Kleed je uit Joris, hijgt Anke in zijn oor, ver weg van het bungalow park en op uitkijk toren twee midden in het bos zitten ze tamelijk hoog, ongestoord kunnen ze hun gang gaan. Joris, begint langzaam zijn blouse los te knopen, voor Anke gaat het echter niet snel genoeg haar handen grijpen aan weerszijde een kant beet en trekken de uiteinde van elkaar. De knoopjes vliegen overal naar toe, haar in haar ogen kijkend, druipt het geil er bijna uit, zijn meisje is heet en hoe. Snel trekt ze zelf haar top uit en het is maar goed dat ze geen bh aangetrokken heeft. Haar mooie ronde volle borsten drukt ze hard tegen zijn borst. Hijgend tegen hem aangeleund hijgt ze het uit, haar stem, haar woorden komen met horten en stoten uit haar keel. Denk alles toch maar hier, dat er gebeurd, opgewonden kijkt hij haar aan. Haar vingers trekken zijn riem los en niet veel later glijd zijn spijkerbroek van zijn billen. Zijn pik begint aardig te steigeren in zijn boxer en wil niets liever dan verlost worden ervan. Lang hoeft hij niet te wachten, ze trekt aan de stof en zijn pik bungelt nu voor haar gezicht, voor hij iets kan zeggen heeft haar mond zich erom heen gesloten en begint ze hem hard en snel af te zuigen. Ahhhh kreunt hij luid, ahhhhh…. Anke is zo geil, ze kan nog maar aan één ding denken en dat is dat Joris zich snel in haar zal brengen.

Ahh kreunt hij nog lichtjes, Anke staat op trekt haar rok uit en gaat uitdagend voor hem staan, weer duurt het haar te lang en ze spiest zichzelf aan zijn pik. Ohhhh…. Kreunt ze luid, jaaaa, dit wil ik al de hele tijd….mmmmm….. Met haar billen heen en weer schuivend over zijn pik, grijpt Joris haar bij haar heupen, zijn spijker en boxer schopt hij uit. Helemaal naakt ziet hij zijn pik in en uit haar kutje glijden. Help me Joris, kreunt ze uit, help me, Joris draait haar om zodat ze de balustrade van de uitkijkpost kan beetpakken, gaat wijdbeens achter haar staan en haar goed beetpakkend bij de heupen, begint hij krachtig in en uit haar te stoten.

Ze zijn echter niet alleen in het bos, verschillende wandelaars die ook hun verblijfplaats hebben op het bungalow park horen de kreten en het kreunen ver door dragen door het enorme bos. Jeetje zegt Marleen, die samen met haar partner Edwin door het bos loopt, het lijkt wel of er iemand flink genomen word. Edwin die het altijd het liefste binnenshuis zijn vriendin wil verwennen en helemaal er niet van houd om dit buiten te doen, kijkt zijn vriendin aan. Nou ik denk dat het gewoon dieren zijn is zijn droge commentaar. Marleen kijkt naar haar vriend en zegt; ja mensen met dierlijke verlangens ja. Edwin kijkt op haar neer en ziet het verlangen in haar ogen, in het huisje Marleen, in het huisje. Boos loopt ze enkele stappen van hem vandaan. Altijd maar binnenshuis Edwin, wat is dat toch? De bocht omkomend is ze op enkele meters verwijderd van uitkijk toren twee. Nu hoort ze het gekreun en gehijg duidelijker en verrast kijkt ze omhoog. Doordat Marleen zo plots is gestopt knalt Edwin die niet naar voren kijkt tegen haar op. Marleen, sttt… hoort hij haar zeggen en dan wijst ze met haar vingers naar boven, dieren hé Edwin, dieren? Nou volgens mij zijn dat toch echt mensen.

