Als laatste nam dokter De Donder een tas koffie alvorens hij aan tafel ging zitten. Samen met zijn collega's hield hij een nabespreking van de bevallingen die deze nacht waren gebeurt. “Ik heb dit nog nooit in mijn hele carriere meegemaakt dat 5 meisjes op één nacht en tegelijkertijd moeten bevallen.” “Dit was wel heel uitzonderlijk.” “Hoe dan ook we gaan ze de eerste dagen goed moeten begeleiden.” Aan tafel knikte iedereen hierop en zachtjes hoorde ze iemand op de deur kloppen. “Binnen.”
“Sorry dat ik stoor dokter De Donder maar het is om te zeggen dat Laura, Lisa, Merel, Amber en Fleur zijn overgebracht naar zaal 0.69. Ze stonden er echt op om samen te blijven en deze zaal was nog beschikbaar volgens de hoofdverpleegkundige.” “Heel goed Julia, ga jij en Emma maar naar huis. Oh Julia is er nog een bed voorzien voor dat broertje van Laura?” “Ja dokter De Donder er stond nog een zetelbed in die zaal. En de bijbehorende badkamer is gepoetst door de poetsvrouw van de nacht” “Heel goed want dat wilde ik net vragen. Als je naar de verpleegpost gaat voor je handtas stuur dan Joy eens.” “Ik zal haar sturen.” zei Julia die erna de deur sloot.
“Ik stel voor dat we de stagiaires vannacht bij de meisjes en Wouter laten.” “Een heel goed idee van je Tom.” “Hoewel ik denk dat meisjes meer op Wouter gaan willen terug vallen.” “Ik mag het misschien niet zeggen maar ik vind hem een echt schatje. Hoe hij voor de meisjes heeft gezorgd. Bij iedere bevalling was hij aanwezig en ieder van hen kreeg hij rustig. Hij kreeg zelf mij zen.” “Ja ik heb ook bewondering voor hem. Ze gaan aan hem een ongelofelijke steun hebben.” zei Dokter De Donder die een slok van zijn koffie nam en nog steeds niet wist dat Wouter ook de vader was van de 5 meisjes die vannacht ter wereld waren gekomen. Hij keek naar de klok en zag dat het ondertussen half drie was.
Weer werd er geklopt en Joy kwam nu de vergaderzaal in. “Joy ik wil dat jij en Hope, en Marie vannacht stand by zijn voor zaal 0.69 . Daar dit een uitzonderlijke situatie is en jullie tot morgenavond moeten blijven mogen jullie afwisselend slapen. Mocht er iets zijn dan mogen jullie ons altijd bellen. Maar de meisjes gaan nu vooral hun rust nodig hebben. In principe ga je ons vannacht niet meer nodig hebben maar ik ben wel stand by mocht er iets zijn.”
Voor ze naar zaal 0.69 ging liep Joy nog naar de verpleegpost om Hope en Marie te gaan briefen over hun opdracht. Gniffelend keken Emma en Julia hen na en beiden vroegen zich af of zij ook aan de verleiding gingen kunnen weerstaan.
Wanneer Joy, Hope en Marie de zaal in kwamen waar de meisjes lagen zagen ze net hoe Wouter Fleur hielp die van het toilet kwam. “Wouter?” Vroeg Joy vol opwinding die deze bleek te herkennen. Wouter zelf moest even kijken en hoewel het gezicht van Joy hem bekend voorkwam kon hij haar niet meteen thuisbrengen.
Ook de gezichten van Marie en Hope kregen nu een iets roder kleur. “Ik wist niet dat jullie hier stage liepen?” Zei Merel die zich iets beter zette op haar bed en Joy haast meteen herkend had. “Ja we staan hier toch al een drietal weken.” “Van waar ken je hen Merel?” Vroeg Laura die haar hoofdeinde met de afstandsbediening naar omhoog liet komen.
“Ik heb samen met Wouter bij Joy thuis een upperdare demonstratie gegeven.” Laura, Lisa, Fleur en Amber begonnen nu allen te giechelen. Daar ze allen wisten dat er buiten ondergoed showen door Wouter er ook vele meer gebeurde.
