De Zwerver - 1

Ik ben Heleen, 30 jaar en heb sinds enkele jaren een relatie met Marco met wie ik ook samenwoon. Marco heeft een drukke kantoorbaan.

Ik zelf ben van het huiselijke type. Ik werk halve dagen en daarnaast zit ik in het bestuur van de bewonersvereniging. Ik heb het daardoor erg druk.

“Ik moet nu weg” zegt Marco en staat op van de ontbijttafel. “Kom je vroeg thuis?” vraag ik hem. Hij heeft het druk en moet zo nu en dan overwerken. “Ik denk dat ik wat later ben vandaag” antwoordt hij. Hij komt vaker later thuis dan dat hij vroeg is.

Als ik even later de vuilnis buiten breng, zit er een man op de stoep. Ik heb hem de laatste tijd hier wel vaker zien rondlopen en ziet er onverzorgd uit.

Ik loop hem voorbij en dan staat hij op en gaat staan pissen. Ik spreek hem er op aan dat dit niet kan. Hij antwoordt mij dat hij hoge nood heeft. Ik kijk de andere kant op en vraag of ik de politie moet bellen. “Doe wat je niet laten kunt” hoor ik hem zeggen. Vlug loop ik weer naar binnen.

‘s Avonds vertel ik mijn verhaal aan Marco en vraag hem of hij de zwerver kent. “O, dat is Jan” zegt hij. “Ja, ik maak wel eens een praatje met hem. Hij is onlangs ergens in de buurt komen wonen. Hij is niet onaardig, maar ziet er niet uit.”

“Nou, ik moet niets van zo’n vieze vent hebben” geef ik ten antwoord.

De volgende morgen maak ik eerst de stoep en de plekken er naast schoon, voordat ik naar mijn werk ga. Als ik ‘s middags thuis kom, zit Jan weer op de stoep. “Bedankt dat je het voor mij hebt schoongemaakt hebt” begroet hij mij.

“Dat heb ik niet voor jou gedaan, maar voor de bewoners en voor mijzelf. Ik heb liever niet dat je het hier zo smerig maakt” zeg ik hem. Zonder antwoord af te wachten ga ik naar binnen.

Later op de middag breng ik de vuilniszak naar buiten en loop langs Jan die er nog steeds zit. Als ik vlak voor hem ben, laat ik per ongeluk de zak vallen. “Oh, sorry” stamel ik wat verschrikt. “Hindert niet” hoor ik en op hetzelfde moment gooit hij een wikkel papier weg.

“Maak toch niet zo’n rotzooi” kan ik niet nalaten te zeggen. Hij lacht wat en ik gooi de vuilniszak in de container en ga gauw weer naar binnen. Ik erger mij aan deze man.

‘s Avonds als Marco thuis komt, vertelt hij mij dat Jan tegen hem gezegd heeft dat hij mij maar een nare vrouw vindt. Ik vertel hem wat mij overkomen is en hij zegt dat ik mij er maar niet zo druk over moet maken.

Ik heb het probleem aangekaart bij de bewonersvereniging en zij vinden ook dat dit niet kan. Ze vragen mij of ik wil proberen hem weg te krijgen.


Als ik een week later terug kom van mijn werk, zit Jan weer op zijn oude plekje. Ik loop langs hem heen en als ik bij de voordeur ben, komt hij achter mij aan.

“Mevrouw, mag ik even van uw toilet gebruik maken?” “Ga maar naar je eigen woning” wijs ik hem af. “Ja, maar ik moet heel nodig, dat haal ik niet meer.” “Dat is jouw probleem” zeg ik. “Dan doe ik het wel weer op de stoep” zegt hij en loopt terug.

Dit wil ik ook niet en roep hem terug: “kom dan maar.” Ik loop voor hem en in de gang wijs ik hem de badkamer.

Hij gaat naar binnen en ik blijf op de gang wachten. Dan hoor ik hem roepen dat er geen toiletpapier is. Ik antwoord hem dat dat in het kastje zit. “Maar daar kan ik niet bij” hoor ik hem zeggen, “kom hier en pak het even voor mij.”

Ik doe heel langzaam de deur open en met mijn hoofd afgewend van hem, pak ik een rol uit het kastje en wil deze hem geven.

