Vervolg op: Tafeltennis Enzo - 31 Kerst Verrassing
Na een rustige nacht was Hans al weer vroeg in de weer in de keuken om het ontbijt voor te bereiden en wie schetste onze verbazing dat wij constateerde dat de tafel gedekt was voor zes personen...
Euh, Hans ...?
Hans glimlachte even mysterieus als de Mona Lisa en bijna op hetzelfde moment stopte er een taxi- personenbusje voor het hek van de tuin.
Nee toch, zei Enzo, bij wie een lampje ging branden.
Ja toch, riep Felicio grijnzend.
Uit de taxi stapten Carlo en Ces.
Maar die zouden toch pas in januari komen ?
Ja, eigenlijk wel, maar morgen geeft het koor van Ces een kerstconcert in Utrecht en volgende week nog 2 in Amsterdam en Nijmegen. Daarna blijven ze nog een week bij ons. Felicio en ik wisten dit al een week, maar we hadden besloten om het als een verrassing te bewaren.
Enzo, was al buiten en verwelkomde zijn beide landgenoten op zijn bekende spontane wijze.. Wij volgden hem en hielpen Carlo en Ces met hun bagage.
Het weerzien was een klein feestje.
Eerst koffie heren , vroeg Hans.
Ja, lekker, en graag sterke zei Ces, het was een lange vlucht met omwegen, eigenlijk was onze aankomst gisterenavond al gepland, maar er was van alles mis met het toestel. Hans en Felicio wisten ervan.
De rest van het koor zit in een hotel in Amsterdam en komen vanmiddag richting Utrecht. Wij treffen elkaar morgen om een uur of 5 in de stad hier en het concert begint om 8 uur.
Dus vandaag eten jullie hier en rusten wat uit ?
Ja, zoiets, maar eerst koffie...
En een ontbijt, zei Hans en als jullie het willen kunnen jullie daarna nog even slapen. Hans toonde hen de logeerkamer en wees ze op de mogelijkheden van de badkamer en gebruik van de kasten enzovoort. Ik denk dat jullie wel wat slaap kunnen gebruiken.
O ja, zei Ces, we zijn best moe, maar ook heel blij jullie weer te zien, mag ik je even knuffelen Hans. Ja hoor, en ons ook hoor wij zijn ook heel blij en verrast dat jullie hier zijn.
Er werd dus even stevig geknuffeld en gekust en daarna schoven we allen aan aan de ontbijttafel.
Carlo zat naast mij en hij legde zijn hand op mijn knie. Felicio zag het en hij lachtte. Friends for ever, zei hij in het Italiaans.
Nee, ik ben niet jaloers, ik ben gewoon blij. Wij zessen zijn toch een eenheid.
Er werden heel wat verhalen al uitgewisseld en het grootste nieuws was dat Ces eindelijk Ali had verteld dat hij toch op man ben viel.
Zijn dochter wist het al langer en had Ali stap voor stap voorbereid, maar voor Ali was het geen verrassing... zij had het allang begrepen en aanvaard, maar wilde wel dat Ces het haar zou vertellen en niet omgekeerd.
Dus al die tijd verstoppertje spelen was voor niets geweest, vroeg ik.
Ja, eigenlijk wel. Carlo is nu gewoon in onze familiekring opgenomen en alles is de laatste maand wel veel gemakkelijker geworden. We communiceren goed en als jullie het goed vinden komen Ali en mijn dochter hier 2 weken dit jaar naar de Boot en Breakfast en wij ook natuurlijk!
Geen probleem, wel alles goed plannen zo dat we niet in de knoop komen met andere reserveringen. Natuurlijk, maar dat overleggen we wel. Ze zijn trouwens heel benieuwd naar jullie, want we hebben ook over ons verleden met jullie gesproken, zonder de pikante details natuurlijk, maar dat hoeven ze ook niet te weten. Beiden zijn ook blij dat ze Nederland kunnen leren kennen.
Na het ontbijt kropen we allemaal nog even onder.
Dus jij wist dit ook al, vroeg ik Felicio. Zeker, maar het leek ons wel leuk als Kerstverrassing.
Nou, dat is het zeker, ik denk dat het best gezellig wordt die twee weken, maar ook niet echt rustig, grijnsde ik.
We zien wel, ik denk dat door de coming-out van Ces de relatie wel iets stabieler wordt.
Ja, of juist niet... misschien gaat hij nu wel echt de wei in.
