Vervolg op: Borderline - 18: Nieuwjaar Appartement
Op dit moment zit ik er helemaal doorheen. Ik zie het even helemaal niet meer zitten. Dit soort momenten heb ik zelden mee gemaakt, maar ik doe automatisch wat ik in zo'n geval altijd doe. Ik pak de telefoon en bel Naomi. Kom meid, neem nu op. Wat gaat dat ding vaak over.
“Met mij.” Zo neemt Naomi altijd op als ze mijn nummer herkent. Ze klinkt echter erg down. Ik vrees meteen het ergste. Zo klinkt mijn vriendin meestal als het weer eens uit is met haar vriendje. Ze gaat mij toch niet vertellen dat ze het bij Gaston ook verknald heeft. Het ging nog wel zo goed tussen die beiden. Ze stond zelfs op het punt om bij hem in te trekken. Komende zaterdag zelfs. Nee, het moet iets anders zijn.
“Gaat het meisje?” De doodse stilte aan de andere kant van de lijn beangstigt mij. Dan eindelijk komt het antwoord.
“Nee.” Er volgt een huilbui.
“Ik kom eraan. Ik ben zo bij je.” Nu neem ik mijn eigen auto. Onderweg vraag ik mij af waar ik mee bezig ben. Natuurlijk, mijn beste vriendin heeft mij nodig. Maar zou ik eigenlijk niet op zoek naar Lars moeten zijn? Waar zou mijn man in vredesnaam zijn? Ik heb werkelijk geen idee. Misschien is hij naar zijn ouders. Het zou wel heel raar zijn als ik daar binnen zou vallen om te vragen waar Lars is. Zeker als hij daar niet is. Dat zou mijn schoonmoeder wel mooi uitkomen. Ze zou denken dat onze relatie voorbij is. Dat plezier gun ik haar niet. Daarbij is er heel wat meer nodig om Lars en mij uit elkaar te krijgen. Mijn gedachten gaan van Lars naar Naomi. Van Naomi naar Lars. Lars, Naomi. Naomi, Lars. Gelukkig arriveer ik bij Naomi in de straat.
Ik bel aan. Ook dit duurt even, maar dan maakt Naomi de deur open. Ze huilt niet meer, maar haar hele lichaamshouding oogt timide.
“Gaston?” vraag ik. Naomi knikt alleen maar. Verdomme. Ik wist het eigenlijk al. Het was ook te mooi om waar te zijn. Naomi en de liefde schijnen niet voor elkaar gemaakt te zijn. Ik heb medelijden voor dit hoopje ellende.
“Kom” zeg ik, en sla een arm om haar heen. Ze loopt met mij mee naar de woonkamer. Even ben ik uit het lood geslagen. Op de bank zit Lars, maar hij staat op als hij mij ziet. Hij heeft nog steeds zijn pak aan dat hij ook op oudjaarsavond aan had. Daaruit concludeer ik dat hij inderdaad nog niet thuis is geweest. Ik ben blij dat ik hem zie, maar het voelt ongepast om euforisch te zijn nu Naomi zo verdrietig is. Mijn hersenen krijgen het bijna niet verwerkt. Wie heeft mijn aandacht nodig? Naomi of Lars. Lars of Naomi.
“Hallo schat. Wat doe jij hier?” Lars zegt niets. Zijn stuurse blik maakt dat ik mij ongemakkelijk voel. Is hij hier om Naomi te troosten? Maar hoe wist hij dat het uit is tussen Naomi en Gaston? Ze heeft zelfs mij nog niet gebeld. En waarom zegt hij niets terug? Ik ben er uit. Naomi komt er wel weer overheen. Het is ten slotte niet de eerste keer dat ze breekt met een vriendje, en zeker ook niet de laatste keer.
Ik loop naar Lars en steek mijn armen uit om hem te knuffelen. Lars stapt terug. Wat is dit nu weer?
