Toen Renske een week later weer voor een bezoek aan John zich meldde bij de gevangenis, merkte ze een vreemd gevoel. Ze had deze week enorm uitgekeken naar de derde ontmoeting met de man die zeer ongeoorloofde dingen had gedaan bij meiden van haar leeftijd. Toch voelde ze zich aangetrokken tot John. Of was het nu toch de cipier? Na vorige week had Renske veelvuldig aan de onverwachte en tevens ontzettend geile beurt in het voorraadhok gedacht. Die man had haar op een geweldige manier laten genieten. Zou hij er weer zijn?

Die vraag werd snel beantwoord. Renske zag een vrouwelijke cipier op haar af komen om haar te begeleiden naar het bezoek aan de serieverkrachter van weleer. Zou hij eigenlijk nog wel tot zulke dingen in staat zijn? Of zou hij zijn leven hebben verbeterd? Daar schreven de twee niet expliciet over. Renske had daarbij in de brief van afgelopen week niks gerept over wat de cipier bij haar had gedaan. Dat hield ze even geheim voor de buitenwereld als het schrijven met John.

Op het moment dat John tegenover haar verscheen, merkte ze dat de cipier van dienst niet aan de binnenkant wachtte, maar naar buiten ging. Blijkbaar had men inmiddels vertrouwen in haar bezoekjes. De cipier aan Johns kant deed immers hetzelfde.

John was zichtbaar blij met haar komst. Hij complimenteerde Renske met haar kledingkeuze. Renske nam het compliment blozend aan, maar vroeg zich van binnen wel af wat er anders was dan de andere weken. Ze was immers gewoon in een jeans met een casual, licht taillerend shirtje gekleed. Haar donkerrode lingerie kon hij niet zien. Dat was puur iets voor haarzelf. Renske voelde zich in dat setje, waarvan veel stof doorschijnend was, maar tevens de intieme delen niet prijsgaf, erg mooi. Ze had geen adoratie voor het vrouwelijke geslacht, maar kon wel genieten van haar eigen pure schoonheid.

Het gesprek liep lekker ontspannend. Enkele schoolse zaken werden besproken alsmede de bezigheden van John die week. Tevens werd er ook nog gefilosofeerd over een heftige kwestie uit het nieuws. Blijkbaar dachten zowel Renske als John hier dieper over na dan gedacht. Dat hun gedachtes op dezelfde lijn lagen, vond vooral John een verrassing. Hierdoor vloog de tijd weer om. De cipier aan de kant van John opende de deur om te melden dat het tijd was voor het afscheid. John knikte en de cipier stapte weer naar buiten.

‘Nou dan ga ik maar weer, John,’ zei Renske daarop tegen hem.

‘Dat is goed. Hopelijk kom je snel weer,’ zei hij. Renske stond daarop op.

‘Renske,’ zei John. Ze keek hem staand naast de stoel aan. ‘Hopelijk heb je vorige week genoten.’

Renske wist niet wat te zeggen. Ze voelde zich kleuren. Wist hij wat er gebeurd was? Of doelde hij op iets anders.

‘Tot volgende week, hopelijk,’ zei hij, waarna hij door de cipier geopende deur wegliep.

Beduusd verliet Renske ook haar ruimte. De cipier die haar naar de uitgang leidde zei niks. Renske ook niet. Haar gedachtes waren terug bij vorige week. Even keek ze met een schuin oog naar de deur waar ze toen in was verdwenen. Wat een genot was dat geweest. Zou hij dat echt weten?

Eenmaal thuis kon de gedachte Renske niet loslaten. Ze moest het weten. Renske wist alleen niet of ze het hem moest zeggen. De studente wist ook niet zeker of de brieven van te voren gelezen werden. In dat geval zal de toen dienstdoende cipier best wel eens in de problemen kunnen komen. Ze besloot niet het risico te nemen en het daarom in de eerstvolgende brief niet aan te halen.

