Hij zag nu hoe ze hem met open mond aankeek en bijna op ontploffen stond.
Met vastberaden passen liep ze langs hem naar het bedieningspaneel. Driftig duwde ze op de knop voor de receptionist. Na twee keer overgaan hoorden ze weer zijn stem. “Met Van der Wiel receptie.”
“Meneer Van der Wiel, ik wil heel graag weten hoe lang het nog gaat duren voor we de lift uit kunnen.” Hijgend van woede wachtte ze op het antwoord.
“U moet nog even geduld hebben mevrouw, de technische dienst heeft het probleem nog niet gevonden.”
“Ik heb geen geduld, ik heb zo meteen nog een afspraak”, brieste Mirella in de intercom.
En ik zit hier opgesloten met één of andere maniak, dacht ze er achteraan.
“Ze doen hun best mevrouw. Ik kan er niks anders van maken voor het moment. Ik hou u op de hoogte.” En met die woorden verbrak de receptionist de verbinding.
Mirella staarde vol ongeloof naar de intercom.
“En nu?” De woorden kwamen er hardop uit.
Achter haar rug schraapte Paul zijn keel en ze draaide zich naar hem om.
“Nou, ik heb nog geen antwoord op mijn vraag”, de lach was nog niet van zijn gezicht verdwenen.
Ze liep terug naar de wand en leunde er weer tegenaan.
“Je denkt toch niet dat ik daar antwoord op geef?” Ze trok haar wenkbrauwen vragend op.
Waarom voelde zij zich zo opgelaten en stond hij er zo koel bij? Alsof het de normaalste zaak van de wereld was om zo’n vraag te stellen.
“Je hoeft er geen antwoord op te geven, ik wil zelf ook wel even kijken.” En met die woorden haalde hij zijn handen uit zijn zakken en deed een paar passen naar haar toe.
Hij liet een halve meter tussen hen en Mirella hield haar adem in. Zou hij het echt doen?

Ze voelde een warme gloed door haar lichaam gaan, haar hart klopte zo hard dat ze bang was dat hij het kon horen.
Hij hield met zijn ogen haar blik vast en keek haar doordringend aan.
“Geef je nog antwoord of is het wie zwijgt stemt toe?”
Mirella’s hersenen werkten op volle toeren. Zeg nee, zeg nee.
“Ja.” Het kwam in een zucht over haar lippen.
“Ja, als in ik geef antwoord, of ja, ik stem toe.”
Hij deed nog een stap naar haar toe en ook de laatste halve meter was overbrugd.
“Ja ik stem toe.” Ze zei het zo zachtjes dat het bijna niet te horen was. Waar was ze mee bezig en waar stemde ze mee in?

Paul legde voorzichtig zijn handen op haar benen. Ze voelde de warmte ervan door de stof heen en sloot haar ogen. Langzaam gingen zijn handen omhoog naar haar middel en haar rok schoof mee. De randen van haar kousen werden zichtbaar en Paul liet een vinger er langs glijden. Hij boog zich naar haar toe en fluisterde in haar oor; “Ik vind een vrouw in kousen onweerstaanbaar.” Mirella’s adem stokte in haar keel, ze kon niks meer uitbrengen. Haar knieën voelden aan alsof ze van gummi waren en ze was blij dat ze tegen de wand nog een beetje houvast had.

Zijn handen gingen naar de knopen van haar colbertje en hij maakte ze één voor één los. Hij pakte de revers vast, trok hem over haar schouders en gooide het achter zich op de grond.
In één vloeiende beweging ging hij verder met haar blouse. Met elk knoopje dat hij opende werd Mirella’s ademhaling zwaarder. Ze kon zich nog steeds niet bewegen en stond daar maar met haar armen slap langs haar lichaam, haar ogen nog steeds gesloten. Ze voelde dat haar blouse een beetje open kwam te staan naarmate hij meer knoopjes los maakte. Bij de boord van haar rok stopte hij, gleed met zijn handen in haar blouse en omvatte haar middel. Ze gloeiden op haar huid en Mirella kon een kreun niet onderdrukken.
“Doe je ogen open Mirella, leg je armen om mijn nek en geniet van het moment.” Mirella schrok van de stem die de stilte doorbrak en ze opende haar ogen. Zijn gezicht was maar een paar centimeter verwijderd van de hare. Ze legde haar armen om zijn nek en hij boog voorover. Hij drukte zachtjes zijn lippen op de hare en zoende haar. Automatisch beantwoordde Mirella zijn kus. Ze opende haar lippen en zijn tong gleed in haar mond op zoek naar de hare.
Haar armen klemde ze steviger om zijn nek, gulzig verkende ze met haar tong de zijne.
Dit was het teken voor Paul dat hij verder kon gaan, nu zou ze niet meer stoppen.

