Anouk Bekent Haar Liefde Voor Papa - 9

Nadat we samen onder de douche waren geweest en Anouk daarbij nog lang en vol aandacht met mijn piemel had gespeeld en hem in de mond had genomen, sabbelend als een jong kalfje aan een speen, kleedden we ons voor het avondmaal.

'Zal ik mijn witte jurkje aantrekken, papa, mag dat?'

'Dat mag, het staat je beeldig.'

'Papa, ik wil je nog iets vragen, iets heel serieus.'

'Vraag maar op, liefje.'

'Kan ik nu zwanger worden?'

'Die vraag stel je rijkelijk laat, Anouk. Denk je nu echt dat ik je zou volspuiten met het risico dat we al direct een kind maakten? Nee, kort na jouw geboorte zei je mama me dat ze geen kinderen meer wilde en dat ik me moest laten knippen. Dat is een operatie waarbij de zaadleiders doorgeknipt worden en ik ben dus, wat je noemt, onvruchtbaar. Van alles wat uit een piemel komt wanneer een man klaarkomt, is maar een klein gedeelte zaad en hoewel er dat heel veel zijn, toch is het overgrote deel van zo'n kwakje alleen maar een soort glijmiddel waarop die zaadjes surfen.'

'En kunnen die zaadleiders weer aan elkaar geopereerd worden?'

'Neen, eens geknipt is voor altijd geknipt.'

'Dus, wij kunnen geen kinderen krijgen, jij en ik?'

'Wees gerust: dat kan echt niet, onmogelijk.'

Ze kijkt sip.

'Wat had je dan gedacht, dat ik met jou kinderen zou maken?'

'Toch wel, papa...'

'Nou, dat is geen goed idee hoor. Ik dacht dat je dat al wel zou geleerd hebben op school. Dat noemen ze inteelt en daar komt degeneratie van. Dat loopt zelden goed af en je zou toch niet willen dat je een kindje krijgt dat niet helemaal normaal is? Als je ooit kinderen wilt, zijn er andere mogelijkheden genoeg.'

'Maar dus niet van jou...'

'Nee, of je dat nu jammer vindt of niet, en hoe dan ook: ik kan het niet meer.'
En dan flapt ze er vlug uit: 'En dat je in mijn mond heb gespoten, vind ik heel, heel lief van jou want nu weet ik dat ik echt je vrouw bent. Met een kind zou jij dat nooit doen.'

Om haar van het onderwerp af te leiden, vertelde ik haar over mijn ontmoeting met Karel en Dasha.

'Dasha is een leuke meid van 21 en ze had je al in het restaurant opgemerkt. Ze zou je graag ontmoeten, ik geloof dat ze wat aanspraak nodig heeft en ik denk dat het ook voor jou leuk zou zijn. Zullen we samen met hen dineren?'

Dat vond Anouk direct een goed idee.

Ik belde naar de receptie en vroeg hen of ze een boodschap aan Karel konden doorgeven en hem vragen me op mijn kamertelefoon op te bellen.

'Komt in orde, als hij op zijn kamer is en de telefoon opneemt, kan ik jullie zelfs direct met elkaar verbinden,' klonk de stem van de discrete bediende, 'u mag ervan op aan dat uw gesprekken privé zijn, een verbinding tussen twee kamertelefoons is ook op onze centrale niet afluisterbaar.'

'Dank u voor die uitleg, ik waardeer dat ten zeerste.'

Nog geen minuut later ging de telefoon over, Karel was aan de lijn.

'Ah, u bent waarschijnlijk de heer die we vanmiddag in het park hebben ontmoet?'

'Jawel, en excuseert u mij dat ik me niet heb voorgesteld, mijn naam is Jan. Je leek het niet vervelend te vinden om nog eens met elkaar te praten, of heb ik dat verkeerd begrepen?'

'Zeker niet, Jan. Het zou mij en Dasha een groot genoegen zijn jou en je reisgenote te spreken.'

