MELDEN BIJ DE RECEPTIE stond er op een wit bord wat tegen de muur was geschroefd.

Hannie stond voor het dichte hek van de voormalige kazerne. Ze keek rond en vond een groene deur waar in sierlijke letters was geschilderd dat hier de receptie was.

De oude kazerne was sinds kort ingericht als opvoedingskamp voor vrouwen.

Sinds enige tijd konden mensen die met justitie in aanraking kwamen worden veroordeeld tot een bepaalde tijd in een opvoedingskamp. Men kon maximaal zes weken worden veroordeeld maar men mocht tijdens de detentie geen bezoek ontvangen en men mocht geen contact met de buitenwereld hebben.

Hannie was voor een betrekkelijk licht vergrijp veroordeeld tot vier weken heropvoeding.

Ze was na een avondje stappen met een paar wijntjes op achter het stuur gestapt en voor ze wegreed was ze aangehouden door een agent in burger.

Hannie was kwaad geworden op de vreselijk arrogante wijze waarop ze werd aangehouden en had de man uitgescholden.

Ze had voor moeten komen en daar had de agent alles erg aangedikt en tegen de rechter gezegd dat ze hem had geslagen wat absoluut niet waar was, maar de rechter had haar niet gelooft en haar veroordeeld tot vier weken verblijf zonder bezoek in het opvoedingskamp. Deze vier weken konden worden verlengd wanneer ze niet gehoorzaam genoeg zou zijn volgens de directeur van het kamp.

Hannie ging naar binnen en liep met knikkende knieën naar het loket waarachter een man in uniform zat.

Ze gaf de man de papieren die ze had gekregen en haar i.d. kaart.

De man controleerde alles en zei, "O.k. mevrouw Fokkema, u mag daar plaatsnemen dan wordt u zo meteen opgeroepen".

Hannie nam plaats op een stoel die met nog 5 stoelen tegenover het loket tegen de muur stonden.

Er zat al een vrouw te wachten en Hannie ging naast haar zitten.

Ze schatte haar op een jaar of 45, en zij bleek ook veroordeeld.

Toen ze net zat kwam er nog een vrouw binnen.

Het was een mooie vrouw, lang, slank, lange benen en lang zwart haar.

Ze had een ietwat donkere huid en Hannie dacht dat zij dezelfde leeftijd had dan haarzelf, 32 jaar.

Nadat ze zich ook had aangemeld mocht ook zij op een stoel plaatsnemen.

Ze liet een stoel tussen haar en Hannie.

De bewaker achter het loket keek geamuseerd naar de drie nerveuze vrouwen.

Vooral de laatste vrouw sprak hem erg aan. Hier zou hij zonder meer de komende weken plezier aan beleven.

Intussen kwam er weer een vrouw binnen en nadat ook haar papieren waren gecontroleerd mocht zij ook gaan zitten.

De vrouw die naast Hannie zat bleek Simone te heten en net als Hannie voor een klein vergrijp, wat door een agent was aangedikt, te zijn veroordeelt tot zes weken.

De bewaker achter het loket gaf aan dat er niet gesproken mocht worden en keek tevreden naar de vier vrouwen.

Na een tijdje ging er een deur open en kwam een grote forse vrouw binnen.

"Wie is mevrouw Koopmans?".

De vrouw die als laatste binnen was gekomen bleek de aangesproken vrouw te zijn en ze werd gesommeerd mee te komen.

Het was een redelijk knappe vrouw, Carla genaamd.

Carla nam haar tas op en ging met de bewaakster mee.

Na een tien minuten kwam de bewaakster weer binnen en vroeg nu Hannie mee te komen.

Ze nam haar koffer mee en ging achter de bewaakster aan het vertrek binnen.

Toen ze de deur sloot zag ze de tas staan die Carla net naar binnen had meegenomen.

Tot haar schrik zag ze niet alleen de tas van de vrouw maar ook haar kleren die ze net nog aan had toen ze het vertrek binnenging, inclusief haar b.h. en een kleine witte string.

"Ga maar naar die mevrouw achter het loket. Zij zal je wel verder helpen, dan zie ik je zo meteen wel weer."

Hannie had niet veel tijd om aan de kleren van Carla te denken want ze moest naar het loket waar de vrouw achter het loket haar een doosje gaf.

"Daar mag je al je sieraden en horloge indoen." Hannie vroeg wat de bedoeling was en ze kreeg als antwoord dat alle nieuwe vrouwen hun bezittingen hier moesten laten en dat ze zo meteen moesten douchen, zouden worden gevisiteerd en ze een medische keuring moesten ondergaan.

Hannie verschoot van kleur. Dat betekende dat zich net als haar voorgangster ook uit zou moeten kleden. En dat die nu ergens zonder kleren was.

De vrouw achter het loket maande haar tot spoed en snel deed Hannie haar oorbellen, ringen en horloge af en deed dat samen met haar mobiele telefoon in het doosje waar haar naam op stond.

"Je mag je daar bij de kledinghaakjes uitkleden. Alle kleren uittrekken."

Hannie begon zich uit te kleden en even later stond ze poedelnaakt.

"Hierkomen en even een plasje plegen in dit potje"

Met trillende handen nam Hannie het potje aan en keek om zich heen waar ze zich terug kon trekken om te plassen.

De vrouw achter het loket genoot altijd weer van het hulpeloze naakte vrouwen.

Ze bekeek Hannie en haar blik ging van het lange blonde haar wat van achter bijeen was gebonden in een staartje, het leuke gezicht, de blote schouders naar de stevige borsten met grote tepelkransen waarop elk een harde tepel.

De borsten waren niet erg groot maar groot genoeg om mooi te zijn.

Haar blik ging omlaag over de vlakke buik met een mooie navel waarboven een kleine huidplooi zichtbaar was.

Nog verder omlaag zag ze een smalle streep schaamhaar en het begin van de schaamlippen.

De benen waren misschien iets de dik in verhouding met de lengte.

Toen Hannie zich stond uit te kleden had ze al gezien dat ze een heel mooi gevormd kontje had met mooie strakke billen.

Nu stond al dat moois voor haar met een potje in de hand waarin ze moest plassen.

Hannie dacht er het beste aan te doen om te gehoorzamen en duwde het potje stevig tussen haar benen.

Gelukkig voor haar kon ze vrij snel plassen en ze produceerde toch nog een half potje vol.

