Het was een heftige tijd voor Sanne. Haar grote liefde was twee weken na de geboorte van hun dochter overleden door dezelfde rotziekte die ook haar moeder van haar had afgepakt. Gelukkig hadden ze veel tijd met elkaar kunnen doorbrengen en hadden ze veel kunnen praten over de toekomst van Sanne, maar ook de toekomst van hun dochter, Harley Elise.

Harriet had een goede levensverzekering afgesloten, die bij haar overlijden 2,5 miljoen zou uitkeren. Bij testament had Harriet Sanne als enige erfgenaam aangewezen en zou er een trustfonds worden gevormd voor hun dochter, zodat ook haar toekomst zonder financiële zorgen zou zijn. En de jaren dat ze de BC99 had gehad, hadden ervoor gezorgd dat Harriet een behoorlijk vermogen had opgebouwd. Een deel van dit vermogen zat uiteraard in de club en een deel was reeds gereserveerd voor de nieuwe club in Brussel.

Samen hadden ze nog besloten om de club in Brussel toch te openen en met een architectenbureau hadden ze nog samen het ontwerp bepaald. Er waren goede afspraken gemaakt met het belendende hotel en hun prominente lid van BC99 Amsterdam, die de aanleiding was om ook een club in Brussel te openen, had ervoor gezorgd dat ze inmiddels een flinke lijst met potentiële leden hadden voor de nieuwe club.

Ilse bewees zich een goede vervanger voor Sanne en de samenwerking met Kirsten verliep ook zeer goed. Samen hadden ze inmiddels een nieuwe showstopper gevonden, die zich kon meten met Harriet. De werving voor de BC99 Brussel was inmiddels ook opgestart en de aannemer maakte goede vorderingen met de verbouwing. De oplevering was gepland voor begin volgend jaar, maar zou waarschijnlijk al eerder kunnen worden gehaald.
De oorspronkelijke gedachte was dat Sanne de club in Brussel zou opzetten en de eerste periode de leiding op zich zou nemen en dat Harriet voor de kleine zou zorgen, maar deze gedachte heeft Sanne nu los moeten laten. Aan de andere kant is het ook niet te doen om iemand anders aan te nemen voor de klus en om Ilse nu al uit Amsterdam te halen en naar Brussel te sturen lijkt Sanne ook geen goed idee.

In het wekelijks overleg dat Sanne heeft met Ilse en Kirsten legt ze hun het probleem voor. Er zijn teveel bezwaren om iemand aan te nemen en die te belasten met de leiding over de club in Brussel, zeker omdat ze iemand moeten hebben die om kan gaan met de aard van de club en die de privacy van de leden als hoogste prioriteit moet hebben. Ilse voelt er ook nog niets voor om naar Brussel te verkassen en Kirsten is nog niet klaar om de rol van algemeen manager te vervullen. De conclusie is eigenlijk dat Sanne toch naar Brussel zal moeten gaan, maar ze ziet het niet zitten om de kleine dagelijks mee te moeten nemen naar de club.

“Dan huur je toch een au-pair in”, stelt Kirsten voor. “Die kan voor de kleine zorgen op de momenten dat jij in de club moet zijn en je helpen met de huishouden.”
Dat is iets waar Sanne zelf nog niet aan had gedacht, maar die gedachte klinkt eigenlijk nog niet zo gek. Er is ruimte ingepland om, al dan niet tijdelijk, te kunnen wonen bij de verbouwing en zo kan Sanne zoveel mogelijk bij Harley Elise zijn en op de momenten dat ze in de club moet zijn, dan kan ze haar dochter met een gerust hart bij de au-pair achterlaten.
De uitdaging was nu nog om een au-pair te vinden die ze op de eerste plaats kon vertrouwen en op de tweede plaats geen problemen zou hebben met hetgeen zich in de club afspeelde, want het was onmogelijk dat zo’n meisje hier niets van mee zou krijgen. Daarnaast moest ook hier weer de privacy van de leden worden gewaarborgd, dat is het grootste goed wat BC99 haar leden bood.

