Ze had me toegevoegd op Facebook, en de tweede date zat er aan te komen, dus las ik me goed in en bekeek ik uitvoerig haar profiel. Zo dacht ik wat te kunnen verzinnen wat ze zeker leuk zou vinden. Veel foto’s van haar met vriendinnen. En dan waren ze vaak aan het dansen of iets dergelijks. Ik hield niet van dansen. Niet eens van uitgaan, perse. Maar misschien was het wel een keer leuk om uit m’n eigen comfort-zone te stappen en haar echt mee uit te nemen. Al vroeg ik me sterk af of het er nog steeds zo aan toe ging als tien jaar geleden, toen ik nog wel regelmatig in het café te vinden was. Waarschijnlijk niet. Enige interesse kwam dan wel in me op. En daarnaast zou het ook anders zijn om eens met een echt meisje te dansen die mij ook echt leuk zou vinden. Zo stelde ik het me dan voor. Maar toen ik het haar voorstelde, reageerde ze toch niet echt enthousiast. ,,Ik dacht eigenlijk misschien een film op de bank te kunnen kijken?’’ stelde ze voorzichtig voor op de avond zelf, waarop ik het nog een verrassing had gehouden tot dit moment. Ze had zich mooi opgemaakt, en zag er uit om uit te gaan. En dan komt ze met dit aan… Die begreep ik dan ook niet. Ik zou haar weer ophalen, en had dat gedaan. En dit speelde zich weer af in de auto. De auto die ik liet staan en waarna ik haar naar binnen volgde. Ik ging haar natuurlijk niet haar tegenzin geven. En waar ik me opmaakte om hier ook haar familie al te ontmoeten, waar ik niet echt zin in had en waardoor de spanning weer hoog opliep, kwam ik er binnen achter waarom ze liever film wilde kijken op de bank, dan echt samen uit te gaan. Ze was namelijk alleen thuis. En dat veranderde alles. Ook dit was verschrikkelijk spannend, maar op een totaal andere manier.

Haar ouders hadden een groot huis. Je moest een klein trapje op om bij de voordeur te komen. Statig hoor. Naast de trap liep een oprit naar de ondergrondse garage, en daarboven stond als het ware een woonhuis van drie verdiepingen. Gewoon een tussenwoning, maar wel in het wat rijkere deel van het dorp, zal ik maar zeggen. En dat zag je binnen ook aan alles af. Nieuw en modern. Maar ook wel warm. Nu had Noa nog haar jas aan de hele tijd, maar ik had al wel gezien dat ze een doorzichtige legging aan had. En toen ze haar jas binnen uittrok en aan de kapstok hing in de hal, vond ik het toch gek dat ze niet uit wilde. Want ik had wel gehint dat ik weer naar de stad wilde, en waar ze er de vorige keer ook mooi uitzag, had ze nu toch duidelijk nog meer haar best gedaan om zich mooi te maken. En ze leek het niet te zien, maar mijn mond viel echt open. Ze had een mooi donkerblauwjurkje aan met verticale plooien wat echt heel strak op haar lichaam stond. En zo met die legging eronder was ze echt een classy lekkerwijf. haar schouders waren bloot maar haar hals niet. Lange strakke mouwtjes vormden haar lange slanke armen. En ze liep zo voor me het huis in, waar ik er pas achter kwam dat we helemaal alleen waren. Ik kreeg het er gewoon een beetje benauwd van. Dat zo’n mooi en nog jong meisje zich zo mooi had gemaakt om gewoon met mij alleen te zijn. Dat vond ik ergens vooral bijzonder. Alweer. Ze had ook opeens borsten. En echt, de vorige keer was ze ook mooi, maar nu was ze echt sexy. Ze had denk ik een push-up bh aan. Of misschien gewoon bijgevuld. Maakte me allemaal niet uit. Haar lange donkere haren vielen glad achterover en eindigde in een krul net boven haar mooie billen die door het jurkje ook iets uitstaken. En doordat ze hakjes droeg. Dit was opeens geen mooi jong meisje meer maar meer een vrouw, die wist hoe sexy ze kon zijn. En zo had ik haar op geen enkel foto op Facebook gezien. En geloof me, als een echte engerd had ik het helemaal doorgespit.