Terwijl ze het potje op de balie van het loket zette kreeg ze van de bewaakster een doekje om haar kutje droog te maken.

Toen deze eerste vernedering, Hannie wist het nog niet maar er zouden nog heel veel volgen, voorbij was kreeg ze opdracht het vertrek achter de rode deur binnen te gaan en daar te wachten op nadere orders.

Voorzichtig vroeg ze naar haar bagage en kleding maar ze kreeg te horen dat ze in haar nakie moest gaan en dat men overal voor zou zorgen.

Ze ging het vertrek binnen en zag dat Carla er ook stond, net zo naakt was als haarzelf.

De deur achter Hannie sloot vanzelf.

Het vertrek was klein, ongeveer 2 x 2 meter, en voorzien van vloer- en wandtegels wat het erg kil maakte.

"Sta jij hier de hele tijd al zo te wachten", vroeg Hannie.

"Ja, ik moest hier blijven wachten op nadere orders, ik vind dit maar niets. Het is hier hartstikke koud".

Hannie keek rond in het kleine vertrek maar zag niet veel. Er was niets om op te zitten, er waren geen vensters, niets aan de muur en er waren twee deuren. Eentje waardoor ze binnen was gekomen en nog een deur. Ze zag dat er op beide deuren geen kruk zat en begreep dat ze zelf de deuren niet open kon doen. Verder was er helemaal niets, behalve dan een andere naakte vrouw.

Ze stelden ze zich aan elkaar voor. Carla was hier ook voor een klein vergrijp terechtgekomen, ook door een agent die alles vreselijk had opgeblazen maar werd gelooft door de rechter.

Hannie zag aan de tepels van Carla dat ze het koud had en ze kreeg nu zelf ook kippenvel. Carla was iets groter dan Hannie en 40 jaar. Ondanks haar leeftijd zag ze er goed uit, misschien een iets te dikke buik maar dat was niet erg omdat de rest, haar borsten, benen en billen er prima uitzagen. Beide stonden opgelaten in het kleine vertrek. Er was verder niets te doen en onwillekeurig stonden ze elkaar stiekem te bekijken. Hannie zag dat Carla van onderen geschoren was maar keek snel weer ergens heen omdat ze niet de indruk wilde wekken dat ze stond te gluren.

Ze hadden geen idee hoe lang ze al stonden te wachten toen de deur open ging en Simone binnenkwam. Ook zij was poedelnaakt.

"Tjeetje wat is dit allemaal, is dit normaal" Simone wou weer teruggaan maar merkte nu ook dat er geen kruk aan deze kant op de deur zat.

Simone was duidelijk langer dan de beide andere vrouwen en ook dikker. Haar borsten begonnen al behoorlijk te hangen en haar omvang was behoorlijk.

Het vertrek werd nu toch wel klein met drie vrouwen. Simone had buiten haar schuld een auto ongeluk veroorzaakt met nogal wat schade en moest ook vier weken doorbrengen in het opvoedingskamp.

Binnen de kortste keren zag Hannie ook bij Simone kippenvel. Carla begon nu te klagen waarom het zo lang moest duren, ze schatte in dat ze al twintig minuten in haar nakie stond en kreeg het steeds kouder. De vrouwen waren elkaar nu alle drie stiekem aan het bekijken. Hannie zag dat de buik van Simone begon te hangen een zag een flinke plooi bij de onderbuik. Terwijl Hannie een streepje had en Carla kaal had Simone een flinke bos schaamhaar. Eindelijk ging de deur weer open en kwam de vierde vrouw binnen. Alle drie waren gelijk stinkend jaloers toen ze een bijna volmaakt lichaam zagen. Alles klopte, mooie volle stevige borsten, vlakke buik, lange benen, een mooi gezicht met prachtig lang pikzwart haar. En een mooie bruine huid waar bijna niets aan mankeerde. Net als Carla was ze van onderen volkomen kaal. Ze stonden nu dicht tegen elkaar in het vertrek wat nu te klein was. De mooie vrouw stelde zich voor als Hedy en was net zo lang dan Simone. "Nu zijn we kompleet en zullen we wel snel worden gehaald" zie Carla die steeds ongeduldiger werd. "Er was na mij nog een jong meisje", zei Hedy. "Daar zullen we ook nog op moeten wachten denk ik". Carla begon te huilen toen ze in de gaten kreeg dat het nog langer zou duren. De andere vrouwen troosten haar maar ze hadden helemaal niets om haar tranen te drogen. Na weer een hele poos wachten ging de deur open en kwam het jonge meisje binnen. Ook zij was natuurlijk kompleet naakt en net als Hedy een prachtig lichaam. Zij had lang blond haar, prachtige borsten en prachtig figuur.

De vrouwen waren nu gedwongen bijna tegen elkaar te staan en Hannie voelde even de borst van het jonge vrouwtje tegen haar rug.

De laatste was Liset, Hannie schatte haar 25 jaar en keek erg verlegen.

Eindelijk ging de andere deur van het vertrek open en stond de bewaakster die hen als eerste had opgehaald in de deuropening.

"Dames mag ik jullie verzoeken binnen te komen" Eén voor één kwamen de vrouwen binnen en moesten langs een kale wand gaan staan.

Allemaal probeerden ze met de handen en armen zoveel mogelijk van hun naaktheid te bedekken.

De bewaakster zag het met genoegen aan. Ze was altijd bewaakster geweest in een gewone vrouwengevangenis. Op de vraag van de directie of ze hoofd van het opvoedingskamp wou worden hoefde ze niet lang na te denken. Ze zou een grote vrijheid krijgen om diverse methoden uit te proberen om de vrouwen aan te pakken. En daar maakte ze graag gebruik van omdat ze er van genoot om vrouwen te vernederen en te straffen. Dit waren de eerste vrouwen die ze onder haar hoede kreeg en popelde om met haar taak te beginnen.

Haar ogen glinsterden toen ze de vijf vrouwen bekeek.

"Dames welkom, mijn naam is Helga en ik ben hier het hoofd van deze afdeling. Jullie zijn hier om te worden gestraft voor de delicten die jullie hebben gedaan en het is mijn taak dat wanneer jullie hier vertrekken weer brave vrouwen zijn die normaal in de maatschappij functioneren". Simone kon het laten om te zeggen dat ze het niet normaal vond dat ze zo lang naakt in zo'n klein vertrek hadden moeten wachten en dat ze allemaal maar lichte vergrijpen hadden gedaan en de straf niet in verhouding hiermee stond. Bij allemaal was er een agent geweest die alles dubbel had aangedikt en had zitten liegen over wat ze gedaan hadden.

