Op 24 december kwamen Kevin's opa en oma van Martha's kant op bezoek. Ze werden gebracht met een taxi, die ze later die avond ook weer terugbracht naar hun aanleunwoning. Het was een Kerstavond zoals ze al jaren vierden. Voor Martha's ouders was het echt een uitje, want ze gingen nog maar weinig op pad. Martha's moeder was eind zeventig en nog helemaal gezond, maar Martha's vader was al ver in de tachtig en kwakkelde al een tijdje met zijn gezondheid. Hij was nog goed bij zijn verstand, maar af en toe kon je aan zijn oogopslag zien dat hij even het spoor bijster was.

Na het eten wilde opa 'een ommetje' maken met Kevin, zoals dat op Kerstavond na het diner altijd ging. Eenmaal op straat rolde opa dan een 'sjekkie', iets wat de dokter hem verboden had.
"Steek er ook een op, Kevin."
-"Oh, maar ik rook niet..."
"Niet liegen, jongen. Ik rook het aan je jas toen we in de lift stonden. Zolang ik er nog ben, kan je maar beter eerlijk tegen me zijn."

Kevin stak ook een sigaret op en zo liepen ze, zoals ieder jaar, naar de hoek van de flat. Het 'ommetje' bestond uit een rondje om de flat. En, zoals ieder jaar, zou opa vragen naar Kevin's vorderingen op het gebied van het vrouwlijk schoon.
"Heb je nou al een meisje, of hoe zit het?"
-"Eh... geen vaste vriendin, opa."
"Moet je ook niet te snel aan beginnen, jongen, al die vastigheid. Beter losse dan vaste vriendinnen, haha!"
-"Helemaal mee eens, opa."
"Geen vaste vriendin dus. Hoe zit het met de losse vriendinnen?" Kevin zweeg, bedenkend wat hij wel en niet zou vertellen. Opa drong aan. "Kom op, Kevin, voor de dag ermee."
-"Een paar, opa... De laatste maanden is het... druk."
"Echt?" Opa keek hem onderzoekend aan. "Druk met wat? Handjes vasthouden?"
-"Nee, opa. Het echte werk." Opa lachte en rochelde.
"Goed zo, jongen. Gefeliciteerd. Zijn het meisjes van je school?"
-"Tegen niemand zeggen, opa. Zelfs een lerares."
Weer een onderzoekende blik van opa, die probeerde te peilen of Kevin loog of niet. Toen liep hij weer verder, Kevin naast hem.

"Kevin, jongen, het is jouw leven en je moet er zelf wat van maken. Ik kan jou niet zeggen wat je moet doen of laten."
-"Oh, maar met die lerares, dat is al over hoor..."
"Daar heb ik het niet over. Wat ik wil zeggen is dat je het ervan moet nemen. Pakken wat je pakken kan. Achter de meiden aan zolang het kan."
-"Ik was niet anders van plan."
"Weet je waarom je oma en ik nog steeds bij elkaar zijn?"
-"Waarom?"
"Toen wij elkaar ontmoetten, had ik al een leven achter de rug. Toen ik je oma ontmoette, was ik eindelijk toe aan vastigheid. En ik heb dus nooit de behoefte gehad om een scheve schaats te gaan rijden, zoals je vader." Hij stond even stil, nam een laatste trekje van zijn sjekkie en gooide het weg. "Jouw vader en moeder zijn veel te vroeg getrouwd. Je moeder had sowieso nooit een relatie gehad, en je vader ook maar weinig."
-"Dus u denkt dat als papa mama pas later ontmoet had, dat ze bij elkaar zouden zijn gebleven?"
"Die vader van je was nog helemaal niet toe aan trouwen. Die is alleen maar getrouwd omdat het bij het plaatje hoorde."
-"Welk plaatje?"
"Zoon neemt de zaak over. De zaak heeft vaste klanten uit de streek. Iedereen gaat naar dezelfde kerk. Imago is alles. En daarbij hoort dus dat zoonlief getrouwd is, en dus niet een rokkenjager is."
-"En mama?"
"Ze hield van hem, hij was een goede partij, en hij was de eerste de beste. Haar fout was dat ze dacht dat ze de enige zou zijn."
-"En heeft u haar niet gewaarschuwd?"
"Jawel, maar dat had weinig zin. Hij leek een goede partij. En je vader dacht waarschijnlijk zelf ook dat je moeder de enige zou zijn. Dus ik heb ook niet te veel bezwaar gemaakt, naar me geluisterd werd er sowieso niet. Maar ik heb wel een paar keer tegen je oma gezegd: wat als Gerard straks opeens op het werk een bloedmooie secretaresse krijgt?"
-"Brenda. Volgens mij is hij ondertussen al weer langer met Brenda dan met mama."
"Zij is blijkbaar voor hem de ware. Of misschien gaan ze alletwee vreemd en vinden ze dat gewoon prima van elkaar. Kan ook."
-"Tja..."
"Toen ik je oma ontmoette, had ik al de nodige Brenda's versleten, hoor, Kevin. Sommige waren getrouwd, sommige niet, sommige wilden trouwen, sommige niet. En ik heb ook wel dingen gedaan waarop ik helemaal niet trots ben, maar... Maar toe ik je oma ontmoette, had ik al zoveel uitgespookt, dat ik helemaal niet meer de behoefte had aan meerdere vrouwen. Ik wilde er nog maar eentje. En dat is je oma."
-"Dus volgens u kan ik beter nu zoveel mogelijk meemaken, zodat...?"
"Zodat je, als je eindelijk trouwt, niet een domme lul bent die vreemdgaat."
Ze waren ondertussen aanbeland bij de ingang van de flat. Eenmaal thuis, werd er koffie gedronken. Opa nam er een cognacje bij en stond er op dat Kevin er ook eentje mocht. Martha en oma protesteerden, maar opa zei: "Behandel hem niet als een baby. Die jongen is ondertussen een man." Kevin voelde zich trots. Hij bewonderde opa, hoe weinig hij ook eigenlijk van hem wist, enorm.

