langzaam werd ik wakker. Langzaam zag ik een wit licht, maar ik zag niet scherp. Ook rilde ik nog flink. Links en rechts zag ik schaduwen om mij heen bewegen. Het duurde enige tijd, ik wist niet hoelang want ik was alle besef van tijd verloren. Zo zakte ik weer weg in de duisternis. Iedere keer dat ik wakker werd, zag ik beter, rilde ik niet meer. Bij de derde keer deden mojn oren het want ik hoorde bovende ruis stemmen. Ik verstond nog niets. Zo schijn ik een week heen en weer te zijn gegaan tussen slaap en wakker worden.

Op zeker moment werd ik echt wakker. Ik lag in een ziekenhuisbed en aan mijn arm hing iets wat leek op een infuus. Ook stonden er wat apparaten waarvan ik de functie niet kon raden. Maar schijnbaar hadden die door gegeven dat ik bij bewustzijn was gekomen want binnen de korste keren stond er een zuster in de kamer. En wat voor een. Blond en rond, voorzien van mooie bruine benen en armen, een tandpasta glimlach en zo te zien een mooi paar borsten. Die zuster deed wat alle zusters met een patient doen. Dokter komt zo, sprak zij met een zwoele stem.

Daar ging de deur open en een tweede vrouw kwam mijn kamer binnen. Weer zo'n spetter! Had een zus kunnen zijn van de zuster maar dan met kort bruin haar. Deze dokter stelde zich voor als Louise. In het kort praatte zij mij bij over mijn gezondheid. Ik heb mij nml laten invriezen toen de doktoren bij mij een zeldzame ziekte ontdekte waar in 2009 nog geen remedie voor was uitgevonden. Ik heb alles verkocht en mij laten invriezen in de hoop dat in de toekomst men mij weer wakker en beter zouden kunnen maken. Dr Louise bevestigde dit alles, ik had alles doorstaan en op zeker moment was het mogelijk dat ik wakker gemaakt kon worden en geholpen aan mijn ziekte. De operatie was een fluitje van een cent. ook vertelde zij mij dat het nu dat het 24 september 2189 was. Verdere vragen over hoe het met de wereld buiten het ziekenhuis stond wimpelde zij af met een simpele handbeweging dat alles op zijn tijd aan mij uit gelegd zou worden.

Zo droeg zij mij over aan de zuster van dienst. Anna heette ze. Nu eerst wat eten en daarna zal ik u wassen. Ik vroeg nog of ik mijzelf niet kon douchen, maar dat mocht niet vanwege de lopende onderzoeken ed. Dus na het eten verscheen Anna met wat zaken die vast en zeker met wassen betrekking zouden hebben. Resoluut werd ik ontdaan van de ziekenhuis jurk die ik aanhad. (niets veranderd dus in al die tijd dacht ik nog). Bleek ik niets onder die jurk aan te hebben.

Ik schaamde mij een beetje, maar wat kon ik er aan doen? Anna scheen nergens last van te hebben en wreef met een soort van handschoen over mij heen. Nergens een teiltje water of zeep te bekennen. Op mijn vraag legde zij mij uit dat het werkte op basis van ionenuitwisseling gecombineerd met alphastraling en neutrinos oid. Maar de handschoen was zacht en warm en ik genoot. Maar toen Anna bij mijn edele delen kwam, gebeurde er niets. Normaal gesproken zou iedere man toch een erectie gekregen hebben als zij verwend zouden worden door een knappe vrouw. Maar Anna vertelde mij dat het niet ongewoon was na invriezen. Sommige functies keren wat later terug dan de ander. Maar ik was er niet gerust op. Stel nou eens voor dat ik nooit meer een stijve zou kunnen krijgen.

De dag verliep verder normaal. Zusters en doktoren kwamen en gingen. Machines zoefde rond en alles verliep op rolletjes. Eten kwam en ging. En ook de stoelgang werkte weer.

