In dit verhaal zul je in de verte waarschijnlijk het sprookje van ‘Assepoester’ herkennen, maar dan wel met een flinke door mij verzonnen twist. Ik heb het Frankrijk van de Franse koningen als plaats van handeling gekozen, maar verder berust iedere gelijkenis met personen op toeval. Geniet ervan!
Liefs, Zazie.

Het is omstreeks 1650. Astère Saint Laurent de Villeneuve is zestien jaar en woont met haar vader in een mooi landhuis op het grondgebied van Chateau des Briandeux, gelegen aan de rivier de Loire, de kasteelstreek van Frankrijk. Haar vader is een achterneef van de Franse koning, die eigenaar is van het chateau en het landgoed.

Deze zomer wordt het chateau in feite gebruikt als internaat voor de drie zonen van de koning, hij heeft ze daar ondergebracht om ze te laten onderwijzen. Kroonprins Louis (twintig jaar), Prins Philippe (achttien) en Prins Charles (zestien en van een andere moeder, als zoon erkend door de koning) zijn behoorlijke wildebrassen en hun vader hoopt dat ze zich ver van het koninklijke hof in Parijs door een strakker regime eindelijk eens wat netter gaan gedragen.

Enkele maanden terug is Astère haar moeder overleden. Ze is daar nog steeds erg verdrietig over en om haar wat te troosten gaf haar vader haar een huisdiertje, een ‘petit chat’, een lief aaibaar poesje. Sindsdien zijn Astère en haar poesje onafscheidelijk, maar toch, het lukt het treurige meisje maar niet over de dood van haar moeder heen te komen. Om die reden heeft haar vader contact opgenomen met zijn achterneef de koning en hem verzocht zijn dochter toe te mogen voegen aan het klasje van zijn drie zonen, zodat ze wat gezelschap heeft van leeftijdsgenoten. De koning stemde daar van harte mee in, een meisje zou zeker van positieve invloed zijn op het gedrag van zijn zonen…


Het is een ontzettend warme dag en de vier jongelui zitten wat uitgeblust in de zaal die wordt gebruikt als klaslokaal. Astère kan het goed vinden met de drie jongens, maar soms snapt ze hun humor niet. Als haar poesje er lekker chilled bij komt liggen op de grote lestafel, hebben de jongens het steeds maar over het diertje. Vandaag ook weer, Louis vraagt: ‘Hey Astère, hoe gaat het toch met je poesje.’ ‘Hallo zeg, dat kan je toch zelf zien, ze ligt daar lekker te spinnen.’ Alle drie de jongens gieren het uit, echt, Astère snapt er niks van.

Prinselijk bloot

Het is zó warm dat de jongelui alleen maar puffend aan de tafel kunnen hangen en uiteindelijk vraag Philippe aan de leraar of ze niet mogen gaan zwemmen. Monsieur Le Blanc vindt het een goed idee, hij ziet ook wel dat er nu niks van leren komt en de jongens en Astère vertrekken snel voordat Monsieur tot andere gedachten komt. Het meisje laat haar poesje achter, om te voorkomen dat ze buiten aan de wandel gaat en verdwaalt, Monsieur belooft een oogje op haar te houden. Nadat ze via de lakeien allemaal wat droogdoeken hebben gekregen vertrekt het groepje, luidruchtig en blij dat ze naar buiten kunnen. Een van de lakeien wil voor de bewaking achter hen aan lopen maar Louis laat hem weten dat ze privacy willen en de lakei gaat terug het chateau in.

Het landgoed heeft meerdere vijvers en poelen, Louis en Philippe smoezen wat met elkaar en daarna trekken de jongelui richting de poel die het verst weg in het bos ligt. Daar aangekomen zoeken ze een open plek om neer te strijken. Vervolgens kleden Louis en Philippe zich in no time helemaal naakt uit en staan ze in al hun mooie jongensglorie te pronken voor hun jongere broer Charles en de verlegen kijkende Astère. ‘Hé Louis en Philippe, dit kan toch niet wat jullie doen, er is een meisje bij hoor’ protesteert Charles. De kroonprins: ‘kom op broertje, vroeger was jij echt niet zo preuts en Astère went er wel aan. Of mogen we misschien je poesje niet zien?’ gniffelt Louis er achteraan. Astère haar stemming slaat om van verlegen in boosheid: ‘wat is dat toch altijd voor gezeur over m’n poesje. Je weet heel goed dat ik haar heb achtergelaten in het paleis bij Monsieur.’ De twee oudste jongens schateren het uit, hun inmiddels half stijve geslachtsdelen wiebelen mee in de maat.’ ‘Ma chère’ zegt Philippe, ‘Louis bedoelt je andere poesje hoor, wat daar tussen je benen zit.’ Huh? En dan wordt alles duidelijk voor Astère, waarom de jongens haar altijd zo plagen met haar poesje. Ze wordt vuurrood, ze is zo beschermd opgevoed dat ze echt nergens geen weet van had.