Opnieuw kreunt Anke, jaaaahhhh Joris, ram je pik diep in me, dieper, sneller Joris, sneller. Ook Edwin heeft nu luid en duidelijk kunnen horen wat Anke vanaf de uitkijk toren heeft geroepen. Stil staat hij te kijken hoe het nog redelijk jonge meisje blijkbaar word genomen door haar vriend. Marleen ziet hoe haar vriend naar boven staat te kijken en ze denkt, het is nu of nooit. Haar rugtas tegen de ladder van de uitkijk toren zettend loopt ze terug naar Edwin, die staat nog steeds fanatiek naar boven te kijken, Marleen laat zich op haar knieën voor hem zakken en ritst zijn rits naar beneden. Heerlijk denkt ze, wat een geluk dat hij nooit boxers draagt. Zijn half slappe pik trekt ze naar buiten door de opening en neemt hem gelijk gulzig in haar mond. Door de warme vochtige gloed waarin zijn pik komt kijkt Edwin neer en ziet dat Marleen op haar knieën zit en hem heerlijk aan het zuigen is, Marleen niet…., maar verder komt hij niet. Ze zuigt harder en harder, ze weet precies hoe ze hem gek kan krijgen, zijn rugtas van zijn schouders halend gooit hij deze richting de hare, hij ploft net naast de hare neer. Met zijn handen pakt hij haar hoofd en begint zachtjes stoot bewegingen te maken in haar mond. Marleen denkt; yes hij gaat zich eindelijk eens lekker laten gaan. Edwin zijn schaamte is voorbij, hij denkt alleen maar, aan zijn lekkere vriendin die nu op haar knieën op het bospad zit met zijn redelijk stijve pik van 21 centimeter in haar mond. Ik ga haar hier zo heerlijk neuken denkt hij, ga haar oerkreten laten uitslaan die tot ver te horen zijn. Jezus wat is dit lekker.

Marleen voelt hoe Edwin, zijn pik dieper en dieper haar keeltje probeert in te wurmen, gewillig en geil laat ze het toe, ook al heeft ze met mijn zijn omvang flink wat te verwerken. Ze voelt dat zijn eikel begint te zwellen, normaal gesproken houd hij hier rekening mee, maar het lijkt wel of dat hij het nu helemaal vergeet. Nog steeds staat hij druk in haar mond te pompen en niet veel later spuit hij zijn sperma bij haar naar binnen. Hoestend en proestend door de hoeveelheid probeert ze naar lucht te happen wat maar moeilijk gaat, omdat zijn pik nog steeds in haar mond zit, haar hoofd iets naar achteren trekkend glijd zijn pik uit haar mond, aan haar armen tilt hij haar op. Het sperma loopt uit haar mond, maar hij trekt zich er niks van aan, vol passie drukt hij zijn mond op de hare en kust haar lang en intens. Wauw gaat het door Marleen heen, dit is echt geweldig. Haar optillend lopen ze langzaam richting de trap van de uitkijk toren, het hout van de trap voelt ze in haar rug en dan zet hij haar langzaam neer. Geleund tegen de trap tilt hij haar rokje op en is even verbaasd om te zien dat zijn vriendin net als hij geen slip aan heeft. Snel herstelt hij zich en laat hij zich nu op zijn knieën vallen. Haar ene been over zijn schouder leggend duikt hij met zijn hoofd tussen haar vochtige lippen, zijn tong schiet erover heen en algauw hijgt Marleen net zo hard en kreunt net zo luid als Anke doet boven haar. Jaaaahhh Edwinnnn, gilt ze het uit, niet lang daarna krijgt ze een denderend orgasme, haar lichaam schokt alle kanten op, maar haar vriend geeft haar voldoende ondersteuning. Als ze iets is bijgekomen van haar overweldigende orgasme komt hij terug omhoog en kijkt haar hongerig aan, zijn pik wipt vergenoegend op en neer. Haar omdraaiend zodat ze zich vast kan houden aan de trap brengt hij haar kontje naar achteren en drukt zijn pik ineen keer bij haar naar binnen. Een luide gil van genot kan ze dan ook niet onderdrukken en ontsnapt uit haar keel.