“Ik heb trouwens een verzoek van de bewoners. Wij zouden graag willen dat je vertrekt.” “Vertrekken, waarom?” “Ze willen niet dat je weer gaat staan plassen en rommel maakt.”

“Oh, gaat het daar over? Ik ga niet vertrekken, want ik zal het niet weer doen.” “Werkelijk, beloof je dat?” “Beloofd. Je ziet er zo leuk uit, mevrouw.”

Voordat ik het in de gaten heb, trekt hij mij op schoot. Ik schrik: “Wat doe je?” Hij omvat mijn borsten en drukt er tegen aan. “Hou op” roep ik. “Je bent zo mooi, ik kan je niet weerstaan” antwoordt hij. “Ik bel de politie” zeg ik. “Kan me niet schelen als je dat doet. Je bent leuk.” “Dit kan niet” reageer ik, “je ruikt smerig.” Lachend geeft hij mij een kus. “Je bent vies” stamel ik, maar hij houdt mij in een stevige greep.

“Ik zei je te stoppen” breng ik uit. “Ik zal alles doen wat je wilt, mevrouw bestuurslid, als ik klaar ben.” “Ik ben niet dat soort vrouw” roep ik, maar het heeft geen effect.

Hij dwingt mij te gaan staan en maakt de knoopjes van mijn blouse los. Hij doet de deur naar de slaapkamer open en duwt mij richting bed. “Stop!” roep ik, maar hij omarmt mij en begint mij te zoenen. Dan legt hij mij op bed en gaat op mij liggen. Ik kan geen kant op.

Hij maakt de rest van de knoopjes los en trekt de blouse open. Hij begint mijn hals te zoenen. “Dit is opwindend” hoor ik Jan zeggen. “Je bent vies! Hou op!” schreeuw ik, maar hij gaat door. Hij stroopt mijn bh omhoog. “Wat heb je mooie tietjes” zegt hij en begint mijn borsten te zoenen.

“Je gaat dit mooi vinden” zegt hij. “Echt niet” roep ik. “Doe je bh uit” beveelt hij mij nu. “Ik denk er niet aan” antwoord ik hem.

Hij zet mij overeind, trekt mijn blouse uit en haakt heel handig mijn bh los, waarna hij hem over mijn armen laat glijden. Automatisch hou ik mijn armen voor mijn borsten. “Je kunt ze wel laten zien hoor” glimlacht Jan, “want ze zijn prachtig.”

Ik ben er ingestonken om hem binnen te laten en ben aan hem overgeleverd. Ik denk na hoe ik uit deze situatie kan komen. “Vertragen, uitstellen” schiet er door mij heen. Langzaam laat ik mijn armen zakken. Hij raakt mijn borsten aan, bijna teder. Dan slaat hij een arm om mij heen. Hij blijft voorzichtig mijn borsten strelen en wil mij een zoen geven. Ik wend mijn hoofd af, maar hij pakt mijn hoofd tussen zijn handen en houdt deze recht. Dan geeft hij mij een kus.

Ik hou mijn lippen stijf op elkaar en dan voel ik zijn tong tegen mijn mond drukken en tussen mijn lippen dringen. Ik moet diep ademhalen en dan open ik even mijn mond. Onmiddellijk gaat zijn tong bij mij naar binnen. Hij dwingt mij op mijn rug te gaan liggen en terwijl hij mij blijft zoenen, gaat zijn hand naar de rits van mijn rok. Hij wil hem uittrekken, maar dat gaat moeilijk met een hand. “Help even mee” zegt hij. Onwillekeurig duw ik mijn bekken wat omhoog, mijzelf direct afvragend waarom ik dat in hemelsnaam doe. “Dank je wel” hoor ik.

Ik lig nu wel heel kwetsbaar voor hem, met alleen nog mijn slipje aan. Zijn hand gaat in mijn slipje en wrijft over mijn spleetje. “Niet doen”breng ik uit, “hou alsjeblieft op.” Maar hij gaat door en trekt ook mijn laatste kledingstuk uit. “Hij moet me niet gaan neuken” schiet het door mij heen.

“Als je nu eerst even gaat douchen” stel ik hem voor. Hij kijkt mij even aan en zegt dan “goed idee.”