De spanning moest er echter wel uit. Renske liep daarom snel naar de badkamer. Geil al ze was van alle ideeën die door haar hoofd spookten, kleedde ze zich daar uit tot aan haar lingerie. Snel zette ze de douche aan. Vervolgens stapte ze voor de spiegel en bekeek zich goed. Dit setje maakte haar echt tot een heerlijke, uitdagende meid. Zachtjes streelde ze over haar buik. Met beide handen gleed ze naar haar borsten, om die door de stof beet te pakken. Renske sloot haar ogen. Ze beeldde in dat haar beha werd losgemaakt. De persoon in haar gedachte was niet haar vriend. Het was iemand die veel ouder was.

Renske ontdeed zich al fantaserend over de machtige man van haar lingerie. Eenmaal naakt opende ze haar ogen. Een tevreden lach verscheen op haar gezicht toen ze zichzelf naakt zag staan. Haar lichaam was mooi. Er was niks om niet tevreden over te zijn. Even gleed ze met haar rechterhand over haar kutje. Nat. Hoe kon het ook anders. Daarop stapte ze in de douche. Wederom sloot ze haar ogen. Al snel had haar linkerhand haar borst beet, terwijl haar rechterhand weinig moeite hoefde te doen om twee vingers naar binnen te brengen. Haar linkerbeen zette ze op de rand van de douchebak. Hierdoor konden haar vingers iets verder naar binnen. In haar gedachten waren dit niet haar vingers.

Haar andere hand haalde de douchekop behendig van de stang. Ze duwde de kop tussen haar benen. De twee vingers verlieten nu haar geile grotje, zodat ze kon genieten van de kracht van het water. Haar klitje tintelde. Met haar vrije hand greep ze even naar haar borsten, om vervolgens steun te zoeken bij de douchestang. Doordat ze al zo opgewonden was, voelde het nog intenser. Zachtjes bewoog ze op en neer met de douchekop. Renske voelde dat ze het niet lang meer vol kon houden. Even twijfelde. Dat moment was direct ook de beslissing. Er was geen wachten meer bij. Renske voelde haar orgasme al in sneltreinvaart opkomen. Ze zette zich schrap. De hand die eerst nog steun zocht bij de stang ging nu naar haar klitje. Wild begon ze die te masseren, terwijl de harde straal ook een groot deel van het opwindende werk deed. Renske draaide iets zodat haar rug tegen de muur kwam, waardoor ze nog iets van steun had. Haar adem werd snel zwaarder. Haar hand ging nog wilder over haar klitje wrijven.

‘Oh John,’ kreunde ze luid toen ze heftig klaarkwam.

Nadat ze weer een beetje bij zinnen was, voelde ze zich nog gloeien. Had ze dat nu echt gezegd toen ze klaarkwam?

Toen Renske de volgende dag van haar studie kwam, was ze verrast door een enveloppe met haar naam. Zonder hem te hoeven openen, wist ze al van wie die was. Haar hart maakte een sprongetje. Nog met haar jas aan en haar tas over haar schouder opende ze de enveloppe. Een brief.

Hoi Renske,

Deze brief heb ik snel geschreven, zodat die nog de deur uit kon en je hem hopelijk morgen (donderdag) al kunt lezen. Waarom? Omdat je veel losmaakt hier. Ik geniet van je aanwezigheid, je aandacht. Jij benadert me ten minste als mens, terwijl ik weet dat je inmiddels van mijn verleden weet. Ronald heeft het je vast verteld. Ronald is de cipier die jou telkens begeleidde. Tot gisteren. Je snapt waarom. Sommige mensen hier mag ik graag. Daar laat ik niemand tussen komen. Hij is een van degene die ik kan vertrouwen, en hij mij. Renske, je laat me genieten. Dat weet je. Dat zie ik aan je. Ik zie ook dat jij geniet.

Misschien een raar verzoek. Maar kun je bij je volgende bezoek een blouse aandoen en een rokje? Gezien het vertrouwen in elkaar, neem ik aan dat ik dat kan vragen aan je. Je pleziert me daar enorm mee (buiten het plezier van je aanwezigheid om).

Oren zijn om te horen, en ogen om te zien. Gebruik ze secuur, voor het te laat is.

John.

Renske slikte even. Ze liet de tas van haar schouder glijden. Met haar jas aan ging ze zitten. Nogmaals las ze de brief. Elk woord liet ze goed tot haar doordringen. John wist het dus. Of niet? Of zinspeelde hij op iets dat hij vermoedde? Die kleding? Renske lachte even. Dat wilde ze best voor hem doen, mits het weer een rokje zou toestaan.

