Zaterdagochtend tien uur. Voor de verandering regende het niet deze ochtend. In plaats daarvan hing er dichte mist. Kevin stapte het station in Haarlem uit en wachtte. Jacqueline zou er met een paar minuten zijn. Hij zette de kraag van zijn jas op: het was koud, misschien vroor het zelfs. Opeens voelde hij een hand op zijn schouder en draaide zich om. Daar was ze! De omhelzing was een beetje onhandig en onwennig. "Laten we allereerst maar even een ontbijtje pakken," zei ze.

Martha sliep nog als een blok, want ze had het laat, erg laat gemaakt. De avond ervoor, na het bezoek aan de kapper en daarna de winkel met erotische artikelen, had ze na thuiskomst gegeten en was van plan geweest om lekker lui voor de televisie te hangen. Maar ze was te onrustig geweest. 'Probeer mij' leek het vanuit haar handtas te klinken. Daarnaast was ze nog steeds in de war van de jongeman die ze ingeschreven had, de volle aandacht van de kapster en de dame in de winkel. En met die gedachte waren ook eerdere gedachten teruggekomen, zoals de droom waarmee ze 's ochtends wakker was geworden. En het was logisch dat ook weer het beeld van de zich masturberende Kevin op het netvlies kwam.

En zo was ze zich gaan afvragen wat Kevin nou eigenlijk bewoog. Hij viel op zijn lerares, die meer dan twee keer zo oud was, dat wist ze. Vriendinnetjes had-ie niet en voor zover Martha wist, was hij nog hartstikke onervaren. Hij keek porno, daar was ze ook achter gekomen: ze had hem betrapt. Was dat een gewoonte van hem? Ze was Kevin's kamer in gegaan, waar de laptop dichtgeklapt op het bureau lag. Bij het open doen, was het scherm aangesprongen, en op het scherm had een knopje gestaan met Kevin's naam erop. 'Wil ik wel weten waar hij naar kijkt?' had ze zich afgevraagd. Toch had ze geklikt, verwachtend dat Kevin wel een wachtwoord op zijn computer had.

Niet dus.

Het startscherm van de browser gaf al suggesties: Kevin's meest bezochte websites stonden er als tegeltjes, met een kleine afbeelding. Op eentje stonden blote borsten. Ze klikte er op, en de wereld van Kevin's online belevingen ging voor Martha open.

Kevin had een profielnaam met het getal 69 erin. Zijn profielfoto toonde zijn ontblootte bovenlichaam, zijn ogen afgedekt met een dun zwart balkje. Zijn favoriete bekeken video's had hij in gecategoriseerde lijstjes staan. Tot Martha's relatieve geruststelling hield Kevin ook van normale porno: meisjes, stelletjes, meisjes met meisjes. Maar er waren ook andere lijstjes, die Martha verontrustten. Kevin had heel veel belangstelling voor het oudere-vrouw-met-jongere-man genre. En, zoals Martha zag, hield hij van realistische scenes. Ze was er verbaasd over hoeveel clips gingen over relaties binnen de familie: moeder met zoon, tante met neefje, oudere zus met jongere broer. Hij had ook een ding voor dominante vrouwen, die de gekste en soms meest smerige dingen met hun slaven of slavinnen uithaalden. 'Dit vindt mijn zoon dus leuk', dacht Martha, 'hierover fantaseert hij dus.' Ze klikte een willekeurige video aan, waarin een vrouw hurkte boven het gezicht van een duidelijk veel jongere man, een jongen eigenlijk. Vervolgens bereed de vrouw het gezicht van de jongen, hem in een Oost-Europese taal instructies geven. Even stelde Martha zich, onbedoeld, voor dat Kevin en Jacqueline zo bezig zouden zijn. Ze stopte de video, omdat de gedachte een tinteling in haar kruis gaf.

