Rob is dood, langzaam dringt het tot me door.

Hij kwam de tuin inlopen en zag zijn vrouw worden gebeft door mijn vrouw. Hij sloeg Inge, zijn eigen vrouw, zo hard tegen haar hoofd dat ze het bewustzijn verloor. Daarna trok hij Anita, mijn vrouw aan haar haren tussen de benen van Inge vandaan en maakte een vuist om haar te slaan. Ik greep de lange vleesvork van de BBQ en haalde hiermee uit naar Rob. Ik moet hierbij zijn halsslagader hebben doorgesneden, want in de seconden die volgden verloor hij zoveel bloed dat hij neerviel op het tuinpad en daar doodbloedde.

Ik heb hem vermoord, ik draai de gevangenis in. Ik zie mijn carrière eindigen, mijn huwelijk kapotgaan en ik zal mijn kinderen niet meer mogen zien. De meest verschrikkelijke scenario’s spelen zich af in mijn hoofd. Dit kan toch niet zojuist gebeurd zijn?

René is de eerste die weer een beetje tot zijn positieven komt. Hij pakt het zeil wat normaliter over het zwembad ligt en legt dit naast het lichaam van Rob. Hij rolt het lichaam erin en zo vouwt hij het zeil dicht. “Heb je chloor in huis?”, vraagt hij aan Anita. Anita knikt en loopt als een zombie naar de keuken om een fles chloor te halen.

Zwijgend sluit René de tuinslang aan aan de buitenkraan en giet de fles chloor leeg over de bloedvlek op het tuinpad. Hij pakt een bezem en schrobt totdat het schuim van de chloor en bloed dieprood van kleur is. Hij sluit draait de kraan open en spuit met een zachte straal het schuim, chloor en bloed richting de put. Anita heeft intussen een tweede fles chloor opgehaald en deze wordt nu door René over het tuinpad gegoten. Hij veegt het weer en laat het nu even zijn werk doen.

Inge ligt nog steeds buiten westen op de loungebank en Sabine en Anita hebben zich inmiddels weer aangekleed. René kijkt me aan en zegt: “Frans, luister goed naar me. We hebben hier een probleem en dat moeten we oplossen. Rob is dood en als dit bekend wordt en er wordt onderzoek naar gedaan, dan zijn we allemaal de klos. We moeten gebruik maken van het feit dat onze buurtbewoners hebben gezien dat hij Inge uit huis gooide en dat niemand weet dat hij hier is. We moeten zijn lichaam en auto ergens zien te dumpen dat niemand hem ooit vindt.”

Ik ben met stomheid geslagen door het resolute en vastberaden optreden van René. Ik ben nog te zeer in shock om een andere oplossing te bedenken en daarom stem ik ermee in om het lichaam van Rob te dumpen, samen met zijn auto. Goddank is het aardedonker op dit moment zodat het niet opvalt dat René en ik het zwembadzeil met het lichaam naar de auto van Rob dragen. We leggen het in de kofferbak en René stapt in de auto van Rob. De sleutels zitten nog in het contact en ik stap in de auto van René en Sabine. Ik volg René door het donker van de nacht.

Achteraf weet ik niet hoe lang we hebben gereden, maar ik het is een behoorlijk poos geweest, we zijn de Duitse grens overgegaan en zijn naar mijn idee een behoorlijk eind Duitsland in gereden. Op een gegeven moment verlaten we de autobahn en rijden we door een aantal kleine dorpjes totdat we in een polderachtig landschap uitkomen. Onverlicht rijden we over een smal weggetje die eerst verhard en later halfverhard is. René stopt bij een groepje bomen en ik stop vlak naast hem. We stappen uit en René gebaart dat ik hem moet helpen. Hij opent de kofferbak van de auto van Rob en samen tillen we het zwembadzeil met daarin het lichaam er uit. René trekt zijn kleding uit en gebaart mij hetzelfde te doen. We rollen naakt het zeil open en tillen het lichaam van Rob er uit. We zetten het lichaam van Rob op de bestuurdersstoel en René doet zijn gordel vast. René opent de kofferbak van zijn eigen auto en haalt daar een zaklamp uit en een klein gereedschapskistje.

