Vervolg op: Uitgeleverd - 4: Eerste Dag Oneigenlijke Straf
De training duurde een ruime week. Elke dag vroeg op, douchen, ontbijten, gehoorzaamheidstraining en lunchen. Na de lunch, warm en goed eten, hielpen alle slaven in het huishouden. Iedereen had zijn/haar eigen taak. Ik was gedeeltelijk vrijgesteld van het huishoudelijk werk. Als ‘Anna’s slaaf’ kon ik niet standaard worden ingeroosterd. Ik hielp daarom vaak in de keuken, tussen professionele koks, gekleed maar totaal niet verrast dat ik naakt tussen hen stond mee te helpen. Eind van de eerste middag nam de chef het woord en vertelde me dat de koksmeiden traditiegetrouw gebruik mochten maken van de assisterende slaaf. Als Anna’s slaaf mochten ze mijn penis niet gebruiken, maar de chef nodigde zijn staf uit om zich desgewenst door mij te laten beffen. Ik keek blij verrast toen de eerste meid, net 18, op me afstapte en me op mijn knieën vroeg. Ze tilde haar rok omhoog en drapeerde de stof om mijn hoofd. Onder haar rok keek ik tegen een rode kanten slipje. Mijn getergde pik steigerde. Snel vond mijn gezicht een weg langs de binnenkant van haar dijen. Ik rook haar geil en zag een donker vlekje in de slip. Ik kuste de rode stof en hoorde direct een kort kreetje boven mij. Met mijn tanden schoof ik zo goed als het ging het kruisje van de slip naar de zijkant. Uitnodigend stond haar roze kut wijd open. Ik likte en zoog, vond haar clit en ging vol voor haar orgasme. Ze kreunde sneller en luider, pakte met beide handen mijn hoofd onder haar rok en duwde me nog steviger tegen haar kut. Ik stikte bijna, maar bleef mijn werk enthousiast doen. Ze stootte gilletjes uit en stromen geil liepen over mijn gezicht. Ze trok haar rok over mijn hoofd terug, zakte door haar knieën en gaf me een kus,
- “tot morgen.”
Ik keek omhoog en zag de volgende keukenmeid al klaarstaan…
Na het huishoudelijke werk rustten we weer uit in de kooien, aten gezamenlijk wat brood en water, douchten opnieuw en kregen elke avond rollentraining.
Nog steeds was ik apart van elk ander groepje. Niet meer zoals de eerste avond relaxed verwend door een bomba, maar koud en mechanisch. Het huis had een schuur met drie stalruimtes. Elke avond werd ik op handen en knieën in een stal gezet en werd mijn nek vastgezet met stevige metalen houders. De bomba’s schoven een soort melkmachine om mijn pik, klikten op enkele knoppen en verdwenen. Geheel automatisch werd ik elke avond gemolken, waarbij het apparaat mij steeds nét niet de kans gaf om klaar te komen. Ik kon daarom mijn orgasme steeds beter beheersen en uitstellen en kreeg ook niet echt meer orgasmeloze zaadlozingen. Ik bleef nog wel de hele avond tijdens het melken druppels sperma lekken. Het melken zorgde ervoor dat ik supergeil was en bij het minste of geringste een stijve pik had, maar ook dat ik geen last kreeg van ‘blauwe ballen’. Het overtollige sperma werd afgemolken en bracht ontspanning in mijn scrotum.
We fluisterden onderling vaak onze ervaringen en ik hoorde dat de overige slaven werden afgemat met alle seksuele handelingen die je maar kon verzinnen. Daarnaast hadden zij veel te lijden onder de sadistische trekjes van de bomba’s. Iedereen was zwaar getekend met rode striemen over hun hele lijf. Ik wist niet waarom, maar was heel dankbaar dat ik nog niet zo was aangepakt. Mijn enige ongemak was het bijna onweerstaanbare verlangen om klaar te komen. Vooral psychisch. Ik was er soms uren in mijn hoofd mee bezig, kon me nauwelijks bedwingen en leerde van de bomba’s dat dit precies de bedoeling was; eigen genot opzij zetten. Alleen het genot van mijn meesteres telde.
De derde nacht lag ik net uitgeput in mijn kooi, toen de deur openvloog en de voorste bomba hard “Anna’s slaaf!” schreeuwde. Ik schrok me kapot. Van geen kwaad bewust, wist ik toch meteen dat ik erg in de problemen zat. De kooi werd ontsloten en aangespoord door enkele flinke tikken met een zweep, kroop ik zo snel mogelijk uit mijn kooi en zat neer in slavenhouding.
- “Hoe haal je het in je slavenkop om de keukenmeiden te verwennen!”,
schreeuwde de bomba boos de vraag naar mijn kop. Ik had geen idee wat hier gebeurde. Keukenmeiden? Maar… dat moest toch?
