Hiervoor hebben we kennis gemaakt met Luc, zestien jaar. Hij loopt slecht en kan zijn evenwicht soms niet bewaren, daarom wordt hij op school veel gepest en laat iedereen hem links liggen… Maar… het blijkt dat zijn piemel wél de moeite waard is… Daar kwam hij achter bij buurvrouw Hetty, waar hij op de zaterdagen uitgebreide sekslessen van krijgt… Oh ja, twee dingen: Luc heeft een bovengemiddelde maat lul en hij heeft een fetisj voor armbanden, ringen en HORLOGES!

Het mooiste meisje van de klas heeft hem gevraagd of hij haar bijles voor wiskunde wil geven en Luc, stomverbaasd dat een MEISJE hem dat gevraagd heeft! NIEMAND praat eigenlijk met hem, vanwege zijn beperking…

Toen ik na schooltijd zag dat alle drie de banden van mijn fiets leeg waren twijfelde ik nog harder of het besluit bijles te geven wel zo’n goed idee was geweest, maar wat kon ik er aan doen? Ze was zélf naar me toe gekomen en daar was iedereen getuige van geweest! Zuchtend haalde ik de fietspomp bij de conciërge, pompte mijn banden op (die gelukkig niet lek waren!) en met een half uur vertraging was ik thuis. Daar vertelde ik dat we een nieuwe leerling hadden, een meisje, en dat ik die drie keer per week bijles ging geven! Mijn ouders vonden het allang prachtig dat ik EINDELIJK eens een meisje over de vloer had en mijn moeder haalde meteen mijn bed af en maakte dat op met de netste dekbedhoes die ze voor me had. Ik ruimde alles op mijn kamer op en tegen de tijd dat ik naar bed ging dacht ik, dat ik ongetwijfeld de NETSTE SLAAPKAMER van de buurt had! Ik appte Hetty en vertelde wat er was gebeurd. Meteen kreeg ik een appje terug: Hartjes, duimpjes en… kusjes… en ook nog “VEEL SUCCES!”

Die avond viel ik in bed met het beeld van Ria voor mijn ogen, lang, slank, en… ineens schoten mijn ogen open en wist ik weer wat me nog meer was opgevallen! Ze droeg, nét zoals de buurvrouw, óók een groot horloge, armbanden en weliswaar geen tien ringen, maar toch zeker een stuk of drie! Ik probeerde me haar horloge voor te stellen, maar wist alleen nog dat deze zilverkleurig was, maar ook beslist een herenmodel! Ik voelde dat mijn lul keihard omhoog stond en klopte tegen mijn buik… Snel greep ik een handvol tissues en na een paar rukjes en met Ria in mijn gedachten spoot ik een ENORME kwak zaad in de doekjes! De doorweekte stapel gooide ik in mijn prullenmandje en tevreden viel ik diep in slaap…

Wie NIET weet waar ik over droomde moet maar DIRECT OPHOUDEN MET LEZEN, want die snapt niet hoe het puberbrein werkt! Ik sliep heerlijk (gek hè?) en werd wakker, me kiplekker voelend! Ik fietste vrolijk naar school, waar mijn goede humeur meteen wegsmolt als ijs in de volle zon: Op mijn locker had een lolbroek met oranje verf gespoten:

LUC IS EEN KLOOTHOMMEL
EN EEN BABYNEUKER!

Natuurlijk stonden er al hordes leerlingen bij die meteen naar mij wezen en begonnen te scanderen: KLOOTHOMMEL! BABYNEUKER! En dat ging door tot de conciërge ze wegjaagde… In één klap was mijn zo goede humeur weer weggevaagd en met gebogen hoofd, om maar niemand te hoeven aankijken strompelde ik met mijn krukken naar mijn eerste les…

