Het is stil in huis. Mijn moeder is werken en de straat is verlaten. Zoals in de meeste nieuwbouw­wijken is iedereen overdag aan het werk en wie niet werkt blijft binnen voor de hitte. Als ik de deur naar het kleine balkon open doe, slaat de warme lucht in mijn gezicht. Eigenlijk had ik nog op school moeten zitten, maar de meeste proefwerken zijn achter de rug en ik weet zeker dat ik over ga. Niets om mij dus zorgen te maken. Ik plof neer in een grote zitzak die in de hoek ligt maar spring met een gil op. Ik vloek want die zak is bloedje heet, zelfs door mijn tank top heen, maar met een paar handdoeken er over heen is het prima uit te houden en even later lig ik op mijn i-pad geile verhaaltjes in een online meidenblad te lezen. De verhaaltjes maken mij geil en al snel krabbel ik over de dunne stof van mijn slipje. Ik vind het lekker om mij zo op te geilen maar de verhaaltjes zijn te kort om er echt geil van te worden en ga op zoek naar langere verhalen. Na wat googelen en het weg klikken van een aantal best wel ordinaire sites kom klik ik op ondeugend.net. Ondeugend klinkt leuk, niet zo van harde porno, maar dat blijkt een vergissing Toch klik ik de site niet weg, want ik lees onderwerpen waar mijn maag een raar gevoel van krijgt, een mengeling tussen misselijkheid en onbedwingbare geilheid. Extreme verhalen, dieren verhalen en vooral de familie verhalen trekken mijn aandacht. Van de verhalen over vaders en dochters krijg ik een onpasselijk gevoel. Mijn vader heeft ons kort geleden in de steek gelaten en is met mijn vriendin van 17 naar Suriname gegaan, mijn moeder en mij met een schuld van over de €10.000 op ons flatje achter latend. Je begrijpt dus dat ik het niet zo op vaders heb. Maar de verhalen over dochters die met hun moeder sex hebben, maken mij bloed geil en ik moet er aan denken hoe mams en ik een paar weken geleden, zomaar in het midden van de nacht, wild met elkaar begonnen te zoenen. Alleen al door hieraan te denken maakt mij bloed geil en mijn hand verdwijnt in mijn slipje waar mijn vingers hun weg vinden naar een steeds natter wordend kutje. Met mijn andere hand begin ik mijn borsten te strelen en in mijn toch al flinke tepels te knijpen die, als ik ze los laat, wild door de stof van mijn shirt priemen. Hoewel ik op het balkon niet helemaal uit het zicht lig, trek ik mijn slipje uit en mik het, enigszins onhandig, door de open balkon deur de woonkamer. Natuurlijk blijft het aan de grote naalden van de grote cactus naast de deur hangen, maar dat voor later. Met drie vingers graaf ik tussen mijn schaamlippen om daarna weer hard en wild over mijn klit te wrijven en kom klaar op het zelfde moment dat de voordeurbel gaat. Eigenlijk wil ik niet open doen, maar er wordt een tweede en een derde keer gebeld. Ik sta op, trek mijn mouwloze oversized shirt naar beneden, zodat het net een mini rokje is en loop op mijn blote voeten naar de deur.

Voor de deur staat een dikkig mannetje van een jaar of vijftig, gekleed in een spijkerbroek een een overhemd met korte mouwen, geel, oranje gestreept. De knopen rond zijn navel staan op spanning en tussen de knopen door zie ik de witte huid van zijn buik, met daarop heel veel zwarte en grijze haren. Ook het haar op zijn hoofd, of beter gezegd die paar haren op zijn hoofd, zijn zwart en grijs en hangen slierterig van het ene naar het andere oor, door zweet vast geplakt aan zijn verder kale hoofd. Ook langs zijn slapen druppelen zweetdruppels. Met een lichtblauwe zakdoek in zijn linkerhand probeert hij zijn hoofd af te drogen, maar de zakdoek is zichtbaar nat waardoor zijn voorhoofd blijft glimmen. Hij stelt zich voor als meneer Deurwaarder, noemt de naam van mijn moeder en zegt dat hij een dwangbevel voor haar heeft. Tijdens het praten kijkt en knikt hij richting de aktetas die hij onder zijn rechter arm klemt, waarbij zijn ogen iedere keer over mijn borsten glijden, waarvan de tepels nog steeds door de dunne stof van mijn shirt priemen . Ik vertel hem dat mijn moeder niet thuis is en dat hij maar een andere keer terug moet komen, maar dat wil hij niet. Hij legt uit dat hij dit dwangbevel moet afgeven en dat mijn moeder binnen drie dagen €200 moet betalen, doet zij dat niet dan wordt er beslag gelegd. Ik weet dat mijn moeder het niet wil dat ik vreemde mensen binnen laat als zij er niet is, maar dit lijkt mij op een of andere manier belangrijk en ik vraag hem om binnen te komen zodat hij mij kan uitleggen wat jij bedoeld.

