Naakt loop ik te ijsberen in een te kleine badkamer, twijfels spoken door mijn hoofd, hij is leuk maar... ik ken hem pas twee dagen, is hij wel te vertrouwen of moet ik hier in mijn nakie, in november de koude straat op rennen nu ik nog de kans heb?
Goede morgen/middag/avond/nacht, welkom en leuk dat u bij mijn verhaal op bezoek komt.
Ik ben een gezonde meid van 29 jaar en kom steeds meer tot de ontdekking dat deze kinky wereld mij aanspreekt.
De eerste info over bdsm is gewoon via televisie binnen gekomen en dan ga je verder zoeken... Ondertussen diverse leuke sites op de computer gevonden, zoals hogtied, tumbir bound en je ontdekt steeds meer dat mijn gevoelens hier naar toetrekken. Natuurlijk heb ik enige ervaring met vriendjes opgedaan, in bijna ieder lovepakket kom je een setje handboeien tegen en ja... deze heb ik wel eens om gehad samen met een oogmaskertje, lekker spannend, maar... het staat ver van de fantasieën die door mijn hoofd spelen en ver van de verhalen hier op deze site.
Regelmatig dacht ik hoe kom ik in contact met gelijkgestemde en dat heb ik een jaar geleden gevonden op bdsmchat, na een aantal leuke chats heb ik op deze site een profiel aangemaakt onder de naam blackwidow28. Vind de vergelijking met deze spin wel mooi, je partner opvreten nadat hij het met je gedaan heeft, vandaar. Nieuwsgierig naar mij geworden, bezoek dan even dit profiel. Op deze site ben ik in contact gekomen met leuke meesters, helaas degene die me aanspreken zijn een stuk ouder en ik heb persoonlijk het gevoel dat er een klik (lees vaste verhouding) moet zijn om je te kunnen overgeven, het vertrouwen in elkaar moet immers meer dan 100% zijn en dat is meer dan alleen een afspraakje op neutraal terrein met het idee / gevoel dat je gesprekspartner je zo snel mogelijk in de boeien wil krijgen. Ik geloof sterk dat je maatje/meester in het wild tegen moet komen en samen uitvind hoe je hieraan invulling gaat geven.
Zelf werk ik in een ziekenhuis op de EHBO afdeling en afgelopen zondag was ik aldaar aan het werk het was al wat later op de avond en tamelijk rustig geworden toen er een grote mooie stoere vent binnen kwam, waarvan je direct denkt, wauw... Grappig, nu beleef ik deze kennismaking opnieuw alsof het gisteren was, shit het was zelfs pas gisteren. Hij vertelt dat hij pijn klachten aan zijn beide armen heeft omdat hij s'middags met zaalvoetbal hard tegen het doel was gevallen en de klachten niet vanzelf zijn verdwenen, sterker nog de pijn wordt steeds erger. Na een eerste inspectie zeg ik dat het verstandig is even röntgenfoto's te nemen van zijn armen. Daar het toch rustig is loop ik met hem mee naar de röntgenafdeling en even later bespreek ik zijn foto's met de dienstdoende arts.
Die bekijkt het even en zegt tegen mij: niets gebroken wel gekneusd een paar dagen rust en de klachten zijn verdwenen.
We lopen terug naar de EHBO post en mijn gedachten schieten door me heen, als ik hem vertel dat het alleen gekneusd is dan verdwijnt hij in de nacht en zie ik hem nooit meer, afspreken voor een avondje uit? Nee, dat is veel te opdringerig en als hij nee zegt dan schaam ik me dood en misschien heeft hij een relatie. Duizend gedachten schieten door me heen, hoe houd ik hem vast, hoe...?
Terug op de EHBO post vertel ik hem spontaan dat zijn beiden armen zijn gebroken en dat deze in het gips gezet moeten worden, je boft wel, de breuken zijn netjes en je botten hoeven niet gezet te worden. Vond het wel slim van me gevonden en je had de blik in zijn ogen moeten zien. Ik vraag hem om zijn shirt uit te doen en bewonder gelijk zijn sixpack, kijk hem nog eens in zijn mooie bruine kijkers en ik ben echt helemaal weg van die gozer.