Tijdens het eerste lesuur keken een stel knapen voortdurend vuil naar mij en de hoeveelheid spuugballetjes die mijn gezicht raakten kon ik niet tellen… Ik werd langzamerhand wanhopig, zou dit zo BLIJVEN zolang ik Ria bijles gaf? Was dat het wel waard? In de pauze kwam Ria meteen bij me lopen en ging ze bij me zitten… Ze zei: “Ik zie wat die klieren doen, Luc! Probeer daar boven te staan, ook al is dat moeilijk! Ik zal proberen om te kijken of ik iets kan doen om je te helpen…” Ze boog zich naar me toe en, IN HET BIJZIJN VAN ALLE ANDEREN, gaf ze me een kus op mijn wang! DÁT was zeker die spuugballetjes (en ook als het er tien miljoen waren geweest!) wel waard! En wéér veranderde mijn humeur in één klap: Van uitbundig, naar diepdroevig en nu weer uitbundig…! Al met al was het wel een achtbaan van emoties, deze ochtend!!

RIA SCHAKELT HULP IN!
Die middag was mijn locker weer brandschoon, de conciërge vertelde verbaasd dat er een schoonmaak-specialist was gekomen die mijn locker had schoongemaakt EN had behandeld met een middel, waardoor verf en stiften niet meer hielden op het oppervlak! Ria grijnsde tevreden toen ik het aan haar vertelde en ineens begreep ik het…: “Heb jij… heb jij..” Ze grijnsde nu breeduit en nu snapte ik het HELEMAAL! Ze grinnikte en zei: “nou, ik DENK dat ik daar wel NU en HIER een KUSJE voor heb verdiend, denk je niet?” Ik schrok! HIER? NU? Ach, inwendig haalde ik mijn schouders op, de jongens hadden nu toch al de pest aan me, erger kon het niet worden… En ik boog me naar haar toe om haar wang te zoenen maar op het laatste moment draaide ze haar hoofd en zoenden we elkaar midden op de mond!

Er klonk onmiddellijk een hevig gegiechel en de hele groep meiden uit mijn klas zwaaide en enkele daarvan staken ook nog hun duim op! Die hadden het ALLEMAAL gezien! Wat de reactie van de jongens was zal ik maar niet zeggen… als vuile blikken konden doden was ik milliseconden later geblakerd morsdood neergestort! De middag verliep in een droom en om half drie gingen we de fietsen ophalen… Dit keer gelukkig geen lege banden, maar dat begreep ik al snel! Ria wees -weer grijnzend- omhoog en ik zag dat er een gloednieuwe camera hing die recht op het deel van het fietsenhok was gericht waar mijn driewieler altijd stond! Ria (of haar ouders) was voortvarend te werk gegaan, zoveel was zeker!

We fietsten samen naar mijn huis waar mijn moeder al druk bezig was, ze had een verse appeltaart gebakken (en ze bakte anders nóóit iets!) en begroette ons uitbundig. We moesten eerst iets drinken (mét appeltaart) zodat ze met Ria kon kennismaken. “LUUUUC, je hebt niet verteld dat je bijles gaat geven aan een SCHÓÓNHEID!” verkondigde ze meteen. Nu kreeg Ria -op haar beurt- een kleurtje, helemáál toen ma doorging: “En wat zie je er BÉÉLDIG uit, kind! Wát een leuke kleren zeg!” Ria ging staan en draaide sierlijk een rondje door de kamer waarbij ma goedkeurende opmerkingen blééf maken! Gelukkig konden we na tien minuten naar mijn kamer ontsnappen, waarbij ik de trap zo snel als mogelijk op hinkte…

Daar werd serieus gewerkt aan het wiskunde probleem, en al snel kwam ik er achter dat Ria best wel een grote achterstand had en na flink wat terugbladeren en vragen stellen kreeg ik langzamerhand in de gaten waar de lacunes zaten. We begonnen meteen met het tackelen van de belangrijkste problemen en gelukkig begreep Ria vlot wat ik bedoelde, als ik het uitlegde… Vóór ik het wist waren we anderhalf uur verder en schrokken we beiden, toen haar telefoon ging: Haar pa, die vroeg waar ze bleef. Ria ratelde meteen hoe fijn ze het vond dat ik, Luc, haar hielp en dat ze al de eerste moeilijkheden de baas was geworden… Ze ratelde zó enthousiast dat het wel vijf minuten duurde voordat haar pa er weer tussen kon komen! Die zei dat dat allemaal wel mooi en goed was, maar dat ze nu wél naar huis moest komen! Snel deed ze haar boeken weer in haar rugtas en huppelde ze vrolijk de trap af, terwijl ik haar achterna strompelde… Op de gang gaf ze me een dikke zoen op mijn wang en met een: “Tot morgen!” was ze weg!