Ik laat mijnheer Deurwaarder op de driezits bank zitten en plof zelf neer in de verste hoek van de tweezits. Een beetje afstand houden kan nooit kwaad. Als meneer Deurwaarder in zijn aktetas een stapeltje dossiers doorploegd, waardoor het zweet dat langs zijn slapen loopt alleen maar toeneemt,

vraag ik of hij iets wil drinken. Even later slof ik op mijn blote voeten met twee grote glazen ice tea terug naar de kamer, waar hij inmiddels met zijn dossier op de tegen elkaar geknepen knieën zit en zijn ogen vooral op mijn heupen gericht zijn en zijn hoofd snel even richting cactus en daarna weer richting mijn kruis gaat. Ik voel dat ik ga blozen, maar denk niet dat Deurwaardertje dit ziet, omdat zijn blik ver van mijn ogen gericht is. Ik buig voorover om de glazen neer te zetten en besef te laat dat meneer Deurwaarder een nieuw doel voor zijn ogen heeft gevonden. Ik draag het domste shirt om mensen te ontvangen en besef dat je door de kraag, tussen mijn borsten door, zo naar mijn navel kunt kijken. En shit, na mijn orgasme van hooguit tien minuten geleden, word ik hier nog geil van ook. Als ik mijn hoofd op til om te kijken of ik gelijk heb, zie ik Deurwaardertje zelfs enigszins voorover gebogen naar mijn best wel grote borsten kijken die als uiers, vrij in het shirt heen en weer bungelen. Betrapt, begint Deurwaardertje nog harder te blozen dan ik doe. Te snel grijpt hij zijn glas van tafel en gaat meteen recht op zitten. Door de nogal abrupte bewegingen die hij maakt, klots de ice tea over zijn kin waarna het in een straaltje in zijn kraag loopt.

“Gaat het?” Vraag ik en duik snel weer in mijn hoekje van de bank. Hij zegt niets, pakt zijn zakdoek en dept zijn kin en voorhoofd af, waar de zweetdruppels zo groot als brandblaren op staan te glimmen. Nerveus zet hij het glas terug en begint door de map te bladeren. Hij kan niet zo snel vinden wat hij zoekt en kijkt schichtig in het rond. Ik weet niet wat ik moet zeggen en nip met kleine slokjes van de ijs koude thee. De stilte duurt voort en de spanning is te snijden. Tussen het bladeren gaan zijn ogen van de map naar de cactus, van de cactus richting mijn kruis, terug naar de map, naar mijn borsten en naar zijn glas, dat hij niet meer lijkt te durven oppakken. Zijn ogen gaan overal heen, behalve naar mijn ogen en ik wacht het af.

“Weet je, meisje,” hij wacht even voordat hij verder spreekt. Oh wat haat ik dat woord meisje, vooral als het door vreemden wordt gezegd, maar hij vervolgt zijn zin.

“Je moeder had nogal veel schulden en met ons een betalingsregeling getroffen.” Ik was op de hoogte van het schulden verhaal en wist ook dat Joop, de chef van mijn moeder, geholpen had die problemen op te lossen.

“Je vader heeft weer nieuwe schulden gemaakt,”

“Die godverdomde klootzak”, wilde ik uitschreeuwen, maar ik slikte mijn woorden in.

“Je moeder weet hiervan, maar heeft het laatste openstaande bedrag nog niet voldaan.” Met zijn zakdoek dept hij weer zijn bezwete gezicht af en onder zijn oksels staan nu de zweetkringen in zijn overhemd. “Als je daar alle invorderingskosten bij optelt, komt het totaal bedrag op 785 euro en 73 cent.” Alsof dit niet erg genoeg is, vertelt hij mij dat hij, als er niet binnen een dag betaald wordt, er belslag op het inboedel wordt gelegd en alles openbaar verkocht gaat worden. Ik vertel hem, met tranen in de ogen, dat wij zoveel geld niet eens op de bank hebben, laat staan dat er zoveel geld in huis is. Meneer Deurwaarder ziet mijn paniek en kijkt mij nu wel in mijn ogen aan. Streng zelfs, waarbij zijn hele houding is veranderd. Het lijkt wel of hij meer recht op zit en alsof hij zich noch iets heeft opgeblazen.

