Regenachtige kennismaking met de buurt

Net als veel van mijn leeftijdsgenoten, die single zijn, was het vinden van een huis een flink karwei. Laten we het erop houden dat de huizenmarkt niet echt geschikt is voor een starter. Mijn leeftijd nadert dan ook de 30 (op een aantal jaar na) op het moment dat ik eindelijk een geschikte woning heb gevonden. Een leuke tussenwoning in de polder. Een woning in een relatief drukke buurt. School, kinderopvang, supermarkt en nog wat andere kleine zaakjes allemaal in dezelfde straat als de woning, of op loopafstand. Een aantal weken geleden was het dan zover en heb ik mijn intreden genomen in de woning.

Het ouderlijk huis waar ik ben vertrokken lag afgelegen in de polder. Buren hadden we niet, waardoor ik ook erg benieuwd was hoe het contact met de buren in mijn nieuwe woning zou zijn.

Al snel bleken de naaste buren geen enorme gezelschapsdieren. Althans, met de buurt. Behoudens een kort gesprekje bij de kennismaking heb ik de een niet meer gesproken en de ander alleen toen er een pakketje van hem bij mij werd bezorgd. Verder contact met andere buurtgenoten bleef in die eerste weken ook alleen bij het gedag zeggen van elkaar. Daar kwam op een regenachtige dag de nodige verandering in.

Op de dinsdag in de week dat ik vrij was om in mijn woning wat te klussen bleek al vroeg in de ochtend dat de school tegenover mijn woning een schoolreisje en schoolkamp had georganiseerd. Vanaf half 8 stroomde het op en af met ouders (veelal moeders) die hun kinderen brachten om op schoolreisje te gaan of kinderen die meerdere dagen van huis zouden gaan voor kamp. Uiteraard bleven de moeders van de jongste kinderen een tijdje op het schoolplein hangen, om te zwaaien tot het moment dat de bussen de straat hadden verlaten.

Met slaperige ogen kijk ik vanuit mijn slaapkamerraam naar het schoolplein. Zelf mag ik dan de 30 nog niet hebben bereikt, mijn oog valt toch al snel op de iets oudere vrouw, zo tussen de 35-45 jaar.

Ondanks het tijdstip is de temperatuur al heel aangenaam en lopen de meeste moeders zonder jas. Op een dergelijk moment zie je echt hoe verschillend mensen kunnen zijn. Van blond tot paars haar en van een strak werk kleding tot vrije tijdskleding en korte rokjes. Het staat er allemaal. Niet verkeerd wakker worden denk ik bij mezelf en terwijl de bussen wegrijden en de moeders langzaam vertrekken besluit ik ook maar bij het raam weg te stappen en mijn dag te starten.

Tijdens het klussen werd het me duidelijk dat de verschillende klassen allemaal op andere momenten weer opgehaald werden bij de school. Vanaf een uur of 12 reden de auto’s af en aan en was ook het enthousiasme van de kids continue te horen. Ongeveer 2 uur later was de rust teruggekeerd. Stilte voor de storm, want nog lang niet alle kinderen waren teruggekeerd van het schoolreisje. Letterlijk en figuurlijk stilte voor de storm. De temperatuur was nog altijd heerlijk, maar de lucht werd donkerder en mijn buienalarm app gaf een flinke regen- en onweersbui aan.

Een klein uur later zag ik vanuit de woonkamer 2 vrouwen aan komen fietsen. De een blond, iets aan de stevige kant, maar zeker niet dik met stevige borsten in een strak overhemd gedrukt. De ander had rood haar, slank en kleinere borsten dan de blondine ook zij had een strak overhemd aan. Beide dames zette de fiets in het kleine hokje dat een soort fietsenstalling moest voorstellen. Het dak hing echter los en er was slechts ruimte voor 3 fietsen. Net op het moment dat de dames de fiets onder het afdakje zette gingen de sluizen open en kwam de regen met bakken uit de hemel.

Vanuit de woonkamer zag ik hoe beide vrouwen probeerde de school binnen te gaan, maar zo te zien was de deur op slot. De vrouwen keken zoekend naar een schuilplaats om hun heen, voordat ze maar besloten bij de fietsen te gaan staan. Veel hielp dat niet, want het wapperende dak hield nauwelijks regen tegen. Toen ook de eerste flits en gerommel van het naderende onweer te zien en horen was besloot ik dat ik de vrouwen daar niet zo kan laten wachten op de kinderen. Ik trok snel een vest over mijn hoofd en stapte achter huis richting de schutting. Ik moest een aantal keer roepen voordat de vrouwen in de gaten dat ik het tegen hen had, maar ze maakte vervolgens zeer dankbaar gebruik van mijn aanbod om binnen te komen wachten tot de kinderen arriveerde.