Onder het eten vertelde ma aan mijn vader aan wat een leuk meisje ik bijles gaf, ze deed het voorkomen dat ik zo ongeveer VERLOOFD met haar was! Ikzelf had intussen een tevreden gevoel: Het samenwerken was veel beter gegaan dan verwacht en ik had er veel meer vertrouwen in dan eerst, dat dit goed zou aflopen! De volgende dag werd ik enthousiast begroet door Ria, die meteen, gevolgd door wat andere meiden, bij me kwam staan. Ineens leek het wel of ik meetelde! Ze vertelde honderduit hoe goed ik haar had geholpen en dat ze nu al meer begreep dan ze ooit voor mogelijk had gehouden…

VERKERING?
Deze bijlessen gingen drie keer per week door, waarbij we stevig doorwerkten en er geen tijd was voor andere zaken. We praatten niet over andere zaken, wiskunde en nog eens wiskunde, was het, dat de klok sloeg! Na vier weken hadden we een proefwerk over het volgende hoofdstuk. Dát zou de vuurdoop worden: Was ik er in geslaagd haar achterstand genoeg weg te werken? De week er voor kwam Ria ELKE dag een uur en samen namen we alle problemen uit dit specifieke hoofdstuk zorgvuldig door. De dag van de repetitie was Ria super zenuwachtig, bang dat ze weer zou falen… Onder het proefwerk zag ik dat ze rode konen had van de stress en ik hoopte maar dat het goed ging… Na de wiskundeles hadden we een korte pauze en eenmaal buiten vlóóg ze regelrecht op me af en gilde ze, zó hard dat iedereen het kon horen: “LUC! LUC! Het ging…GEWELDIG! Dit kán gewoon niet missen!” En ze omhelsde me, midden op het plein, waardoor ik op mijn krukken wankelde en ze me snel moest beetpakken om erger te voorkomen.

Ze zoende me twee keer vol op mijn mond waarna ze me weer losliet en ik? Ik duizelde van deze omhelzing, de EERSTE die een meisje me OOIT had gegeven! Wéér zag ik gemene blikken van een aantal jongens, maar daar trok ik me niks van aan, dit was de mooiste pauze ooit! Maar deze affaire kreeg een lelijk staartje want… De dag erna kwam er op de terugweg van school een scooter me achterop met een jongen die een hoodie droeg. Hij kwam naast me rijden en ineens… kreeg ik een gewéldige trap tegen mijn been! Ik voelde het knappen en meteen viel ik, gillend van de pijn van mijn fiets. De scooter trok snel op en was in een oogwenk verdwenen…

Al snel kwamen er mensen uit een huis vlak bij en even later was er al een ziekenauto die me meenam… Diezelfde avond nog was mijn been gezet en in het gips. Ik moest één nacht blijven en zou de volgende dag weer naar huis mogen. Die avond kwam Ria met een grote bos bloemen op ziekenbezoek en ook haar ouders kwamen mee. Dat bleken heel aardige mensen te zijn die precies begrepen waarom dit gebeurd was en vooral haar pa wond zich daar vreselijk over op! Hij beweerde dat hij er ALLES aan zou doen om “dat gespuis” te pakken te krijgen! Toen ze weer weg gingen, omdat de bezoektijd voorbij was, kreeg ik een dikke zoen, wéér op mijn mond van Ria, die dat zonder blikken of blozen deed, waar haar ouders bij waren! Nodig dat ik zeg dat ik, ondanks mijn gebroken been, PRIMA sliep? Moet ik jullie vertellen waar ik over droomde? Moet ik jullie vertellen dat ik de volgende ochtend, toen ik wakker werd, een ENORM probleem bleek te hebben? Mijn pyjama en mijn lakens stonden stijf van het zaad…. Ik had blijkbaar die nacht iets te heftig over Ria gedroomd en dat was geëindigd in een zaadlozing die zijn weerga niet kende…