Ze draaide zich in de kamer naar me om, en zag me daar pas naar haar kijken met ogen vol ongeloof. ,,Weet je zeker dat je niet uit wilt?’’ vroeg ik haar dan ademloos. Ze werd even verlegen en liep toen snel naar de keuken. Ik had haar ongemakkelijk gemaakt. ,,Nee, ik blijf liever thuis.’’ zei ze me vanaf daar en ze vroeg of ik wat wilde drinken. Ik keek even om me heen en m’n oog viel op een vitrine kast die wat foto’s bevatte. Ze had een oudere zus zo te zien. En haar ouders leken me van die succesvolle mensen. Dat zag je ook wel. Ik liep vervolgens naar de keuken om het haar nog maar eens te vragen. ,,Ik wil je niet pushen hoor. Maar je ziet er echt heel mooi uit, en sorry dat ik dat nog niet gezegd heb. Maar weet je zeker dat je niet liever uit wilt dan hier met mij zitten?’’ kwam er wat gelaten uit m’n strot. Ik zei het op een manier die het meer deed doen klinken als; wil je niet liever uit met ieder andere jongen die meer voorstelt, dan hier met mij te zitten. Maar zo voelde ik me ook. Ondertussen had ze haar hakjes al uitgeschopt en kon ik het weer niet laten om haar van top tot teen uitvoerig te bekijken en in me op te nemen. Dit kon gewoon niet waar zijn, dacht ik dan. Ze lachte echter lief naar me en stapte op me af, waarbij ze haar hand op m’n kin plaatste, waardoor ik even wakker schrok. ,,Ik vind je leuk.’’ zei ze dan zachtjes. ,,En ik wil je leren kennen. Dat kan beter als we samen zijn, toch?’’ en ze was zowaar nog wijselijk ook. ,,Maar al die moeite dan?’’ vroeg ik haar dan. ,,Wie zegt dat dit moeite kost?’’ lachte ze dan zogenaamd arrogant en ze draaide zich sierlijk van me af waarmee ze haar haren in mijn gezicht zwiepte. Ze was in ieder geval met meer zelfvertrouwen deze avond. Maar dat kon ook niet anders als je er zo bijloopt.

,,Dus wat wil je drinken?’’ vroeg ze me daarna gewoon. Dit voelde ontzettend goed. En helemaal niet als een tweede date. Ze voelde zich duidelijk thuis. Logisch. Maar dus ook met mij erbij. ,,Uhh, water.’’ zei ik dan stom. ,,Lekker.’’ zei ze dan ook en voor zichzelf nam ze ook een glas mee. ,,Ik drink bijna alleen maar water.’’ biechtte ze dan op. En dat was te zien, dacht ik dan. Maar ik wilde dat zeker niet tegen haar zeggen. Ik wilde absoluut niet de nadruk op haar lichaam leggen, al wilde iets van mij absoluut zijn nadruk op haar lichaam leggen… Ik vloek bijna nooit, maar godverdomme, wat zag ze er gruwelijk goed uit. En deze hele houding vol zelfvertrouwen beviel me ook wel. Ik moest haar voorgaan naar de woonkamer en plaats nemen op de lichte leren banek. Ze zette de glazen neer, pakte de afstandsbediening en bleef toen even staan om naar me te glimlachen toen ze weer doorhad dat ik elke beweging van haar had gevolgd. ,,Nou, zo erg is het ook weer niet hoor…’’ zei ze dan gelaten en zag haar weer rood en