Er was misschien wel een reden dat het zo lang had geduurd voordat ik weer een meisje mee had durven uit te vragen. En er was misschien ook wel een reden waarom mijn eerdere dates, toentertijd, waren mislukt. De dates zelf misschien niet zo, maar het vervolg daar op. Ik ervaarde het nu ook weer. Ik zat mezelf een beetje gek te maken. Als ik eenmaal de aandacht en waardering had van een leuk meisje, werd ik bang dat te verliezen. Zoiets wil je ook niet verliezen. Maar daardoor gedroeg ik me vaak niet zoals ik me zou moeten gedragen. Onnodige zorgen namen de overhand, en ik kon dan niet meer genieten van het moment zelf. Iets waar ik me ondertussen erg bewust van was. En dat was vroeger wel anders. Maar desondanks dat ik het nu wist, maakte dit het niet makkelijker. Eerder nog ingewikkelder. Maar misschien verzon ik dit maar. En saboteerde ik mezelf expres. Want er was nog een gedachte die opspeelde. Een gedachte die altijd wel opspeelde, ook toen al. En ook nu, nu ik een aantal leuke en spannende dates had gehad met een mooie en lieve meid als Noa. Dan vroeg ik me af, dat als dit al mogelijk was, er misschien niet iets beters voor me in het geschied lag. Hoe erg dat misschien ook wel klinkt. Ik was er ook van overtuigd dat deze gedachte een misselijkmakende kronkel was. Een hersenspinsel, die recht tegenover m’n onzekere gedrag staat in de aanloop hier naar toe. Onverklaarbaar. Ik dacht met name terug aan de meisjes die ik heb gezien en gedatet, waar het in eerste instantie ook goed mee ging. En dan vergat ik dat ik ook bij hun deze gedachten heb gehad, en kon ik alleen nog maar indenken hoe gelukkig ik met een ander had kunnen zijn. Ik vond het heerlijk om mezelf gek te maken. Om het zo moeilijk als mogelijk te maken. En vanuit die gedachten, dat ik het mezelf graag moeilijk lijk te maken, wilde ik juist doorgaan met Noa. Ook dat was iets aan de tegenstrijdige kant. Maar er was niets moeilijker dan om te blijven gaan met een lieve meid, die om je geeft, terwijl je aan anderen denkt. Anderen die ik overigens niet wist te noemen… Maar ik was nu 26 en volwassen, en moest misschien maar eens een keer doorpakken. En wie weet overkom je dan wel alle twijfels en vergeet je de vragen die je jezelf blijf vragen. En ergens, hopelijk op een mooi moment in deze blije periode, hoop ik dit aan Noa te kunnen vertellen. En dan hoop ik vooral op haar begrip. Iets wat ze al getoond had. Want ik had me al aangesteld. Ik had mezelf al bijna gesaboteerd, al ging het er fysiek nog niet zo ver aan toe als mentaal.

Dus dat. En dan weer lekker verder met Noa. Fuck, wat is ze lekker. Ze had me uitgenodigd om een bijzondere locatie. Zie je, ons dorp is redelijk groot, maar zeker geen stad. En we hadden bijna alles hier. Niet ver van de kust, en ook dicht bij de stad. Bossen in de buurt, en zelfs een stukje heide. En aan de rand van dat stukje heide, bij een grote recreatie plas/meer stond een soort feesttent. Een restaurant waar je niet alleen kan eten, maar ook bootjes kan huren etc. En daar had ik gewerkt. M’n eerste baan had ik daar. Tien jaar geleden voor mij. En op een avond, een warme zaterdagavond, was ik daar naartoe gekomen. Zonder haar. Ze wilde me daar ontmoeten. Ik was er al een tijdje niet geweest, al had ik hier ook wel wat vrienden aan over gehouden. Maar die werkten er ook al lang niet meer. Het was echt voor bijbaantjes.

