Hij loopt om me heen en één voor één voel ik de kettingen losser komen te zitten. Ik lig nu ontspannen in het bad en kan me best voorstellen dat kinderen graag zo languit liggen tussen de ballen. Het ligt helemaal niet verkeerd.
“Ik ben zo terug, meisje.” En ik hoor hem de trap af lopen. Ik geniet van mijn korte rust pauze.
Dan is hij weer terug en komt naast me staan. Hij klikt mijn boeien los en grabbelt tussen de ballen naast me. Ik hoor hem iets anders vastklikken en vraag me af wat er gebeurt. Deze handeling herhaalt zich nog drie keer en dan hoor ik een hoop gerammel van de kettingen en een elektrische takel die aangezet wordt. Langzaam voel ik mijn ondergrond in beweging komen.

Hij heeft zijn takel constructie veranderd en alle vier de kettingen komen nu tegelijk op spanning. Alleen voel ik deze nu niet meer op mijn armen en benen, maar er lag een sling onder me, die zich rustig van de grond begint te verheffen. Help, dit is eng! Ik sta graag met beide beentjes op de grond ... of liggen, ook goed. Maar ben graag in contact met de aarde of heb er zelf controle over wanneer dit niet zo is.
Als ik compleet vrij hang van de grond, stopt de takel. Hij maakt mijn boeien weer vast aan de kettingen van de sling, maar nu dusdanig dat mijn armen en benen gespreid omhoog staan.

"Ok, voor dit stukje heb ik je hulp even nodig, meisje. Pak met je handen de kettingen vast en trek jezelf omhoog. Ik moet die ballen onder je verwijderen, want daar krijg je dadelijk alleen maar last van."
Ik doe wat hij me vraagt en hij haalt alle ballen onder mijn lichaam vandaan. Dan verschuift hij het leer wat in positie en zegt me weer te gaan liggen. Hij heeft wel gelijk, het ligt veel prettiger op een vlakke ondergrond. Ik lig nu met mijn billen op de rand van het leer en mijn rug volledig ondersteund. Hij zet de takel weer aan en ik voel dat we steeds hoger komen te hangen. De takel stop en ik hoor hem een knop omzetten. Nu worden alleen de kettingen aan de kant van mijn armen nog hoger getrokken, waardoor ik met mijn hoofd rechterop kom te hangen.
"Kijk ... precies de goede hoogte zo." zegt hij tevreden. "Klaar voor gebruik."
Ik hoef niet te raden wat hij bedoelt, want kan me het plaatje precies voorstellen, zoals ik er bij hang. Open en toegankelijk.
"Even testen hoor..." Ik hoor zijn ritssluiting en voel hoe hij positie neemt en in één keer zijn pik bij me naar binnen stoot.
"Mmmmmh .. nog altijd heerlijk nat!"
Hij heeft de kettingen vast en hoeft deze alleen maar van hem af te duwen en weer los te laten om me in een heerlijk tempo te neuken. Ik geniet van het gevoel. Zo is zo’n sling nog helemaal niet verkeerd!

Maar dan stopt hij en loopt om de kettingen heen. Hij trekt mijn hoofd aan mijn haren opzij en duwt zijn pik in mijn mond.
“Schoonmaken! Proef hoe nat je bent, slet.”
Ik proef mezelf in combinatie met zijn eigen geil en ik doe mijn best om hem netjes helemaal schoon te sabbelen. Ik laat hem diep in mijn mond glijden, terwijl mijn tong langs de schacht vlindert en geniet van mijn kleine moment van glorie als ik hem hoor kreunen van genot.

“Genoeg. Je hebt je beloning nog niet verdient. Je zult eerst nog hard moeten werken, voor je dat krijgt. Maar je brengt me wel op ideeën zo, met je open mond. Ik ben net niet naar de wc geweest hè …..”
Nee, dit gaat hij niet menen! Hier hebben we het ooit wel over gehad. Plas is gewoon een harde grens van me! Maar op hetzelfde moment als dat ik het denk, voel ik al de eerste nattigheid op mijn borsten landen. Hij trekt een spoor in de richting van mijn gezicht.
“Nee!” gil ik, maar op dat moment is hij al bij mijn mond en voel ik het zo mijn mond in stromen. Ik verslik me bijna als ik moet kokhalzen van het idee dat hij nu in mijn mond staat te plassen. Ik heb geen andere keuze dan het weg te slikken en dan pas proef ik het … water!! Lauwwarm water.