Opa en oma werden opgehaald en Kevin en Martha ruimden op en evalueerden ondertussen de avond. Kevin had een licht gevoel in zijn hoofd van de cognac en was voor zijn doen erg spraakzaam en erg positief.
"Tjee, mam. Ik vond het dit keer best gezellig."
-"Ik ook. En ik weet niet waar jij en je opa het allemaal over gehad hebben, daar buiten, maar daarnet bij de deur zei hij: je hebt een goede jongen, Martha. Je mag trots op hem wezen."
"Ben je dat ook, mam? Trots op mij?"
-"Maar natuurlijk ben ik trots op je, schatje! Waarom zou ik dat niet zijn?"
"Ik weet niet. Vanwege de laatste tijd. Dat gedoe met Jacqueline. En Jessica."
-"Maar dat maakt toch niet uit? Kom hier." Ze omhelsde Kevin en Kevin beantwoordde de omhelzing gretig.
"Ik hou van je, mama."
-"Ik van jou."
"Ik hou meer van jou dan van wie dan ook, mama."
-"Ik ook..."
Martha kon zich niet herinneren wanneer ze Kevin zo omhelsd had, en al helemaal niet dat hij haar ook zo stevig had omhelsd. Wat had hij een kracht in zijn armen! Eentje lag op haar rug, tussen de schouderbladen, de ander om haar middel. Haar borsten drukten tegen zijn borstkas, die gespierder aanvoelde dan ze zich kon herinneren. Oh, hij wreef over haar rug. Hun heupen raakten elkaar ook. Even flitsten de beelden voorbij: dezelfde armen om naakte vrouwenlichamen, de smalle heupen stotend tussen gespreide dijen. Kevin's hoofd lag in Martha's nek, zijn warme adem voelbaar door de cashmir trui op haar huid. Als ze even vergat dat dit haar zoon was, dan wilde ze voor eeuwig zo vastgehouden worden door deze prachtige jongeman. Ze kon zich voorstellen hoe Jacqueline en Jessica zich gevoeld zouden hebben. Alhoewel, zij hadden natuurlijk wel wat anders gevoeld, iets extra's, iets in zich. Zij hadden een dergelijke omhelzing gevoeld, terwijl een groeiende bobbel in Kevin's broek voelbaar was geweest. Ze zouden bewogen hebben met de heupen, net als Kevin, en de bobbel tussen hun benen gevoeld hebben, aandringend, smekend. Onweerstaanbaar. En dan...

Martha schrok wakker uit haar dagdroom en besefte dat het geen droom was. Ze voelde dat Kevin een erectie had en deze tegen haar kruis drukte.
"Oke, Kevin... Laten we de boel even verder opruimen..."
-"...Oh... ja. Sorry... Ik droomde weg."
"Weet je wat, Kevin? Ga jij lekker naar bed. Volgens mij hakken de cognacjes die je met opa gedronken hebt, er een beetje in. Je staat zowat te slaapwandelen."
-"Ja... Truste."
Martha ruimde op, schonk zichzelf nu een cognac in en rookte een sigaret. Ze moest bijna hardop lachen, want dit was te belachelijk voor woorden: haar zoon had een stijve gekregen terwijl ze elkaar omhelsden. Het moest niet veel gekker worden. Ze dronk de cognac op en ging naar bed. De roes van de alcohol zorgde ervoor dat ze met een tevreden gevoel in slaap viel.