"Zo dame, je bent hier nog maar net en gelijk je grote waffel open. Ik zou maar inbinden want zo meteen komt de directeur jullie vertellen wat de regels hier zijn en wat voor straffen we toepassen. En wanneer jij meent je bek zo open te trekken zal je flink aan je trekken komen. Doe die handen eens voor je hangtieten weg. Toon me dat uitgezakte lijf maar eens". Simone schrok van de blaffende taal van de vrouw en deed haar armen voor haar borsten en buik vandaan. Helga bekeek misprijzend de hangende borsten en de zwemband rond Simone's heupen. "Dat buikje heeft wat sport nodig zie ik. Jeetje wat een uitgezakte trut ben je, daar zullen we iets aan doen de komende weken. En dan die bos wildernis op je kut, geen gezicht toch. Of denk je dat iemand dat leuk zal vinden". Simone stond op het punt in tranen uit te barsten. Ze had de andere vrouwen natuurlijk ook gezien en ze stak daar schril bij af. Natuurlijk was ze veel ouder dan de anderen en had ze drie kinderen gebaard wat haar lijn geen goed had gedaan. Maar ze was nog nooit zo vernederd. "Ik vroeg je wat hangtiet". Simone begon te huilen maar Helga vond dit nog veel leuker en vroeg het nog een keer. "Nee", stamelde Simone maar natuurlijk was dit niet het goede antwoord. Na enkele pogingen liet Herga haar zeggen dat ze niet dacht dat iemand haar uitgezakte lichaam aantrekkelijk zou vinden.

Helga genoot toen Simone stond te huilen van schaamte. De andere vrouwen voelden zich zeer ongemakkelijk.

Hedy, die tot nu toe nog weinig had gezegd, vroeg met zachte stem of ze haar kleren weer mocht halen. Helga ging voor haar staan en zei, "Schatje dat kan nog wel een poosje duren voor jij dat mooie lichaam van je mag bedekken en als het aan mij ligt blijf je altijd in je blote kont rondlopen. Doe je armen eens omhoog". Hedy twijfelde om te doen wat haar gezegd werd en keek smekend om het niet te hoeven doen. "Omhoog" snauwde Helga en Hedy stak langzaam haar armen de lucht in. Helga liet haar ogen langzaam over het prachtige lichaam van de donker getinte Hedy gaan. Alles aan dit lijf was in de goede proporties. Mooie borsten met leuke tepels, een strakke en vlakke buik, lange benen en mooi voeten met goed verzorgde tenen. Van deze vrouw zou ze nog wel genoeg kunnen genieten. Er ging een siddering door Hannie heen toen Helga voor haar kwam staan. Net toen Hannie dacht dat zij haar tietjes moest laten zien ging een deur open en tot grote schrik van alle vijf vrouwen kwam er een man binnen. Hedy, die nog steeds met de armen omhoog stond, wist niet hoe snel ze haar armen weer voor haar lijf moest doen.

Hannie drukte haar armen nog steviger voor haar borsten en hield beide handen voor haar onderlichaam. Dit kon toch niet waar zijn dat er zo maar een man binnen kwam terwijl zij hier naakt stond. Het was echter wel waar en de man liep naar Helga en zei, "Sorry, ik ben te vroeg zie ik, de dames moeten de intake nog ondergaan. Zal ik over een uurtje weer komen?". Terwijl hij dit zei keek hij gewoon ongeneerd naar het bloot wat daar stond en zich allemaal in bochten wrong om maar zo weinig mogelijk van hun naaktheid te laten zien. Hannie zag dat het een man was uit een Aziatisch land, een Japanner of Chinees of zo en zag dat zijn spleetogen langzaam langs de vrouwen gingen. "Geen probleem meneer, Abe is nog niet aanwezig om ze na te kijken dus u kunt eerst wel uw zegje doen". "Is ook goed," zei de man en ging voor de dames staan. "Dames welkom in dit opvoedingskamp. Ik zal me eerst even voorstellen, ik ben directeur van dit fraaie complex en moet er voor zorgen dat jullie na afloop van jullie straftijd als gehoorzame meisjes de maatschappij weer ingaan. Mijn naam is Kato, zoals jullie wel in de gaten hebben ben ik van oorsprong geen Nederlander maar kom ik uit Japan. Zoals ik al aangaf is mijn taak hier om jullie manieren bij te brengen. Hiervoor heb ik de hulp van Helga als hoofdbewaaksters en haar bewakers en bewaaksters. Jullie noemen mij hier ,heer directeur, en Helga en haar personeel mijnheer of mevrouw. Ook verwachten we van jullie onvoorwaardelijke gehoorzaamheid en doen jullie onmiddellijk en zonder tegenspraak wat jullie wordt opgedragen door mijn personeel. Wanneer jullie niet aan hun of mijn eisen voldoen wordt daar een notitie van gemaakt en beslissen Helga en ik welke straffen hiervoor staan en die voeren we 's avonds uit. Is dat voor iedereen duidelijk?". Alle vijf waren erg onder indruk en mompelden wat dat het duidelijk was. "Ik hoor niet echt of het duidelijk is overgekomen, zullen we eens kijken of we het duidelijk kunnen maken directeur? " zei Helga.

Ik denk dat het nog niet helemaal duidelijk is dat wanneer jullie is wordt gevraagd of opgedragen dit direct moet worden opgevolgd. Laten we vanaf nu met de opvoeding beginnen dames. Allemaal in de houding, Armen langs het lichaam, voeten naast elkaar, rechtop, schouders naar en kin omhoog". Alle vijf aarzelden maar Helga snauwde, "snel allemaal, in de houding. Jullie hoeven je niet te schamen want de komende weken zullen jullie wel in ergere houdingen komen te staan". Even later stonden de vrouwen in de opgegeven houding. Hannie hoorde Liset, die naast haar stond, snikken. Ze was verreweg de jongste van de vijf vrouwen was van nature erg preuts. Nu moest ze haar lichaam naakt tonen aan vreemde mensen en zelf aan een man. "En nu nog een keertje, is het jullie duidelijk wat onze directeur net heeft verteld?", vroeg Helga die genoot van de macht die ze nu had. "Ja, mevrouw" mompelden de vijf maar dat moest natuurlijk luider en na een paar keer schreeuwden ze luid dat het duidelijk was. Het kamp was nu twee maanden in gebruik en totaal waren er tot nu toe 16 vrouwen aanwezig. Kato had ze allemaal meerdere malen naakt gezien, niet alleen tijdens de intake, waarbij hij natuurlijk altijd te vroeg kwam en de vrouwen naakt waren maar ook tijdens de andere gebeurtenissen bij het uitdelen van de straffen en het sporten. Maar hier stonden echt leuke en mooie meiden op Simone na. George had goed werk geleverd. George was een goede vriend van Kato en ze hadden een afspraak dat George, die bij de burgerpolitie werkt, leuke vrouwen oppakt en zorgt dat die hier terecht komen.

