Na een jaar van hard werken is het dan eindelijk zover, ik ga op vakantie met mijn vriendin. We gaan naar een tropisch eiland, een vulkanisch eiland om precies te zijn. Eerst vanaf Schiphol met het vliegtuig naar een grote plaats het vaste land en daarna worden we met een bootje naar het eiland gebracht. Bij aankomst voelen we de vochtige hitte ons al omsluiten, na een kwartier zijn onze kleren al doorweekt van het zweet. Vanaf het vliegveld worden we met een aftands autootje naar de haven gebracht waar onze reisbegeleiding al op ons staat te wachten. Koffers worden voor ons uit de auto gepakt en naar het bootje gedragen. Als ik het bootje zie schrik ik een beetje, het is een inlands bootje, gemaakt van hout, lang en smal en verre van stabiel. Achterop het ding hangt een grote buitenboordmotor, die als hij gestart wordt vreselijk rookt. Moeten we hiermee de zee op? Voorzichtigheid is geboden met aan boord gaan, een voor een stappen we aan boord en krijgen een plek toegewezen, waar we meteen moeten gaan zitten. Als iedereen aan boord is, zo’n acht gasten, begeleiding en de schipper, varen we weg. Het ding vaart verbazingwekkend hard en snijdt door de golven. Af en toe krijgen we een golf water over ons heen, wat heerlijk verkoelend is. We varen zeker twintig minuten voordat we op enige afstand een eiland zien opdoemen. Het lijkt erg klein maar dat blijkt gezichtsbedrog, pas tien minuten later kunnen we in een kleine baai aanleggen en van boord gaan. Door de golven die hier toch vrij spel hebben is dat nog niet zo gemakkelijk, sommige van de gasten moeten echt geholpen worden om op de steiger te komen. Ook hier is voorzichtigheid weer geboden. Als we eenmaal op de steiger staan worden we naar onze verblijven geloodst, gelukkig is het niet heel ver lopen want ondanks de zeewind is het ook hier erg warm. Nu ja, daar kwamen we ook voor, even uit dat koude kikkerland weg. Ons verblijf is simpele lodge, een piepklein huisje met een bed, twee stoelen en iets wat de badkamer moet voorstellen. Het is een ruimte met een toilet, een kraan en een paar emmers. Warm water is er niet, net als een dak boven de wc. Gelukkig is er wel elektriciteit en verlichting. Onze koffers worden binnen neergezet en we beginnen met uitpakken. De kast die er staat stelt niet heel veel voor, meer dan een paar planken zijn het ziet maar alles is beter dan uit je koffer leven. Een uurtje later zitten we buiten voor onze lodge als de reisbegeleiding ons komt halen voor de lunch in het restaurant. Ook hier is het duidelijk geen sterrenrestaurant, simpele plastic tuinstoeltjes en tafeltjes met een doek erover om het aan te kleden. Als het eten geserveerd wordt ben ik blij verrast, het ziet er goed uit en al na de eerste hap week ik dat de kok een goede is, het smaakt werkelijk hemels. Het is lokaal eten met voor de vorm een paar frietjes erbij. De wijn is wat gewoontjes maar goed te drinken. Als dit iedere dag zo is hoor je mij niet klagen. Als iedereen voldaan is neemt de reisbegeleider het woord, ze heet ons welkom en wijst ons op de diverse trips die ze organiseren. Mijn vriendin en ik kijken elkaar aan, de meeste zijn niet zo interessant, alleen de snorkeltrip lijkt ons wat en daar geven we ons dan ook meteen voor op. Even later gaan we naar het opgegeven adres om een motor te huren, een kleine offroader, honderdvijfenzeventig cc, voldoende om ons overal op het eiland te brengen, we krijgen er een gedetailleerde kaart van het eiland bij. Helmen vinden ze hier blijkbaar niet