Vervolg op: Zolderspook - 45:
-
Als ik iemand zou zijn, zou je kunnen zeggen dat ze er iemand bij hebben gekregen, en was het verlies van die andere persoon niet zo erg. Ik zat er zelf misschien nog wel het meeste mee. Mijn filmpje was ontvangen, die andere twee hadden het gezien, en niet veel later verliet er één de groep. Die persoon was gelukkig niet Maddy, maar deelde wel het niveau schoonheid als die andere twee. Dat vond ik dus jammer. Het ging net zo lekker en een derde was ook leuk geweest. Al moest ik Maddy niet vergeten. Die had wel even gek opgekeken, maar nu hadden zij en Hannah ten minste iets wat ze konden delen; iets om het over te hebben; iets om naar uit te kijken; en iets om letterlijk te delen. Ik was een gelukkig man.
-
Dit kwam echter niet vanzelf. We zijn allemaal maar mensen. Of ja, ik wist niet zo goed meer wat ik was, maar ik had nog wel met mensen te maken. En dat Maddy gesteld op me was geraakt, was één ding, maar dat ze dat zou blijven was een ander. Wat was zij nog waard, als ik zomaar naar een ander stapte als mij dat uitkwam, en dat schaamteloos met haar deelde hielp ook niet echt. Maar Maddy deed er zeker toe. Misschien wel meer dan ik wilde toegeven. En dat moest ze niet vergeten, als ze dat al wist, en anders moest ik dat haar maar heel goed duidelijk maken.
-
Het was een warme namiddag. Ik was alleen thuis. Bij haar in huis dus… wat ik nu wel als m’n eigen huis begon te zien, zo vaak was ik hier. Ik kende hun agenda en ik wist dat Maddy zo uit school moest komen. Ik was hier alweer twee dagen, maar had ervoor gekozen haar even te observeren in de tussentijd. Ze was niet zichzelf, niet de persoon die ik had leren kennen. De zon die al aan het zakken was scheen warm de woonkamer in die groot en ruim was, veel te groot voor een onzichtbaar persoon. Ik hoorde hoe ze de sleutel in het slot stak, hummend binnenstapte, haar spullen in de gang achterliet en ze vervolgens de deur naar de kamer opende en binnenstapte. Ze zag er fantastisch mooi uit. Altijd wel. Ze stopte even. Alsof ze kon voelen dat ik hier was. Ik had wel vaker het idee dat ze leek op te merken dat ze niet alleen was. Maar vaak ook dacht ze dat ik er was, terwijl ik niet in dezelfde ruimte was. Maar dit keer had ze wel gelijk.
-
,,Je bent er weer.’’ zei ze ingetogen, en alles behalve enthousiast.
,,Ik moest doen, wat ik moest doen.’’ begon ik met enige dramatiek in m’n stem. Ik vond het wel leuk een scène op te zetten. En ik moest ook iets doen wat mij helemaal niet eigen was, maar ik dacht dat dit nodig was om Maddy te behouden en klaar te maken om mij te delen. Ik zat in een lage en wijde, witte leren stoel en zij keek nu m’n kant op. Ik bewoog een beetje. Ze kon m’n kontafdruk in het leer zien. Ze keek me gespannen aan, voor zover dat kon, maar ze keek naar waar niet ver vandaan mijn ogen zich bevonden. Ze werd er al beter in.
-
,,Kom.’’ zei ik alleen. Ik stelde me dominant op. Alleen zo dacht ik er mee weg te komen. Maar ze aarzelde. Alsof ik vreemd was gegaan, zo keek ze naar me… voor zover dat kon, dus. Maar waar haalde ze dat idee vandaan. Ik was haar vriendje niet, ik was haar zolderspook maar. Ze had geen idee wie ik was of zelfs wat. En ze mocht toch niet klagen. Ik had haar meerdere keren lekker horen kreunen met dat ik bezig was met haar, dus nee, haar houding beviel me niet. Ik gaf haar dan ook een keuze.
-
,,Als je wilt dat ik weg ga, moet je zo blijven doen.’’ liet ik plots vallen. Het klonk veel dreigender dan dat ik eigenlijk bedoelde. Maar het kwam me wel goed uit. Ik zag haar ook schrikken. Natuurlijk, Maddy was lekker en goed in wat ze deed, maar als zij niet wilde, dan haar vriendin wel. En als die niet meer wilde, vond ik wel weer een ander. Ik barste namelijk van het zelfvertrouwen de laatste tijd…
-
,,Maar als je wilt dat ik blijf, dan kom je nu. Dan ga je voor me op de grond zitten, en dan gaan we het over het een en ander hebben. De keuze is aan jou. Maar je begrijpt natuurlijk wel waar je voor kiest, zodra je komt.’’ ging ik door. Ik zag haar slikken. Zij kon mij niet zien grijnzen. Het was min of meer een grote grap geweest, maar ik klonk zo ernstig dat ze het zo ook opvatte. Ik begon het haast zelf te geloven. Ik had tot nu toe nauwelijks tegen haar gesproken, en nu liet ik me plots enorm gelden.