Na de schaamte komt de boosheid, ziedend draait ze zich om en loopt weg, terug naar het chateau. ‘Nou Louis en Philippe, jullie zijn bedankt, nou is ze helemaal over de rooie’ moppert Charles en hij rent achter het boze meisje aan. Als hij haar heeft ingehaald slaat hij een arm om haar heen en zegt zacht: ‘kom liefje, ga weer mee terug. Je moet je niet zo door mijn broers laten stangen, die twee zijn vier handen op één buik, tegen mij zijn ze ook altijd bezig. Ga lekker mee zwemmen.’ ‘Nou, dat kan dus echt niet want ik heb niks bij me van zwemkleding of zo’ zegt Astère nijdig en loop door. “Doe ’t dan voor mij, wij zijn toch maatjes?’ En dan bezwijkt Astère, want ze vindt Charles erg lief en loopt met hem terug. ‘Weet je Astère, het is heel fijn om bloot te zwemmen. We gingen vroeger vaak naar het kleine jachthuis van mijn vader in Versailles en daar zwommen we dan ook bloot, echt fijn hoor. Lekker vrij zijn en even geen koninklijk gedoe! Gewoon doen en niks van m’n broers aantrekken.’

Ach, denkt Astère, Charles heeft gelijk, wat kan het mij ook schelen. Ik heb lang genoeg verdriet gehad om mama’s dood, ik wil weer plezier hebben. Eenmaal terug bij de poel kleedt ook Charles zich uit en ze volgt kordaat zijn voorbeeld, na wat gefrunnik met allerlei knoopjes valt Astère haar lange jurk op de grond. Ze vraagt Charles daarna op haar rug de touwtjes van haar korsetje los te maken en als ook dat uit is komen haar platte buik en daarboven haar tietjes vrij ‘rondkijkend’ in beeld. Meteen doet ze ook haar onderbroek met lange pijpen uit en daar staat Astère, volledig in haar blootje, te kijk voor de drie jongens die haar met open mond aankijken. Ze hadden wel in de gaten dat ze erg mooi is maar whow, wat een sexy lijf heeft dat meisje. Alles al op de goed plek, mooie volle rechtop staande tietjes, bruine opgesteven tepeltjes, een lichtbruin donsdekje hoog bij de samenkomst van haar benen, lang en slank lijf, een lichte huid, donkere bijna zwarte ogen, volle rode lippen, lang bruin haar, de jongen staan gewoon te kwijlen van al dat moois.

Astère ziet hoe hun staven groeien en zó onervaren is ze nou ook weer niet, ze weet dankzij informatie van haar mama inmiddels wel waar die dingen aan een jongenslijf voor dienen. En net als de jongens is ook Astère even bevangen door de schoonheid van hun lijven. Louis en Philippe zouden een tweeling kunnen zijn, allebei lang donker krullend haar tot op hun schouders en bruine ogen, lang, slank terwijl Charles juist blond is, blauwe ogen heeft maar verder ook lang is. En alle drie hebben ze een prachtige pik, nu keurig in het gelid naast elkaar staand, als een drievoudige prinselijke groet aan dat mooie meisje.

Maar Astère weet ook wel dat dit geen onschuldige jongens zijn. De prinsen zijn opgegroeid aan een koninklijk hof, een broeinest van intriges en seksuele avontuurtje. Om aan de spanning van die broeierig ogende prinsen te ontkomen rent Astère het water in. De drie jongens komen haar meteen achterna en dan ontstaat er een heerlijk watergevecht, waarbij ze alle vier hun best doen om met hun natte gladde lijven om elkaar heen te kronkelen, elkaar onder water te duwen, meteen gillend van plezier weg te zwemmen om daarna snel weer gepakt te worden…
En tussen dat alles door voelt Astère steeds weer een hand van een van de jongens op een tietje, op een bil, haar rug, tussen haar benen… en hoewel het haar wat schokt geniet ze er ook erg van. Wat wel opvalt is dat Philippe niet een keer zijn best doet haar aan te raken, hij richt zich vooral op zijn broers…

Astère onderzocht

Door al dat gestoei en gespetter worden de prinsen weer leuke gewone jongens, ze hebben de grootste lol, onder elkaar en met Astère. Na een half uurtje wordt iedereen moe en gaan ze het water uit. De kleden worden uitgespreid en naast elkaar gaan ze liggen drogen, Astère aan de buitenzijde naast Charles, dan Louis en dan Philippe. Astère geniet van de warmte van de zon op haar lijf en langzaam doezelt ze weg. Totdat… ze iets op haar onderbuik voelt kriebelen. Ze opent haar ogen en ziet dat Charles zich op zijn zij naar haar toe heeft gedraaid en nu met zijn wijsvinger een vlekje in haar bosje schaamhaar betast, het schemert tussen de haartjes door. ‘Weet je wel dat dat vlekje op een poesje lijkt?’ vraagt hij zachtjes. Astère richt zich op, leunend op haar ellebogen om het vlekje te bekijken, en wat ze niet beseft is dat ze er zo extreem sexy uitziet, haar platte buikje, haar aangespannen buikspieren met het geultje ertussen, die tietjes die mee omlaag gluren, de jongen slaakt een diepe zucht.

