en geef haar een kusje op haar voorhoofd. Langzaam wordt ze wakker en loopt met moeite naar de tafel. Ik ga naast haar zitten, tijdens het eten wordt er over van alles gepraat. Na het eten gaan we op de bank zitten, Eva weer dicht tegen mij aan. We praten nu over hoe Eva en ik elkaar kennen etc. Wanneer dat verhaal verteld is kondig ik aan dat ik naar huis ga. Ondertussen is het bijna tien uur ‘s avonds. Eva loopt achter me aan naar de deur “ga jij maar gelijk naar bed toe, kan je nog even slapen voordat je weer moet beginnen op werk” zeg ik. “Hoe laat begin jij morgen?” vraagt ze, waarop ik antwoord “ik moet om twaalf uur beginnen, vraag anders of wij samen pauze kunnen hebben. Ze kan bijna geen nee zeggen.” Eva stemt in met het idee en we nemen afscheid. Thuis aangekomen merk ik dat mijn vader al naar bed is en m’n broer boven is. Ik ben ook aardig moe en besluit gelijk mijn tanden te poetsen om vervolgens naar bed te gaan.
Ik schrik wakker van mijn telefoon die afgaat. Het blijkt de leidinggevende te zijn met de vraag of ik zo snel mogelijk kan komen aangezien degene die om acht uur begint ziek is en het al druk begint te worden. Ik zeg dat ik gelijk er aan zal komen. Ik haast me uit bed, douche me en vertrek gelijk naar werk. “Wat fijn dat je zo snel kon komen, sorry voor het vroege wakker maken” zegt mijn leidinggevende, ik antwoord “geeft niet, ik ging gelukkig vroeg naar bed gister, maar hoe laat is het eigenlijk? Ik ben denk ik twintig minuten geleden wakker geworden en heb niet gelet op de tijd” Mijn leidinggevende zegt lachend dat dat inderdaad twintig minuten waren en dat het half tien is. Ik loop naar de kassa en zie Eva staan. Ze kijkt met een beetje een chagrijnige kop, totdat ze mij ziet. Een klant ziet dat en zegt “of je bent blij om hem te zien of je bent blij dat hij je nu over gaat nemen” waarop ik antwoord “het zal wel het eerste moeten zijn” waarop Eva lachend zegt “het is toch echt het tweede” waarna we weer verder gaan. Op het moment dat de rij is weggewerkt zeg ik tegen Eva “nou ik ben voor het eerst blij dat ik eerder mag beginnen met werken” waarop zij antwoord “ik ben blij dat jij eerder mag beginnen, want misschien kunnen we nu drie pauzes samen hebben, ik ga het gelijk vragen” Waarna ze naar achter loopt om het te vragen. Aan de glimlach op haar gezicht te zien weet ik het antwoord al. Net voordat ze het nieuws aan mij kan vertellen wordt er een vraag aan haar gesteld door een klant waardoor ze naar de andere kant van de winkel loopt. Ik volg haar hoofd over de schappen heen, die niet heel hoog zijn, doordat ik daar naar kijk, zie ik niet dat er iemand aan mijn kassa staat. “Kom op heh, kan ik dit afrekenen” hoor ik mijn leidinggevende gespeeld boos zeggen. “Even wakker worden” zeg ik snel en hoop dat ze niet doorheeft dat ik naar Eva zat te kijken. “Ik zie je wel naar Eva kijken hoor, je hebt geluk want ze vroeg net of ze alle pauzes met jou mocht hebben vandaag. Aangezien je direct kwam toen ik belde vind ik het goed, maar als er drie keert gebeld wordt dan moet één van jullie wel komen” zegt ze en loopt weer naar achter. Na tien minuten komt onze leidinggevende met het bericht dat we pauze hebben. Op het moment dat we bij de deur naar het magazijn zijn, wordt er drie keer gebeld en we draaien ons om. “Grapje!” Horen we onze leidinggevende lachend roepen en we beginnen beide ook te lachen. De eerste pauze van een kwartier ging snel voorbij, net zoals de tijd tot de volgende pauze.