“Blijf van me af!” Hè, wat? Ik ben perplex. Geen idee wat ik hier mee moet. Geen idee wat ik moet zeggen. Ik staar nog verbijsterd naar mijn man. Dan kijk ik naar Naomi. Wellicht kan zij mij helpen. Lars, Naomi. Naomi, Lars. Fuck, nee! Het is niet waar. Dit geloof ik niet. Mijn mond valt open van totale verbijstering.
“Nee. Zeg me dat het niet waar is.” Het valt stil. Lars kijkt mij nog steeds strak aan. De ogen van Naomi zijn zowel verdrietig, maar ook schuldbewust. Dat mij dat niet eerder opgevallen is.
“Sorry lieverd. Het was niet de bedoeling. Het gebeurde gewoon. Het spijt me echt,” zegt ze. Godverdomme, nee! Ik geloof het niet. Ik ben kwaad, nee woest. Razend zelfs. Maar op wie? Op Lars, of op Naomi. Op beide natuurlijk. Maar omdat Naomi zich de moeite heeft genomen om zich te ‘verontschuldigen,’ richt ik mij op haar. Ik loop naar haar toe. Ik handel intuïtief.
“Kut wijf” zeg ik, en sla met mijn vlakke hand op haar wang.
Naomi geeft geen krimp. Binnen een seconde voel ik haar hand op mijn wang. Hard.
“Waag dat niet nog eens, trut!” Die reactie zag ik niet aankomen. Naomi is echter nog niet klaar.
“Ik ben blij dat ik nu de versie van Lars heb gehoord. Ik dacht dat hij jou vrijwillig gunde dat jij seks met andere mannen hebt, maar nu weet ik dat je Lars voor het blok hebt gezet. Wat jij gedaan hebt is gewoon ordinair overspel. Een kwartaal lang neuk je met alles wat een pik heeft, zonder je ook maar af te vragen wat dat met Lars doet. Hij moet wel heel veel van houden dat hij dit zo lang gepikt heeft. Maar nu ben je te ver gegaan. Op een speciale avond kies je voor seks met een andere man in plaats van de nacht door te brengen met je eigen man. Jij snapt er helemaal niets van. Je bent gewoon seksverslaafd. Dus noem mij nooit meer een kutwijf. Als ik zeg dat ik spijt heb, dan is het niet omdat ik seks heb gehad met Lars. Het was niet de bedoeling en het gebeurde spontaan. Op dat moment was het goed. Waar ik spijt van heb is dat Gaston er achter is gekomen. Dat het mijn relatie heeft gekost. Ik hou veel van Gaston en zo’n lieve man krijg ik nooit meer. Maar dat jij je relatie met Lars naar de kloten geholpen hebt is wel heel erg stom. Die man heeft echt alles voor jou over gehad. Je had de beste echtgenoot die jij je maar kon wensen, en je hebt hem bij je weggejaagd voor je drang naar seks. Je bent gewoon zielig.”
Naomi snapt er helemaal niets van. Ze moet Lars verkeerd begrepen hebben. We hadden toch een goede afspraak? Ik heb niets gedaan wat niet binnen de aangegeven grenzen valt. Ik kijk vragend, bijna smekend naar Lars. Hij schudt alleen maar met zijn hoofd. Het dringt door. Lars wil inderdaad een punt achter onze relatie zetten. Hij dumpt mij. De klootzak. Ik moet hem dumpen. Niet ik ben vreemd gegaan, maar hij heeft mij bedrogen. Met mijn beste vriendin nog wel. Bij mij krijgt hij zijn pik niet omhoog, maar bij Naomi leeft hij zich helemaal uit. En dan maar beweren dat hij van mij houdt. Wat een bullshit. Ik ben klaar met Lars. Ik ben klaar met Naomi. Ik moet hier weg, en wel meteen. Tranen stromen over mijn wangen als ik naar buiten ren. In een roes rijd ik naar huis en vlucht naar binnen. Het huis voelt meteen vreemd aan. Moet ik weg, of verhuist Lars? Waar moet ik heen? Opnieuw pak ik mijn telefoon. Voor de eerste keer neem ik contact op met Marck, in plaats van andersom. Ik word meteen een stuk rustiger als ik zijn lieve stem hoor. Kriebels voel ik alweer in mijn buik.
