Inmiddels hangt het vliegtuig al lang en breed in de lucht, vliegend richting het grootste vliegveld van Stockholm, waar ik een tussenstop maak op mijn weg terug naar Amsterdam. Ik kijk door het raampje, maar het is veel te donker om iets te zien. Het lijkt wel of het vliegtuig het enige is wat zich op dit moment op aarde bevindt. Het nachtelijk Zweden vanuit de lucht is donker, maar dan ook echt donker. En zo zal het ook blijven tot we boven Stockholm vliegen, de hoofdstad van Zweden, het centrum van het Zweedse leven.

Ik kom net terug van Sanne, mijn vriendin die ik heb leren kennen op een hobbyistensite voor schrijvers. Het was de eerste keer dat ik bij haar thuis op bezoek ging, dus ik was op de heenweg al redelijk zenuwachtig, omdat ik ook mijn ‘schoonouders’ voor het eerst zou ontmoeten. Sanne zelf had ik al in levenden lijve ontmoet, anderhalve maand eerder, toen zijn we beiden naar Stockholm gevlogen en hebben daar een paar dagen in een hotel doorgebracht.

De eerste keer op Stockholm-Arlanda zou ik Sanne voor het eerst ontmoeten. Mijn vlucht kwam – volgens het schema – een uur eerder aan dan haar vlucht. Dat werd nog even iets langer. Ik heb de eerste drie kwartier doelloos rondgelopen op het vliegveld, ben daarna naar het meetingpoint gelopen en heb daar t laatste half uur op haar gewacht. Dat was het spannendste half uur van mijn leven. Maar uiteindelijk, daar kwam ze aanlopen door de poortjes. Het eerste wat we deden was een flinke knuffel.

Als ik straks in Stockholm ben geland, overnacht ik in een hotel vlakbij het vliegveld. Dus dat wordt nog zoeken naar de bus die me daar naar toe brengen zal. Gelukkig ken ik Stockholm-Arlanda al een beetje van de eerste en vorige keer dat ik er was.

De eerste avond in Stockholm wisten we al meteen: wij horen bij elkaar. Het voelde goed, het klikte en we wisten dat we van elkaar hielden. Het kon gewoon niet anders. Nee, spijt zouden we er niet van hebben, deze midweek in Stockholm.

Ik heb de bus gevonden, was vrij gemakkelijk te vinden en mijn hotel is de eerste stop. Ik stap na een minuut of tien uit, check in en ga naar mijn kamer op de 1e verdieping. Ik had me voorgenomen niet te laat te gaan slapen, maar ik kan de slaap niet vatten.

Eerst voelde het voor ons beiden een beetje onwennig. Normaal zaten er computers tussen ons in die ons met behulp van een webcam en sociale media met ons in contact bracht. Nu ontmoetten we elkaar in ‘real life’ zoals we dat zeiden. In de trein naar ons hotel hebben we alleen maar in elkaars ogen gekeken. Ik durfde haar niet te zoenen en zij wachtte totdat ik de eerste stap zou zetten.

Dan krijg ik een sms van Sanne. Ze beschrijft precies hetzelfde gevoel als ik heb. Ze mist mij. Ik haar ook. Ik mis haar naast me in bed, ik mis haar hoofd op mijn borst, ik mis haar in mijn armen. Ik wil wel huilen, maar het lukt niet. Ook vanmiddag lukte het niet, toen we nog samen waren. Ik kreeg geen traan uit me.

Pas in het hotel toen we ons geïnstalleerd hadden en we op bed gingen liggen kijken naar de tv durfde ik pas de eerste stap te zetten. Ik keek haar in haar kastanjebruine ogen aan, bewoog langzaam mijn lippen naar de hare en we begonnen te zoenen. En te zoenen. En te zoenen.

Ik kan de slaap niet vatten. Ik wil weer terug, maar weet dat dat niet gaat. Sanne zal wel hetzelfde hebben, met als enige verschil dat zij zichzelf wel in slaap zal kunnen huilen.

Ik voelde hoe haar handen mijn lijf ontdekte en ik deed het zelfde met mijn handen, maar ik durfde niet verder dan ‘boven de gordel’, totdat ze zich van mijn lippen losmaakte en zei: “Je mag, hoor!”, en me weer verder zoende. Die avond zou ook mijn ontmaagding zijn. Er gingen steeds meer kleren uit; ik voelde aan haar borsten, aan haar vagina die met geil doordrenkt was. Ik legde haar op haar rug en begon haar van boven naar beneden te zoenen; haar mond, haar wang, haar kin, haar rechterborst, haar tepel, haar buik, haar navel. Ik trok haar broek en slipje uit en zoende haar venusheuvel en haar clitoris en ik begon haar vagina te likken. Ze kreunde en ging met haar hand door mijn haar.

Ik sluit mijn ogen, probeer aan niets te denken, maar ik zie Sanne steeds voor me. Haar lijf, haar gezicht. Ik denk terug aan de eerste keer dat ik haar ontmoette en hoe onze eerste avond verliep op onze hotelkamer.

Daarna zoende ik haar weer, griste mijn broek die op de grond lag en haalde er een condoom uit. Ik deed het om mijn stijf geworden penis en drong bij haar binnen. Het voelde warm en vochtig en in mijn lichaam gebeurde dingen die ik nog nooit gevoeld had. We kreunden allebei, versmolten bijna tot een mens. Ik voelde hoe ze haar nagels in mijn rug zette. Ik zoende haar innig en ik rolde ons om. Sanne ging rechtop zitten en wiegde haar heupen op en neer terwijl ik haar zachte borsten kneedde. Ik zag hoe ze genoot, voelde hoe ik genoot en hoe we samen tot een hoogtepunt kwamen.

Ik word wakker, twee uur te vroeg. Ik heb geen zin meer om te slapen, dus ik besluit maar een douche te nemen, me af te drogen, aan te kleden en richting het vliegveld te gaan met de dezelfde bus die ik de vorige avond ook had genomen. Op het vliegveld check in en ik loop doelloos rondjes langs de winkeltjes. Straks vertrekt mijn vliegtuig, terug naar Amsterdam, daar waar ik op dit moment niet wil zijn.