De (jonge) verpleegster die vroeg in de ochtend langskwam zag meteen wat er gebeurd was en kleurde wat. Ik had óók een rooie kop en haalde verontschuldigend mijn schouders op terwijl ik verontschuldigend mompelde: “In mijn slaap…” Ze herpakte zich en antwoordde lachend: “Nou, het was in ieder geval wel véél!” Ze haalde een bakje warm water en trok resoluut mijn pyjama uit en begon onmiddellijk mijn onderlichaam te wassen! Met een koele hand pakte ze mijn plakkerige lul en ze waste die zorgvuldig, waarna ook mijn zak een beurt (WASbeurt, stelletje viezeriken!) kreeg… Ze droogde alles af en gaf me een schone pyjama. Het bed werd ook nog verschoond, zodat ik de laatste paar uur er weer fris bij lag…

Later die ochtend mocht ik weer naar huis en daar stond al een grote fruitmand klaar met een kaartje, van Ria en haar ouders! ’s Middags kwam ze langs en in de achterkamer, aan mijn bed, ging ik toch door met mijn wiskunde-bijles! Ik vroeg of ze haar cijfer al terug had gekregen maar daar deed ze om de één of andere reden, érg geheimzinnig over! Toen ze weg moest, bleek dat ze werd opgehaald door pa, maar die kwam eerst binnen om naar de patiënt te komen kijken!

Hij was één en al grijns en meteen hoorde ik ook waarom! Hij had blijkbaar nogal wat kennissen, ook bij de politie, en via camera’s hadden ze de scooter kunnen achterhalen en dus ook de bestuurder. Het bleek mijn grootste pestkop te zijn, en die zat nu vast op het bureau! Ria zoende me weer als afscheid en ik? Ik was blij dat mijn belager gepakt was en gestraft zou worden! De dag er na kon ik, met een been in het gips, toch naar school, pa had een scootmobiel geregeld, waardoor ik mezelf tóch zelfstandig kon verplaatsen!

Eenmaal op school hing er zelfs een spandoek met
WELKOM TERUG, LUC!
er op, ik was verrast -en zelfs een beetje ontroerd- door deze daad want tot voor kort bekommerde NIEMAND zich om mij! Tijdens één van de lesuren fluisterde een meisje uit mijn klas tegen me: “Weet je welk cijfer Ria voor wiskunde had?” Ik schudde van nee. Ze giechelde: “Je krijgt, voor elke punt die ze heeft gehaald, een natte zoen op je mond, precies MIDDEN OP HET PLEIN om precies twaalf uur! En we zullen er ALLEMAAL bij zijn!” Ik werd rood tot in mijn nek! Een publieke beloning? Ria was GEK! Maar de pauze naderde en het werd vijf voor twaalf, toen twaalf uur, en de bel voor de pauze klonk. Omringd door een groep giechelende meiden strompelde ik langzaam naar buiten waar een stoel midden op het plein bleek te staan, versierd met vlaggetjes.

Ik werd door de bende lachende en kwebbelende meiden meegesleept (met gipsen been en al!) richting stoel en er pontificaal op neer gezet. De meiden kwamen in een ruime kring om me heen en even later stonden er rijen dik leerlingen me aan te gapen, inclusief één of twee docenten en een HELEBOEL smartphones die op me gericht waren! Ik voelde me ENORM OPGELATEN maar toen kwam Ria door de rijen heen en breed grijnzend keek ze naar haar vriendinnen: “Iedereen klaar voor de PRIJSUITREIKING?” riep ze. Als uit één mond brulden ze: “JA, RIA, GEEF LUC ZIJN BELONING!!”