Hij staat op en begint zich uit te kleden. Ik bedenk ondertussen dat ik mijn kleren kan pakken en weg kan komen, maar dat blijkt te naïef gedacht te zijn, hij houdt mij steeds in de gaten. Als hij zich helemaal heeft uitgekleed zie ik dat hij bij de uitdeling niet achteraan in de rij heeft gestaan.

Hij pakt mij beet en aait heel zachtjes over mijn wang en dan over mijn borst, een heel teder gebaar. Hij trekt mij mee naar de douche. “We kunnen elkaar wel inzepen” zegt hij, “zet de douche maar aan.” Ik draai de knop open en het water begint te stromen. We staan even dicht tegen elkaar aan om buiten de koude straal te blijven. Ik voel zijn harde pik tegen mijn achterwerk aandrukken.

Als het water warm genoeg is, gaan we beide onder de straal staan.

“Eerst haren wassen” zeg ik, waarna ik de shampoo pak en over zijn haar wrijf. Hij laat dit toe en met beide handen wrijf ik het in terwijl Jan nu alle ruimte heeft aan mijn beide borsten te voelen. Ik ga door met wassen en pak de doucheslang om het haar af te spoelen. Het flitst door mij heen dat ik iets bereikt heb, hij wordt nu in ieder geval schoon.

Jan heeft zeep gepakt uit het bakje en kondigt aan mij in te willen zepen. Als hij bezig is met mijn borsten, moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat deze situatie onder de douche mij niet onberoerd laat. Via mijn borsten gaat hij verder naar beneden en komt bij mijn kutje. Het stukje zeep laat hij op de grond vallen en hij steekt een vinger bij mij naar binnen. Ik voel de spanning stijgen en hij gaat verder met twee vingers. Ik begin meer te hijgen en als hij mijn gevoelsknopje weet te vinden en of ik het wil of niet, mijn opwinding stijgt.

Jan houdt even op en drukt zich dan tegen mij aan. Zijn lid zit voor mijn kutje. Hij pakt het beet en wil het in mij steken. “Nee, niet doen” weet ik nog uit te brengen.

Hij houdt inderdaad op en kijkt mij aan. “Waarom niet? Dit is wel lekker toch?” zegt hij. Ik kan alleen maar mijn hoofd schudden.

“Marco komt zo thuis” zeg ik, in de hoop dat hij stopt. Jan houdt zich even stil en draait de douche dicht. “Ik wil je niet in de moeilijkheden brengen” zegt hij. “Dankjewel” weet ik uit te brengen. en hij pakt een handdoek om mij af te drogen. Daarna droogt hij zich zelf af.

Ik begin mij aan te kleden en Jan wil hetzelfde doen. Plotseling zeg ik: “zal ik wat kleren voor je wassen?” Hij kijkt mij aan en antwoordt: “graag, maar ik heb geen schone kleren bij me.”

“Ik geef je wel wat van Marco, maar we moeten nu wel opschieten. Ik voel ook wel dat wat er gebeurd is niet aan Marco uit te leggen is.

“Mijn man mag hier niks van weten” zeg ik. “Nee, natuurlijk niet, ik vertel hem niks, maar ik wil wel afmaken waar we mee begonnen zijn.”

Ik besef dat ik niet van hem af ben, maar ik wil proberen de regie wat terug te krijgen. “Ik was je kleren en die breng ik je morgenmiddag wel weer terug, goed? Waar woon je eigenlijk?” Hij geeft mij het adres. Ondertussen heb ik wat oude spullen van Marco gepakt en geef dit aan hem. Hij maakt gelukkig ook haast, hij zit kennelijk ook niet op een confrontatie met Marco te wachten.

Ik laat hem uit en plotseling geeft hij mij een zoen. “Ik vond het heerlijk” zegt hij en stapt naar buiten, mij in verwarring achterlatend.

Ik stop de vieze kleren in de wasmachine en zet deze aan. De rest van de middag zit ik wat doelloos voor mij uit te staren. Ik ben aangerand, maar zijn tedere momenten heb ik ook opgemerkt. Voor mij een heel erg dubbel gevoel. Ik besluit om Marco er niets over te vertellen.