nodig want die hebben ze niet voor ons. Ik maak me er niet al te veel zorgen over, ik rijd al zoveel jaren motor en hard rijden kun je hier toch niet op de halfverharde weg. Uiteraard proberen we hem meteen even dezelfde middag langs de kust, niet te ver weg van de verhuurder. Het ding blijkt gelukkig in een opmerkelijk goede staat te zijn. Tevreden gaan we ermee naar onze lodge waar we hem aan de ketting leggen. We hebben onderweg een paar boodschappen gehaald, zoals water en wijn en iets te knabbelen. De rest van de middag komen we zo wel door, we gaan zitten in het afgeschermde deel van de tuin die bij onze lodge hoort, niemand ziet ons hier en we kunnen hier gewoon naakt zitten zonder gezien te worden. Als mijn vriendin binnen haar kleren uittrekt zie ik weer hoe erg ik geboft heb met haar, ze is bijna net zo lang als ik, superslank met strakke billen en borsten die helemaal in verhouding zijn, een kleine cup B. Haar lange roodachtige haren en blauwe ogen maken het plaatje compleet. Zelf heb ik ook niet te klagen met mijn een vierentachtig, mijn lijf is ook slank, zelfs aardig gespierd door het vele zwemmen, ik heb blonde haren en ook blauwe ogen. Aan aandacht van de vrouwen heb ik nooit gebrek gehad maar ik ben altijd wat afhoudend geweest totdat ik mijn vriendin Vera tegenkwam. Dat was liefde op het eerste gezicht. We zijn ondertussen alweer vijf jaar samen en hebben het goed, leuk huisje, mooie auto en motor, we komen niets te kort, ook niet op seksueel gebied.

Even later zitten we allebei op een handdoek in onze stoeltjes buiten te genieten van de warmte. Zonder kleren aan is het hier zeer aangenaam. Onze vakantie is nu echt begonnen, we kijken op de kaart waar we de volgende dag naartoe willen rijden. Alles bij elkaar zijn er nogal wat mogelijkheden op dit eiland wat zo’n zeventig kilometer in doorsnede is. We plannen om morgen naar de vulkaan te rijden, die is in ruste maar de omgeving schijnt prachtig te zijn. Ik hoop dat we met de motor een eind naar de top kunnen komen. De middag vliegt voorbij en als we weer naar het restaurant gaan zijn we al een beetje aangeschoten, de wijn en de warmte hebben hun werk gedaan en niet alleen bij ons, ook een paar van onze medereizigers hebben hem al aardig zitten. Het is een gezellige boel bij het eten, wat opnieuw goddelijk smaakt. Als iedereen voldaan heeft schuiven we een stukje op naar het loungegedeelte, waar we ons opnieuw tegoed doen aan de wijn. Het is een gemêleerd gezelschap, wat oudere mensen, een jong stelletje van net twintig en een paar jonge vrouwen van eind twintig. Vooral het jonge meisje krijgt veel aandacht van de heren in het gezelschap en ik snap best waarom, ze heeft een heerlijk lijf met een stel aanwezige bosten die ze ook graag laat zien in haar strakke shirtje. Ook een van de dames heeft belangstelling voor haar, Ik hou het zelf liever bij mijn eigen vriendin. De avond vordert en de sfeer wordt steeds losser, de opmerkingen steeds brutaler totdat een van de echtgenotes er iets van zegt, dan verandert de sfeer. Een voor een vertrekken de oudere stellen en we blijven uiteindelijk over met het jonge stelletje en de twee vrouwen. Het is gezellig en de onderwerpen worden weer wat serieuzer. Als het twaalf uur is gaat de bar dicht en gaan we allemaal naar onze eigen lodge. We hebben vandaag aardig wat gedronken dus helemaal recht lopen we niet meer, de lodge is gelukkig makkelijk te vinden en na gewassen te hebben kruipen we in bed waar we vrijwel meteen in slaap vallen.

