Ik kan niet zeggen dat het me vaak meegezeten heeft als het aankomt op de liefde. En dat terwijl ik juist zo vaak verliefd was geweest. Eigenlijk kan ik me geen tijd herinneren dat ik niet verliefd ben geweest. Jammer dat het bijna nooit wederzijds was. En was het een keer wederzijds, was het maar van korte duur, of niet 'echt'. Soms kwam het goed uit voor het des betreffende meisje dat ik verliefd op haar was. En kwam het dan niet meer uit, was ik verder ook niemand waar ze zich zorgen over hoefde te maken. Vaak hoopte ik dat het anders was. Of dat het anders zou zijn. Iedere keer weer verliefd en die liefde werd nooit echt beantwoord. Ik begon te geloven dat liefde niet meer bestond voor mij. Vrouwen werden seks. Niet dat ik dat wel had. Zelfs dat niet.
-
Mijn naam is Jay en ik dacht het verhaal te beginnen op een vrolijke noot. Hoopvol vooral. Dat was wat ik was. En even later vooral hopeloos. Maar dat ging veranderen. Eerst even wat kort over mezelf. Want naast dat ik, zoals zo velen waarschijnlijk, ongelukkig was in de liefde, was ik ook meer dan dat. Pech heeft me altijd wel een beetje achtervolgd, hoor. Vaak veroorzaakte ik het zelf. Het ontbrak me aan zelfvertrouwen. Dat heb ik altijd al gehad. En dus ontbrak het me meteen aan een hele hoop. Geen liefde zonder zelfvertrouwen. Maar ik was ook een hoop wel! Ik was een jongen. Negentien jaar oud. Ik woonde al op mezelf nadat mijn ouders terug naar Curaçao zijn verhuisd. Ik was gek op voetbal, had wel werk, maar vaker niet dan wel, en al met al had ik het best lastig om rond te komen. Ik heb wel geprobeerd te studeren maar verder dan een onafgemaakte sportopleiding en een onafgemaakte opleiding tot sportmasseur was ik niet gekomen. Ook daar speelde zelfvertrouwen wel een rol, het gebrek eraan. Ik kluste nu wat bij in de horeca wat ik al sinds m'n zestiende deed, en alhoewel ik een tijdje sportlessen heb gegeven aan verschillende groepjes, was daar nog weinig van over. Klantjes voor de massage had ik überhaupt al bijna nooit. Zonder diploma stel je gewoon weinig voor. Laat staan zo'n iemand als ik, zonder diploma, vast werk en zelfs mijn woning was niet meer zeker. Nee, het zat niet mee. Maar ik kon alleen mezelf verwijten. Ik had andere keuzes moeten maken als het aankwam op mijn toekomst, op de liefde, maar vooral in het verleden. Tegenwoordig had ik nog maar weinig te kiezen. De fouten waren al gemaakt. En nu leefde ik met de consequenties. En dus moest ik mijn ogen openhouden voor de mogelijkheden die nog wel op mijn pad zouden komen...
-
Dit wordt een leuk verhaal. Echt waar. Maar het is zoals het is, en mijn verhaal tot nu toe valt nu eenmaal enkel op deze wijze samen te vatten. En tot nu toe was het vaker niet leuk dan wel. Tijd voor verandering dus. Dat begon toen het weer even tegenzat. En het weer ook. In de horeca werkte in een restaurant op parttime basis. Ik was een oproepkracht. Was het lekker weer, dan had ik werk. Het was nu al een paar weken slecht, en ook voor vanavond werd ik afgebeld. Alweer. Vanmorgen had het laatste sportgroepje wat ik had ook al afgebeld. Die hadden een andere trainer gevonden die beter bij hun schema paste. En ook de afspraak die ik voor morgen had staan voor het masseren, haakte af. Het was een slechte dag. Zo had ik opeens niets meer. En de huur deze maand zou ik ook niet kunnen betalen. Dat dat al vast stond voor deze tegenslagen, is misschien ook wel belangrijk te weten. Het ging de laatste periode al wat minder, en ik kon er vanuit gaan dat ik op zoek moest naar een nieuw onderkomen. Ik kon altijd m'n ouders nog achterna, maar zat daar niet echt op te wachten, eerlijk gezegd. En terwijl ik mijn spullen al aan het uitzoeken was, verscheen daar opeens een sprankje hoop in de vorm van een engel zo mooi, dat je het je nauwelijks kunt voorstellen. En die reddende engel heette Keilah.