Toen viel Martha's oog op een ander item in het menu van de pornosite: vrienden en hun boodschappen. Kevin had een aardige verzameling. Bijna zonder uitzondering waren het vrouwen die ouder waren dan Kevin, althans, als je hun profielen moest geloven. Duidelijk was de basis voor de online vriendschap een gedeelde smaak. Martha bekeek een aantal profielen. Er zaten vrouwen tussen die in hun introductie beweerden dat ze in het echte leven seks hadden met hun zoons, dochters, neefjes, nichtjes. Het was onmogelijk om zeker te stellen of dit zo was, maar sommige foto's en trillerig geschoten video's leken verdacht echt.

Met een aantal correspondeerde Kevin. Martha voelde zich enerzijds schuldig dat ze de mailtjes begon te lezen. Aan de andere kant: wie weet waren die vrouwen er wel op uit om misbruik van Kevin te maken. Het was een zwak excuus, wist Martha, want bijna al die vrouwen bevonden zich op duizenden kilometers afstand. Met rode oren las ze hoe deze vrouwen en Kevin fantaseerden. 'Is dit mijn zoon?' Zijn Engels was trouwens wel goed, viel Martha op. Ze las hoe Kevin aan een vrouw beschreef hoe hij haar zou beminnen, als ze ooit alleen zouden zijn. Alhoewel, beminnen... Het was pure pornografie. Martha's hart bonste.

Tenslotte viel het haar op dat er ook nog iets was als 'my uploads': hier stond materiaal dat Kevin zelf had toegevoegd. Ze klikte en had meteen spijt. De eerste foto's die ze zag waren van een naakte Kevin, met een enorme erectie. Ze scrollde naar beneden, en trof daar de video's aan. Het waren 'tributes'. Blijkbaar was het voor de vrouwen met wie hij contact had, een enorm compliment als Kevin zich aftrok op een foto of video. 'Tribute to Angela', de laatst toegevoegde video, begon automatisch af te spelen. Met zijn mobieltje had Kevin gefilmd hoe hij zich afrukte, kijkend naar een video waar voornoemde Angela zichzelf uitgebreid aan het vingeren was. "Oh Angela, you horny slut," sprak Kevin op de video, vlak voordat hij een enorme straal sperma spoot. Martha keek opzij naar de grond. Ze had zich al afgevraagd hoe die vlek in het tapijt gekomen was.

Blijkbaar was Kevin's hommage een antwoord op iets wat Angela voor hem gefilmd had. Ze vond de video. In detail beschreef hierin Angela hoe ze wilde dat Kevin haar zou verwennen. Ze noemde zijn naam herhaaldelijk. "Yes, Kevin, I want you to stick that fucking tongue in my pussy! I want you to lick my fucking juices, Kevin. Make mommy happy!" Martha's adem stokte terwijl ze keek en luisterde. Ze voelde zich opgewonden raken en stopte de video. Ze zou het zichzelf niet toestaan, opgewonden raken door haar zoon en een vreemde vrouw. Ze had al genoeg te stellen met de gedachte aan Kevin met Jacqueline. Maar Jacqueline had tenminste nog stijl. Dit vieze wijf, op die video, zou Kevin wel even vertellen wat hij bij haar moest doen? Over Martha's lijk! Ze bekeek elke foto en video van Angela, de slet die joeg op jonge jongens, zo jong als ze ze maar kon krijgen. Oh, Kevin was niet de enige! Ze had een hele schare fans. Wat was dit voor vrouw?