Die week bleef deze gedachte prominent aanwezig bij Renske. In haar brief terug had ze niet veel losgelaten over wat er was gebeurd, behalve het feit dat ze nu wist dat de cipier Ronald heette. Verder ging het over andere zaken en in het antwoord van John kwam ook geen knipoog naar deze brief meer terug. Toch hield het haar bezig.

Toen de week voorbij was en Renske zich klaarmaakte voor een nieuw bezoek aan John, betrapte ze zich op het feit dat ze zich zonder enige twijfel stond om te kleden. Hoewel de wind krachtig was voor de tijd van het jaar, trok Renske toch een rokje aan. Daarbij viel de keus op kousen die reikten tot net onder de zoom van het rokje. Was die niet te kort? Even trok ze hem iets naar beneden. Vervolgens knoopte ze de witte blouse dicht. Even keek ze in de spiegel. Renske draaide wat, om vervolgens de blouse weer los te knopen. Een donkere variant bleek daarna meer succesvol. Nadat ze vervolgens het kleine beetje make-up dat ze droeg bij had gewerkt, stapte ze op de fiets. Haar jas knoopte ze nog even goed dicht. Waarom had ze ook alweer een rokje aan gedaan met dit weer? Het was zowaar nog guurder dan toen ze naar huis was gefietst. Toch keerde Renske niet om. Vechtend tegen de krachtige wind en met een hand haar jas naar beneden houdend zodat haar rokje niet omhoog kon waaien, fietste ze de route die ze inmiddels al een aantal keer had gefietst. Het leek wel een gewoonte te zijn geworden.

Eenmaal aangekomen bij de gevangenis was Renske behoord verwaaid. De receptioniste van dienst keek haar verrast aan. Renske excuseerde zich door te melden dat als ze een afspraak had, ze die ook wilde nakomen. Dat sierde haar, stelde de receptioniste. Kort daarna kwam de cipier die haar moest begeleiden de hoek om. Renske voelde van binnen een teleurstelling dat Ronald er weer niet was. Ditmaal was het weer een dame. Het was niet dezelfde als de vorige keer. Ze begroette Renske en na de formaliteiten mocht Renske mee naar de ruimte waar ze John kon ontmoeten. Een bijzondere spanning voelde ze door haar lichaam gieren. Ze werd zich namelijk weer bewust van zijn verzoek.

Toen Renske plaatsnam op de daarvoor bestemde stoel had ze haar jas nog aan. Na de controles had ze die gewoon weer aangedaan, alsof het haar een stuk zekerheid bood. Op het moment dat John zijn deel van de ruimte binnenkwam, verscheen er een lach op zijn gezicht. Hij was altijd blij om Renske te zien, maar ditmaal leek zijn lach anders dan de vorige keer. Een beetje onzeker schoof Renske haar donkere haar aan de linkerkant van haar hoofd achter haar oor.

‘Hi, leuk dat je toch gekomen bent,’ zei John, terwijl de cipiers weer naar buiten waren gegaan. ‘Ik zag namelijk dat het erg slecht weer was.’

‘Ja klopt. Echt veel wind. En wat regen.’

‘En toch op de fiets?’

‘Ja,’ zei Renske, terwijl ze een beetje begon te blozen.

‘Je mag je jas wel uitdoen hoor. Hier is het niet zo slecht.’

‘Dat is waar,’ zei ze, waarna ze wat onhandig het ding uitdeed en over haar stoel hing.

Vervolgens ging John door over andere zaken. Geen compliment. Geen woord zelfs dat maar richting het verzoek in de brief ging. Renske voelde zich een beetje ongemakkelijk hierdoor. Zelf durfde ze er ook niet over te beginnen.

Het was alsof John een seintje kreeg. Nadat de cipier even naar binnen was gestapt om te melden hoeveel tijd er nog restte, ging alles heel snel. Renske zag hoe de gedetineerde na het sluiten van de deur wat naar voren boog.

‘Het is wel genieten zo,’ zei hij op een gedempte toon.

Renske keek hem vragend aan.

‘Je weet wat ik bedoel. Je hebt mijn verzoek immers goed opgevolgd,’ zei hij als reactie op haar blik.