Ik kijk zwijgend toe als hij de nummerborden van de auto van Rob schroeft. Ik schijn hem bij en daarbij zie ik ook dat naast het groepje bomen een rietkraag staat en daarachter is schijnbaar een meertje. Ik begrijp nu wat René van plan is en ik had het zelf niet beter kunnen bedenken. Als René de nummerborden van Rob’s auto heeft gehaald en in zijn eigen kofferbak heeft gelegd zet hij de auto van Rob in zijn vrij en samen duwen we tegen de achterkant. De auto begint langzaam naar voren te rollen en doordat de ondergrond wat afloopt naar het meertje rolt de auto uit zichzelf verder, door de rietkraag zo het water in. Het water is hier diep, want nadat de auto wat verder dreef terwijl het water maakte zien we de auto bijna verticaal de diepte in verdwijnen.

“Kom”, zegt René, “we gaan onszelf even afspoelen in het water, we zitten onder het bloed.” En inderdaad, we zitten onder het bloed. Dat is gekomen toen we het lichaam uit het zeil haalden, daarom moest onze kleding ook uit natuurlijk. We gaan beide het water in, dat heerlijk warm is door deze lange warme zomer en we wassen het bloed van onze lichamen af.

Als we schoon zijn stappen we het water uit en in de ochtendschemer drogen we ons af met wat oude doeken uit de kofferbak van René’s auto. Ik zie René naar me kijken en ik zie zijn lul zich langzaam oprichten. Ondanks dat ik helemaal geen zin heb in seks voel ik me enigszins verplicht aan René om hem te pijpen. Met zijn zelfverzekerdheid had hij ervoor gezorgd dat het lichaam van Rob was gedumpt en het bloed van het tuinpad was verwijderd.

Ik knielde voor René neer en pakte zijn penis vast, zijn eikel nam ik in mijn mond en met mijn tong draaide ik cirkeltjes rondom zijn kloppende paarse eikel. Steeds nam ik zijn penis een stukje dieper in mijn mond. Hij pakt mijn haren vast en stoot nu zelf steeds dieper in mijn mond. Ik voel nu zijn eikel tegen mijn huig en moet kokhalzen. René gebruikt dit gegeven om zijn penis mijn keel in te stoten en hij neukt mij nu diep in mijn keel. Tranen wellen op in mijn ogen en ik hoop dat hij snel klaar komt. Gelukkig duurt het niet lang en als ik zijn penis voel kloppen spuit hij vier flinke stralen mijn keel in. Ik slik alles door en ga weer staan.

Hij kijkt me aan en vraagt dan zachtjes: “wil jij ook nog even?”

“Nee, ik voel me eigenlijk niet zo lekker. En na alles wat er vanavond gebeurd is kan ik me er niet toe zetten. Ik moet eerst eens goed nadenken en alles op een rijtje zetten.”

Gelukkig begrijpt René het en we kleden ons weer aan en stappen in zijn auto. We rijden de lange rit weer naar Nederland en we zitten de hele rit zwijgend naast elkaar.

De ochtend is al bijna voor de helft voorbij als we onze inrit weer opdraaien. De garagedeur staat open en we lopen door de garage de keuken binnen. Anita en Sabine zitten aan de keukentafel en zien er vermoeid uit.

“Waar is Inge? vraagt René”. Sabine vertelt dat Inge op ons bed ligt te slapen. Ze was weer bijgekomen toen ik en René een halfuurtje weg waren en ze had enorme hoofdpijn. Anita had haar toen een paracetamol gegeven, samen met een slaappil. Het zou dus wel na de middag worden dat Inge wakker werd.

