Beste lezer, dit verhaal hoort bij een kerstverhalenproject van enkele schrijvers. Geniet ervan. En o ja, een zalige kerst .

Het beloofde opnieuw een hel te worden, deze kerstperiode. Teveel bomen, teveel verlichting, teveel opgedrongen gezelligheid, teveel ‘All I want for X-mas is you’..

Deel één van de hel, om 16u kerstavond zelf, de kerstreceptie op het werk, naar aloude traditie. Gelukkig was er Suzanne van Marketing. Ongelukkig genoeg was er Suzanne. Suzanne met de heerlijk wulpse vormen, zo zedig verpakt in een sjiek mantelpakje, Suzanne met het platinablonde engelenhaar. 177 Centimeter onbereikbaarheid.

Suzanne werkte er maar een klein maandje maar had hem altijd vriendelijk behandeld en dat was al heel wat. Mensen waren nu eenmaal niet altijd even vriendelijk voor mensen met dwerggroei, beschouwden hen als freaks.

En Ruben was geen freak, maar een eenvoudige, lieve man, ja, met dwerggroei. Hij mat 1m23, had een grote vlasachtige baard, hij leek precies op ja, je raadt het al, we zijn nu toch in de sfeer, één van de elfjes van de kerstman.


De kerstreceptie

‘Santa Claus – dresscode’ stond er op de uitnodiging en dat had Suzanne wel heel erg letterlijk genomen. Linda van Financiën, met wie Suzanne vaak optrok (en die volgens de geruchten een koppel vormde met Carla van Aankoop) had haar -zo vertelde men achteraf- wijsgemaakt dat de dames zich op elke kerstreceptie sexy kleedden en zo gebeurde het dat Suzanne plots in het middelpunt van de aandacht stond. Dit keer geen sjiek maar saai mantelpakje maar een outfit, half in zwart leer, half in een obsceen groenrood kerstpatroon.

Onder een rood kersttopje hield Suzanne de belofte van twee grote, volle borsten intact, ingesnoerd en naar boven geduwd door haar beha. Spaghettibandjes hielden het hele boeltje recht en lieten haar schouders bijna helemaal bloot. Ze gaf inkijk en voor velen werd het nu pas duidelijk dat Suzanne toch wel over een prachtig stel borsten beschikte. Ze had ze immers tevoren altijd verborgen.

En ook dat kontje mocht gezien worden, ternauwernood bedekt onder een spuuglelijk, roodgroen en ultrakort kerstrokje. Weinig vrouwen hadden immers een taille als Suzanne. Dan waren daar die lange bruine benen die het afmaakten. Gestoken in schattige kerstlaarsjes met een klein hakje. Suzannes platinablonde en krullende engelenhaar piepte vanonder een rode, blinkende kerstmuts.

Zoals steeds nam Suzanne de tijd om me vriendelijk goedendag te zeggen en welopgevoed als ze was, bukte ze zich daarbij. Zo kwam haar 177 cm onbereikbaarheid toch een klein beetje nader tot bij mijn dwergachtige gestalte. Och, the perks of being a midget! De zwaartekracht deed de rest en de stevigheid van haar beha werd getest (deze deed het overigens prima.) Zwaar hangend in hun beha boden haar volle bollen mij een geweldig uitzicht. Suzanne bloosde.

En nu, intussen, anderhalf uur later loopt de receptie op z’n einde. Suzanne heeft duidelijk teveel gedronken. De vele complimentjes over haar uiterlijk, samen met de punch, hebben hun werk gedaan en Suzanne is zich wel erg bewust geworden van haar prachtige lichaam. Ze danst met haar handen hoog boven haar lijf en als Linda van Financiën achter haar gaat staan en haar handen op haar heupen legt, wiegt Suzanne met haar onderlijf naar achteren. Even later gaan de handen van Linda naar boven, ze omsluiten eerst de slanke taille van Suzanne en gaan dan nog verder naar boven, tot net onder die prachtige, volle borsten. Carla van Aankoop ziet het met lede ogen aan.

‘Tijd voor een kleine verrassing’, roept Linda en maakt het kleine ritsje op de achterkant van Suzannes topje los. Suzanne vindt het precies allemaal best, ook als Linda even later haar topje uittrekt. Een zwarte leren kwart cup beha wordt onthuld, de tepels van Suzanne zijn nu nauwelijks nog bedekt.

En toch is ze zich van geen kwaad bewust en dat hoeft ook niet. Het mag dan wel erotisch zijn, obsceen is het niet. Bijna alle mannen en ook wel een deel vrouwen dringt zich naar voor, alsof ze weten dat er iets te gebeuren staat.

Suzanne weet dat ze nu het middelpunt van het feestje is en hand in hand met Linda van Financiën begint ze een welhaast erotische dans uit te voeren op ‘Last Christmas’ van Wham.