Renske antwoordde niet, maar begon wel te blozen.

‘Knoop de bovenste knoopjes eens los voor me,’ vervolgde hij. Zijn ogen straalden terwijl ze gericht waren op de boezem van Renske.

Een beetje gespannen knoopte ze de bovenste knoopjes los. Haar voorgevel werd steeds beter zichtbaar voor hem. Verlekkerd keek hij er naar.

‘Eentje verder.’

Renske keek hem aan en deed het. Zijn ogen konden niet geloven wat hij zag. De blouse van Renske was nu tot nu onder haar beha los. Haar donkerrode, zinnenprikkelende beha deed John verlangen naar meer.

‘Weet je hoelang ik dit niet meer gezien heb?’

‘Nou?’

‘Veel te lang, Renske.’ Even zweeg hij. ‘Vlug, je borsten.’

Renske keek hem met grote ogen aan. Meende hij dat nu? Haar twijfel was blijkbaar zichtbaar, want non-verbaal liet hij merken dat hij wachtte. Wat maakte het nu ook uit. Stiekem was het wel opwindend dat die man zo op haar geilde. Renske wist dat hij de komende tijd maar aan één ding zou denken. Prompt deed ze haar blouse wat wijder en haalde haar geile tieten uit de cups. Het was duidelijk dat John erg in zijn nopjes was. Renske hield ze even beet, waarbij ze zelfs haar tepels even tussen haar duim en wijsvinger hield. Ze voelde zich geil. Hoelang duurde het? Tien seconde? Langer? Misschien.

Renske borg ze daarna snel op. Ze zag John nog sprakeloos staren. Even keek ze rond. Toen stond ze op. John volgde haar. Haar rechtervoet zette ze op de stoel. Haar rokje schoof zo verder omhoog. Met haar ene hand trok ze haar slipje een beetje opzij. De stof van haar string was al vochtig. Snel haalde ze twee vingers tussen haar glinsterende lippen door. Het was duidelijk dat John dit niet had verwacht. Renske ook niet. Daarna trok ze de stof terug om vervolgens haar vingers af te likken. Toen trok ze snel haar jas aan. Blijkbaar net op tijd. De cipier achter John stapte binnen.

‘Tot volgende week,’ zei Renske met een vluchtige knipoog.

John lachte. ‘Ik hoop het.’

Een beetje in de war van de korte gebeurtenissen tussen haar en John stapte ze naar buiten. De cipier van dienst schonk haar een glimlach en begeleidde haar naar de uitgang. Blijkbaar was de dame niet zo spraakzaam. Misschien vond Renske dat op dit moment niet eens zo erg. Na de formaliteiten liep ze naar buiten. Het weer was er niet beter op geworden. Integendeel.

Renske was nog maar net de hoek en uit het zicht bij de gevangenis toen er ineens een donker busje langs haar reed. Iets verderop hield hij stil op het fietspad. Waar er in de wijde omgeving niemand te zien was, voelde ze zich een beetje angstig. Dat wilde ze niet laten merken en fietste stug door. Ze ging al richting het midden van de weg toen ze het portier van de bestuurder zag openzwaaien. De angst ging weg. Ronald.

Renske stopte direct, glimlachte naar hem, en keek hem daarna vragend aan.

‘Gooi je fiets maar achterin,’ zei hij gebiedend.

‘Ik fiets wel. Is niet erg,’ antwoordde ze, ondanks ze het aanbod gezien het weer wel kon waarderen.

‘Doe maar wel. Het wordt zo noodweer en dan kunnen we even praten, na aanleiding van de afgelopen keer.’

Misschien was het dan toch niet zo’n slecht plan. Op één of andere manier voelde hij niet als een vreemde. Renske knikte instemmend en hij gooide de achterdeuren open. Renske zag hoe hij haar fiets zorgzaam in de laadruimte legde. Toen liep hij door de regen met haar naar het portier aan haar kant. Hij liet haar instappen en liep vervolgens zelf naar de bestuurderskant. Hij stapte in, om vervolgens de wagen te starten.

‘Weet je Renske,’ begon hij. ‘Er is een hoop gebeurd sinds jij bent meegegaan naar binnen.’