We zitten achter te eten wanneer de bel drie keer gaat. “Steen, papier, schaar. Twee van de drie” zegt Eva. Ik win dus mag ik blijven zitten. Net wanneer ze door deur is, gaat de bel nogmaals drie keer en ik moet dus ook kassa gaan draaien. Wanneer ik door de deur loop zie ik een mega rij en ga snel achter de kassa naast Eva staan. “Wedden dat ik sneller ben” zeg ik voor de grap, Eva reageert echter serieus “Je loopt al achter” Hierop verhoog ik het tempo en we zijn aan het lachen op het moment dat de hele rij met mensen weer weg is. Onze leidinggevende kijkt ons verbaasd aan, waarop ik uitleg dat we een weddenschap deden. “Wie heeft er gewonnen dan?” vraagt ze nieuwsgierig. “Ik heb tien mensen geholpen” zeg ik terwijl ik Eva vragend aankijk. “Ik heb er twaalf geholpen” zegt ze met een glimlach op haar gezicht. “Waar hebben jullie om gewed?” horen we, waarop ik antwoord “dat mag ze zelf bepalen” “Een etentje met z’n twee” zegt ze vergetend dat onze leidinggevende naast ons staat. “Oké, vooruit” zeg ik gespeeld teleurgesteld. “Hup naar achter jullie, jullie hebben nog tien minuten pauze” zegt onze leidinggevende snel. De rest van de dag verloopt snel, na vijven gaat Eva naar huis, ik moet nog langer blijven omdat de winkel een uur langer open is. De collega’s die altijd in de avond vullen, komen binnen en de winkel gaat op slot. Wanneer de kassalades in kluis liggen denk ik eindelijk naar huis te kunnen. “Kan jij misschien tot negen blijven? Er is iemand ziek en er is veel vracht” vraagt de leidinggevende van de vulploeg. “Ehh ja prima, ik moet dan wel even bellen” zeg ik waarna ik even wegloop en Eva bel. “Hey lieverd, heb je al gegeten?” vraag ik waarop Eva antwoord van niet. “Vind je het erg om vanavond later te eten dan normaal, rond half tien, tien uur?” vraag ik daarop. “Nee hoor, wat is je plan dan?” vraagt ze nieuwsgierig waarop ik antwoord “dan gaan we dat etentje doen die je van je collega hebt gewonnen” Ze stemt in met het idee waarna ik haar nog zeg dat ze misschien eventjes kan gaan slapen tot die tijd en we hangen op.
De drie extra uurtjes verlopen snel en ik vertrek direct zodra het kan om naar huis te gaan en te mij klaar te maken. Vervolgens ga ik naar Eva toe en bel aan. Ze doet open en ik zie haar in trui en joggingsbroek staan. “Ik ben niet echt in de stemming om me helemaal op te maken” hoor ik haar slaperig zeggen. Ik lach en zeg dat er hoe dan ook prima uit ziet. We stappen op de fiets en gaan naar de stad. “Waar wil je eten?” vraagt ze aan mij “jij mag kiezen aangezien jij gewonnen hebt” antwoord ik. Eva geeft aan dat ze trek heeft in Mexicaans, waarop ik de route naar de Mexicaan aangeef. Eenmaal daar gaan we naar binnen en eten rustig ons eten.
Wanneer we klaar zijn blijkt het half elf te zijn. “Potje poolen?” vraag ik, waar Eva mee instemt. We gaan naar dezelfde plek als de vorige keer en lopen naar boven. Het is nu aardig druk, maar we kunnen gelukkig wel gelijk een tafel krijgen. We beginnen het potje, halverwege staan we ongeveer gelijk. Eva komt achter me staan en fluistert “wie wint wordt door de ander heerlijk verwend” waarna mijn lul direct half stijf wordt. Doordat ze dit net gezegd heeft, verlies ik m’n focus en mis. Ze staat nu aan de andere kant van de tafel en leunt voorover. Ik krijg het gevoel dat ze geen bh aan heeft en loop naar haar toe. “Heb je geen bh aan?” Fluister ik naar haar. Ze lacht en zegt “nope, helemaal niets hieronder” waarna ik naast haar ga staan en bij de rand van haar joggingsbroek voel. Hier voel ik geen randje van een onderbroek of iets en ik kijk haar in haar ogen aan.
Volgende deel: Eva - 10: Slot