Carla van Aankoop is er nu ook bij gekomen en zij laat Suzanne pirouettes draaien. Bij iedere pirouette bewegen Suzannes tieten op het ritme van de muziek, uitnodigend wippend in haar beha. Dan laten zowel Linda van Financiën als Carla van Aankoop Suzanne los en zet ze, nu haast in trance, haar striptease voort.

Even later, onder zwaar gejoel van het welhaast voltallige middle management gaat ook haar rokje uit en een klein, zwart leren broekje komt tevoorschijn. Haar middenrif is helemaal bloot en een zilveren navelpiercing contrasteert sterk met haar platte, bruine buik. Onder het kleine, leren broekje steken nog steeds die eindeloos lange, bruine benen.

Een klein rood touwtje boven datzelfde leren broekje geeft aan dat Suzanne nog een piepklein stringetje draagt. Zou ze ook platinablond beneden zijn, vraag ik me onwillekeurig af? Zou het vocht in haar poesje zilverend parelen in dat platinablonde haar?

Ze danst en speelt met haar broekje in deze kerststriptease, gaat met haar handen over haar beha en haar tieten. De voltallige directie staat er nu ook bij, te joelen en te fluiten, Linda van Financiën en Carla van Aankoop doen niet meer alsof en staren begerig naar het jonge lichaam van het marketingmeisje. Deze draait op haar beurt haar kontje en bukt zich voorover, haar billen zien er prachtig uit en steeds weer is er dat kleine rode touwtje dat aantoont dat haar poesje onder dat lederen broekje nog gevangen zit in een klein, rood kerstcadeautje, zal ze zichzelf helemaal uitpakken?

Blonde Suzanne komt nog meer onder druk te staan als Linda van Financiën het niet meer kan houden en als eerste haar beha uittrekt en haar tieten laat zien (geen gezicht overigens). Suzanne weet nu wat er van haar verwacht wordt en stapt zelfbewust naar voren, klaar om haar schatten te tonen.

Dan gaat het mis. Op de tonen van Bon Jovi’s ‘Livin on a prayer’ en welhaast volledig synchroon met het oebee – oebee - oep van het nummer maakt Suzanne haar eigen oebee – oebee – oep geluid en kotst eerst de tieten van Linda van Financiën en vervolgens de gescheurde netkousen van Carla van Aankoop volledig onder.

Weg, sfeer.


Nadorst

Het kerstfeestje is afgelopen. Als ik 10 minuten later naar buiten wandel en richting mijn appartement ga, zie ik Suzanne alleen, als een hoopje ellende, op een bankje in het park zitten.

‘Alles OK, Suzanne?’, probeer ik en ik zie een betraand gezichtje. Gelukkig lijkt het ergste voorbij, de koude buitenlucht heeft haar duidelijk deugd gedaan. ‘Ik bben een beetje zzzat, Ruben, dddenk ik. Ik vind precies de weg nniet mmeer naar mijn appartement, mmaar ggoed, oriëntatie is nu eenmaal nnooit mmijn ding geweest,’ zegt ze, duidelijk aangeschoten.

Zwaar steunend op mijn arm, begeleid ik haar naar haar appartement, nooit geweten dat ze zo dicht bij mij woonde. Ik moet haar haast op de houten trap slepen en ze leunt tegen me aan. Een vrouwenlichaam, zo dicht bij mij.

Ze overhandigt me de sleutel, te zat om het slot te vinden. Eenmaal binnen in haar appartement, type loftstijl, laat ze zich direct op het bed zakken, het staat midden het appartement.

Suzanne schopt haar laarsjes uit en ligt met blote benen dwars over het bed… Even later trekt ze ook haar topje uit en ligt ze met haar leren beha en korte rokje in het bed. ‘Effe rusten eerst, ga niet weg, blijf nog even,’ murmelt ze nog. ‘Weet je, Ruben, het begon al deze middag. Ik werd klemgezet in de lift door Bernard van personeelszaken, hij werd weer handtastelijk. Het was zo druk, ik kon geen kant meer op. Hij betastte mijn kontje en ik kon geen kant meer op. Ik liet het zomaar gebeuren. Ik weet niet wat me overkwam.’

Ze valt half in slaap en ligt te woelen en ijlen. Ik weet niet zo goed wat te doen, maar blijf even hangen op de bank.

Ze murmelt in haar slaap. ‘Wilden mijn tieten zien, mijn mooie, grote tieten.’ Ze begint met haar vingers over haar beha te wrijven en streelt zichzelf half in haar slaap. Even later verdwijnt een hand onder de cup van haar linkerborst en kreunt ze zachtjes als haar hand onder haar beha een tepel kneedt. ‘Mijn poesje, helemaal nat…’ gaat het verder en even later maakt ze de rits van haar rokje open. Weer twee minuten later gaat het rokje uit en daar ligt ze, zo goed als naakt.