Renske keek opzij naar hem.

‘Blijkbaar heeft iemand iets gezien of gemerkt.’

‘En nu?’

‘Wie die persoon is, weet ik niet. Ik weet alleen dat ik telkens van de woensdagmiddagdiensten af wordt gehaald zodra het bezoekverzoek binnen is gekomen.’

‘Dat is wel erg jammer. Weet je echt niet wie er achter zit?’

‘De enige persoon die ik hierover min of meer heb gesproken, is de persoon waarvoor je altijd komt.’

‘Ah, vandaar. Nu snap ik het.’

‘Ik weet ook dat hij niks heeft doorgespeeld. John is mijn maatje. ik ken hem, maar dat weet niemand, al heel lang. Lang voordat hij vast kwam te zitten.’

‘Oh,’ zei Renske. Op dat moment begon ze te denken. Ronald wist dus heel goed van dichtbij wat John had uitgevreten. Tevens had ze totaal niet door hoe Ronald reed. Door het gesprek merkte ze niet dat hij helemaal niet naar haar huis reed, en dat hij ook niet had gevraagd waar ze woonde. Haar hoofd was alleen bezig met het verleden van de mannen.

Op het moment dat Ronald de bus stopte, keek Renske verbaasd op. In een seconde nam ze de omgeving in zich op. De bus stond aan de rand van een meertje buiten haar woonplaats. Ze kende het. In de zomer zaten hier vaak vissers. Het weer van vandaag nodigde niemand uit om daar te gaan zitten. De bomen zorgden voor beschutting voor de bus. Vragend keek ze opzij naar Ronald.

‘Maak je gordel maar los,’ zei hij. De toon was zoals die van een cipier verwacht kon worden.

Zonder na te denken deed Renske dat. Ze wist nog niet of ze deze situatie moest vertrouwen. Ondanks dat ze hem eigenlijk niet kende en op een plek was waar niemand haar te hulp kon schieten, wist ze ook wat eerder tussen hen was gebeurd. Dat zorgde ervoor dat er ook een bepaalde lust in haar zei dat het prima was. Ronald gebaarde. Renske schoof naar hem toe. De gespierde man sloeg zijn arm om haar heen. Hij bracht zijn mond naar haar oor.

‘Nu kunnen we echt even van elkaar genieten,’ zei hij zachtjes. ‘Niemand zal ons storen.’

Renske voelde zich week worden. Hij legde met zijn andere hand haar linkerhand op zijn bovenbeen. Zonder dat hij haar hoefde aan te sporen begon ze deze zachtjes te strelen. Steeds hoger ging ze. De gedachte aan zijn lekkere pik zorgde ervoor dat Renske al veel sneller bij zijn kruis was aangekomen. De stevige bobbel liet weten dat zijn pik ruimte nodig had. Daarom maakte ze zijn broek snel los. Ze hoorde aan zijn ademhaling dat dit hem goed deed.

Renske toverde erg gemakkelijk zijn groeiende staaf uit zijn broek. Twee keer schoof ze zijn voorhuid naar achter met haar linkerhand. Toen boog ze er naartoe. Een kus op zijn eikel volgde. Hij schoof haar lange haren naar de andere kant van haar hoofd. Zo zaten deze niet in de weg en kon hij genieten van het zicht. Renske had op dat moment haar lippen al om zijn eikel geslagen. Haar tong cirkelde om zijn eikel. Hier genoot ze van. Even speelde ze op deze manier met zijn inmiddels keiharde pik, om deze daarna diep naar binnen te zuigen. Heerlijk begon ze in een hoog tempo zijn neukstaaf oraal te bevredigen. De studente deed het vol overgave. Ronald legde zijn linkerhand goedkeurend op haar hoofd. Zijn rechterhand gleed via haar rug naar haar rokje. Al snel had hij de zoom daarvan beet. Deze trok hij wat omhoog, zodat haar billen, op haar slipje na, ontbloot werden. Renske liftte daarbij haar heupen een beetje, waardoor dit makkelijker ging. Toen voelde ze de hand van Ronald tussen haar benen. Zijn vingers gleden over de stof van haar slipje. Dat dit alles haar enorm opwond, was nu geen verrassing meer. Ronald trok de stof opzij en liet twee vingers naar binnen glijden. Even liet Renske de harde pik uit haar mond glippen. Ze moest al kreunend even genieten van zijn machtiger vingers in haar hunkerende kutje. Met zijn duim op haar sterretje vingerde hij haar op een heerlijke wijze. Ronald duwde haar hoofd echter weer naar beneden. Gewillig nam ze zijn staaf weer in haar mond. Zulke heerlijke pikken zijn nooit erg om te bevredigend, dacht Renske. Renske voelde zijn eikel bij elke haal diep in haar mond. Dit was puur oraal genot. Dat zorgde ervoor dat ze ineens naar iets anders verlangde.