verlegen worden. Ik kon m’n ogen niet eens meer sluiten om te knipperen. Zo mooi was ze. Ik wilde geen moment missen. ,,Stop nou.’’ zei ze dan zelfs, waarna ze even de kamer uit liep. ,,Ik weet wel iets.’’ hoorde ik haar alleen nog. Enigszins teleurgesteld keek ik vervolgens toe hoe ze weer binnen kwam gelopen en besloten had een dik vest aan te trekken wat veel te groot was, en haast zelf als jurkje kon fungeren. Alleen haar benen waren nu nog sexy verpakt. ,,Je bent nog steeds mooi, hoor.’’ zei ik haar wel meteen. En eerlijk; dit maakte voor mij niet heel veel uit. Ik wist nog goed wat er onder die trui zat, en daarnaast maakte ze met haar totale verschijning de saaie grijze trui meer dan goed. Verlegen kwam ze dan ook op me af gelopen en ging ze stil naast me zitten. Ik bood haar dan wel m’n excuses aan. Alsof het erg was dat ik steeds maar zei en liet blijken hoe mooi ik haar vond. Maar zo voelde het wel een beetje. Ik bracht haar in verlegenheid en wilde ook zeker niet de indruk wekken dat het me om haar uiterlijk te doen was. Maar dat leek ze wel te begrijpen. ,,Je ziet er zelf ook mooi uit.’’ kreeg ik ten slotte nog te horen en we konden het uiterlijk nu wel even achter ons laten.

Ze had de tv aangezet en we keken er niet naar. Ik had oog voor haar. En zij voor mij. Ik voelde me erg tot haar aangetrokken en wilde best wel weten wat ze nog meer in haar mars had. En net als op de eerste date liet ik haar vooral aan het woord. Ik praatte ook niet graag over mezelf. Ik was geen goede luisteraar, maar eerder een goede vragensteller. Ik stelde gewoon steeds de juiste vragen waardoor ik altijd geïnteresseerd overkwam. Wat ik ook wel was natuurlijk, maar het moest ook zo overkomen. En zo luisterde ik ook liever naar haar dan dat ik zelf aan zet was. In het begin vroeg ze ook weinig over mij, waarbij ik dan ook wel weer het idee kreeg alsof ze niet echt in mij geïnteresseerd was verder. Maar ik bleef ook maar doorvragen. Zo studeerde ze communicatie. Tweedejaars. Had daar geen duidelijk beeld van en kon dan lekker doorvragen… Maar ze leek het wel door te hebben. En op het juiste moment stond ze er dan ook op dat ik eens wat over mij moest vertellen. Het juiste moment, waarop ik dacht dat ze niet dat meisje was die uit was op de aandacht van een luistergrage jongen. Maar ik schaamde me een beetje voor mezelf. Ik keek om me heen en wist nu al dat ik haar niet bij mij thuis durfde uit te nodigen. Ik durfde haar ook niet te vertellen over de mislukte studies, of de min of meer fulltime job die ik had in de horeca… En dus zei ik het ook niet. Maar dat pikte ze niet helemaal, en koos er zelf voor om dan ook niets meer te vertellen. Iets wat kinderlijk, maar ze had wel een punt en kreeg me in het vervolg dan toch zo ver. En ik kon het dan ook wel weer waarderen.

