Ik heb een duidelijk dienende kant die veel mensen niet van mij kennen. Ik moest een tijdje geleden van mijn toenmalige Meester de hele dag veel water drinken en 's avonds op hem wachten bij het station. Bij het wachten moest ik mijn plas ophouden en die avond speelden de ijzige kou - de temperatuur lag rond het vriespunt en er stond een ijskoude oostenwind – en mijn rammelende prostaat me al snel parten.

Het wachten en niet weten of je Meester daadwerkelijk komt (hij was daar niet erg betrouwbaar in, omdat hij veel onderweg was voor zijn werk) was altijd een extra belasting. Ik had me voorgenomen dat ik uiterlijk 2 uur zou wachten, en vlak voor het aflopen van die bijna oneindige termijn stond hij opeens voor me.

Al die tijd had ik heen en weer gelopen over de stoep en ook staan koukleumen voor het tochtige stationsgebouw. Het was mij door mijn Meester niet toegestaan om in de wachtruimte binnen te wachten. En even snel plassen mocht ook niet, dus stond mijn arme blaas na een kleine twee uur echt op knappen ...

Ik moest achter hem instappen, wat me eigenlijk nog meeviel omdat ik vaker achter in zijn kofferbak heb moeten plaatsnemen. Die ruimte was niet groot omdat hij er ook vaak zijn handel had liggen en je werd er flink door elkaar geschud. En als je dan toch al een volle blaas hebt en zijn dure spullen niet mag bevuilen ...

Ik stond dus nu ook weer op knappen, maar mocht nog niet plassen. Ik zat inmiddels in mijn blote kont op de achterbank, want ik moest van hem onmiddellijk mijn bovenbroek en slip uitdoen tijdens het rijden naar een plek die mij toen nog onbekend was. Toen ik vroeg of ik er even uitmocht om een klein plasje te doen, werd me dat bars verboden. Hij reed stuurs door en ik moest het maar ophouden.

Ik moest goed zichtbaar naast het raam gaan zitten en een beetje onderuit gezakt zodat iedereen die hem passeerde, mij kon zien zitten zonder kleding. Hij had de binnenverlichting van de auto aangedaan, waardoor hij sowieso de aandacht van medeweggebruikers trok. Ik keek weg iedere keer als ik koplampen zag naderen.

Nogmaals vroeg ik of ik mocht plassen, maar kreeg weer nul op het rekest en heb toen een klein beetje in mijn hand geplast, net voldoende om de druk van mijn volle blaas te verminderen. Ik weet het, het is ook een kwelling om met een volle blaas slechts een beetje urine te lozen, maar het is me wel gelukt.

Ik moest die urine snel opdrinken, anders merkte de Meester het. Mijn pis smaakte niet vreemd, omdat ik dat toch wel regelmatig bijhoud als slaaf, Ik heb dit keer mijn eigen pis van mijn hand gedronken, dat was de enige uitweg voor me, want ik had geen glas en zijn achterbank mocht natuurlijk niet nat worden, daar had ik maar voor te zorgen.

We reden naar zee toe en gingen daar een duinweg in, waar je een grote parkeerplaats hebt voor de badgasten. Er stonden zeker tien auto's geparkeerd, want dit was ook een bekende homo-ontmoetingsplaats. Ik moest uitstappen en in het licht van zijn koplampen laten zien aan mijn Meester dat ik ook daadwerkelijk moest plassen, maar door de kou kreeg ik er nu opeens niets uit, terwijl de aandrang er zeker was.

Ik mocht me gelukkig prijzen dat ik - toen ik zei dat ik niet kon plassen - weer naar binnen mocht, maar zodra ik binnen zat, begon de aandrang snel terug te komen, dus vroeg ik of ik het nogmaals mocht proberen. Ik kreeg niet direct toestemming, maar hij zag wel dat ik echt moest, dus kreeg ik weer opdracht om naakt in zijn koplampen te laten zien dat ik piste. Als een konijn in het donker in de lampen van de jager ...

Terwijl ik buiten rillend van de kou een nieuwe poging deed, kwam er opeens een man aangelopen in de spreekwoordelijke regenjas, die ons tafereel van een afstand had bekeken. Hij liep naar de bestuurderskant van de auto, deed de deur open en vroeg aan mijn Meester of hij helpen mocht. Waarop mijn Meester zei: 'Eigenlijk wel, want hij doet een poging om dat lulletje van hem te laten pissen, maar het lukt niet en zijn pikkie wordt door de kou alleen maar kleiner en kleiner, dus als jij er even flink overheen pist, ontdooit ie wel en zal hij je zeker zijn dankbaarheid tonen'.

De man liet zijn broek zakken en haalde zijn halfstijve lul tevoorschijn, een flink exemplaar, ging voor me staan en piste gewoon over mijn lul heen en waar hij me maar raken kon. Hij had kennelijk ook een volle blaas, want de gele straal leek maar niet op te houden. Ik was eerst warm nat van zijn pis, maar het werd daarna alleen maar kouder voor me. Toen kreeg ik vanuit de auto ook nog opdracht van mijn Meester om de inmiddels enorme lul in mijn mond te nemen om alles goed schoon te likken. En beslist niets te morsen, want dan kreeg ik slaag.

Ondanks de kou heb ik de man leeggezogen, en hij vond het dat ik het prima had gedaan. Dat zei hij ten minste tegen mijn Meester toen die het aan hem vroeg. Ik kreeg daardoor geen verdere straf van mijn Meester. De man trok zijn broek omhoog, liep weer naar zijn eigen auto, maar ik moest nog een tijdje buiten blijven om – terwijl het notabene bijna vroor – droog te worden, want ik kon zo natuurlijk niet in de auto van mijn Meester gaan zitten.

Na ongeveer een kwartier, terwijl ik bijna onderkoeld geraakt was en mijn natte piemeltje bijna bevroren was en in zijn voorhuid was gevlucht, mocht ik binnenkomen en mijn kleding aantrekken en zijn we naar huis gereden.

Hij heeft me vlak bij mijn huis eruit gegooid met de mededeling dat ik voortaan beter mijn best moest doen en ik er nog wat van zou horen, omdat hij niet tevreden was over wat hij gezien had dat ik bij die man had gedaan. Ondanks dat die man wel tevreden was en ik alles heb moeten doorslikken wat hij me gaf.

Twee dagen daarna werd ik ontboden en moest ik mijn Meester leegdrinken om hem daarna leeg te zuigen en ook weer alles door te slikken. Dit was mijn leven als slaaf van die Meester. Hij hield ervan voornamelijk plasseks met zijn slaaf te doen. Ik heb ook wel als slet voor hem moeten werken. Hij liet dan gewoon iemand komen die daarop geilde en dan moest ik zorgen dat ik lingerie droeg als die man binnenkwam en op handen en voeten door het huis gaan. En ook dan eindigde het vrijwel altijd in plasseks: urine doorslikken van twee mannen, en moest ik het bezoek uitgebreid pijpen en helemaal leegzuigen. Tot de laatste druppel ...

Maar onlangs heeft mijn Meester mij opeens afgedankt. Ik werd volgens hem te oud en te lelijk, zei hij. Ik ben nu zowat iedere week bij een stuurse man van 79 die ik op commando moet afzuigen. Ik mag voor de rest niks anders. Als hij eindelijk is klaargekomen en ik de boel hebt schoongelikt, moet ik weer verdwijnen. C'est la vie ...