Het was in een oud gemeentehuis van een paar dorpjes verderop, dat ik met vertrouwen binnenstapte op zoek naar mijn vriendin. Maar eenmaal binnen werd ik toch even overvallen door de uitstraling van alles en iedereen hier. Ban buiten zag het er wat oud uit. Mooi hoor, maar wel wat ouderwets. Maar binnen was alles strak. En druk ook met mensen. Ik stond dan ook even stil en keek radeloos om me heen, op zoek naar een clou die mij zou wijzen in de goeie richting op. Die clou vond ik in de woorden van twee dames die aan een bureau zaten en die mij vroegen of ze me konden helpen. Op het ene bordje stond ‘’Stella’’, en op de andere ‘’Stagiair’’. Dat was al meteen duidelijk dus. Een wat oudere dame met opgestoken haar keek me wat ongeduldig aan nadat ik dichterbij was gekomen maar nog niet gesproken had. ,,Uhmmm… Ali?’’ zei ik toen, wat me waarschijnlijk deed doen lijken als een imbeciel… Maar de stagiair moest erom lachen terwijl de oudere dame er alleen om kon zuchten. ,,Nog een bewonderaar…’’ zuchtte ze door met een knipoog, wat me deed gniffelen en ze wees me de trap op. ,,Derde deur links.’’ Ik volgde haar vinger een grote houten trap op in het midden van de zaal beneden en knikte. ,,Denzel, niet?’’ Vroeg ze me toen. En ik knikte weer. ,,dan is het goed.’’ Ze keek me al niet meer aan, maar leek haar stagiair aan de hand te nemen in een document of iets… Ik was een beetje van m’n rots gevallen, maar zag nog wel weer die stagiair lachen. Naar mij. En zoals dat dan gaat, onthield ik dat maar al te goed. Ze oogde jong, maar ook knap… maakt niet uit wat er aan de hand is, of wat er gaat gebeuren. Als de wereld in brand staat, zal ik zelfs dan een oog uit houden meiden die mooi genoeg zijn om de laatste dag op aarde mee door te brengen. Misschien is dat wel een correcte definitie van de term ‘Godin’ nu ik er even over na dacht, terwijl ik de trap al op liep. Verder ook niet boeiend. ,,Derde deur links…’’ mompelde ik stil in mezelf, en zag van een afstandje iemand net die deur inlopen. Een vrouw. Op het eerste ogenblik ook weer een schoonheid. Liepen wel meer mooie mensen hier rond, had ik al gezien. Het deed het idee wat ik had over een advocatenkantoor, met snelle, hippe en mooie mensen, bekrachtigen. Al wist ik na vandaag nog niet veel beter. De mannen allemaal in pak, en de dames allemaal in een pakje. Maar goed, ik klopte aan, en werd verder geroepen door een bekende stem. Alleen al het horen van haar stem luchtte op. Ik was toch gaan twijfelen of ik haar wel moest lastig vallen op haar werk. Maar toen ik binnenstapte lachte ze me meteen tegemoet. Ze zat achter haar bureau, een kantoor wat overig heel statig oogde, met veel eikenhout en zo, en de andere dame zat op de rand van het bureau en speelde me ook gelijk een vriendelijke lach toe. ,,Schatje, wat doe jij nu hier?’’ vroeg ze daarna opgetogen verrast. ,,’’Schatje”?’’ klonk er verbaast vanaf de rand daarna. En toen ontdekte ik iets, wat ik liever niet geweten had. In ieder geval nog niet. Niet op deze manier. ,,Dit is Denzel… Heb ik je toch over verteld.’’ Aarzelde Ali toen meteen. ,,Dacht dat je dat na een paar weken had beëindigd…’’ Klonk er gelijk weer arrogant van de rand, wat mij deed doen schrikken en verbazen. Het idee alleen al dat ze het met mij zou eindigen verscheurde me. Ik keek Ali dan ook verward aan, en vroeg op die manier om verdere uitleg. ,,Ik spreek je zo wel.’’ Zei ze eerst tegen haar collega, denk ik dan, en die liet ons achter, waarbij ze me nog een arrogante glimlach toespeelde. Wat was hier aan de hand???