René begon te vertellen wat we hadden gedaan en dat we onze verhalen op elkaar af moesten stemmen. Inge zou verder moeten zonder Rob, maar ze wist niet dat Rob dood was en al helemaal niet dat dit door toedoen van mij was gekomen. We besloten om Inge een halve waarheid te vertellen, dat Rob had ontdekt wat ze aan het doen was, dat hij haar zo hard had geslagen dat ze hiervan buiten westen raakte. We zouden haar dan vertellen dat René en ik vermoedden dat hij onder invloed van alcohol was en dat we hem hadden verzocht te vertrekken. Hij was woedend vertrokken met hoge snelheid richting Winschoten. Hij zou waarschijnlijk thuis zijn en het was aan Inge om te besluiten wat ze wilde. Wilde ze nog even hier blijven of met Sabine en René naar Winschoten, naar huis.

Toen we alles hadden uitgedokterd, besloten René en ik om nog even wat te gaan slapen op de veranda, de vermoeidheid overviel ons en Anita en Sabine zouden om de beurt de wacht houden bij Inge, zodat ook de ander even wat kon slapen.

We werden na de middag gewekt door Sabine. Anita was bij Inge en ze begon langzaamaan wakker te worden. René en ik dekten de tafel en Sabine maakte een kan verse koffie. Even later kwamen Anita en Inge de keuken binnen.

“Hoe gaat het lieverd?”, vraagt Sabine aan Inge. Inge antwoordt dat het wel gaat, dat ze het gevoel heeft dat ze is overreden door een trein en heel lang heeft geslapen. “Kom schat, neem eerst even een broodje en drink een kopje koffie. We moeten straks even praten want er is nogal wat gebeurt gisteravond.”vertelt Anita aan Inge.

Zwijgend eten we allemaal wat, maar het is te merken dat niemand veel eetlust heeft. Als we de tafel hebben afgeruimd gaan we weer om tafel zitten en vertellen we Inge het verhaal, zoals we dat hebben afgesproken met elkaar.

Inge


hoort het allemaal geschokt en gelaten aan. Schuldgevoelens bekruipen haar vanwege haar overspel, maar ook boosheid vanwege het feit dat Rob haar zo hard heeft geslagen dat ze het bewustzijn verloor en dat hij daarna ook nog het lef had om Anita aan haar haar te trekken en te willen slaan.

“Het is goed van jullie, dat jullie die klootzak hebben laten oprotten”, zegt Inge tegen René en mij. Ze bekent dat dit niet de eerste keer was dat Rob haar heeft geslagen, maar dat dit wel de laatste keer was. “Ik ga bij hem weg”, zegt ze resoluut. “Morgen als hij naar zijn werk is, pak ik mijn spullen en dan vertrek ik.”

“Waar ga je dan naar toe liefje?” vraagt Sabine bezorgd. Inge kijkt beurtelings naar Sabine en dan weer naar Anita en barst dan in huilen uit. “Ik weet het niet”, snikt ze, “ik heb verder niemand, ik kan nergens naar toe, maar ik wil geen minuut van mijn leven verder verspillen aan die klootzak.”

Anita kijkt even naar mij en zegt dan tegen Inge: “Schatje, als je wilt mag je voorlopig wel bij Frans en mij komen wonen.” Inge aarzelt even en weet niet of ze nu blij moet zijn of dat ze weer gaat huilen. “Je hoeft niet gelijk te beslissen”, geef ik Inge mee, “maar het lijkt me verstandig om sowieso vanavond en vannacht hier te blijven.”

Inge knikt en stamelt dan dat ze helemaal geen schone kleding heeft. “Geen probleem”, zegt Anita, “je kunt wel eerst even wat van mij lenen. We hebben volgens mij wel ongeveer dezelfde maat.”

De rest van de middag praten we met ons vijven over van alles en nog wat, maar het onderwerp seks en ook Rob komen niet meer aan de orde. Eigenlijk vind ik het nog steeds erg jammer dat alles zo is geëindigd gisteravond want we hadden ons heel wat anders voorgesteld van ons grote seksavontuur. Tegen het eind van de middag maken René en Sabine zich klaar om weer naar huis te gaan met de belofte om Inge een berichtje te sturen morgenvroeg als Rob naar zijn werk is. Dat hij in werkelijkheid nooit meer aan het werk zal gaan en ook nooit meer thuis zal komen, dat is het geheim van ons viertjes en we hebben elkaar beloofd dat dit geheim met ons mee zal gaan in het graf.