Angela had ook 'normale' foto's op haar profiel staan. Hierop leek ze doodnormaal. Ze zag er aardig uit, voor haar vijfenveertig jaar, vond Martha, maar op zich was het niks bijzonders. Ze was ouder dan Martha, minder slank, en minder knap. Wat zagen die jongens in haar? En plots was daar, in haar gedachten, weer die brutale blik geweest, van de jongeman die zich was komen inschrijven. Hij had ongegeneerd in Martha's blouse staan staren. Ze dacht terug aan de aandacht van Charlotte, de kapster, van ongeveer dezelfde leeftijd als student Richard met de dure achternaam. Charlotte's aandachtige vingers door haar haar, haar blikken op Martha's lichaam. De blondine, die, nadat Martha geen idee had gehad welk speeltje ze moest uitkiezen, haar even aandachtig had aangekeken. Die vervolgens een intrigerend, klein paars voorwerp had gepakt en had gezegd: "Dit lijkt me wel wat voor jou." Die blondine had zich dus voor zitten stellen hoe Martha met zichzelf intieme zou zijn.

Misschien waren dit seintjes aan Martha? Misschien wilden ze haar iets vertellen? Martha had de laptop gelaten voor wat-ie was en naar de keuken gegaan. Ze had een sigaret gerookt en vervolgens haar tablet gepakt. De selfie die ze maakte, toonde haar gezicht niet, maar wel haar openstaande blouse en een gedeelte van haar borsten. Het abonnement op de site was gratis en de registratie gemakkelijk.

Het was daarom dat Martha nog sliep, terwijl Kevin en Jacqueline hun tweede kopje koffie bestelden in een verder leeg eethuisje in het centrum van Haarlem.
"Weet je moeder dat je hier bent, Kevin?"
-"Nee."
"Je vader?"
-"Nee."
"Maar als je moeder je vader belt? En vraagt waar je bent?"
-"Oh, ik heb hem gezegd dat ik met een aantal vrienden naar Amsterdam ben."
"Dat heet liegen, Kevin. En wat als je nu onverhoopt vanavond niet thuis komt?" Kevin keek Jacqueline aan. Hij kon haar blik niet goed peilen."
-"Dan zeg ik gewoon dat ik bij een van mijn vrienden blijf slapen."
"Mmm... Zit me niet helemaal lekker. Moeten we nog even wat op verzinnen, denk ik."
-"Maar we hebben toch alle tijd?"
"Tja... Het punt is: als we ook nog naar mijn huis gaan, dan... Geen idee hoe het openbaar vervoer daar werkt, ik ga altijd met de auto of op de fiets naar het station..." Jacqueline keek even peinzend, en het was een tijdje stil.

De vrouw die het eethuisje runde kwam er aan met twee koppen op het dienblad. "Zo, dat is een dubbele espresso voor u, mevrouw. En een cappucino voor..." De vrouw wachtte af.
"...Voor mijn neefje," zei Jacqueline, "dank u wel. En de rekening alstublieft." De vrouw zette de kopjes neer en liep weg.

"Wat een nieuwsgiering mens," zei Jacqueline, "brutaal, vind je niet?"
-"Wat is er zo brutaal?"
"Die wou gewoon even uitvinden hoe dat zat tussen ons tweetjes. Het lef..."
-"Waarom zei je dat ik je neefje was?"
"Ik kon toch moeilijk zeggen: dit is mijn leerling, met wie ik in het geheim heb afgesproken?"
-"Tja... zit wat in. Dat is minder verdacht."
"Precies. Tussen een tante en neefje kan er immers niks zijn. Toch? Wat een maf mens!"
-"Hoezo maf? Gewoon nieuwsgierig, lijkt me."
"Nee, nee, dat heb je mis. Die staat zich daar, terwijl ze koffie maakt, af te vragen: doen die twee het met elkaar?"
-"Aha. Maar nu ze 'weet' dat jij mijn tante bent..."
"Precies. Alsof tantes en neefjes niks met elkaar kunnen hebben..."