Voor ik iets kon zeggen werd ik opgepakt door twee andere bomba’s en naar beneden meegesleurd. Op de eerste verdieping was een strafkamer. Ik had er wel van gehoord, maar nog nooit gezien. Vol angst werd ik naar binnen geduwd. De ruimte was schaars verlicht. In het midden stonden twee hoge houten palen. Ik werd tussen de palen geplaatst, op een zacht aanvoelend laag podium. Ik plaatste zoals geleerd mijn handen in mijn nek. Voelde me naakter dan ik al was, naakt en vooral onbeschermd. Het maakte me angstig.
Na enkele minuten kwam de hoofdbomba de strafkamer binnen en ging recht voor me staan. Ze vroeg me of het waar was dat ik de keukenmeiden had bevredigd. Bijna fluisterend van spanning, antwoordde ik bevestigend. De hoofdbomba knikte. Ze vroeg me of ik ze alleen oraal had bevredigd, wat ik wederom bevestigend beantwoordde. Ze vroeg me of ik het lekker vond. Ik aarzelde, wist dat liegen zwaarder bestraft zou worden, en bevestigde wederom haar vraag. Als laatste vroeg ze of ik het op mijn initiatief had gedaan, of dat de dames mij hadden verleid. Ik was nog meer verward;
- “nee bomba, nee. Ik kreeg natuurlijk opdracht van de chefkok omdat elke keukenslaaf de keukendames hoort te bevredigen”
De bomba keek verbaasd en langzaam drong de situatie tot haar door. Verbazing werd verdrongen door boosheid.
- “Haal de chef van huis en neem zijn dochter mee! En jij”, sprak ze tegen mij, “jij hoort te weten dat alleen bomba’s en meesteressen opdrachten geven. Je ontloopt je straf dus niet, al zal hij milder zijn.”
Twee bomba’s verlieten snel de kamer, op weg naar de chefkok nam ik aan. De hoofdbomba knikte naar de dames naast mij en verdween ook uit de strafkamer. Zwijgend pakten de twee bomba’s die overbleven mijn polsen en bonden die ieder aan een paal, zodat mijn armen gespreid, iets naar boven gericht, stonden. Eén van de bomba’s pakte een bullwhip van de muur en kwam naar mij toe. Tergend showde ze de lange zweep, nu nog opgerold in haar handen. Vernederend moest ik de zweep kussen en de bomba vragen mij te straffen. Ik had tranen in mijn ogen en trilde op mijn benen. Van vernedering en vooral angst.
Ze rekte het moment lang en liet me spartelen in mijn angst. De zweep knalde naast mij, twee, drie keer. Mijn angst nam toe, de spanning in de ruimte was om te snijden. Ik wist dat ze achter mij klaarstond om mij te raken. Om mij met geoefende slagen te pijnigen. Ik vreesde dit moment en kon me nauwelijks beheersen om niet in huilen uit te barsten. Luid gilde Ik toen de eerste slag mijn naakte strakgespannen rug raakte. De bullwhip raakte mijn rug en het dunne uiteinde scheurde de huid kapot. Mijn rug stond in brand, de huid voelde verwijderd en slag twee volgde snel en net zo pijnlijk.
Ik hing in de touwen toen de chef met geboeide polsen werd binnengeleid. Een dozijn slagen had mijn rug open gereten en bloedige diepe sporen achtergelaten. De chef keek angstig en smeekte nu al om genade. Mijn polsen werden bevrijd, ik zakte door mijn knieën, opgelucht dat de slagen ophielden. De chef werd op mijn plek gezet, zijn samengebonden polsen hoog aan één paal.
- “Je heb een slaaf gebruikt. Dat is alleen voorbehouden aan de leden van de club. Jij bent geen slaaf, dus ik kan je niet straffen. Ik kan alleen eisen wat ons toebehoort, het lidmaatschapsgeld van de club…”
De hoofdbomba was resoluut in haar toon en somde feiten en getallen op en stelde de conclusie dat de chef niet bij machte was de contributie te betalen. Of, als de chef het anders zag, mocht hij haar nu voorrekenen hoe hij het extreme bedrag zou neertellen. De chef kwam niet met een plan, maar sprak alleen slappe excuses en leugenachtige redenen. De hoofdbomba had gelukkig voor mij ook de keukenmeiden gesproken en maakte boos korte metten met alle smoesjes van de chef. Zij stelde dat ze hem en zijn gezin failliet zou laten verklaren als hij niet binnen twee weken het exorbitante bedrag had overgemaakt. De man verloor alles en was wanhopig, smeekte om medeleven.
Met een gemene grijns gaf de hoofdbomba de chef enig perspectief.