,,Ik woon nog thuis.’’ zei ik haar toen na een stilte waarbij het bijna zover kwam dat het echt ongemakkelijk zou worden, en ik besloten had me niet zo aan te stellen. Als het iets zou worden tussen haar en mij, dan komt ze er ooit toch wel achter, dacht ik dan maar. ,,Met m’n vader. M’n moeder is al overleden.’’ zei ik dan voorzichtig. De blik in haar ogen veranderde spontaan. Ze keek echt heel even enthousiast toen ik dan wat over mezelf vertelde, maar zag nu toch vooral een zorgelijke blik. En voorzichtig vroeg ze ook verder hierover. Ik vond dit altijd wel moeilijk, en had het hier met niemand ooit over. En het kostte me nu ook wat moeite, maar moest ook wel toegeven dat het ontzettend opluchtte om het eens te vertellen. Zo vertelde ik haar dat m’n moeder aan longkanker was overleden toen ik zestien was. Daar schrok ze wel van. ,,Ja, ze rookte veel toen ze jonger was.’’ merkte ik dan ongepast op alsof het dan maar okay was. Niet dat het door sigaretten kwam, niet dat ik weet. Ik heb dat altijd een beetje weggehouden. Haar lippen liet ze even pruilen. Ik keek daarop weg en vond het nu alweer helemaal niets. Ik voelde me kwetsbaar. Ze trok haar benen op en leunde tegen de rugleuning aan met haar schouder en keerde zich meer naar me toe. Toch een soort troost. Zeker toen ze haar hand op m’n schouder legde. Ik kreeg het erg warm, en voelde me niet helemaal honderd worden, waardoor ik tot haar verrassing plots overeind kwam. ,,Sorry, ik had het je niet moeten vertellen.’’ zei ik haar daar onbekwaam en keek haar even verdrukt aan, waarop zij mij enkel verschrikt aankeek. Zoals zij haar rare uitval had op de eerste date, leek ik nu de mijne te krijgen. Ik deel gewoon liever niets met anderen. En nu had ik toch iets gedeeld. Iets persoonlijks. Niet zozeer de gebeurtenis, maar


mijn eigen reactie op het vertellen was het persoonlijke wat ik had gedeeld. En dat was niet de bedoeling. ,,Sorry.’’ zei ik dan nog een keer en liep naar buiten. Ja, zomaar. Ze kwam me natuurlijk meteen achterna.

Ze stond zonder schoenen voor me nadat ze midden op straat m’n hand had gepakt en me had omgedraaid. ,,Doe niet zo gek.’’ zei ze dan gelijk en ik durfde haar niet eens aan te kijken. ,,Wil ik ook niet. Maar… ik weet niet. Ik weet niet hoe ik me…’’ en toen kon ik niet meer spreken. Het werd me belemmerd door de alles behalve verstikkende lippen van Noa die eerst haar handen op m’n gezicht had gelegd en me nu stevig tegen haar aan trok waarbij onze lippen elkaar raakten en de hare de mijne troosten waardoor ik geen onzin meer kon uitkramen. Midden op straat. Haar handen lieten me eerst los en pakten de mijne, die ik in vuisten had veranderd, maar die zijn deed ontspannen. Ze moest even op haar tenen staan hiervoor, en toen ze terug zakte, verbrak ze de kus en keek ze me enkel met een glinstering in haar ogen aan. Het werd net een beetje donker en het licht van een lantaarnpaal weerspiegelde haar ogen als glinsterende parels. ,,Doe niet zo.’’ zei ze me dan nog zachtjes maar duidelijk genoeg zodat ik me moest realiseren dat ik best iets persoonlijks kon delen. Zo kwam het over, althans. Ik krabbelde me even ongemakkelijk achter m’n hoofd en schaamde me voor m’n gedrag. En terecht, leek me ook. ,,Kom nou maar.’’ zei ze daarna luchtig. Ik volgde haar, terwijl ze lief m’n ene hand vast bleef houden. Noa was wel een bijzonder meisje…