De vrouw kwam de rekening brengen en Jacqueline betaalde. Terwijl zij en Kevin hun jassen aantrokken, bleef ze nog even staan. Haar blik was nog steeds nieuwsgierig.
"Zo, dus je bent bij je tante op bezoek?" Kevin knikte. "Nou, daar zal ze vast blij mee zijn." Ze keek naar Jacqueline.
-"Oh, ik zie mijn neefje erg weinig. Ik ben er heel blij mee."
"En nu lekker winkelen saampjes?"
-"Museumpje pakken, denk ik. En dan nog wat winkelen en ergens lekker wat eten..."
"Nou, gezellig hoor. En vanavond gaat het neefje weer op de trein naar papa en mama?"
-"Nee. Neefje blijft bij tante slapen. Dat vindt tante namelijk altijd heel, heel erg leuk. Dan maken we het heel gezellig 'saampjes'. Heel, heel gezellig."
Ze sloeg een arm om Kevin's schouder en drukte hem stevig tegen zich aan. Ze gaf de vrouw een gemene knipoog. Deze was duidelijk geschokt en draaide zich om.

Ze liepen door de nog erg rustige stad en kwamen terecht bij het Teylersmuseum. Ze bekeken de collecties uitgebreid. Daarna slenterden ze door de kleine straatjes. Jacqueline had veel interesse in de kleine galerie's, waar kunst te koop was. Ze kocht er niks. De laatste galerie was van een vriendin van Jacqueline. Het was een vrouw van ongeveer Jacqueline's leeftijd, met krullen en een extravagante bril. Kevin vond haar er erg alternatief uitzien, maar op zich niet onaantrekkelijk. De eigenaresse en Jacqueline praatten uitgebreid en de eigenaresse trok zelfs een fles witte wijn open. Ze vroeg niet wie Kevin was en waarom hij met Jacqueline was. Jacqueline stelde Kevin gewoon als Kevin en dat was het. Later, toen ze weer buiten waren, vroeg Kevin waarom nergens naar gevraagd was.
"Oh, ze weet het."
-"Wat weet ze dan precies?"
"Dat jij mijn leerling bent. Of, liever gezegd, iets meer dan gewoon een leerling."
-"Iets meer dan...? Wat bedoel je daarmee?"
"Hee, Kevin. Dit is een beetje vragen naar de bekende weg... Je weet best dat dit voor mij heel speciaal is."
-"Oke, sorry."
"Ik heb tegen Feeërieke gezegd dat jij een speciale jongen bent, die me fascineert en misschien iets meer boeit dan zou moeten. En zij begrijpt dat. En ze snapt ook prima dat jou ontmoeten stiekem moet. Zodat niemand... beschadigt raakt." Ze keek naar een proestende Kevin. "Hee! Kevin! Ik sta hier mijn hart te luchten en jij... Wat is er?"
-"Feeërieke? Ha ha ha! Feeërieke? Serieus?"
"Ja, nou... Zij kan ook niks doen aan die naam..." Kevin kwam maar niet bij. "Kevin, hou op... Dit is gemeen..." Maar het lachen werkte aanstekelijk. "Oke, je hebt gelijk. Feeërieke... Welke ouders verzinnen zoiets... Maar je bent wel een klootzakje dat je er om lacht."
Ze legde haar arm om Kevin's schouder. Kevin legde zijn arm om haar middel. Lachend en pratend slenterden ze verder door de stad.

Sommige winkels begonnen al weer te sluiten, toen Jacqueline op haar horloge keek. Ze aarzelde even.
"Wou je nog zien hoe ik woon?"
-"Best wel, ja."
"Dan moeten we nu gaan. Het is best wel even rijden en aangezien ik je ook nog terug naar het station moet brengen, kunnen we beter maar even voortmaken."

