hoi ik ben Jacob en heb mijn moeder tot 2 x toe zwanger geneukt.

Jessy had vreselijke buikpijn en ik bracht haar naar het ziekenhuis dat vlak bij ons huis was, de buikpijn was begonnen na hevige schokken en schoppen van haar/ons nog ongeboren kind, er werd meteen een verloskamer gereserveerd en daar ging Jess naartoe, weer ,net als bij Benjamin mocht ik niet mee naar binnen om ons kind geboren zien worden, Bert en Sila die ik tijdens de rit gebeld had kwamen erbij en wilden met mij in de kroeg een biertje gaan halen, maar ik was niet gerust op de gevolgen van de buikpijn en wilde in het ziekenhuis blijven, Sila wilde dat ook dus bleef Bert ook maar erbij, na bijna 2 uren gewacht te hebben kwam men mij halen, mij alleen, Bert en Sila mochten niet mee naar binnen, bij Jess staande en haar hand vasthoudend sprak de arts ons toe, de baby was volkomen gezond ter wereld gebracht, ik keek naar mijn moeder die er erg bleek uitzag, ook haar hand voelde ijskoud aan, met gesloten ogen lag ze op de verlostafel, dit was ik echt niet gewend van haar en zei dus iets tegen haar, Jess reageerde niet en volgens de artsen die er nu bij waren zou Jess ook nooit meer op iets reageren, de chef arts nam mij mee naar buiten en bij Bert en Sila vertelde hij wat er gebeurd was met jess en de baby, met veel geluk had men de baby kunnen redden, de buikpijn van Jess was gekomen doordat de baby zich gedraaid had en haar buikslagader daarbij geraakt had met de toen al zeer scherpe voetnagels, de buikslagader was daardoor als het ware opengesneden en en Jess had een dodelijke bloeding gehad, ik zakte ter plekke natuurlijk in, wat moest ik nu, de vrouw waar ik van hield was er niet meer?? Zowel Ber en Sila lieten zich op de stoelen die in de wachtruimte stonden neer en keken op ongelooflijke wijze naar elkaar, niet begrijpend wat er gezegd werd, mijn geliefde moeder, moeder van mijn nu 2 kinderen was dood wat moest ik nu alleen met 2 kinderen in een vreemde wereld, machteloze woede maakte zich van mij meester en mensen die helemaal niets ermee te doen hadden werden door mij uitgekafferd, de dokter was in mijn ogen een grote lul die niet wist waar hij over praatte, ik wilde naar Jess, die, zo zei de arts nu naar de intensief care gereden was ter onderzoek, een bundeltje werd er in mijn bevende handen geduwd, vol afschuw gaf ik het aan Sila, dit was immers de moordenares van mijn moeder, geliefde en moeder van mijn kinderen ook dit kind verdiend liefde en vooral jou liefde zei Sila nu tegen mij, met mijn ogen vol tranen liep ik de gang uit naar de kamer waar men Jess nu in een schoon bed had gelegd, een vrouw was beyig haar geyicht op te maken zoals we haar allemaal hadden gekend, woest stootte ik haar weg, rammelde aan Jess intussen roepend word wakker, Jess alsjeblieft Jess word wakker, laat me niet alleen Jess alsjeblieft, ik merkte niet eens dat ik een spuitje kreeg toegediend hetgeen mij versuft op een stoel deed zitten, het interesseerde mij allemaal niet Meer, mijn zoon niet, mijn dochter niet, want dat was de moordenares van mijn vrouw, plotseling ging ik beseffen hoeveel ik van mijn moeder hield, Bert bleef in mijn buurt voor als ik nog eens zou uitflippen en Sila ging Claudia bellen met deze moeilijke opgave haar door Bert gegeven, ook Benjamin moest Claudia meebrengen naar het ziekenhuis, hij zou mij misschien kunnen troosten en tot de realiteit kunnen brengen, Jesse's dood greep Claudia aan, ze probeerde Benjamin, die al sliep, wakker te maken, het lukte haar niet en ze nam een taxi met mijn zoon in haar armen, tijdens de rit praatte ze doorlopend met mijn zoon, waar Mama nu was, en waar Mama naar toe was gegaan zonder hem en papa. Beiden kwamen het ziekenhuis binnen en nu liep mijn zoon met slaperige oogjes aan Claudia's Hand naar mij toe, ik zag mijn zoon die razend enthousiast naar mij toeliep en meteen vroeg waar de nieuwe Baby was en waar Mama was, de Baby konden we laten zien, zei ik tegen mijn zoon, ik sprak als een Zombie, zeiden zowel Bert als Sila, Maar gelukkig viel het mijn zoon niet op, hij bleef naar het babytje kijken en meteen naar Mama vragen, Claudia nam hem weer mee naar de speelhoek in het ziekenhuis, hij viel op het speelgoed aan en trok zich niets meer van iets of iemand aan.

