"Ruud! Ben je er nog bij?"

Hij schrok en ging met een schok rechtop in zijn stoel zitten. Zijn klasgenoten keken allemaal naar hem en lachten om zijn bruuske beweging. Mevrouw Villiers, de lerares Frans, keek hem onderzoekend aan.

"Het lijkt mij dat je punten voor Frans goed kunt gebruiken", zei zij met haar charmante accent, "Dus je kunt maar beter een beetje opletten."

"Ja mevrouw", zei Ruud beleefd, maar hij wist dat het verspilde moeite zou zijn. Hij was er inderdaad met zijn gedachten niet bij dit schooljaar, en zou waarschijnlijk niet naar het volgende jaar gaan. Inderdaad, als hij voor Frans nog voldoende kon komen, dan zou hij het misschien net redden. Maar Ruuds gedachten waren heel ergens anders.

Ruud was een aardige, gemoedelijke jongen van zeventien jaar. Qua intelligentie kon hij het vwo op zijn sloffen halen, als hij er maar enige moeite voor zou doen. Hij was groot, en voor zijn leeftijd ook nog vrij breed, een puber in een mannenlichaam. Maar een puber met zeer actieve hormonen.

Hij wist zelf niet meer precies wanneer en hoe het was begonnen. Vorig jaar had hij volstrekt nog geen belangstelling voor vrouwen en sex gehad. Maar na de vorige zomervakantie leek alles anders. Opeens kon hij zich nergens meer op concentreren als op de andere sexe, en op zijn verlangen naar sex. Hij was nog maagd maar zijn grootste wens was om dat zo spoedig mogelijk niet meer te zijn. En zo zat hij avond aan avond achter zijn laptop op zijn kamer, maar niet om zijn huiswerk te doen, maar bijna alleen maar om porno te bekijken.

Ruud wist zelf wel dat dit waarschijnlijk niet normaal was. Hij wist dat pubers een onrustige tijd kunnen hebben wanneer hun seksualiteit ontwaakt, maar was er niet ten onrechte van overtuigd dat hij een extreem geval was. Zijn slaap leed eronder, zijn concentratie en zijn focus op zijn studie. Helaas wist hij niet hoe hij uit zijn impasse kon komen, en was te gegeneerd om er met wie dan ook over te praten.

Behalve slaapgebrek en slechte studieresultaten leidde zijn toestand ook nog tot genante situaties. Te pas en te onpas kreeg hij een erectie. Gezien zijn grootte, ook die van zijn penis, was die moeilijk over het hoofd te zien. In een strakke broek betekende een erectie dat zijn geslacht spontaan ruimte zocht in een van zijn broekspijpen, in een loszittende broek werd juist een enorme bult zichtbaar. Beide opties waren eigenlijk even erg, en er was soms niets voor nodig. Een vrouw die bukte in de supermarkt om iets van een lager schap te pakken. Een dame op straat, op hoge hakken met een rok aan. Een decolleté dat net iets van de plooi tussen de borsten liet zien. Iedere keer weer stond Ruud verlegen met zijn handen slungelig voor zijn kruis gevouwen, om te proberen te verbergen wat daar gebeurde.

Helaas voor hem was hij ook nog eens erg verlegen met meisjes. Eerder dit jaar had hij eens gezoend met een meisje in de fietsenkelder onder de school, maar toen hij zijn enorme erectie voelde had hij het gauw afgekapt. Hij was bang om haar af te schrikken. Zij had het als een typische jongensstreek beschouwd: even zoenen en verder niks, en had hem verder links laten liggen.

"Misschien is het goed als jij straks na school even bij me komt, in dit lokaal", zei mevrouw Villiers. Ze bedoelde het niet als een vrijblijvende uitnodiging, en Ruud knikte gedwee. Ook dat nog.

Zo stond hij om vier uur die middag bij het lokaal. Toen de laatste les tien minuten later uitging, stond mevrouw Villiers in de deuropening en wenkte hem naar binnen.

"Vertel eens Ruud. Vorig jaar ging het zo goed met jou, in alle vakken, en nu zo slecht. Wat is er gebeurd?"