“Lars wil bij me weg. De klootzak is vreemd gegaan. Ik moet weg hier uit dit huis. Kun je mij helpen?” Marck reageert heel lauw. Hij klinkt bijna teleurgesteld.
“Pak je spullen en wacht. Ik regel wel wat.” Het telefoongesprek is veel te snel weer voorbij. Opnieuw overvalt mij een wrang gevoel, bovenop dat ik mij sowieso al kut voel. Dat ik ongesteld ben helpt ook al niet. Dit is nu al de slechtste dag uit heel mijn leven.
Als ik iets geleerd heb bij Marck, dan is het om geen vragen te stellen. Ik pak dus zoveel mogelijk van mijn spullen in rugzakken. Uit de auto van Lars haal ik mijn koffer. Apathisch zit ik op de bank te wachten. Waarop eigenlijk? Wat heeft Marck geregeld? Ik hoor de voordeur open gaan. Dat kan maar één ding betekenen. Inderdaad. Ik sta op als Lars de woonkamer binnen komt. De norse blik is weg. Hij kijkt nu meer bezorgd, al weet ik niet waarom. Lars ziet mijn spullen staan en trekt daaruit waarschijnlijk de juiste conclusie.
“Wat wil je nog?” vraag ik bits. “Moet jij niet bij je vriendinnetje zijn?” Lars schudt meewarig met zijn hoofd.
“Naomi is niet mijn vriendin, en gaat dat ook niet worden. Wat gisteravond is gebeurd, dat was eenmalig en niet de bedoeling. Zoals Naomi al zei, het gebeurde gewoon.” Ja, ja. En ik moet dat geloven. Nog voordat ik wat kan zeggen onderbreekt Lars mij.
“Nee, laat mij alsjeblieft even uit praten. Ik wil nu graag mijn verhaal doen.” Ik weet niet of ik echt geïnteresseerd ben in zijn smoes, maar ik houd mij toch maar stil. De stilte is voor Lars het sein om verder te praten.
“Ik wilde het niet zo laten eindigen zoals net bij Naomi. Ik geef te veel om jou om zo uit elkaar te gaan. Wat mij in Oostenrijk heel snel duidelijk is geworden, is dat er veel meer speelt tussen jou en Marck. Ik ken jou goed genoeg om te zien dat je verliefd bent op die gast, en dat is volgens mij ook wederzijds.” Lars gebaart dat ik nog even moet luisteren, omdat ik deze onzin meteen wil ontkrachten. Ik zwijg dus maar weer.
“De druppel was inderdaad oudjaars avond. Jij besloot om de nacht met Marck door te brengen, hoewel ik liet merken dat ik het daar niet mee eens was. Zo’n speciale avond breng je door met degene waar je van houdt, en niet met een ander. Op dat moment werd mij duidelijk dat je niet alleen verliefd was op Marck, maar ook dat je niet zonder seks kunt. Je hebt iets nodig wat ik je niet kan geven, maar jouw drang naar seks is niet meer gezond. Je zegt dat je van mij houdt, maar in alles laat je merken dat ik niet genoeg voor je ben. Die avond knapte er iets bij mij. Ik realiseerde mij dat ondanks dat ik heel veel van jou hou, ik zo niet meer verder wilde.”
Lars haalt nog een keer diep adem. Blijkbaar is hij nog niet klaar met zijn onzin.