Als we wakker worden van het licht wat naar binnen schijnt is het nog maar net zeven uur geweest dus we nemen het ervan, we blijven nog even heerlijk in bed liggen, vrijen wat en na ons opnieuw ‘gedoucht’ te hebben met het water uit de emmer gaan we naar het restaurant voor het ontbijt. Dat blijkt erg simpel te zijn, wat broodjes, koffie en thee, eieren en jam. Ach, voor mij is het allang goed, thuis eet ik ook nooit uitgebreid ontbijt. Zodra we klaar zijn maken we ons klaar voor ons ritje op de motor. Tien minuten later zijn we onderweg, we hebben genoeg te drinken bij ons en een eenvoudig lunchpakketje, verder natuurlijk de camera’s want we zullen genoeg mooie dingen tegenkomen. Het rijden hier is niet heel eenvoudig want je moet heel goed opletten op het andere verkeer. Niemand hier heeft volgens mij ooit enige rijopleiding gehad. Maar zodra we wat verder van het dorp zijn hoef je alleen nog maar op te passen voor overstekende geiten en koeien en zo hier een daar een ezelwagen. Alles is hier even prachtig, waar we aan het strand vooral veel palmbomen hadden komen we na een half uurtje in een gebied waar echt reuzebomen staan. Geen idee wat voor soort maar ze zijn zomaar twintig meter hoog. Als we hier tussendoor rijden hebben we dus ook helemaal geen zon meer, zo dicht is het bos, of moet ik het oerwoud noemen. We volgen de route die we op de kaart hebben uitgestippeld. Af en toe stoppen we om wat foto’s te maken en ineens rijden we het bos ook weer uit en komen op een grillige rotsachtige vlakte terecht, we naderen de vulkaan, dat is wel duidelijk. Er is een weggetje dat ons verder naar de top van de vulkaan brengt, het wordt steeds smaller totdat het niet meer is dan een ezelspad. Met de offroader kunnen we nog steeds doorrijden, ook al is het steeds lastiger sturen. Heel rustig en beheerst rijd ik zover als we kunnen en dat is dan ook meteen ongeveer de rand van de vulkaan. Hier hebben we prachtig uitzicht over het eiland en we maken heel wat foto’s. Er is ook een pad de vulkaan in, we proberen het een stukje te lopen maar al snel komen we erachter dat we beter terug kunnen gaan, zonder bergschoenen en stokken is dit niet verantwoord. We genieten eenmaal weer boven nog een tijdje van het uitzicht, eten onze lunch en besluiten daarna rustig weer terug te rijden via een andere route. We rijden een heel stuk langs de rand van de vulkaan en genieten van het uitzicht. Het pad wat we willen terugrijden vinden we uiteindelijk ook met wat moeite en eenmaal daar op weg gaat het redelijk makkelijk, dit pad wordt duidelijk veel vaker gebruikt dan het pad waar we op naar boven zijn gekomen. Als het pad breder wordt leidt het weer de bossen in. Opnieuw rijden we in de schaduw, wat nu extra prettig is na al die tijd in de volle zon rijden. We stoppen zelfs nog even om te genieten van de rust en de schaduw. Het enige wat je hier hoort zijn wat vogels en af en toe wat gekraak van takjes in het bos, geweldig, oorverdovende stilte. Even later schrikken we op van een flinke slang die het pad kruist. We blijven stil zitten totdat hij aan de andere kant van het pad in de bosjes is verdwenen. Ik was zo verrast dat ik niet eens een foto gemaakt heb van het beest. Na een kwartiertje gezeten te hebben gaan we weer verder op pad, rustig aan, rondkijkend. Dan wijst Vera me op een heel klein bordje met de tekst ‘lagune’. Net als zij ben ik ook wel benieuwd wat we daar zullen aantreffen. Ik parkeer de motor naast de weg en zet hem met het slot aan een boom, we lopen het paadje in en net als we bijna de moed hebben opgegeven zie ik licht door de bomen schijnen, we lopen nog een stuk verder door en komen op een open plek in het bos met een prachtig vennetje of meertje. Wow dit is prachtig, het water is glashelder en het liefst zou ik er meteen in willen springen maar er is gewaarschuwd dat zwemmen in zoet water erg gevaarlijk kan zijn. Al foto’s makend lopen we langs de rand van het meertje als we ineens mensen horen, om de hoek van wat bosschages zien we een tiental jongens zwemmen en met een bal spelen. De jongens zijn schat ik een jaar of achttien en zo te horen van Scandinavische komaf. Allemaal brede schouders, waterpoloërs denk ik. Onze angst om hier te gaan zwemmen is verdwenen, we trekken onze kleren uit en in ons ondergoed gaan we te water. Het water is heerlijk