Eerste Kerstdag, om vier uur 's middags, stond de tafel keurig gedekt. Vanuit de keuken kwam de geur van heerlijk eten. Alles zag er perfect uit.

Het was gewoonte om eerste Kerstdag te vieren met Gerard en Brenda, 'ondanks alles', maar het was een unicum dat dit bij Martha en Kevin thuis gebeurde. Gewoonlijk zouden ze in een duur restaurant zitten, waar Martha zich ervoor zou schamen dat Gerard zijn platina credit-card in het leren mapje bij de rekening zou schuiven en een bijdrage van Martha zou weigeren. Het bonnetje zou immers toch naar de zaak gaan. Dit jaar had Martha besloten dat er bij hen thuis, op de flat, eerste Kerstdag gevierd zou worden. En daarom zag het appartement er keurig opgeruimd en feestelijk uit. Martha had zich uitgebreid gedouched en trok het zwarte lingeriesetje, inclusief kousen en jarretels, aan. Daarover deed ze een simpele, maar mooie zwarte jurk aan. De hals ervan had een V-vorm, maar bood geen inkijk, tenzij ze bukte. Ze deed geen make-up op, behalve een lippenstif die net een tikje donkerder was dan de eigen kleur van haar lippen. Tevreden keek ze in de spiegel - ze zag er perfect uit.

Geheel volgens gebruik was de avond een vertoning van geveinzde gezelligheid, maar het was ongebruikelijk hoe voorkomend Gerard was. Het viel Kevin op dat zijn vader, voor het eerst in tijden, probeerde echt vriendelijk te zijn tegen zijn moeder. Ook kon hij zijn ogen niet van haar afhouden. Dat kon Kevin zich goed voorstellen, want Martha zag er inderdaad heel goed uit vanavond. Kevin voelde zich helemaal trots op haar, omdat ze zo mooi was. Ook zag hij, terwijl Martha op sarcastische wijze erg vriendelijk terug deed naar Gerard, hoe Brenda steeds beteuterder ging kijken. Toen Kevin en Martha samen afruimden en het toetje uit de keuken gingen halen, hoorde Kevin Brenda zelfs even tegen zijn vader sissen: "Geer, ik ben er ook nog hoor!" In de keuken vroeg Kevin aan zijn moeder of ze zich goed vermaakte. "Perfect," luidde het triomfantelijke antwoord, gevolgd door een zoen op de wang. Triomfantelijk dienden ze het desert met koffie op.

"Het was echt allemaal heerlijk," zei Gerard even later. "Dit is zoveel beter dan in welk restaurant dan ook, vind je ook niet, Brenda?" De blondine knikte en glimlachte overdreven. "Ik..." vervolgde Gerard, inclusief een spannings-opbouwende pauze, "Ik heb een verrassing." Brenda's gezicht fleurde meteen op. "We gaan naar Kuala Lumpur."
-"Kuala Lumpur?" Martha was even van haar stuk gebracht.
"Ja, Martha. Nou ja, liever gezegd... Het zit zo: ik heb volgende week een zakentripje, en omdat het toch Kerstvakantie is, heb ik bijgeboekt voor Brenda en voor... Kevin! We gaan Nieuwjaar vieren in KL!"
-"Aha. Dus 'we' betekent jij, Gerard, met Kevin en Brenda."
"Hij zou dat weekend toch bij mij zijn, Martha..."
-"Nou ja. Goed dan. Wat je wil." Gerard keek schuldig, Brenda keek triomfantelijk.
"...Maar natuurlijk hebben we ook aan jou gedacht, Martha." Hij haalde een goudkleurige envelop uit zijn tas. Het was een reischeque. "Je kan hem verzilveren wanneer je wil, voor welke bestemming dan ook."
-"Goh, dank je wel, hoor." Martha bekeek de cheque en had een beetje spijt van haar schampere toon. Het bedrag was namelijk aanzienlijk, genoeg voor een korte vakantie in het buitenland. Een geheel verzorgde week aan de Middellandse zee voor haarzelf en Kevin zou ze er zo van kunnen betalen.
"Je meenemen naar KL, dat zou een beetje..."
-"Nee, nee, dat zou te gek voor woorden zijn. Ik meen het, dank je wel. Hiervan kunnen we leuk op vakantie. Bedankt."
"Graag gedaan. De echte mazzelpik is Kevin, natuurlijk, want die scoort dus meteen twee vakanties!"