“Ik ben die nacht gewoon gaan lopen, richting het dal. Daar kon ik een lift krijgen naar Innsbruck. Bij het station heb ik de eerste trein gepakt die mij terug naar Nederland kon brengen. En toen stond ik twaalf uur later in Utrecht. Ik wist eerst niet wie ik moest bellen om mij daar op te halen. Ik had geen zin om uit te leggen waarom ik bij je weg was gegaan. Toen bedacht ik mij dat Naomi de enige is die van onze ‘overeenkomst’ af weet. Ik heb haar gebeld en ze is mij komen halen. Ze had natuurlijk meteen door dat ik niet zomaar alleen terug naar Nederland was gekomen. In de auto was ik nog in stilte alles aan het verwerken, maar bij Naomi thuis heb ik mijn frustraties eruit gegooid. Naomi luisterde naar mij en we hebben tot diep in de nacht gepraat. Ik denk dat ze mij wilde troosten toen ze mij een knuffel gaf. Wat daarna gebeurde weet ik niet meer precies, maar we belandde bij haar in bed en hadden seks. Het had niet mogen gebeuren, maar het is niet meer terug te draaien. Op zich nog geen probleem, maar de volgende ochtend hebben we ons verslapen. Dat wil zeggen dat Gaston Naomi op zou komen halen om naar zijn ouders te gaan in Zaandam. Helaas had Gaston van Naomi een huissleutel gekregen en stond hij dus ineens op de slaapkamer. Ontkennen had geen enkele zin meer. Ik heb geen spijt dat ik seks heb gehad met Naomi. Het voelde op dat moment gewoon goed. Ik vond daarin de troost die ik nodig had. Ik vind het wel heel erg dat de relatie van Naomi met Gaston nu ook verleden tijd is. Dat verdiend Naomi niet. Ik zie dat je ergens anders naar toe gaat. Hoewel ik mij oprecht zorgen om jou maak, hoop ik dat je gelukkig wordt met Marck. Dat hij jou wel bij kan benen op seks gebied.”
Lars is eindelijk klaar met zijn monoloog zonder toegevoegde waarde. Op dat moment gaat de bel. Ik ben benieuwd wat Marck geregeld heeft. Ik loop zonder wat te zeggen langs Lars. Een man in een veel te duur pak staat voor de deur.
“Jij bent Maaike? Ik kom je ophalen.” Ik vraag de man om mij te helpen met mijn spullen. Hij loopt mee naar de woonkamer. Hij pakt de koffer en ik de rugzakken. Lars kijkt even vreemd naar de man. Terwijl de onbekende alweer weg loopt, richt ik mij tot Lars.
“Ik heb je keer op keer duidelijk gemaakt dat ik alleen van jou hou. Het dringt maar niet door in die domme hersenen van jou. Nu heb je alles kapot gemaakt, en dat voor een avond seks. Ik begrijp jou niet. We hadden het zo goed met elkaar, maar jij hebt alles verpest.”
Ik zie Lars nog met zijn hoofd schudden als ik naar buiten loop. Toch moet ik weer huilen. Het is nu definitief voorbij tussen Lars en mij.
De man stelt zich voor als Charles en pretendeert een vriend van Marck te zijn. Mijn eerste indruk van hem is niet bepaald positief. We stoppen voor een appartementen complex. Charles helpt mij met mijn bagage. Met de lift gaan we omhoog, helemaal naar de bovenste verdieping. Hij opent de voordeur en we gaan naar binnen. Het is een grote woning.
“Je kunt hier zolang blijven tot je wat anders geregeld hebt. Deze woning gebruikte ik om met mijn maîtresse af te spreken, maar tegenwoordig gebruik ik hem niet meer.” Wat een klootzak. Hij vertelt dit ook gewoon. Wat is dat toch met mannen, dat ze niet van een andere vrouw af kunnen blijven. En er dan ook nog trots op zijn. Uit beleefdheid vraag ik toch maar of het dan uit is met zijn maîtresse.