-
Maar ze kwam. Ze had haar keuze gemaakt. Ze wilde de seks, nog steeds. En ze ging ook voor me op de grond zitten. Ze droeg een kort en kleurrijk topje wat paste bij het zomerweer. Haar buik bloot, haar hals bloot, en haar schouders. Mooie jeans kropen vanaf haar enkels strak omhoog tot over haar heupen heen. Deze meid wist wel hoe ze er verleidelijk bij moest lopen. Misschien had ze me wel verwacht.
-
Toen ze voor me zat, kwam ik meteen in actie. Ik zat al die tijd gewoon al aan m’n pik te trekken in volledige stilte. Ik ging op de rand zitten en liet me achterover vallen. Ik trok aan haar topje, liet het los komen van haar lichaam en schoof met enige moeite de pik eronder. Door mijn houding wilde mijn pik het liefst tegen m’n buik aanspringen maar het elastiek in haar topje voorkwam dat. Ik zat ook niet onder haar bh, maar er boven. Haar zachte rondingen konden zo maar deels m’n schacht plezieren, maar het was al veel meer dan ik durfde te vragen. Ik pakte het daarom ook gewoon. Ze was wel weer even geschrokken, maar toen ik haar vroeg of ze simpel op en neer kon bewegen, deed ze dat meteen, en gebruikte ze haar borst om mijn harde weer een plezier te doen, alsof er nooit was gebeurd.
-
Deze keer schoof m’n eikel keer op keer voor haar neus. Ze wist het waarschijnlijk wel, al zag ze het niet. Haar blote hals hield niets tegen, in tegen stelling tot het strakke topje van Hannah de vorige keer. Ze kon de dikte van de pik zien door de gespannen stof die er om heen trok, en zag zo ook het ontbreken van de contouren van de eikel. Die stak daar ver boven uit. En dat moest ook.
,,Ik ga je wat vragen stellen. Ik wil weten in hoeverre je bereid bent.’’ zei ik haar rustig en lag heerlijk achterover en zag dat mooie meisje voor me zitten wat weer haar uiterste best deed het ‘niets’ te bevredigen. Ze was zo gedreven daarin. ,,Goed?’’ vroeg ik haar. Even aarzelde, maar ze bewoog gewoon door en haar antwoord was dan ook geen verrassing. Ik hoefde me geen zorgen te maken.
,,Okay.’’ zei ze zachtjes en gespannen bleef ze haar lichaam op en neer bewegen vanuit haar heupen en kreeg ze me al zachtjes aan het hijgen.
,,Nu wil ik je niet meer horen. Ik vraag je wat. Jij geeft aan of het goed is, maar doet dat vanaf nu met je mond. Een lik…’’ liet ik vallen.
-
,,Goed?’’ vroeg ik haar dan ook nog. Ze knikte en wilde antwoorden. ,,Uh-uh…’’ Het stond me voor geen meter, dit gedrag. Maar je zag het toch niet aan me. En Maddy moest er om gniffelen, ze leek het wel leuk te vinden. Ze vond het goed. En dat liet ze zien door haar nek uit te steken en haar gezicht naar de lul te brengen. Ongeveer wist ze waar die was, en ze schrok toen ze hem aan aantikte met haar kin. Ze vond de eikel, sloot haar ogen, opende langzaam haar mond, en heel sensueel stak ze haar tong uit en gaf ze een lange lik over het stukje schacht binnen haar bereik en de eikel daarboven die tot aan haar voorhoofd reikte. Ze zat op dat moment ook iets onderuit. Fijn dat ze het goeie antwoord had gegeven, en dus konden we door…
-
Jaloezie deed er niet toe. Dat kon ook niet. Je kon niet jaloers zijn op… ‘niets’. Zou ik morgen beslissen te vertrekken, was ik er letterlijk niet meer. Ze zou me nooit vinden, en ik zou slechts een herinnering blijven die door de jaren zou vervagen waarna ze zich weer kan afvragen of het wel echt waar is geweest. En zover wilde ik het niet laten komen, en zij ook niet. Haar lichaam bewoog door en ik stelde haar de vragen.
