Het is Mirthe die de stilte tussen ons verbreekt. “Getsie, weg uit deze vieze plaspoel!”, zegt ze giechelend, “het wordt hier te warm”. Ze hijst zich snel op en glijdt met haar buik over de rand van de poel, in een volgende jacuzzi, die zich echter midden in de beekstroom bevindt. “Oe koud!”, gilt ze en ze staat vliegensvlug op en vervolgt haar weg in de beek naar beneden. Ik ben de eerste die haar pad volgt. Achter mij volgt Hannah, en Gerard sluit de rij. Nu heb ik eindelijk een heerlijk uitzicht op het lenige lijf van Mirthe. Ik heb moeite om haar bij te houden, zo snel klautert ze met haar lange benen van steen op steen. Ze kijkt even achterom, met een verhit rood hoofd en glimlacht dan naar me. “Gaaf he?”, zegt ze enthousiast. Ik knik: “dit hadden we veel eerder moeten doen!”. Ik zie hoe haar slipje diep insnijdt tussen haar billen. Ik zie haar borsten dansen en bewonder de lange lange benen. Ik vang een glimp van haar kutlipjes op in haar slipje, maar verstap me dan en val bijna om.

Mirthe staat ineens stijf overeind, alsof ze naar voren dreigt te vallen en nog net haar evenwicht kan bewaren door haar heupen naar voren te gooien. “Oei”, zucht ze. Ik kom naast haar staan. We kijken in een diepte van de beek en zien een verval van twee meter. Intuïtief grijpt ze mijn hand, die langs mijn lichaam hangt. “Samen springen?”, zegt ze. Het water onder ons is diep blauw en lijkt ons diep genoeg. We tellen af en springen samen. We zweven door de lucht en voelen dan hoe we diep in het water schieten. Het is ijskoud en er strijkt een koude onderstroom met grote luchtbubbels langs onze benen. Proestend komen we boven, een beetje naar adem happend, terwijl we ons aan elkaar proberen vast te houden. Ik probeer zwemmend uit de stroming te komen naar de kant. Dat lukt me en ik reik weer naar Mirthe en trek haar ook de kant op. Onze lijven glijden even langs elkaar. Het voelt heerlijk en vertrouwd. We zijn er verlegen ons. Mirthe kijkt naar boven en ziet Gerard en Hannah staan. “Toe spring maar, het is fun”, roept ze. “Ja, we wachten even”, hoor ik Hannah boven het lawaai van de beek uit roepen.

En daar zitten we even met zijn tweeën. Ik kijk met een gelukzalige glimlach opzij. Mirthe wringt haar paardenstaart uit. Wat is het toch mooi, met dat gespierde lijf en die brede schouders en dunne taille. Ze lijkt wel een topzwemster. Alles aan haar ademt sportiviteit en sensualiteit. Ik voel me rustig worden bij haar. Na onze plasscene van zoëven, een kwartier geleden nog maar, lijkt het ijs gebroken. We zijn door een intimiteitsmuur gebroken.

“Jouw vader geilde wel op die serveerster, he”, zegt ze terwijl ze me vertrouwelijk aanstoot. Ik kijk naar haar en knik. “Ja, die pa. Die ziet alles. Maar mooi meisje wel. Hij is een beetje …. hitsig, als ie bier opheeft”. Mirthe lacht. “Hij is liéf, jouw pa. Hij zei laatst ook al dat ie mij een mooie vrouw vond worden”. Ik knik: “Gelijk heeft hij”. Mirthe grinnikt. “Ja ja, maar ik voel me nog helemaal niet zo….. ik bedoel ‘vrouw’, ik ben nog maar… zo’n meisje”. Ze zucht en vervolgt: “Kijk, je zus Hannah, dat is al echt een meid. Hoe zij bijvoorbeeld over jongens praat…”.

Ik ben verrast en zeg: “Vertel!”. Mirthe grinnikt. “We hebben het op onze kamer heel veel over jullie hoor”. Ik geef haar een por, om aan te geven dat ze door moet praten. “Nou ze valt op Gerard en zijn lijf, zegt ze dan tegen me, en dat ze hem heel graag zou willen ….eh, doen”. Ik moet lachen: “o ja?… doén, zei ze? Praten jullie zó over ons jongens?”. Mirthe is ineens verlegen. “Niet tegen haar zeggen he, dat ik je dit verteld heb! Hannah is gewoon al zo ver in die dingen”.

Er valt een stilte. Van Gerard en Hannah boven is niets te bekennen. We kijken elkaar even aan. “Die twee zitten nu lekker te zoenen daarboven”, zegt Mirthe. Ik lach en kijk naar mijn benen die naast Mirthes stelten wat in het water trappelen. “En jij Mir, denk jij al ook wel eens over jongens?”, vraag ik schuchter. “Ze strijkt met haar hand over haar bovenbenen en krabt daarna even schielijk aan haar enkel. “Ja, best wel”, zegt ze zacht. Ik hoop dat ze nu doorpraat en wacht gespannen af. Maar ze zwijgt betekenisvol. Ik denk koortsachtig na over een volgende vraag.