Hij haalde zijn schouders op, en glimlachte verontschuldigend.

"Ik weet het niet", zei hij en schaamde zich tegelijkertijd. Hij kon haar niet de waarheid vertellen.

Ze probeerde nog even en kwam tot de conclusie dat ze niet tot de oorzaak van het probleem zou komen. Maar ze was vastbesloten tot een oplossing te komen. Ruud was tot vorig jaar een prima leerling geweest, en er was iets in hem waardoor ze zich bij hem betrokken voelde. Ze zou net niet zomaar opgeven. Zo besloot ze door Ruud voor te stellen, voortaan iedere dag een uurtje bijles te volgen. En Ruud kon het niet over zijn hart verkrijgen om zijn favoriete lerares teleur te stellen.

Enkele weken later sprak mevrouw Villiers toevallig met een collega over Ruud. "Hij moet wel heel graag willen", zei de wiskundeleraar, "Of hij is gewoon gek op jou, Annette."

"Hoezo?", vroeg ze argeloos.

"De jongen zit drie keer per week een lesuur of meer te wachten tot jij hem bijles geeft. Hij ziet zijn klasgenoten allemaal lekker naar huis gaan. Ik zie hem dan steevast in de kantine, wachtend tot jouw lessen afgelopen zijn."

"Dat meen je niet", antwoordde ze verbouwereerd. Ze had er nooit over nagedacht dat Ruuds lesagenda misschien helemaal niet aansloot bij haar eigen schema. Arme knul, waarom had hij niets gezegd?

Die middag stond ze in het lokaal op hem te wachten. Ze had, na de opmerking van haar collega, het rooster van Ruuds groep erop nageslagen. Hij was om half drie klaar met zijn reguliere lessen geweest, het was nu tien voor vier. Ze zag hem door de ramen naar de gang aankomen.

Wat was het toch een aardige jongen. En met zo'n volwassen uitstraling, maar tegelijk een wat dromerig type. Zoals hij daar nu ook liep, zijn hoofd als altijd licht naar beneden gebogen, alsof hij constant liep na te denken. Als ze toch twintig jaar jonger was... Ze schrok op uit haar eigen gedachte. Nee! Wat een onzin! Zo had ze nog nooit over een leerling gedacht, en ze zou haar professionaliteit niet door zo'n gedachte laten bedreigen.

"Goedemiddag mevrouw", zei Ruud beleefd. Hij vond het hartstikke lief van zijn lerares, dat ze een paar keer per week extra tijd voor hem reserveerde. Hij voelde zich extra schuldig, dat hij 's avonds thuis vrijwel niets meer aan schoolwerk deed, zich voornamelijk bij internetporno zat af te trekken, maar dat mevrouw Villiers er min of meer voor zorgde dat hij dit jaar zou overgaan. Als dat ten minste nog zou lukken.

"We gaan gauw beginnen Ruud. Waar waren we gebleven?" En ze ging zoals altijd vlak naast de jongen zitten om met hem mee te kijken in het boek. Ze kon niet vermoeden wat voor effect dit telkens weer op Ruud had. Haar truitjes, vaak met een redelijk diepe V-hals, waren van afstand keurig. Maar de lange Ruud, die ook zittend bijna een kop boven haar uitstak, kreeg van zijn gezichtspunt een veel te diepe inkijk tussen haar borsten. En al zaten die in een keurige BH, voor hem was dat uitzicht al voldoende om zijn pik weer hard te voelen worden. Zeker met de vage lucht van een parfum dat hij heerlijk vond ruiken, en haar blik die regelmatig diep in zijn ogen keek.

Annette Villiers had geen idee wat de oorzaak was van het eeuwige geschuifel van haar student op zijn stoel. Zij dacht hooguit dat hij misschien wat nerveus was, met het vooruitzicht van een mogelijk niet-geslaagd jaar.