Astère ziet drie pikken nog een slagje stijver worden en ze schiet in een giechelbui, haar buikspieren krampen van het lachen. En dan komen de prinsen alle drie op hun knieën om haar heen zitten om persoonlijk het moedervlekje te onderzoeken. En ze zijn het eens, het is een katje dat haar voorpootje klauwend uitsteekt. ‘Eigenlijk zou je die haartjes moeten scheren, Astère’ zegt Louis, ‘dat doen de dames in papa’s hofhouding ook allemaal. En trouwens, tussen je benen heb je een nog mooier poesje, mogen we daar eens naar kijken?’ Astère is nu haar schaamte voorbij en zonder blikken of blozen opent ze haar benen, ze heeft besloten plezier te gaan beleven. Ze doet haar lange slanke benen wijd uit elkaar en gunt zo de jongens een kijkje op haar nog gesloten kutlipjes.

Louis is natuurlijk haantje de voorste, hij heeft als oudste zoon én als kroonprins al zo de nodige ervaring met meisjes en hofdames in de entourage van de koning. Hij knielt tussen Astère’s gespreide benen en opent met zijn vingers de lipjes, waarna het roze ingangetje zichtbaar wordt. Louis buigt zich er nog dieper overheen en likt eraan, meteen komt er een zacht kreuntje uit Astère’s mond, alle pikken worden spontaan nog iets stijver. Zachtjes likt Louis steeds weer van onder naar boven over dat heerlijke meisjesspeeltje en kriebelt tot slot iedere keer met zijn tong het knopje dat zich bovenin bevindt. Astère reageert keer op keer heftiger, drukt haar bekken wat omhoog, steigert als een klein paardje.

Astère gepenetreerd

Philippe ziet het allemaal wat afstandelijk aan, hij valt duidelijk meer op jongens, maar Charles kan zijn opwinding niet bedwingen. Op een gegeven moment trekt hij een protesterende Louis aan zijn haren tussen de benen van Astère vandaan en duikt er zelf tussen. Voor hem is dit de eerste keer dat hij een kutje ziet en hij raakt helemaal van de kook, zó geil en zó’n lekker geurtje, ohw. En hoewel Charles nog maagd is weet hij natuurlijk best wat jongens met meisjes kunnen doen, dat zijn pik diep in dat meisje thuishoort en daar inmiddels ook ontzettend naar verlangt. Zijn staaf is nog nooit zo stijf geweest…

Charles geeft Astère vanaf haar kutje kusjes over haar buik en op haar tietjes, tot hij boven bij haar gezichtje is. Ze komen terecht in een tongzoen, de vonken spatten eraf. En dan vraagt Charles, zachtjes fluisterend en een beetje verlegen: ‘mag ik in je komen?’ Astère bloost, knikt dan en Charles plaatst zijn pik voor haar gleufje. Met een beetje aandrang weet hij een klein stukje in het meisje door te dringen maar dan stopt het, hij kan niet verder. Louis en Philippe kijken ademloos toe maar als het Charles niet lukt verder in Astère’s buikje te komen trekt Louis zijn jongste broer op zijn beurt weer tussen haar benen vandaan en gaat er zelf tussen liggen.

Louis zegt: ‘excusez-moi Astère, dit moet even’, zet zijn pik voor het uitnodigende gleufje en schuift zich met kracht in één keer tot aan zijn ballen naar binnen. Astère gilt het uit, ‘ooh cochon, klootzak, wat doet dat pijn zeg.’ Louis beweegt zich niet meer, houdt zijn pik diep in Astère’s geteisterde poesje stil en wacht tot ze rustig is. Dan trekt hij zich helemaal uit haar terug, laat het meisje en zijn broers zijn bebloede pik zien en zegt dan ‘kijk, dit was er aan de hand, een maagdelijk vliesje. Astère, nu hoor je erbij. Alors Charles, jij mag weer.’ En Louis plonst het water in om zijn pik schoon te maken.

Astère en Charles

Charles gaat opnieuw op dat heerlijke meisjeslijf liggen en zegt ‘sorry Astère, typisch Louis, denkt dat-ie nu al koning is, altijd haantje de voorste.’ Astère glimlacht wat bleekjes en zegt ‘al goed Charles, maar doe je nu wel voorzichtig? Doet nog pijn hoor.’ Zachtjes werkt Charles zich het smalle nauwe tunneltje in tot ook hij er strak tot aan zijn ballen in zit, en eindelijk, nu is ook hij ontmaagd. En hij kan er niks aan doen, meteen komt hij ook klaar. Met een diepe gefrustreerde kreun pompt hij voor het eerst zijn zaad diep in een meisje. ‘Merde’ kreunt hij en Astère giechelt ‘geeft niks hoor, voelt wel lekker zo, ‘t koelt zo een beetje af daarbinnen. Mama heeft me alles verteld over de liefde, en gaf me ook middeltjes om geen kindjes te krijgen. Die slik ik al een tijdje.’