Ik pakte wat spullen van de twee stoelen af die al mee over waren naar het nieuwe huis en bood ze een zitplaats aan. Beide vrouwen bedankte me en de blondine vertelde dat ze Linda heette en de vrouw met het rode haar stelde zich voor als Roos. Met een warme kop thee voor de dames raakte we wat aan de praat. Zo vertelde Linda dat zij en Roos allebei op hetzelfde kantoor werkzaam waren en dat ze allebei in de straat achter die van mij wonen. Ze waren rechtstreeks vanuit het werk naar de school gefietst om de kinderen op te halen. Die zouden pas tegen half 4 arriveren, maar doordat het zulk prachtig weer was hadden ze het niet erg gevonden om ruim een half uur te moeten wachten op het schoolplein. Roos voegde daar lachend aan toe dat ze volgende keer toch beter even buienradar kunnen checken voor ze dat idee hebben. Linda reageerde daarop door met een kleine geheimzinnige lach te zeggen dat ze dan nooit bij mij in huis terecht waren gekomen, iets dat door Roos werd beaamd.

Zo kwam ik ook te weten dat Linda getrouwd is, een zoontje heeft en in het weekend vaak op de tennisbaan te vinden is bij mij weer. Roos tennist eveneens (vaak met Linda), heeft een dochter en haar vriend van wie ze destijds zwanger raakte is vertrokken op het moment dat ze hem vertelde zwanger te zijn. Roos is 37 jaar en Linda 2 jaar ouder, 39. Het was erg gezellig met beide dames en de tijd vloog voorbij. Zo hoorden we de bus de straat in komen rijden en was dat het signaal voor Linda en Roos om op te stappen. Ze bedankte me wederom voor het bieden van een plek om te schuilen en terwijl ze richting schoolplein liepen keek ik de vrouwen na. Ze mochten er beide toch echt wezen. Vlak voor ze overstaken richting schoolplein keek Linda nog even achterom en zag me ze nakijken. Ze leek iets tegen Roos te zeggen waardoor beide vrouwen moesten lachen. Toen de bus geparkeerd was waren de vrouwen uit het zicht verdwenen en verdween ik mijn woning weer in om nog wat te klussen.

Twee dagen later was ik druk aan het verven in de hal toen ik de deur van de poort naar mijn woning zag opengaan. Het was Linda. Met een lach op haar gezicht liep de blondine richting mijn voordeur. Ik deed de deur voor haar open en begroette haar. Linda begon te vertellen dat zij en Roos vonden dat ze ons wel een bedankje konden geven voor afgelopen dinsdag. Achter haar rug toverde ze een doosje merci chocolade vandaan en bood het bij me aan. Uiteraard gaf ik aan dat dat echt niet had gehoeven, maar werd verplicht het in ontvangst te nemen. Ik bood Linda een kopje koffie aan en op dat aanbod ging ze graag in. Zo zaten we 2 dagen na de kennismaking weer vrolijk met elkaar te keuvelen over van alles en nog wat. Alsof we elkaar al jaren kende.

Linda vertelde dat ze ook pas een aantal maanden hier woonden en dat ze Roos al kent vanaf de basisschool. Roos moest vandaag aan het werk, waardoor Linda had besloten het bedankje zelf maar even langs te brengen. Al snel kwam het gespreksonderwerp op tennis uit. Zelf heb ik in het verleden een korte periode recreatief tennis gespeeld. Linda tennist al ruim 15 jaar, eerst in competitie verband maar sinds ze haar zoontje heeft ook alleen nog recreatief. Ze vertelt dat ze vaak met haar man, Bram, en Roos op zaterdagochtend naar de tennisbaan in de buurt gaat. ‘Dan is het nog lekker rustig, in de middag zijn bijna alle banen steeds bezet’. Ik vraag aan Linda hoe ze dat dan doen, met zijn 3en tennissen. ‘Soms komt er een vriendin van Roos mee, en anders wisselen we elkaar een beetje af’ is het antwoord van Linda. Gelijk gevolgd door de vraag of ik het anders niet leuk vind om een keer mee te gaan. Dan kan ik haar man ook gelijk ontmoeten en kan ik een dubbel vormen met Roos. In mijn gedachten twijfel ik een beetje, als ik sport ben ik daar altijd heel fanatiek in en ik weet niet of het leeftijdsverschil dan voor problemen zal zorgen. Toch geef ik bij Linda aan dat het me wel eens leuk lijkt om mee te gaan en zo wisselen we telefoonnummers uit zodat we kunnen afspreken wanneer we gaan.