Sanne besloot zich te verdiepen in een aantal bureaus die bemiddelen voor au-pairs en na enkele avonden goed zoeken en lezen op internet had ze een tweetal bureaus die ze wilde benaderen. Naar allebei stuurde ze een mail en gaf daarin aan dat er specifieke omstandigheden waren waardoor een au-pair aan bepaalde voorwaarden moest voldoen en dat ze daarover graag een toelichting wilde geven in persoonlijk gesprek.
De eerste mailde binnen een uur terug dat er op dit moment geen au-pairs beschikbaar waren die wilden werken en wonen in Brussel en de tweede nam wat langer de tijd voor een antwoord. Toen dit antwoord binnen kwam moest Sanne wel even slikken. Niet zozeer door de inhoud van het bericht, maar wel door de naam die onder aan het mailtje stond… Carla, de vriendin van haar moeder die hen had verlaten op het moment dat Elise ziek werd en Sanne achterliet met veel problemen, waardoor ze financieel en emotioneel aan de grond kwam te zitten.

Hier moest ze even over nadenken, wilde ze wel in zee gaan met Carla? Eigenlijk had ze een diepe haat jegens deze vrouw die zo laf was geweest om haar levenspartner te verlaten toen deze de strijd aan moest gaan tegen de ziekte die nu ook haar eigen levenspartner van haar had afgenomen, maar aan de andere kant was ze waarschijnlijk ook niet bij Harriet gekomen als Carla niet was vertrokken. En daarentegen had Carla waarschijnlijk niet in de gaten dat het de kleine Sanne was die haar had gemaild omdat ze de achternaam van Harriet had aangenomen en ook had gebruikt bij het ondertekenen van de mail.
Het voorstel dat Carla haar deed was om eind van deze week af te spreken op het kantoor voor het bemiddelingsbureau waar ze voor werkte. Met enige buikpijn accepteerde Sanne de uitnodiging.

****

Vrijdagochtend was het dan zover, om 10:00 had ze een afspraak met Carla, ze was benieuwd hoe Carla zou reageren als ze ontdekte dat ze tegenover de dochter van haar overleden geliefde zat. Ze had Ilse bereid gevonden om even een paar uurtjes op de kleine Harley Elise te passen, dus daarover hoefde ze zich geen zorgen te maken.
Met knikkende knieën en een gespeelde zelfverzekerdheid meldde ze zich bij de balie 5 minuten voor de afgesproken tijd. De receptioniste belde naar Carla dat haar afspraak er was en zei tegen Sanne dat ze even plaats mocht nemen.

Een paar minuten later stapte Carla de ruimte binnen waar Sanne zat te wachten en toen ze Sanne zag verdween alle kleur uit haar gezicht. Sanne was niet meer het meisje dat ze 4 jaar geleden achterliet bij haar stervende moeder, maar was een mooie jonge vrouw geworden, het type vrouw waar ze zelf op zou vallen waren de omstandigheden anders geweest.


Sanne keek Carla aan toen ze binnenstapte en ze ging staan om haar een hand te geven. “Goedemorgen Carla, wat een verrassing om je hier te zien!” Carla was duidelijk ouder geworden, Inmiddels was de 50 gepasseerd, maar als ze het niet zou weten had ze haar ouder geschat, 60 wellicht. De jaren hadden haar duidelijk geen goed gedaan.
“Sanne, h-h-hallo, ik had jou niet verwacht, maar k-k-kom verder naar mijn kantoor”, krijgt Carla hakkelend over haar lippen.

Sanne volgt Carla naar haar kantoor en neemt plaats aan het bureau. Carla vraagt of ze iets wil drinken en Sanne vraag om een kopje thee, bosvruchtenthee. Terwijl Carla de thee haalt kijkt Sanne even rond in het kantoor. Er hangen wat certificaten, een wereldkaart, een kast met boeken over verschillende landen en culturen en in een hoekje van de boekenkast ziet Sanne een foto staan, Haar hart slaat even een slag over, want dit is een foto van Carla en Elise, haar moeder, in de jaren dat ze gelukkig waren. Op het bureau staat nog een foto, maar nu een foto van hen drieën. Sanne weet nog goed dat deze foto werd genomen, het was op vakantie in Barcelona, voor de dansende fonteinen. Ze hadden een japanse toerist gevraagd om een foto van hen te nemen.