En dan is Charles gerustgesteld, beweegt zich zachtjes in Astère op en neer om zijn pik niet verder te laten verslappen en dan, eindelijk, wordt het een echte neukpartij, voor beiden hun eerste. Steeds weer werkt hij zich zo diep mogelijk dat heerlijke buisje in en ook steeds weer moet Astère er zachtjes van zuchten, ze slaat haar benen om Charles zijn heupen en duwt hem iedere keer dat hij in haar schuift zo diep mogelijk mee naar binnen. Uiteindelijk voeren ze samen hun ritme steeds verder op, Astère weet gewoon niet wat haar overkomt, dit samenzijn met een jongen en de gevoelens die dat oproept. Ze kan niet anders dan zich zo ver mogelijk voor hem openen zodat hij haar helemaal kan bezitten, ze voelt een enorme behoefte om Charles ze ver mogelijk in zich te hebben. En Charles beleeft hetzelfde, hij schuift zich keer op keer diep in haar tot zijn ballen hem tegenhouden, met een klein tikje slaan ze dan tegen die heerlijke stevige billen onder hem.

Astère hijgt en kreunt steeds heftiger en uiteindelijk komt ze voor het eerst klaar dankzij de staaf van een jongen, ze gilt het uit, klemt zich aan Charles vast als een klein aapje dat zich om haar moeder klauwt, met als gevolg dieprode krassen op zijn rug. Charles reageert heftig op dit natuurgeweld onder hem en pompt en ramt steeds harder in dat heerlijke kutje, het liefst zou hij helemaal in dit meisje opgaan. En dan, terwijl Astère nog steeds keer op keer onder hem klaarkomt, dient zijn zaad zich voor de tweede keer aan. Diep kreunend spuit hij Astère volledig vol, het zaad perst zich om zijn pompende pik heen uit haar kutje naar buiten. Hijgend laat Charles zich op dat heerlijke meisjeslijf zakken, door hun gezamenlijke zweet voelt alles nu zó glibberig en geil, ze kunnen elkaar niet loslaten en hijgen samen uit.

Louis, Philippe en Astère

Louis en Philippe hebben het schouwspel van het neukende koppeltje ademloos staan bekijken. En als ze dan zo na hijgend op elkaar liggen kan Louis het niet langer aanzien. Hij trekt Charles aan zijn voeten een paar meter omlaag, duikt zelf weer tussen de benen van Astère en spiest haar in één keer totalement aan zijn kroonprinselijke pik, die van geiligheid nog dikker en langer is geworden dan normaal.
Astère was behoorlijk ver heen en krijgt pas na enkele seconden in de gaten dat Louis haar aan het uitwonen is, want een ander woord is er niet voor. En haar ogen gaan ver open als ze ziet dat hij dat niet alleen doet. Philippe heeft zich op zijn beurt namelijk tussen de benen van zijn broer gewerkt en neukt hem nu in zijn kontgaatje. ‘Hey Louis, wat is dit nou?’ vraagt ze hem. ‘Nou meisje, ik neuk je en mijn broer neukt mij weer. Doen we wel vaker zo hoor, twee voor de prijs van één’ grijnst hij.

En Astère voelt dat ze inderdaad door twee jongens tegelijk wordt bewerkt, want iedere keer als Louis zich in haar boort doet Philippe daar een schepje bovenop door direct daarna zich in Louis te rammen, waardoor die schok nog een keer aan Astère in de diepte van haar buik wordt doorgegeven. Het meisje laat het maar over zich heen komen en na niet al te lange tijd reageren de zenuwen in haar kutje weer volop op die heerlijke wrijving en komt ze weer gillend klaar. Dat is het sein voor de beide jongens om ook tegelijk klaar te komen.

De vier jongelui genieten die zomer nog vaak van elkaars lijf en aan het einde daarvan heeft seks geen enkel geheim meer voor Astère. Vooral Louis heeft haar in alle geheimen ingewijd, maar het meest voelt ze toch voor Charles, waarmee ze steeds weer heerlijke vrijpartijtjes beleeft. En ook is ze het normaal gaan vinden dat jongens het met elkaar doen, Philippe neukt zowel Louis als Charles, en zelfs heeft hij ook Astère geneukt in haar kontgaatje, maar eerlijk gezegd vond ze daar niet zoveel aan.