De week erop ben ik weer aan het werk en terwijl ik op dinsdagmorgen naar mijn auto loop hoor ik achter mij een vrouwenstem me heel vrolijk begroetten. Als ik me omdraai zie ik dat Roos net van het schoolplein komt lopen en mijn kant op komt lopen. Ik bedank haar voor het cadeautje dat Linda vorig week bracht, waarop ze aangeeft dat dat wel het minste is wat ze konden doen. Ze vindt het leuk dat ik met ze mee ga tennissen en een dubbel met haar wil vormen. Ze geeft aan dat ze waarschijnlijk komende zaterdag wel een balletje zullen slaan en voegt toe dat Linda me zeker nog wel een appje zal doen. Nadat we elkaar een fijne werkdag wensen loopt Roos de straat uit en stap ik in mijn auto naar het werk. Toch best leuk denk ik bij mezelf, leuk contact met 2 van zulke vrouwen. Ondanks dat ze het huizenblok achter me wonen is het contact een stuk beter dan met mijn eigen buren.

Die middag ontvang ik inderdaad een appje van Linda, en zo staan we op zaterdagochtend met zijn vieren op de tennisbaan. Ik stel me voor aan Bram en probeer een gesprekje met hem aan te knopen terwijl we ons omkleden in de kleedruimte. Dat blijkt een lastige klus, een man van weinig woorden. Als we richting de banen lopen verteld Roos me dat Bram niet blij is met de manier waarop Linda een andere man heeft uitgenodigd om met ze mee te spelen. Een ‘jongen’ nog wel. Geef hem wat tijd is het advies van Roos, dan komt het vast goed. In het begin was die spanning tussen Linda en Bram voelbaar op de baan. Ze communiceerden nauwelijks en het viel dan ook bijna niet op dat ik jaren niet getennist had. Roos en ik hadden het prima naar onze zin en zochten elkaar na de mooie punten op om ze te vieren. Naarmate de punten voor Roos en mij steeds meer kwamen begon Bram wat richting Linda te snauwen. De sfeer werd er niet beter op, waarop ik voorstelde om anders even 2 enkels te spelen. Ik tegen Bram en Linda tegen Roos. De banen waren nu nog beschikbaar en straks wellicht niet meer. In het enkelspel had ik geen schijn van kans tegen Bram, die duidelijk al veel langer tennist dan ik. Toch was het voor hem wel goed om even een enkel te spelen, want zijn humeur werd er een stuk beter op. We sloten af met wederom een dubbelspel, en ditmaal was de sfeer een stuk beter. Uiteindelijk bedankte ook Bram me voor mijn aanwezigheid en gingen we elk weer huiswaarts.

Tegen het einde van de middag ontving ik een appje van Linda. Ze verontschuldigde zich voor het gedrag van Bram in het begin, en bedankte me voor het voorstel om een enkel te gaan spelen. Ze was bang dat het anders ‘weer’ ruzie zou worden. Ik gaf aan dat het slechts een kleine moeite was maar vroeg wel aan Linda waarom ze dan ‘weer’ ruzie zouden krijgen. Zo begon een avond met appen over en weer. Sinds ze verhuisd zijn is er vaak sprake van spanning bij Linda thuis, Bram is nu een stukje langer onderweg van en naar zijn werk en neemt het Linda kwalijk dat zij graag naar dit dorp wilde verhuizen. Hij vond het tevens maar een raar verhaal dat zij en Roos op een middag zomaar bij een vreemde in huis belanden, ook nog eens een ‘jongen’ (in zijn woorden) die een stuk jonger was dan hen. Bram was volgens haar wel een type dat snel jaloers werd, waardoor ze ook niet had verteld dat ze twee dagen later nog op de koffie was geweest bij me.

Naarmate de avond vorderde, ontving ik ook foto’s van Linda. Zo wist ik nu dat ze op de bank zat met een wijntje en had ze ook een foto van het vooraanzicht van het huis gestuurd, zodat ik ook wist waar ze woonde. Ze was zeer actief op WhatsApp en bleef me bestoken met diverse vragen, wat ik zeker niet erg vond, zo vroeg ze wat ik hiervoor gedaan had als studie, of ik een relatie had, waarom ik die niet had en uiteindelijk op wat voor type vrouwen ik dan val. Omdat ik ook al een aantal biertjes op had besloot ik dat antwoord een beetje dubbelzinnig terug te kaatsen. Ik gaf aan dat dat afhing van het type relatie, daarop reageerde ze zeer snel met de vraag welke type relaties ik dan bedoelde. Ik gaf aan dat ik de gewone relatie, huisje boompje beestje kende maar dat ik ook wel eens ‘gehoord’ had van een erotische relatie. Het duurde nu even voordat Linda reageerde, maar uiteindelijk kreeg ik terug dat ze dan nog steeds antwoord moest hebben op de eerder gestelde vraag. Ik gaf aan dat ik momenteel niet echt zocht naar een gewone relatie, en dat ik vind dat je daar op voorhand geen type voor kunt uitzoeken. Dat komt op je pad. Ik antwoorde ook eerlijk dat ik nog nooit een erotische relatie met iemand had gehad, maar dat het me wel ontzettend spannend lijkt om het bed met een wat oudere vrouw te delen. Om af te sluiten met ‘Iemand van bijvoorbeeld jouw leeftijd’.