Met plezier zet ik zijn armen in het gips en als zijn armen gekruist in een dubbele mitella voor zijn borst hangen kijkt hij mij een beetje onnozel en hulpeloos aan.
"Hoe moet ik nu thuis komen het is zondagnacht na twaalven en er is niemand meer bereikbaar om me thuis te brengen".
Ik aarzel geen moment en zeg: "mijn dienst zit erop, zal ik je thuis brengen".
Ik zie opluchting in zijn mooie ogen.
"Woon wel een uur van hier in Rotterdam is dat een probleem".
"Nee, nee, natuurlijk niet, heb wel zin een autoritje" reageer ik blij.
Hij stelt zich voor als Peter en ik zeg: "Jose, aangenaam".
Ik sla zijn jas over zijn schouders en stappen in zijn busje. De rit in zijn auto met mij achter het stuur verloopt amicaal en daardoor zeer snel, geen moment valt het gesprek stil. Als we voor zijn voordeur staan kijkt hij mij blozend aan en zegt:
"de sleutel van de voordeur zit niet in mijn jas zoals de autosleutel, maar in de linker voor zak van mijn spijkerbroek".
Lachend laat ik mijn hand hierin verdwijnen en zeg triomfantelijk: "bedoel je deze" en ik open de deur voor hem.
Ik loop achter hem aan en zie een inrichting die zijn beste tijd heeft gehad en dat de kamer in geen tijden opgeruimd is.
Denk bij mezelf: hier is in geen tijden een vrouwen hand geweest en inwendig lach ik om de situatie en ik moet echt lachen als hij blozend en stotterend zegt: "ik moet nodig naar het toilet, plassen"!!!
"Ach dan heb je denk ik een groot probleem en pesterig vervolg ik en hoe ga je dat oplossen met die armen in het gips..., volgens mij is het een geluk bij een ongeluk dat ik bij je bent, anders had het wel een natte boel kunnen worden".
Hij staat te wiebelen voor het toilet en ik sta achter hem met mijn armen om hem heen, ik maak zijn riem los en zijn broek met onderbroek trek ik naar beneden, met twee handen hou ik zijn pik stevig vast en richt deze op de pot, een dikke straal urine spuit eruit en ik denk bij mezelf niet slecht gericht meid.
Als de straal stopt sta ik iets te overdreven zijn pik uit te schudden en ik voel hem groeien tussen mijn vingers.
Hij merkt het ook en probeert zich terug te trekken, ik voel zijn kont naar achteren komen en geef hem een harde tik op zijn pik en met mijn andere hand knijp ik hem even hard in zijn ballen en zeg gelijk pesterig: ``foei viezerik, het is alleen maar om te plassen".
Bedompt en betrapt staat Peter naar de grond te kijken en bied zijn excuses aan, waarop ik hard moet lachen en hem een normale vent noem.
Door mijn woorden herpakt hij zich en zegt:
"Mag ik je voor de nacht mijn bed aanbieden Jose, dan slaap ik wel op de bank".
"Nee hoor niet nodig, je hebt een tweepersoonsbed en ik heb het vermoeden dat jij je handen vannacht wel thuis laat, netjes gekruist voor je borst, haha".
We kruipen in ons ondergoed het bed in, hij gaat op zijn rug liggen en ik hang over hem heen om hem welterusten te wensen, onze lippen vinden elkaar en een intense kus volgt waarbij onze tongen regelmatig verstrengeld raken. Een heerlijk gevoel overvalt me en tijdens het zoenen verdwijnt mijn hand naar zijn onderbroek. Zachtjes wrijf ik over de stof van zijn onderbroek en voel gelijk iets groeien een zacht gemompel komt uit zijn mond, wisselend wrijf ik dan weer over zijn zak en dan weer over zijn pik. Zijn heupen gaan ritmisch heen en weer tegengesteld aan mijn wrijf bewegingen een lichte zucht volgt. Nu pak ik zijn harde pik stevig beet en bijt hem zachtjes in zijn lip en masseer zijn harde staaf, die een flink aan de maat is. Zijn ademhaling wordt steeds onregelmatiger en als ik het idee heb dat hij klaar gaat komen laat ik snel zijn lul los en zeg: "slaap lekker schatje van me".
