Een Nieuw Thuis - 5

De volgende twee weken bleef alles een beetje bij het oude en moest Hans zich beperken tot gluren en had ouderwetse handwerk. Wat hem wel opviel was dat er op maandag, woensdag en vrijdag altijd twee doosjes met slipjes op zijn kamer stonden en de andere dagen alleen die van Petra. Het moet gezegd worden dat Hans de wat meer gerijpte geur steeds geiler begon te vinden, eigenlijk wou hij weten welke onbekende dame bij deze geur hoorde en hem stiekem gek maakte. Als Hans Petra ernaar vroeg kwam er een glimlach op haar gezicht maar ze zei niets. Het teasen van Hans was door haar tot een kunst verheven. Zoals gezegd die ging zo door voor ongeveer twee weken.

De week daarna kwam Petra op donderdag met een rood, iet wat bozig gezicht thuis van haar werk op het notariskantoor. “Wat is er aan de hand?”, vroeg Hans toen hij zijn tante zo opgefokt zag binnenkomen. “Het was de hele dag Petra doe dit, Petra kun je even…., Petra hebben we nog printer papier,…. op kantoor” brieste ze! “En dan net voor ik weg ga een telefoontje van Notaris Uit Den Broecke zelf of ik vanavond even een dossier bij hem thuis wil afgeven want dat had hij morgen nodig en hij kwam niet meer op kantoor vandaag!” “De man woont bijna in Capelle en ik zou vanavond bij je moeder langsgaan!” Petra barste bijna in huilen uit dit was duidelijk iets te veel stress geweest vandaag op het kantoor. Hans strekte zijn armen uit en trok Petra naar zich toe. De troost die Hans bood kalmeerde haar een beetje. “zal ik dat dossier naar de notaris brengen?” zei Hans. Petra schudde nee, “dat is veel te ver op de fiets Hans”. “Geeft niet dat is een goede conditietraining” zei Hans met een brede glimlach en vette knipoog. Petra moest lachen, “Zou je dat willen doen?”, Hans knikte. “Oke”, zei Petra ze gaf Hans een zoen en pakte hem in zijn kruis. “Mag je zaterdag weer proeven!”.

Na het eten pakte Hans het dossier en stapte op zijn fiets. Petra had gelijk het was een tering eind fietsen naar het huis van de notaris. Veertig minuten later draaide Hans de lommerrijke laan tussen Rotterdam en Capelle in en stopte bij nummer 21 een statige klassieke villa met oprijlaan, zoals je bij een chique notaris zou verwachten. Hans belde aan en even later werd de deur opengedaan door een statige dame van voor in 60, met pachtig grijs haar. “Ha, jij moet Hans zijn”, zei ze meteen toen ze de deur opende. “Petra had me al ge-appt dat jij het dossier kwam brengen, kom binnen, wil je koffie of iets anders voor je weer terugrijdt”. “Nou mevrouw, graag”, zei Hans. “Geen mevrouw hoor, noem me maar gewoon Suzanne, Suzanne Uit Den Broeke, ik ben de vrouw van Frederik. Hij is nog niet thuis dus leg het dossier maar op tafel en ga in de bank zitten”. Hans legde het dossier op tafel en ging in de bank zitten, een lekkere ouderwetse bank waar je in wegzakt. “Wat wil je koffie, thee, iets anders..?” vroeg Suzanne. “Koffie alstublieft mevr….Suzanne” zei Hans. Suzanne liep naar de keuken die in dit grote huis niet direct aan de zitkamer grensde. Hans genoot van de bank, die zat heerlijk, hij wilde iets gaan verzitten en zetten zijn linkerhand op het kussen waarop hij zat. Zijn hand schoot naar beneden…daar lag iets tussen de kussens. Hans pakte het beet en haalde het naar boven. Een witte slip……, Hans rook……, die geur….., die geur…., rijp een goede rode wijn! Na 10 seconden hadden de hersencellen van Hans de link gemaakt dit was dezelfde geur als van de onbekende slipjes op zijn kamer. Hans zijn hoofd draaide op volle toeren. “Wat is dit nu weer?”, dacht hij.