Dan komt Carla het kantoor weer binnen en ze ziet Sanne kijken naar de foto’s en ze moet de tranen onderdrukken door alle herinneringen die weer boven komen. Ze heeft zulke mooie momenten gehad met Elise en haar dochter en ze heeft zoveel spijt dat ze hen toen heeft achterlaten. Het was in blinde paniek dat ze haar koffers pakte en vertrok toen ze wist dat Elise niet meer beter zou worden, ze wilde niet meemaken dat haar geliefde zou sterven en ze heeft verder niet meer nagedacht over Sanne en hoe het met hen verder moest. Pas toen ze weer enigszins kon nadenken kwam het berouw, maar toen was het te laat. Elise was gestorven en Sanne was niet meer te vinden.

“Voordat we beginnen over jouw vraag Sanne, wil ik je zeggen hoezeer het me spijt dat ik jullie heb verlaten”, begint Carla als ze gaat zitten. “Wat ik ook tegen je zeg, niets zal dat kunnen goedmaken, wat ik heb gedaan is onvergeeflijk en er gaat geen dag voorbij dat ik niet denk aan Elise en aan jou.”
Sanne laat Carla eerst haar verhaal doen en ze hoort hoe Carla nadat ze is vertrokken eerst enkele jaren rond heeft gezworven. Ze is de halve wereld over geweest en heeft hier en daar wat geld verdiend om het volgende deel van haar reis te kunnen betalen. Toen ze vorig jaar weer terugkwam in Nederland moest ze weer aan het werk om rond te kunnen komen en per toeval zocht een vroegere vriendin iemand voor het bemiddelingsbureau, die de nodige kennis had van andere landen en vreemde talen machtig was. Een nieuwe relatie is ze nooit meer aangegaan.

Dan vraagt ze hoe het Sanne is vergaan en Sanne vertelt haar in alle eerlijkheid het verhaal van de periode dat ze voor haar doodzieke moeder moest zorgen, dat ze na het overlijden van Elise erachter kwam dat er niets was geregeld voor het overlijden, het verlies van het huis en alle dierbare spullen. Dat ze naar Amsterdam is gelift en dat ze daar Harriet weer tegen kwam. Dat Harriet haar onder haar hoede heeft genomen en haar een baan aanbood in haar club en onderdak en eten en kleding. Sanne liet nog even in het midden om wat voor club het ging. Dat er een liefdesrelatie is ontstaan tussen Harriet en Sanne en over hun baby, maar ook over de operatie van Harriet en de plotselinge ziekte en het uiteindelijke overlijden van Harriet een paar maanden geleden.

“En vlak voordat ze ziek werd hebben we besloten om een tweede club te openen in Brussel. Het is de wens van Harriet dat ik dit wel doorzet en daarom moet ik daarheen te wonen binnenkort en omdat ik dan niet de hele tijd voor onze dochter kan zorgen heb ik ruimte voor een au-pair”, besluit Sanne haar verhaal.

Carla kan haar tranen niet bedwingen en nog meer dan eerst heeft ze spijt dat Sanne dit allemaal heeft moeten meemaken. Sanne geeft echter duidelijk aan dat ze niet op het medeleven van Carla zit te wachten. Zij heeft destijds haar keus gemaakt en daar moet ze mee leven, net zoals Sanne moet leven met de gevolgen van de keuze van Carla.
“Ik begrijp het en respecteer het”, zegt Carla. “Maar waar moet de au-pair aan voldoen?”

Sanne doet uit de doeken wat voor soort club BC99 is en dat de au-pair zich hiervan bewust moet zijn. Ze zal er verder niets van meekrijgen, maar de privacy van de cliënten staat hoog in het vaandel en daarom moet het wel iemand zijn die hiermee om kan gaan.
Carla noteert de relevante informatie en zegt tegen Sanne dat ze aan de slag gaat en dat ze volgende week de profielen van een aantal kandidaten zal mailen.
Met een ferme handdruk nemen ze voorlopig afscheid van elkaar.