Astère vernederd

Aan alle moois komt een eind. Tegen de herfst gaan de prinsen terug naar het koninklijk paleis in Parijs en Astère wordt door haar vader opgehaald. In de koets, op terugweg naar hun landhuis, vertelt hij dat hij gaat hertrouwen. Astère is blij voor hem en hoopt op een lieve stiefmoeder. Maar hélaas, Freule La Roche, de vrouw waar papa mee trouwt is niet bepaald een moeder voor Astère. Ze brengt zelf twee dochters mee, Francoise en Juliette, en hen trekt ze in alles voor. Als tot grote ramp die winter haar vader ook nog eens heel ziek wordt en overlijdt wordt Astère een paria in haar eigen ouderlijke huis. Ze moet alle rotklusjes opknappen terwijl haar stiefzusjes een luizenleven leiden. Steeds meer wordt Astère gedegradeerd tot poetsmeid, en uiteindelijk mag ze niet eens meer mee aan tafel eten. Ze moet het wél klaarmaken maar mag het niét samen met de anderen opeten, de keuken is goed genoeg voor haar.

Op een dag kan Astère de eenzaamheid, al het harde werken, het geplaag door haar stiefmoeder en -zusjes niet meer aan en schrijft ze een brief aan prins Charles. In het geniep geeft ze die mee aan de staljongen, Pierre, waar ze gelukkig een heel goed vriendje aan heeft. Hij zorgt ervoor dat de brief met de postkoets meegaat en op die manier hopelijk aan het hof van de koning bij prins Charles terecht komt. Maar er gebeurt niets, geen enkele reactie, en Astère wordt steeds wanhopiger…

Het gemaskerd bal

Het is sinds die fijne tijd met de drie prinsen een jaar later, het is wéér zomer en er arriveert een brief van de koning. Ter ere van de een- en-twintigste verjaardag van kroonprins Louis wordt in het naburige chateau des Briandeux een ‘bal masqué’, een gemaskerd bal gegeven en de koning nodigt daar haar vader en zijn dochter voor uit. De koning weet blijkbaar niet dat pápá hertrouwd was én ook nog eens dood is. Freule La Roche eigent zich de uitnodiging toe, zíj zal wel gaan met haar twee dochters. ‘En jij, poetsmeisje, geef ondertussen de keuken maar eens een goede beurt’ en om te zorgen dat Astère goed lang bezig is kiepert de freule de asla van de houtkachel op de vloer en over de vaatwas. ‘Nou meid, ruim de boel op, succes!’ giechelen moeder en dochters, en weg zijn ze, volledig opgetut voor het gemaskerde bal voor de kroonprins. Diepbedroefd blijft Astère achter.

Maar na een uur arriveert plots een prachtige koets voor de voordeur, met daarop het koninklijke wapen. Een voorname hofdame stapt uit, met in haar kielzog een dienstmeisje dat allerlei kleding over haar arm draagt. Als ze open doet vraagt de dame ‘Ben jij Astère?’ en als ze knikt stelt ze zich voor: ‘aangenaam, Madame des Pommesdoux, en ik kom je halen voor het bal. 'Astère kijkt haar sprakeloos aan en als het dan tot haar doordringt wordt ze zielsgelukkig. Madame des Pommesdoux ziet het glimlachend aan en zegt dan 'et bien meisje, laten we naar binnen gaan.’

In haar slaapkamer aangekomen moet Astère zich omkleden en krijgt ze een prachtige goudbrokaten jurk aan, die heel mooi kleurt bij de donkere kleur van haar ogen en haren. Het dienstmeisje maakt haar vervolgens prachtig op, maakt van haar haren een waar kunstwerk en tot slot krijgt Astère een maskertje voor, ze kan naar het bal masqué! In de koets legt de voorname Madame des Pommes-doux uit dat de prinsen haar misten en dat ze daarom op onderzoek is uitgestuurd. En omdat Madame door de roddels van het personeel in het chateau al wel zo’n vermoeden had dat Astère door haar stiefmoeder fout werd behandeld nam ze voor de zekerheid wat kleding mee. ‘Zodra we in het chateau zijn zal ik de keukenmeiden vragen om die smeerboel van de freule op te ruimen’, zegt de hofdame, als Astère benauwd vertelt dat ze eigenlijk de keuken aan kant moet brengen

Astère’s entrée

Het feest is in volle gang als Astère arriveert. Wanneer ze boven aan de trap staat die naar de balzaal leidt is het eerste wat ze ziet hoe haar stiefzusjes om de prinsen heen draaien. Astère heeft even de neiging om zich weer om te draaien en te vertrekken. Maar dan bedenkt ze zich dat ze nu niet voor niets hier is, dit is haar kans om haar lot te verbeteren. Maar helaas kunnen de prinsen haar door het masker niet herkennen, dus moet ze zorgen ergens anders mee op te vallen. Ze vraagt de koninklijke butler haar aan te kondigen als Comtesse de Villeneuve, de titel van ‘gravin’ die ze van haar moeder erfde en die niet bekend is bij haar stiefmoeder. De butler tikt met zijn staf op de grond. Omdat het bal eigenlijk al in volle gang is valt door de aankondiging van deze late gast een grote stilte en dan kondigt de butler luidkeels en plechtig de ‘Comtesse de Villeneuve’ aan. Langzaam daalt zij van de trap af en alle ogen zijn op haar gericht…