warm, zeker ruim boven de dertig graden. Een vulkanisch meertje dus. We zwemmen wat en worden door de jongens opgemerkt, ze begroeten ons en komen naar ons toe zwemmen. In het Engels kletsen we wat en ze blijken inderdaad waterpoloërs te zijn. Op een bepaald moment staan Vera en ik echt helemaal in het middelpunt van al die jongens en het lijkt wel of de kring steeds kleiner wordt. Door de warmte van het water en de sfeer die er heerst voel ik me veilig, als dit op straat gebeurd zou zijn had ik me bedreigd gevoeld. We staan op een plekje dat net onze hoofden boven water uitkomen, af en toe voel ik wel handen of benen langs mijn lijf glijden maar dat voelt niet verkeerd. Dan voel ik ineens dat er eentje achter me staat, zijn blote pik voel ik tegen mijn bloten billen. Ik ben verbaasd want ik weet zeker dat ik een slip aanhad toen ik het water inging. Ik zie ook dat Vera vreemd staat te kijken. Dan sta ik klem tussen drie van de jongens en voel duidelijk hun pikken tegen mijn lijf, ze staan stijf overeind ook nog. Ik zie Vera benauwd kijken en weet dat zij ongeveer hetzelfde meemaakt als ik. We staan nog geen meter bij elkaar vandaan maar elkaar bereiken kunnen we niet. Dan zomaar vanuit het niets voel ik iets om mijn pik, ik schrik wel maar eerlijk gezegd voelt het ook erg prettig. In mijn beleving is het een mond die mijn pik naar binnenzuigt. Dit kan niet, dit mag niet! Ik zie hoe Vera haar ogen sluit en weet dat dat komt omdat zij ook verwend wordt, ik herken de blik in haar ogen. Even later is het gevoel weer weg maar niet voor lang. De jongen achter me duwt zijn pik nu in mijn bilnaad en hoe vreemd ook, ik vind het nog prettig ook. Nog nooit heb ik ook maar enige fantasie gehad over seks met jongens maar nu ik die pik tegen mijn kont voel en het heerlijke gevoel om mijn pik zou ik het liefst geneukt worden. Lang hoef ik daar niet op te wachten, ik voel hoe hij hem tussen mijn benen duwt en tegen mijn kontgaatje zet. Ik snap er niets van maar zonder moeite of pijn glijdt hij zo naar binnen mijn kontje in. Het gevoel is overweldigend en ook de blik op Vera die nu met haar mond open staat te hijgen draagt eraan bij dat ik me helemaal laat gaan. De jongen achter me begint te bewegen en de golfjes die hij maakt ontmoeten de golfjes die bij mijn Vera vandaan komen. Ook zij wordt geneukt, dat mag duidelijk zijn. Ik voel hoe de pik in mij begint te schokken en zijn zaad in mijn darmen spuit, vrijwel meteen trekt hij terug en een andere jongen neemt zijn plaats in. Tegenoven me zie ik even later hetzelfde gebeuren. Een voor neuken de jongens ons en spuiten bij mij mijn kontje vol, geen idee of Vera dezelfde behandeling krijgt. Het zou me verbazen, want ik heb haar nooit in haar kontje mogen neuken. Langzaam maar zeker worden we verder naar de kant geduwd, nu zie ik dat Vera zowel haar bh en slipje kwijt is. Mijn pik staat nog steeds fier overeind, ik ben zelf nog niet klaargekomen in tegenstelling tot Vera die ik wel drie keer heb zien klaarkomen. Nu we aan de kant zijn gekomen worden Vera en ik naar elkaar geduwd en moeten we het samen afmaken. Ik voel hoe het zaad uit mijn kontje stroomt en ook bij Vera zie ik het zaad langs haar benen lopen. Ik omhels haar en vraag of ze ok is, ze knikt zachtjes, dan voel ik in haar kruis en kom tot de ontdekking dat ook zij alleen in haar kontje gespoten is. Op de vraag waar ze me wil hebben zegt ze “In mijn kut, alsjeblieft in mijn kut.” Ik doe wat ze vraagt en neuk haar staand in een klein laagje water in haar heerlijke geschoren kutje. Heel lang hou ik het niet vol, ik heb al zo lang op het punt van klaarkomen gestaan dat ik binnen vijf minuten haar kut volspuit. Als we onze ogen weer opendoen is er geen jongen meer te bekennen, we staan helemaal alleen aan de rand van het meertje. Dat het geen droom is geweest bewijst het zaad wat langs onze benen druipt en het ontbreken van ons ondergoed. Verdwaasd lopen we terug naar waar we ons hebben uitgekleed, onze kleren liggen er gewoon nog. Opgelucht stappen we in onze kleren en lopen terug naar de motor. Er wordt maar weinig gezegd, we zijn het beiden nog aan het verwerken. Als we bij de motor komen zie ik meteen dat er een briefje onder de riem over de buddy zit, ik pak het meteen en lees wat erop staat. Het is niet meer dan een adres en een tijdstip: 22.00uur.