'Hm, die reisgenote is mijn dochter, Anouk.'

'Oh ja, prachtig, wel, wanneer past het jullie?'

'We kunnen misschien samen dineren?'

'Oh, geweldig! Dasha! Die meneer van vanmiddag in het park zou samen met zijn dochter met ons willen dineren,' hoorde ik hem roepen, 'wat vind je daarvan?'

'Leuk,' schreeuwde ze vanuit de verte.

'Je hebt het waarschijnlijk gehoord, het is niet dat ze zich verveelt, maar ze mist toch wel een vriendinnetje hier. De andere gasten zijn hier verder alleen met leden van het mannelijk geslacht en die haken niet zo naar het gezelschap van een jongedame.'

'Dat begrijp ik, maar we zijn hier nog maar pas en we hebben nog geen andere gasten ontmoet. Maakt trouwens niet uit, U zult, net als ik, al wel gestopt zijn met oordelen over anderen.'

'Precies! Ik ben er zeker van dat u en ik elkaar begrijpen en veel te bepraten hebben. En de meisjes hoeven toch niet exclusief met ons op te trekken, niet?'

'Daar ben ik het volkomen mee eens, Karel, dank u wel dat jullie met ons willen dineren.'

'Heel graag gedaan, héél graag,' antwoordde hij nadrukkelijk.

'Zo, ik ben klaar, papa. Je vindt het niet erg dat ik mijn bruidsondergoed weer heb aangetrokken?'

Ik moest echt nog wennen aan haar uitdrukkingen, maar ze kon het niet laten zich mijn vrouw te noemen en dit verblijf hier haar huwelijk, haar huwelijksnacht, haar huwelijksreis... Ik besefte dat ik me er moest bij neerleggen en hoopte dat het zou overwaaien.

'Nee hoor, ik vond het bijzonder mooi. Zo'n doorzichtige beha in kant, daar gaat niets boven. Je tepeltjes staken er bijna doorheen, heel opwindend om zien. En door je slipje ook je donshaartjes zien was ook erg leuk. Maar je krijgt van mij nog wel eens een slipje zonder gevoerd kruisje, eentje waar ik de vorm van je muisje in kan zien.'

'Nog iets, papa, normaal gezien beginnen mijn regels de laatste dag dat we hier zijn. Het is maar, ik wil zeggen, ik wil van die twee dagen die overblijven echt wel profiteren en zoveel mogelijk dicht bij jou zijn... vrijen dus, nee, neuken.'

'Beloofd, schatje, ik sta echt heet naar jou, maar voor vandaag is het helaas genoeg geweest. Ik kan goed recupereren, maar als mijn ballen helemaal leeg zijn, moet je me een dag geven tot ze weer gevuld zijn. Goed?'

In een opperbeste stemming stapten we het restaurant binnen en vroegen de ober of er een plek was waar we met een paar andere gasten konden samen zitten.

'Zeker, meneer Karel en zijn gezellin wachten al op u aan tafel 6, daar in de verste hoek. Smakelijk eten!'

Het restaurant was zo ingericht dat je maar nauwelijks iets kon zien van de andere tafels terwijl je een maaltijd nam. Het gaf natuurlijk ook geen pas om in dit soort hotel te gluren naar de andere gasten, ik had ondertussen al begrepen dat hier alleen koppels (of trio's, of...) logeren om in alle discretie van elkaar te genieten.

Karel en Dasha stonden op om ons te verwelkomen. Karel schudde me de hand en kuste Anouk op de wang, dus kuste ik ook Dasha vluchtig. Ze rook naar een bijzonder zacht parfum, heel jeugdig en fris. Ze was gekleed in een lichtblauwe lange jurk met een diep uitgesneden décolté die haar vrij zware borsten mooi deed uitkomen. Een heel ander type dan mijn Anouk, maar bijzonder sympathiek, een echte lachebek en iemand die graag praatte. Ik nam plaats tegenover hem en Anouk tegenover Dasha.