"Ok, genoeg voor vandaag", zei ze na een uur, "Maar dit was wel de laatste keer." Ruud keek haar verbaasd, en wat teleurgesteld aan. Niet alleen zou zijn kans om nog te slagen hiermee kleiner worden, hij vond de uurtjes met mevrouw Villiers stiekem maar wat gezellig. Ze was echt een lief mens, leuk om mee om te gaan, en vol humor. Daarvoor nam hij het regelmatig optredende ongemak graag voor lief. Ze schoot in de lach toen ze Ruuds blik zag. "Op deze tijd, bedoel ik. Waarom heb je mij niet gezegd dat je lessen eerder afgelopen zijn, en ik jou dus steeds laat wachten?"

Ruud had er niet eens bij nagedacht. Hij vond dat een prijs die hij er maar voor moest overhebben, zeker gezien de moeite die zijn lerares er al in stak. En dat vertelde hij haar ronduit. "Ik vind het reusachtig lief van u, dat u extra tijd in mij steekt", zei hij en keek haar recht in haar ogen.

Ze voelde een lichte rilling door haar lichaam gaan, en stond zichzelf even toe te genieten van de ogen van deze jonge man, die haar zo oprecht en warm aankeek. Ze vermande zich echter snel weer. Ze kon zijn moeder zijn, wat haalde ze zich in haar hoofd? Vanmiddag had ze een alternatief bedacht om Ruud geen onnodige wachttijd meer te laten doorbrengen. Misschien was het nu niet meer zo verstandig om dit ten uitvoer te brengen.

Ze kon een lichte opwinding niet onderdrukken toen ze haar voorstel deed. "Het zou een stuk handiger zijn voor ons allebei, om deze lessen niet meer hier op school te doen", zei ze, en ging verder: "Je woont niet ver van mijn huis. Waarom kom je niet 's avonds een uurtje langs bij mij, na het diner, dan doen we daar onze les. Je hoeft dan niet meer hier te wachten."

Haar hart leek iets harder te bonzen dan normaal toen ze zijn reactie afwachtte. Ruud keek haar verrast aan, dit voorstel had hij niet verwacht. Het leek wel logisch, en het zou hem ook wat afleiding geven, beter dan alleen maar met porno bezig te zijn. Hij accepteerde het voorstel dus enthousiast.

"Mooi", zei mevrouw Villiers, "Overmorgen dan. Om acht uur bij mij thuis." En ze voelde zelf dat ze licht bloosde. Als de jongen er maar niets van merkte...

Twee dagen later stond Ruud om acht uur 's avonds bij de woning van zijn lerares en belde aan. Na een minuut ging de voordeur open, en hij zag haar in de deuropening staan. Met half open mond staarde hij naar haar en hield toen noodgedwongen zijn tas voor zijn kruis. Hij werd alweer stijf. Hij kende zijn lerares Frans alleen zoals ze op school verscheen, in keurige kleding, die voldoende bedekte. Knielange rokken, truitjes met een bescheiden decolleté, hooggesloten blouses, schoenen met lage hakken, vooral bedoeld om er een hele dag comfortabel op te kunnen staan en lopen.

Maar hier stond een andere vrouw voor hem. Een vrouw met opgestoken haar, wat de delicate lijnen van haar gezicht extra goed deed uitkomen. Een strak jurkje van dunne stof, waarin haar contouren perfect benadrukt werden, niet in de laatste plaats omdat haar benen er grotendeels door onbedekt bleven. Lange, slanke benen, in hooggehakte muiltjes.

Annette merkte dat ze door haar student bekeken werd, nee, gekeurd werd zelfs, en genoot er even van. Maar al gauw nam haar verantwoordelijkheidsgevoel weer de overhand, en kordaat zei ze: "Kom binnen Ruud, blijf daar niet zo staan." Ze liet hem binnen in een smaakvol ingerichte huiskamer, waar ook een kleine eettafel stond. Ze wees hem zijn stoel, haalde wat te drinken voor hen beiden, en ging vlak naast hem zitten. Onwillekeurig keek ze even naar beneden en dacht met een schok een bult in Ruuds broek te zien. Gauw concentreerde ze zich op de les van vandaag en al gauw waren ze met hun bijles bezig.