Anke en Joris lopen heen en weer nog steeds pompt hij zijn pik in en uit Anke, ieder uitzicht hebben ze al gehad behalve daar zij langs binnengekomen zijn. Anke pakt de balustrade beet en draait zich om naar Joris, nog één keer goed hard Joris, ja liefje zegt hij, nog eenmaal goed hard. Zij weet net als hij dat beiden ieder moment een denderend orgasme staat te wachten. Snel in en uit haar pompend voelt hij het aankomen, ohhh Anke ik Kommmmm, Ik Ooookkkkk gilt ze er achteraan. Hevig naschokkend leunt ze een beetje over de balustrade en kijkt ze in het genietende gezicht van een vrouw die heerlijk word genomen door haar partner. Geil kijken beide dames elkaar aan, wetend dat zij beiden zijn ontdekt.

Marleen laat zich echter niet van de wijs brengen en geniet duidelijk met volle teugen van Edwin die krachtig in en uit haar beweegt. Anke en Joris komen beide weer op adem en kleden zich aan. Als Joris de trap af wil dalen naar beneden om terug te lopen naar hun bungalow wordt hij tegen gehouden door Anke, niet zegt hij waarom niet? Het kan niet, zegt ze zacht, de trap is in beslag genomen. Beslag genomen niet begrijpend kijkt hij haar aan en loopt richting de balustrade om te kijken wat er dan precies in beslag genomen is. Over de rand kijkend kijkt hij in het gezicht van een onbekende man, die zijn laatste uithalen geeft in de vrouw voor hem. Die kreunt en gilt het uit en geniet volop van haar partner. Zich omdraaiend naar Anke, kijkt hij haar aan, hoe lang al? Geen flauw idee, maar wel al even zegt ze zacht. Beiden openen het luik en zien dat de mensen zich onder aan de trap weer fatsoeneren. Anke en Joris dalen de trap af. Als zij beneden zijn aangekomen zegt Joris tegen de onbekende man; niet is lekkerder dan in de open natuur of niet? Edwin weet niet waar hij kijken moet, de jongenman die dit net tegen hem heeft gezegd is duidelijk een stuk jonger dan hij. Hij schat hem hoogstens op een jaar of twintig. Ehh, ja het is verrassend lekker zegt hij weer. Verblijven jullie soms ook op het park? Ja dat klopt antwoord hij, misschien samen terug lopen? Goed idee, zegt Edwin, snel stellen ze zich aan elkaar voor. Marleen en Anke lopen voorop of eigenlijk een heel stuk voor de heren uit, nu hoort Anke van Marleen, dat Ed helemaal niet zo’n buiten sex persoon is, maar door het zien van hen, dat hij zich had laten gaan, ben jullie daar erg dankbaar voor. Zijn jullie al lang samen is haar volgende vraag. Nou nog niet zo heel lang, maar we hebben wel elkaars metgezel in elkaar gevonden antwoord Anke haar. Ohh … dat klinkt zo romantisch, blijven jullie nog lang hier? Nog één hele week en dan gaan we weer terug. Joh leuk geweldig, wij Ed en ik blijven ook nog een hele week, dus mochten jij en Joris je een keer vervelen dan wip je maar aan. Nou Leen, zal ik onthouden, maar ik denk dat we het aankomende week nog vrij druk gaan krijgen, zowiezo aankomende dinsdag hebben we in de ochtend nog examen Nederlands en voor de rest zijn we dan weer school vrij. School vrij, Marleen kijkt vragend naar Anke, ja we moeten een werkstuk maken over het welzijn van een natuurpark. Ohh…lijkt me wel een leuke opdracht, maar welke universiteit doet nog aan werkstukken? Universiteit, nu kijkt ook Anke vragend naar Marleen. Ik zit niet op de universiteit Marleen ik zit nog op het voortgezet onderwijs. Lachend kijkt Marleen naar Anke, echt dat meen je niet, hoe jong ben je dan als ik vragen mag. Dat mag hoor zegt Anke, ik ben 15 en Joris is ook 15. 15 zegt Marleen, dacht dat jullie ergens begin twintig waren. Ik ben trouwens 26 en Ed is 28, dan weet je dat ook gelijk. Ik weet zeker zegt Marleen weer, dat Ed jullie ook ouder schat als jullie werkelijk zijn. Wachtend op de mannen voegen zij zich ieder weer naast hen partner en dan vraagt Anke aan Edwin, hoe oud schat je ons? Marleen weet het al, dus die gaat het niet verraden. Edwin kijkt naar Joris en zegt; denk jij 21 en jij hij wijst naar Anke hetzelfde. Joris begint te lachen, mooi compliment krijgen we hier Anke, leuk, zeer leuk om te horen. Ditmaal verteld Joris aan Edwin hoe oud zij werkelijk zijn en je ziet dat hij met stomheid is geslagen. Echt zegt hij, of zitten jullie ons nu in het ooitje te nemen? Nee echt Ed, ze zijn hier op kampweek, zegt Marleen. Jeetje, nou ik had jullie in ieder geval nooit zo jong geschat. Dank jullie wel en beiden maken lacherig een buiging. De uitnodiging blijf in ieder geval staan Anke, dan weet je dat. Bij de kruising aangekomen moeten Joris en Anke naar rechts, Edwin en Marleen rechtdoor. Wij zitten in huisje 88 roept Marleen hen nog na. Genoteerd, roept Anke terug.