Na het invullen van allerlei papieren werd de nieuwe borelinge naar een couveuse gebracht en erin gelegd, te zwak om te overleven daar ze enkele weken te vroeg ter wereld kwam, Sila sprak met de dienstdoende arts af dat zij de eventuele borstvoeding wel kon geven daar bij haar de melkproductie op gang was gekomen omdat ze nu bijna 6.5 maanden in verwachting was, dit vond de arts goed en we konden eindelijk dit dodenhol verlaten, onderweg naar huis praatte mijn zoon aan een stuk door, boos maande ik hem tot stilte, helemaal verkeerd natuurlijk, want nu zette hij een keel op, thuisgekomen nam ik een fles sterke drank en zette deze aan mijn Mond en begon te zuipen, Bert liet mij mijn gang gaan en bracht mij later naar mijn bed, huilend viel ik totaal bezopen in slaap

De volgende morgen lag ik nog steeds alleen in bed en riep mijn vrouw die uiteraard niet antwoorde mijn zoontje kwam naar mij toe en kroop op bed en kwam bij mij onder de deken spontaan begon hij te vertellen over de nieuwe Baby, nu moest ik mij inhouden om niet opnieuw in snikken uit te barsten, ik liet hem dan ook helemaal uitpraten, we stoeiden zelfs even, hij liep naar de keuken en riep op Jess, ik stond op en liep tevens naar de keuken en vertelde dat Mama in de hemel was en niet kon komen, hij had honger en wilde eten, daar ik werkelijk geheel afhankelijk geweest van Jess en wist dus niet wat ik het joch kon voorzetten voor ontbijt, ik belde naar de buren en Claudia nam op, ik kom eraan zei ze, en in haar ochtendjas kwam ze even later de achterdeur binnen en hielp mijn zoontje aan een ontbijt.

Nauwlettend hield ik Claudia in het oog hoe ze met mijn zoontje omging en hij met haar, bijna speels gingen de twee met elkaar om en een half uur later was Junior gekleed en speelde hij Buiten met de zoon van Sila , deze deed de eerste stapjes en stond wankel op zijn kleine beentjes, huilend ging hij dan ook weer zitten en kroop naar mij toe, ik tilde hem op en trooste hem, met Claudia praatte ik over de toekomst van mijn gezinnetje en ik, ik moest dus een kinderoppas hebben als ik werkte of Nachtdienst had, we spraken lang met elkaar, langzaam liep het huis vol met mensen die ik niet eens kon, hier op diet eiland bleef nooit iets lang geheim, de baas van Jessy kwam met vrouw en kinderen om ons te condoleren, Claudia wird aangezien als kindermeisje van ons en wird eveneens gecondoleerd, 3 dagen Erna werd Jess begraven op het eiland, weer kreeg ik een klein spuitje toegediend om mij rustig te houden, met Claudia aan mijn linkerzijde en mijn zoontje rechts liepen we achter de lijkwagen aan naar het kerkhof, een dienst was er aan vooraf gegaan en menigeen kon zijn of haar tranen niet bedwingen.

Het leven hervatte zijn normale beloop en ook ik werd iets vrolijker, mijn zoontje hielp mij over mijn verdriet heen, na mijn werk ging ik met Claudia naar het meisje dat ik nog steeds als de moordenares van Jess zag, Claudia praatte op mij in en zei, geheel terecht, dat ik een grote zak tabak was en dat Jess dit helemaal niet verdiend had, boos liep ze dan ook weg, een zuster legde de kleine in mijn armen, en onder tranen moest ik Claudia gelijk geven, dit kleine wezen kon er niets aan doen, deze dag zou ik nooit meer vergeten, Claudia was mij stiekem na gelopen en zag en hoorde wat ik tegen Maaike-Jess zei, altijd zal ik van jou houden, altijd zal ik er voor jou zijn, ik zal papa en Mama voor je proberen te zijn, Claudia kwam nu naar mij toe, ging op haar knieén voor mij zitten, huilend over wat ze gehoord had zei ze met trillende stem, als je wil zal ik Mama zijn voor allebei jou kinderen, hier moest ik een lange denkpauze over houden, en zei dat dan ook tegen Claudia, naderhand liepen we samen met Junior de weg naar huis en praten over allerlei dingen

en ofschoon Jess nog geen week begraven was liep Claudia met mij mee naar mijn huis, zorgend voor mijn zoon en nu eten kokend ook nog voor mij en Junior, zelf had ze geen honger verklaarde ze, en keek toe hoe wij van haar gekookte smakelijk aten, later op de avond kwamen Bert en Sila nog naar ons,"gezellig" zaten we bij elkaar, pratend over van alles en nog wat en vooral over Jessy.

Voor het eerst sliep Claudia bij mij en we hadden iets van wat op sex leek, we sliepen in met de laatste gedachte aan Jess, we moesten door, en dat deden we in de geest van Jess, vrij, fris en vrolijk wird ons leven, mijn zoon noemt Claudia nu Mama, onze dochter Maaike-Jess is in middels 5 jaar, weet niet anders als Claudia is haar Mama, en haar Mama heeft ze verteld op School krijgt een kindje wat nu in haar buik is, ja Claudia is zwanger, van wie weten we niet, want ook ons oude leventje hebben we weer opgepakt, de twee kinderen van Bert en Sila krijgen er ook een broertje of zusje bij, en ook van deze baby weten we niet wie de vader is, wij doen geen ouderschapstest, waarom ook, we houden van elkaar en gaan naar bed met elkaar, onze kinderen weten van niets en als we al bezig zijn lopen en kruipen ze tussen ons door, en al worden we honderd, Jess zullen we nooit vergeten, we bezoeken nog wekelijks haar graf en verzorgen dit met al onze liefde, ook wonen we nog steeds op St Maarten, en zijn heel gelukkig met ons vieren als volwassenen en onze nu van elk "paar" 3 kindern.

Dit was het waargebeurde familieverhaal van Bert, Sila, Jacob(Jessy) en Claudia.

Wij bedanken jullie voor de punten en opmerkingen, en voor de persoon die pedofilie wilde zien in ons verhaal, nooit zal ik schrijven over pedofilie nog zal ik zoiets verachtelijks steunen door erover te schrijven.

Jacob B.