Maar onwillekeurig ging haar blik af en toe ongemerkt even naar Ruuds kruis. Deze knul was wel zeer ruim bemeten, of voortdurend opgewonden, dacht ze bij zichzelf en merkte dat het idee, dat zij daar de aanleiding voor kon zijn, haar niet onberoerd liet. Maar weer riep ze zichzelf tot de orde en ging door met de les.

Ruud had ondertussen de grootste moeite om zich op zijn werk te concentreren. Hij voelde zijn niet aflatende erectie maar al te duidelijk. Hoezeer hij ook probeerde aan de Franse les te denken, de aanblik van zijn lerares, haar geur, haar warme adem in zijn gezicht als ze dichterbij kwam om iets te verklaren of uit te leggen, dat alles maakte hem alleen maar meer opgewonden. Fout op fout maakte hij in de vertaling die voor hem lag.

"Non, non", zei mevrouw Villiers ongeduldig, "Wat is er toch met je aan de hand, jongen? Vorig jaar zo goed, zo nauwkeurig, en nu... Nu maak je fout op fout, alsof je er met je gedachten helemaal niet bij bent. Hoe komt dat toch?"

Ruud keek haar schuldbewust aan, een licht wanhopige blik in zijn ogen. Hij wilde haar per sé niet teleurstellen, maar hij kon haar toch ook niet de waarheid vertellen? "Ik weet het niet zo...", protesteerde hij zwakjes.

Ze waren beiden nu enigszins weggeschoven van de tafel, en Annette had een vrij zicht op zijn kruis. De bolling in zijn broek kon haar moeilijk ontgaan. En toen kreeg ze plotseling een idee, en zei: "Leid ik je soms af?"

Aan zijn blik kon ze zien dat ze in de roos had geschoten. Ruud keek haar met een rood hoofd aan, beschaamd, sprong op, griste zijn boek van tafel en rende de kamer uit voordat zij maar iets verder had kunnen zeggen. Ze hoorde de voordeur met een klap dichtvallen.

Annette kon het niet geloven. Deze jongen werd opgewonden van háár! Ze was zich heus wel bewust dat ze een aantrekkelijke verschijning kon zijn maar had nooit kunnen geloven dat een jonge knul, jong genoeg om haar zoon te zijn, daarvan opgewonden zou kunnen raken. Ze was vol ongeloof... Maar ook geprikkeld, gevleid, en zelfs een beetje opgewonden.

Die avond waren twee mensen, ieder voor zich, de liefde met elkaar aan het bedrijven. Want toen Ruud thuiskwam, opende hij niet zoals gebruikelijk zijn laptop. Hij ging naakt op zijn bed liggen, en dacht aan mevrouw Villiers. Aan haar lange benen, haar prachtige borsten, haar heerlijke geur. Hij stelde zich voor dat hij haar betastte, haar met zijn handen en zijn mond over haar hele lijf liefkoosde. Hij zag voor zich hoe hij haar borsten in zijn handen mocht nemen, spelen met haar tepels, terwijl zij alsmaar verlangender naar hem keek en tegen hem praatte. Hoe hij eindelijk haar kutje zou likken, zou vingeren en haar al tot een eerste hoogtepunt brengen voordat hij zijn erectie diep in haar schoof. Ruud fantaseerde hoe zij hem dicht tegen haar aan zou trekken, terwijl hij met zijn heupbewegingen haar kutje volop in vervoering zou brengen, om ten slotte, tegelijk met haar, zijn hoogtepunt te beleven en zijn zaad diep in haar natte grotje te spuiten.

Kreunend kwam hij klaar, het beeld van zijn lieve lerares nog voor zich.

En Annette zat op haar bank, na te denken over Ruud. Hoe ze gezien had dat hij telkens opgewonden leek, hoe hij gereageerd had. Ze wilde zó graag professioneel blijven, er verder niet aandenken... Maar ze was ook maar een vrouw alleen. En zolang ze in de privacy van haar eigen huis fantaseerde...