Dit zou onze vierde date worden. En we hadden afgesproken elkaar mee te nemen naar iets waarbij we de ander vooral ‘’onszelf zouden laten zien’’. Was haar idee. En deze date was voor haar. En dus ging ze mij een kant van haar laten zien, die ik niet kende, en waar ze zich een beetje voor schaamde. Zo had ze me wel verteld van te voren. Je kon hier ook bowlen, en wie weet was ze wel zo’n professionele bowler. Met handschoen aan en al, stond ze daar dan alleen maar strikes te gooien. Dat zou wat zijn! Ik was op het terras gaan zitten, en wachtte daar geduldig terwijl ik bediend werd. Tegen de spanning hielp een biertje vast. En na een halfuur, zat ik daar nog. Dat kostte me een extra biertje, omdat de spanning alleen maar toenam. Misschien liet ze me nu dan toch zitten, en realiseerde ze opeens dat ze beter kon krijgen.

,,Waarom zit je hier?’’ hoorde ik dan opeens verbaasd. Ik draaide me om en zag haar daar staan. ,,Hey, daar ben je.’’ zei ik dan snel met een glimlach, omdat zij ook een brede lach op haar gezicht had staan. ,,Ik had toch gezegd; binnen.’’ zei ze dan snel, en ik zag nu pas dat ze een dienblad op haar hand had liggen. ,,Werk je hier?’’ vroeg ik haar toen verbaast en zag nu ook het witte overhemdje en het zwarte schort wat ze droeg, net als de medewerker die mij net had geholpen. ,,Jah.’’ zei ze dan enthousiast. Ze had een ander baantje. Ze had wel gezegd dat ze weg wilde bij de supermarkt, maar dit had ze geheim gehouden. ,,Leuk he?’’ zei ze dan. ,,Dacht, vind je wel leuk.’’ voegde ze er aan toe, toen ik niet echt reageerde. Ik had haar natuurlijk ook al verteld dat ooit hier had gewerkt. Ze zag er weer zo mooi uit. En daarom was ik stil. Haar lange donkere haren in een staart, waardoor haar nek opeens een stuk langer leek. Ze bleef maar naar me lachen en ze had zeker wel door dat ik haar even aan het checken was. ,,Ik zei je toch binnen te wachten?’’ zei ze me dan lief, en dat was ook zo. Maar het was lekker weer en dacht haar wel vanaf hier te zien, niet wetende dat ze binnen aan het werk was. ,,Ik ben zo klaar. Wacht anders even aan de bar.’’ zei ze me daarna. Het was net negen uur geweest en ik volgde haar naar binnen, waar weinig was veranderd. Al het bedienend personeel was nieuw. Jong als Noa. Maar bij de receptie kwam ik wel een bekende tegen en maakte daar dan ook even een praatje mee, terwijl ik Noa naar de bar zag lopen en daar soepel een vol dienblad de restaurant zaal mee in nam. Zo lang kon ze er niet werken, dacht ik nog, maar dit deed ze best goed. En toen ik aan de bar ging zitten, waar je uitzicht had op de bowlingbanen daarachter, viel het me op dat het best wel erg druk was. Dat was wel veranderd in die jaren. Aan de bar zaten meer mensen, en alle banen leken bezet te zijn. Ook uit de restaurantzaal kwam een hoop geluid, en net buiten zat het terras ook aardig vol. De zaken gingen goed.