“Nee, ze is nu mijn vrouw. Mijn ex kwam er helaas na drie en een half jaar achter. Ze gaf mij de keuze, stoppen met mijn affaire of scheiden. Ik denk niet dat ze deze uitkomst had verwacht.” Ik walg steeds meer van die vent. Gelukkig overhandigt hij mij na een snelle rondleiding de sleutels. Eindelijk ben ik alleen. Opnieuw laat ik mijn tranen de vrije loop. Dit ging allemaal even veel te snel. Ik lijk wel een toeschouwer van mijn eigen slechte B-film. Lars ben ik kwijt. De man waar ik zielsveel van hield. Degene waarmee ik mijn verdriet kan bespreken ben ik ook kwijt. Gelukkig heb ik Marck nog. Bij mijn gedachten aan hem voel ik mij weer iets beter. Gelukkig heb ik morgen ook nog vrij. Eigenlijk om alvast de kleren te wassen, naar vooral om bij te komen van de vakantie. Ook kan ik dan mijn ouders nog bezoeken en ze een gelukkig nieuwjaar wensen. Nu moet ik eerst nog ‘mijn’ appartement schoon maken. Hoewel het volledig is gemeubileerd, kun je goed zien dat het al een tijdje niet meer in gebruik is. Vandaag en morgen heb ik dus nog heel wat te doen. Misschien wel goed, want zo kan ik mijn gedachten ten minste enigszins verzetten.
Zo houd ik mij bezig en probeer ik mij sterk te houden. Op het werk probeer ik niets te laten merken, maar Mia en Lisa houd ik natuurlijk niet voor de gek. Natuurlijk zijn ze het met mij eens dat Lars een grote klootzak is, om mij zomaar te bedriegen. Het voelt fijn om ten minste twee fijne collega’s te hebben waar ik een stuk van mijn verdriet bij kwijt kan. Vervanging voor Naomi zijn ze echter niet. Ik mis haar toch wel, maar niet zo erg als Lars. Hoewel ik nog steeds kwaad op hem ben, laat hij toch een leegte bij mij achter. ‘s Nachts in bed huil ik mij dan ook in slaap. Het vooruitzicht naar Marck houdt mij op de been. Ik kijk uit naar ons volgende samenzijn. Ik word al spontaan nat vanonder als ik alleen al aan hem denk. Marck houdt mij overeind in deze eenzame dagen. Ik heb ook geen behoefte aan ander gezelschap. Nee, het is Marck waar ik naar uitkijk.
Het weekend duurt lang. Veel te lang. Ik weet niet hoe laat Marck op zondag thuis komt, maar ik kijk uit naar een berichtje. Het komt niet. Ook niet op maandag en dinsdag. Wat is er aan de hand? Waarom laat hij niets van zich horen? Hij moet toch weten dat ik hem nodig heb. Ik wil bij hem zijn. Ik wil hem voelen. Zijn imposante pik in mijn kutje, daar ben ik aan toe. Dat zal mij beter laten voelen. Dat zal mijn verdriet verdrijven. Op woensdagavond gaat de bel van mijn appartement. Ik schrik ervan. Het is de eerste keer dat ik dat geluid hoor. Het is Marck. Mijn aanvankelijke blijdschap verdwijnt meteen als ik zijn gesloten gezicht zie. Geen knuffel. Geen kus. Zelfs geen hallo, neuken en tot ziens. Marck loopt zwijgzaam naar binnen, alsof hij hier de weg weet. Hij wil zelfs niets drinken als ik hem dit aanbied.
“Luister Maaike. Je hebt veel in mij los gemaakt. Ik ben zelfs heel gesteld op je geworden. Geen vrouw heeft mij ooit zo gelukkig gemaakt als jij. Ik ben echter geen man voor een vaste relatie. Het zit mij ook dwars dat jij en Lars uit elkaar zijn. Dat Lars het goed vond dat jij seks met mij had, gaf voor mij een extra dimensie aan onze seks relatie. Ik heb even tijd nodig gehad om na te denken. Ik wil graag op dezelfde voet met jou verder. De voorwaarde is wel dat jij je weer verzoent met Lars. Je kunt zolang hier blijven wonen. Ik heb het appartement van Charles gekocht. Je hoeft mij geen huur te betalen. Als jij en Lars weer bij elkaar zijn, dan hoor ik het wel.”
