Toen ik op een koude herfstochtend terugkwam van mijn fietsrondje door de polder, zag ik vlak bij mijn huis een meisje op de stoep zitten. Eromheen stonden een mevrouw met een zwarte hond, een gehelmd meisje met een scooter en een handhaver met zijn fiets. Ik stopte even om te kijken of ik ergens mee kon helpen. Dat hoefde niet, het meisje was wel erg geschrokken en had een flinke schaafwond op haar voorhoofd. Haar vriendin zou haar achterop de scooter naar school brengen, want met de fiets viel niet meer te rijden. Enkele spaken in het voorwiel waren door de crash gesprongen. En de tweewieler zag er nogal scheef uit.

Ze wilde de fiets op slot zetten tegen een lantarenpaal, maar dat leek me niet zo'n goed idee en ik bood aan om de tweewieler in mijn achtertuin te stallen. Dat vond ze een goed idee: 'Dan komt mijn vader hem vanavond wel ophalen!' Ze liep achter me aan en zette de fiets in mijn achtertuin, deed hem op slot en informeerde of ik die avond thuis was. 'Hoeft niet, want ik laat de poort open'. En de twee meisjes vertrokken, met de nodige vertraging, naar school.

Ik had gevraagd waar het meisje woonde en aangeboden om de kapotte fiets naar een fietsenmaker te brengen, maar dat hoefde niet. Haar vader kwam de fiets wel halen. Maar na vier dagen stond de fiets nog in mijn tuin. Ik begon me een beetje zorgen te maken over haar gezondheid. Zou ze toch meer letsel hebben opgelopen door de val van haar fiets dan die schram op haar hoofd?

Ik besloot het nog even aan te kijken, maar 's avonds hoorde ik opeens de poort opengaan. Het is nogal donker in mijn achtertuin en ik liep de tuin in om te vragen of ik kon helpen en om te informeren hoe het met haar ging, ervan uitgaande dat haar vader erbij was om de fiets op te halen. Maar het was niet haar vader, het was alleen het meisje dat gevallen was.

'Hé, waar is je vader?, vroeg ik. 'En hoe gaat het met je?' Ze antwoordde dat het wel goed ging met haar, maar dat haar vader de fiets niet wilde komen halen met de auto. 'Waarom niet?, vroeg ik nieuwsgierig. 'Ik heb gezegd dat ik onder het fietsen op mijn telefoon keek en daarom gevallen ben. Toen werd hij boos en zei dat ik dan ook maar moest zorgen dat mijn fiets weer gerepareerd werd.'

Ik begreep wel dat haar vader streng was. Waarschijnlijk had hij al eerder gewaarschuwd en moest hij nu een daad stellen. Maar het meisje moest dan zeker drie kilometer lopen naar een fietsenmaker, en dat vond ik zielig. 'Zal ik dan je fiets morgen naar de fietsenmaker brengen met mijn auto?' Ze keek me aan, aarzelde twee seconden en zei toen dat ze dat heel lief zou vinden.

'Kom even mee naar binnen, dan schrijf ik je adres en je telefoonnummer op. Dan kan ik je waarschuwen als je fiets weer klaar is.' Ze liep achter me aan door de donkere achtertuin en ging met me mee naar binnen. Ze trok haar sneakers uit bij de achterdeur en legde haar dikke jas op een stoel. Daarna ging ze zitten. Ik zag nu pas goed hoe mooi haar gezichtje was. Ondanks die schram op haar voorhoofd, die er nog steeds zat.

'Wil je even wat drinken?', vroeg ik. 'Graag,' zei ze. 'Maar ik kan niet te lang blijven, dan worden mijn ouders ongerust. Ze denken dat ik met een fiets lopend naar huis kom nu. Heeft u cola?' Dat had ik toevallig in huis en ik liep naar de koelkast om haar een blikje te geven. Zelf nam ik een blikje Fanta. En bijna gelijktijdig trokken we de blikjes open. Bijna parallel sissend. Dat bracht een glimlach op haar lieve gezichtje.

'Maar waarom wilt u al die moeite doen om mijn fiets weg te brengen naar de fietsenmaker? Ik ken u helemaal niet.' Dat was waar. 'Ik heb het gewoon met je te doen, en ik vind het onzin dat je helemaal naar de fietsenmaker moet lopen.' Het meisje, dat zich als Merel had voorgesteld, keek me aan en zei: 'Kan ik niet wat doen voor u om te laten zien hoe aardig ik dat vind?'

Ik lachte en zei: 'Ik zoek naar een schoonmaakster. Nee hoor, ik maak een grapje. Maar om eerlijk te zijn: ik heb wel een speciale fetish. Ik geil namelijk erg op meisjes als jij, van een jaar of 16. Hoe oud ben jij?' Ze keek me weer aan met een hertenogen en zei: 'Zestien.' Ik zei dat, als ze perse wat terug wilde doen, mij mocht pijpen. 'Heb je wel eens een man gepijpt?' Ze bloosde en zei: 'Geen volwassenen, maar wel jongens. Ik heb wel vriendjes gehad waar ik nog niet mee durfde te neuken, en dat kocht ik dan af door ze te pijpen. Daarom ben ik nog maagd, want tegenwoordig willen jongens je al op heel vroege leeftijd neuken.'

Dat kon ik me voorstellen met haar uiterlijk, en bovendien was ik vroeger zelf geen haar beter. Ik was benieuwd of ze me nu wilde 'compenseren' met een lekkere pijpbeurt. 'Als je me pijpt, breng ik je daarna meteen naar huis en ga ik morgenvroeg met je fiets naar de fietsenmaker. Is dat een goed plan?' En ik begon mijn broekriem los te maken, voordat ze me geantwoord had. Mijn pik was al wat stijver geworden bij het idee van dat mooie lieve meisje dat mijn eikel met haar lippen omsloot. 'Okay,' zei ze. 'Als het bij pijpen blijft', en ze kwam op haar knieën voor me zitten.