Op hetzelfde moment hoor ik hem vreselijk hard beginnen te lachen.
"Ik dacht dat je wel dorst zou hebben ondertussen. Hier meisje, neem nog een slokje. Toch handig zo'n grote slagroomspuit met een slangetje hè?"
Hij spuit nog een lading water in mijn mond en ik ben zo boos, dat ik het uitspuug. Hopelijk recht in zijn gezicht!
"Ach gut .. is het meisje boos? Maar dit is toch geen manier om je te gedragen? Ik ben juist zo lief voor je..."
Oh, ik kan hem wel vermoorden, die klootzak!

"Misschien dat ik maar eens wat minder lief moet doen. Want je gedrag valt me ontzettend tegen. Je hebt me nog niet eens netjes bedankt voor alles wat ik tot nu toe voor je gedaan heb."
De lach is nu compleet verdwenen uit zijn stem en zijn toon jaagt me toch wel een beetje angst aan. Maar no way dat ik hem ga bedanken. Hij kan de pot op! Mijn boosheid wint het van de angst.

Ik hoor hem van alles aan de kant schuiven en dan het rammelen van zijn "torture cabinet" mijn kant op. Ik ken de constructie, want nog niet zo lang geleden heeft hij me vol trots uitgelegd hoe handig dit kastje was. Hij kan dan al zijn attributen onder handbereik klaar leggen als hij bezig is met de sub, maar het ook zo aan de kant schuiven als het in de weg staat. Levensgevaarlijk zo'n kast met al zijn spel attributen in mijn buurt met hem erbij!

"Ok, tijd om weer wat strafpunten in te lossen, dame. Maar eerst zal ik je eens een beetje opknappen."
Hij pakt een mes en begint het kaarsevet van mijn lijf af te schrapen. Ik houd mijn adem in als hij met de punt op mijn borsten krast. Ik weet niet wat ik heb tegen messen, maar ik vind het geen fijne gedachte om zoiets scherps bij mijn kwetsbare delen te voelen. Beetje voor beetje verwijdert hij het meeste van mijn huid.

"Zo, niet teveel dempingsmateriaal er tussen. Je moet de zweep wel voelen, natuurlijk."
Met een zachte doek worden de resten weggeveegd en ik drooggedept van het water avontuur net. De tederheid waarmee dat gebeurt is een groot contrast met zijn toonzetting en het stelt me ook weer enigszins gerust.
"We hebben nog 60 punten staan, dame. De helft daarvan gaan we aan de voorkant inlossen. Ik plaats zometeen klemmen op je lichaam; 30 stuks. En geloof me, dit zijn geen lieverdjes!
Elke klem die door een handeling van mijn kant er af gaat, is één strafpunt mindering. Maar misschien maak ik het je nog wel makkelijk door er meerdere tegelijk eraf te slaan .. of te ..." zijn stem sterft onheilspellend weg.
Slik!

Ik hoor één van de lades in zijn kastje opengaan en voel dan zijn vingers die aan de zijkant van mijn borst de huid samen knijpt. Ik zet mijn tanden alvast op elkaar, want ik weet wat er nu komen gaat en voel de koele tandjes van een klem zich vastbijten in mijn huid. De druk wordt groter, als hij de klem zich laat sluiten. Oefffff, deze doen echt wel pijn!
Op dezelfde manier plaatst hij een heel spoor van klemmen op mijn borsten, tepels, buik en zo naar beneden naar mijn schaamlippen. Daar komen de laatste zes op te zitten, drie aan elke kant. De pijn is heftig en ik moet me focussen op mijn ademhaling om deze te accepteren.