Achter het station stond een rij auto's geparkeerd. Jacqueline pakte haar autosleutels en drukte op een knopje erop. Tot Kevin's verbazing lichtten de richtingaanwijzers op bij een prachtig sportautootje. Ze stapten in en Kevin bewonderde het interieur, terwijl hij de veiligheidsriem vastmaakte.
"Mooi he?"
-"Wauw. Nooit geweten dat docenten Nederlands in Porsches rijden."
"Verjaardagscadeautje. Mijn man verdient heel goed. Binnenkort moet deze auto trouwens op de boot. We nemen hem mee."
-"Shit, hij verdient wel erg goed, die man van je."
"Tja... Geld verdienen, dat kan-ie wel..."
-"En wat kan-ie niet?"
Jacqueline zuchtte... "Weet je dat ik het daar vandaag gewoon helemaal niet over wil hebben?" Ze draaide zich naar Kevin toe, legde haar hand op zijn achterhoofd en trok hem dichterbij. "Vandaag gaat het alleen maar over jou en mij, oke?" Kevin wilde knikken, maar Jacqueline's mond had al bezit genomen van hem. De tongzoen was kort, maar hevig. Toen zette Jacqueline de automaat in 'drive' en trapte het gaspedaal in. De Porsche brak even uit, terwijl deze met gierende banden accelereerde.

De hele weg was Kevin opgewonden: van de auto, van Jacqueline, van hun eerste zoen, van wat nog zou gaan komen.

Het vrijstaande huis in de duinen was oud, maar prachtig opgeknapt en modern ingericht. Het lag erg afgelegen en Kevin was zijn orientatie kwijt, nadat ze er via allerhande b-weggetjes naartoe gereden waren. Na een kleine rondleiding schonk Jacqueline hen witte wijn in. Met een zucht liet ze zich op de bank vallen. Kevin stond nog, rondkijkend in de woonkamer. In de auto had hij zich voorgesteld hoe hij en Jacqueline bij thuiskomst de kleren van elkaars lichaam zouden rukken en het al in het halletje zouden doen, maar daar was niks van gekomen. Jacqueline leek wel vergeten dat ze Kevin gezoend had, dacht hij. Hij keek toe, terwijl Jacqueline met haar telefoon bezig was. Kevin liep naar zijn jas om zijn telefoon te pakken: hij had er tegen zijn gewoonte in, de hele dag geen aandacht aan besteed.

De telefoon had op trilstand gestaan en in zijn dikke jas had hij de telefoon niet voelen trillen. Gemiste oproepen van papa. Gemiste oproepen van mama. SMS-jes en appjes: waar ben je in hemelsnaam? Dit was slecht. Kevin voelde de paniek toeslaan. Shit!!! Hij riep het hardop. Jacqueline kwam aangesneld.
"Wat is er, Kevin?"
-"Mijn ouders lopen me de hele middag al te zoeken. Oh shit. Ik moet weg. Ik moet weg!" Hij voelde tranen opkomen.
"Rustig, Kevin, rustig. Ik bel je moeder."
-"Wat? Ben je gek? Ze vermoordt je!"
"Welnee. En het is het enige wat erop zit. We moeten eerlijk wezen. Hoor je? Eerlijk wezen."