Rond middernacht waren Gerard en Brenda weer weg en, net als de vorige avond, stonden Martha en Kevin in de keuken op te ruimen. Dit keer had Kevin zich niet aan de cognac gewaagd. Zijn vader overigens wel, en die was zelfs na het opdrinken van een flinke bel nog van plan geweest om achter het stuur gaan zitten, onder het motto: "Brenda laten rijden, dat is pas echt gevaarlijk." Brenda had geantwoord: "Mij boos maken, dat is pas gevaarlijk." Gerard had gegrinnikt: "Oei, ik krijg straks de handboeien om in bed." Kevin had op Brenda's blik gelet: ze had een flauwe glimlach gegeven en een wenkbrauw opgetrokken. "Handboeien? De zweep erover, zal je bedoelen." Ze had het gezegd alsof ze het meende. Martha had het tafereel gadegeslagen. Zij had flink wat wijn gedronken en ditmaal was zij het die tipsy in de keuken stond.
"Ga zitten, mam. Ik doe de rest wel."
-"Goed. Schenk mij nog dat restje wijn even in." Kevin deed het.
"Het was best gezellig vanavond, toch, mam?"
-"Vond je?"
"Minder gespannen dan anders. Vooral papa was best te doen vandaag. Eerste keer dat ik hem Brenda pissig zag maken, haha!"
-"Brenda? Was die dan pissig?" De 's' was langgerekt.
"Ja! Weet je dat niet meer? Toen we het desert gingen halen. Ze siste hem toe dat ze niet genoeg aandacht kreeg. Papa kon z'n ogen trouwens niet van je afhouden vanavond."
-"Zal wel..."
"Mam, echt! Hij keek constant naar je, deed onwijs vriendelijk. Brenda was helemaal jaloers!"
-"Nou en...? Zij woont met hem samen."
"Dat is zo, maar ik vind het wel gaaf dat je haar jaloers gekregen hebt. Dat zal 'r leren papa van ons af te pakken. Dat heb je goed gedaan!"
-"Vind je?" Martha glimlachte nu.
"Ja."
-"Maar ik heb niks gedaan?"
"Ben je gek? Je hebt van alles gedaan. Alles was tiptop verzorgd, het eten was heerlijk, en jij zag er supermooi uit."
-"Hehe... Ja, ik heb wel een beetje mijn best gedaan." Ze hief het glas en dronk het leeg.
"Precies. En dan nu naar bed. Ik ruim de rest hier op." Kevin wachtte op een reactie. Martha zat al bijna te knikkebollen. Hij liep op haar af en hielp haar opstaan. Ze tolde alle kanten op, dus Kevin trok een arm van Martha om zijn schouder en begeleidde haar naar de slaapkamer. Martha mompelde nog iets over tandenpoetsen, maar Kevin kon zich niet voorstellen dat een ontmoeting tussen witte tandpasta en een in zwart gehulde dronken moeder een erg goed idee zou zijn.

In de slaapkamer stond Martha even zelfstandig en poogde om de rits achter in haar jurk los te maken. Het lukte niet. Kevin opende de ritssluiting en de jurk viel op de grond. Hij pakte deze op en hing hem over een stoel. Martha zat nu op de rand van het bed en rommelde met haar jarretels. Kevin zuchtte en hielp de jarretels los te maken van de kousen. Hij hielp vervolgens Martha de kousen uit te trekken. De jarretels zelf, en de gordel waaraan ze bevestigd zaten, vormden de volgende uitdaging. Martha had immers haar zwart kanten slip over ze heen aangetrokken. Kevin wist dat dit een heel praktische reden had: als een vrouw in jarretels naar het toilet moest, dan kon ze haar slip naar beneden doen, zonder dat deze bleek steken. Om de jarretels nu verwijderen, moest of de slip uit, of Kevin moest de bandjes door de slip omhoog trekken. Later zorg, bedacht hij. Dat doet ze morgenochtend zelf maar. Hij gaf haar een zoen op de wang.
"Slaap lekker mam!"
-"Wacht. Help me nog even." Kevin zag dat Martha haar handen achter haar rug had, trachtend om de behasluiting los te krijgen. "Help me even, Kevin." Kevin ging op zijn knieen achter zijn moeder op het bed zitten en deed de sluiting los. Toen ging hij weer snel van het bed af, van plan om zich uit de voeten te maken. Bij de slaapkamerdeur keek hij nog even om. Martha lag op haar rug op bed, benen nog over de rand en was nu bezig haar slip uit te trekken. Ze trok deze uit, gevolgd door de jarretelgordel. Kevin had genoeg gezien wilde nu de kamer uit stappen. "Kevin!" Martha zat nu op de rand van het bed, spiernaakt, met haar lingerie in de hand. "Wil je dit alsjeblieft even op de stoel leggen?" Kevin deed zoals gevraagd en liep weer naar de deur, maar werd weer geroepen. "Krijg ik nog een nachtzoen, Kevin?"