Denkende aan Noa, en hoe ze weer verliefd naar me had zitten lachen net, en elke keer dat ze langs liep, vielen me twee meisjes op aan de bar. Mooie meisjes. Te mooi. En zeker ook te jong. Maar ze hadden al een keer mijn kant op gekeken en daarbij wat verlegen zitten lachen, en als hun niet keken en Noa niet in de buurt was, keek ik ook even. Gewoon, zoals je naar een mooi meisje of naar een mooie vrouw kijkt, als ze eenmaal in het zicht waren. En meer ook niet. Ik had geen zelfdestructieve gedachtes deze keer. Echter was ik wel verrast, dat toen Noa klaar was, en omgekleed, ze recht op die meiden afliep en ze hartelijk begroette met een dikke knuffel. ,,Jasper, kom!’’ riep ze dan vrolijk mijn kant op, en ik kreeg het gelijk stikbenauwd. Godverdomme…, dacht ik nog. Aarzelend, maar net doende alsof er niets aan de hand was, liep ik haar tegemoet, waar ik een kus van haar ontving op m’n wang, wat de andere twee deed doen gniffelen naar elkaar, en werd ik voor gesteld. ,,Dit is dus Jasper.’’ zei ze dan, alsof ze de twee al talloze keren over me had verteld. Iets wat ik me niet kon voorstellen, maar wat dus wel zo bleek te zijn. ,,Eindelijk.’’ zei de een. ,,We hebben al veel over je gehoord.’’ zei ze de ander daarop met een lach. De eerste die sprak werd door Noa aan me voorgesteld als Maddy. En de ander was Noortje. En dit was Noa haar idee om mij een andere kant van haar te laten zien. Ik herkende de meiden nu van de foto’s op haar Facebookpagina. Het verklaarde waarom ze al mijn kant op hadden gekeken. En deze avond zou ik de Noa leren kennen die ze was, als ze op stap was met haar vriendinnen. Althans, dat leek me het idee. En ze leek er zin in te hebben.

Ik vond dit echt doodeng, maar deed m’n best dat niet te laten zien. Ik was altijd wel wat rustig, en niet perse aanwezig, en voegde me nu ook weer in die rol waarop ik er wel bij was, maar niet echt bij hoorde. En dat beviel me wel. Noa kende Maddy en Noortje van de middelbare school. En sindsdien zo goed als onafscheidelijk. Samen op de HAVO en samen op de Hockey. Samen uit, en samen thuis. En Noa was inderdaad anders. Logisch. Ik gedroeg me ook anders in het bijzijn van m’n vrienden. Ze was wat luider. Meer een meisje. Echt tienervriendinnen onder elkaar, al zaten ze aan de wijn. Maar dat maakte het alleen maar erger natuurlijk. En ik genoot er volop


van. Normaal gesproken zou ik het irritant gevonden hebben; van die gilmeiden. Alleen maar uit op aandacht. En dat waren ze nu ook wel een beetje, al moesten ze zich wel gedragen. Hun collega’s waren aan het werk ten slotte. Maar het werd later, en rustiger. En toen namen ze toch wat meer vrijheid, en werden ze steeds iets luider. Ik zat er bij, maar meer ook niet. Ik werd er niet echt bij betrokken. In het begin hadden we het even over mij en over ons, maar dat ging alweer snel voorbij. Ik gaf ook niet echt uitgebreid antwoord, en wist ook niet wat ze precies wilden horen. Maar dit was ook goed. Ik keek m’n ogen uit.

Noa was natuurlijk prachtig. Alweer. En altijd, waarschijnlijk. Ze had zich redelijk simpel gekleed op het warme weer en dat liet wel weer wat bloot zien. Maar zoals ik de dames eerst zag als twee mooie vreemden, waren ze nu niet meer zo vreemd. Maar nog wel zo mooi. En het voelde gewoon goed om in de buurt te zijn van zulke schoonheden. En dan overdrijf ik niet. Het gaf echt een goed gevoel. Zeker omdat ik wist dat een van de drie van mij was, min of meer. Maddy had ook donker haar. Lang tot net voorbij haar schouders. Zeker niet zo lang als dat van Noa, en dat van Maddy krulde meer. Ze had ronde wangen en donkere ogen. Haar borsten iets groter en de benen net zo lang en slank. Ze waren alle drie aan de lang ogende kant. Ze waren waarschijnlijk van gemiddelde lengte, maar door hun slanke lichamen en dunnen benen, leken ze ten minste wel aan de lange kant. En dat vond ik mooi. Sexy zelfs. Maddy had een best wel strak jurkje aan en dat stond haar behoorlijk goed. Zeker toen ze wat minder aan het opletten waren door de drank, keek ik regelmatig naar haar. En in een zekere zin had ik haar ook een paar keer naar mij zien kijken. Vond ik fascinerend. Ik was toch niet die coole dude die hier iets mee kon, dus gaf ik er ook niet veel aandacht aan verder.