****

De dinsdag na de afspraak vindt Sanne een drietal profielen in haar mailbox, Olga uit Oekraine, een donkerharige, 18 jarige meid met een typisch oostblok uiterlijk. Dan is er Paloma uit Spanje, ook donker haar, 20 jaar, sprankelende ogen en een betoverende glimlach. En de laatste is Anna uit Zweden, een blonde, 22 jarige, meid met helderblauwe ogen. Sanne kan en wil niet op het uiterlijk afgaan, dus leest ze de bijgevoegde CV’s en daaruit valt op te maken dat Olga in ieder geval nog niet veel ervaring heeft met jonge kinderen, wel huishoudelijk werk en daarom legt Sanne haar profiel al snel aan de kant. Paloma heeft al wel ervaring met kinderen en ook wel met huishoudelijk werk, bovendien spreekt ze vloeiend Engels en kan ze ook met Frans goed uit de voeten. Dat is natuurlijk een voordeel in een tweetalig land als België, dat Frans als tweede taal heeft. Anna heeft ook ervaring met kinderen en huishouden en spreekt vloeiend Engels en Duits. Bovendien beschikt ze over een rijbewijs en dat is weer iets wat Paloma (nog) niet heeft. Alles plussend en minnend komt Anna dus als beste uit de bus. Sanne besluit er nog even een nachtje over te slapen voordat ze contact opneemt met Carla.

Die nacht slaapt Sanne erg onrustig, telkens spoken Paloma en Anna door haar hoofd, Anna heeft alles mee, maar Paloma heeft iets over zich wat Sanne niet loslaat. Zijn het die ogen, is het de donkere huidskleur, het korte donkere haar? Sanne weet het niet en als ze wakker wordt is de twijfel nog groot. Ze zal wel een knoop door moeten hakken, want binnenkort vertrekt ze naar Brussel en dan zou het goed uitkomen als de au-pair bij haar was. Ze besluit Ilse te bellen en haar om raad te vragen. Ilse antwoord dat ze direct naar haar toe komt, ze zal ongeveer een halfuur onderweg zijn. Dat geeft Sanne even de tijd om zich te douchen. Harley Elise heeft net de borstvoeding gehad en ligt nu lekker te slapen.
Nadat ze zich heeft uitgekleed bekijkt Sanne zich in de spiegel. Haar figuur is wel wat veranderd sinds de zwangerschap. Haar heupen zijn wat breder geworden, haar borsten groter, haar buik wat slapper, maar daar werkt ze aan en ze heeft mooie volle billen gekregen. Wat haar nu wel begint te irriteren is dat bosje schaamhaar tussen haar benen. Sinds het overlijden van Harriet heeft ze zichzelf wat verwaarloost, ondanks de belofte aan haar geliefde dat ze goed voor zichzelf zou blijven zorgen en dat ze vooral niet alleen moest blijven. Aan een nieuwe relatie heeft ze absoluut geen behoefte, maar ze wil er wel weer mooi en aantrekkelijk uit zien.

Ze pakt de scheerspullen, allereerst scheert ze met de ladyshave het grootste deel weg, waarna ze met scheerschuim haar hele schaamstreek bedekt en voorzichtig met een nieuw mesje alles weghaalt. Het voelt weer heerlijk zacht aan en ze is tevreden over het resultaat. De aandacht die ze haar kutje heeft gegeven resulteert ook vochtige lipjes, iets wat ze al een hele poos niet meer heeft gehad. Eventjes flitst door haar gedachten dat ze zichzelf wil bevredigen, maar als ze op de klok kijkt realiseert ze zich dat ze nog maar een kwartiertje heeft voordat Ilse er is en ze moet zich nog douchen en afdrogen. Die gedachte laat ze dus maar snel varen en ze springt onder de douche. Na het wassen spoelt ze zich goed af en de met de douchekop gaat ze nog even tussen haar benen. “Verdomme, wat voelt dit goed”, denkt Sanne, maar ze heeft geen tijd meer, want de deurbel gaat al. gauw wikkelt ze een handdoek om haar natte haar en trekt ze een badjas over haar natte lichaam.