-
Keilah was iemand die een tijdje terug nog deelmaakte van dat dat sportgroepje wat zojuist had afgebeld. Zij hoorde daar dus al niet meer bij. Zij was een van die meiden waar ik in vrij korte tijd wel verliefd op was geworden, al was er nooit een teken dat het wederzijds was geweest. Zij was ook een stuk ouder met haar 24, en bovendien al getrouwd. Ik haalde me verder dan ook niks in m'n hoofd. Dat ze me belde met de vraag of ik ook één op één training gaf, was wel spannend, natuurlijk. Keilah was namelijk een dikke tien. Echt een ongelofelijk knappe en sexy vrouw waar een jonge jongen zoals ik alleen maar van kon dromen. Ze was een absolute tien! Volgens mij was ze half Aziatisch, al zag je dat er niet echt in terug. Haar huid wellicht iets donkerder, en de vorm van haar ogen misschien iets sluwer. Als dat al zo was, kwam het haar verder alleen maar ten goede. Ze was een exotische schoonheid met een ongelofelijk strak lichaam. Sporten zat in haar ziel. Ik weet nog goed hoe fanatiek ze was. Ze was er altijd bij. En ik was dan altijd blij. Echt zo'n levende droom. Een brunette met mooi, lang en stijl haar. Bruine ogen die niet zozeer donker waren. En een lach die je meteen liet smelten. Tel daar dan dat fantastische lichaam bij op, klein van stuk, maar voorzien van de juiste rondingen, en je had gewoon een moordwijf waar ik al talloze keren over gefantaseerd had. Nog steeds, al was ze al even niet meer in beeld. Haar zou ik nooit vergeten. En het stomme was, dat ze daarnaast ook nog eens super aardig was. Maar dan ook echt. Geïnteresseerd en hartelijk en gewoon helemaal normaal. Ze wist vast wel dat ze sexy was, maar liep daar niet mee te koop. Ze was ook slim en had volgens mij ook best wel een goeie baan. Ze woonde op hetzelfde dorp, maar dan wel in zo'n nieuwbouwbuurt waar vooral grote losstaande villa's stonden. Fuck de woningcrisis, moet de gemeente gedacht hebben. Niet dat ik het haar niet gunde. Zou ik zeggen dat ze als een 'trophywife' door het leven gaat, zou het je niet verbazen. Maar dan leer je haar ook een beetje kennen, schuilt er onder dat fantastische oppervlak ook nog eens een fantastisch mens. Dus ik was blij dat ze me belde. Ik had tot dusver nog nooit als personal trainer gewerkt, maar eens moest de eerste keer zijn. En dan wel voor haar. Ze vroeg me nog of het okay was om het bij haar thuis te doen vanwege haar drukke schema. Ik deed alsof ik zelf ook nog druk was om niet te wanhopig over te komen, maar ging natuurlijk akkoord met haar voorwaarden. Twee keer in de week drie uurtjes. En ik durfde zelf niet de hoofdprijs te vragen, maar zij bood die mij al aan. Zo was ze. Het kostte mij moeite om me aan haar schema aan te passen, dus wilde ze daar rijkelijk voor betalen. Mij hoorde je niet klagen. M'n geweten wel een beetje...