Marck laat mij verbijsterd achter. Dit was zo niet hoe ik mij het volgende samenzijn met Marck heb voorgesteld. Eerst een liefdesverklaring en mij dan zomaar dumpen. Ja, ik ben alweer gedumpt. Hoewel ik ook dolgraag weer terug naar de oude situatie zou willen, gaat dat natuurlijk nooit gebeuren. Lars heeft al laten doorschemeren niet meer verder te willen met onze eenvoudige overeenkomst. Al mocht het mij lukken om Lars voor mij terug te winnen, dan nog zit een seksrelatie met Marck er niet meer in. Lars is dus geen optie meer voor mij. Ik ben aan mijn traject begonnen omdat ik iets meer behoefte had aan seks. Bij Lars ga ik dus ongelukkig worden, zonder onze regeling. Daarmee kan ik ook Marck wel vergeten. Nu heb ik dus helemaal niets meer. Geen man, geen beste vriendin en ook geen seksbuddy meer. Wat heb ik in vredesnaam misdaan dat ik dit heb verdiend? Deze nacht lukt het mij zelfs niet om mij in slaap te huilen. De volgende dag op het werk functioneer ik dan ook helemaal niet. Mia probeert mij zoveel mogelijk te ondersteunen. Zij en Lisa denken dat ik ‘gewoon’ een terugval heb vanwege mijn breuk met Lars. De baas heeft ook door dat er iets aan de hand is. Voordat ik naar huis ga spreekt hij mij vermanend toe. Mijn privé problemen moet ik voortaan thuis laten. Hij heeft natuurlijk gelijk. Ik neem mij dan ook meteen voor om mijn problemen achter mij te laten. Ik moet opnieuw beginnen.
Thuis neem ik een lange warme douche. Hoe begin je opnieuw? Hoe kan ik de drie belangrijkste mensen uit mijn leven achter mij laten. Het ergste is nog dat dit alles begonnen is omdat ik iets meer behoefte had aan seks. Nu sta ik alweer veel te lang droog. Wellicht moet ik het in die hoek zoeken. Een vaste relatie hoeft niet meer voor mij, maar wellicht moet ik op zoek naar een of meerdere nieuwe sekspartners. Morgen is het vrijdag. Dan zijn er single vrouwen welkom bij Kleine duivels. Nee, ik moet vandaag al beginnen met mijn nieuwe leven. Vanavond wil ik al seks hebben. Hoe ga ik dat aanpakken? Er verschijnt langzaam een idee dat mij steeds beter bevalt. Ja, zo ga ik het doen. Mijn vermoeidheid is ondertussen met het douchewater weggespoeld. Ik zorg ervoor dat ik weer overal lekker glad ben. Dat is toch iets dat ik overgehouden heb van Marck. Dat bevalt mij wel, al moet ik nu niet aan die mooie man denken. Ik trek de mooie zwarte jurk, het bijpassend slipje en een mooie donkere zelf ophoudende panty aan. Hiermee weet ik dat ik de aandacht ga trekken van mannen. Nu ik veel geld over ga houden, moet ik mij eens een nieuwe winterjas kopen. Ik laat mijn auto staan en neem de bus naar de andere kant van de stad. Deze stopt voor een van de betere hotels. Eerst nuttig ik er een heerlijke maaltijd. Het is aan de prijzige kant, maar nu ik alleen woon en zelfs geen kosten aan mijn woning heb kan ik mij dit gemakkelijk veroorloven. Na het heerlijke diner ga ik aan de bar zitten. Mijn ogen zijn al op een paar geschikte kandidaten gevallen. Waarschijnlijk zakenmensen die hier één of meerdere nachten overnachten. Toevallige passanten die hier mijn pad kruisen en wellicht hun eenzame nacht iets opgefleurd willen zien. Zij zijn mijn nieuwe doelgroep.