Met zijn rechterhand ging hij van haar middel naar haar borst en omvatte deze met zijn hele hand. Hij kneedde haar zachte ronding door de stof heen en voelde haar tepel hard worden. Zachtjes kneep hij erin en Mirella kreunde in zijn mond. Zijn hand gleed nu in haar bh en trok de stof van haar cup naar beneden tot onder haar borst. Met zijn duim wreef hij over haar tepel, nam hem toen tussen zijn duim en wijsvinger, kneep erin en trok er iets aan. Hij maakte zich los van haar mond en haar omhelzing. Snel trok hij zijn eigen colbert uit en deed zijn stropdas af. Ze belandden op haar colbertje op de grond. Op zijn knieën ging hij voor haar zitten, schoof haar rok nu helemaal omhoog om haar middel en een mooie kanten, witte string kwam tevoorschijn. Hij bromde goedkeurend en met zijn hand wreef hij over haar venusheuvel.
Het verlangen raasde nu door Mirella’s lijf. Ze plaatste haar voeten iets verder uit elkaar, zodat hij er makkelijker bij kon. Zijn hand ging nu verder naar beneden langs haar string tussen haar benen. Hij haakte zijn vingers achter de stof om deze opzij te trekken en hij had nu het volle zicht op haar kutje dat glinsterde van haar geiligheid. Met twee vingers gleed hij tussen haar gezwollen lippen door en hij voelde nu ook hoe nat ze was. Zijn vingers spreidden haar lippen iets om haar klitje bloot te leggen. Hij sloot zijn lippen erom heen en zoog eraan.
“Oooohhhhh”, de kreun kwam van diep uit Mirella’s keel. Hij liet los, likte haar tussen haar lipjes en ging met zijn tong in en uit haar natte kutje. Hij maakte haar helemaal gek. Ze wilde hem en ze wilde hem nu. Ze greep met haar beide handen zijn blouse bij zijn schouders en trok hem omhoog. Ze perste haar lippen op de zijne en duwde haar tong weer in zijn mond.
Ruw zoende ze hem, zichzelf proevend op zijn lippen. Het maakte haar zo mogelijk nog geiler. Ze maakte zich van hem los en keek hem aan. Haar stem klonk schor toen ze sprak. “Neuk me, ik wil je in me.”
Hij zei niks, maar haalde uit de achterzak van zijn pantalon een condoom voordat hij zijn broek losmaakte en deze tegelijk met zijn boxershort naar beneden trok. Hij deed het condoom om zijn pik, tilde haar rechterbeen op en ging iets door zijn knieën. Zijn eikel zette hij tegen haar schaamlippen en gleed bij haar naar binnen. Heel even hield hij stil en begon toen in een gestaag tempo in en uit haar te bewegen. Mirella voelde hoe ze compleet gevuld werd en kantelde haar heupen een beetje zodat hij er beter bij kon.
Steeds verder voerde hij het tempo op en Mirella voelde dat ze al ging klaarkomen.
“O ja, ga door, ik kom, ik kom.” Hijgend en kreunend pakte ze hem bij zijn billen om hem nog dieper in zich te voelen. Hard en diep stootte hij in haar en met een gil kwam ze klaar. Haar spieren spanden zich om zijn pik en met een laatste stoot kwam hij ook klaar.

Terwijl Mirella en Paul hijgend tegen elkaar aan stonden bij te komen begon de intercom te kraken; “Mevrouw, meneer, de technische dienst heeft het probleem gevonden, nog 5 minuten en de lift doet het weer.” De stem van de receptionist klonk kraakhelder door de lift.
Paul schraapte zijn keel en draaide zich half om naar de intercom. “Dank u wel meneer Van der Wiel, dat is goed nieuws.”
Hij draaide zich weer naar Mirella toe en keek haar met een glimlach aan. “We hebben nog 5 minuten om ons weer te fatsoeneren.” En met die woorden liep hij naar het stapeltje kleren in het midden van de lift.
Mirella pakte haar string en trok deze snel aan, trok haar rok weer naar beneden en deed de knoopjes van haar blouse weer dicht. Paul had zich ondertussen ook weer gefatsoeneerd en gaf haar haar colbertje. Uit haar tas diepte Mirella een klein spiegeltje op en controleerde of haar make-up en haar nog goed zat. Haar make-up kon ermee door, maar haar haar zag eruit alsof ze net uit bed kwam na een stevige vrijpartij. Met haar vingers ging ze er door in de hoop dat het nog een beetje wat leek als de deuren zo meteen open gingen. Na nog een laatste blik liet ze het verder maar zo, de tijd was tekort om er nog heel veel aan te doen. En inderdaad, ze had net haar spiegeltje weer in haar tas gedaan toen de lift weer in beweging kwam en hen naar de begane grond bracht. Ze kon nog net haar colbertje aantrekken voordat de deuren open gingen.
Buiten de lift stonden de receptionist en de mannen van de technische dienst hen op te wachten. De receptionist nam het woord om zich te verontschuldigen. “Mevrouw, meneer, mijn oprechte excuses voor het ongemak. Ik hoop dat u niet in de problemen komt met uw andere afspraken.”
Mirella schonk hem een lauwe glimlach. “U kunt er ook weinig aan doen, dank u wel voor uw excuses.”
De opluchting was van het gezicht van de receptionist af te lezen. “Kan ik u nog een kop koffie aanbieden?”
“Nee dank u wel”, Mirella keek op haar horloge, “Ik heb weinig tijd meer. In ieder geval bedankt voor het aanbieden. Nog een prettige dag en tot ziens.”
Ze keek nog even naar Paul en knikte naar hem ten afscheid en liep toen naar de uitgang; ze moest hier weg en snel ook.

Met snelle passen liep ze naar haar auto terwijl ze haar tas openmaakte om haar sleutels te pakken. Als ze een beetje doorreed haalde ze haar volgende afspraak nog net op tijd. Bij haar auto gekomen drukte ze de knop van de centrale vergrendeling in, opende de deur en ging snel zitten. Haar tas legde ze op de passagiersstoel, stak de sleutel in het contact en startte de auto. Net toen ze haar gordel wilde vastklikken voelde ze dat er iets hards in de zak van haar colbertje zat. Verwonderd stak ze haar hand erin en haalde er een kaartje uit. Ze draaide het om en haar hart sloeg een slag over toen ze las wat erop stond; Paul van Gelderen en zijn mobiele telefoonnummer.