Kato, een man van 54 jaar, was nu ongeveer 15 jaar in Nederland. Hij was in Japan een vooraanstaand politicus maar door enkele corruptie schandalen op een zijspoor beland. Hij was door vrienden uitgenodigd om naar Nederland te komen en had hier een goede baan gevonden in het gevangeniswezen. Zijn droom was nog eens leiding te geven in een opvoedingskamp voor vrouwen. En dan vooral westerse vrouwen. Hij genoot altijd van de blanke vrouwen en vooral om deze te kunnen vernederen en pijn te doen. Japanners waren er altijd meesters in om te martelen. Hij had op een gegeven moment vriendjes in de hoogste regionen en wist de minister van justitie zo ver te krijgen dat deze een wetsvoorstel had gemaakt om zo’n kamp in te richten. Het had nog wel wat moeite gekost om dit door het parlement te krijgen maar uiteindelijk was het gelukt en was Kato aangesteld als directeur. Hij had het zelfs voor elkaar gekregen dat hij zelfstandig de straffen mocht verlengen. De straffen waren maximaal zes weken maar wanneer hij aan de rechter doorgaf dat iemand nog niet genoeg van de opvoeding had geleerd hij de straf met maximaal een week kon verlengen. Daar dreigde hij dan mee wanneer een vrouw de verklaring niet wou onderteken waarin stond dat ze goed was behandeld en dat ze, wanneer ze vrij was, niets mocht zeggen over wat e in het kamp gebeurde. En nu was zijn droom dus uitgekomen.

Langzaam liep Kato langs de vrouwen om ze goed te bekijken. Hij ging voor Carla staan die als eerste in de rij stond. "Zo dame, wat is je naam en hoe oud ben je?". "Carla, 40 jaar meneer", zei Carla. "Zo, dat zijn je eerste strafpunten" zei Carla. "Het is "heer meneer" zoals je onze directeur aanspreekt". "Carla, 40 jaar, heer meneer", haastte Carla zich te zeggen maar het was natuurlijk al te laat en Helga noteerde de overtreding. "Zo, 40jaar, dan zie je er nog prima uit meisje, jammer van dit buikje. Je snoept zeker nogal. Maar ik moet je complimenten geven voor je kale kutje, ziet er goed uit". Carla stond te trillen op haar benen van de vernedering."Draai je eens om". Carla draaide zich om en Kato bekeek haar blote kont. "Goed draai je maar weer terug. Leuke kont heb je, mooi om op te slaan", Kato glimlachte toen hij de bange blik van Carla zag. Nu liep hij naar de volgende. "Naam, leeftijd" zei Kato en Hedy antwoordde, "Hedy, 30 jaar, heer meneer". "Hedy, waar kom je vandaan, zo'n mooie vrouw heb ik nog niet vaak gezien en ook een mooi kaal kutje, daar houd ik van". "Mijn vader is Nederlands en mijn moeder komt uit Indonesië heer meneer" zei Hedy die zich ook mocht omdraaien om haar kont te laten bekijken. Kato genoot van deze prachtige vrouw die nog niet wist wat hij voor gemene dingen met haar uit zou halen. De volgende was Hannie en ook aan haar stelde Kato de vraag. "Hannie, 32 jaar, heer meneer". Hannie sloeg haar ogen neer toen ze zag hoe de man haar bekeek. Ook Hannie moest zich omdraaien en Kato zag dat dit vrouwtje, die bijna 20 cm kleiner was dan Hedy een geweldig mooi kont had. Ze mocht zich weer omdraaien en Kato vroeg, "Volgens mijn gegevens ben jij tandartsassistente, klopt dat meisje". Hannie beaamde dat. "Weet je dat ik een gloeiende hekel heb aan tandartsen en ook aan de sletjes die er bij staan te lachen wanneer zo'n man in je mond zit te boren en ik met veel pijn machteloos lig. Ik zal de komende tijd genoeg gelegenheid krijgen om jou dat ook eens mee te laten maken. Doe je mond eens open". Hannie werd bang van de woorden van Kato en opende snel haar mond. Hij bekeek haar gebit uitgebreid en pakte haar toen haar bovenlip en trok deze omhoog om haar tanden goed te bekijken. De tranen sprongen Hannie in de ogen toen hij haar lip flink omhoog trok. Ook haar onderlip trok hij ver aan. "Voor een tandartsassistente heb je vrij veel vullingen dame, Helga je mag hier wel strafpunten voor noteren". Helga deed dit met genoegen en genoot al bij de gedachte dat ze dit leuke vrouwtje mocht straffen. Kato ging naar de volgende en voor hij iets had gevraagd antwoordde ze al, "Liset, 24 jaar heer meneer". Liset was een stevige meid waar alles zeer goed in verhouding was. Van alles een klein beetje te veel. Kato bekeek haar strakke lijf. Liset was de jongste in dit kamp. Hij bekeek met genoegen de blote billen van het jonge meisje en besefte dat die vast wel een paar keer rood zouden worden van de straffen.

Als laatste was Simone aan de beurt. "Simone, 45 jaar, heer meneer". Simone was in het dagelijkse leven vrij zelfverzekerd en was redelijk eigenwijs als vrouw van een leraar. Maar nu was daar niets van over. Zo zelfverzekerd als ze anders was zo bang was ze nu, nu ze zag hoe Kato met een misprijzende blik haar naakte lichaam bekeek. Nadat Kato haar blote kont had bekeken mocht ze zich weer omdraaien en liep hij zonder iets te zeggen naar Helga. "Die laatste moet je flink laten sporten".