Ik hoor hem om me heen lopen en voel dan een suède flogger over mijn borstkast strelen naar beneden. Hij laat hem tussen de klemmen door glijden en af en toe blijft er een sliert achter een klem hangen, waardoor deze extra onder spanning komt te staan. Niet fijn, maar alle klemmen blijven zitten.
De eerste slag met de flogger landt aan de bovenkant van mijn borsten, waar geen klemmen zitten. Zo weet hij er nog een paar te laten landen, zonder dat er een klem wordt geraakt. Het venijn wordt bij elke slag opgevoerd.
"Kan zo nog wel even gaan duren hè. Lig je lekker, meisje?" vraagt hij smalend.
"Grmmpff" is zo'n beetje alles wat er over mijn lippen komt.
Dan haalt hij enorm uit op een setje klemmen op mijn buik. Ze vliegen eraf en ik veer overeind van de schrik en de pijn, voor zover mijn boeien dat toelaten.
"Kut .. auw!"
"Dat was geen antwoord! Ik vroeg of je lekker lag!"
"J-j-ja meneer."
Waar kwam dat meneer nu vandaan? Ik ben helemaal niet van het "ja-meneren" of meester zeggen?
"Goed zo meisje! Dat waren overigens vijf punten minder."

Hij blijft zijn slagen afwisselen. De ene keer landen ze op mijn huid en dan slaat hij er weer één of meerdere klemmen tegelijk af. De kettingen rammelen iedere keer als ik de pijn moet opvangen en mijn hele voorkant staat in de brand.
Het enige gebied waar hij de zweep nog niet heeft laten landen, zijn mijn schaamlippen. En die zes klemmen beginnen inmiddels vreselijk zeer te doen, want door het schokken van mijn lijf, rammelen deze ook steeds mee.

Er staan nog elf klemmen -drie op mijn borsten, twee op mijn buik en die op mijn schaamlippen- als ik weer een laatje in het kastje open hoor gaan. Hij komt half over me heen hangen en ik voel klem voor klem vastgepakt worden, als hij er iets doorheen haalt.
Mijn god, nee ... hij rijgt er een touwtje door heen!
"Zo .. die laatste strafpunten zullen we eens in één keer af laten tellen. Zouden ook niet willen dat je te lang moet lijden, toch?"
Hij zet het touw onder spanning en begint af te tellen van vijf naar nul. Ik zet me schrap voor wat gaat komen. Bij nul geeft hij een harde ruk aan het touw en één voor één vliegen de klemmen van mijn borsten en mijn buik. Maar waar ik het meest bang voor ben, gebeurt niet; de klemmen op mijn schaamlippen blijven zitten.
Hij schiet in een onbedaarlijke lach, terwijl ik mezelf helemaal slap voel worden. Ik zak weer terug op de sling en hang aan mijn boeien. Ongemerkt stond ik helemaal stijf van de spanning.
"Leuk hoor, twee touwtjes gebruiken. Ik zou toch niet willen dat we dat gebied beschadigen? Daar wil ik vanavond nog wel een beetje lol aan kunnen beleven. Dus die gaan we op een iets andere manier verwijderen."

Het wordt steeds moeilijker om me concentreren en ik probeer focus te houden op zijn stem. Maar de wereld om me heen wordt steeds vager. Het enige geluid wat diep tot me doordringt is het tikken van de verwarmingsbuizen.

"Kom meisje ... wel een beetje bij de les blijven hoor."
Ik krijg een kus op mijn mond en niet veel later voel ik een rietje tegen mijn lippen duwen.
"Neem maar even een slokje water."
Automatisch open ik mijn mond en neem een slok. Het -nu wel- koele water voelt heerlijk in mijn mond. Ik heb toch wel dorst gekregen ondertussen.
Ik drink een paar slokjes en bedank hem.

"Deze zullen inmiddels best wel zeer zijn gaan doen, denk ik. Tijd om ze eraf te halen."
Hij staat nu recht voor mijn benen en haalt zijn vingers een keer langs de klemmen. Dan dwalen zijn vingers af naar m'n klit, waar hij een paar keer plagend over heen wrijft, waarna hij ze laat verdwijnen in mijn kutje.
"Mmmmmhh." klinkt er uit zijn mond. "Heerlijk zo nat. Maar voor de zekerheid zullen we er nog wat extra glijmiddel bij doen."
Ik hoor het dopje van een fles en dan landt er een koele straal glijmiddel op mijn schaamlippen. Met zijn vingers begint hij het overal te verspreiden, met name aan de binnenkant. Hij spuit nog een lading over zijn eigen handen en begint met een draaiende beweging zijn vingers ritmisch naar binnen te duwen. Eerst twee en dan drie vingers, zijn duim op mijn klit. Ik geniet van het gevoel en zelfs de pijn van de klemmen draagt nu alleen maar bij aan mijn genot.
De vierde vinger komt er ook bij en ik voel me al aardig gevuld. Zijn duim laat mijn klit los en hij vouwt deze achter zijn andere vingers. De druk op mijn onderkantje wordt nu wel heel hoog, als hij zijn hele hand naar binnen probeert te krijgen.