Beneden kijkt ze via de camera van de intercom even wie er voor de deur staat en zoals ze had verwacht was het Ilse. Ze drukt op de knop om haar binnen te laten en als Ilse haar ziet begroet ze haar enthousiast. “Wow je ziet er lekker uit San”, zegt Ilse opgewekt tegen haar.
“Ik ben ook lekker”, riposteert Sanne, zich onmiddellijk realiserend dat ze hiermee wellicht een verkeerd signaal afgeeft richting Ilse. Ze heeft een eenmalig, heftig, avontuur beleefd met Ilse, maar achteraf heeft ze er wel spijt van gehad omdat ze daarmee Harriet had bedrogen. Ze heeft het Harriet nooit verteld, maar het heeft al die tijd wel als een molensteen om haar nek gehangen.

“Ik zal me even aankleden” zegt Sanne tegen Ilse, maar Ilse wuift dat gelijk weg. “Niet nodig San, we zijn toch als vrouwen onder elkaar? Je wilde mijn mening over de kandidaat au-pairs?” Sanne knikt en laat de drie uitgedraaide profielen zien aan Ilse. Terwijl Sanne koffie maakt, leest Ilse de profielen aandachtig door en bekijkt ze kritisch de meegeleverde pasfoto’s.
Sanne zet de koffie neer en Ilse legt het profiel van Olga gelijk aan de kant. “Deze is niet geschikt”, zegt ze resoluut. Sanne moet glimlachen en zegt dat dit ook gelijk haar eerste reactie was. “Je twijfelt dus tussen deze mooie mediterraanse en deze blonde scandinavische”, merkt Ilse op. Wat zijn de voors en tegens die je zelf hebt bij deze beide meiden?

Sanne merkt op dat Paloma naast Engels ook Frans spreekt, maar weer geen rijbewijs heeft, en Anna heeft dan wel een rijbewijs, maar spreekt weer geen Frans. “Wat telt dan zwaarder?” wil Ilse van haar weten. Sanne antwoord dat de Franse taal in België een absolute pré is, maar dat het ontbreken van een rijbewijs wel een probleem kan zijn wanneer Harley Elise naar school moet worden gebracht. Ilse begint te lachen en zegt tegen Sanne dat het nog wel 4 jaar duurt voordat de kleine naar school moet en in 4 jaar een rijbewijs halen, dat moet toch wel mogelijk zijn? Frans leren in een paar weken zal een moeilijkere opgave zijn voor Anna. “Daarnaast is Paloma ook nog eens een genot om naar te kijken, daar zou je best een beschuitje mee kunnen eten”, zegt ze terwijl ze Sanne een knipoog geeft.

“Ils!” zegt Sanne gespeeld verontwaardigd, ik ben net weduwe geworden en jij denkt alweer dat ik moet daten?” Ilse gniffelt, “wie heeft het over daten? Ik heb het over seks! Kom op Sanne, ik snap dat je Harriet mist, maar je bent ook maar een mens, een mens met behoeftes. Ben je al wel weer eens klaargekomen sinds Harriet er niet meer is?”
Sanne antwoord ontkennend maar in gedachten weet ze dat Ilse gelijk heeft, bovendien heeft ze vannacht gedroomd over Paloma. En dat was bepaald geen onschuldige droom…
“Dan is het toch duidelijk?”, zegt Ilse tegen haar. “Ga voor Paloma, met een beetje geluk is ze niet vies van de vrouwenliefde en kun je een geweldige tijd met haar hebben. Ze is ten slotte maar een paar jaar jonger dan je zelf bent.”

Sanne denkt even na en zegt dat tegen Ilse: “je hebt gelijk, ik kan mezelf wel voor de gek blijven houden, maar ik moet verder en inderdaad, Paloma ziet er beeldschoon uit. Ik kan haar op mijn kosten haar rijbewijs laten halen en daar heeft ze nog vier jaar de tijd voor. Bedankt Ilse, voor je advies, dat had ik net even nodig!”
“Kom hier meid, even een knuffel”, zegt Ilse tegen Sanne en ze gaat staan. Sanne gaat ook staan en omhelst Ilse, waarbij haar badjas open valt en ze met blote borsten haar vriendin omhelst. Ilse voelt de twee harde tepels tegen zich aandrukken en fluistert in het oor van Sanne: “volgens mij kun je nu ook wel een orgasme gebruiken schat?” En ze gaat met haar hand tussen de benen van Sanne en voelt hoe glad, maar ook zeker hoe nat ze is.