Tijdens het eten raakten Anouk en Dasha aan een levendig gesprek waarvan ik weinig of niets kon verstaan omdat ook Karel honderduit vertelde tegen mij. Het ging niet over hem en Dasha, maar over zijn carrière bij justitie, iets wat me uiteraard interesseerde. Toen hij hoorde dat ik ook jurist was, deed hem dat duidelijk plezier.

Na het eten trokken we ons terug in de salon, waar ook weer afgescheiden ruimtes waren zodat niemand kon gezien of gestoord worden. Karel en ik dronken bourbon van een goede kwaliteit en de meisjes hielden het bij een frisdrank zonder suiker: ze letten allebei op hun lijn en dat was voor Dasha meer nodig dan voor mijn Anouk. Na een kwartier stootte Dasha Karel aan en zei: 'Liefste, vind je het goed dat Anouk en ik naar onze suite gaan?'

Karel keek me vragend aan, ik zei dat ik het goed vond.

'Hoe laat wil je dat ik naar de kamer kom, schat?' vroeg Karel.

'Maakt niet uit, liefste, je zult ons niet storen.'

'Goed, Jan en ik hebben nog heel wat te bepraten. Het is nu half negen, laat ons zeggen dat we Anouk rond half elf komen ophalen?'

'Oké,' en beide meiden liepen gearmd weg.

'Dat worden goede maatjes, me dunkt,' zei ik.

'Ik twijfel er niet aan, ik vind het goed dat Dasha kennis maakt met zoveel mogelijk nieuwe mensen.'

'Dat geloof ik ook voor Anouk. Ik heb haar bezworen een normaal leven te leiden en uit te gaan.'

'Zijn jullie al lang samen?'

'Nou, dit is voor Anouk wat ze noemt haar 'huwelijksdag', we hebben vandaag voor het eerst de liefde bedreven.'

'Een ontmaagding, dus. Mijn gelukwensen. Daar moet iets heel kostbaars op gedronken worden,' lachte hij en hij bestelde een nog duurdere bourbon die trouwens ook beter smaakte dan de vorige.

'We moeten ons niet bezatten,' corrigeerde hij zichzelf, 'maar twee glaasjes moet kunnen. Het is ten slotte wel een heel speciale dag voor jou.'

'En of,' en ik vertelde hem ongeremd hoe Anouk me al jarenlang in het geheim beminde en hoe ze dat uiteindelijk ook had kunnen uitspreken.

'We zitten wel ongeveer in dezelfde situatie, maar er is toch een groot verschil,' zei ik serieus, 'en ik kan alle raad en hulp goed gebruiken, zeker van een verstandig man als u met veel meer ervaring. Uiteindelijk heb jij al heel wat jaren seks met Dasha?'

'Zeker, maar zij is geen gewoon meisje en geen gewone vrouw. Ze is zeer verstandig, studeert rechten en haalt zonder veel moeite grote onderscheiding. Ik kan haar natuurlijk ook vaak helpen. Wat echte seks betreft, penetratie dus, dat is heel langzaam en gradueel gekomen, organisch, zou ik bijna zeggen, alsof het heel normaal was. We waren het al zo gewoon om bij elkaar te slapen en te knuffelen dat we, zonder het goed en wel te beseffen, op een keer in elkaar gegleden zijn. Al bij al was dat toch ruim twee jaar na de dood van mijn vrouw. Maar vanaf dan vrijden we heel bewust, in het begin een keer per week, maar naarmate ze ouder werd ook vaker. We blijven het jammer vinden dat we het zo moeten verstoppen, hoor, en zeker voor Dasha weegt dat zwaar. Nu ze op kot is in Gent, kan ze eindelijk mensen ontmoeten waarmee ze zinnige gesprekken kan voeren, maar ze is ook altijd blij om in het weekend bij mij te zijn en dan is het zowel op zaterdag als op zondag haast bijna niets dan vrijen.'