,,Wat is hier aan de hand?’’ vroeg ik haar als eerste, maar ze gebaarde me al rustig te blijven en even te gaan zitten. Ze wees naar de hoek waar twee prachtige en super comfortabele stoelen stonden, en ik nam plaats. Rustig als ik was. ,,Je gaat waarschijnlijk boos op me worden.’’ Sprak ze zich toen eerst voorzichtig uit. Ik slikte en knikte, en wachtte. ,,Dat was Josephine. Een vriendin van mij.’’ Zei ze toen. ,,Okay…’’ Zei ik alleen nadat het daarna stil bleef. En ze zuchtte toen even diep en moedeloos, en kwam toen met het verhaal, waar ik inderdaad een beetje kwaad om werd. ,,Alleen Peter weet dat ik met jou een relatie heb. De rest van mijn vrienden denkt dat jij een scharreltje was voor even…’’ begon ze toen. Ik keek haar wat teleurgesteld aan, maar hoorde haar geduldig aan. Ali was geweldig en fantastisch. Ze had hier vast een goede reden voor. ,,Na het hockeyfeest waren we een keertje uit gegaan… en met dat filmpje van Sharon toen… Ik had gewoon een hoop uit te leggen. Ik bedoel… je bent niet zoals ons. Dat vonden ze al raar. En dus schaamde ik me daarna heel erg voor alles… voor jou.’’ En ze keek me al niet meer aan. Ik wreef even met m’n hand over m’n gezicht en probeerde het me allemaal terug te halen. Op dat hockeyfeestje, waar ze de meeste van haar vrienden van kende, had ze me aan niemand voorgesteld. Nu waren we met haar zusjes als groepje, en vond ik dat niet eens zo heel raar. Nu wel natuurlijk, met deze nieuwe informatie. Ze had gezegd dat ze ‘ruzie’ had met haar vrienden. Ook op het werk. Maar als die vrouw van zojuist zowel een collega als een vriendin was, dan verklaarde dat ook opeens een hoop… ,,Nou, je hebt gelijk. Ik ben niet zoals jullie.’’ En ik stond op na mijn uiterst rustige woorden, en zette het op een wandel. Ze verhinderde echter mijn doorgang al snel, en smeekte me meteen al om weer te gaan zitten. Heel wanhopig klonk ze opeens. En dat haalde me eigenlijk direct over. Want zo kende ik haar helemaal niet. ,,Dus je schaamt je voor mij?’’ vroeg ik haar nog eens duidelijk nadat ik weer was gaan zitten. Ze gaf geen antwoord. Net meteen. Ik zuchtte en wilde weer opstaan. Ik had hier niet zo’n zin in. Elke keer was er weer iets vergelijkbaars aan de hand waaruit bleek dat ik bij lange na niet paste bij Ali en haar lifestyle. Ik wist nu wel. Ik was niet slim, niet rijk, en stelde dus niets voor in haar wereldje. Jammer, maar waar. ,,Niet voor jou, maar voor mezelf. Voor ons… met Manon en zo… en god, m’n zusjes…’’ jammerde ze toen. ,,Hoe leg je zoiets in hemelsnaam uit?’’ vroeg ze me toen met ernst in haar stem en ogen. Ik haalde m’n schouders op. ,,Denk je dat ik iedereen vertel dat ik twee vriendinnen heb die het goed vinden dat ik alles neuk wat los en vast zit?!’’ zei ik haar toen te fel. Ik kon me altijd maar moeilijk beheersen op dit soort momenten en hoopte maar dat niemand me gehoord had. ,,Nou dan snap je toch wat ik bedoel…’’ zei ze toen lief en zacht, waarbij ze haar hand op m’n knie plaatste. ,,Ik kan toch moeilijk eerlijk zijn tegen m’n vrienden?’’ en daar had ze wel een punt. ,,Had je niet kunnen zeggen dat jij en ik vriendje en vriendinnetje zijn? En dat Manon gewoon iemand is die even bij ons inwoont?’’ vroeg ik haar toen net zo rustig. Maar ze schudde al. ,,Reputatie is alles Denzel.’’ Legde ze me toen uit. Wat ik jammer vond om te horen, maar wat ik haar niet kon tegenspreken. ,,Dus wat zeg je straks tegen haar dan? Die moet je vast nog wat gaan uitleggen…’’ en ze knikte. ,,Peter was coulant.’’ Zei ze me toen. ,,Die heb ik niet over Manon en ons verteld, maar aangezien ik wist dat hij bij ons thuis zou komen, heb ik hem verteld dat wij nog een stel zijn. En dat begreep hij zowaar. En hij wilde het zelfs geheim houden voor de rest. Dus misschien wil Josephine dat ook wel.’’ Ging ze aarzelend door. Ten eerste: ik vertrouw die Peter niet. Hoef ik geen reden voor te hebben verder, vond ik zo. Ten tweede: loog ze dus nog steeds over de hele situatie. Wat ik deels wel kon begrijpen, maar ik wilde dat ze dat mij gewoon verteld had…

,,En er is nog een reden waarom ik ze niet meer over je verteld heb.’’ Zei ze me nog, wat me deed doen opkijken met verbazing en nieuwsgierigheid. ,,Of eigenlijk… een reden waarom ik jou niet over hun verteld heb.’’ Ging ze toen wat duidelijker door.