De volgende ochtend werd ik weer door Anna gewassen. Maar nu trilde mijn pik toch wel iets. Hij deed moeite om overeind te komen. Anna zag dit zichtbaar verheugd aan. Plotseling leek het wel of er iets knapte en voor ik het wist stond mijn pik fier en trots overeind. Oooohhh zuchtte Anna, wat mooi. Verbaasd keek ik haar aan. Had die soms nog nooit een lul gezien ofzo? Gebiologeerd stond ze dara te kijken. Door haar jasje heen zag ik haar tepels opzwellen. Die word geil, schoot het door mijn hoofd. Door met mijn heupen wat te bewegen, schudde mijn pik heen en weer. Anna werd gek, volgens mij. Ineens bukte zij zich en voor ik het wist pijpte zij mij. Goddelijk ging haar mond op en neer over mijn pik. Ook haar handen wisten de weg. Helaas was het genot van korte duur en kwam ik klaar. Of zij nu slikte wist ik niet, want mijn gevoel sei mij dat de sperma productie nog niet op peil was.

Ik kreeg weer mijn jurk aan en Anna zei dat ze Dr Louise zou inlichten over mijn erectie. Maar of ik niets wilde zeggen over hetgeen tussen mij en haar was voor gevallen, was de waarschuwing. Dr Louise kwam en onderzocht mijn edele delen grondig. Mompelde wat in een apparaat wat net op een Ipod nao leek. Binnen een minuut zoefde een machine binnen. Louise maakte een luikje open en haalde medicijn (?) en een soort pistool te voorschijn. Er werd wat gegoocheld en een lichte prik werd in mijn dijbeen gegeven. Dr Louise scheen ingenomen met mij te zijn. Haar hand wreef over de injectiezone en masseerde mijn been licht. dat was om het medicijn beter te verdelen, werd mij verteld. Maar binnen no-time stond er een erectie van jewelste. Dr Louise reageerde net als Anna. Ook zei keek in trance naar mijn erectie of zij nog nooit een stijve had gezien. Opeens begon zij mij af te trekken. Hola riep ik nog, maar Dr Louise vertelde mij dat zij een monster van mijn sperma wilde hebben. Ook nu kwam ik redelijk snel klaar. In een potje werd mijn sperma in de machine geplaatst die er vandoor ging. Doktor Louise zei dat zij mij de uitslag wel zou komen brengen en vertrok.

Daar lag ik dan, naakt en nog steeds met een stijve. Anna kwam binnen en keek weer naar mijn erectie of het de eiffeltoren was. Onrustig liep zij mijn kamer rond. Ik lag daar maar en kon niets doen. Opeens kwam zij naar mijn bed, bukte zich en pijpte mij weer. Maar na een minuut stond ze recht overeind en vroeg of zij met mij mocht paren. Tuurlijk meisje, graag zelfs.

Anna drukte met haar vinger op haar uniform en het ding viel als vanzelf van haar lichaam af. En wat voor een lichaam, tsjongejonge. Geheel naakt klom zij op het bed en voor ik het wist zat mijn pik diep in haar kut. Met grote halen wipte zij op en neer. Zacht kreunend kwam zij klaar, maar hield niet op. Haar lekkere tieten bungelde voor mijn ogen en ik moest deze lekkere jongens pakken. Ze stond alles toe. Met schijnbaar eindeloze energie wipte, draaide en schokte Anna met haar heupen rond. Oooh, doe het dan, doe het dan. Spuit toch mij vol, komop zeg! En dat hoeft een lekker ding nooit twee keer aan mij te vragen en ik schoot haar lekker vol.

Maar ineens hoorde ik kabaal en zag dat Dr Louise Anna zo van mijn pik af trok en tegen de grond werkte. Krijsend als een furie schreeuwde zij Anna toe dat zij niet gekeurd was en dat zij helemaal niet geautoriseerd was. Die gilde weer terug dat niet de Autoriteit dat uitmaakte maar dat als zij de kans kreeg zij die niet zou laten liggen. Binnen de kortste keren verschenen er twee vrouwen in een blauwe jurk die Anna op pakte en weg droegen. Dr Louise sprak verder niet over hetgeen gebeurde en op mijn vragen kreeg ik geen antwoord. Enige wat zij wilde zeggen was dat mijn sperma goed gekeurd was. Wat dat inhield wist ik niet en ik wil nu dat ik het nooit geweten had.