Net als ik mijn veel te dure wijntje op heb, gaat iets verder op aan de bar een man zitten. Hij is alleen. Niet extreem knap, maar zeker ook niet lelijk. Tegen de veertig schat ik hem. Hij bestelt een pilsje. Ik zucht eens diep. Nu even niet verlegen zijn.
“Ben je ook alleen hier?” O, dit is spannend. Ik blijf hem aankijken als hij zijn hoofd draait. Hij weet nu zeker dat ik het tegen hem heb. Zijn ogen taxeren mij. Maar goed dat ik zo’n prachtige jurk aan heb. Het maakt mij zekerder.
“Wil je wat drinken?”
“Ja, graag,” beantwoord ik zijn vraag. “Ik lust nog wel een wijntje.” Hij vraagt de barman om wijn als deze zijn biertje op de toog zet. Ik sta op en ga naast de man zitten.
“Ik ben Maaike. Bedankt voor de wijn.” De barman zet ook mijn glas op de toog. Ik pak het glas en we toosten.
“Graag gedaan,” zegt de man. “Het drinkt een stuk prettiger met een mooie dame erbij.” Zijn ogen blijven op mij gericht. Ik voel een lichte blos opkomen.
“Als je niet meer als honderd euro vraagt dan vind ik het prima.” Hè, waar heeft hij het over? O, ik begrijp het al. Hij denkt dat ik een hoertje ben. Nee, ik wil gewoon een goede beurt. Voor het geld hoef ik het zeker niet te doen.
“Dat komt wel goed” zeg ik. Eigenlijk gaat dit gesprek meteen de goede kant op. Hij weet nu dat ik voor seks kom. Dat onderwerp hoef ik dus niet voorzichtig naar voren te brengen. Ik drink mijn wijntje. De man die zich ondertussen voorgesteld heeft als Stefan drinkt ook nog een tweede biertje. Hij vertelt iets over zijn werk, maar echt interessant is het niet. Daarna vraagt hij of ik mee wil komen. Natuurlijk. Daarvoor ben ik namelijk naar dit hotel gegaan. We staan met ons tweeën in de lift. Stefan laat er geen gras over groeien. Stevig pakt hij mij vast en begint mij te kussen. Met een van zijn handen weet hij eenvoudig een van mijn tieten uit mijn jurk te krijgen. Hij knijpt er al hard in. Zijn aanpak kan ik wel waarderen. Het is heel duidelijk wat we beiden willen. Als de ping van de lift aangeeft dat deze gaat stoppen, laat Stefan mij los. Snel duw ik mijn borst terug in de jurk en veeg wat speeksel van mijn kin. Net op tijd. De deur schuift open. Een ouder echtpaar wacht rustig tot wij zijn uitgestapt, alvorens zelf van de lift gebruik te maken. De lach van Stefan zegt mij dat hij het net zo spannend vond. We hadden betrapt kunnen worden in die lift.
Stefan open zijn kamer met zijn sleutelkaart. Hij laat mij op het bed zitten. Het jasje van zijn pak hangt hij netjes over de leuning van een stoel. Hij gaat voor mij staan. Zijn broek en boxer laat Stefan tegelijkertijd op zijn enkels zakken. Ik heb geen verdere aanwijzing nodig. Ik pak zijn pik en neem hem in mijn mond. Klassiek begin ik hem te pijpen. Als snel is hij lekker hard. Het kost mij geen enkele moeite om hem ook af en toe lekker diep naar binnen te zuigen. Vergeleken met Marck is dit een heel gemiddeld maatje, misschien zelfs nog iets kleiner dan Lars. Stefan staat ondertussen al stevig te kreunen. Hij weet ook de knopen van zijn blouse al los te maken.