-
Ik kwam zelden aan deze kant van het dorp. De mensen hier keken me ook een beetje gek aan. Jouw soort hoorde hier niet, kon ik ze horen denken. En toch moest ik hier zijn. Het miezerde en ik kwam aangefietst met de massagebank over m'n schouder. Die had ik meegenomen om ook die service aan te bieden. Niet echt om die reden had ik dat meegenomen. Ik kwam ruimte tekort en wie weet kon ik die hier wel even laten staan. Al was het maar voor het idee. Ik kon me voorstellen dat haar man het niet op prijs zou stellen dat ik aan haar zat. Hij zou sowieso wel gek opkijken als hij haar met mij zag. Keilah liep dan wel niet te koop met haar lichaam, maar toch liep ze wel een beetje te koop met haar lichaam... Op haar eigen manier, zal ik maar zeggen. Op een bescheiden manier wist ze zich altijd zo te kleden dat elke ronding perfect naar voren kwam zonder dat er al te veel bloot was. Zeker tijdens het sporten. Ze droeg de allernieuwste pakjes en die heerlijke stretch op dat heerlijke lichaam van haar waren vaak te veel om nog helder na te blijven denken. Zo ook nu weer. Ik belde aan en zij deed open. Het was vrijdagavond en het werd al een beetje donker. Ik was de poort gepasseerd en een kronkelende oprijlaan bracht mij bij een grote villa met daarnaast een grote, losse garage. Het huis was geen blok, maar bevatte meerdere vormen en het leek een wonder project te zijn van vast een of andere dure architect. Mooi was het wel. Het straalde rust uit en luxe en iedereen zou hier graag willen wonen, kon ik me zo voorstellen. Ik wel in ieder geval. En als het dan nog niet allemaal mooi genoeg was, deed zij open en zag ik die mooie, opgewekte lach weer die ik toch wel gemist had. Ik kon mijn ogen nog net beheersen en voorkwam dat die schaamteloos over haar lichaam gleden. Al was het dus ook geen straf om in die stralende ogen van haar te kijken. Absoluut niet.
-
'Jay!' zei ze opgewekt. 'Lang geleden hoor.' Ze deed een stapje dichterbij en omhelsde me half. Ze duwde niet dat hele lichaam van haar tegen dat van mij aan, enkel onze schouders raakten elkaar zo. Maar het was genoeg om meteen weer op slag verliefd te zijn. Haar geur, haar stem, haar verschijning...
'Hey Keilah, alles goed?' probeerde ik cool te vragen, maar klonk vooral wat miezerig, net als het weer. 'Weet niet of je dit nog wilde, maar heb hem maar meegenomen.' begon ik gelijk over de massagetafel. Te snel, zo bleek. Ze keek me even ongemakkelijk aan, alsof ik haar perse wilde aanraken. 'Maar zo niet, dan neem ik hem weer mee.' zei ik daarna dan ook snel. Ik had ook even kunnen vragen hoe het met haar ging...
'Zet maar neer, joh. Misschien wel lekker een keer. Maar heb niet echt last, hoor.' rondde ze het maar af. Het sloeg ook helemaal nergens op. Ik voelde me meteen de viezerik. Toch vroeg ze me nog binnen en toen ik achter haar aan liep de gang in, kon ik wel even naar haar kijken. Waar ik zojuist stretch zei, bedoelde ik natuurlijk spandex. Al die fitbabes konden niet meer zonder. En dat was maar goed ook. Een reet zou er nooit zo strak uitzien zonder dat spul. Ook die van Keilah niet. Al had zij geen reet, maar mooie, ronde billen. Die benen waren slank, maar getraind. En haar buik was bloot, dus haar rug ook. En haar borst zat dan weer net zo strak verpakt in datzelfde spul. Het was bruinrood van kleur en het paste mooi bij haar huid en donkere haren. 'Mooi, he?' vroeg ze me met enige trots. Ik keek nog naar haar, maar daar kon ze het niet over hebben. Nee, het huis natuurlijk. Vlak voordat ze zich omdraaide, herpakte ik mijzelf en keek ik snel rond en kon ik ook concluderen dat het inderdaad mooi was. Heel mooi. Zij was echt zo mooi...
-
In de hal liepen aan weerszijden trappen omhoog en hoog in het midden hing een heuse kroonluchter. Ik telde daar alleen al een stuk of tien deuren, boven en beneden. Het was bijna te veel. Zeker voor de twee personen die hier leefden. Hoeveel ruimte was genoeg? Maar ze was er erg trots op en zeer enthousiast vertelde ze over het marmer van de trappen en de muren, het glas in lood wat boven in de gevel naar de 'living' stond, en weet ik wat allemaal niet.
'Moet wat gekost hebben.' merkte ik wat flauw op.
'Zeker.' zei ze zonder schaamte. 'Het scheelt dat ik de architect goed ken.'
'Je man?' vroeg ik nog.