Nou, dat denk ik niet, hij was al ondernemend genoeg had ik van Carlo begrepen, ik denk dat het juist rust schept tussen die twee. Maar zullen we nog een uurtje slapen ? Het is pas 9 uur, oude mannen mogen wel even langer blijven liggen.
Enzo en Hans kwamen ook binnen en vleiden zich ook nog even neer.
Ik zet de wekker wel om een uur of 10 zei Hans. Even lekker doezelen nog, het weer is ook nog niet zo uitnodigend en vrij donker.
Een minuut of tien later heerste er een diepe stilte, die zo nu en dan verstoord werd door het zachte gesnurk van Enzo.
In de logeerkamer waren Ces en Carlo ook in diepe rust. Het ontbijt had hen goed gedaan, maar ook slaperig gemaakt. Ja, een uurtje was zo voorbij.
De wekker liep af en langzaam verdwenen we een voor een in de badkamer en tegen elven zagen we er allemaal op ons Kerstbest uit. Niks geen sjieke pakken of iets dergelijks, maar wel wat feestelijks aan.
We dronken nog wat koffie en rond het middaguur verschenen ook onze gasten wat verkwikt in de woonkamer.
Het ziet er gezellig uit hier binnen, jullie hebben wel je best gedaan en wat een mooie woonplek, mogen we zo de tuin eens zien?
En de boot, zei Ces.
Ja hoor,nu ?
Waarom niet, het is droog, even wat warms aan trekken en dan gaan we, ok ?
We liepen met ons zessen de tuin in en Ces en Carlo waren best onder de indruk.
Mooi hoor en wat een ruimte en een eigen meertje !
We volgenden nu Enzo die voorging over het pad naar de boot.
Jullie hebben gewoon een tweede huis, zei Carlo.
Bijna een derde, antwoordde Enzo. Het tuinhuis is nu meer echt tuinhuis, maar voordien was het Dick's onderkomen toen hij Ton leerde kennen.
Ik denk dat Ali en mijn dochter het prachtig zullen vinden. Vooral mijn dochter houdt wel van iets aparts.
Jullie mogen er nu ook wel in hoor, zei ik.
Nee hoor, gewoon in de logeerkamer, antwoordde Carlo, gezellig samen in een huis, dat is groot genoeg en jullie zouden dan ook de verwarming in de boot eerst aan moeten zetten, maar ik heb wel gezien dat dit een prima accommodatie is.
We liepen terug naar ons huis en ook dat werd nu uitgebreid geshowd en de toekomstige plannen ook verteld. De slaapkamer vonden ze nu al prachtig.
Wat een uitzicht, zei Ces. En zomers de zon zien opkomen boven het meer, wat romantisch.
We dronken wat koffie en Hans presenteerde zijn eigen gemaakte cake erbij. Het was behaaglijk warm in het hele huis, want Enzo had de thermostaat aan Italiaanse normen aangepast. We ploften met ons zes en in de zithoek neer. Zoals te verwachten zat Ces al gauw naast Hans die hem de fotoboeken van de afgelopen vakantie liet zien. De wederzijdse aantrekkingskracht tussen die twee was nog steeds hetzelfde. Enzo zag het wel, maar maakte zich daar geen zorgen over meer.Wij zessen wisten waar we met elkaar aan toe waren en zouden waarschijnlijk best hier ook samen in deze leefomgeving kunnen wonen.
Jammer dat jullie niet een zespersoons slaapkamer hebben grapte Carlo.
Oh, dat is zo geregeld, antwoordde Enzo.
Wij drieën wisten wel wat hij bedoelde. Het grote opblaasbare bed zou zo geplaatst zijn en bij geen gebruik zouden ze gewoon beneden kunnen slapen.
Lijkt me wel spannend, zei Ces, ook al zouden we gewoon bij elkaar slapen. Wat stimulerende knuffelpartijen zien is goed voor je libido.
Ik zet het er zo neer hoor, zei Enzo en hij voegde de daad bij het woord en ging naar boven. Vind jij het ook goed Felicio, vroeg ik?
Ik heb geen bezwaren hoor, als ik je maar niet de hele tijd kwijt ben, lachte hij ondeugend.
Een kwartier later kwam Enzo terug en nodigde ons uit om een kijkje te komen nemen.
Hij had het luchtbed tussen de 2 andere bedden geplaatst en ging er zelf verleidelijk op liggen en wenkte ons om ook plaats te nemen.
Dat ligt helemaal niet fout hoor en erg intiem zo.