Ik stop het snel in mijn zak in de hoop dat Vera het nog niet gezien heeft. Waarom ik dat hoop weet ik eigenlijk niet. Nog voor we op de motor zit duikt Vera de bosjes in. “Effe poepen.” Ik heb dezelfde behoefte en ga naast haar zitten. Bij ons beiden loopt er een stroom van sperma uit onze kontjes en vreemd genoeg voelt dat nog fijn ook. Lachend kijken we elkaar aan, wij hebben nog wel iets te bepraten. Niet veel later rijden we weer verder richting onze lodge. We genieten wel van het uitzicht maar nog meer eigenlijk van wat er gebeurd is. Pas als we samen in de tuin van onze lodge zitten praten we erover, tot mijn grote verbazing zegt Vera dat ze enorm genoten heeft van al die pikken in haar kont, ik kan niet anders dan toegeven dat ik het ook lekker gevonden heb. Vera vraagt me zelfs of we er morgen weer heen kunnen, in de hoop dat de jongens er ook weer zijn. Dan denk ik aan het briefje wat ik gevonden heb. We zoeken het adres op de kaart en het blijkt ook een lodge te zijn, niet ver van ons vandaan. We besluiten daar vanavond samen naartoe te gaan, wie weet wat er ons dan te wachten staat. Het is tijd voor het diner en net als gisteren is het weer heerlijk en ook gezellig, hoewel en een stel minder blij lijkt te zijn. Ik negeer het en vermaak me prima met Vera en de rest van de gasten. De tijd vliegt voorbij en ineens is het kwart voor tien, ik stoot Vera aan en zeg dat we weg moeten. Niet veel later staan we voor een compound met een zware stalen deur. Zou het echt hier zijn? Als we aan de bel trekken komt er niet veel later een jongen aan de poort, meteen zwaait die open en worden we binnengelaten op het terrein. Even verderop is een kampvuur waar een hele groep jongens omheen zit. Het zijn er beduidend meer dan vanmiddag in het meertje. Stuk voor stuk van diezelfde stevige Scandinavische blonde jongens. Er wordt plaats gemaakt voor ons in de kring en we krijgen iets te drinken aangeboden. Het is bizar sterk spul maar ik heb geen idee wat het is. Er wordt gezellog gekletst, waar we vandaan komen, wat we doen enzovoorts.

Dan wordt er op een gong geslagen en meteen stellen de jongens zich op in een strakke rij. Militaristische precisie waar het gaat om plaats en tussenafstand. Pas dan zien we dat ze allemaal naakt zijn. Waarom hebben we dat niet gezien toen we zaten te kletsen, weer zoiets vreemds. Er wordt een heel verhaal afgestoken in een taal die we niet kennen, het klinkt helemaal niet Scandinavisch ook. Meteen daarna komen de jongens in actie, alsof het om een militaire operatie gaat doet ieder zijn ding, er wordt een cirkel gemaakt van fakkels en in het midden daarvan wordt een rond bed geplaatst. Als alles klaar staat worden wij uitgenodigd om in het midden van de cirkel te gaan staan met onze ruggen naar elkaar toe, er worden wat rituelen uitgevoerd en om het bed gedanst. Dan ineens is het muisstil en komt er een enorme zwarte man de cirkel inlopen, hij heeft een eng masker op en een staf in zijn hand. Hij zegt het een en ander, wij verstaan het niet maar het volgende moment worden we uit elkaar gehaald en voorover op het bed gelegd, onze hoofden bij elkaar en onze handen vastgebonden aan die van elkaar. Ik zie de angst in Vera’s ogen en eerlijk is eerlijk, ze zal datzelfde bij mij ook wel zien. Onze handen hebben gelukkig ruimte genoeg dat we elkaars handen ook vast kunnen pakken. Opnieuw wordt er rondom ons gedanst en als ik even omkijk zie ik dat vrijwel elke jongen een stijve heeft. Nu slaat de schrik wel een beetje toe, waren het vanmiddag tien jongens, nu zijn het er zeker vijfentwintig of dertig.