-
,,Heb je genoten van de laatste tijd?’’ vroeg ik haar rustig nadat ik heerlijk gezucht had toen ik zag hoe ze haar mond had geopend en die tong had gebruikt. Dat kon ze nu weer doen. Positieve antwoorden moesten op deze manier beantwoord worden, dat snapte ze ook wel. Ze knikte eerst nog even en likte toen weer iets wat ze zo lekker vond. Kwijl droop al van haar tong af en liep langs de onzichtbare pik naar beneden. Haar shirtje ving het op. Met elk positieve antwoord wat ze gaf werd haar shirtje ietsjes natter. Ze dreef me helemaal gek.
-
,,Wil je dat dit door gaat?’’ vroeg ik haar daarna. Ik wist de antwoorden natuurlijk al, maar kom op. Zij wilde dit net zo graag als ik, dus waarom niet wat plezier maken. Dit keer kantelde ze haar hoofd en likte ze aan de zijkant van de schacht omhoog en eindigde ze met een kus op de eikel.
-
,,Je moet accepteren dat je niet de enige zal zijn.’’ stelde ik wat serieuzer. Haar lichaam bleef door bewegen en nu nam ze iets meer tijd. Wilde ze dat wel? ,,Kan je dat?’’ vroeg ik toen het iets te lang duurde naar mijn zin.
,,Ik…’’ Maar ze stopte zelf al met praten. Haar lichaam stopte vervolgens weer even kort met bewegen, haar lippen vonden de eikel, ze kuste die en likte zoals ze moest doen. Ook ik had wel even getwijfeld of ze dat zou willen. Maar zo zie je maar.
-
,,Wanneer en waar maakt niet uit, toch?’’ vroeg ik haar daarna wat geniepiger. Ze schudde haar hoofd. Oeps… Ik stelde de vraag misschien verkeerd... Maakte ook niet uit. Ik moest er om lachen, en zij zelf ook. Ze had het wel door. ,,Ben je blij dat ik terug ben?’’ vroeg ik haar daarna maar, net zo geniepig. Snel knikte ze en bracht ze de eikel weer naar mond voor een lekker likje. ,,Laat maar zien hoe blij dan.’’ Ze kon mijn houding zien veranderen in het leer, voelde daarna m’n hand op haar achterhoofd, en met dat m’n harde pik nog heerlijk knus tussen haar borsten zat, drukte ik haar mond verder over de eikel heen. Ik had geen vragen meer, enkel nog behoeftes.
-
Maddy bleef rustig zitten, gebruikte haar lichaam nog steeds om m’n pik te bevredigen, en iedere keer dat de natte eikel voor haar gezicht verscheen, nam ze hem in de mond. Ik kon haar achterhoofd ook al snel loslaten. Het was immers aan haar om te laten zien, hoe graag ze dit wilde. En ze wilde dit heel graag. Bijna te graag. Je moest mij niet vragen waarom ze het zo geil vond, maar dat ze het geil vond, bleek uit alles. Ze kreunde er op. Ik keek met genoegen toe. Ik genoot, en zij ook. Ze was zo ontzettend opgewonden en geil van iets wat ze niet kon zien, iets waarvan ze niet wist wie de eigenaar was, iets wat misschien wel helemaal niet bestond. Als er al zoiets bestond als een onzichtbaar persoon, wat was er dan wel niet meer mogelijk. Ik wist wel wat, maar nog niet hoe… Het kon haar niets schelen. Helemaal niets. Het enige wat telde was dat ik ongelofelijk hard was en dat zij daar wel raad mee wist.
-
En dat wist ze. Haar handen vonden m’n zak bij haar blote buik; ze gebruikte nog steeds haar onvermoeibare lichaam om m’n harde te masseren met haar borsten en haar nu doordrenkte shirtje; ze zoog zich helemaal klem op die harde kloppende eikel waar het kwijl vanaf droop met dat ze me bleef bevredigen. Ze liet me zien hoe graag ze me in haar leven wilde. Net zo lang totdat ik kwam, zij de eikel uit haar mond liet glijden en zichtbaar geraakt werd in haar gezicht door het ‘onzichtbare’. Ergens wel jammer dat ook het zaad niet te zien was. Maar aan hoe ze haar linkeroog dichtkneep, wist ik dat het een voltreffer was geweest.
-
En alles was weer goed. Maddy was van mij, wanneer ik maar wilde, en als zij even geen tijd had, kon ik het een paar straten verderop zoeken bij haar goeie en net zo lekkere vriendin Hannah. Wat mij betreft werd het tijd dat die twee eens een keer samen aan de slag gaan met dit ‘zolderspook’.
-
Volgende deel: Zolderspook - 6