Het kleine rode niemendalletje maakt zijn belofte waar. Het kleine hoekje textiel bedekt nauwelijks haar spleetje, het rode satijnen driehoekje is donker van het vocht. Ze streelt haar borsten, haar buik en langzaam dalen haar handen naar beneden. Een vinger glijdt tussen haar buik en het kleine stukje textiel en ze rilt als haar vinger haar grotje vindt. ‘Helemaal nat, ik ben helemaal nat… mijn kutje staat open.’

Even later gaat ook haar beha uit en haar grote borsten komen tevoorschijn en ze toont me alles. Haar gezwollen tepels staan stijf op haar jonge bollen, fier rechtopstaand zoals dat alleen bij hele jonge vrouwen het geval is. Ze kneedt half in haar slaap haar dikke tepels en zucht en spint op het bed. Als daardoor haar kleine stringetje verschuift, zie ik een kutlipje tevoorschijn komen, een klein driehoekje wit zilveren engelenhaar bedekt haar venusheuvel. Ik zie voor het eerst een vrouw.

Suzanne lijkt nu helemaal in slaap te vallen, maar dat duurt maar even.

‘Och Ruben, je bent er nog steeds.’ Ze schrikt even als ze merkt dat ze goed als naakt is, maar in iedere kerstengel schuilt ook een duiveltje, ook in deze platinablonde engel. ‘Je keek straks naar mijn tieten hé, toen ik je begroette, ik zag het wel. Vind je ze mooi?’ Ze staat op en duwt haar jonge, grote borsten bijna onder mijn neus. ‘En dit kontje?’ Ze draait zich en schudt met haar kontje. Ik kijk verbouwereerd toe hoe ze langzaam terug naar bed sluipt en zich op haar buik legt. ‘Kijk maar toe, meneer de kerstelf.’

Enkel gekleed in haar piepkleine kersstring begint ze haar onderlichaam tegen haar matras te wrijven. Het jonge meisje zoekt haar genot, trekt zich niets aan van de kerstelf. Haar onderlichaam gaat steeds sneller.

Even later verdwijnt haar linkerhand onder haar lichaam en ik zie haar vingers onder haar lichaam door haar poesje strelen, onder het rode vochtige driehoekje van haar slipje. Haar kutje is bedekt en het achterste draadje van haar broekje staat strak gespannen over haar anus. Het draadje is zo klein dat je duidelijk ziet dat haar kleinste gaatje zich ontspant en samentrekt op het ritme van haar vingers.

‘Och lieve kerstelf, spuit je sneeuw over mijn billen, daar hou ik van en ik weet dat je het wil.’
Ik twijfel niet, maar geef me over aan mijn geilheid. Mijn kerstelfpik mag dan wel klein zijn, mijn kerstballen zijn heet en groot en zitten vol witte sneeuw. Ik kruip op het bed en positioneer me aan het voeteneinde van de engel haar bed. Haar prachtige billen bevinden zich nu op een dertigtal centimeter van me; ik ruik de geur van haar vochtige geslacht.

Ze weet nu heel goed wat ze doet en steekt haar kontje naar achteren. Haar vingers zijn steeds dwingender en haar kreunen neemt toe. ‘Zet je eikel tegen mijn gaatje als je spuit, dat wil ik zo graag.’

Onder luid gekreun masturbeert Suzanne zich nu verder, ritmisch schokkend op het kussen. Haar bewegingen en ademhaling gaat steeds sneller en even later verkrampt haar kutje onder het ritme van haar vingers en in een dwingend orgasme laat ze haar sappen los.

Even maar lijkt het alsof ze zich zal bedenken. Dan zegt ze ‘kom maar’, steekt haar billen naar achteren, het driehoekje hangt nog steeds over haar poesje. Ze verschuift nu het strakke draadje van haar broekje naar rechts en toont me haar meest intieme gaatje. Vervolgens legt ze haar beide handen op haar billen en trekt ze zich open. Even later ontspant ze haar anus en opent ze zich ook daar voor me.

Ik weet nu wat ze wil en ze zucht verwachtingsvol als even later een eikel tegen haar gaatje gezet wordt. Ze krijgt wat ze wil als ik mijn dikke, witte zaad in hete stralen tegen haar kleinste gaatje spuit.

Tien minuten later doet ze me uitgeleide, enkel gekleed in dat kleine rode stringetje. Ze slaat haar armen rond me, haar borsten zijn warm, vol en rond, haar tepels hangen zowat in m’n mond.

‘Fijne feestdagen, mijn kerstelfje’, zegt ze en ze geeft me een knuffel. Dan gaat ze even achteruit en stapt ze uit haar kleine stringetje. Ze schenkt me haar broekje en haar geur.

Hoi, lezers. Dit verhaal kadert in een kerstprojectje. Samen met een tiental andere schrijvers schreven we een kerstverhaal met een aantal gemeenschappelijke kenmerken.

Beste wensen, likjes en liefs, Marlies, x.