Zij stelde zich voor dat ze met haar handen door Ruuds haar zou woelen, terwijl hij zijn gezicht in haar buik drukte. Hoe hij haar jurkje langzaam maar zeker over haar schouders zou laten glijden, naar beneden over haar heupen. Hoe hij met een besliste beweging haar BH zou losmaken, en haar slipje over haar billen zou trekken. Zij zou hem vervolgens uitkleden, en zijn enorme penis in haar mond nemen, om hem al zuigend en trekkend tot een hoogtepunt te brengen. Hoe hij haar zou likken, haar tot een ongekend orgasme te brengen om haar dan ruw te nemen, zijn penis in haar kutje, hard en diep.

Annette greep haar kleren bij elkaar die ze tijdens het vingeren een voor een had uitgegooid, en ging naar boven, naar haar slaapkamer. Alleen. Ze voelde met spijt haar natte kutje, dat ze weer eens zelf had moeten bevredigen, en gleed tussen de lakens, om met het beeld van Ruud in slaap te vallen.

Ruud was met een zwaar gemoed naar school gegaan, die volgende dag. Hij had Frans vandaag, het derde uur, en zou haar dus weer zien. Hoe zou ze reageren? Wat zou ze zeggen? In tegenstelling tot meestal vlogen de eerste twee lessen voorbij. Met lood in zijn schoenen liep Ruud achter zijn klasgenoten aan naar het lokaal van mevrouw Villiers.

Annette had het er minstens even moeilijk mee. Ze was op het spoor van Ruuds problemen, dat voelde ze, maar kon tegelijk ook de óórzaak van het probleem zijn. Het was iets intiems, iets sexueels, dat wist ze inmiddels. Iets dat ze moeilijk met een jonge knul zou kunnen bespreken. Stel dat het ooit uitkwam, dat er iets... Ja, wat eigenlijk? Er was nog niets onzedelijks gebeurd. Ze kleurde en voelde een rilling. 'Nog' niets, had ze bij zichzelf gedacht. Als ze heel eerlijk was, voelde ze meer dan juist was voor de verlegen, mannelijke Ruud. Ze voelde hoe haar tepels hard werden, en sloeg in stil protest tegen zichzelf haar armen over elkaar. Hoe nu verder?

"Goedemorgen allemaal", begroette de lerares haar binnenkomende klas. Tersluiks keek ze naar de laatste die het lokaal binnenkwam, als altijd met zijn hoofd licht naar beneden gebogen. Maar op exact hetzelfde moment gluurde hij tussen zijn oogleden door naar haar. Hun blikken vingen elkaar, een fractie van een tel, en beiden voelden ze hun hart even harder bonzen.

De les verliep verder als altijd, maar wat Ruud vreesde gebeurde ook. Mevrouw Villiers gaf het huiswerk op en vervolgde dan: "Tot volgende les, vergeet niet het aankomende proefwerk. En Ruud, kun jij nog even blijven alsjeblieft?" Hij kromp ineen onder de onderzoekende blikken van zijn klasgenoten, en knikte bijna onmerkbaar.

"Over twee weken is het proefwerk", zei ze tegen Ruud toen ze alleen waren, "We hebben niet zoveel tijd meer om je voor te bereiden. Ik denk dat je vanavond maar weer bij mij thuis moet komen, dan kunnen we misschien nog een inhaalslag maken, d'accord?" Ruud luisterde met bonzend hart, nu al bang dat er weer hetzelfde zou gebeuren als gisteren. Hij durfde er niet over te beginnen.

Ruud wist niet dat zijn lerares net zo gespannen was als hij. Bereid om hem te helpen, nieuwsgierig naar wat hem dwars zat, en tegelijk met schuldgevoel over haar heimelijke gevoelens voor hem brachten haar in een staat van verwarring en opwinding.

Die avond belde hij dus met een zwaar gemoed aan. De deur zwaaide open en gespannen keek Ruud naar zijn lerares. Ze had zich bewust heel decent aangekleed, met een hooggesloten blouse en een spijkerboek. Maar de spanning was hem al teveel geworden, alleen al het idee dat ze mogelijk weer zoiets sexy aan zou hebben, het idee dat ze erachter zou komen dat hij bijna voortdurend geil was... Ruud liep alweer met een harde penis.