'Uh, nee.' kapte ze dat meteen af. 'Geloof het of niet, maar ik heb dit ontworpen.' zei ze daarna meteen weer trots. En trots mocht ze wezen. Ze was zo trots dat ik dacht dat dit alleen al de reden was waarom ze gevraagd had om aan huis te komen trainen. Dan kon ze me dit laten zien. Ergens ook wel een beetje sneu. Maar ik was dan ook vooral jaloers, wetende dat ik binnenkort geen dak meer boven m'n hoofd zou hebben. Vervolgens nam ze me mee naar die 'living'. Als doorgang naar de tuin. Het was hetzelfde verhaal. Alles was veel te ruim en het ontbrak nergens aan overbodige luxe. Er waren meerdere zithoeken. Dit gold voor zowel de woonkamer als de tuin. Te groot gewoon. Maar wel mooi. Jaloersmakend mooi. Zeker die tuin. We stapten naar buiten en de rust besprong ons meteen. Ik hoorde een watervalletje en de miezerende regen droop op het glas van de serre en vervolgens viel het weg op het hout boven het pad wat van het terras liep tot aan een patio midden in de tuin. Het was een Japanse tuin. Alsof je je in een andere wereld bevond. Rondom de patio lag een vijver met grote karpers en er was zo'n tuintje waar je kon harken. Geen idee waarom. Ook hier was ze trots op.
'Ook ontworpen?' vroeg ik haar dan ook.
'Nee, dit niet. Een vriendin van de opleiding.' zei ze wel, en ze bleef trots. Vast een hele goede vriendin. Het was ook echt alsof je een andere wereld instapte. Om de tuin heen stond een gigantische heg, maar echt opgesloten kon je je niet voelen. Het leefde gewoon. En er leek ook geen einde aan te komen. Want verderop, onderbroken door een rozenmuur, ging de tuin nog een stuk verder. Ik weet dat hierachter een kanaaltje liep. En volgens mij was dat kanaal de achtergrens. Ik kon een tuinhuisje zien en was dat nou een duiktoren? Ik krabbelde aan m'n hoofd en keek m'n ogen uit. En nu niet een keer naar haar. Al stopte ze wel te midden van die patio en keek ze me stralend aan. 'Mooi, hé?' glunderde ze. Dat kon ik niet ontkennen. Maar ook nu weer waren het vooral haar ogen die ik mooi vond. Haar ogen, en de rest van haar lichaam. En die tuin was ook mooi, ja.
-
Op de patio lagen twee yogamatten.
'Dacht: misschien kunnen we beginnen met yoga als warming-up.' stelde ze zelf voor. Nu had ik er geen bezwaar tegen dat ze zich in allerlei posities zou manoeuvreren, maar yoga was niet aan mij besteed.
'Ik geloof niet zo in yoga.' zei ik haar dan ook, waar ze van opkeek.
'Dat is hartstikke goed voor je, hoor.' was ze overtuigd.
'Ga liever rennen, of hier ter plekken dan. Mag wel wat fysieker voor mij.' gaf ik als reden.
'Ja, vast.' merkte ze alleen wat dubbelzinnig op. Ik deed maar net alsof ik het niet hoorde. Want zo bedoelde ze het vast niet. 'Je kan het gewoon niet.' zocht ze daarna echt even de confrontatie. Ze was vast gewend altijd haar zin te krijgen. 'Maar jij bent de trainer hier.' herinnerde ze zich gelukkig wel voordat het ook echt tot een confrontatie kwam, wat ik absoluut niet wilde.
'Klopt.' gaf ik nog toe, en bevestigde ik haar mijn rol tegelijkertijd.
'Jammer. Leek me gewoon leuk dat een keer met iemand samen te doen, maar doe het wel alleen.' mopperde ze nog een beetje na. Ik snapte niet waarom ze dit zo groot maakte, maar wist het goed gemaakt.
'Doen we eerst mijn 'programma'. En hebben we nog puf doen we daarna yoga als cooling-down. Gewoon wat simpels dan.' vond ik een middenweg en deed ik vooral alsof ik een echte professional was. Dat laatste was ik totaal niet. Ik hield het simpel en als het kon deed ik het groter doen lijken dan het was. Daar trapte ze vast in. Dat ik verder zo'n beetje alle benodigdheden nog thuis had liggen, was wat zwakker aan mijn kant.
'Wat stel je voor dan?' vroeg ze door nadat ze akkoord was gegaan. Ze had mij immers ingehuurd.