Het volgende moment worden we besprenkeld met heerlijk geurende warme vloeistof en worden we door tientallen handen er helemaal mee ingesmeerd. Behalve dat het lekker ruikt begint onze huid hierdoor ook te tintelen, een vreemd maar lekker gevoel, een beetje zoals vanmiddag in het meertje. We worden beiden heerlijk gemasseerd door vele handen en ook al liggen we op ons buik, de voorkant wordt niet vergeten. We raken beiden al snel in een heerlijke roes waarin we ons helemaal overgeven aan wat we voelen. Het is heerlijk, alle begrip van tijd is verdwenen, ook de trouw die we elkaar beloofd hebben is niet meer belangrijk. Voor de tweede keer vandaag verlang ik ernaar dat die pikken mijn kont vullen en aan het gedraai van Vera te zien zij ook. Al snel blijkt dat vanavond niet alleen onze kontjes gevuld gaan worden, onze gezichten worden van elkaar gedraaid en beiden krijgen we een pik voor ons mond gehouden. Nog nooit heb ik een man gepijpt of daar de behoefte aan gehad maar nu neem ik hem zonder aarzeling in mijn mond en begin te zuigen, dieper en dieper tot hij echt niet verder kan. Het voelt heerlijk om zo’n ding in mijn mond te hebben en tegelijkertijd wordt ook mijn kont weer gevuld. Ik kan het kreunen niet meer tegenhouden en ook naast me hoor ik Vera kreunen. Hoogstwaarschijnlijk ondergaat zij dezelfde behandeling als ik. Geheel onverwacht voor mij wordt mijn mond volgespoten, ik heb nog nooit sperma geproefd en nu heb ik ineens een mond vol. De smaak valt niet tegen, ik snap niet dat vrouwen er soms zo moeilijk over doen. Een volgende neemt zijn plaats in en ik ga gewoon veder met pijpen. Mijn kontje wordt tussendoor ook volgespoten en ook daar wordt gewisseld. Zo gaat het een hele tijd door, uiteindelijk heb ik het zaad van zeker vijf jongens geslikt en hoeveel er in mijn kontje zijn klaargekomen weet ik niet eens meer. Zelf ben ik nog niet klaargekomen, mijn pik is keihard en ligt in een plasje van voorvocht. Vera en ik kijken elkaar aan en geven elkaar een tongzoen, een beetje vreemd omdat we nu een soort van ondersteboven zoenen. We worden losgemaakt en naast elkaar gelegd. Meteen schuift Vera naar me toe om mijn pik in haar kutje te voelen. Ik wil niets liever dus een paar tellen later zit ik met mijn pik diep in haar kutje. Voordat we het goed en wel doorhebben worden onze onderlijven zo vastgebonden, bewegen kan ik niet meer en dan komt er een jongen achter mij en achter Vera liggen die hun pik in onze kontjes duwen. Dit is wel een hele bizarre manier voor een dp, op ons zij liggend allebei geneukt wordend. Toch voelt het allemaal alleen maar goed, vreemd genoeg. De een na de ander vult ons met zijn zaad, Vera komt opnieuw ontelbare keren klaar en ik ook. Zeker twee, drie keer spuit ik me leeg in Vera zonder ook maar een vin te verroeren. Dan krijgen we eindelijk rust, we worden losgemaakt en mogen weer bij het vuur gaan zitten. Onze kontjes stromen gewoon leeg en niemand die erop let. De grote zwarte man komt weer in de kring staan en spreekt een paar woorden, die deze keer voor ons vertaald worden. Het komt erop neer dat dit een vruchtbaarheidsritueel was en dat Vera nu zeker zwanger zou zijn. Pil of geen pil. Ik geloof er niets van, ik zie het gewoon als een soort van gangbang waar wij het ‘slachtoffer’ van geworden zijn. Voordat we weggaan worden nog gewassen en gespoeld, afgedroogd en aangekleed, dan worden we begeleid naar onze lodge. Als we dan eindelijk weer alleen zijn en nog een wijntje nemen praten we nog even na. We weten dat dit de laatste keer geweest is van dit ritueel maar zijn er beiden van overtuigd dat Vera niet zwanger kan zijn. Een uurtje later gaan we lekker naar bed en kruipen tegen elkaar aan, lepeltje lepeltje, Ik voel mijn pik tussen haar billen liggen en vraag of ik haar nu ook nog een keer anaal mag nemen, Vera kreunt alleen maar wat en ik ga er van uit dat dat een ja betekent. Ik dring diep in haar kontje door en met mijn vingers bewerk ik haar klit. Ze komt hevig klaar en ik vul voor het eerst in onze relatie haar darmen met mijn zaad. Daarna vallen we in slaap, een hele diepe slaap waarin ik alles nog een keer beleef.