“Eh, weet je nog van skiën vorig jaar?”, zeg ik dan ineens. Wat een domme opening, bestraf ik mezelf direct, in gedachten. Waar gaat dit nou weer over?! Maar Mirthe knikt. Ze zegt: “toen we over elkaar heenvielen, he?!”. Bingo! Ze weet precies waar ik het over heb! “Dat was leuk he? Toen voelde ik voor het eerst dat er tussen ons iets is veranderd”, zeg ik zonder nadenken. “O ja, wat dan?”, Mirthe kijkt me vol vragen ineens strak aan. “Eh, nou ja gewoon, ik voelde kriebels in mijn buik en zo.”. “Ja, hier ook zo”, zegt ze en ze vervolgt: “Ik heb er vaak over gedroomd, over die valpartij”.

Ik vind ons gesprek lief, maar ook een beetje kabbelen. Ik wil iets forceren. Ik vraag: “vond je het net vervelend, dat je die stijve van me zag en dat ik niet kon plassen? Ik schaamde me nogal”. Ze begint te giechelen: “ik vond het helemaaáál niet erg. Ik had nog nooit een, eh …. stijve gezien, behalve misschien een keer stiekem die van mijn … “. Ze verslikt zich bijna en vervolgt: “nou ja, je hebt een hele mooie. … eh, piemel. En ik snap dat je dan niet kan plassen. Dat heb ik ook als ik eh, opgewonden ben”. Ik voel me compleet begrepen en besluit haar te ontboezemen:

“Van dat plassen, he. Dat doet me ergens denken aan toen ik nog een jochie was en met een vriendje ontdekte hoe spannend het was om overal te plassen. De hele middag liepen we dan wat rond bij de fietshokjes van de school in onze straat, in de bosjes voor het huis, achter in onze tuin. En steeds gingen we dan plassen. Tot we alleen nog maar druppels uit onze piemels kregen. Het had niks met seks of zo te maken, meer met een soort stoerheid en verboden dingen doen, maar achteraf denk ik dat het wel erotisch is”.
Ik zie Mirthe op haar onderlip bijten als ze geconcentreerd naar me luistert. Ze knijpt haar benen zachtjes open en dicht. “Wat geil”, zegt ze en ze schrikt dan van haar eigen woorden. “Eh, ik bedoel, stoer, zoals je zegt”.
Het is een gok, maar ik schraap mijn keel en zeg: “ik denk ook wel eens aan jou als ik eh,…. nou ja jeweetwel”. Ik maak met mijn hand bij mijn kruis een suggestieve beweging in de lucht. En wacht gespannen op Mirthes reactie.

“Ja?! Nou ik ook aan jou”, zegt ze. “Echt?!”, roep ik haast enthousiast. We zakken weer in onze eigen vragenbubbel. Ik voel mijn opwinding stijgen, mijn lul spant in mijn slip, en ik weet niet hoe we uit deze spanning komen. Mirthes is de eerste die een poging doet en me vraagt: “Doe jij dat dan ook vaak met jezelf of zo?” Ik knik. “Hoe vaak”, vraagt ze met rode oortjes. Ik zeg het maar gewoon. Mirthe is immers een lieverd. “Ja, toch wel elke dag”, zeg ik. “Oh, ik ook!”, komt er als een kreetje uit haar mond.

“En waar denk je dan aan?”, durf ik te vragen. “Nou eh, aan de dingen van die dag, hoe Hannah bijvoorbeeld steeds flirtte met Gerard. OF hoe we tijdens het zwemmen met zijn viertjes gisteren lekker stoeiden, hoe mijn vader jouw moeder van achter ineens beetpakte om haar middel. En ik vond het leuk dat je me gister in het zwembad bij mijn middel greep en achterover in het water gooide”, zegt ze.

“En ik vond het geil dat je je slipje net zomaar opzij trok en plaste”, zeg ik. Mirthe kijkt verrast. “Vind je dat geil inderdaad?”. Ik knik. “Misschien moet ik wel weer”, zegt ze lachend. Wil je het weer zien? Ze staat op, draait zich naar me toe, en trekt haar slipje weer opzij. Ik kijk naar haar kutje. Ze is gladgeschoren, zie ik en haar lipjes staan een beetje open. Ik zie bovenaan haar knopje onder haar lippen vandaan steken. Ze duwt op haar vagina en onderbuik en er sproeit een straal bijna recht naar voren, die ook plotseling weer afneemt. Het druppelt na uit haar kutje. Ik zit er vlak naast en hap naar adem. “Mag ik je likken”, vraag ik. Ze knikt.

Maar voor ik kan handelen, horen we een diepe plons en veel geproest. Gerard en Hannah schieten vanuit het diepen ineens naar boven. “Wat een sprong!”, zegt Gerard en ze hebben net als wij eerder moeite om naar de kant te komen. “Waar bleven jullie toch”, vraagt Mirthe, nadat ze weer naast me is gaan zitten met haar handen in haar kruis. Gerard neemt het woord: “we hebben daarboven eerst onze moed verzameld”. Hij knipoogt naar Hannah en kijkt mij wat schaapachtig lachend aan. Hannah valt Mirthe om de nek. “Wat een heerlijke tocht, he Mir”. Mirthe bloost en knikt heftig.