'Wat ik me afvraag is: hoe leer je zo'n jonge persoon als mijn Anouk alle mogelijke manieren van vrijen? Ze is nog helemaal onwetend; ze kijkt geen porno, dat vindt ze goor, maar ze is wel nieuwsgierig naar hoe ik met haar moeder en mijn latere losse schrabbels heb gesekst. Uiteindelijk wil je in een seksuele relatie toch alle akkoorden aanslaan, niets missen van alle mogelijkheden.'

'Ik begrijp je, Jan, ik kan goed tussen de regels lezen als jurist. Het feit dat Dasha mij en mijn vrouw voor het eerst heeft zien vrijen terwijl we toevallig - want zo vaak deden we dat niet - anaal aan het neuken waren, maakte al dat het voor haar een normale daad tussen geliefden was. Daar heeft ze nooit vragen over gesteld en toen het zo ver kwam, was dat voor haar niet meer dan een variatie op een thema. In jullie geval ligt dat helemaal anders. Ik zou je aanraden om samen met haar boeken te lezen over seks, over standjes, zonder iets te verbloemen. Dus geen gewone voorlichtingsboekjes, maar er zijn genoeg serieuze werken waarin alles degelijk beschreven, getoond en uitgelegd wordt. Dasha en ik zijn, vanaf haar zestiende, geloof ik, ook regelmatig het spel 'Intiem Verlangen' gaan spelen. Dat zouden jullie nu al kunnen doen, zeker met de eerste serie kaarten. De tweede serie is ook goed, maar daar zitten al opdrachten in als anale seks en daar is ze zeker nog niet aan toe, naar wat ik van jou hoor. Maar goed, ik hoop dat wij in contact blijven met elkaar, misschien kunnen we zelfs vrienden worden, en Dasha kan Anouk natuurlijk ook nog veel leren.'

Tegen half elf stapten we naar de suite van Karel. Het verwonderde me dat hij beleefd aanklopte en Dasha de deur liet openmaken, terwijl hij zelf toch ook een sleutel had. Maar ik begreep dat ook tussen hen een afspraak over privacy was gemaakt.

'En, hoe was het, lieverd,' vroeg ik Anouk. Doordat Dasha haar grootvader ongegeneerd 'liefste' had genoemd, vond ik het gepast Anouk ook met een liefdesnaampje aan te spreken in hun bijzijn. Anouk kwam stralend op me toe en zei dat het heerlijk was geweest. 'Wij worden vriendinnen, als we het al niet zijn,' zei Dasha en ze omhelsde Anouk en beide meiden kusten elkaar op de mond ten afscheid.

'Ik wil jullie niet in jullie plannen storen,' zei Karel, 'maar het deed me veel genoegen jullie te leren kennen en als het aan mij ligt, zouden we graag samen met jullie de maaltijden willen gebruiken en mogelijk nog wat verder praten. Maar stoor u vooral niet aan ons en ga vooral jullie gang, het is gewoon een hartelijke uitnodiging.'

'Dank u, Karel en Dasha, we weten nu niet precies wanneer we kunnen afspreken, maar samen aan tafel kan altijd. We zijn van plan om morgenochtend rond negen uur, ten laatste half tien, te ontbijten. Misschien zien we jullie daar en kunnen we iets voorstellen.'
Dasha en Anouk wisselden nog enkele dikke zoenen uit en daarna gingen we naar onze eigen suite.

'Leuke meid, die Dasha,' zei ik.

'Oh, papa, echt waar, wat een gelukkig toeval dat we die mensen hier ontmoeten!'

In bed, dicht tegen elkaar aan, toen het licht uit was, fluisterde Anouk me iets in het oor.

'Papa, ik moet je nog iets vertellen. Je wordt toch niet boos, hé?'

'Nooit, lieverd, ik weet dat je het hart op tong hebt en geen geheimen voor me wilt hebben, zeg maar.'

'Dasha en ik hebben gevrijd...'

Opeens was ik weer klaar wakker.