Verbaast hoor ik hem zeggen "dit meen je niet, dit kan je echt niet maken, je hebt me hartstikke geil en gek gemaakt".
"Sorry hoor, maar ik heb geen zin in een vies bed, nogmaals slaap lekker". Hij moest eens weten hoe moeilijk ik het heb, mijn poes is drijfnat en toch verkies ik het om hem te teasen.
De volgende morgen wordt ik wakker en merk ik dat hij weg is en hoor ik het geluid van de douche, slaperig rek ik me uit en sta op en loop naar de badkamer, door de glazen deur zie ik hem onder een straal water staan, ik moet gelijk hartelijk lachen om het feit dat hij zijn onderbroek nog aan heeft en zeg: goedemorgen Peter en ik krijg een goedemorgen terug. Zonder iets te zeggen spring ik bij hem onder de douche en met een washandje was ik zijn rug en zijn borst, vervolgens trek ik zijn onderbroek naar beneden en met het zelfde washandje was ik zijn pik, die gelijk weer begint te groeien. Ik laat deze voor wat hij is en ga verder met zijn billen en benen, doch meneer heeft commentaar, "sorry hoor, maar mijn piemel is nog niet goed schoon, dat moet je toch beter kunnen"". Een ondeugende lach staat op zijn gezicht en alle schuchterheid heeft plaats gemaakt voor zelfverzekerdheid. Bedenkelijk kijk ik hem aan en laat het washandje vol met vloeibare zeep lopen, sla deze om zijn stijve en hardhandig beweeg ik deze van zijn stam tot zijn eikel en gelijktijdig loop ik zijn lul ruw te kneden. Mijn andere hand gebruik ik..., eh... nee, mijn vinger van mijn andere hand gebruik ik, deze verdwijnt in zijn reet en hiermee masseer ik inwendig zijn prostaat. Harder en harder ga ik met mijn handen heen en weer en mijn borsten drukken stevig op zijn rug, al heel snel loopt hij hard te hijgen en ik merk dat zijn knieën beginnen te knikken als teken dat hij klaar gaat komen en wat voor mij het moment was om alles los te laten en te zeggen: "klaar, je bent helemaal schoon"!!
Tijdens het ontbijt begint hij te mijmeren over hoelang het gips moet blijven zitten en ik vind dat ik het niet kan maken om hem nog langer in de maling te nemen en bang voor zijn reactie vertel ik hem de waarheid dat zijn armen gekneusd zijn en niet gebroken. Bij de eerste aanblik vond ik je leuk en stom maar ik had geen idee hoe ik je aandacht kon krijgen en heb dit verzonnen. Een stilte volgt en dan begint hij onbedaarlijk te lachen.
"haha twee zielen en allebei de zelfde gedachte meid, ik vond jouw ook direct bij de eerste aanblik leuk en ik moet wel lachen wat je mij geflikt hebben, maar okee, hoe halen we het gips weer van mijn armen af, wil het graag kwijt".
Daar had ik dan wel weer rekening mee gehouden en had een frees meegenomen en even later was hij vrij.
De rest van de ochtend verliep leuk, hij bleek een prima gastheer te zijn, zorgde voor de koffie en daarna voor fris en de glazen bleven constant gevuld.
In de middag vraagt hij mij mee te gaan naar de Pleinweg in Rotterdam alwaar hij een meubel moet afleveren, kan best wel een handje gebruiken met mijn "gebroken" armen.
Dit keer stapt hij zelf achter het stuur en na vijf minuten zie ik de Euromast en gaan we door de Maastunnel, zie borden Zuidplein en denk aan winkelen maar halverwege de straat naar het Zuidplein stoppen we en hij wijst naar een pandje met de woorden "hier is het".
Als de achterdeuren van zijn busje opengaan zie ik een grote doos, met zijn tweeën liften we hem op en brengen deze met moeite over de drempel van het huis en laten deze snel zakken in de smalle gang en duwen deze verder de lange gang in. In de kleine woonkamer scheuren we de doos open en ik zie een vreemde houten constructie, het is een soort stoel alleen de zitting is in de vorm van een V en er zitten allemaal leren riemen aan. Wijdbeens ga ik erop zitten en zeg: "zo, ik zit".