'Sprintjes, oefeningen, kickboksen.' zei ik haar snel. 'Intensief allround.' noemde ik het. Dat deed haar wel wat, die daadkracht die ik zowaar in mijn stem vond.
'Okay, heb je die spullen dan?'
'Ja, zeker.' kwam ik te zelfverzekerd over. 'Maar niet nu... Ging er ook eigenlijk vanuit dat we eerst wat dingen moesten afspreken en kijken wat mogelijk was, en zo...' bond ik snel in. Ik was gewoon overrompeld door haar verschijning en meegenomen in haar enthousiasme.
'Dus yoga maar?' stelde ze bijdehand voor. Ik lachte erom.
'Na het hardlopen?' stelde ik op een zelfde toen voor.
-
De eerst volgende keer had ik meer spullen bij. En die liet ik dan hier in de garage, en zo nam ik steeds wat meer spullen mee en konden we ook steeds wat meer. Ik was nog niet over geld begonnen. Zij ook niet. Zo worden mensen rijk, dacht ik nog. Mooie mensen, dan wel... Het maakte me ook echt niet uit. Aan één klant had ik toch niet genoeg. En haar gezelschap was me ook wat waard. Keilah was spontaan en leuk op haar eigen vrolijke, bijdehante en bekakte manier. Want een kakkertje was ze natuurlijk wel. Leuk om af te beulen. We begonnen steeds met sprintjes. Ik had nog voorgesteld rondjes door de wijk te lopen als warming-up, maar dat wilde ze liever niet.
'Wil juist hier sporten. Anders kijkt iedereen zo.' doelde ze ook echt op haar uiterlijk wat vast levensgevaarlijk was voor de gemiddelde automobilist. Blijkbaar vond ze het niet erg dat ik dan maar naar haar keek, al deed ik nog zo m'n best dat te verbergen.
'Ja, snap wel wat je bedoelt. Als ik hier al naartoe fiets, kijkt iedereen me na.' Dat was niet hetzelfde, maar ze lachte er erkentelijk om.
'Oh ja? Vind je dat niet 'awkward' dan?' vroeg ze toch verrast.
'Dat ik zwart ben, bedoel je?' Toen kreeg ze snel een kleurtje.
'Nee, ik bedoel je... Nou, laat maar.' wuifde ze snel weg. Ik kon haar soms niet volgen. Maar dat maakte niet uit. Ik kwam hier nog altijd graag. En wat ze ook zei, ik kwam hier voor haar. Elke keer had ze weer een andere outfit aan, en elke kleur en samenstelling had ik al voorbij zien komen. Elke keer was weer een ander lichaamsdeel bloot. Armen, benen, buik, hals... Soms een combinatie. Hoe dan ook moordend lekker. Ik kon niet wachten om hier naartoe te komen, en toen ik haar wat sluw liet weten dat ik meer plek had in m'n 'agenda', voerden we het aantal trainingen op naar vier keer per week. Sessies werden ook steeds langer en het sporten leek een verslavend effect op haar te hebben. In het boksen was ze fanatiek en met allerlei gewichten kon ze prima uit de voeten. En achteraf dan yoga, waar ik wel probeerde mee te doen, maar het vaak al snel opgaf en van een afstandje keek hoe het haar wel lukte. Dan maakte dat lichaam me echt helemaal gek, en moest ik nog oppassen daar niet ter plekken de hand op mezelf te leggen... Meer dan dat zou ik niet durven. Na twee weken pakte ik ook douches bij haar. Dan was zij vaak al weer uit beeld, maar kon ik in de tuin bij het zwembad douchen, en als het regende mocht ik zelfs binnen douchen. Dat was altijd wel even spannend en het moment om me van overtollige spanningen te ontladen. Anders hield ik dit werk niet voel.