Ria wachtte even om het extra spannend te maken en bukte zich naar me toe… Ze drukte haar lippen op de mijne en… opende haar mond om me te tongen! Ik opende mijn mond ook en we tongden even heel intens! Toen trok ze zich weer los en ze hijgend wat. Intussen brulde iedereen: “Méér, méér!” Ria bukte weer en herhaalde de zoen, inclusief tong! Steeds opnieuw kusten we elkaar tot ze bij de zeven was, ik verwachtte dat ze nu zou stoppen, een zeven leek me wel het maximum haalbare! Maar wéér bukte ze en nóg een keer, toen pas stopte ze… “Ik had een NEGEN! En dat dank zij jouw bijlessen!” zei ze glunderend! Iedereen stond te juichen, op een stel jongens na die zich afzijdig hielden maar waar niemand aandacht aan schonk!

Beiden hadden we een stevige kleur gekregen van deze zoenpartij en alle aandacht die dat had getrokken! De stoel werd opgeruimd, de leerlingen verspreidden zich nu ook en we aten onze lunch naast elkaar zittend op een bankje… Ria keek steeds naar me en fluisterde: “Ik wist niet dat je zó lekker kon zoenen, Luc! Dat moeten we vaker doen!” Ik lachte naar haar en fluisterde terug: “Nou… dat zou ik erg fijn vinden!” De verdere lessen gingen in een roes voorbij en ik zweefde min of meer van de ene les naar de andere… (Eigenlijk gek, als je bedenkt dat ik wel op krukken liep!) Na schooltijd fietsten we (nou ja, Ria fietste en ik scootmobielde…) naar huis en daar kwam meteen mijn moeder op ons af: “Luc! Ria! Jullie staan op de school-website! Kijk maar!” Tot onze verbazing was er een artikel geschreven door een klasgenootje over mijn bijlessen. De docent wiskunde vertelde in het artikel dat ik het prima had gedaan en dat Ria “fantastisch was vooruitgegaan!” En… het laatste stukje ging over de originele beloning die ik had gekregen, inclusief een grote kleurenfoto van ons tweetjes aan het zoenen! Ma gaf me een dikke zoen en Ria kreeg er ook eentje! Meteen daarna kreeg Ria een appje van haar pa, die kwam naar ons toe!

Ik schrok, misschien was die wel WOEDEND dat zijn dochter had gezoend met een INVALIDE! Ria leek zich geen zorgen te maken en even later stopte de Mercedes voor onze deur en sprong haar pa er uit! Ma deed meteen open en pa stormde naar binnen, ik hield mijn hart vast… “IK KREEG EEN APPJE DAT IK DE WEBSITE VAN SCHOOL MOET BEKIJKEN EN WAT ZIE IK!! MIJN DOCHTER MET LUC! EN… DAN LEES IK DAT JE EEN NÉGEN HEBT VOOR WISKUNDE! FANTASTISCH! Hij knuffelde Ria uitgebreid en omhelsde mij. Hij wendde zich naar mijn moeder en vroeg: “Zou u er bezwaar tegen hebben dat ik uw zoon vraag mee te gaan om samen met ons uit eten te gaan om dit te vieren?” Ma schudde, enigszins perplex, haar hoofd….

Snel (nou ja… met een been in het gips niet écht snel…) ging ik naar boven, douchte me, trok een schone jeans (dat ging nét over het gips heen) en mijn nieuwste overhemd aan en even later reden we naar Ria’s huis. Daar werd ik door haar ma begroet met een omhelzing en twee zoenen. Die ma van Ria, die had ik in het ziekenhuis al eens gezien, maar nu… Ze zág me er toch prachtig uit! WAAAUW!! Een strakke jurk, kort, mooi décolleté en hoge hakjes… Om door een ringetje te halen. Ria was nog een kwartiertje bezig maar toen ze naar beneden kwam… Ik kreeg een kop als een biet! Ze droeg een strak topje waar haar tieten GEWELDIG in uitkwamen en daaronder een even strak minirokje, behoorlijk kort en dat spande ook nog eens HÉÉRLIJK om haar billen! Van een mooie meid was ze veranderd in een super SEKSBOM! Bovendien had ze een hele serie armbanden om, ringen en… het mooiste… een groot horloge! Ze zag me kijken en vroeg lachend: “Nou, Luc, kan ik er zo mee door?” Ik keek haar aan en zei: “Ria! Je… je ziet er GEWELDIG uit!” Iedereen lachte en gevieren stapten we in de Merc. Het was even passen en meten met mijn been, maar het lukte… Ria pakte in de auto mijn hand en kneep er geruststellend in…