,,Ik zoen meestal ook niet op de tweede date.’’ gniffelde ze nadat we weer op de bank zaten. Ze zat nu wat dichter op me en haar vingers kriebelde over m’n arm heen. Er hing een hele intieme sfeer. Ik lachte ook om haar. ,,Ik laat je wel dingen doen, die je anders niet doet, he?’’ merkte ik dan alleen zogenaamd arrogant op. ,,Dus het ligt aan jou?’’ vroeg ze dan. ,,Moet wel.’’ gaf ik haar dan weer mee. En vervolgens moesten we beiden even verlegen om elkander lachen, en was het weer goed. ,,Voor jou maak ik wel graag uitzondering.’’ zei ze dan lief. ,,Ja, dat blijkt.’’ moest ik dan nog een keer gevat zijn, waarop zij nu niet reageerde op een dezelfde manier. Ze keek me ingetogen aan. ,,Ik meen het.’’ zei ze dan ook voorzichtig. Toen kwam het pas binnen. Altijd ietsje later… Toen moest ik even slikken. ,,Zie je nog meer meisjes?’’ vroeg ze me toen. ,,Nee, natuurlijk niet.’’ reageerde ik gelijk semi-verontwaardigd, wat ze wel kon waarderen, maar waarna ze ook even stil werd. ,,Jij wel dan?’’ vroeg ik haar daarna liever niet, maar deed het wel. ,,Ja, een paar.’’ zei ze dan tot m’n schrik, en ze had het over jongens natuurlijk in plaats van meisjes. ,,Maar niet zoals dit!’’ voegde ze er wel gelijk aan toe. ,,Gewoon jongens die dit zouden willen.’’ legde ze dan uit. ,,En jongens die jij zou willen?’’ vroeg ik haar dan maar heel voorzichtig. ,,Weet ik niet.’’ antwoordde ze dan, en ik keek maar even een andere kant op. ,,Luister.’’ begon ik dan. ,,Als je…’’ ,,Nee.’’ lachte ze dan snel. ,,Nee, maak je geen zorgen. Ik ken je pas net, dus kan toch niet zeggen wat ik dan wel of niet wil met dit. Maar ik heb niets met ze. Geen date gehad of zo…’’ lachte ze dan en daarmee was het wel min of meer wel goed. ,,Ik heb me ten slotte al twee keer laten gaan bij je.’’ gaf ze dan als verklaring waardoor ik me maar geen zorgen moest maken. ,,Drie keer zelfs.’’ maakte ze er toen van. En ze lachte nu om haar uitval op de eerste date. ,,Okay.’’ zei ik dan alleen rustig. Het was al goed. Ze pakte m’n hand weer. ,,Je hoeft niet zo onzeker te zijn.’’ gaf ze me dan mee, en daar had ze misschien wel een punt. ,,En jij ook niet, he.’’ knipoogde ik dan terug, maar zij was zo nu en dan wel verlegen en misschien onzeker geweest, maar had toch een bepaalde vorm van zelfvertrouwen, en misschien wel zelfkennis, dat ik haar niet met mij kon vergelijken op dit gebied. Daarin was zij volwassener. Niet dat dat gaf.

Het was tegen een uur of elf dat haar ouders thuiskwamen. Voor mij het teken om te vertrekken. Maar zo makkelijk kwam ik er niet vanaf. Het liefst was ik zo langs ze heen gelopen. Ik was al niet goed in daten, maar nu ik verder was gekomen, was dit de eerste keer dat ik de ouders van een meisje leerde kennen, en ik wist zeker dat zoiets me ook niet goed af zou gaan. ,,Hallo, ik ben Marjan.’’ werd me echter vriendelijk verteld door de vrolijk ogende moeder van Noa die zeker niet verlegen was. Ik zag Noa zich wel even achter haar hoofd krabbelen, en ik denk dat zij ook liever gehad had dat ik ze nog niet zou ontmoeten hier. ,,Jullie zijn vroeg.’’ zei ze dan ook gehaast. Haar vader was nog even in de kelder. Haar moeder had blond haar en Noa leek helemaal niet op haar. Die zus van haar wel, die er overigens niet bij was nu. Haar vader kwam niet veel later aan en keek verbaast op. ,,Wat doen jullie hier?’’ vroeg hij streng. Een beetje een arrogante man stond voor me en keek me boos aan. Hij had wel het donkere haar. ,,Hoi, ik ben Jasper.’’ zei ik dan maar snel in de hoop dat hij een beetje op zijn vrouw zou lijken. ,,Nou, okay dan.’’ bromde hij alleen en liep me zo voorbij. Ik zag Noa een beetje ongemakkelijk kijken. ,,Hij ging net weg.’’ zei ze dan en wilde me al meenemen naar de gang. ,,Niet zo snel.’’ zei haar moeder dan lief. ,,Ik wil wel weten wie de jongen is die je de laatste tijd zo dromerig laat kijken.’’ zei ze dan. ,,Mam…’’ hoorde je Noa dan alleen nog even. ,,Of is dat iemand anders?’’ vroeg haar moeder daarop, waarop Noa zich helemaal kon schamen voor haar toch wel lief ogende moeder. ,,Mam!’’ zei ze dan weer, maar op een iets andere toon. ,,Ja, ga zitten.’’ zei haar vader dan plots, en dat klonk alles behalve uitnodigend. ,,Ik wil ook wel weten wat een ouwe vent als jij moet met mijn nog puberdochter? Hoeveel schelen jullie eigenlijk? Tien jaar?’’ vroeg hij dan gelijk geïrriteerd door. Dit had ik niet kunnen verwachten en ik wist niet waar ik moest kijken of wat ik moest zeggen. ,,Pap!’’ riep zij dan weer fel. ,,Mijn god, jullie zetten me voor schut.’’ en ze leek het even benauwd te krijgen. ,,Ik wil je hier niet meer zien, okay?’’ gaf haar vader dan nog droog mee zonder me aan te kijken, waardoor je zou kunnen denken dat hij een grapje maakte, maar keek me daarna toch zo doordringend aan dat ik nu zeker wist dat hij geen grapje maakte. Wat een lul, dacht ik toen.

,,Sorry voor m’n ouders hoor.’’ zuchtte ze ontmoedigd in de gang waar ze me toen maar moest uitlaten. Ik vond het ergens wel grappig. Haar vader had ook wel een punt. Zij leefde nog bij pappie en mammie, en dat kon je op meerdere manieren opvatten. Ze was veel jonger. Te jong? Of was ik gewoon te oud? Ik voelde me niet veel ouder, en zij leek me niet veel jonger. Maar als het je zo gevraagd wordt, doet het je toch wat. ,,Het geeft niet.’’ zei ik haar eerst en lachte nog even lief naar haar. ,,Vind je mij eigenlijk te oud?’’ vroeg ik haar toen wel voorzichtig en keek er een beetje moeilijk bij. ,,Wat? Nee, natuurlijk niet. Ik heb helemaal niet het idee dat dat überhaupt speelt.’’ zei ze dan eerst vlug. ,,Laat hem niet in je hoofd zitten. Zo doet hij altijd. Bij m’n zus was hij ook zo erg. Dat gaat wel over.’’ zei ze daarna meer geruststellend. Maar ik vond het wel moeilijk. ,,Is die nog niet weg?’’ kwam er nog ongeduldig uit de kamer, en ik zuchtte nu zelf wat ontmoedigd. ,,Ik denk dat we gewoon heel veel verschillen.’’ zei ik haar daarna verdrukt. Ze keek me zorgelijk aan. ,,Nou en?’’ vroeg ze dan stil, alsof ze al wist waar ik aan dacht. Ik krabbelde even aan m’n achterhoofd en keek haar niet meer aan. ,,Als je…’’ maar ik maakte m’n zin niet af. Ik voelde haar. De spanning en m’n ogen werden naar de hare getrokken. Haar ogen trilden. Er zat water in. ,,Ik had juist het idee dat het zo goed klikte.’’ zei ze toen met een trillende stem. ,,Je gaat toch niet door hem…’’ en ze slikte even. ,,Alleen maar omdat m’n vader stom doet?’’ en ze slikte nog een keer. Ik wilde het helemaal niet uitmaken. Als we al wat hadden. Maar ik wilde haar blijven zien. Natuurlijk wilde ik dat. Maar op de een of andere manier wist ik het zo over te brengen dat ik dat juist niet meer wilde. Dat kwam ook door de woorden die m’n strot uitvlogen en die niet hielpen. Ik schudde toen hard met m’n hoofd.