We worden wakker omdat de reisbegeleider op de deur klopt. Of we komen ontbijten want het snorkelen is vandaag. Vera en ik snappen er niets van, dat was toch pas op de derde dag?

Navraag leert dat we gewoon vierentwintig uur weggeweest zijn, een hele dag waar we ons niet van kunnen herinneren. We zijn compleet overdonderd door dit antwoord maar sluiten evengoed niet veel later aan bij de ontbijttafel. De meesten zijn al uitgegeten en wij zijn de laatsten die klaar zijn, meteen moeten we in de benen naar de boot, deze keer een wat grotere vissersboot. Zodra we aan boord zijn vaart hij uit, om het eiland heen naar wat koraalriffen. Hier krijgen we instructies over wat wel en niet mag, hoe te snorkelen en na een half uur gaan de eersten te water onder begeleiding van een van de locals aan boord. Er wordt gezwommen in groepjes en tegen de tijd dat wij aan de beurt zijn staat de zon hoog aan de hemel. Mijn speciaal hiervoor aangeschafte onderwatercamera doet het goed en ik maak de mooiste plaatjes, ook van Vera die samen met mij snorkelt. Het half uurtje snorkelen vliegt voorbij en dan moeten we weer aan boord. Nog twee groepjes na ons en dan is het tijd om terug te varen, speciaal voor ons is er een verlate lunch waar we allemaal ook wel aan toe zijn. De rest van de middag wandelen we wat door het dorpje waar we zitten. Vreemd genoeg kunnen we de compound waar we het ritueel ondergaan hebben niet meer vinden, alsof die van de aardbodem verdwenen is. Het is een leuk dorpje, je kunt zien dat de mensen arm zijn en niet gewend aan blanken, sommige kinderen beginnen zelfs te huilen als ze ons zien of kruipen weg, andere kinderen moeten even aan ons voelen. We laten het allemaal gebeuren en genieten van wat we zien, hier en daar maak ik voorzichtig een foto. Ik wil de mensen niet beledigen dus vraag soms eerst toestemming voordat ik een plaatje trek. Tijdens het diner, wat weer heerlijk is, vertellen we wat we allemaal hebben meegemaakt vandaag maar al snel komen de vragen over de dag dat we weg geweest zijn. We besluiten dat voor onszelf te houden en laten wat foto’s zien van de vulkaan. Vooral het jonge stelletje is erg geïnteresseerd en wil ook een motor huren om er te gaan kijken. Ik waarschuw ze dat het rijden hier niet makkelijk is en op dat paadje zelfs erg gevaarlijk.

Toch gaat hij niet veel later naar de verhuurder om een motor te regelen. Ik stel voor om dan maar samen te rijden wat ze graag aannemen. De avond is weer supergezellig, er gaat weer de nodige drank door maar de oudere heren gedragen zich vandaag een stuk beter, die hebben vast op hun kloten gekregen van hun vrouwen. Om half twaalf houden we het voor gezien en nemen we afscheid. Thuis kruipen we meteen lekker in bed om niet veel later in een diepe slaap te vallen.