Toen hij dit tegen Helga had gezegd ging de deur open en kwam er een Japanse jongen binnen. Hannie hoorde Liset naast zich een gilletje laten van schrik en zag dat het jonge meisje van schrik de armen weer voor haar lichaam deed. Helga snauwde dat Liset weer in de houding moest gaan staan en die deed dat pas nadat Helga strafpunten had genoteerd. De jongen, Hannie schatte hem ongeveer 25 jaar, bekeek de vrouwen en zei toen met een blik van herkenning, "Heey Liset, jij hier, dat is een verrassing zeg". Liset wou dat ze kon verdwijnen toen ze Abe zag. Ze troffen elkaar vaak in een discotheek en had al een paar pogingen ondernomen haar te versieren. Zij hield niet van Japanners en dus ook niet van hem en ze had hem behandeld alsof hij lucht voor haar was. De laatste keer dat ze elkaar hadden getroffen had zij hem zelfs vernederd door te zeggen dat hij een sulletje was en had hem uitgelachen in het bijzijn van zijn vrienden. Abe was een volle neef van Kato en was begonnen met een studie voor verpleger. Hij was echter door zijn losbandige leven niet geslaagd maar Kato had zijn bazen weten te overtuigen dat Abe volwaardig verpleegkundige was en die hadden de jongen op voordracht van zijn oom aangesteld in dit vrouwenkamp. Zo had hij de taak de vrouwen bij de intake te keuren en dat was natuurlijk een unicum, hij als man in een vrouwenkamp. "Dames, dit is Abe. Hij zal jullie zo meteen medisch keuren. Ook hem spreken jullie aan als meneer. Ik zal niet bij de keuring zijn maar ook zullen jullie zijn opdrachten onvoorwaardelijk uit moeten voeren. Jullie hoeven je niet voor de keuring uit te kleden want dat is al gebeurd". Helga moest lachen om haar grap. Hiernaast is de onderzoekskamer waar Abe jullie één voor één zal onderzoeken. Ik wil jullie verzoeken weer naar de wachtruimte te gaan tot je wordt geroepen. De vrouwen moesten weer in kleine ruimte. Hedy protesteerde luid dat ze weer in hun nakie in die kast moesten wachten maar Helga lachte haar uit en noteerde ook de eerste strafpunten voor haar. Kato ging nu weer weg en Helga vroeg aan Abe met wie hij wou beginnen. Abe keek begerig naar de blanke vrouwen maar had zijn keuze al gemaakt. "Laten we maar eens met Lisetje beginnen" zie hij. "Of nee, laat ik die maar voor het laatst bewaren. Doe die eerst maar" terwijl hij op Hannie wees. De andere vrouwen moesten weer in de "kast" en Abe nam Hannie mee naar de onderzoekkamer. Hij lachte nog even gemeen naar Liset. Wie had ooit kunnen denken dat hij in gelegenheid was om op een legale manier die eigenwijze kut terug te vernederen.

Hij liet Hannie de onderzoekkamer binnen. Ze keek verbaasd om zich heen, dit was een kompleet ingerichte dokterskamer met alles er op en er aan, dus ook de door zoveel vrouwen gevreesde stoel met beugels.

Abe zag Hannie kijken en genoot van het naakte vrouwtje. Hij had het getroffen met zo'n oom. Het was natuurlijk hartstikke strafbaar wat ze deden, hij had ten eerste geen diploma's om dit werk uit te voeren en zijn oom had natuurlijk zijn bazen voorgelogen. Maar wie zou achter deze praktijken komen. Mocht er echt iets ernstigs zijn met de vrouwen dan riepen ze een arts uit het dorp. En het was beter dat er geen echte verpleegkundigen waren want sommige vrouwen waren flink toegetakeld nadat ze een bezoek aan de strafkamer hadden moeten brengen. En bij de visitatie waren ze toch te veel geïntimideerd en dachten dat het er allemaal echt bij hoorde. Dat was deels ook wel zo, maar normaal zou dat door een vrouw moeten gebeuren. En mocht er iets mis gaan kon hij altijd zeggen dat hij had gezegd dat hij diploma's had en dan zou z'n oom de schuld krijgen. Hij had in ieder geval werk en wat voor. Alle vrouwen in het kamp kwamen bij hem langs en allemaal waren ze zo naakt als ze waren geboren. Hij was ook meestal bij de strafsessies en mocht zelfs wel vrouwen straffen. Ook moest hij vaak helpen om de vrouwen die wonden hadden opgelopen te verbinden.

Hannie moest van Abe op een stip in de vloerbedekking gaan staan en stond zo in het midden van het vertrek terwijl Abe achter het buro ging zitten. Hij nam een vragenlijst en stelde Hannie de vragen van de lijst en noteerde de antwoorden. Abe stond er altijd versteld van dat de vrouwen op alle vragen antwoord gaven want er waren toch wel erg intieme vragen bij en alle vrouwen die hij tot nu toe voor zich had gehad waren allemaal ouder dan hij. Na de lijst ging hij de vrouwen altijd van alle kanten bekijken, de voorkant, beide zijkanten en de achterkant waarbij ze dan de armen zijwaarts, omhoog en naar moesten doen en moesten buigen waarbij het natuurlijk het mooiste was wanneer ze met de rug naar hem toe stonden. Hannie was een leuk vrouwtje om te zien. Tot nu toe waren er nog niet veel echt mooie vrouwen binnen en hij nam nu toch meer tijd om deze vrouw te onderzoeken. De vrouwen moesten worden gewogen, lengte en bloeddruk meten, hart en longen beluisterd en worden bekeken op uiterlijke onvolkomenheden. Normaal duurde zo'n keuring een klein kwartiertje maar voor mooie vrouwen had hij ook nog een borstonderzoek in petto en mochten ze in de gynaecologische stoel plaatsnemen. Ook Hannie moest in de stoel en lag diep beschaamd met haar benen wijd terwijl Abe plaats nam tussen haar benen en zag dat ze een mooie strakke kut had. Voorzichtig duwde hij haar schaamlippen uit elkaar en bekeek de mooie roze spleet. Na even uitvoerig aan haar kittelaar te hebben gevoeld was hij klaar met deze eerste vrouw en bracht haar naar een volgende ruimte waar Helga zat te wachten.