-
Eigenlijk ging dit best goed. Zolang ik Keilah niet alles vertelde, kon ik een beetje mee profiteren van baar luxe bestaan. Enige betaling had ik nog altijd niet ontvangen. Ze dacht volgens mij... Nou, ik wist eigenlijk niet wat ze precies dacht. Ik durfde het ook echt niet meer op te brengen. Soms at ik hier ook wat en leek het wel alsof de kost en inwoning bij het training geven was inbegrepen. Betaalde ze me op deze manier? Ook daar was nooit een woord over gerept. Het begon voor het eerst een beetje spaak te lopen toen ik op een dag een vriendin van baar ontmoette, genaamd Elisha. Zij was jonger dan Keilah, maar echt twee keer zo bijdehand en nam zeker geen blad voor der mond. Ze was maar een jaartje ouder dan ik en Keilah had me een keer geïntroduceerd. Elisha was net als Keilah een ongelofelijk knappe verschijning. Lang, donker, bijna zwart haar. Een smal postuur, niet al te groot. Een mooi, slank lichaam, maar minder getraind. Toch deed ze niet onder aan Keilah. Soort zoekt soort, dacht ik dan. Maar dat gold in dit geval alleen als het aankwam op uiterlijk. Keilah stelde nog voor aan Elisha om een keer mee te doen, en als ik me nog niet in de hemel waande, dan deed ik dat toen wel. Twee van die lekkere wijven om mee te sporten... Maar zover leek het nooit te komen. Elisha was bijdehand. Heel erg. En ze vertrouwde het voor geen meter. En ondertussen had ze daar ook wel enige aanleiding voor.
'Er klopt iets niet. Iemand zoals jij hoort hier niet. Wat wil je van haar?' kwam ze me opzoeken toen ik Keilahs paleis verliet op een willekeurige dag. Met name hoe ze "iemand als jij" zei, kon echt niet meer. Zij kwam hier niet vandaan, maar ze was net als Keilah vrij goed terecht gekomen in deze wereld. En ik niet. Dus klopte dit niet. Ik kon Keilah ondertussen laten lachen en ik kon wel zeggen dat we vrienden waren geworden. Ik was minder verlegen en kon zeggen wat ik wilde, en zij ook. Dat leverde vaak interessante discussies op. Iets wat we beiden wel konden waarderen. En dat kon Elisha dan weer niet waarderen. Er moest iets niet kloppen. En dat was ook zo. Maar zowel Elisha als Keilah wisten niet wat dat was. En dat moest zo blijven ook. De argwaan van Elisha en het conflict met mij, kwam tot een hoogtepunt toen Keilah op een dag een feestje gaf en mij ook had uitgenodigd. Dat ik buiten de boot viel, viel iedereen meteen op.
-
Ik had nog mijn best gedaan er zo netjes mogelijk uit te zien, maar viel vanzelfsprekend in het niets met de pracht en praal van Keilah, en haar gasten. Keilah maakte het niet uit hoe ik er bij liep. Die was gewoon blij dat ik kwam, omdat ik eerst had laten weten niet te komen. Ik zou me er niet thuis voelen. En dat was ook zo. Ook al kende ik bijna elk hoekje van haar landgoed ondertussen al wel. Er werd van alles geschonken, maar ik kende het niet. Vooral veel wijn. En haar gasten waren van jong tot oud. Allemaal succesvol om te zien. Ik kende niemand behalve haar en Elisha. En alhoewel Keilah in het begin nog wel even naar me omkeek, verdeelde ze al snel haar aandacht over de andere gasten. Ik vond het moeilijk als ze moest lachen om een andere man. Een man met geld en smaak, en zonder kleurtje. Dat was de boodschap die Elisha mij had proberen wijs te maken. Dat kleur telde, wist ik eigenlijk niet. Niet voor Keilah, en ook niet voor mij. Maar ik werd wel raar aangekeken als enige zwarte jongen. Althans, dat bleek de reden te zijn voor die verwijtende blikken. Het bleek dat Elisha de boel al flink had zitten opstoken. En her en der hoorde ik zo nu en dan wat gemompel over het feit wat Keilah moest met iemand zoals ik. En dat ik dus enkel haar trainer was, leek niemand zich te beseffen. Zo werd deze omgeving plots heel vijandig, in plaats van zo vredig als ik het had leren kennen. En dat om redenen die toch niet meer konden bestaan vandaag de dag. Toen ik mezelf even afzonderde, ook om de rest niet meer tot last te zijn, kwam er een groepje van zes achter me aan. Twee meiden en vier jongens. Elisha voorop.