“Wij zouden natuurlijk op korte termijn een andere regeling kunnen treffen”, zegt hij bijna venijnig en likt de snor van zweet boven zijn lippen weg.

“Met je moeder ben ik er ook goed uitgekomen, de laatste keer. Misschien lukt dit met jou ook nog wel. Je bent een grote meid”, oh, weer zo een vernederende opmerking, “en ik geloof dat jij je moeder best wel een keer kan helpen.” Om zijn woorden duidelijkheid bij te zetten gaat zijn blik van mijn ogen via mijn borsten naar mijn kruis en terug.

“Ik weet niet waarover u het heeft, meneer Deurwaarder” stamel ik uit, “maar ik zal even mijn moeder bellen. Misschien kan zijn het aan mij uitleggen.”

“Doe dit maar meisje en zeg haar anders dat ze maar meteen hierheen moet komen als jij het niet kunt oplossen.”

Ik loop naar de eetkamer tafel waar mijn telefoon ligt. Ik weet heel goed wat Deurwaarder wil, die viezerik, maar besluit toch om mijn moeder te bellen. Die is echter buiten de deur in bespreking, en haar mobieltje is uitgeschakeld. Hoewel de telefoniste al heeft opgehangen doe ik net of ik nog in gesprek ben, zodat ik kan nadenken. Die vuile, vette, viezerik! Hoewel ik van hem sweg gedraaid sta, voel ik zijn ogen in mijn rug. Nadat ik alles in mijn hoofd op een rijtje heb gezet, plaats ik de telefoon rechtop tegen een vaas en draai me naar hem om. Met een vette grijns op zijn gezicht wrijft hij onder het dossier met zijn hand over zijn kruis. Alsof ik dat niet kan zien, maar ik reageer niet, zeg niets en loop naar de slaapkamer van mijn moeder. Even later kom ik terug de woonkamer in. Mijn shirt heb ik omgeruild voor de strakke kobaltblauwe mini jurk, waarvan mijn moeder niet weet dat ik weet dat zij hem in de kast heeft en aan mijn voeten draag ik de, eveneens kobalt blauwe lakschoenen, die mij eigenlijk een maatje te groot zijn. Maar alles voor een goed doel, denk ik.

Zijn ogen puilen uit de kassen en ik denk niet dat hij dit verwacht had. Even denk ik dat hij dit helemaal niet bedoelde. In de spiegel zag ik al dat ik er gevaar lijk uit zie. Mijn borsten vullen het strak zittende latex goed op en het decolleté laat weinig aan de fantasie over. Ik ben langer dan mijn moeder waardoor de onderkant van de jurk mijn billen maar net bedekt en op de hoge hakken, ik weet niet of ze nu tien of twaalf centimeter hoog zijn, lijkt het ov mijn benen tot onder mijn oksels komen.

“Is dit wat je bedoelde, Deurwaardertje?” vraag ik uitdagend. Hij stamelt alleen iets, wat ik niet versta.

“Ik vroeg je wat, deurwaardertje. Is dit wat je bedoelde?”

“Ja mevrouw.” Antwoord hij bijna fluisterend. Mevrouw, tegen mij? Wat is er met zijn meisje gebeurd? Zijn strengheid is verdwenen, en timide zit hij met zijn zakdoek te spelen.

“Ga eens staan, deurwaardertje.” zeg ik hem zonder mijn stem te verheffen. Hij reageert meteen, als door een wesp gestoken en als hij voor de bank staat, lijkt het of zijn buik nog na trilt.

“Maak die broek maar even los en laat hem zakken.” Zijn vingers hebben, misschien door de zenuwen, moeite met de sluiting van zijn riem en zijn broek, maar sneller dan ik verwacht had, zakt eerst de broek langs zijn benen naar beneden en daarop zijn grote witte onderbroek. Zo een broek die op de verpakking retro heet, maar eigenlijk gewoon uit de tijd is. Hij ziet er zielig uit. Onder zijn hemd puilt een witte, dikke, behaarde buik uit en onder die buik hangt een soort Fokke en Sukke pikje. Ik kijk naar beneden en begin te lachten.