Als Sabine en René vertrokken zijn, stap ik ook in de auto om de kinderen weer op te halen van opa en oma. Morgen begint voor hen de school weer en ze moeten uitgelegd krijgen dat tante Inge een paar daagjes bij ons komt logeren. Anita en Inge zullen op zolder een logeerbed in gereedheid brengen, waar Inge in ieder geval de komende nacht kan doorbrengen.

Nadat de kinderen zijn thuisgekomen, hebben ze kennis gemaakt met ‘tante Inge’ en heb ik frietjes gehaald van de lokale snackboer. De kinderen begrijpen in ieder geval dat die leuke blonde tante een paar daagjes bij ons komt logeren en nadat de kinderen op bed liggen genieten we nog even van een flesje Radler op onze veranda. Sabine stuurt (zoals afgesproken) een appje naar Inge dat Rob niet thuis is, de auto staat er niet en er brand ook nergens een lamp. Inge antwoordt dat hij dan wel ergens in een kroeg zit te zuipen en dat haar dat ook helemaal niet kan schelen. “Wat mij betreft rijdt hij met zijn dronken rotkop een boom omver of rijdt hij het Winschoterdiep in. Laat hem lekker verzuipen!”

Ik voel het bloed wegtrekken uit mijn gezicht, Inge moest eens weten dat Rob op dit moment ergens in het oosten van Duitsland in zijn auto zit, op de bodem van een diep meertje.

“Kom”, zegt Anita tegen Inge, “we gaan ons klaarmaken om naar bed te gaan. Frans ruimt hier beneden wel even op, morgen is het weer vroeg dag. De kinderen moeten naar school en Frans weer aan het werk. We kunnen allemaal wel wat slaap gebruiken na alle gebeurtenissen van dit weekend.”

Inge en Anita gaan naar boven en ik ruim de lege flesjes op en zet de vaatwasser aan. Als ik klaar ben sluit ik de deuren, loop naar de zolder om me uit te trekken. De dames zijn nog in de badkamer en ik moet er even bij nadenken dat ik nu niet in mijn nakie door het huis kan wandelen, zoals ik dat gewend ben. Ik trek dus maar even een schone onderbroek aan en ga ook naar de badkamer om mijn tanden te poetsen, te flossen en te spoelen. Inge en Anita zijn net klaar en Anita zegt dat ze nog even met Inge naar de zolder gaat, even kletsen als vrouwen onder elkaar.

Als ik klaar ben ga ik naar bed en al snel val ik door de vermoeidheid in een diepe slaap. ‘s Morgens wordt ik door mijn telefoon gewekt en sta ik op om te douchen. Nadat ik me heb geschoren en gedoucht loop ik naar de zolder om me aan te kleden. Ik realiseer me niet dat Inge hier slaapt en schrik als ik daar zo naakt voor haar sta. Gauw een onderbroek aantrekken voordat ze wakker wordt, maar dat is te laat… Ze opent haar ogen en kijkt met een slaperige blik naar mijn kale lul en zak. “Hmmmm”, kreunt ze, “dat is nogal lekker wakker worden.”