,,De meesten zijn stelletjes. Dat was ik ook met m’n ex. Een hecht groep zo. Maar… en ik zag je zojuist al kijken…’’ en toen bleef het stil. ,,Bang dat ik achter hun aan zou gaan?’’ vroeg ik haar toen maar gelijk, waarop ze meteen knikte, wat me verbaasde. ,,Kom op zeg, ik heb jou toch.’’ Lachte ik. ,,Vond je haar niet lekker dan?’’ vroeg ze me toen als een onzeker tienermeisje. Ik knikte meteen. ,,Jij niet dan?’’ vroeg ik haar gelijk sluiks door, waarop zij meteen knikte. En dat was het probleem dus ook een beetje. ,,Ik wil niets verstoren. Ze zijn al moeilijk zat zonder dat ik eerlijk ben. Ik weet gewoon dat je van de meiden een harde zou krijgen. En dat zou ik dan nog leuk vinden ook. Maar niet iedereen is als ons. Zeker hun niet.’’ Ging ze verder. Ik wist niet of dit de echte reden was, maar het klonk in ieder geval wel spannend al zo. En er zat ook wel iets in. Als Ali echt zo’n fetisj zou hebben, waar Manon het over had, snapte ik haar zorgen wel, waar ik juist mogelijkheden zou zien. Maar dat deed ik nu niet hoor. Ik waardeerde het nu wel, dat ze het geheim gehouden had. Ik geloofde haar dan ook, en respecteerde haar. ,,Wil je dat ik meespeel dan?’’ vroeg ik haar nog voorzichtig aan het einde toen alles leek te bezinken. Maar ze schudde met haar hoofd. ,,Ik zal eerlijk zijn tegen Josephine, en daarna tegen de rest. Je bent mijn vriendje, en daar ben ik heel blij mee. En wat de rest denk over jou, moet ik gewoon links laten liggen. En ik ga het hier ook over hebben met Manon, denk ik. Dat zij het in ieder geval weet en ik niet weer dezelfde fout maak, met dat zij hier een keer staat.’’ Lachte ze. ,,Al zal ik de buitenwereld niet vertellen over ons drieën. Maar dat snap je wel, toch?’’ vroeg ze me voor de zekerheid, wat ik zeker snapte. Dat deed ik namelijk ook, min of meer. Maria en Sharon wisten het, en verder niet echt iemand. Ja, Ali’s zusjes dan, maar dat leek al bijna normaal te worden met dat hun het accepteerden op z’n minst. Ik zuchtte, en stond weer op. ,,Ik ga zo naar Maddy… dat is natuurlijk ook raar. Wil je dat ik nog wel ga überhaupt?’’ vroeg ik haar oprecht. Ze sprong meteen op en pakte m’n beide handen. ,,Denzel. Je moet dit vergeten. Zoals jij bent en zoals wij leven, is alles wat ik wel. We moeten ons niet laten inperken door de samenleving. Maar in dit geval kan het niet anders. Maar laat dat je niet weerhouden verder. Dat doe ik ook niet.’’ Lachte ze verliefd naar me en haar geruststellende woorden waren helden en zacht. Ze kuste me kort, en daarna nog een keer langer omdat we dat nu eenmaal zo lekker konden. En als snel waren we even ordinair met elkaar aan het tongen, staande in haar kantoor. ,,Als je eens moet overwerken… wil ik je best komen vergezellen hoor…’’ sidderde ik zacht in haar oor, terwijl mijn hand haar rok omhoog trok en haar een kletsnat slipje aantrof. Ze kreunde en gromde terug, en stak haar tong weer in m’n mond. ,,Ik denk zo vaak aan je, terwijl ik hier zit.’’ Fluisterde ze zwoel in m’n oor, en ik zag haar hier al zitten in haar grote stoel achter haar grote bureau, met haar hand tussen haar benen, zoals ze me al eerder verteld had dat soms te doen…

,,Hoe laat heb je afgesproken?’’ vroeg ze me daarna nog even snel voordat ik wegliep. ,,Ik moest haar ophalen in de winkel waar ze werkte?? En dat wa rond half zes?’’ zei ik haar aarzelend, waarna ze op de klok keek. ,,Het is pas drie uur.’’ Zei ze me toen, en ze keek me even verleidelijk aan. ,,Moet je niet aan het werk dan?’’ vroeg ik haar gelijk terug met goeie hoop… ze keek me heel ondeugend aan en zweeg even voor een momentje. ,,Ik kan wel even pauze nemen om m’n lekkere vriendje klaar te pijpen snel…’’ zei ze toen heel zacht, wat me bijna uit m’n broek deed scheuren van geilheid. Ze drukte op haar toestel met een vinger terwijl ze me ondeugend aan bleef kijken. ,,Stella. Ik wil even niet gestoord worden, zet alles maar even in de wacht, mocht er gebeld worden.’’ Zei ze toen wat streng, wat ik indrukwekkend vond. ,,Doe ik.’’ Kwam er wat droog terug, en dus was dat geregeld, wat betreft het feit dat iedereen binnen kon komen lopen. ,,Niet al te lang hoor.’’ Zei ze me nog wel, en ik knoopte m’n broek los, en haalde m’n pik tevoorschijn. Ze kon zo geil kijken bij het zien van m’n pik, dat ik me geen zorgen maakte over dat dit lang zou kunnen gaan duren. Ze wenkte me dichterbij, en vroeg me plaats te nemen in haar stoel. Ze draaide achterlangs om me heen, en liet haar hand over m’n schouders glijden voordat ze de stoel naar haar toe draaide. Langzaam liet ze zich als een lapdanser voor me zakken tussen m’n knieën en draaide ze zich met stoel en al naar het bureau toe, waar ze onder verscholen zat. Dit was wel fijn. Alsof ze mijn secretaresse was, die me even stiekem kwam verwennen onder het bureau… haar beiden handen hadden de pik gevonden en heel langzaam trok ze voorhuid wat op en neer, om die vervolgens neer te laten, en haar tong te gebruiken op de gladde huis van de kloppende pik. Ze sloot even later haar ogen, maar behield haar geile lach, en likte zijwaarts op en af, aan elke kant een keer, voordat ze de eikel liet verdwijnen in haar geile lachende en zuigende mondje. Meteen kreeg ik spasmes in m’n benen. Op de gang hoorde ik mensen voorbij lopen. Het was allemaal erg spannend en erg attent van deze Ali om dat hier zo te doen. Buiten vond ze nog te eng, maar dit was toch ook een vorm van publiekelijk. Daarom dat ik dit juist zo waardeerde. Met m’n hand streek ik liefkozen door haar haren heen, en ook over haar wang. Ze keek me dan met haar grote donkere ogen intens aan en stopte de eikel in haar andere wang onderwijl. Ze deed te gekke dingen ondertussen. Ik vind het een lekker idee dat ik haar zover heb gekregen dat ze dit soort dingen zonder na te denken doet. En andersom ook natuurlijk. Zonder haar zou me dit ook nooit overkomen zijn. De pik werd natter, en haar handen hielden het bijeen door me soepel af te trekken met draaiende bewegingen. De eikel hield ze in haar wang en ze focuste zich steeds meer op het trekken. Ik begon steeds meer te trillen en dat greep zij aan op haar mond te openen, en te hijgen en te kreunen tegen de eikel in haar mond. Om vervolgens mij te zien klaarkomen, en haar mondje te laten vullen met zaad, wat er meteen weer uitviel en verwerkt werd in haar trekpartij die met het spuiten aan hield. ,,Godver… Domme…’’ zuchtte ik zacht van genot, en zag haar maar lachen terwijl het zaad over haar lippen en kin liep. Ik aaide haar nog een keer over haar bol, en besefte me dat ik nooit echt boos op haar moest worden om wat voor reden dan ook. Dat ik dit dan niet meer zou meemaken was zeker een reden om de vrede te bewaren. Haar handen waren vies. Als haar vrienden dit toch zagen… ,,Kom je zo even koffie met me drinken?’’ klonk er opeens tezamen met geklop op de deur, wat haar toen toch enorm deed doen schrikken. Het was die vriendin van haar. Als ze binnen zou stappen, hoefde ze niets meer uit te leggen. En dat deed me doen gniffelen. ,,Ja, kom er zo aan. Maak maar alvast voor mij.’’ Riep Ali van tussen m’n benen uit terug naar haar, waarbij ze een bel blies die zacht knapte, en haar daarna hard deed doen lachen. Ali was alles… gewoon alles. Alles wat ik me maar kon wensen in een vrouw. Opgetogen stond ze op en pakte ze een flesje water en waste ze haar handen uit het raam. Wat raar was. Maar niet zo raar als wat ze net gedaan had, zou een ander gezegd hebben. En alsof er niets aan de hand was, tikte ze me op de billen en stuurde ze me nog geen tien minuten nadat ik plaats had genomen achter haar bureau, weer weg. En stond mij een date met haar jongste zusje te wachten. Haar biecht had alles wel weer in een vreemd perspectief geplaatst, maar ik was blij dat ik haar had bezocht en ze me dit verteld had. Ze beloofde haar vriendengroep de waarheid te vertellen, maar dat hoefde al niet eens mee van mij. Zoals ze m’n zaad wegslikte van haar vingers en kin, was alles wat nodig was om mij weer in het gareel te krijgen. En dat wist zij vast ook wel.