“Kleed je uit” zegt hij, terwijl hij bij mij weg stapt. Ik sta op en doe wat Stefan mij vraagt. Hij doet hetzelfde. Ik heb alleen mijn panty nog aan als hij mij vraagt om op het bed te gaan liggen. Stefan kruipt ook op het bed. Al snel zit zijn hoofd tussen mijn benen. Ruw en wild gaat zijn tong door mijn schaamlippen. O, ja. Daar was ik aan toe. Stefan is niet bepaald begenadigd met een goede bef techniek, maar het voldoet voor mij. Nat was ik al vanaf het moment dat ik door had dat mijn plan ging lukken. Het is dan ook meer het idee dat telt. Op die manier kan ik hier best van genieten.
Stefan heeft genoeg van het beffen. Ik spreid mijn benen nog iets als hij op mij gaat liggen. Zijn pik dringt moeiteloos mijn vagina binnen. Stefan doet het rustig aan als hij begint te stoten. Zijn hoofd ligt naast mij op het kussen.
“Ja, lekker” kreunt hij in mijn oor. Zelf kreun ik ook. Het is inderdaad lekker. Neuken kan hij aanmerkelijk beter dan beffen. Hij weet in ieder geval mijn gevoelige plekjes te raken. Stefan houdt het ook lekker lang vol. In zijn rustige cadans brengt hij mij steeds dichter bij mijn hoogtepunt. Dichter bij de ontlading die ik alweer zo lang heb moeten missen. Plots stopt Stefan en gaat hij van mij af. Hij wil mij graag op z’n hondjes neuken. Ik ga voor hem in de juiste positie zitten. Zijn glibberige penis dringt weer naar binnen. Hij pakt mijn heupen stevig vast en begint nu hard te stoten. Ik schreeuw het uit van genot. Mijn god, dit is zo lekker. Zo verdomde goed. Dit is wat ik nodig heb. Voor zover het nog niet was gebeurd, verdwijnen al mijn zorgen. Dit heerlijke gevoel is alles wat nog relevant is. Die geweldige pik die mij naar het randje brengt, op het randje brengt, en er overheen. Mijn orgasme is heerlijk intens. Stefan beukt nog even door, maar dan komt ook hij klaar. Zijn romige sperma spuit met kracht mijn heiligdom binnen. Zwaar hijgend laat hij zich naast mij op het bed rollen. In een impuls neem ik zijn pik weer in mijn mond. Ik zuig hard en kneed zijn ballen. Hij schokt nog een paar keer na en er sijpelt zowaar nog een restjes sperma in mijn mond. Voordat ik mij ook op mijn rug laat rollen, lik ik zijn beste vriend nog even helemaal schoon.
We liggen beiden een aantal minuten bij te komen. Ik kijk loom naar Stefan als hij rustig op staat. Hij pakt zijn broek en rommelt wat in zijn zakken. Dan zie ik hem twee briefjes van vijftig euro op het nachtkastje leggen.
“Ik ga mij douchen. Je weet de uitgang wel te vinden.” Hij loopt inderdaad naar de badkamer. Hoewel het wat bot uit zijn mond kwam, vind ik het helemaal niet erg. Ik heb gekregen waar ik voor gekomen ben, namelijk een heerlijk orgasme. Meer hoeft van mij ook niet. Ik kom dan ook maar in beweging. Uit mijn tasje haal ik een papieren zakdoekje waar ik mij daar beneden wat mee schoon veeg. Dan kleed ik mij weer aan. Het geld op het nachtkastje staart mij aan. Nee, daar ben ik niet voor gekomen. Ik ben ten slotte geen hoer. Geen idee waarom, maar als ik de klink van de deur al vast heb draai ik mij om en pak het geld alsnog. Snel loop ik nu de kamer af. Het voelt alsof ik het geld gestolen heb. Volgens mij is mijn hoofd nu nog roder als zonet onder de heerlijke seksuele inspanningen. Uit de garderobe haal ik mijn jas en loop direct door naar de bushalte. Het geluk lacht mij weer toe. Nauwelijks gearriveerd bij het bushokje zie ik de bus al aankomen.
Volgende deel: Borderline - 20: Hotel