We zien wel vanavond, antwoordde ik, misschien even rustig aan, morgen is er het eerste concert en ik denk dat Ces wel fit wil zijn en vanmiddag even meet en greet met de andere koorleden in Utrecht in hun hotel lounge.
We dronken nog wat koffie en aten een paar luxe broodjes.
Ik hoef nou even niks meer hoor zei Carlo, vanmiddag zal er ook wel wat te eten zijn.
En vanavond kun je onze kookkunstresultaten uitproberen, antwoordde Hans.
Tegen een uur of 1 vertrokken we met twee auto's naar de stad. Ces en Hans met zijn tweeën in Hans stationwagon en de rest in mijn auto.
Het werd een hele gezellige middag en oei, wat een leuke heren in dat koor.
Ces heeft ons helemaal niet nodig, grapte ik tegen Carlo.
Ja, mooierdjes hè. Snoepjes, zei ik. Ja, ja, viel Felicio ons bij, maar niet zoveel jongeren voor mij...
Ha, ha, jij komt niks tekort toch?
Nee hoor, ik pest alleen een beetje.
Tegen vijven reden we terug naar huis en daar aangekomen schonken Hans en Felicio een apéro in. De sfeer werd nu echt gemoedelijk en het voelde bijna weer als vakantie.
Om acht uur riep Hans, aan tafel.
Felicio en ik hadden die ondertussen op zijn Kerstbest aangekleed en onze gasten voelden zich echt gevleid door zoveel hartelijkheid.
Mama Mia, wat een werk hebben jullie verzet, zei Ces.
Inderdaad hadden Hans en ik een zeer gevarieerd menu op tafel gezet en toen om een uur of 10 de koffie geserveerd werd was iedereen volgen voldaan.
Pfff, wel even uitbuiken nu, zei Felicio terwijl hij zich ontdeed van zijn stropdas en zijn bovenste overhemdknopen losmaakte.
Lekker zei Carlo, die mooie vacht van jou.
We kunnen best naturistsch de avond afsluiten , zei Hans, het is hier best warm en zeker na het eten en de drankjes.
Lijkt me wel leuk, grinnikte Ces, naakt op eerste Kerstdag, dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Ik wel zei Felicio en Carlo ook geloof ik.
Ja, zei Carlo op Canaria, lekker in de zon buiten eten.
Een paar minuten later zaten we allemaal ontkleed op de banken van de apérohoek. Ik kon niet ontkennen dat ik het leuk vond en ook niet dat er toch wel een wat opgewonden stemming heerste, met bijbehorende lichamelijke kenmerken.
Zo Hans, jij bent niet gekrompen sinds de vakantie , pestte Carlo.
Hans zat naast Ces en was duidelijk al behoorlijk opgewonden. Ook Felicio's lijf reageerde zichtbaar. Hij zat naast mij en streelde mijn knieën.
Houd op hoor, zei ik zachtjes.
Nee hoor, ik wil je.
Nu !
En hij nam mijn hoofd in zijn handen en kuste mij hartstochtelijk.
De anderen lachten en al gauw werd er over en weer geknuffeld.
Naar boven dan maar, vroeg Enzo ?
Ja hoor, het schip is al van wal, dus we geven ons maar over aan onze lusten.
Op de bedden boven werden alle registers van de afgelopen vakantie weer opengetrokken en behalve de bekende combinaties werd er nu flink gewisseld tijdens het voorspel.. Wederzijds werd er gekust, gepijpt en gerimd.
Maar na verloop van tijd werd het duidelijk dat Felicio en ik wel bij elkaar voor de laatste ronde bleven en dat Hans Ces diep zou verwennen en Enzo Carlo.
Felicio en ik lagen op de luchtmatras en ik was de eerste die in zijn partner gleed. Felicio lag op zijn buik en ik enterde hem tactvol en langzaam. Zachtjes kreunde hij.
De anderen keken eerst even toe, maar al gauw was ieder op zijn partner voor die avond geconcentreerd. Hans verkende op zijn bekende vakkundige manier Cesare's diepten en Enzo wat minder tactvol, maar gaf Carlo de voor hem precies goede, stevige, behandeling.
Drie op een rij, grinnikte Hans die de onregelmatige golfbeweging op de drie bedden aankeek.
De laatste ronde was niet zo langdurig, De opgebouwde geilheid ontlaadde zich bij ons allemaal vrij snel.
Carlo en Enzo verdwenen het eerst naar de sanitaire ruimte.