Die andere meid was minstens zo knap. Noortje was de langste en de slankste. Iel als Noa, maar net ietsjes meer nog. Ze had een sprekend gezicht met licht pruilende ogen die lief keken. Haar lach was liever. Ze had blond haar. Ook vrij lang. Duidelijk geverfd, wat de uitgroei was duidelijk, maar gaf haar nog niet iets extra’s, zo leek het wel. Zij had zich wat simpeler gekleed. Zij was ook ietsjes rustiger. Met name Noa was aanwezig, gek genoeg. Maar misschien wilde ze wel heel graag die aandacht, die ik haar op dit moment nauwelijks gaf. Ik zat wel naast haar, maar keek meer naar de twee tegenover me. Ik had m’n hand nog op de knie of op de hand van Noa willen leggen, maar dat leek me ongepast. Alsof ik haar al claimde. Het was een voorrecht om aan het zelfde tafeltje te zitten met deze drie, en moest daarom niet gelijk denken dat ik mezelf dingen kon toe-eigenen. Of in dit geval Noa. Maar ze voelden zich vrij genoeg om jongens te bespreken. En vrij genoeg om Noa nog te vragen of die ene jongen haar nog lastig viel. Toen spitsten ik wel even m’n oren natuurlijk. Dit was het eerste moment hier op het terras dat Noa even aandacht had voor mij alleen. Nadat ze haar vriendinnen had gezegd dat dit niet meer het geval was, moest zij mij dit ook nog even garanderen. Vanuit haarzelf, deed ze dit. Ik wuifde het weg en deed alsof het niets was. Maar de jaloezie rees. Het idee alleen al dat een andere kerel achter haar aan zat…

De tent sloot pas vrij laat. Ik had vroeger altijd die late diensten. Vond ik heerlijk. En zoals ik toen op het einde mensen moest wegsturen, werden wij nu vriendelijk verzocht door een mannelijke collega van Noa om te wieberen. Er was even een onderonsje met die jongen en Noa en de andere twee stonden er bij te lachen. Ik had mezelf niet echt goed gepresenteerd, en voelde bijna hoe de andere twee bedachten of ik wel of niet genoeg was voor haar vriendin, en specifieker, of deze jongen dan misschien wel beter was voor haar... Dat voelde niet goed. Ik wilde mezelf nog redden door nu alsnog het gesprek aan te gaan, maar nadat ik me naar de twee gekeerd had, kwam er niets uit m’n mond en zag ik ze afwachtend naar me kijken, terwijl we op Noa aan het wachten waar. Het leek een eeuwigheid te duren. En ik had het erger gemaakt. Niet veel later namen we afscheid van ze. Ik en Noa zouden samen nog even er op uit gaan. En terwijl de twee wegfietsten keek ik naar Noa en zag ik haar rode wangen. Ze was een beetje teut.

Ze omhelsde me zodra de twee de hoek om waren en knuffelde me even innig. ,,Vond je het leuk?’’ vroeg ze dan alleen, en ik knikte. Ze drukte haar lichaam wat meer tegen me aan. Een beetje zoals ik mezelf tegen haar had aangedrukt de laatste keer. En de blik in haar ogen, die fonkelde in het licht van de lantaarnpaal op de parkeerplaats, was op z’n minst zwoel te noemen. ,,Ik vind je echt heel leuk.’’ fluisterde ze toen, en ze trok m’n gezicht naar de hare toe en ik voelde niet veel later hoe langzaam maar vol zelfvertrouwen haar tong een weg naar binnen zocht. Ik liet me meeslepen in het moment en sloot m’n ogen. Ik genoot van haar, zoals ze van mij leek te genieten. Dit gebeurde allemaal in het zicht van die jongen waar ze net nog mee aan de praat was. Ze keek naar hem toen ze haar tong had teruggetrokken en ik keek met haar mee. Ze drukte haar lichaam nog wat meer tegen me aan en zelfs een beetje tussen m’n benen. Ik was keihard. Haar hele zwoele voorkomen had daar al wel voor gezorgd. En haar buik drukte dan ook echt tegen m’n lid aan. Dit was nog een stap verder. De jongen droop af, en alhoewel Noa sexy bezig was, wist ik nog wel m’n koppie er bij te houden. ,,Waarom deed je dat?’’ vroeg ik haar dan ook stilletjes, en ze keek me abrupt aan met een vertwijfelde glimlach. Ik was natuurlijk niet dom. ,,Je bent jaloers.’’ fluisterde ze toen zachtjes. Ik keek haar aan en zweeg verder, en bevestigde haar bevinding binnen m’n gedachten. ,,Hoeft niet.’’ fluisterde zachtjes door. Haar lichaam stond al lang niet meer zo strak tegen die van mij aan. ,,Ik wil je…’’ fluisterde ze daarna, en voelde nu een hand op m’n been die heel langzaam en twijfelachtig naar m’n kruis gleed. En dat hier op de parkeerplaats.