Tot zijn verrassing ging ze hem niet voor naar de tafel, maar naar de bank, en bood hem wat te drinken aan. Hij liet zich in de comfortabele bank vallen en hield meteen zijn tasje met boeken op schoot. Toen ze terugkwam met de drankjes ging ze naast hem zitten. "Ik wil eerst graag even met je praten", zei ze, "Ik zou graag willen dat je me in vertrouwen neemt over wat er zich afspeelt. Ik wéét dat er iets aan de hand is, want ik herken je niet terug vergeleken met vorig jaar."

Ruud keek haar aan maar zei niets. Hij voelde alleen zijn kloppende pik in zijn broek, zo stijf dat het gewoon zeer deed. Eigenlijk wilde hij maar wat graag met iemand over zijn probleem praten. "Kom op Ruud, ik wil jou graag helpen om alsnog over te gaan maar dat kan alleen als je me in vertrouwen neemt."

Eindelijk brak er iets in hem, en hij schoof zijn tas van zijn schoot. Hij keek naar de bolling in zijn broek en zei: "Dát is mijn probleem, mevrouw. Niet dat ik nu... eh... even in deze staat ben, maar dat dat bijna de hele tijd zo is. Ik word er gek van, het doet pijn, ik kan bijna aan niets anders denken. Zodra ik thuis kom moet ik er eh... wat aan doen, en een uur later alweer. Ik word er mee wakker en ga ermee naar bed. Dat gaat nu al een paar maanden zo, ik weet ook niet waarom. Het is net alsof ik iedere dag teveel Viagra slik!"

Zijn hart klopte in zijn keel. Maandenlange frustratie, en het opkroppen van zijn probleem kwamen nu los. Tranen stonden in zijn ogen, omlijst door een wanhopige blik.

Hier had Annette ook niet op gerekend. Nu kwam het op haar aan om iets verstandigs te zeggen, maar hoewel ze naarstig zocht naar troostende woorden, kwam er niets in haar op. "Och jongen", zei ze en legde een arm om hem heen, "Dat moet heel vervelend zijn. Heb je er met iemand over gepraat? Met een dokter? Of met je vriendin?"

Ruud schudde zijn hoofd. Annette bleef als gehypnotiseerd naar de keiharde bobbel in zijn spijkerboek kijken. Ze kon zich alleen maar voorstellen hoe fors deze jongen geschapen moest zijn. Ze voelde haar tepels iets harder worden, en voelde een warm gevoel in haar kruis. "Heb je nu pijn?", vroeg ze, haar opwinding proberend te beheersen. Ruud knikte. Ze aarzelde, maar voelde behalve opkomende geilheid ook medelijden. "Misschien kun je beter... eh...", begon ze, en zette toen door: "Misschien is het beter als je je broek los doet, dat de spanning eraf is."

Ruud keek haar verbouwereerd aan. Natuurlijk, dat was thuis het eerste dat hij deed: spijkerbroek uit en joggingbroek aan. Dat verlichtte het ongemak in ieder geval van zijn enorme stijfheid die door de dikke stof bekneld werd. Maar hij kon toch niet hier... "Toe maar", zei zij aanmoedigend, "Hoe kun je je concentreren als je pijn hebt? We zijn hier onder ons, niemand zal dit ooit te weten komen." Ruud knikte licht, en maakte zijn riem los, de knoop en de rist van zijn broek. Als vanzelf kwam zijn erectie naar buiten, bedekt door de strakke stof van zijn shorts.

Alleen was hij vergeten dat hij een van zijn nieuwe onderbroeken aanhad, waar een gulp in zat die slechts door twee elkaar overlappende stroken stof bestond. En zo groot was de spanning dat die stroken spontaan de ruimte openlieten waardoor zijn harde lul de vrijheid kreeg waar hij zo naar snakte. En in een luttele seconde stond zijn erectie onbedekt recht overeind.