Wat is er genoteerd Anke en waarvoor, vraagt Joris. Het huisje 88 waar zij zitten en als we ons vervelen dat we maar een bakkie komen doen. Ach zo, haha wel leuk dat ze ons al in de twintig hadden geschat. Ja zeker, maar nog beter voor Marleen is geweest dat Edwin zich eindelijk niet meer zo schaamt voor zich uit te leven in de vrije natuur. Ja, daar hebben wij totaal geen problemen mee Ank, wij weten wel hoe we moeten genieten in de buitenlucht. Ze pakt zijn hand en kijkt hem aan, ja Joris wij weten wel hoe dat moet. Bij de bungalow aangekomen zit John onderuit gezakt op het bankje en ligt Tricia met haar hoofd op zijn schoot. Zo nog wat bijzonders gezien jullie, vraagt ze. Zeker en nieuwe vrienden erbij, plus een uitnodiging om ergens wat te gaan drinken. Echt Anke, of verzin je dit nu terplekke? Nee Tric, het is echt hoor, vraag maar aan je broertje. Joris richt zich tot John en vraagt; Andrea en Simon ook hier, of zijn ze ook de hort op? Die zijn de hort op, ze zijn naar de sauna. Toe maar, dat konden ze hier toch ook, nee die was al in gebruik en hij kijkt Joris lachend aan. Die begrijpt het gelijk, door jullie dus. Jullie nog iets te drinken? Nee dank je Joris, wij zijn nog voorzien, Joris loopt naar binnen en haalt voor Anke en zichzelf een lekker glas koude ijsthee, met een schijfje limoen. Terug buiten komend zegt hij; kijk eens Ank, dat heb je wel verdiend. Tricia richt zich gelijk op, verdiend hé, jullie kunnen ook geen seconde van elkaar af blijven. Jij anders ook niet van John werpt Anke terug. Lachend kijken de nichtjes elkaar aan.