Terwijl Abe met Hannie bezig was stonden de vier andere vrouwen te wachten in de kille "kast". Carla mopperde dat ze net ook al anderhalf uur in de kast had moeten wachten. Het was inderdaad geen pretje om in je nakie in een kale ruimte te moeten wachten terwijl je niet weet wat je te wachten staat. Simone gaf toe dat het ook wel een beetje aan haar had gelegen dat het lang duurde. Ze had eerst geweigerd haar kleren uit te trekken en daarna kon ze niet plassen wat ook lang duurde. Daardoor hadden de vrouwen in de kast ook langer moeten wachten. Liset stond stil voor zich uit te staren en Hedy vroeg wat er met haar was. Het meisje begon te huilen. Ze was nogal preuts aangelegd en nu was ze al een tijdje naakt terwijl er veel vreemde mensen bij waren en ze was erg bang voor wat straks ging gebeuren bij die Japanse jongen. Ze vertelde de andere vrouwen van de ontmoetingen in de discotheek en dat ze hem telkens had afgewezen en de laatste keer zelf belachelijk had gemaakt tegenover zijn vrienden. Hedy had medelijden met het jonge meisje omdat ze wist dat Aziatische mannen het een vreselijke aantasting van hun mannelijkheid vonden wanneer iemand hun eer aantaste. En natuurlijk helemaal wanneer dat gebeurde door een vrouw. De vrouwen spraken af om alles wat hen werd opgedragen zo snel mogelijk uit te voeren dan waren ze des te sneller uit de kast en konden ze hun kleren weer terugkrijgen.

Na een poosje ging de deur open en stond Abe in de deuropening. Hij lachte toen hij zag dat de vrouwen de armen snel voor hun lichaam deden en keek naar vier gezichten die in spanning stonden te wachten wie hij mee zou nemen. Met opzet liet hij hen nog even in spanning. Liset zag dat zijn ogen harder werden toen hij haar aankeek. Hij koos eerst Simone uit om mee te gaan en liet de andere vrouwen in de kast achter.

Ondertussen was Hannie het vertrek binnengegaan waar Helga samen met een bewaakster op Hannie zat te wachten. Helga stelde de bewaakster aan Hannie voor. Het was een lange magere vrouw met een mannelijk uiterlijk en Hannie zag gelijk dat zij, Ilsa was haar naam, zo lesbisch was als het maar kon. “Hannie is het toch?” vroeg Helga en Hannie knikte. Uiteraard had ze moeten zeggen van “Ja mevrouw” en er werd weer een notitie gemakt voor een straf. “Goed Hannie, het laatste deel van de intake is het reinigen van onze nieuwe gasten. Dat betekend controle op luis en je wordt van onderen schoongemaakt. Ilsa zal je haren controleren op luis en je van onderen schoonspoelen.” Hierna nam Ilsa haar mee naar een naastgelegen vertrek. Dit vertrek was ook geheel betegeld maar groter dan de wachtkast waar ze eerst was geweest. Het was een soort wasruimte met een tafel tegen de muur. Het was een vreemde tafel, bijna net zo lang dan breed. Voor de tafel zat een putje in de vloer. In een hoek was een wc-pot. Een raar vertrek. Hannie was zo zachtjes aan doodmoe van de dingen die ze tot nu toe had moeten ondergaan en maakte op bevel van Ilse haar haar los wat nog in een staartje gebonden was. Ilsa onderzocht uiterst pietluttig het hoofdhaar van Hannie en toen ze klaar was moest Hannie haar armen omhoog doen om te kijken of ze ook haar in haar oksels had. Ilsa liet haar zo even staan om al dat lekkers te bekijken. “Ga maar even op de tafel liggen. Zal ik eerst je schaamhaar even bekijken en dan ga ik je spoelen.” Hannie voelde haar benen trillen van spanning en angst om wat die lesbische vrouw zou gaan doen en vroeg met een overslaande stem wat er gebeurde. Ze keek ook naar de tafel die veel te klein was om op te liggen. “Ga meer op het krukje staan en doe je billen op de rand en laat je dan maar achterover vallen. Opschieten anders staat de volgende hier al.” Hannie ging op het krukje staan en ging op de rand van de tafel zitten. Langzaam ging ze achterover tot haar hoofd op de tafel kwam. Ze lag nu met haar hoofd tegen de muur. Haar voeten konden het krukje niet meer raken waardoor haar benen nu vrij vooruit staken. Ilsa schoof het krukje aan de kant en ging voor Hannie staan. Ze pakte de enkels en deed de benen uit elkaar om er tussen te gaan staan. Hannie kreeg een vuurrood hoofd van schaamte toen Ilsa opmerkte dat ze een leuk strak kutje had. Ze voelde die vingers van de vrouw door haar schaamhaar gaan op zoek naar eventuele platjes. Ilsa was snel klaar met het streepje en Hannie wou alweer omhoog komen toen Ilsa zei dat ze moest blijven liggen. Ilsa haalde iets uit het la van de tafel waar Hannie op lag en even later voelde Hannie dat de vrouw iets om haar linker enkel deed. Ze kon niet zien wat het was maar ze dacht een band of zoiets. Ook werd er iets aan haar rechterenkel gedaan en toen pakte Ilsa de rechtervoet en trok die omhoog naar een haak in de muur boven het hoofd van Hannie. Voor ze het in de gaten had zat haar voet met de enkelband vast aan de haak en stak haar vrije been de lucht in. Ook dat been werd omhooggetrokken en aan een andere haak vastgezet. De haken zaten ter hoogte van de zijkanten van de tafel en ongeveer een 70 cm boven de tafel waardoor Hannie ineens met de benen wijd en haar kont volkomen vrij van de tafel lag. Hannie gilde van schrik om de vreselijke manier waarop ze nu lag. Ilsa lachte om Hannie die probeerde los te komen wat uiteraard niet lukt. Ilsa had intussen een rubberen schort gepakt en een paar laarzen en Hannie zag vanuit haar ooghoeken dat ze die aantrok. Vervolgens pakte ze een tuinslang die aan een kraan aan de zijkant van de tafel zat. Aan de slang zat een soort hulpstuk met een drukknop. Ze had de kraan open gedraaid en liet Hannie zien dat wanneer ze de knop indrukte er water uit het hulpstuk spoot. Vervolgens ging ze weer voor de tafel staan en lachte. “Nu zullen we dat strakke kutje en je poepgaatje even schoonmaken lieverd. Dat had je vanmorgen toen je hier de deur binnenstapte natuurlijk niet gedacht dat je hier nu naakt en met je kont en kut open zou liggen voor zo’n leuke lesbische bewaakster”. Terwijl ze dit zei ging de deur open en kwamen Helga en Kato binnen. Hannie begon weer met haar heupen te draaien mar ze zat muurvast en zag met afgrijzen het grijnzende hoofd van de Japanner boven zich. “Daar lig je dan, leuke tandartsassistente. Ik kom even genieten van wat Ilsa zo meteen gaat doen. Jullie stoppen iets bij de mensen in de mond maar Ilsa gaat dadelijk iets in je kutje en kontje stoppen en je zult moeten blijven liggen.” Hij ging voor de tafel staan om te kijken hoe Ilsa het hulpstuk in de kut stopte en de knop indrukte. Hannie begon te gillen, niet zozeer van de pijn maar van het rare gevoel in haar kut toen die zich vulde met het koude water. Op het eind van het hulpstuk zat een verdikking met diverse gaatjes waardoor er diverse waterstraaltjes rondom spuiten en dus in een raar gevoel in de kut teweeg bracht. Ilsa haalde het ding terug en het water liep tussen de schaamlippen het kutje uit. Toen duwde ze de toch nog vrij dikke knop tegen het bruine rozetje van de weerloze vrouw en duwde langzaam maar zeker het hulpstuk in het darmkanaal. “Oooh nee, niet doen, terug, alsjeblieft niet verder in mijn kont” Hannie smeekte om dat ding uit haar kont te halen maar Ilsa trok zich niets van haar gesmeek aan en met een sadistische gijns duwde ze nog even verder en drukte de knop weer in waardoor het koude water de darmen vulde. Hannie voelde dat de druk in haar buik steeds meer toenam en ze kreunde luid toen de pijn toenam. Door de tranen in haar ogen zag de gemeen grijnzende Kato vlak boven haar gezicht. De man genoot van deze vernedering van de blanke vrouw. Ilsa stopte en wilde de slang terugtrekken maar Kato gaf een teken nog even te wachten. “Doe je mond open.” Hannie keek hem vertwijfeld aan maar deed gedwee haar mond open. Kato kek in haar mond en zei tegen Ilsa, “Ik zie nog geen water in haar keel, doe er nog maar wat bij.” Hannie gilde luid toen Ilsa de knop weer indrukte. Tijdens dit hele gedoe had Helga Simone er bij gehaald die al in het vertrek ernaast stond te wachten. Abe was snel met haar klaar geweest en ze mocht even toekijken wat zij zo mee zou maken. Simone stond doodsbang toe te kijken. Ilsa trok nu het hulpstuk uit Hannie’s poepgat. “Kont dichtknijpen, geen water laten ontsnappen tot ik het zeg.” Kato hielp Ilsa de enkels van Hannie los te maken die nu van de tafel mocht komen. Ze deed alle moeite haar sluitspieren dicht te houden. De druk in haar darmen was groot en haar gezicht was vetrokken van pijn. Ilsa duwde haar naar de toiletpot waar ze op moest gaan zitten en daar mocht ze haar darmen leeg laten lopen. Normaal zou Hannie liever doodgaan dan onder het toeziend oog in haar nakie moeten poepen maar de druk op haar darmen was zo groot dat het als een bevrijding was toen ze het water kletterend in de pot hoorde. Haar darmen waren eindelijk leeg en Helga en Kato namen haar mee het vertrek uit. Ilsa begon vervolgens het hele ritueel wat ze bij Hannie had gedaan bij Simone.