Charles mist zijn vriendinnetje van vorige zomer en begrijpt niet waarom ze niet is gekomen. Maar als hij dit gemaskerde meisje zo gracieus de trap af ziet dalen vermoedt hij door haar houding dat het bijna niet anders kan dan dat dit Astère is. De mooie rechte houding, die donkere opgestoken krullen, de manier waarop ze haar lijf beweegt, echt, ze moet het zijn. Charles laat meteen alle meisjes die om hem heen dwarrelen voor wat ze zijn en rent naar de trap, net op tijd om het mysterieuze meisje bij haar laatste trede de hand te reiken. Charles kust de hand en van achter zijn masker vraagt hij: “Astère, ma chère?’ Astère antwoordt niet, ze heeft besloten de hele avond geen woord te zeggen en de jongens maar te laten raden wie ze is. Het is haar zoete wraak omdat niemand reageerde op haar brief van een tijdje terug, met haar noodkreet.

‘Astère, s’il vous plait, zeg nou dat je het bent!’ dringt Charles aan en hij haalt zelfs Louis erbij. Maar ook daar zegt ze geen boe of bah tegen. Na een eerste dans met Charles willen ook alle aanwezige jonge mannen een dans van haar, en met genoegen ziet ze hoe Charles steeds nijdiger wordt omdat hij geen kans krijgt met haar te praten. En dan, plotseling, ziet Astère dat het al twaalf uur is. Ze weet dat de freule en haar twee dochters om half één thuiskomen en vóór die tijd wil Astère in bed liggen, om te voorkomen dat ze de dagen daarna alleen maar nog meer ellende over zich heen krijgt. Astère verontschuldigt zich tegenover de jonge hertog van Chambreux waar ze op dat moment mee danst en glipt weg door een zijdeur. Gelukkig, zoals afgesproken met de hofdame staat de koets al voor haar klaar en in razend tempo wordt Astère naar huis gebracht. Nét voordat de freule en haar dochters thuiskomen ligt ze in bed. De dames zijn duidelijk boos, al in de hal bespreken ze luidkeels wie toch die stomme meid was die alle kansen van de twee zusjes bij prins Charles kwam verprutsen.

Charles en Louis nemen wraak

De volgende ochtend is er met Charles geen land te bezeilen. Hij gaat op zoek naar Madame des Pommesdoux die Astère zou gaan zoeken en zij vertelt hem dat het mysterieuze meisje inderdaad zijn geliefde vriendinnetje is. Dat zij misbruikt wordt door haar stiefmoeder als poetsmeid en nu een heel eenzaam leven leidt. Charles schrikt zich eerst wezenloos en dan, dan wordt hij ontzettend boos, hoe kunnen ze dat lieve meisje dit aandoen. Hij gaat op zoek naar Louis en samen beramen zij een plannetje om Astère uit haar afschuwelijk situatie te bevrijden, terwijl ze tegelijkertijd wraak nemen op de freule en haar dochters.

Charles en Louis rijden te paard naar het landhuis waar Astère woont en daar worden ze met grote blijdschap ontvangen door freule La Roche, terwijl Francoise en Juliette hun ogen niet kunnen geloven dat de kroonprins van Frankrijk en zijn jongste broer zomaar ineens in hun huis staan. ‘Freule, we hebben goede redenen aan te nemen dat er in dit huis een meisje woont met dit bijzondere vlekje op haar lichaam’ en kroonprins Louis toont haar een tekening van het vlekje op Astère’s onderbuik, het klauwende katje. ‘Mijn broer Charles is gisteren tijdens het bal masqué verliefd op haar geworden en toen heeft ze hem dit tekeningetje toevertrouwd, als een eerste teken van hun verbond. Maar plots verdween ze en nu zijn we naar haar op zoek.’

Louis test Juliette

Louis vertelt het prachtig en de freule en haar dochters gaan er volledig in mee. ‘Hoogheid, dat moet vast Juliette zijn, zij heeft prachtige vlekjes op haar lichaam. Waar zit het betreffende vlekje?’ ‘Ehm, dat is dus wel een wat fragiele kwestie, freule, het vlekje zit namelijk op de pubis van het meisje, verborgen onder de haartjes die daar boven haar vrouwelijkheid groeien.’ ‘Nou hoogheid, dat hoeft echt geen probleem te zijn hoor. Toe Juliette, kleed je eens uit.’ Louis en Charles kunnen hun ogen niet geloven, op bevel van haar moeder kleedt het meisje zich meteen uit en dan blijkt dat ze er best mag zijn, een behoorlijk gevulde blondine met flinke borsten, Louis kijkt meteen verlekkerd. Charles stoot hem aan en fluistert ‘Hey broer, wel bij de les blijven hoor.’ ‘Kan wel zijn Charles, maar ik ga die meid neuken, desnoods waar haar moeder bij is, let maar eens op’ reageert Louis, ook fluisterend.