Jacqueline belde. Martha nam meteen op.
"Jacqueline?"
-"Ja, Martha, ik ben het. Hij zit bij mij. Kevin zit bij mij."
"Wat!?"
-"We zijn de stad in geweest en zijn net bij mij thuis. Je zoon is veilig."
"Oh, God zij dank. Hij had zijn vader wijsgemaakt dat hij met vrienden naar Amsterdam was. En die lul had dat natuurlijk goed gevonden en toen konden we hem opeens niet bereiken..."
-"Hij is hier. Alles is goed."
"Jullie hebben dus toch afgesproken?"
-"Ja. We zijn naar museums geweest en hebben heerlijk in de stad rondgelopen. Erg gezellig."
"Gezellig... Ach ja... Stom van me om te denken dat het over was tussen jullie..."
-"We hebben afgesproken, we zijn de stad in geweest en hebben veel gepraat. Meer niet."
Kevin wees op zijn mond. Jacqueline maakte een afwerend gebaar van: wil je dat ik dat vertel?
"En nu zijn jullie bij jou thuis."
-"Ja."
"En gaat Kevin vanavond terug naar zijn vader?"
-"Er gaan hier geen bussen naar het station, maar als je er op staat, dan breng ik Kevin meteen met de auto naar Haarlem CS. Of zelfs naar zijn vader."
"Zijn vader heeft de zorg over Kevin dit weekend, Jacqueline. Iets waar hij natuurlijk met de pet naar gooit."
-"Ik wil best Kevin's vader bellen. Kan ook."
"Nee, doe maar niet."
-"Aha. Hij weet hier helemaal niet van."
"Precies. En als hij het hoort..."
-"Dan gebruikt hij dat tegen jou. Ik snap het. Dus wat doen we? Moet ik hem op de trein zetten?"
"Even denken... Zijn vader is best wel boos. Vooral omdat ik boos op hem ben... Dus Kevin gaat er van lusten... Nee."
-"Nee wat?"
"Laat hem maar bij jou blijven. Ik bel Kevin's vader wel."
-"Dus jij belt Kevin's vader? En wat zeg je tegen hem?"
"Dat Kevin bij zijn vriend Thomas is en daar blijft slapen. Dan moet Kevin dat natuurlijk wel bevestigen, mocht zijn vader bellen."
-"Goed. Dan vat ik het even samen, want je zoon krijg hier zowat een zenuwinzinking. Jij belt Kevin's vader. Kevin slaapt bij Thomas, dat zeg jij tegen hem. In werkelijkheid blijft Kevin vanavond hier bij mij." Kevin was zichtbaar opgelucht. Hij pakte zijn pakje sigaretten tevoorschijn en keek vragend. Jacqueline wees naar het terras.

"En hoe is het met Kevin?"
-"Opgelucht. Hij is even naar buiten, aan het rondkijken. We wonen heel leuk in de duinen, vandaar." Kevin stond inderdaad buiten te roen.
"Wat zijn jullie plannen?"
-"Straks wat eten. Misschien een filmpje kijken, ofzo. Maar sowieso praten we heel veel."
"Waar ga je hem laten slapen?"
-"Op een logeerbed."
"Echt?"
-"Wat wil je horen, Martha? Denk je dat ik alles gepland heb?"
"Nee, sorry..."
-"Maak je geen zorgen om Kevin. Afgesproken?"
"Goed... Nou ja... eh... Prettige avond dan maar..."

Kevin keek uit vanaf het terras over de helling van de duin. Het was koud en schemerig. Binnen had Jacqueline wat lampjes aangedaan. Kevin stak nog een sigaret open zag Jacqueline de houten open trap op lopen. Toen hij weer binnen was, liep hij een paar treden op. Vanaf de eerste verdieping hoorde hij het geluid van een douche en rook hij de geur van douche gel. Hij ging weer naar beneden.

Even later kwam Jacqueline naar beneden. Ze had een badjas aan, zorgvuldig dichtgeknoopt.
"Zo, daar knapt een mens van op. Heb jij geen zin om even te douchen? Ik raad het je echt aan. Er hangt wel een badjas voor je in de badkamer. Ze zijn allemaal net gewassen. De rest wijst zich vanzelf." Kevin voelde aan dat 'nee' geen optie was en ging naar boven.

De luxe badkamer was comfortabel warm. Kevin kleedde zich uit en stapte in de inloopdouche. Tijdens het douchen vroeg hij zich af wat er zou gaan gebeuren. Zou dit een avond op de bank worden? Zouden ze praten, alleen praten? Of? Hij voelde ogen branden in zijn rug en keek om. Jacqueline, in haar witte badjas, stond geleund tegen de deurpost.
"Kevin, als je klaar bent. De deur uit, links."
-"Wat is daar?"
"De slaapkamer. Ik heb de wijn en wat hapjes mee naar boven genomen."
-"Oh... Oke."