"Ontspan maar meisje .. geef me toegang."
Ik luister naar zijn stem en probeer te doen wat hij zegt. En dan glijdt hij ineens naar binnen. Zijn hele hand zit gewoon in me!
Hij maakt rustige, ronddraaiende bewegingen en ik kan niets anders dan me overgeven aan de heerlijke sensatie. Zijn opmerking over dat hij nu de klemmen gaat verwijderen dringt al niet eens meer echt tot me door, tot hij de eerste eraf haalt met zijn vrije hand.
Mijn ogen vliegen open, maar veel tijd om stil te staan bij de pijn geeft hij me niet, omdat hij direct daarna met zijn tong een aanval op mijn klit doet. De plek waar de klem gezeten heeft masseert hij zachtjes met zijn vingers.
Ohhh, dit is heerlijk en ik zak weer weg. Alle sensaties beginnen door elkaar heen te lopen en ik kan niet meer zeggen wanneer hij nu een klem weghaalt, mijn klit bewerkt of zachtjes in mijn kut stoot met zijn hand.
Ik drijf op de golven van pijn en genot en ze tillen me op en laten me weer zachtjes landen op de volgende. Steeds hoger en hoger liften ze me.

De laatste klem is er inmiddels ook af en hij heeft zijn hand nu vrij om mijn klit te bewerken, terwijl zijn andere hand steeds iets harder stoot. Ik voel mijn orgasme aan komen rollen vanuit mijn tenen. Ik span mijn lichaam tot een boog, tot het golf na golf door mijn lijf heen raast. In hetzelfde ritme hoor ik mijn eigen nattigheid ook op de grond spetteren en zie ik sterretjes voor mijn ogen. Als mijn orgasme begint weg te ebben, zak ik weg in het niets. Ik zweef...

Ik weet niet hoelang ik weg ben geweest, maar als ik weer land op aarde voel ik dat hij zijn hand inmiddels vervangen heeft door zijn pik in mijn kut en dat hij in een stevig tempo door stoot. Een grom welt op in zijn keel als ook hij klaar komt. Hij trekt nog een paar keer spastisch met zijn heupen als hij zijn bovenlichaam op het mijne laat zakken. Oh, wat zou ik hem nu graag vast willen houden, mijn handen in zijn haar, zijn rug strelen... maar ik kan niets omdat ik nog altijd geboeid lig.

Na een tijdje zo gelegen te hebben -even uithijgen en bijkomen- gaat hij weer staan.
"Wat een heerlijk gebruikssletje ben je toch ook voor mijn genot. Maar we zijn er nog niet. Je hebt nog altijd dertig punten in te lossen."
Ik hoor de takel en mijn onderlijf zakt weer richting de grond. Hij maakt de boeien om mijn enkels los en zet mijn voeten op de grond. Hij zegt me te gaan staan en een beetje onwennig probeer ik dat. Hmmzz, niet helemaal vast op de benen meer, hoe zou dat toch komen? Gelukkig kan ik me optrekken aan de kettingen bij mijn armen en niet veel later sta ik dan toch. Hij maakt ook mijn armen los van de ketting en verwijdert dan ook de blinddoek. Het gedempte licht van de zolder doet zeer aan mijn ogen en ik moet ze echt even laten wennen.

Hij duwt me in de richting van een andere hoek van de zolder en ik ben nog wat onvast op de benen.
"Kijk even uit met lopen, er heeft hier de een of andere slet lopen te lekken."
Ik kijk om me heen en zie een doorweekte handdoek op de grond liggen, met een spoor van spatten erom heen. Owjee, heb ik echt zo ontzettend veel nattigheid gelekt, bedenk ik me beschaamd.
Voorzichtig stap ik er over heen, als hij me richting het klaar staande bokje leidt. Hij gebaart me er over heen te gaan hangen en zet mijn boeien weer vast aan de ogen op het bokje.