Wat gaan we eigenlijk eten horen ze Anke vragen, pff eten shit ja dat moeten we ook nog maken, daar heb ik dus helemaal geen zin in zegt Tricia zacht. Nee ik ook niet, antwoord Anke. Nou Joris er zit geloof ik niks anders op dan dat wij heren, voor de dames maar eens een lekker prakkie moeten gaan maken. Beiden heren lopen de bungalow binnen en niet veel later komen Andrea en Simon eraan gelopen. Andrea kom zitten, zeggen Tricia en Anke, Simon gaat wat te drinken voor je halen en daarna gaat hij aan het werk. Lachend kijken ze naar de vragende Simon. Verdere instructies krijg je binnen wel. Simon loopt snel naar binnen om even later terug te komen met een glas witte wijn, my lady zegt hij met een buiginkje, uw witte wijn. Haar het glas overhandigend loopt hij vervolgens weer weg. Zo, zo, volgens mij vat hij het wel heel erg op die neef van ons, Tricia stoot hierbij Anke aan. Andrea begint te lachen, het is wel een echte heer hoor, althans hij doet heel erg zijn best omdat voor mij wel te zijn. Dan zijn de wonderen de wereld nog niet uit, roept Anke luid. De meiden kletsen onderling over van alles en nog wat. Zo verteld Tricia dat zij morgen met John nog even langs Magda gaat om hem de bijzondere tuin te laten zien, verder gaan zij dan door naar het festival. Jullie gaan naar een museum en de watervallen hoorde ik. Ja lijkt me enig, al dat water wat in verschillende watervallen is ondergebracht wat naar beneden klettert, lijkt me echt grandioos om te zien, het zal ook hele mooie foto’s opleveren. Dat denk ik ook wel antwoord Andrea, maar van al dat water moet ik zo naar de wc, vandaar dat het festival mij meer aantrok en een beetje swingen is ook goed voor de teugels. Ze pakt het beetje vet aan de zijkanten van haar lichaam vast. Nou jij heb echt iets te klagen zeg, er zit niets. Nee, ik weet het antwoord Andrea, maar voordat het er komt, moet het wel strak blijven staan. Het gevolg is dat ze alle drie in lachen uitbarsten.

Na een half uur worden zij geroepen met de mededeling dat het eten wordt opgediend, of zij aan tafel willen komen. Achter elkaar aan lopend lopen ze naar binnen, de heren hebben echt hun best gedaan, kaarsjes aangestoken, tafel mooi gedekt. Glimlachend kijkend ze naar de jongens, laat ons maar verassen zeggen ze gelijktijdig, dit zorgt ervoor dat ze het weer moeten uitproesten van het lachen, vooral omdat het niet van te voren was afgesproken.

Na het eten kijken ze met zijn allen zittend verspreid op de bank, stoel en nog een bank naar een romantische film, als deze is afgelopen wensen Joris en Anke de overige nog een fijne avond, maar zij duiken erin, zij moeten alweer vroeg op. De slaapkamer inlopend lopen ze gelijk door naar de douche, heb me heel niet gewassen na ons vrijpartijtje in het bos, slechte zaak Joris. Ja Anke, slechte zaak, de kraan van de douche onder stappend genieten ze van het warme water wat over hun heen stort. Snel pakken ze ieder een spons en gieten er een ruime hoeveelheid douchegel op. Elkaar inzepend hebben ze het al over morgen, hopelijk gaan we eerst naar het museum en dan naar de watervallen. Dat hoop ik ook, Anke, lijkt me ook wel een betere aanpak. Joris laat de spons met het schuimende douchegel keer op keer weer tussen haar benen door glijden en kijkt haar diep in de ogen. Mmm….Joris, is het er nog niet schoon hijgt ze zachtjes, het is er schoon, maar niet als jij zo genietend blijft hijgen zegt hij zacht, dan word het er vanzelf weer vies. Ohhh Joris, dat kan niet hoor, we moeten slapen. Is dat echt Anke, wat volgens mij en komt nog een stapje dichterbij, wil jij hem dol graag weer in je voelen.