We reden naar een chique restaurant waar de familie met veel égards werd verwelkomd, blijkbaar aten ze daar wel vaker! Een ober leidde ons naar een mooi tafel, waar ik naast Ria werd gezet en pa en ma tegenover ons. Het eten was overheerlijk, hoewel ik het feit dat Ria naast me zat nog véél fijner vond! Al met al duurde het tot na tienen voor ik weer thuis werd afgeleverd. Ria liep met me mee, en voor de voordeur, omhelsde ze me en zoende ze me wéér uitgebreid. Ze duwde haar borsten stijf tegen mijn borst en ik voelde me even in de zevende hemel! Toen liet ze me weer los en huppelde ze terug naar de auto en verdween die weer… Ik moest binnen álles vertellen en mijn ouders vielen van hun stoel toen ik vertelde wáár we hadden gegeten… Het bleek één van de duurste restaurants in de stad te zijn!

ECHTE VERKERING…
Verbaast het jullie als ik je zeg dat ik wéér prima sliep, ondanks mijn gipsen poot? De dag erna wezen er een aantal leerlingen naar me en werd ik diverse keren aangesproken over het artikel. De aanvragen voor bijles stroomden binnen en ik moest steeds weer uitleggen dat ik met Ria al meer dan genoeg te doen had… Gelukkig begreep iedereen het wel… Zelfs de wiskundeleraar grijnsde breed toen ik binnenkwam en stak een duim op! Er ging nu een tijd voorbij met bijlessen, zoenen en mijn been genas gelukkig voorspoedig. Op de dag dat het gips er af was gehaald besloot ik …

Op die dag, na schooltijd, reed ik eerst naar het centrum, naar een juwelier. Ik zocht een stel hele mooie vriendschapsringen uit en nam die mee. Het was een rib uit mijn lijf en ik wist absoluut niet hoe Ria zou reageren, maar toen ik Hetty hierover appte was die wild-enthousiast en had ze gezegd dat ik dat beslist moest doen!

De volgende dag, in de pauze, zaten we weer naast elkaar in het zonnetje. Nadat diverse mede-leerlingen een praatje waren komen houden (iets wat vroeger NOOIT gebeurde) waren we even alleen en gaf ik haar het kleine pakje… Ik bibberde inwendig van de zenuwen… Ria maakte het pakje snel open en toen zag ze de ringen… Ze bleef even héél stil… ik werd doodsbenauwd! Maar toen! Ze sloeg haar armen om me heen (rinkel, rinkel, deden haar armbanden!!) en zoende me keer op keer vol op mijn mond! “Ohhhhh, lieverd! Ik heb hier al zó lang op gehoopt! En NÚ! EINDELIJK! Wat lief van je!” Meteen deed ze mijn ring aan mijn vinger en ik moest daarna die van haar omdoen… Weer kuste ze me en ogenblikkelijk rende ze daarna naar de andere meiden uit mijn klas om ze te vertellen wat ik haar had gegeven… Er werd gekeken, ik kreeg jaloerse blikken… Ik zag dat er werd gezoend… en toen… liepen ze naar mij toe… en… en… kusten ze MIJ OOK! Ik was verstomd door dit gebaar van mijn klasgenoten!