Op verzoek van Louis gaat Juliette op het dikke kleed voor de open haard liggen en dan zegt hij Charles zijn onderzoekje te starten. Voorzichtig doet Charles de benen van het meisje uit elkaar, knielt ertussen en buigt zich over haar driehoekige bosje haar. ‘Het spijt me freule, maar hier zit zoveel haar, er is geen stukje van de huid te zien.’ Op bevel van de freule haal Francoise snel zeep en een scheermes en heel voorzichtig scheert Charles het meisje helemaal kaal rond haar kutje. Als hij haar daarna goed heeft drooggewreven wijst hij op een klein moedervlekje dat tevoorschijn is gekomen en vraagt Louis ‘wat denk jij, is dit het?’ Louis bestudeert het vlekje zogenaamd diepgaand, duikt zelfs bijna met zijn neus in het gleufje van het meisje en zegt dan ‘ik twijfel echt, het zou kunnen, maar…’

‘Maar wat?’ dringt de Freule aan. ‘Eh bien, Freule’, zegt louis, ‘het meisje heeft nog een ander intiem geheim verklapt. Ze heeft niet alleen een vlekje in de vorm van een poesje, maar ze miauwt ook als een katje als ze klaarkomt. Ze heeft dat gisteravond voorgedaan en het is zó’n uniek geluidje, dat herkennen we meteen.’ ‘Nou hoogheid, wat mij betreft mag u nagaan hoe mijn dochter reageert.’ ‘Maar Freule, heeft u daar écht geen bezwaar tegen? En uw dochter ook niet?’ vraagt Louis ‘ongelovig’. ‘Nee hoor, wij gunnen prins Charles zijn geluk, daar moet alles voor wijken.’

‘Jaja, zelfzuchtige heks dat je bent’, denkt Louis. Maar hij heeft zijn zin, hij gaat dit meisje neuken, wat hem betreft met iedereen erbij. Aan het hof is hij niet anders gewend dat iedereen om hem heen scharrelt terwijl hij neukt, het doet hem niks meer. Hij laat zijn broek zakken waardoor zijn flinke stijve pik tevoorschijn komt, knielt tussen de benen van Juliette, maakt haar wat nat met zijn spuug en spiest haar dan in één keer aan zijn pik, hij schuift zich tot aan zijn ballen diep in haar. Hij merkt wel dat dit voor het meisje geen pretje is maar ze houdt zich groot en geeft meteen een klein miauw-achtig gilletje. Louis doet of hij niks hoort en begint ijverig in het meisje te pompen, ze voelt best lekker, haar kutje is nog goed nauw. Na een paar minuten voelt hij zijn hoogtepunt naderen maar trekt zich dan terug, want hij schat zo in dat het zusje ook nog wel aan de beurt komt. Juliette is ondertussen allang begonnen met miauwgeluidjes te maken, natuurlijk zo fake als het maar kan, nou ja, ze doet maar…

Louis test Francoise

Louis komt tussen de benen van Juliette vandaan, staat op, trekt zijn broek weer omhoog en gaat zogenaamd in conclaaf met Charles. ‘Oké broertje, zeg maar dat je nog steeds twijfelt en dat je die andere meid ook wilt zien. Haar wil ik ook neuken’ draagt Louis hem op. En Charles werkt inmiddels graag mee, hij geniet van deze wraakoefening. Hij richt zich tot de Freule: ‘het spijt me mevrouw, ik weet bijna zeker dat Juliette het niet is. Maar misschien Francoise, uw andere dochter?’ ‘Maar natuurlijk hoogheid, ze kleedt zich al voor u uit hoor.’ En inderdaad, Francoise heeft geen aansporing nodig en even later ligt ook zij in haar blootje op het kleed. En ook zij is weer een mooi meisje, goed gevuld, blond, lief, engelachtig. Charles spreidt haar benen, scheert relaxed het schaamhaar weg, geilt het meisje ondertussen wat op door steeds ‘per ongeluk’ haar klitje te toucheren en gelukkig, ook daar komt een vlekje tevoorschijn zodat Louis een smoes heeft het meisje te neuken. ‘Freule, ook bij Francoise twijfel ik over het vlekje, of het wel de petit chat is. Mag mijn broer horen welke geluidjes uw dochter maakt?’ ‘Maar natuurlijk prins Charles, kroonprins Louis mag zijn gang gaan!’