Sanne kreunt als ze de behendige vingers van Ilse tussen haar benen voelt. Ze zet haar benen iets uit elkaar en geeft Ilse daarmee toegang tot haar kutje, het kutje dat sinds de ziekte van Harriet niet meer is gestreeld en Sanne moet toegeven dat ze dit heeft gemist. Ilse knoopt de ceintuur van Sanne’s badjas los en laat hem van haar lichaam glijden. Inderdaad ze is wat voller geworden, maar het geeft haar wel iets extra’s. Ilse duwt haar tegen de rand van de keukentafel en Sanne gaat er instinctief op zitten en leunt achterover op haar ellebogen en spreid haar benen waarmee ze haar heerlijkheid opent voor Ilse. Ilse duwt zachte kusjes op de gladde venusheuvel van Sanne en ruikt de zoetzilte geur van het kutje.

Ilse likt voorzichtig tussen de schaamlipjes van Sanne, van het onderste randje tot helemaal boven waar ze weer samen komen en het klitje van Sanne al parmantig tevoorschijn komt vanonder zijn beschermkapje. De hoeveelheid vocht die Sanne nu al produceert is indrukwekkend te noemen en Ilse probeert zoveel mogelijk op te likken. Dit smaakt immers vele malen beter dan koffie. Ze voelt hoe Sanne rilt van genot en ze heeft zich voorgenomen om voor nu alleen maar te geven, want dat verdient Sanne gewoon.
Met haar tong verricht ze wonderen in het kruis van Sanne, want zo is ze nog nooit gebeft, zelfs niet door Harriet. Het duurt helaas niet lang voordat Sanne een enorme orgasme voelt aankomen en als Ilse dan ook nog eens twee vingers bij haar naar binnen stoot, deze kromt en haar G-spot streelt, komt ze enorm klaar en spuit ze haar sappen in het gezicht van Ilse.

“Oh Ils, dit had ik zo nodig, dankjewel voor alles wat je met me doet. Kom ik zal jou ook verwennen” en ze wil Ilse op de keukentafel plaats laten nemen. “Nee lieve schat”, antwoord Ilse, “dit was speciaal voor jou, ik hoef er niets voor terug. Geniet nog even na en neem daarna contact op met dat bemiddelingsbureau zodat je binnenkort een afspraak hebt met Paloma.”
Sanne bedankt Ilse nogmaals en als Ilse haar gezicht heeft schoongemaakt, nemen ze afscheid voor vandaag.
Sanne belt vervolgens met Carla en zegt dat ze kiest voor Paloma en dat ze haar graag wil ontmoeten om te kijken of het klikt. De ontmoeting zal in eerste instantie plaatsvinden in haar huis in Amstelveen en als het klikt, dan kan Paloma haar verhuizing naar Brussel gaan regelen.

****

Een week later is de ontmoeting tussen Sanne en Paloma gearrangeerd door Sanne. Carla zal tijdens de eerste ontmoeting aanwezig zijn, maar alleen voor vragen van zowel Paloma als van Sanne.
Sanne is best wel nerveus en heeft dan ook slecht geslapen, ook Harley Elise heeft dit gemerkt en is ook de hele nacht in touw geweest. Sanne tut zich op voor de spiegel en met wat make-up ziet ze er nog best goed uit. Ze hoopt dat haar dochter zich ook van haar beste kant laat zien, want er moet natuurlijk ook een klik zijn tussen haar en Paloma.

Om 10 uur gaat de bel en Sanne ziet dat Carla voor de camera staat, met achter haar Paloma. Ze is gisteren al aangekomen vanuit Spanje en heeft afgelopen nacht bij Carla overnacht. Sanne drukt op de knop en opent daarmee het hek. Ze loopt naar de deur en begroet Carla en Paloma geeft haar schuchter een hand en stelt zich voor. Gelukkig doet ze dit in het Engels, aangezien Spaans en Frans niet tot de talen behoren die Sanne goed beheerst.