Ik weet me even geen houding te geven, maar mijn lul reageert direct op haar reactie. “Nou”, zegt ze, “het is wel duidelijk dat mannen ‘s ochtends direct zin hebben in seks.” Ik weet even niet zo goed wat ik moet, maar dan zegt Inge: “maak je geen zorgen over Anita hoor, we hebben gisteravond nog even lekker geknuffeld en elkaar verwend toen jij lag te slapen en Anita heeft me aangeboden dat ik jou ook mag gebruiken, zolang de kinderen hier niets van meekrijgen.” De kinderen liggen nog te slapen en Inge gaat rechtop zitten en pakt mijn lul vast. Ze trekt me naar haar toe en begint me langzaam te af te trekken. Het duurt niet lang voordat mijn hele lul hard is en mijn paarse eikel enkele druppeltjes voorvocht begint te vertonen. Ze likt dit speels op, waarbij ze me geil aankijkt. Daarna neemt ze sensueel mijn eikel in haar mond en maakt met haar tong rondjes om mijn eikel. Langzaam maar zeker neemt ze mijn pik steeds dieper in haar mond en ze zuigt met een kracht als een Dyson-stofzuiger. Het duurt niet erg lang voordat ik mijn ballen voel samentrekken. Ik waarschuw Inge dat ik ga komen, maar ze gaat gewoon door. Ik voel mijn zaad mijn lul uit spuiten en Inge slikt alles door en weet het zo netjes te houden dat er geen druppeltje wordt gemorst. Ze likt mijn pik helemaal schoon en zegt dan: “nu mag je je aankleden Frans. Ik ga nu naar beneden om de tafel te dekken voor het ontbijt”.

Ik kleed mezelf aan en maak dan Anita wakker zodat we de kids in gereedheid kunnen brengen voor school. Anita kijkt me aan met een speelse blik en vraagt me dan of het lekker was. Ik kan mijn oren niet geloven, hebben zij en Inge dit bekokstooft toen ik lag te slapen?

Dit blijkt inderdaad het geval te zijn en ik vertel Anita dat ik hier wel aan kan wennen om de dag zo beginnen. “Wie weet”, glimlacht Anita mysterieus.

Het is weer een typische maandag. De kinderen naar school, aan het werk en dan aan het eind van de middag weer thuiskomen, waar mijn vrouw, kinderen en nu ook Inge op me wachten. Inge is vanmorgen opgehaald door Sabine om haar kleding en andere spullen uit het huis van Rob te halen. Haar kleding heeft ze meegenomen naar ons huis en de rest van haar spullen heeft ze voorlopig op kunnen slaan in het schuurtje van Sabine en René.

Inge besluit om voorlopig even bij ons te blijven wonen en in ruil daarvoor helpt ze Anita met de kinderen en het huishouden. Als wij beide aan het werk zijn, dan staat het eten al klaar als we thuiskomen en regelmatig delen we met ons drietjes het grote bed. Intussen heeft de werkgever van Rob hem als vermist opgegeven en is de politie met Inge komen praten. Rob is sinds dat bewuste weekend niet meer gezien, meerdere getuigen hebben verklaard dat ze hem Inge op straat hebben zien gooien. Het enige dat de politie zorgen baart is dat er van zijn bankrekening geen geld meer is opgenomen en er verder ook geen enkel teken van hem is vernomen. De politie vermoed dat hij wellicht in een emotionele bui, in combinatie met alcohol een ongeluk heeft gehad, maar ze hebben geen idee waar ze moeten zoeken.

Sabine en René komen regelmatig op visite bij ons en als de kinderen logeren gaan bij opa en oma, dan hebben we regelmatig een lekker geil feestje met ons vijven.

Na enkele maanden krijgt Inge bericht van de politie dat het dossier van de verdwijning van Rob voorlopig wordt gesloten tot er nieuwe aanwijzingen komen.

De woningbouwcorporatie heeft het huis van Rob leeg laten halen vanwege het niet meer betalen van huur en omdat Rob verder geen familie meer had, worden zijn bezittingen verkocht op een veiling om de huurschuld te kunnen voldoen.

Vlak voor de kerstdagen krijgen we plotseling een bericht van Anneke, onze buurvrouw, de moeder van Stijn en Sanne. Haar vader is plotseling overleden en zij gaat met haar man en kinderen voorlopig bij haar moeder wonen in de boerderij van haar ouders. Het huis naast ons wordt voorlopig niet bewoond en het is waarschijnlijk dat het huis wordt verkocht als zij besluiten om op de boerderij te blijven wonen.

Dit biedt mogelijkheden...