Annette hapte naar adem. Zo'n enorme pik had ze in haar leven nog niet gezien, terwijl ze toch voldoende ervaring had gekregen in de loop der jaren. Ze was dan wel vrijgezel, maar zeker geen maagd meer. Ze schatte dat er nog lengte over zou zijn als ze deze met haar beide handen vanaf de basis van zijn schacht zou beetpakken. En de dikte... Die gigantische glimmende eikel die spontaan blootlag... Zonder dat ze het zelf merkte likte ze haar lippen, kijkend naar de opgezwollen aderen langs deze enorme erectie.

En zo zaten beiden roerloos en sprakeloos naar Ruuds gezwollen pik te kijken. Hij met een hartslag die sneller ging dan hij zich kon herinneren, van pure schrik en schaamte, en zij met hetzelfde euvel, maar dan van verrassing en toenemende geilheid. "Wow", bracht ze uit, na wat een eeuwigheid leek, "Ik begrijp dat dat oncomfortabel is..."

Maar dan vergat ze alles. Ze vergat dat ze een stuk ouder was dan hij, dat ze als lerares alles kon verliezen, dat ze een reputatie had hoog te houden. Ze had nog maar één ding in gedachten, en kon niet anders dan gehoorzamen aan haar oerdrift. Voordat Ruud begreep wat er aan de hand was, greep zij zijn erectie, en begon langzaam op en neer te gaan met haar hand. Dan bracht ze haar andere hand erbij, en constateerde dat ze zelfs met beide handen inderdaad niet zijn hele lengte kon omvatten. Ze boog voorover en ging met haar tong over zijn eikel, over zijn pisgaatje, terwijl ze hem met twee handen aftrok.

Hij zat met ingehouden adem verbijsterd te kijken naar wat zijn lerares deed. Hij wilde protesteren, maar genoot teveel om maar iets te kunnen uitbrengen. Na alle spanning voelde dit zó ontspannend, voelde het zó lekker, dat hij besloot om er maar gewoon van te genieten. Hij voelde hoe haar lippen zich nu om zijn eikel sloten, en zo ver mogelijk over zijn harde pik gleden. Ze kwam verbazingwekkend ver toen hij voelde dat zijn eikel in haar keelgat zat. Met een slurpend geluid ging haar mond weer omhoog over zijn lul.

Ruud durfde zelf niets te doen, anders dan een zachte hand op haar rug te leggen, en zacht te strelen. Hij was bang dat ze tot haar positieven zou komen en het hele feest abrupt tot een einde zou komen. Maar zij was veel te veel gericht op zijn lul, op het gevoel dat het haar gaf om hem te kunnen verlichten, om deze heerlijke neukstaaf in haar hele mond te voelen. Ze voelde dat haar kutje kletsnat werd, haar tepels stonden stijf overeind in haar BH.

Het duurde niet lang voordat hij voelde dat hij aan zijn hoogtepunt ging komen, en om haar te waarschuwen kreunde hij wat nadrukkelijker. Het pulserende gevoel in zijn ballen, het spontane samentrekken van zijn billen... "Oh ja... Het komt...", zei hij nu en verwachtte dat zij haar mond nu snel zou verwijderen. Maar het tegendeel gebeurde, ze ging nog intenser met haar tong over de rand van zijn eikel, zoog nog wat harder, en toen hij klaarkwam proefde ze zijn zoete zaad gretig in haar mond, en slikte zoveel mogelijk door. Het kwam zo snel, zo hard, dat er nog wat uit haar mondhoeken langs haar lippen kwam.

Zonder iets te zeggen stond ze op en ging de kamer uit. Ruud keek verbaasd naar zijn lul, die nog nat van haar speeksel en zijn zaad in rap tempo slapper werd, en zich weer op de stof van zijn shorts neervleide. Dan kleedde hij zich gauw aan.

Mevrouw Villiers kwam de kamer weer in. "Bon", zei ze alsof er niets gebeurd was, "Waar waren we gebleven met de les?"