Haar hand haalde de bestemming niet. Ze wendde zich van me af en liet even haar hoofd in haar handen vallen. Ze keek daarna omhoog en riep een keer hard: ,,Fuck! Awh, ik moet niet drinken.’’ Ik keek even verbaast om me heen. Niemand die dit verder zag. Ik legde m’n hand op haar schouder, maar hield m’n afstand. ,,Relax.’’ zei ik dan alleen en ze draaide zich weer om. Ze bood direct haar excuses aan, wat ook weer niet nodig was, maar goed. Dit was weer zo’n uitval van haar. En ik keer et toch minder van op als toen op de eerste date, maar vond het nog net zo aandoenlijk en spannend. Ik trok haar tegen me aan. ,,Ik heb me ook niet optimaal gedragen, volgens mij.’’ zei ik haar dan zachtjes. ,,Ik denk niet dat ze me aardig vinden.’’ gniffelde ik dan door. ,,Nee, dat denk ik ook niet.’’ zei ze dan en lachte met me mee. ,,Maar ik wel, dus… fuck hun.’’ zei ze dan nog een keer. Maar duidelijk was dat haar iets dwars zat.

We fietsten daarna naar haar huis waar ik haar netjes en braaf afzette. Onderweg vertelde ze me dat ik niet geliefd was in haar kringen. Maddy en Noortje hadden blijkbaar al vanaf het begin hun twijfels getrokken toen Noa over mij vertelde. Dat boeide me allemaal niet zo veel. Ik kon het wel begrijpen, zelfs. Zo gaan die dingen. Zeker als er een leeftijdsverschil is van bijna tien jaar. Maar ze vertelde meer. Haar vader had haar al meerdere keren verzocht te stoppen met dit wat ze me mij had. Ook daar trok ik geen wenkbrauw bij op. ,,Joh, ik dacht dat het wel klikte…’’ grapte ik dan zelfs nog, waar ze ook wel even om moest glimlachen. Echter, toen ze me zei dat haar moeder en haar zus ook hun twijfels bekend hadden gemaakt, had ik het er iets moeilijker mee. Die zus kende ik dan niet, maar die moeder van haar was toch aardig geweest. Ik had mijn vader ook verteld over Noa, en die was niets anders dan positief over dit alles. Maar zo was hij. Altijd positief. Dat vond Noa fijn om te horen. Ze verzekerde me dat ze zich niet zomaar zou laten beïnvloeden door haar naasten. Ik trok m’n schouders op, en gaf haar nog wel mee, dat ze moest doen wat juist voelde. En dat ik blij was dat ze dit deelde.

Nu brandde er nog licht bij haar thuis en even lekker bekken zat er niet meer in. Het bleef bij een verliefde blik die ik mocht ontvangen en een hand die even over m’n borst gleed en daar een beetje het een en ander leek te insinueren terwijl ze me het volgende zei: ,,Ik wil graag verder met je.’’ wat ik van haar dubbelzinnig mocht opvatten, aangezien ze me een verleidelijke lach gaf en nog een lange drukkende kus op m’n mond. En dan twijfel je helemaal nergens meer aan. Dan denk je niet aan andere niet bestaande meisjes die eventueel beter zouden zijn. Ik was immers nog nooit zo ver met een meisje gekomen. En dat bewees op zo’n moment genoeg om te realiseren dat dit niet zomaar een flirt was. Niet meer, althans.