'Beter als je gaat. Je gaat toch weg?' dacht ze. Ik stond in de keuken en had me zo vrij gevoeld wat te drinken te pakken. Dat deed ik wel vaker. Keilah zei me altijd te doen alsof ik thuis was.
'Hij loopt gewoon te stelen.' wist uiterst irritant mannetje er van te maken. Ik had me net al aan hem geërgerd. Klein, breed ventje met een grote smoel. En nu moest hij ook weer van zich laten horen.
'Nee, ik...' probeerde ik mezelf nog rustig uit te leggen, want de beschuldiging was serieus.
'Zei toch dat dat volk niet deugd.' ging hij fel door. En op dit moment deed de rest al een stapje terug. Die wisten al dat het erger ging worden.
'Jezus, Jordy. Zo kan die wel weer.' draaide zelfs Elisha, aangezien deze Jordy fel voor me stond met een wijzende vinger.
'Wat? Dat is toch zo. Negers zijn niet te vertrouwen.' zei hij daarna op zo'n hatelijke toon, dat ik me niet meer kon inhouden. En de rest schrok ook van zijn woorden, wat meer dan terecht leek. Ik was door deze middag al redelijk opgefokt en nerveus, en als dan zo'n iemand zulke dingen tegen mij zegt, dan is dat niet slim. Zeker niet omdat ikzelf richting de twee meter ga, atletisch ben en dus ook kickboksen train. En daar kwam hij nu heel snel achter. Het scheelde maar een haar of hij was met z'n hoofd op de rand van het keukeneiland gevallen. Gelukkig konden twee andere gasten hem nog opvangen, maar out was hij. Het was plots doodstil en desondanks dat ik her gevoel had dat niemand het mij nu kwalijk nam, maakte ik me toch snel uit de voeten.
'Wat is hier gebeurd?!' hoorde ik Keilah nog terwijl ik de voordeur uitliep. Ik zette meer aan, totaal opgefokt en met het zwart nog voor m'n ogen. Het was niet de eerste keer dat zoiets tegen me gezegd werd, maar wel de eerste keer dat ik me liet gaan. En ergens voelde dit best wel goed, al besefte ik me ook dat ik waarschijnlijk niet meer welkom was. Het zei zo.
-
Ze had nog drie of vier keer gebeld, maar ik had niets van me laten horen. Als er schade was, op wat voor manier dan ook, kon ik het toch niet betalen. En nu waren we twee weken verder en zat ik in het zonnetje op een bankje in het park met m'n telefoon bij m'n oor. Eens zien waar ik vannacht kon blijven. Ik was al een tijdje zo aan de gang. Ook voor het incident al. Ik had nog wel wat kennissen en probeerde zo elke nacht van iemand anders te profiteren. Niet het leven wat ik wilde leven, maar het was noodzaak. Ik had ook al een paar keer in de daklozenopvang gezeten... Dit leven verklaarde misschien ook wel mijn woede-uitbarsting van laatst. Het zat gewoon even tegen en ik zag geen uitweg. Ook deze avond zou ik weer naar de stad gaan voor de opvang. Niemand wilde mij deze avond onderdak bieden. Ik nam het ze niet kwalijk. Ik had zelf de verkeerde keuzes gemaakt. Één van die keuzes was ook het misbruik maken van Keilahs vrijgevigheid. Toch wel, dus. Hadden ze toch gelijk. Ik had daar nog een hoop spullen staan, maar had dat allemaal al opgegeven. Ik dacht haar nooit meer te zien. Maar het bleek maar een klein dorp te zijn waarin wij leefden, al waren de werelden nog zo groot van verschil.
'Jay?' hoorde ik plots nieuwsgierig en verbaast, terwijl ik net ophing en een plek gereserveerd had voor de nacht. Ik keek om en schrok me een hoedje.
'Hey, Keilah...' Daar stond ze dan weer opeens. Die reddende engel van weleer. Nu was het anders. Alles was anders, dacht ik. Zij bleef wel die mooie verschijning. Ze had de fiets in de hand en aan het stuur hing een volgeladen boodschappentas. Ze was zo normaal gebleven. Haar haren glinsterden in de zon, haar mooie romp in een eenvoudig, wit hemdje wat strak stond op haar lichaam en zo haar mooie, donkerblauwe jeans inliepen. Wat een verschijning.