De overige die nog in de woonkamer zitten horen het gebonk tegen de muur, Tricia kijkt hoofdschuddend naar John, zie je wel heb het je toch gezegd, dat ze eerst nog van bil moesten gaan, John kijkt naar zijn vriendin, ja je hebt dat inderdaad gezegd. Niet veel later komt Joris naakt en nog onder het schuim de woonkamer binnen zetten, Tricia ga als de donder Janneke halen zegt hij, Tricia kijkt naar haar broer, NU ZEG IK TRIC, NU. Tricia vliegt op van de bank en rent het huisje uit, ze weet nog niet precies wat er aan de hand is, maar die blik in Joris zijn ogen voorspelde weinig goeds. Tricia rent op haar gympen zo hard als ze kan richting de bungalow van Nick en Janneke. In het huisje is alles donker, ze bonkt op de ramen en loopt om de bungalow heen, Janneke, Janneke roept ze uit alle macht, niet veel later schiet er een lamp aan, Janneke komt met een slaperig hoofd aan de deur. Tricia jeetje wat is er allemaal aan de hand? Dat weet ik niet precies, hijgt ze, alleen dat ik je moest halen iets met Anke. Nick je bed uit nu, schreeuwt Janneke haar man toe, ben alvast mee naar de bungalow van Anke. In haar pyjama rent ze achter Tricia richting Anke.

Joris is terug gelopen naar de badkamer, Anke zit nog steeds met gesloten ogen in de hoek van de douchecabine, haar ademhaling is rustig, maar verder lijkt ze in een soort trance weggezakt te zijn. Niet goed wetend wat te doen heeft hij zijn zus Janneke laten halen, in de badkamer loopt hij te ijsberen als Simon achter hem staat. Neef wat is er aan de hand, ik weet het niet, zegt hij, we stonden elkaar te wassen en toen ineens slaakte ze een gil, ze riep de naam Sandra en toen zakte ze op de grond. Kijk ze zit er nog steeds zo bij, ik krijg haar niet in het hier en nu, ik weet niet wat er aan de hand is, daarom heb ik gedaan wat ik net gedaan heb. Jezus man, wat is dat toch allemaal, ik blijf wel even bij haar, beter is om haar niet te verplaatsen denk ik. Ja dat dacht ik ook, ga jij je maar even vlug afspoelen in de badkamer van Andrea en mij en trek iets aan. Ja let wel goed op haar. Ja Joris doe ik, ga nu je eigen afspoelen. Joris loopt door de slaapkamer via de woonkamer naar de slaapkamer van zijn neef en duikt hier de douche in. Onder de douche zijn eigen afspoelend lopen de tranen over zijn wangen. Het ging zo goed de laatste dagen en nu dit weer. Zich snel afdrogend pakt hij een shirt en korte broek uit de kleding kast en trekt deze aan. Joris kom, hoort hij Simon roepen. Joris vliegt de woonkamer in en loopt weer naar de douche. Anke is inmiddels lijkwit geworden, wat hoe kan dit schreeuwt hij uit, op dat moment komen Janneke en Tricia aangelopen. Janneke dirigeert iedereen de kamer uit behalve Joris. De deur sluitend zegt ze hijgend, vertel me eens wat er is gebeurt, snel doet ze een klein onderzoek en bij het optillen van Anke haar oogleden ziet ze dat haar pupillen helemaal weggedraaid zijn. Shit zegt ze, dat is niet goed. Heb je een mobiel hier in de buurt. Nee echh ja, ehhh ik weet het niet, bezorgt kijkt hij van Janneke naar Anke en weer terug naar Janneke. Op het moment dat ze iets wil zeggen ziet ze haar man de douche binnenkomen. Nick zegt ze zacht bel een ambulance, haar ogen zijn helemaal weggedraaid. Ik weet niet wat er met haar is, haar hartslag is verder wel goed en ook haar ademhaling is krachtig, maar de weg gedraaide ogen baren me zorgen. Nick loopt zo snel hij kan de bungalow uit en buiten de bungalow staand belt hij een ambulance, in het Duits verteld hij wat er aan de hand is. Terug naar binnen lopend zegt hij tegen Tricia loop samen met John naar voren en wacht daar op de ambulance, dan kan jij hen de weg wijzen, je staat goed voor je Duits dus het moet geen enkel probleem zijn. Weer zet Tricia het op een lopen dit keer samen met haar vriend. Tegen Andrea zegt hij; kan jij mijn vrouw helpen met Anke om haar een beetje toe te dekken, met een deken of handdoeken? Snel pakt ze enkele handdoeken en gaat daarmee richting de douche. Simon en hij zitten aan de keukentafel, zij kunnen niks anders doen dan wachten.