Renske kwam omhoog. Ze trok haar jack uit om vervolgens voor Ronald te komen. Ze leunde over zijn stuur, waardoor haar billen uitdagend voor zijn neus waren. Daarop trok ze haar slipje uit en keek ze om.

‘Lik me,’ zei ze, waarbij ze zichzelf verraste over de dominante toon.

Ronald liet dat echter zich geen tweede keer zeggen. Hij pakte met twee handen haar heupen vast en begon haar lekkere kont te kussen. Renske voelde hem steeds verder naar het midden gaan. Plagend ging hij met zijn tong cirkeltjes om haar sterretje draaien. Even gaf hij er zelfs druk op met zijn tong. Toen ging hij echter snel iets lager. Een geile kreun ontsnapte aan haar lippen toen ze zijn magische tong bij haar kletsnatte grotje voelde. Renske zocht wat houvast aan het dashboard toen zijn tong in hoog tempo likkende bewegingen tussen haar geile lipjes door ging maken. Hierop zette ze haar rechterbeen nog iets verder opzij. Nu raakte zijn tong telkens haar clitje. Wat kon die vent likken! Na alle opwinding van die dag, bij John en nu hier, voelde Renske haar welverdiende orgasme opkomen. John voerde het tempo een klein beetje op. De geile dame zette zich schrap. Het kunststof dashboard hielp naar niet echt bij. Haar enige echte houvast was het stuur in haar buik en haar voeten op de grond. Ronald pakte haar stevige beet bij haar heupen. Zijn tong was magisch. Was ze ooit zo goed gebeft? Kreunend van genot kwam ze klaar. Dit was pas een orgasme! Ronald befte nog even door. Renske schokte nu bij elke aanraking van haar clit. Met haar billen duwde ze hem naar achteren.

Waar ze dacht op adem te kunnen komen, trok de geile cipier haar naar achteren. Zo kwam ze direct op zijn schoot te zitten. Even liftte hij haar billen. Hierdoor kon hij zijn broek naar beneden trekken. Daarna begeleidde hij de hete meid weer op zijn schoot. Daarbij schoof hij zijn pik diep in haar kutje. Renske kon niet anders dan geil kreunen toen ze dat in zich voelde schuiven. Hiervan had ze de laatste tijd zo vaak aan gedacht. Nu voelde ze die heerlijke neukstaaf weer.

Ronald pakte haar bij haar heupen en liet haar zelf het tempo maken. Geil wiegde ze heen en weer op zijn pik. Met twee handen hield ze het stuur van de bestelbus beet. Zijn lange, stevige leuter voelde ze diep in zich. Het was heerlijk om de beweging van binnen te voelen als ze zo heen en weer schoof. Ronald had zijn handen inmiddels naar voren geplaatst. Van onder af aan begon hij haar blouse los te knopen. Zijn grote handen deden dit erg subtiel. Al snel hing de blouse open, waarna Renske hem zelf afgooide. Ronald maakte daarop met zijn mond de sluiting van haar beha open. Had iemand dat ooit met zijn mond bij haar gedaan? Renske voelde daarna hoe hij de beha bij haar naar voren schoof, zodat zijn handen haar geile borsten beet konden pakken. Hierop begon Renske steviger op zijn pik te rijden. Ronald ging nu afwisselend haar borsten kneden en met haar tepels spelen. Dat die inmiddels waren omgetoverd in harde knopjes, mag geen verrassing meer heten. Renske was helemaal in de zevende hemel.