Louis kleedt zich nu ook helemaal uit want hij wil het er even goed van nemen, dit meisje staat hem nog meer aan dan het andere. Na het gleufje van Francoise goed nat te hebben gemaakt schuift hij zich direct volledig in haar, zijn pik heeft het daarbinnen in die nauwe warmte meteen naar zijn zin. In een straf tempo begint hij Francoise te neuken, steeds weer zijn pik tot aan zijn ballen in haar schuivend en woont haar nog net niet uit, het moet wel een beetje redelijk blijven, zo met haar moeder die met grote ogen toekijkt. ‘Whow’, bedenkt Louis zich, ‘dadelijk wil die oude dame ook nog wat van me maar dat gaan we dus niet doen.’ Ondertussen heeft Francoise het op een miauwen gezet en faket ze een gigantisch orgasme. ‘Miauw jij maar lekker door meid, ik paal je ondertussen wel’ overdenkt Louis diep tevreden. Hij kijkt een keer opzij naar zijn broertje en die staat er met een grote grijns bij te genieten. Ongemerkt maakt Louis een beweging met zijn hoofd en Charles begrijpt het, nu iedereen zich hier vergaapt aan de neukpartij van Louis gaat hij op zoek naar Astère.

Het gemiauw van Francoise komt langzaam maar zeker tot een hoogtepunt. ‘Tjesses’ bedenkt Louis zich, ‘het lijkt wel een leger krolse katten dat op het dak zit.’ Dat neemt niet weg dat hij rustig maar toch ook stevig doorpompt in dit gewillige meisje, dat toch eigenlijk vooral slachtoffer is van een overambitieuze moeder. Keer op keer schuift Louis zijn lange paal zo diep mogelijk in haar en bijna ongemerkt laat de Freule iedere keer dat hij zich diep in haar dochter boort een klein kreuntje horen, haar gezicht loopt steeds roder aan. En ook Juliette kijkt met open mond toe, ze is best jaloers want Louis slooft zich veel meer op haar zus uit dan hij met haar deed. Inmiddels is ze naast het neukende koppel gaan liggen en wrijft Louis over zijn rug en billen, ze beseft wel dat zij niet de uitverkorene is en wil nu zo lang mogelijk genieten van dit moment met de kroonprins van Frankrijk.

Omdat Louis zijn broertje Charles goed de tijd wil geven om Astère te vinden houdt hij zich even stil in het meisje onder zich, genietend van die warmte diep in haar en van de streling van Juliette over zijn billen, hij spant ze steeds wat aan als ze hem daar flink masseert. Dan begint hij weer zacht op en neer te schuiven en juist dat rustige tempo maakt dat hij uiteindelijk zijn orgasme niet meer kan bedwingen, hij komt gigantisch klaar in Francoises buikje, straal na straal zaad spuit hij diep in het meisje dat zich zo bereidwillig voor hem heeft geopend. ‘Ohw, als daar maar niet een bastaardje van komt, nou ja, dat zien we dan wel weer’ bedenkt Louis zich. Hij trekt zich als hij al zijn zaad kwijt is terug uit het meisje, blij dat hij ondanks het fijne neuken nu afkomt van dat kattengejank. En precies als hij zich weer helemaal heeft aangekleed komt Charles binnen, mét Astère.

Charles vindt Astère

Astère had wel in de gaten dat er iets gaande was maar dat Charles naar haar op zoek was had ze niet kunnen vermoeden. Zodra hij haar in de keuken vindt vliegen ze elkaar zielsgelukkig in de armen, zich stevig tegen elkaar aanklemmend. Na een tijdje knuffelen vraagt Astère waarom hij nooit op haar brief reageerde en dan kijkt Charles haar stomverbaasd aan. ‘Die is nooit bij mij aangekomen liefje. Ohw, dat vind ik echt erg.’ Maar voor Astère is het leed nu geleden, hij neemt haar mee. Als ze in de salon komen kijkt Astère met grote ogen toe hoe haar stiefzusjes daar bloot op het kleed liggen. Ze heeft geen benul wat daar gebeurd is maar aan de grijns van Louis te zien vermoedt ze wel iets.

‘Ik heb haar gevonden, ze heeft me haar vlekje laten zien en ze is het’ zegt Charles blij. De Freule reageert woedend maar de jongens halen hun schouders op en lopen met Astère het huis uit, de Freule en haar dochters verbijsterd achterlatend.


Enkele maanden later trouwen gravin Astère en prins Charles en ze leiden een lang en gelukkig en vruchtbaar leven, want er komen uiteindelijk vijf kindertjes.
Kroonprins Louis wordt na de dood van zijn vader een geliefde koning en leidt Frankrijk naar zijn eigen gouden eeuw. Hij verplaatst zijn hof naar Versailles nadat hij in zijn jeugd aan de Loire had ervaren hoe fijn het is om in de natuur te leven.
Prins Philippe leidt een stormachtig liefdesleven met zowel mannen als vrouwen, maar blijkt later vooral een grote steun en toeverlaat te zijn voor zijn broer, koning Louis.
De freule en haar dochters worden gedwongen het landhuis te verlaten en niemand hoorde ooit meer iets van hen…

Heb je van het verhaal genoten? Laat het me ajb weten!
Liefs, Zazie