Weet jij wat er is gebeurd Simon vraagt Nick, alleen wat Joris mij heeft verteld antwoord Simon en hij begint het hem te vertellen. Dat ze elkaar stonden te wassen en dat ze een gil slaakte die hadden zij ook gehoord in de woonkamer en dat ze de naam riep van hun dochter en dat ze toen in elkaar zakte, vervolgens Joris in zijn naakte lichaam onder het sop in de woonkamer stond en tegen Tricia brulde dat hij Janneke moest halen. Niet echt een duidelijke aanwijzing dus, in de verte horen ze de sirenes loeien. Het zal niet lang duren of de ambulance zal hier zijn. Nick en Simon schuiven de tafel en de stoelen richting de koelkast zodat het ambulance personeel ruim baan heeft. De ambulance raast over het bungalowpark met sirenes wat bij de overige gasten niet onopgemerkt is gebleven, overal flitsen dan ook lichten aan. Simon laat het personeel binnen en worden door Nick begeleid naar Anke die nog steeds onderuitgezakt in de douche zit, inmiddels hebben Janneke en Andrea wat handdoeken over haar heen gelegd om ervoor te zorgen dat ze niet teveel afkoelt. Joris zit voor de wc met zijn hoofd in zijn handen zachtjes te huilen, hij is helemaal in shock en beseft niet meer goed wat er om hem heen gebeurd. Het ambulance personeel heeft Anke inmiddels op een brancard gelegd en dan ziet één van hen Joris zitten. In gebrekkig Nederlands wordt er tegen Janneke gezegd dat hij ook mee moet, aangezien hij zo van de kaart is, dat er niks meer tot hem doordringt. Ondersteund door Simon en John word ook Joris naar de ambulance gedragen. Tricia beseft nu dat er wel wat meer aan de hand is, ook bij haar rollen de tranen inmiddels over haar wangen. Het komt wel goed met hen hoort ze Janneke zeggen. Andrea neemt Tricia mee naar de bank, Janneke gaat in haar pyjama mee met de ambulance naar het ziekenhuis. Ik bel als ik iets weet zegt ze zacht, dan loopt ze snel naar de ambulance. De ambulance vertrekt weer met luid loeiende sirene van het park richting het ziekenhuis.

In het ziekenhuis aangekomen word Anke gelijk naar een onderzoekskamer gebracht, men verzoekt Janneke plaats te nemen in de wachtkamer, maar zij laat duidelijk weten dat zij niet van plan is van haar zijde te wijken. In de buurt van Anke blijvend kijkt ze toe hoe ze haar onderzoeken. Met een half uurtje opent ze haar ogen tot verbazing van de doktoren, nog is ze helemaal wit, maar er begint weer langzaam kleur in haar gezicht te komen. Gebeurt dit vaker vraagt één van de doktoren? Nee, dit is de eerste keer zegt Janneke. Het is ook de eerste keer dat ze is weggeraakt. Anke kijkt paniekerig om haar heen, niet goed wetend wat ze hier doet, het laatste wat ze zich kan herinneren is dat ze met Joris onder de douche stond. Janneke roept ze angstig, wat doe ik hier. De dokter wenkt Janneke dichterbij en ze begint Anke uit te leggen wat er is gebeurd. Ohh…kan me er niks van herinneren dat ik een gil heb geuit, maar nu ik weer bij kennis ben, mag ik toch zeker wel weg? Dat weet ik niet, Anke, antwoord Janneke, ik ben bang dat ze je misschien wel hier willen houden. Denk het niet zegt Anke, daarbij richt ze zich op, ik ga morgen gewoon naar het museum en naar de watervallen. Janneke kijkt haar aan met stralende ogen, dit is Anke weer, zo ken ik haar, strijdlustig dat ze is. Het gordijn wordt geopend en Joris komt half bezopen lijkt het wel het kamertje ingereden. Schatje ben je er weer? Wat heeft hij, vraagt ze zich opnieuw tot Janneke richtend. Hij was in shock, ze zullen hem wel iets hebben gegeven om te kalmeren. Ohhh….was het dan zo erg Jan? Ja Anke, je was echt helemaal weg, uit voorzorg heb ik een ambulance gebeld. Jeetje dat meen je niet, ik weet er echt niks van. De dokter staat naast het bed, de conversatie te hebben aangehoord denkt hij dat Anke een kleine black out heeft gehad, maar denkt niet aan verder onderzoek. U heeft veel geluk gehad, zegt hij zich richtende tegen Anke, dankzij de jongeman bent u niet verkeerd terecht gekomen.