Ronald tilde haar na een flinke poos van zijn pik af. Hij legde Renske op haar rug op de ruime voorbank van de bestelbus. Haar hoofd lag wat omhoog tegen het portier van de bijrijder. De benen van haar hield Ronald omhoog toen hij half over haar kwam. Hierna legde hij deze over zijn schouders, waardoor zijn eikel direct tegen haar kutje drukte. Uiterst gemakkelijk schoof zijn keiharde lans weer bij haar naar binnen. Nu was hij het die het tempo kon bepalen. Het enorm krachtige ritme dat hij in een hoog tempo hanteerde, maakte Renske gek. Elke stoot liet zijn ballen tegen haar kontje aan kletsen. Met de seconde werd ze natter. Zelden had ze haar kutje zo intens nat gevoeld tijdens het neuken. Dit was de alles overtreffende trap. Zacht kreunen maakte nu zo nu en dan plaats voor een geile, luide kreun. Renske liet zich helemaal gaan. Ronald werd hierdoor alleen maar aangespoord. Ongetwijfeld wiebelde de bus mee op het neuktempo van deze opgewonden cipier.

Toen Ronald zijn harde pik uit haar kutje haalde, legde hij de benen van de meid van zijn schouders. Met een hand draaide hij haar zo op haar zij. Terwijl haar benen zo op elkaar lagen, duwde hij zijn pik tussen haar dijen. Zelf nu wist hij een weg naar binnen te vinden. Langzaam duwde hij zijn pik naar binnen. Het intense gevoel zorgde ervoor dat Renske genoot met gesloten ogen. Langzaam schoof hij zijn hele pik in haar kutje. Toen legde hij zijn linkerhand op haar dij, terwijl zijn rechterhand steun boven hen zocht. Heerlijk begon hij de meid te neuken. De lange halen waren nu van een minder hoog tempo. Doordat haar benen echter tegen elkaar zaten, voelde het wel veel intenser. Renske kon het eigenlijk nog niet geloven wat haar allemaal overkwam. Dit was pas puur geil genot. Het was maar beter dat ze haar vriend nooit van dit contact had verteld.

Af en toe hield Ronald in. Zou hij al tegen zijn hoogtepunt aan zitten? Telkens hervond hij daarna het tempo. Kon seks nog zaliger zijn dan dit?

Ineens trok Ronald zijn pik uit de natte schede van Renske. Waar zij dacht dat hij aan zijn hoogtepunt toe was, had hij echter andere plannen. Hij liet haar omhoog komen en zorgde dat hij zelf kon gaan zitten. Renske werd opnieuw op zijn schoot geleid, alleen ditmaal met haar gezicht naar hem toe. Zijn pik zat toen alweer diep in haar. Zijn krachtige armen sloeg hij om de jongedame heen, zodat ze een beetje omhoog van zijn schoot zat. Haar borsten drukte nu tegen hem aan. Op deze manier had hij de ruimte om haar onderlangs te neuken. Zijn tempo was al snel meedogenloos. Renske voelde de stoten tot diep in zich. Het hoge harde tempo werd bijgestaan door veel kracht. Blijkbaar kon hij nog wel even. Ronald hield dit namelijk langdurig vol. Renske wist niet of ze ooit zolang in een zo’n strak tempo geneukt was.

Net toen ze zich dat afvroeg, trok hij zijn staaf uit haar kleddernatte poes. Met een hand hield hij deze tegen haar billen. Renske voelde precies waarom. Vele klodders zaad voelde ze op haar onderrug en haar billen komen. Ronald trok zijn pik af tot de laatste druppel. Deze smeerde hij tussen haar bilnaad. Toen werd de greep van zijn ene arm minder strak. Renske plofte, zonder zich af te doen, naast Ronald. Beide waren er enkele minuten stil van.

Terwijl ze zich daarna in alle stilte fatsoeneerden, vonden de blikken van de twee elkaar een paar keer. Hun ogen fonkelden. Ze wisten wat ze aan elkaar hadden. De blos op Renskes wangen was nog niet verdwenen toen ze even later nabij haar huis werd afgezet.

‘Wie weet tot snel,’ zei Ronald.

Renske zei niks, maar glimlachte met een ondeugende ondertoon naar hem. Eerst maar eens thuis douchen en een nieuwe brief schrijven.