Die avond vertelde ik mijn ouders wat er was gebeurd en werd ik door mijn pa gefeliciteerd en mijn ma… zoende me wel tien keer! Ik appte Hetty en die appte meteen terug met kusjes en GEFELICITEERD! er bij… De zaterdag er na ging ik weer naar haar toe, benieuwd wat ze zou zeggen… Ze kuste me meteen en -het regende- in de woonkamer kropen we op de bank tegen elkaar, zoals we meestal eerst deden. Hetty keek me ernstig aan en vroeg: “Lieverd, hoe gaan we nu verder? Is het nu misschien de tijd om te stoppen? Je hebt nu een vriendinnetje en dan lijkt het mij echt beter, dat je…” Aan de ene kant schrok ik enorm, ik vond deze zaterdagse seksuitbarstingen gewoon geweldig maar inderdaad, nu met Ria… Natuurlijk begreep ik het, en ik had er ook al over nagedacht… Ik had er ook al mee geworsteld en allerlei scenario’s bedacht… Maar ik was er niet uitgekomen… We keken elkaar aan tot Hetty zei: “Weet je, we gaan vanmiddag nog een keertje lekker van bil, en dan lassen we een pauze in. Je kijkt hoe het met Ria gaat, ook op seksgebied, en dan zien we wel weer, is dát misschien een goed idee?

Ik knikte, niet écht van harte, want de zaterdagse uitstapjes naar Hetty was elke keer weer een geweldige gebeurtenis, waarbij we doorneukten tot we beiden totaal afgeragd waren! En dat zou dan nu -voorlopig- stoppen? Ik moest er eigenlijk niet aan denken! Ik keek wat teleurgesteld maar Hetty zei meteen: “Misschien kun je je zoen-ervaring op Ria verder ontwikkelen? En… heel voorzichtig wat voelen… wie weet?” Ik dacht aan Ria en haar grote borsten en mooie, vaak wat sexy kleren en -met wat tegenzin om het te moeten toegeven- knikte ik…: “Je hebt gelijk, Hetty, dát ga ik doen! Ik app je wel hoe het gaat, als je dat ten minste leuk vindt…?” Hetty grijnsde en knikte, daarna begon ze aan mijn kleren te sjorren en even later lagen we weer lekker te neuken. Ons eerste standje was ALTIJD het standaard-standje, zij onder, met een dubbel kussen onder haar kont en ik die dan -tegenwoordig feilloos- haar baarmoedermond penetreerde en haar daar ook mijn eerste, grootste portie zaad in spoot. Ze kwam dan ALTIJD fantastisch klaar…

We neukten weer tot ruim twee uur en werkten zwetend en hijgend zo ongeveer álle standjes af die ik, met mijn zwakke benen, aankon… En daarna moest ik echt nodig weer naar huis… De rest van de zater- en zondag was ik in gedachten bezig met Ria, wat zou ik kunnen doen om haar langzamerhand warm te krijgen voor wat intiemere spelletjes? Al denkend over die uitdaging bladerde ik wat op mijn tablet door het lokale nieuws, tot mijn oog viel op een avond in het kleine theater dat ons dorp rijk was: Op woensdag was er een voorstelling van een beginnende cabaretier… zou ze zoiets leuk vinden? De recensies waren echt heel goed, dus misschien kon ik haar hiermee een plezier doen? Ik besloot de gok te wagen en bestelde on-line twee kaartjes, vrij ver achterin de zaal. Ik printte ze, zodat ik Ria er echt eentje zou kunnen geven…

Maandag, in de eerste pauze, vertelde ik dat ik een verrassing had en echt geen idee had of ze het leuk zou vinden… Toen gaf ik haar het kaartje. Ze bekeek het, een beetje verrast, las de beschrijving en… vloog me om de hals! “Lúc! Wat een GOED IDEE! Ik vind zulke voorstellingen toch zó leuk en… ik heb ergens gelezen dat déze voorstelling erg goed moet zijn! Ik was erg opgelucht dat het idee in de smaak viel en we bespraken de détails. We zouden elkaar voor het theater ontmoeten, een kwartier voor aanvang…

WE GAAN NAAR HET THEATER…
Op het juiste moment was ik er en ik zag óók meteen dat er zich een grote groep jongelui om Ria had gevormd. Toen ik nog eens goed keek, zag ik ook waarom, ze was gewoonlijk al erg leuk gekleed, maar nu… de woorden die in me opkwamen waren: SEXY, GEIL, VERLEIDELIJK… Geen wonder dat er zoveel belangstelling voor haar was… Ze had bijna een lijfwacht nodig! Zodra ze me zag wurmde ze zich door de haag bewonderaars door en liep ze naar me toe. Ze zoende me weer heerlijk op mijn mond en drukte zichzelf stevig tegen me aan… Ik voelde haar zachte borsten geplet worden tegen mijn borst, en haar armbanden drongen achter in mijn rug…mmm!