“Waar zijn de vaders van jullie kinderen?” Vroeg Hope met een onschuldige blik om zo van onderwerp te veranderen. Zelf probeerde ze niet naar Wouter te kijken daar ze toen die ene avond wel heel erg onder de indruk van hem was geweest. Al haar vriendinnen had ze Wouter toen zien pijpen En daar Merel hem toen druppeltjes had gegeven was hij ook toen in ieders mondje klaargekomen. Echter zij zelf was de enigste die avond die toen er voor gepast had. Achteraf had ze hier heel veel spijt van gehad maar dit had ze niet durven vertellen tegen haar vriendinnen.
“Ik ben de vader van al de kindjes.” Verwonderd zagen Merel, Laura, Lisa, Fleur en Amber Joy, Marie en Hope nu naar hen kijken. “We konden geen betere vader wensen dan Wouter.” “We zijn niet de enigste die van hem een kindje krijgen. Zo zijn onze zussen ook zwanger van hem. Niet waar Fleur?” “Ja mijn zus verwacht ook een kindje van hem.” “Mijn broertje is sperma donor.” “Veel meisjes en vrouwen moeten ongelofelijk veel geld betalen en lang wachten voor zwanger te geraken in fertiliteit klinieken. Maar Wouter doet dit voor minder op de natuurlijke manier.”
Uit één van de bedjes weer klonk er een zacht gehuil en Amber draaide zich om naar haar dochtertje om deze even zachtjes te strelen. “Is alles in orde?” Vroeg Wouter bezorgd en hij liep naar Amber en zijn dochtertje toe. “Ja alles is orde Wouter.” Zei Amber met een warme blik waarna ze Wouter zijn hand even vastnam.
“Wouter zou jij best niet wat gaan rusten? Het is ook voor jou een lange dag geweest.” “Ja Wouter ga maar wat rusten.” “Toe broertje.” “Jullie maken me wakker als er iets is hé.” “Ja dat doen we Wouter.” “Beloofd.” “Kom ga maar zelf nu ook wat rusten.”
Aan het zetelbed trok Wouter zijn hemd en T-shirt uit en wilde zo erna met zijn lange broek nog aan in bed gaan liggen. “Doe jij je broek niet uit?” Wouter zijn gezicht kleurde wat rood en zei dat hij er onder een doorschijnende boxershort aan had. Na het douchen daarstraks had hij deze aangetrokken in de veronderstelling dat hij vannacht alleen zou zijn met Merel, Laura, Lisa, Fleur en Amber. Vanop de bedden en in de zaal hoorde hij de meisjes hierop giechelen. “We hebben hem allemaal al gezien dus hop die broek uit.” “Dat is waar wat Amber zegt hé Wouter.”
Hope die bij Laura haar bed stond probeerde stiekem nog een glimp van Wouter zijn piemel te vangen. “Ik kan wel even verder hoor ga anders naar hem toe.” zei Laura zachtjes waarop Hope zich betrapt voelde. Joy en Marie die elk bij een ander bed stonden keken gniffelend naar Hope die zich geen houding wist te geven.
“Wouter vind het helemaal niet erg mocht je bij hem gaan liggen.” Zei Amber die in het bed naast Laura lag. Alle meisjes begonnen Hope wat aan te moedigen en daar ze zelf de eerste stap niet durfde zetten kwam Wouter uit bed. In zijn boxershort had hij ondertussen al een stijve en Hope haar ogen werden er als een magneet toe aangetrokken.
“Wil jij bij mij komen liggen.” vroeg hij haar zachtjes wanneer hij naast haar stond en Wouter voelde hoe zij zijn hand vastnam. Samen gingen ze naar het zetelbed waar Wouter bleef staan en Hope voor hem kwam staan. Zachtjes streelde ze zijn gezicht en ze voelde hierbij hoe hij haar knoopjes begon los te maken van haar verpleegsterschort.
“Mag ik hem aanraken?” Wouter knikte en voelde hoe Hope zijn piemel vastnam. “Vindt je het erg dat ze ons zien?” “Nee vind jij het erg?” “Nee ik ben het eigenlijk al wat gewoon.” “Van mij mogen ze het zien.” zei Hope zelf verzekerd.
Wanneer haar verpleegsterschort op de grond viel zei ze tegen hem dat ze wel niet de pil nam. “Ik heb wel geen condoom.” “Ik wil dat je in mij klaarkomt.”