Wij laten u gaan op één voorwaarde, zodra u duizelig word moet u terug komen. Anke zegt; beloof ik u, dan maken de zusters de plakkertjes los en ook het infuus, wat in haar arm zit word verwijderd. Heeft u vervoer terug richt de dokter zich nu tot Janneke. Zij zegt; helaas niet, taxi's rijden er niet meer op dit tijdstip, dus ik zou ook niet weten hoe wij terug moeten komen op het bungalow park. Geeft u me even een klein momentje, zegt de arts, ben ik zo bij u terug. Enkele ogenblikken later komt de arts weer bij heb en zegt; de ambulance zal u terug brengen, zodoende kunt u dan toch naar huis. Dankbaar kijkt Janneke de arts aan, heel hartelijk bedankt voor het mee denken, hem hierbij een hand gevend. Jij jonge dame, neemt voldoende rust, mocht er ook maar iets verdachts zijn, gelijk terug komen. Ja menneer, antwoord ze braaf, dat beloof ik u. Er komt een rolstoel aangereden en Anke neemt erin plaats. Zowel zij als Joris zitten beide in een rolstoel en worden richting de uitgang gereden, waar de ambulance klaar staat om hen weer richting het park te vervoeren.

Beide plaatsnemend handelt Janneke de formaliteiten even af en zijn ze snel weer op weg, in de ambulance vraagt Janneke haar, of ze zich ook nog maar iets van kan herinneren. Helaas moet ze Janneke teleurstellen. Ik weet het echt niet zegt ze zacht, ik heb echt geen flauw idee. Op het bungalow park aangekomen, staan hier netjes twee rolstoelen klaar en Anke en Joris nemen opnieuw plaats in hun vervoermiddel op wielen. Joris dit keer voorop en Anke duwt Joris, terwijl Janneke haar voortduwt.

Bij hun bungalow aangekomen klopt ze op het raam, niet veel later vliegt de deur open en staat Nick in de deuropening. Terug nu al, gelukkig wel, zegt Anke. Joris begint te lallen tegen Nick geheel onverstaanbaar. Wat heeft hij, vraagt hij vervolgens. Medicijnen tegen een shock antwoorden Janneke en Anke gelijktijdig. Aha. Ben zo terug, even later komt hij terug met Simon, zij ondersteunen Joris bij het opstaan en brengen hem naar binnen, regelrecht naar de slaapkamer. Hem op bed leggend, laat Nick voor wat het is en loopt vlug terug om Anke naar binnen te tillen. Simon, kleed in de tussentijd zijn neef uit en stopt hem onder de dekens. Welterusten papa, roept hij hem na als hij de slaapkamer verlaat.

Anke zit inmiddels op de bank, Tricia zit naast haar en houd haar hand vast, Anke weet je zeker dat je helemaal oké bent. Ja Tric, er is niks aan de hand. Oké voorzichtig laat ze haar hand los. Kom eens hier Tric, Anke opent haar armen en neemt de bibberende Tricia in haar armen voor een stevige knuffel. Elkaar weer loslatend kijkt ze nog één keer naar haar nichtje en dan staat ze op van de bank om wat te drinken te pakken.