“Is dat alles?' vraag ik en wijs naar zijn mini worstje. Beschaamd slaat hij zijn handen voor zijn kruis. “Niet zo verlegen, deurwaardertje, ik sloeg toch ook mijn handen niet voor mijn borsten toen je mijn kraag ik naar mijn borsten stond te kijken? Weg die handen! Trouwens, hoezo gebruik je twee handen, als je eigenlijk genoeg aan je duim hebt om alles te verbergen?” Ik weet dat ik gemeen kan zijn. Ik kan er niet aan doen, op school vind ik het ook altijd leuk om te pesten, maar wel tot het moment dat ik de ander zielig vind. Maar behalve dat deurwaardertje er zielig uit ziet, vind ik niets aan hem zielig, in tegendeel. Hoeveel vrouwen zal hij wel niet zo gechanteerd hebben en een van die vrouwen was mijn moeder. Ik begon mij af te vragen hoever ik kon gaan. Ik, 16 jaar, nog maagd en keurig opgevoed.

“Ik hoop voor je dat jij je kwitantieboekje bij je hebt.” Vergis ik mij nu of is mijn stem strenger geworden. Eigenlijk schrik ik even van mezelf. Bijna onverstaanbaar stamelt hij een zacht ja en met zijn billen blood vist hij de kwitanties uit de aktetas. Inderdaad, hoever kan ik gaan? Dat ga ik nu uitvinden.

“Schrijf nu maar even de eerste kwitantie, laten we zeggen voor de eerste betalingstermijn. vijftig euro.” Hij begon te sputteren en trok er zelfs een boos gezicht bij.

“Hoezo euro, je hebt nog niets gedaan.” Zijn stem klonk veronrechtvaardigd.

“Niets gedaan? Ik heb jou je broek uit laten trekken en je mag hier in je blote kont met dat mini pikkie naar mij kijken. Noem je dat niets, deurwaardertje?” Mijn woorden, met een stem strenger dan ik van plan was, zetten hem meteen weer op zijn plaats. Zonder tegenspraak, pakt hij zijn pen en vult de kwitantie uit. Met een rood hoofd wil hij deze op tafel leggen, maar ik beveel hem om de kwitantie naar mij te brengen. Met zijn broek nog op zijn sandalen, sloft hij met kleine stapjes richting de eetkamer tafel, waar tegen ik geleund sta.

“Alstublieft mevrouw, mompelt hij.”

“En terug naar je plaats!” En zo schuifelt hij terug. Ik zie dat zijn witte uitgezakte kont ook bedekt is met grijze en zwarte haren. Ik krijg een misselijk gevoel als ik hem zie. Wit, fatsig, vet, bezweet en de smeerigste en grootste sukkel die ik ooit ben tegen gekomen. Het liefst zou ik hem de deur uit smijten, maar daar krijg ik de rekeningen niet mee betaald. Wat had deze kwal met mijn moeder gedaan, had hij haar geneukt, of beter verkracht? Mijn moeder, waar ik sinds vannacht nog meer van was gaan houden. Om het gevoel van walging weg te werken dacht hoe onze lippen elkaar raakten. Hoe onze tongen elkaar vonden. Hoe ik haar lichaam tegen dat van mij voelde. Ik was verliefd, verliefd op mijn eigen moeder. Voor haar deed ik dit en ik voelde mij als redder, als held en steeds krachtiger worden.

Ik word uit mijn gedachten gerukt door piepjes die uit deurwaardertje kwomen. Hij staad tegenover mij, met zijn handen weer onder zijn buik en met zijn vingers was is bezig om zijn pikkie te kietelen. Hij is zich niet aan het aftrekken, zoals ik dat vaker heb gezien, maar zijn vingers maken snelle kietelbewegingen over zak en pikkie. Ik geef een luide schreeuw.

“Stop daarmee, heb ik je daar toestemming voor gegeven?”

“Nee, mevrouw.”

“Je weet toch dat alle handelingen geld kosten?”

“Ja, mevrouw”

“En dat alle handelingen die je doet dubbel zoveel kosten?”

“Ja, mevrouw.”

“Wat kost het dus om met je pikkie te spelen?”

“Honderd euro, mevrouw.”

“Goed zo. Schrijf dus maar snel een kwitantie voor tweehonderd euro uit.” Even reikt hij zijn kwitantieboekje, maar stopt plotseling en gaat weer recht op staan.

“Ho, ho, het is toch honderd euro.” zegt hij met een blik alsof hij doorheeft dat hij in de maling wordt genomen.

“Dat klopt” antwoord ik met mijn meest eigenwijze blik. “Je zij het al, met je pik spelen is honderd euro, alleen ongevraagd met je pik spelen is het dubbele, dus schrijven kreng!” En weer had ik deurwaardertje op zijn plaats gezet en tweehonderd en vrijftig euro in de pocket.

“Zo, deurwaardertje”, ik begon grip op de zaak te krijgen en het leuk te vinden, maar vooral begon ik het geil tevinden en daarmee ook geil te worden. Niet geil op die kwal die voor mij stond, maar geil op de situatie, op de macht en ik vervolgde mijn spel met meer zelfovertuiging.