Joy en Marie die niet echt veraf stonden keken elkaar aan met rode wangen. Waar was hun preutse vriendin ineens gebleven?
“Liefje je papa gaat nog een broertje of zusje maken.” Hoorde Wouter zijn zus zeggen en Hope maakte nu haar broek los. Na haar broek te hebben uitgedaan volgde ook Hope haar slipje waarbij Wouter zag dat ze een bosje schaamhaar had. Zelf had Wouter ondertussen zijn boxershort al zelf uit gedaan.
Naakt gingen ze op het zetelbed liggen en Wouter die het laken wilde nemen om over hen te leggen werd tegen gehouden door Hope. “Ze mogen het van mij allemaal zien.” Hierop ging de hand van Wouter tussen Hope haar benen en vanop de bedden zagen de meisjes hoe Wouter Hope begon te vingeren. Het zetelbed stond immers zo dat iedereen er wel een glimp van kon opvangen wat er daar gebeurde.
Het poesje van Hope was kletsnat en het duurde dan ook niet lang of Wouter ging op haar liggen en allen zagen ze hoe Wouter zijn piemel in Hope liet komen. “Ik wist niet dat Hope dit zou durven.” “Hoe bedoel je?” “Nou die ene avond hebben we Wouter allemaal gepijpt buiten Hope.” “Ik geloof dat ze daar toen spijt van heeft gehad. Als ik haar nu bezig zie met Wouter.” “Ik geloof het ook Merel.” zei Joy die de opwinding in haar stem ermee niet kon verbergen.
Door het zachte gekreun verscheen er op de dochtertjes van Wouter hun gezichtjes een vredige glimlach. “Ik moet stoppen met kijken of ik heb seffens anders een natte broek.” “Laura wat ben je aan het doen?” “Ben jij aan het vingeren?” Laura knikte en Merel zag dat ook Fleur zich zelf aan het vingeren was.
Marie die naast Lisa stond voelde hoe de hand van Lisa naar haar billen ging en ze keek ze met geile ogen aan. “Vinger jezelf anders ook maar wat.” Marie keek hierop naar Joy wie haar broek losmaakte en wiens hand erna in haar string ging.
Vanop bed zag Hope wat er in de zaal gebeurde en ze keek erna vol opwinding naar Wouter die nog steeds in haar pompte. “spuit maar …...ik wil dat je in mij spuit.” kreunde ze en Wouter zag haar blik erna verstarren. Het leek alsof ze ging klaarkomen en dit gebeurde ook effectief waardoor haar poesje nog natter aanvoelde. “Kom spuit...maar.” Wouter pompte nog even en liet erna een explosie van sperma in haar poesje achter.
In de zaal waren de andere meisjes zich nog aan het vingeren en Wouter ging naast Hope liggen met nog een stijve tussen zijn benen. Hope zelf schoof ineens wat opzij en Wouter zag hoe Joy naar hen toekwam terwijl haar broek nog ergens ter hoogte van haar knieën hing.
Aan het zetelbed kleedde ze zich verder uit terwijl Wouter zich wat aftrok om zo zijn piemel stijf te houden. Nadat Joy zelf haar kousen had uitgedaan kwam ze bovenop Wouter zitten. Ze liet haar hand even tussen haar benen gaan en vingerde zich even waarna ze met haar poesjes boven zijn piemel ging zitten.
Wouter rechtte wat zijn piemel en Joy stuurde haar poesje naar zijn piemel. Vanop haar bed zag Fleur heel goed hoe de piemel van Wouter tussen schaamlipjes ging van Joy. Ritmisch begon ze bewegen op hem terwijl door haar hoofd de gedachte spookte dat ze net haar spiraal had laten verwijderen en dat ze nog om een voorschrift moest voor de pil. Met geile ogen keek Wouter naar haar borsten die hij al snel erna vast had.
Onder het gekreun van Joy kirden de dochtertjes van Wouter die enkele uren oud waren in hun bedjes. Geen hen besefte wat hun vader aan het doen was maar het geluid zelf zouden ze altijd hemels blijven vinden. Waardoor later hun verlangens op 17 jarige leeftijd door hun broertjes ging worden bevredigd.