We wandelden samen al kletsend naar binnen en konden zo doorlopen de zaal in! We zaten op een mooie plek en konden prima het podium overzien. Ria legde meteen een arm op mijn been en ik… voorzichtig deed ik hetzelfde, maar voorzichtigheidshalve meer richting knie dan lies… Blijkbaar zinde dat mijn vriendin niet, ze duwde mijn hand meteen minstens een decimeter hoger terwijl ze in mijn oor fluisterde: “Niet zo netjes, Luc! Ik voel me vanavond in staat tot héél ondeugende dingen!” Inwendig juichte ik! ONDEUGENDE DINGEN? Dát beloofde wat! Ik kneep in haar bovenbeen en -roekeloos, ik geef het toe- schoof ik mijn hand tot ónder de rand van haar korte rokje! Ze duwde mijn hand iets terug en fluisterde: “Straks is het donker… en dan ma je…” Nou, als dát geen uitnodiging was…

Even later dimde het licht en begon de voorstelling… Het meeste was inderdaad erg leuk maar de liedjes vond ik minder en bij het tweede liedje besloot ik mijn hand weer op onderzoek te laten gaan… Wéér schoof mijn hand onder haar rokje en nu werd er geen tegen-actie ondernomen! Ik gleed voorzichtig door, tot… ik… de rand van haar broekje voelde! Het was heerlijk warm op die plek en ik genoot van haar zachte huid waar mijn hand zacht in kneep… Ria zelf bewoog haar hand nu ook… en ook Ria gleed met haar hand langzaam steeds iets hoger maar ze was voortvarender dan ik en legde haar hand ineens, totaal onverwacht, op de bult aan de voorkant van mijn spijkerbroek! Ze voelde, kneep en blééf voelen! Ze boog zich naar me toe en fluisterde: “Luc! Wat heb je dáár zitten, lieverd! Is hij nou al helemaal stijf, hij voelt zo groot!”

Ik fluisterde terug dat ik nog lang niet stijf was maar dat dat niet lang meer zou duren als ze zo doorging! Ze keek even naar me: “Idiote opschepper, dát valt me van je tegen! Groter, kán niet, gek!” Ik zei niks terug want ik voelde dat mijn lul nog steeds verder zwol… Het liedje was af en we luisterden weer naar de leuke conference. Even later, bij het volgende lied, voelde ze wéér en nu was ik op oorlogssterkte! Ze voelde… omhoog… omlaag… ineens zij ze: “Buik inhouden!” Ik begreep eerst niet waarom, maar deed toch wat ze vroeg en ik hield mijn buik zo goed mogelijk in... Als een aal glipte razendsnel een hand mijn broek én tegelijk ook mijn slip in om mijn piemel regelrecht te kunnen betastten! Ze graaide en voelde tot en met mijn zak en trok toen haar hand, wat nat van mijn geil, weer even snel terug. Ze keek me met grote, glanzende ogen aan (dat kon ik net zien in het vage licht) en zei: “Lúc! Lieverd! Dat méén je niet! Je.. je… piemel! Die.. die… is GRÓÓT!” Ik kon alleen maar knikken… en me verbazen over haar doortastendheid! Even dacht ik dat ik een korte tijd had gedroomd… Dat kon toch niet waar zijn…Ze had zonet, nee….! Maar toen realiseerde ik me dat het écht gebeurd was en ineens voelde ik me net zo gelukkig als de eerste keer dat Hetty en ik “het” met elkaar hadden gedaan, misschien wel nóg gelukkiger!

Wil je weten hoe het onze Luc verder vergaat? Lees dan deel vijf van deze serie…
Als je dit verhaal leuk vindt, zou ik een berichtje erg op prijs stellen. Berichten met mailadres worden zo veel mogelijk beantwoord.
Groetjes van Maria.