Kevin had vage herinneringen aan de avond ervoor, maar deze kwamen terug toen hij Martha een zoen op haar voorhoofd gaf. Martha stond plotseling op en omhelsde hem wederom. Maar dit was anders voor Kevin. Zijn handen lagen nu op naakte, warme huid en dit keer was het Martha die in zijn nek ademde. Haar handen gingen over zijn rug en zijn witte overhemd werd uit de broek getrokken. Door de dunne stof voelde hij tepels in zijn huid priemen, terwijl Martha haar heupen stevig tegen de zijne drukte. Kevin kreeg een stijve en dit keer wist hij maar al te goed waar deze tegenaan duwde: een onbedekte, kale poes. En de heupen van de eigaresse wiegden, terwijl de blote vagina nadrukkelijk over de bobbel schuurde. Hij keek op, recht in de donkere ogen van Martha, en kuste haar mond. Ze glimlachte en plaatste een korte maar stevige kus op Kevin's mond. Even voelde Kevin het puntje van Martha's tong tegen zijn gesloten lippen. Voordat hij echter kon besluiten of hij ze zou openen, liet Martha hem los. Ze waggelde naar het bed en viel er op neer. Kevin slaakte een zucht. Martha's ademhaling was rustig en ritmisch, als van een slapend persoon. Kevin legde het dekbed over het naakte lichaam. Even kwam de gedachte in hem op om van de gelegenheid misbruik te maken en het lichaam verder te gaan verkennen. Maar hij wist beter.

Een uur later lag Kevin nog steeds wakker in bed. Hij dacht nog steeds aan Martha, hun omhelzing, haar naakte lichaam. En hij had een probleem, in de vorm van een enorme erectie, die maar niet afnam. Om er vanaf te komen, moest hij zich aftrekken. Hij wist waarom hij opgewonden was en als hij zich nu zou aftrekken, dan wist hij aan wie hij onvermijdelijk zou moeten denken. Hij sloot zijn ogen, peinzde en peinzde. Toen ging zijn rechterhand onder de dekens. Gewoon even vergeten dat ze je moeder is, dacht hij, en kneep in zijn stijve pik. Hij begon langzaam, maar voerde het tempo telkens iets op. Hij dacht aan een mooie, slanke, oudere vrouw, met een kort page-kapsel, kleine maar stevige borsten en een geschoren kut, waarvan de schaamlippen iets uitpuilden. Hij dacht aan de venusheuvel, schurend over zijn tent. Verdomme, dacht-ie, merkend dat het hoogtepunt maar moeilijk te bereiken was. Hij kneep zijn ogen stijf dicht. Nu zag hij de donkere ogen, rook hij de wijn in de adem, terwijl zijn moeder's lichaam ophitsend tegen hem aan wreef. Wat zei dat lichaam? Het zei: neuk me, Kevin. Neuk mama, jongen. Die gedachte deed het. Een straal sperma spoot er uit, landen op zijn buik en borstkas. Voor de eerste keer voelde Kevin zich schuldig voor een orgasme, maar tegelijkertijd op een vreemde manier erg voldaan.

De volgende ochtend, tweede Kerstdag, werden beiden laat wakker. Martha herinnerde zich slechts flarden van de vorige avond en die flarden nodigden niet uit tot praten, of uberhaupt veel contact met Kevin. Kevin herinnerde zich nog alles van de vorige avond, maar niet van de avond daarvoor. Beiden zwegen ze over de twee avonden, waarop ze langs de rand van het toelaatbare waren gescheerd. Na de Kerst kwam het weekend. Kevin kocht een nieuwe zwembroek en ging zijn spullen inpakken. Martha ging zich orienteren bij de reisbureau's. Het was een lui, stil weekend. En eigenlijk was Martha maar wat blij, toen op maandagochtend de SUV van Gerard bij de flat stond. Ze laadden de bagage van Kevin in. Martha reed hem en Gerard en Brenda naar Schiphol. Tijdens hun afwezigheid mocht Martha in de veel te grote auto rijden. Ze zette het gezelschap af bij de vertrekhal, wenste ze een goede reis en reed weg. Ze had nog een week vakantie, en het was prettig om een auto te hebben. Ze moest er wat van gaan maken, bedacht ze, terwijl ze vanaf de A4 de ring A10 West opdraaide.