Oooh, o, klonk het even later uit Ces mond, terwijl Hans hem volpompte.
Niet veel later was het de beurt aan Felicio en mij en we stonden met ons zessen te douchen.
Dat was ouderwets geil, lachte Felicio.
Ja en ik kreeg zomaar een hele flinke beurt van een beer, zuchtte Carlo, dat gebeurt niet zo vaak op deze manier.
Ja, en ik moest weer de wonderdokter speel, grijnsde Hans.
Mag ik straks weer op consult, antwoordde Ces.
Jij altijd , antwoordde Hans.
Ja, het was weer ouderwets vanavond, soms had ik er best moeite mee, ergens was ik toch een 1 op 1 mens, maar ja dat lijf reageerde vaak anders dan mijn geest. Op dit moment had ik echt genoeg aan Felicio en hij denk ik ook aan mij.
Alles klopte op dit moment tussen ons tweeën. Puzzlestukjes van jaren geleden vielen op hun plaats.
Ik kroop tegen hem aan, hij draaide zich om en onze ogen ontmoetten elkaar weer. Oh mijn jongen, verzuchtte hij, waarom heeft dit zo lang geduurd. We kusten en streelden weer.
Niet over nadenken, het is nu goed zo ! Laten we de tijd die ons rest goed besteden. Mijn handen streelden zijn zacht behaarde borstpartij, kneedden zijn tepels en Felicio gromde tevreden.
Niet verder nu hoor, morgen is er weer een dag. Gewoon lekker tegen elkaar aan liggen en slapen nu. Niet veel later vielen we in elkaars armen in slaap.
Enzo en Hans en Carlo en Ces lagen ook weer braaf bij elkaar en volgden ons voorbeeld.
Om een uur of 3 werd ik wakker, ik moest ontzettend plassen. We hadden toch wel voldoende wijn gehad en ik moest echt behoorlijk plassen.
Ik maakte mij voorzichtig uit onze omarming los en Felicio fluisterde, ik ga met je mee hoor en zo stonden we even later naast elkaar onze blaas te legen.
We wasten ons wat en kropen stil weer in ons bed.
Daar komt hij weer, zuchtte Felicio, soms zou ik willen dat ik een knop kon omdraaien, maar bij jou lukt me dat niet. Ik wil gewoon even in je glijden, mag dat ?
Ja hoor, natúúrlijk, je mag alles bij mij.
Felicio pakte de gel van de tafel boven het bed en voorzag zijn pik en mijn kont ruimschoots van het glijmiddel en begon me te penetreren. Waar hij het vandaan haalde op zijn leeftijd weet ik niet, maar ik voelde dat hij nu in volle glorie in mij zat en heel langzaam in en uit gleed.
Ik kreunde en voelde mijn pik ook weer groeien.
Ik kom zo, piepte Felicio, sorry.
Ik voelde hem in mij schokken en het warme zaad in mij stromen.
Dat is snel.
Dat komt door jou. Ik ben de hele dag geil in jouw buurt. Geef even een zakdoek of zoiets, dan houden we het bed schoon. Ik voelde onder mijn kussen en ja, gelukkig daar lag er een.
Felicio trok zich voorzichtig terug en ving het zaad dat uit mij liep op en maakte ook mijn billen schoon en deponeerde de zakdoek op de grond naast het bed.
Wil jij ook, vroeg hij ?
Nee hoor, mijn kruit voor vandaag is verschoten, dat weet je, dat kan ik niet meer.
Geeft niet jongen, morgen mag jij.
Ik vind het heerlijk als jij het doet, mijn casanova. Je doet het nog steeds prima.
Ja, maar ik red dat ook niet meer zoals vroeger.
Daar merk ik niets van hoor.
Lief van je. Ik houd echt van je.
Ik ook van jou.
En Enzo en Hans dan ?
Dat is anders, jij voelt voor mij zoals Ton in het begin. Onvoorwaardelijk en onverwacht. Ik zag tranen in zijn ogen
Niet doen. Lach maar, je hebt mij helemaal. Wel wat lang er over gedaan, maar het zij zo.
Ik ben zo gelukkig, dit had ik niet meer verwacht.
Geniet er maar van. Elke dag.
Slapen nu weer !
We kusten en nestelden ons weer tegen elkaar aan.
Benieuwd hoe ons kwartet het verder vergaat Tafeltennis Enzo 33
Volgende deel: Tafeltennis Enzo - 33: Concert Enzo