,,Sorry.’’ zei ik dan eerst. Voor m’n gedrag. ,,Ik vond het al moeilijk.’’ zei ik haar daarna, waardoor ze zich duidelijk beledigd voelde, en dus niet begreep wat ik bedoelde. ,,Dit is nieuw.’’ zei ik haar toen. ,,Het is misschien wel vier jaar geleden dat ik op een date ben geweest, en heb altijd al wat moeite mezelf te zijn. En ik denk dat jouw familie en de mijne, jij en ik, gewoon veel verschillen. Je vader heeft gelijk. Maar het is niet zo zeer de vraag wat ik met jou moet, maar wat jij met mij moet.’’ raasde ik vrij vlot maar stil en moest daarna even slikken. ,,Kijk dan.’’ zei ik haar daarna. In de gang hing een grote spiegel en daar stonden we voor. ,,Zo mooi… en dan ik. Dan klopt toch niet.’’ zuchtte ik dan. Ze keek me aan alsof ik gek was. ,,Ben je gek of zo?’’ vroeg ze me dan ook boos, en ze keek me met harde ogen aan. Ik wist het allemaal even niet meer en keek even weg. ,,Ik dacht dat het wel duidelijk was dat ik je leuk vond. Weet je… nadat ik je dat gezegd heb… en nadat ik je gekust heb… of betekent dat niets?’’ vroeg ze dan wat cynisch, en ze leek echt een beetje boos te zijn op me. En dat begreep ik wel. En ze had ook gelijk. Maar die nare man had een gevoelige plek geraakt. ,,Maar goed, als je me niet meer wilt zien, moet je het zelf weten.’’ zei ze daarna kil omdat ik stil bleef. ,,Nee, natuurlijk wil ik dat niet.’’ kon ik nog zachtjes uitbrengen, maar ze bleef me boos aankijken. ,,Luister, ik dacht dat ik een volwassen jongen had gevonden. Iemand die gewoon leuk kon zijn en niet meer zo kinderachtig was als de jongens waar ik meestal mee om ga. Maar misschien zat ik daar wel fout.’’ stelde ze toen stellig, en liet me realiseren hoe kinderachtig ik me eigenlijk wel niet aan het gedragen was. Ik was ten slotte ook een volwassen vent. Ik moest er even om lachen. ,,Dat is wel ironisch, niet?’’ vroeg ik haar toen, maar er om lachen, kon ze niet. Ik pakte daarop maar hand. ,,Je hebt gelijk.’’ zei ik haar dan. Ze keek meteen al wat liever. Een vrouw haar gelijk geven, helpt altijd. ,,Ik wil dolgraag zien waar dit eindigt.’’ zei ze me daarna en ze lachte nu ook heel even weer. ,,Maar wees dan niet zo onzeker, okay? Ik weet hoe leuk je bent. Hoe leuk je kan zijn. En dat is niet deze Jasper hier voor me. Ik wil niet dat het vanavond al eindigt.’’ ging ze door. Ze redde zo de dag. En de date. En ons, misschien wel. Ik slikte weer even en net als op de eerste date eindigde het met een knuffel die ik haar gaf. Nu deinsde ze zeker niet terug, maar trok ze me zelfs hard tegen haar aan. ,,Ik zie je snel weer, okay?’’ vroeg ze me nog toen ik al buiten stond. Ik aarzelde even nadat ik geknikt had en leunde toen nog heel even naar haar toe om haar een kus te geven. Ik hoorde haar zachtjes gniffelen en ze kuste me nog terug ook. En alles was weer goed. Nu.