Intussen had Abe Carla en Hedy gekeurd. Hij had haast gemaakt omdat hij niet kon wachten om wraak te nemen op Liset.

Het wachten duurde vreselijk lang voor Liset maar eindelijk ging de deur open en zag ze Abe staan. Hij zag dat ze armen tekort kwam om haar naaktheid te bedekken.

Met een korte knik van z’n hoofd gaf hij aan dat ze mee moest komen. Hij bleef in de deuropening staan en Liset kon maar net bij hem langs zonder hem aan te raken. Ze zag zijn strakke gezicht en dat maakte haar angstig.

De angst werd niet minder toen ze de onderzoekkamer binnenkwam en de tafel met beensteunen zag staan. Tot nu toe had ze nog nooit op zo’n tafel hoeven liggen.

Abe pakte de stoel vanachter het buro en zette die voor het buro en gaf Liset aan om op de stip, waar de vorige vrouwen ook hadden moeten staan, plaats te nemen. Tot nu toe had hij nog niets gezegd. Abe ging zitten en Liset stond nu op een afstand van anderhalve meter voor hem.

Hij vond haar in de discotheek altijd één van de mooiste vrouwen maar had nooit tot haar door kunnen dringen, integendeel zelfs. Na hun laatste ontmoeting was zijn bewondering voor haar echter omgeslagen in een diepe haat. En nu stond ze daar. En niet zoals altijd in de discotheek met leuke vlotte kleren. Hij had altijd gefantaseerd hoe het ze er naakt uit zou zien en nu was ze geheel naakt en geheel tot zijn beschikking. Hij had nu de macht over haar en genoot met volle teugen haar zo kwetsbaar te zien staan. “Lisetje meisje, mag ik je verzoeken je armen voor dat prachtige lichaam vandaan te halen.” Liset walgde van de manier waarop hij haar Lisetje noemde. “Doe even normaal Abe, alsjeblieft doe snel je werk. Het spijt me heel erg wat ik in “De Prins” heb gedaan en ik meende er ook niets van. Sorry, nogmaals het spijt me vreselijk en het was ook niet zo bedoelt.” Abe keek haar misprijzend aan. “Lisetje volgens mij meen je geen flikker van wat je zegt. Je probeert mij allen maar te bespelen. Denk je dat ik gek ben stomme koe. Ik zal er voor zorgen dat het verblijf in dit kamp voor jou een hel wordt.” Liset had besloten zich flink te houden en nu de eerste poging Abe in te palmen was mislukt de gevolgen te dragen en hem niet de pret te gunnen dat hij haar klein zou krijgen. Abe daarentegen was vastbesloten deze slet tot in de grond te vernederen haar het leven de komende weken bijzonder zuur te maken.