Sanne vraagt wat de dames willen drinken en ze willen allebei graag thee, die Sanne dan ook voor hen en zichzelf maakt. Terwijl ze wacht dat het water kookt, neemt ze Paloma eens goed in zich op. Mooi kort donker haar, gebruind gezicht, mooie donkere ogen, ze draagt een vrolijk jurkje met gele, blauwe en rode kleuren dat tot net over haar knieën komt Ze zal ongeveer 1,65 meter zijn en ongeveer 50 kilo. Zo op het eerste gezicht schat Sanne haar borsten op een kleine B-cup. Ze doet haar denken aan zichzelf van een aantal jaren geleden, maar dan wat meer getint. Carla en Paloma praten wat en als Sanne de thee neerzet handelt Carla de formele punten af die bij de introductie horen. Daarna laat ze Sanne en Paloma achter zodat ze nader kennis kunnen maken.

Paloma is wat verlegen en dat kan Sanne zich goed voorstellen, ze is in een vreemd land, bij een voor haar vreemde vrouw die haar werkgever zou kunnen worden en waar ze voor meerdere jaren bij in kan wonen en werken. Aan de andere kant is Sanne ook wat verlegen, maar meer door de schoonheid van de spaanse. Dit is een gevoel dat ze al lang niet meer heeft gehad.
Sanne laat Paloma zich eerst voorstellen en ze vertelt dat ze 20 jaar is, haar vader is overleden bij een aanslag van de ETA, enkele jaren geleden en haar moeder zorgt sindsdien alleen voor haar en haar twee jongere zusjes. Doordat ze zelf ook voor haar zusjes heeft gezorgd na de dood van haar vader is ze er achter gekomen dat ze het leuk vind om met kinderen te werken. Door als au-pair aan de slag te gaan heeft haar moeder het financieel wat gemakkelijker en kan ze af en toe ook nog wat geld opsturen. Op de vraag van Sanne of ze ook een vriendje heeft antwoord Paloma ontkennend. “Of een vriendinnetje?” vraagt Sanne dan en Paloma schrikt van de vraag, draait haar hoofd een beetje weg en ook deze vraag wordt ontkennend beantwoord.

Dan vertelt Sanne over zichzelf, dat ze onlangs weduwe is geworden en sindsdien de zorg voor haar pasgeboren dochtertje heeft, maar daarnaast ook nog een groeiend bedrijf die haar aandacht nodig heeft.
Ze vraagt of Carla al iets heeft verteld over het bedrijf en het enige dat Paloma van Carla heeft begrepen is dat het een soort van club is voor rijke vooraanstaande mannen, die erg veel hechten aan hun privacy.
“Voordat ik je ga vertellen over wat voor club het precies is”, zegt Sanne, “wil ik dat je eerst mijn dochter ontmoet om te kijken of het klikt tussen jullie.”

Sanne haalt Harley Elise uit haar ledikant en drukt haar in de armen van Paloma. Paloma is verrukt als ze de kleine meid vasthoud en ook Harley Elise reageert goed op haar en ze gaan helemaal in elkaar op. Sanne bekijkt het van een afstandje en kan niet anders dan concluderen dat dit een perfecte match is.
Sanne hoopt zo dat de club geen struikelblok zal zijn voor Paloma. Natuurlijk zal ze in de praktijk niets van de club meekrijgen, maar ze moet wel weten wat voor club het is en uiteraard ook een geheimhoudingsverklaring ondertekenen mocht ze als au-pair bij haar willen wonen en werken.

Carla komt ook nog even kijken en ziet ook dat er een klik is tussen Paloma en de dochter van Sanne. “Weet ze al over de club?”, vraagt Carla aan Sanne en Sanne antwoord ontkennend. “Dat ga ik haar nu vertellen, zou jij Harley Elise even mee willen nemen naar de woonkamer? Leg haar maar in de box.”
Carla neemt de kleine over van Paloma en Sanne gaat even recht tegenover Paloma zitten.
“Paloma, ik heb een club in Amsterdam, waarvan ik nu ook een vestiging in Brussel ga openen en leiden. In deze club werken dames die mannen entertainen. De mannen die lid zijn van de club, zijn allemaal bekend van TV, politiek of komen uit de zakenwereld. Zij komen naar de club om te ontspannen en te kijken naar de shows die de dames geven, zij willen echter niet dat dit bekend wordt en daarom hebben wij hun privacy als hoogste prioriteit.”