In een eveneens witte badjas liep hij naar de slaapkamer. Deze zag er prachtig uit, met de oude houten balken van het schuine dak zichtbaar, hoogpolig tapijt en een groot, oud bed. Jacqueline stond in de slaapkamer en kwam op hem af. Ze glimlachte. Ze pakte zijn hand en leidde Kevin naar het bed. Ze zei hem te gaan zitten. Ze pakte zijn wangen tussen haar handen en gaf hem een korte kus op de mond.
"Kevin, vrouwen weten het op een bepaald moment of ze met een man seks zullen hebben. Wist je dat?" Kevin knikte. "Ze weten dan niet alleen of ze het willen, maar ook of het daadwerkelijk gaat gebeuren."
-"Oh."
"Ik wist het wat betreft jou zeker toen we vanmiddag de galerie uit gingen. Op dat moment wist ik het zeker: ik wil je. En dit is het moment." Kevin slikte. "Dus... Ik weet dat het je eerste keer is. Dat vind ik een eer. Heb jij je ooit voorgesteld hoe je eerste keer zou zijn?" Kevin knikte. "Vergeet dat dan. Het valt allemaal best mee... Oke?" Kevin keek met grote ogen en knikte langzaam. "Goed! Dan wil ik dat je niks zegt, maar alleen maar geniet. En dit heb ik al heel lang voor je willen doen..."

De badjas ging open en Kevin keek naar de prachtige vormen van Jacqueline's naakte lichaam. Zou hij haar strelen? Hij voelde een vinger onder zijn kin en keek op. Jacqueline's kus was veel tederder dan die in de auto. Ze dwong Kevin zachtjes om op zijn rug te gaan liggen. Ze knoopte zijn badjas open sloeg de stof opzij. Jacqueline ging op Kevin liggen, terwijl ze zoenden. Kevin genoot van de volle borsten die tegen zijn torso drukten. Jacqueline richtte zich iets op, zodat Kevin de borsten kon betasten. Hij voelde de tepels verder opzwellen terwijl hij ze kneedde. Ondertussen zag hij zijn eigen erectie. Enkele centimeters er boven zag hij een kale poes, met uitpuilende schaamlippen. Ze maakten contact nu, raakten zijn eikel lichtjes aan. Toen weer, nadrukkelijker. Jacqueline ging rechtop zitten, zodat Kevin kon zien wat hij voelde: vochtige schaamlippen, bewegend langs de schacht van zijn pik, een clitoris drukkend op zijn eikel. Jacqueline grinnikte geil. Ze plaagde hem verder, door zich zo te positioneren, dat Kevin's eikel nu tussen de schaamlippen kwam, bijna binnen, maar net niet. Kevin drong aan, Jacqueline spande plagend haar sluitspieren om hem tegen te houden. Beiden grinnikten en giechelden, het geluid dat je hoort als stelletjes voorspel hebben. Toen keek Jacqueline Kevin aan, haar pupillen groot en een duivels glimlachje op haar lippen. Ze kneep weer, maar de spanning voelde Kevin nu rond de aanzet van zijn penis. De rest zat nu diep binnen in Jacqueline, die met de ogen gesloten, kreunend begon te wiegen. En Kevin vergat nu alles om zich heen.

Nagenoeg onhoorbaar bewogen de naaldjes van de harddisk keihard. Het lampje dat deze activiteit visueel communiceerde knipperde snel. Het scherm van de kleine netbook was zwart, net als het cameraatje bovenin het scherm. Het opslaan van beeld en geluid, vijfentwintig frames per seconde, in HD kwaliteit, was hard werken, zelfs voor de i5 processor. Een verdieping lager knipperden er nog meer lampjes. De vijf lampjes op de wifi router, en de vijf lampjes op de kabelmodem. Via de netwerkkabel kwamen de gegevens terecht op het glasvezelnet, dat zelfs in deze uithoek in de duinen aanwezig was.