- “Ik geef je één kans om dit anders op te lossen”, begon ze, terwijl de chef hoopvol keek, “je geeft je dochter”
De chef keek ontzet en begon te tieren en te razen, boos vastgebonden aan de paal. Een harde slag met platte hand in zijn gezicht, liet hem ophouden. De hoofdbomba keerde zich om en liep weg. Nu begon de chef in te zien dat zijn laatste kans weg was. Weer smeekte hij, riep dat hij alles zou doen als zij hem maar niet failliet zou verklaren. Bij de deur keerde de hoofdbomba zich om:
- “Je dochter. Geen slavin, maar drie dagen in de week beschikbaar als hoer, totdat zij jouw schuld heeft afbetaald.”
Huilend ging de chef akkoord, werd losgemaakt van de paal en kreeg een pen in zijn gebonden handen. Hij tekende een contract waarin hij zijn dochter driemaal per week vrijgaf als hoer van de club.
Zodra de handtekening stond, werd de chef op een stoel getrokken en vastgezet. De deur ging open en de jonge dochter verscheen slechts gekleed in een licht doorschijnend wit gewaad tot haar enkels, met een mooi satijnen slip. De man riep en protesteerde, waarop de bomba’s een mondknevel indeden. Alleen gesmoord gemor en gebrom was nog licht hoorbaar. De dochter keek gedwee en bedroefd, haar was al uitgelegd wat haar rol zou worden. Vuil keek ze haar vader aan.
- “Omdat Anna’s slaaf de straf vanwege je vader heeft ontvangen, is de eer aan hem om je in deze club in te wijden.”
De woorden drongen half tot mij door. Gemarteld zat ik nog steeds op de grond toe te kijken. Vol haat naar de chef, en stiekem vol genoegdoening dat hij zo werd gestraft. En nu mocht ik daar een rol in spelen?
De dochter werd op het podium geplaatst, op handen en voeten. Beide enkels werden vastgezet aan de palen, zodat ze met licht gespreide benen stond. Ze keek vol woede haar vader recht aan. De chef sloeg zijn ogen neer, vol schaamte wat hij zijn dochter had aangedaan.
Ik werd door de bomba’s naar het podium geleid, achter de mooie jonge vrouw. De bomba’s sloegen het witte gewaad terug, zodat het over haar rug viel, haar benen en billen vrij tonend. Een bomba kwam met een mooie glinsterende schaar en begon voor mijn ogen het satijnen slipje open te knippen. Ik hoorde het snikken van de dochter, zag de naakte huid van haar billen die vrijkwam. Keek even later recht tegen twee mooie ronde gespreide billen, waar aan de onderkant twee heerlijke schaamlippen open stonden. Drie dagen hadden de bomba’s mij opgegeild. Dit beeld deed mijn pik meer dan stijf staan. Bijna ontembaar liep ik op de openstaande kut. Ik rook haar geil. Mijn pik steigerde nog meer.
- “Probeer zo lang mogelijk vol te houden”, kreeg ik als enige instructie.
Ik penetreerde langzaam de heerlijke warme kut. Mijn pik duwde de schaamlippen open. Het was voor het eerst dat ik met een piercing een vrouw neukte. Het stimuleerde mijn eikel nog meer en moedigde me nog meer aan de kut diep in te gaan. Langzaam duwde ik verder. Werd ontvangen door een niet welwillende dochter, die ondanks alles diep zuchtte. Mijn buik raakte haar billen. Diep zat ik in de warmte. Ik neukte haar. Lang en diep. Langzaam, sneller en dan weer pauze nemend. Ik hield het ondanks mijn enorm opgewekte geilheid dankzij de trainingen lang vol. De dochter kreunde steeds meer en ontving mij steeds actiever, haar kont meebewegend in het door mij gedicteerde ritme.
- “Ram jezelf en die hoer klaar, slaaf”
Meer had ik niet nodig. Ik verhoogde het tempo en hoorde al snel dat de vrouw ondanks haar weerzin zich niet meer inhield. Ze kreunde en gilde, ik voelde haar kutvocht langs mijn rammende pik naar buiten stromen terwijl zij klaarkwam. Ze kneep haar kut samen. Het werd zwart voor mijn ogen van geilheid; ik kwam klaar zoals nooit tevoren.
Ik likte mijn eigen geil van de grond en mocht mijn sperma ook uit de mooie roze kut likken. Weer kreunde de jonge meid van genot, maar ik werd snel tot stoppen gedwongen door de bomba’s. Daarna werd de dochter losgemaakt. We keken elkaar gegeneerd aan. Ik kende haar niet en had haar in opdracht geneukt. Zij kende mij niet en was vol klaargekomen op mijn pik, terwijl haar vader toekeek. De situatie was absurd, maar we hadden er alle twee van genoten.