Zijn gedachten werden verstoord doordat Suzanne terug de kamer inkwam. Ze zette de koffie op tafel en ging in de stoel tegenover Hans zitten. Maar waar een nette dame haar bene bij elkaar zou houden hield Suzanne haar benen iet wat gespreid viel Hans op. De bank was ook iets lager van zitting dan de stoel, dus Hans had inkijk in het kruis van Suzanne. Zijn ogen dwaalde af tijdens het gesprek over hoe het ging bij Petra en Richard thuis. De blik van Hans werd meer en meer getrokken naar Suzanne’s kruis. Zag hij dat nu goed…, had Suzanne geen slip aan? Suzanne was opgestaan “wil je nog een koffie Hans?” vroeg ze, “of heb je zin in iets anders?” en ze wreef met haar rechterhand over haar dijbeen in de richting van het kruis. Het gezicht van Hans werd nog roder “uhh, uhh…..” Hans begon weer te stotteren. Suzanne zag dat haar slipje in de bank liggen en wist dus dat Hans hem gevonden had. “Kom op Hans, zeg het maar, … het ruikt toch lekker,… en je hebt al twee weken….”. Het was ineens duidelijk voor Hans Petra had vanmiddag toneelgespeeld en Suzanne en Petra speelde onder een hoedje. ”Ook oude poesjes zijn lekker Hans, en dit oude poesje houd van jonge katers….”. Langzaam begon Suzanne de knoopjes van haar blouse los te maken. Ze liep naar Hans toe, ging naast hem zitten en zei “help me even….”. Hans gaf zich over gleed met zijn hand tussen de blouse van Suzanne en haar BH en begon zachtjes met haar borsten te spelen. Zijn andere hand ging tussen de benen omhoog en inderdaad bij haar kutje aangekomen bleek dat het niet ingepakt was in een slipje. Suzanne voelde nat, klets nat. Hans haalde zijn vingers terug en proefde. “Lekker he” zei Suzanne. Hans kinkte het vocht smaakte heerlijk, precies passend bij de geur. Hans piemel werd stijver en stijver, ook omdat Suzanne haar hand in de broek van Hans had laten glijden. Een paar minuten later lagen twee naakte lichamen heftig kronkelend in de bank. Suzanne was duidelijk een dominante dame, die de teugels graag in handen hield. Ze positioneerde zich boven Hans en liet zich over zijn pik zakken en als een volleerde cowgirl bereed ze haar hengst. Het duurde niet lang of beide kwamen tot een heftig orgasme.

Terwijl Suzanne en Hans lagen na te gieten vloog de deur van de zitkamer open. Een iet wat gezette zestiger stond in de deuropening. Hij had een lage regenjas aan en er leek iets vreemd om zijn nek te zitten. Achter hem stond nog een persoon, die geheel in zwart leek te zijn gehuld. “Ach, Frederikje, Mevr Suzanne heeft zich al vermaakt, met haar nieuwe speeltje”, zei de persoon op de achtergrond. Hoewel Hans niet kon wie het was, herkende hij de stem wel. “Tante Petra,…….?”, zei Hans. “Hi Petra,” zei Suzanne, “heeft hij zich gedragen?”. “Jawel, hoor….ik hem weer lekker laten kijken naar wat stelletjes. Altijd leuk hoe hij reageert als ik tegen hem zeg alleen kijken met oogjes, Frederikje, niet aankomen”. Petra begeleide Frederik naar een mand die naast de stoel van Suzanne stond. “Jas uit en lig!” beval Suzanne. Braaf deed de man zijn jas uit, hij was slechts gehuld in een latex boxer en een zwart leren riem halter. Hij ging braaf in de mand liggen. “Wat is dit…., kan het nog gekker!” zei Hans. Petra nam het woord “dat is een lang verhaal, ga maar even zitten”. Hans ging zitten en Petra vervolgde “15 jaar geleden begon ik bij Notaris Uit Den Broeke te werken…..”