"Het blijft een heerlijk standje dit! En je hebt mooie streepjes ..." hij wrijft me een keer over mijn billen. "Ok, je mag zo uitkiezen met welke zweep je je strafpunten gaat inlossen. Kies verstandig en maak mij trots."
Ohh dit is gemeen! Hij weet dat ik het heel erg moeilijk vindt om iets te vragen en in deze toestand kan ik al helemaal niet helder meer nadenken! In mijn hoofd flitsen allemaal zwepen voorbij, maar welke moet ik nu kiezen? Hij houdt van hard spel, maar kan ik dat aan? Mijn billen doen nog zeer van de ontmoeting met de cane beneden...
"Nou .. komt er nog wat van?"
"Ehm .. nou .. ehhh.. doe de sjambok maar." komt er heel benepen uit. Help!
"Goed zo meisje. Heel erg goede keuze! Maar eerst gaan we je een beetje opwarmen."
Hij loopt even weg en dan hoor ik het beruchte kastje ook deze kant op komen rollen. Ook zijn zwepen hangen er aan.

Hij begint gelukkig rustig op te warmen met de flogger. Deze zweep kan ik alleen maar van genieten, zelfs als hij hem heel hard laat landen. De doffe klappen dreunen door mijn lijf en slag na slag zak ik weer iets verder weg, deze keer door de endorfines. In deze toestand wil ik alleen maar meer en ik sta uitnodigend met mijn billen te wiegen.
Hij wisselt af en toe af met ander slag materiaal. De scherpe pijn van de single tail houdt me weer bij de les en ook het batje met punaises is af en toe flink slikken. Maar endorfines is toch maar mooi spul, de scherpe randjes worden steeds meer van de pijn gehaald en ik voel me alsof ik de hele wereld aan kan.

Dan pakt hij zijn sjambok en kondigt aan dat de laatste dertig slagen eraan komen. Hij had me net zo goed kunnen vertellen dat ik een stukje chocolade zou krijgen, mijn grijns is even breed.
De eerste slag komt venijnig aan op mijn billen en zorgt er wel voor dat ik mijn hoofd nog in mijn nek gooi.
"Wel meetellen ... terug naar de nul!"
"Nog negenentwintig.." weet ik er uit te krijgen.
Maar bij elke slag daarna wordt het steeds lastiger om mee te tellen. Ik mag niet loslaten ... ik moet blijven tellen. Ik weet wat de consequenties zijn als ik het niet doe. Het lastige is dat ik vast sta, waardoor ik de pijn niet kan opvangen zoals ik het het liefst doe; een beetje ronddansen. Ik moet zo blijven staan en daardoor is het extra lastig om gefocust te blijven.
Vaag dringt zijn stem nog ergens tot me door als hij aankondigt dat de laatste drie slagen komen. Hij haalt uit en de sjambok landt stevig op mijn billen.
"Nog twee..
Eén..."

Dan haalt hij enorm uit voor de allerlaatste slag. ik voel hoe de sjambok zich buigt om mijn billen en ook mijn heupen en dijbeen schampt.
"Nuuu-hulll..." komt er met een enorme snik uit mijn keel. De tranen stromen me ondertussen over mijn wangen en alle emoties komen er uit. Mijn benen zijn niet meer in staat om mijn eigen gewicht te dragen en ik hang slap over het bokje.

"Goed zo meisje, blijf even zo liggen."
Ik hoor hem schuiven met een matras en dan maakt hij me los. Ik glijd van het bokje naar de grond waar ik half zittend blijf hangen. Maar hij stuurt me naar het matras. Ik kruip er naar toe en ga liggen en krul me op.
Hij kruipt naast me en trekt een dekentje over ons heen. Dan neemt hij me in zijn armen en trekt me dicht tegen zich aan. Het snikken wil nog niet ophouden en ik voel me veilig in zijn armen.
"Ik ben zo ontzettend trots op je meisje..." hoor ik nog en dan zak ik weg in space.