Ik had ooit een nogal eigenwijze jongere vriendin. Het was dat ze mooi was en een heerlijk neukertje was, anders … Ze was nog eigenwijzer dan de jongedames die ik vóór haar kende. Toen ze tijdens een van onze vele telefoongesprekken (want zij woonde nogal ver weg en ik zag haar niet zo vaak) weer eens iets heel zeker wist en ik weer eens heel zeker dat het niet zo was, zei ik op een gegeven moment , om eventuele discussies de kop in te drukken: 'Joh, dat is helemaal niet zo! Wedden?'

En zij weer: 'Okay, waarom wedden we dan?' Ik won vrijwel altijd, haar leercurve was vlak, en ik kreeg op die manier gratis etentjes en cd's, maar ik riep ook een keer spontaan: 'Als ik weer win, moet je met me mee naar een ouderwetse seksbios.' Ze schrok hoorbaar. 'Maar daar ben ik nog nooit binnen geweest!' Het was ook een beetje van voor haar tijd, de seksbios. En ik weer: 'Nou, dat gaat dus eindelijk gebeuren, want ik heb gelijk, dat weet ik zeker. Tenzij je niet durft, natuurlijk.'

Tsja, niet durven kwam niet in haar woordenboek voor. En je raadt het al: ik heb die weddenschap ook gewonnen! En zij reageerde met: 'Ja, dat had ik echt niet verwacht. Shit! Maar nu moet ik woord houden. Welke seksbios wordt het?' En ik: 'in Rotterdam weet ik er nog wel eentje. Een ouderwetse seksbioscoop'.

We spraken op een donderdagavond af in Rotterdam, voor haar een klein uur met de trein en voor mij ruim een half uur met de auto, en jawel hoor, op ongeveer de afgesproken tijd stapte ze een tram uit en ze liep enthousiast op me af. We liepen samen naar de kassa van het wat armetierig ogende etablissement, dat wel een verfje kon gebruiken. Maar investeren was blijkbaar al lang niet meer verantwoord in deze 'uitstervende diersoort' onder de dienstverleners.

Ik trok mijn portemonnee, wilde pinnen, maar dat kon niet, dus betaalde ik contant de entree voor twee personen. Tien euro slechts, een fooi. Ik zag de kaartverkoper mijn jonge vriendin door het ruitje nauwgezet in zich opnemen, en we liepen gearmd naar binnen, de slecht geventileerde duisternis tegemoet.

De bios was even groot - of klein - als degene die ik in Amsterdam vele jaren eerder frequenteerde. Met veel genoegen. En het rook er – net als in Amsterdam – naar verse sperma. Mijn vriendin, die bang was om uit te glijden over de witte tissues die op de vloer lagen her en der en die ook nergens tegenop wilde lopen, hield achter mij lopend mijn arm stevig vast. Ze was benieuwd waar we zouden gaan zitten, terwijl op het enorme scherm een grote bbw-vrouw doggystyle in haar flinke kut geneukt werd. En ervan genoot, zo te horen. Haar gekreun dreunde bijna oorverdovend door de luidspekers.

Ik liep aan de zijkant doelgericht door naar voren en besloot met haar op de eerste rij gaan zitten. Dankzij het projectorlicht van de camera dat op het scherm scheen, kon je een beetje zien wat er in de zaal gebeurde. Die was voor driekwart gevuld en er ging een geroezemoes van mannenstemmen op. Sommigen stootten elkaar aan en fluisterden hardop: 'Hé, kijk daar, een wijf!'

'Nee joh', fluisterde een ander terug, 'da's een trafo, laat je niet neppen!' Afijn, we werden aangestaard alsof we over een catwalk liepen en ik bereikte, mijn onzekere vriendin meezeulend, de voorste rij. Die was helemaal leeg. De meeste toeschouwers verkozen meer anonimiteit in de rijen 2 t/m 8. Mooi! Ik ging op de middelste stoel zitten en mijn vriendin zeeg snel naast me neer, ongetwijfeld met haar hart kloppend in haar keel. En in haar kutje wellicht ook.

Ze hield mijn hand vast en we keken een minuutje naar de enorme kut op het scherm die flink genomen werd door een kingsize torpedo van een donkere kleur, en het gemompel achter ons zwol aan, maar niet door wat er op het scherm gebeurde.

Mannen die normaal redelijk zwijgzaam aan hun leuter trokken en de tissues volspoten, waren nu opeens fluisterend met elkaar aan het communiceren, beter nog: speculeren. Wat ging hier gebeuren, had die gast zijn vrouw alleen maar meegenomen om ook te kijken naar die porno op het scherm? Dat konden ze thuis ook doen, dus misschien zat er meer in het vat? En zaten ze niet op rij 1, vlak voor het podium?

Soms had je mazzel, als je naar een seksbios ging en dan kreeg je een live-showje kado, vrijwel altijd tussen mannen die daar een beetje op uitwaren of daarvoor zelfs hadden afgesproken in een seksbios, maar nu bestond de kans dat de jackpot - of eerder de jack-kut - werd uitgekeerd aan de schermkijkers in het muffe zaaltje die zich tot nu toe rukkend hadden zitten vergapen aan die enorme ronde billen waar een grote pik in op en neer schoof.