Liset, nog steeds met armen voor haar lichaam zei nogmaals dat het haar speet maar Abe zei, “Lisetje, je hebt volgens mij nog niet door hoe de verhoudingen hier zijn. Je bent hier niet voor je plezier maar om te worden opgevoed. Je mag niet meer Abe tegen me zeggen maar je moet me aanspreken met meneer. Ik wil je dan ook vragen nog ens te zeggen hoe het je spijt maar dan op de manier zoals de gevangenen hun meerdere moeten aanspreken.” Liset werd woest maar koos eieren voor haar geld en vroeg, “Meneer het spijt me heel erg wat ik heb gedaan, neemt u mij alstublieft niet kwalijk.” Abe zag dat ze op haar benen stond te trillen van woede. Hij voelde zich goed nu zo’n eigenwijs Nederlands meisje deed wat hij zei. “We zullen eens zien hoeveel spijt je hebt meisje. Je mag je armen omhoog doen zodat ik je eens goed kan bekijken.” Liset wist dat ze moest doen wat hij zei en deed haar armen omhoog. Abe zag nu haar blote lijf. Uitgebeid bekeek hij wat hij altijd al had willen doen. Zijn ogen gingen van onder naar boven en terug over haar lichaam. “Lisetje meisje, wat leuk om je zo eens te zien. Doe je armen eens zijwaarts.” Liset deed wat hij zei. “Zie je wel Lisetje, het is niet moeilijk om te doen wat ik zeg. Trouwens je borsten vallen me iets tegen moet ik zeggen. Ik had gedacht dat je grotere borsten zou hebben maar zoals je nu staat valt het me toch tegen. En je moet er echt om denken dat je buikje niet groter wordt. Nu is heb je nog een leuk buikje maar ik zie dat je aanleg hebt om dikker te worden, denk er om meisje.” Liset kon die klootzak wel wat aandoen maar ze was nu niet in de positie om dat te doen. Tranen van vernedering kwamen in haar ogen hoe hij commentaar gaf op haar lichaam. “Ik, moet wel zeggen dat je je kutje wel mooi kaal hebt gemaakt. Ik heb in me “De Prins” vaak afgevraagd of je een kaal kutje hebt en nu zie ik het. Je dijen zijn wel een beetje te dik hoor, denk er om meisje. Draai eens een kwart slag om.” Liset draaide een kwart slag en Abe liet haar de armen weer omhoog doen bekeek nu de zijkant van het naakte meisje. Haar blonde haren kwamen tot voorbij de onderkant van haar schouderbladen, haar borsten waren niet groot maar stevig en van de zijkant ging haar kont mooi rond over.

Weer moest ze een kwart slag draaien en zag hij haar rug, billen en benen. “Dat kontje is dik in ode meisje. Lekkere billen heb je, ik denk dat die binnenkort wel een lekker rood kleurtje verdienen. Kom eens voor me staan, hier vlak voor me.” Liset ging naar achter en voelde zijn knieën tegen haar knieholtes. “Kom op even dichterbij komen, doe je mooie benen maar wijd dan kan je dichter bij me komen staan.” “Abe joh, doe even normaal man. Je denkt toch niet dat ik gek ben. Ik ga mijn benen niet wijd doen.”Liset schreeuwde het uit en had zich omgedraaid. Wat dacht die verwaande kwast wel niet. Plotseling kreeg ze een enorme draai om haar oren, ze schik zich kapot en huilde door de pijn die de klap veroorzaakte. “Vuile kut, dat worden vanavond leuke momenten wanneer jij je staf zal ontvangen want reken er maar op dat we je aanpakken in de strafkamer. En nu ga je me vragen dat je je voor me mag staan met je benen wijd.” Liset was te einde raad. Snikkend stond ze voor Abe. Dan deed ze toch wat hij wou en ze vroeg gedwee of ze haar benen wijd mocht doen. Even later stond ze met haar billen vlak voor Abe’s gezicht die genoot. Hij voelde hoe stevig ze waren. Toen moest ze vragen of hij haar poepgaatje wou zien. “Meneer Abe, wilt u mijn poepgaatje zien?”Hij lachte en zei dat ze zich voorover mocht buigen en haar billen open mocht trekken. Liset boog voorover en pakte met haar handen haar billen vast om ze open te trekken. Zo had nog nooit een meisje voor hem gestaan en hij voelde met zijn vinger aan het bruine rozetje. Dan ging zijn vinger naar voren en drukte langzaam tussen de strakke schaamlippen op haar dikke kittelaar. Liset huilde stil en tranen vielen op de grond. Dan mocht ze weer rechtop staan en omdraaien. Abe ging staan en pakte haar beide tepels vast en draaide aan de knopjes. Hij keek recht in haar betraande ogen en plotseling schraapte hij zijn keel en spuugde een vette rachel recht in haar gezicht. Liset gilde en wilde de rachel weghalen maar hij kneep hard in haar tepels en zei dat ze haar armen omlaag moest houden. De rachel zat net onder haar oog en gleed zachtjes naar omlaag langs haar mond. Er volgde nog eentje onder het andere oog en eentje op har bovenlip. De smurrie bleef grotendeels op haar gezicht en Liset durfde haar ogen niet open te doen van de vreselijke vernedering die haar overkwam. Ze moest zo blijven staan en Abe stelde de vragen van de lijst. Liset voeld hoe het zoute vocht in haar mond kwam toen ze die open deed om antwoord te geven. Hierna ging hij weer voor haar staan en pakte haar kut vol in de hand en kneep. Liset gilde van de pijn. Daarna moest ze voor het eerst van haar leven in de gynaecologische stoel plaats nemen met haar benen in de beugels. Abe speelde met haar schaamlippen en trok er stevig aan waardoor Liset kreunde van de pijn. Eindelijk vond hij het genoeg, ten minste voor dit moment. Hij liet haar weer uit stoel komen en nam haar mee naar de badkamer voor de spoeling. Daar zou hij ook nog weer met volle teugen kunnen genieten van wat Ilsa met het meisje zou gaan doen. Toen ze badkamer binnenkwamen verstijfde Liset van wat ze zag. De mooie Hedy lag met haar lange benen wijd omhoog en er stok een waterslang in haar kont. Ze zag het lichaam van de vrouw schudden en hoorde haar smeken om te stoppen. Kato stond ook lachend toe te kijken. Even later zat Hedy op de toiletpot en leegde de inhoud van haar darmen.

Kato nam Hedy mee toen die klaar was nu was het de beurt aan Liset.

Toen die klaar was werd ze bij de andere vrouwen gebracht en kregen ze allemaal te eten. Het was inmiddels twee uur ’s middags geworden en ze zouden na het eten een rondleiding krijgen waarbij nog de nodige ongemakken moesten ondergaan.