Ik had eigenlijk verwacht dat ze het gesprek nu zou afkappen, maar het tegengestelde was waar. Zonder reactie op mijn antwoord kreeg ik het bericht ‘Ik fantaseer ook wel eens over seks met een jongen van bijvoorbeeld jouw leeftijd’. Ik zat even gedachteloos naar mijn scherm te staren. Ik had veel reacties verwacht, maar deze zeker niet. Even twijfelde ik, ze is toch getrouwd, maar besloot dat Linda maar de grens moest bepalen. Ik vroeg haar waarom ze daar dan over fantaseerde, het antwoord dat daarop kwam was lang. Ze vertelde dat ze momenteel het ongeremde in de vrijpartij mist, zoals dat toen ze mijn leeftijd had wel aanwezig was. Het echt gepassioneerd opgaan in de vrijpartij was er niet meer bij, ze ervaarde de seks meer als verplicht nummertje. Ik antwoordde met dat ik het jammer vond dat ze getrouwd was, anders had ik haar graag de passie gegeven in een vrijpartij.

Of het door de wijntjes kwam die ze inmiddels op had weet ik niet, maar wat volgde was een foto van Linda die languit op de bank lag, met haar hand in haar broekje. Dit liet mijn lul niet onberoerd, door de foto drukte die tegen mijn broek aan en ik besloot eenzelfde foto terug te sturen. Na een aantal opmerkingen over en weer vroeg ik Linda of ze verder durfde te gaan, dat antwoord duurde niet lang. De foto die volgde zag ik haar broekje en shirt op de grond liggen en niet veel later volgde een foto waarop haar onderlichaam vanaf haar navel te zien was, ze droeg alleen nog een string. De beschrijving liet weinig te wensen over ‘nu jij’ en ik wist wat me te doen stond. Snel trok ik mijn broek uit en voor ik de foto nam zorgde ik ervoor dat mijn lul goed lag in mijn boxer, zodat de contouren goed zichtbaar waren. Ze reageerde direct met de vraag ‘is dat je wapen?’ waarop ik aangaf dat ze hem te zien kreeg op het moment dat ze een foto zou sturen die evenveel liet zien. Niet lang daarna ontving ik een foto, ze lag nu naakt op de bank, haar vingers streelde haar kutje. Voor mij het sein om ook mijn boxer uit te trekken en eveneens een actiefoto te sturen. Ze stuurde bloospoppetjes terug met de tekst ‘lekker, lekker dik vooral’. Persoonlijk ben ik tevreden met mijn lul, hij is qua lengte niet enorm, maar wel behoorlijk dik. Dat zelfbeeld bevestigde Linda.

Op dat moment zag ik Linda offline gaan op WhatsApp, en tuurde een paar minuten naar mijn scherm, niks. Even later ontving ik een kort appje ‘Bram thuis, sorry’. Daarop besloot ik maar niet te reageren, om te voorkomen dat Bram mogelijk zou zien dat we geappt hadden. Ik baalde wel een beetje, want ik had mezelf graag lekker getrokken terwijl we foto’s bleven uitwisselen, maar ik begreep maar al te goed dat ze in de situatie zat dat dat niet mogelijk was. Ik besloot naar bed te gaan en viel al snel in slaap. De volgende ochtend werd ik wakker en zag dat ik een geluidsfragment had ontvangen van Linda met als omschrijving ‘dit had je nog tegoed’. Ik zette het geluid van mijn telefoon aan en hoorde Linda in het geluidsfragment kreunen. Deze vrouw had zichzelf midden in de nacht klaar gevingerd en het geluid opgenomen en naar me doorgestuurd. Met het geluidsfragment aan en de foto’s van gisteravond nog even op mijn scherm heb ik mezelf alsnog heerlijk klaar getrokken. En ik wist vrij zeker, dit was niet het laatste contact met Linda.