“Zo, wat wil deurwaardertje nu?” Verlegen keek hij mijn kant uit.

“Ik wil poesje kijken.”

“Daarvoor moet je bij de buurvrouw zijn, die heeft een poesje en als je lief bent mag je misschien ook haar hondje zien.” Ik genoot van mijn spitsvondigheid. Of hij dat ook deed, wist ik niet, maar zonder commentaar te geven, vervolgde hij:

“Nee, ik wil kutje kijken.”

“Oh, deurwaardertje wil kutje kijken. En wat is dat kutje kijken dan waard voor deurwaardertje.” Ik laat hem een kwitantie van vijftig euro overschrijven, til voor vijf seconden mijn jurk op en kap zijn protesten af voordat hij is uitgesproken. Deurwaardertje krijgt het moeilijk. De ene kwitantie na de andere kwitantie volgt. Zijn kleine pikkie is inmiddels stijf geworden, maar amper in volume toegenomen. Ik voel dat ik dit niet langer kan rekken en dat hoeft ook niet meer. Voor mij ligt een stapel kwitanties ter waarde van 800 euro en hij is nog niet klaar gekomen, maar staat wel op springen.

“Mag ik klaar komen”, smeekt hij.

“Wat zeg je?, vraag ik streng.

“Mag ik klaar komen Mevrouw?” Dat mevrouw begint me steeds meer te bevallen.

“Hoeveel is je dat waard?” vraag ik zo sadistisch mogelijk.

“Twee honderd en vijftig euro... Mevrouw”. Ik lag met het zelfde sadisme als dat ik al spreek.

“Weet je dat zeker, deurwaardertje?”

“Heel zeker, Mevrouw”, zegt hij vol overtuiging en wil het kwitantieboekje pakken.

“Dan hebben we een klein probleem,” grijns ik en wijs naar het stapeltje kwitanties voor mij. “Hier ligt voor 800 euro aan kwitanties, dus als je klaar wilt komen, kan dat alleen maar cash, want wij hebben geen schulden meer.” Ik verwacht dat hij mij nu zou uitschelden, maar niets is minder waard. Hij pakt een grote enveloppe uit zijn tas, haalt daar 250 euro uit en brengt die, strompelend met zijn broek op zijn schoenen naar mij toe. Ik pak, zonder bedankje, het geld uit zijn hand en stop het in mijn decolleté, duw hem een stukje naar achter, waarbij hij bijna omvalt en geef hem opdracht om zich af te trekken. Met niet meer dat vijf rukjes en vijf hoge kreetjes, beginnen zijn ogen te draaien en spuit er een stroom sperma over zijn hand op het laminaat. Als hij uitgedruppeld is, pak ik geld en kwitanties en berg deze op in de woonkamerkast. Deurwaardertje staat nog steeds met zijn weer geslonken pik in zijn hand en komt langzaam tot zijn positieven. Ook begint hij door te krijgen wat er gebeurd is en dat hij meer heeft uitgegeven dan dat hij moest ontvangen. Maar voor hij tot zijn positieven komt blaf ik hem uit over de rommel die hij op ons laminaat gemaakt heeft. Gedwee zakt hij door zijn knieën om zijn eigen sperma van de vloer te likken terwijl ik mijn hooggehakte voet in zijn nek plaats om hem bij te sturen.

Het is in die houding dat mijn moeder ons betrapt. Ze is woedend en gaat te keer als een beest, trapt de deurwaarder vol in zijn buik en schreeuwt hou hij het in zijn hoofd haalt om met een minderjarig meisje... Deurwaarder wacht het getier van mijn moeder niet eens af, hijst zijn broek op, pakt zijn spullen en rent de deur uit. Ik pak intussen mijn telefoon op die tegen de vaas stond en schakel de video camera uit.

Het gesprek dat ik met mijn moeder heb wil ik hier niet herhalen, dat is echt iets tussen haar en mij. Ik kan wel zeggen dat dit gesprek mij zal vormen voor de rest van mijn leven. Ik begin te huilen, maar weet dat ik ook trots ben op mij zelf. Terecht trots, zal mijn moeder later zeggen. Mijn lieve, lieve moeder neemt mij in haar armen om mij te troosten en kust de tranen van mijn wangen, geeft mij lieve kusjes op het puntje van mijn neus en op mijn lippen. Even later staan we samen onder een warme douche waar zij zachtjes mijn lichaam wast. Weer kust ze mijn gezicht en mijn lippen en weer vinden onze tongen elkaar.