Paloma knikt begrijpend en vraagt dan rechtstreeks aan Sanne of het strippers zijn of misschien wel prostituees. Sanne antwoord dat het inderdaad een club is waar de dames stripshows geven. Daar betalen de leden ook hun lidmaatschapsgeld voor en als ze willen dan kunnen de mannen met een dame naar de kamer gaan. Wat daar gebeurd, dat is voor rekening van de mannen zelf en daarmee kunnen de dames iets extra’s verdienen. Dat valt buiten het tarief van het lidmaatschap. “Maar dat is niet wat deze club zo speciaal maakt en waarom zoveel mannen lid willen worden dat we zelfs een wachtlijst hebben. Wat deze club zo speciaal maakt is dat de dames allemaal, zonder uitzondering, iets extra’s hebben”, vertelt Sanne dan.

Paloma is nieuwsgierig geworden en wil graag weten wat dit dan voor iets extra’s is. “Weet je wat een shemale is, of een ladyboy?”, vraagt Sanne haar.
De ogen van Paloma worden groot en ze fluistert tegen Sanne: “wil je zeggen dat ze allemaal een piemel hebben? En dat de mannen seks hebben met deze, ehhh, dames?”
Sanne knikt, “vind je dit raar?” vraagt ze zachtjes aan Paloma. “Best wel een beetje, zoiets kennen wij niet in het dorp waar ik vandaan kom. Maar ik vind dit niet echt een groot probleem hoor”, geeft Paloma aan.
Sanne is zichtbaar opgelucht door dit antwoord van Paloma en vertelt dan dat ook haar overleden echtgenote vroeger een man was en dat ze zich pas vlak voordat ze ziek werd heeft laten transformeren naar vrouw. “Ben jij dan lesbisch?, vraagt Paloma verbaasd.

Sanne zegt dat ze zich niet in een hokje wil laten stoppen. Ik kan houden van vrouwen en van mannen, voor het houden van maakt het niet uit van welk geslacht iemand is. “Ben jij nog nooit verliefd geweest op een jongen of meisje dan?” vraagt ze aan Paloma.
Paloma antwoord schuchter dat ze eigenlijk nog nooit een vriendje heeft gehad, laat staan verliefd is geweest. “Eigenlijk ben ik nog maagd”, zegt ze met het schaamrood op haar kaken. “Dat is toch niets om je voor te schamen, dat is juist prachtig. Je bent de ware gewoon nog niet tegengekomen”, zegt Sanne tegen haar.
“Wat denk je, zou je voor mij willen werken?” vraagt Sanne haar dan.
Paloma slaakt een vreugdekreetje en springt Sanne in de armen, “oh ja, ontzettend graag mevrouw.”

Sanne drukt Paloma stevig tegen zich aan en fluistert dan in haar oor, dat ze haar beslist geen mevrouw moet noemen, maar gewoon Sanne. Door de omhelzing voelt Sanne de harde puntjes van de borstjes van Paloma tegen zich aandrukken en ze kan het niet helpen dat ze hier een beetje opgewonden van wordt. Ze zet dit onmiddellijk weer van haar af, want ze wil Paloma niet afschrikken. Wie weet wat er kan gebeuren in de periode dat ze bij haar in Brussel is, waarschijnlijk niets maar als er toch wat mocht opbloeien, zal Sanne dit zien als een mooie bonus.

Sanne en Paloma vertellen Carla het nieuws dat Paloma voor Sanne komt werken in Brussel. Sanne zal haar accountant het zakelijke gedeelte met Carla laten afwikkelen en vanavond zullen ze dat met een etentje vieren. Morgen zal Sanne samen met Paloma naar Brussel gaan om haar te laten zien waar ze komt te wonen en te werken, waarna Paloma vanaf Brussel Airport terug zal vliegen naar Spanje om daar haar spullen te gaan pakken, afscheid te nemen en weer terug te keren naar Brussel.

Hoe het verder gaat met Sanne en Paloma, zal te lezen zijn in deel 4 van Sanne: Kiezen of Delen