Peter kijkt me lachend aan, "haha, je bent vergeten de veiligheidsgordels om te doen, ik help je wel".
De eerste leren riem wordt om mijn middel geslagen en vast gemaakt, daar ik gewoon mijn kleren aan heb laat ik hem begaan en voor de schouders zit er leren tuig die hij ook vast maakt, hierdoor zit ik rechtop vast aan de rugleuning en automatisch doe ik kuis mijn knieën bij elkaar. Hoofdschuddend kijkt hij mij aan en slaat nu de riemen over mijn spijkerbroek, net boven mijn knieën en maakt deze vast zodat ik weer wijdbeens zit. Zowel mijn linker en rechterarm worden elk door vijf stuks riemen strak naar beneden vast gezet en ik kan me nauwelijks verroeren.
Een volgende riem wordt strak vlak onder mijn borsten getrokken, waardoor deze omhoog gedrukt worden en lijken op te bollen. de laatste twee riemen lopen strak langs mijn liezen en ik zit werkelijk muurvast, alleen mijn onderbenen kan ik nog wiebelen en weet je ik vind het leuk en geniet er ook nog van, sterker nog ik vind het... bloos...geil!!!
Even laat hij mij alleen en komt terug met een riem waaraan een balletje zit en dwingt deze in mijn mond, hiervan schrik ik even, gelukkig zit er een gaatje in die bal die mij van extra zuurstof voorziet, doch dit is van korte duur, door het gaatje in de bal doet hij een plastic slangetje en sluit deze aan op een grote waterzak die hij boven mijn hoofd hangt en hierdoor ben ik gedwongen het vocht welk in mijn mond loopt door te slikken. Hoelang hij mij zo heeft laten zitten, heb geen idee, weet wel dat ik momenteel nodig naar het toilet moet en wiebel met mijn onderbenen. De druk op mijn blaas wordt groter en groter en besef dat hij dit gepland heeft. Onbewust vecht ik tegen de druk en de tijd, een gevecht die ik onmogelijk kan winnen, af en toe ontsnapt een klein straaltje om uiteindelijk moedeloos de strijd op te geven en de grote stroom urine loopt in mijn broek, met grote ogen zie ik mijn spijkerbroek donker kleuren van het vele vocht, ik voel de stroom warme urine in mijn kruis en een weg langs mijn benen zoeken en als mijn kruis doorweekt is, begint het op de grond te druppelen en staat Peter geamuseerd en schaamteloos naar me te kijken.
De warmte van de urine trekt langzaam weg, het vocht maakt zelfs dat het koud wordt en Peter bevrijd me uit de stoel en zegt:"neem maar de tweede deur in de gang, dan kan je even douchen en geef je kleren maar aan mij, dan spoel ik deze uit voor je".
Gedwee trek ik mijn kleren uit en geef deze aan hem, ik zie hoe hij mij naakt met zijn ogen opneemt en ik zeg:
"denk dat we weer gelijk staan met wat ik jouw heb aangedaan".
Lachend kijkt hij mij hoofdschuddend aan, "ik wacht wel op je Jose, in de kamer recht tegenover de douche".
Rillend spring ik snel onder de warme stralen van de douche en bedenk me zijn woorden en dat het nog niet voorbij is, ben verdorie naakt en voel me hierdoor erg kwetsbaar. Twijfels, allemaal twijfels, heel lang blijf ik onder de lekkere douche staan, maar ook daaraan komt een eind als het warme water op is en ik me afdroog.
Naakt loop ik te ijsberen in een te kleine badkamer, twijfels spoken door mijn hoofd, natuurlijk heb ik hier mijn fantasie over laten gaan en ja...ik ben nieuwsgierig maar de kamer hier recht tegenover, hij is leuk maar...ik ken hem pas twee dagen!!! Is hij wel te vertrouwen, ik heb de keus, direct linksaf naar de buitendeur en naakt in november de koude straat op rennen of toch kiezen voor de kamer waar hij zit te wachten op mij om???
Heb daarom een vraag aan jullie: Mannen wat zouden jullie met mij doen als je in de schoenen van Peter stond?
Meiden, wat zouden jullie doen als je naakt in mijn plaats staat?
Hoor het graag,
kusje Jose.
Volgende deel: Komt Een Man... - 2