'Wat doe je? Waarom heb je niks meer van je laten horen?' vroeg ze zich toch wat bezorgd af, toen ze mij daar zo zag zitten, met drie koffers naast me.
'Lang verhaal.' zei ik om het kort te houden. 'En dacht dat je mij niet meer wilde zien na alles.' dacht ik ook echt.
'Wat? Nee! hij verdiende dat. Wat een lul. Elisha zei me wat hij gezegd had. Kan echt niet!' nam ze stellig haar plaats in. Dat deed me erg goed.
'Nou, Elisha is ook niet wie je denkt dat ze is, volgens mij. Zij...'
'Zij heeft spijt.' onderbrak ze me. 'Jordy was haar vriend.'
'Pff, lekkere vriend...' schoffeerde ik nog.
'Ja, 'was', zeg ik ook. Laat haar maar even. Dat komt wel.' liet ze voorzichtig doorschijnen dat er meer speelde. Maar dat was nu niet belangrijk. Ik had m'n eigen problemen, en dat zag zij ook wel.
'Maar wat doe je? En je hebt ook nog spullen bij mij staan. En niet alleen sportspullen, zag ik...' verweet ze me iets achter te houden. En dat was ook zo, natuurlijk.
'Ja, weet niet hoe ik dit moet zeggen... Maar, ik ben dakloos. En ik probeerde wat spullen bij jullie onder te brengen. Sorry, daarvoor.' zei ik met een zeer moeilijk kijkend gezicht. Ik hoefde mij helemaal niet te verontschuldigen, zo bleek.
'Dat meen je...' liet ze verslagen uit en ze zette haar fiets op de standaard en kwam naast me zitten. 'Waarom zei je dat niet? Ik kan toch helpen.' bood ze lief aan.
'Ik zou niet weten hoe. En ik kan het niet aannemen. Je hebt al te veel voor me gedaan, de laatste tijd.' wees ik haar er nu duidelijk op.
'Oh, vandaar. Het douchen en zo, eten...' Ik kon het niet meer erkennen. 'Was wel het minste wat ik kon doen. Ik heb je nooit betaald voor het trainen...' voelde zij zich op haar beurt schuldig. Dat was waar ook.
'Geeft niets. Ik kon je niet om geld vragen.' zei ik.
'Waarom niet?' wilde ze graag weten. Maar ik hield m'n schouders op.
'Dat voelde niet goed.'
'En nu zit je hier.' glimlachte ze er voorzichtig om.
'Ja, ik maak wel eens vaker de verkeerde keuze. En dan eindig je zo.' kon ik er ook wel om lachen.
'Niks einde.' zei ze gelijk weer stellig. 'Je kan bij mij blijven. Totdat je wat hebt gevonden.' bood ze gelijk daadkrachtig aan, en het afwijzen leek onmogelijk. Ook omdat ik niet naar de opvang wilde, wat ik nog maar even verzweeg, en natuurlijk omdat het gewoon te mooi was om waar te zijn, dat ik dan bij haar mocht inwonen. Dus legde ik een koffer op haar bagage dragen en droeg ik er nog twee zelf, terwijl we weer richting de goeie kant van het door liepen. Zij met de fiets in de hand en naast me alsof er niks geks aan was. En zo was het ook. Met Keilah was het niet gek.
-
'Vind je man het niet erg dan?' wilde ik toch weten. Ik had hem al die tijd nog niet gezien en stelde me voor dat het vast een drukke man was die misschien wel voor zijn werk de wereld over moest. Dat laatste klopte. Maar het voor de hand liggende had ik over het hoofd gezien.
'Man? Heb jij mijn man gezien?' vroeg ze wat geïrriteerd. 'Die heb ik al een jaar niet gezien. Sinds drie maanden gescheiden. En zelfs daarvoor wilde hij niet even langs komen.' toonde ze nu plots wat pijn.
'Oh, sorry!' zei ik snel en voelde me een lomperik.
'Nee, geeft niet.' zei ze daarna snel. 'Kon je niet weten.'
'Dacht daarom iedereen dat ik wat van je wilde?' legde ik gelijk de link. 'En dat is niet zo, hoor!' zei ik ook snel. 'Al voelt het wel alsof ik nu van je profiteer...' kon ik er ook niet om liegen. Ze lachte er om en keek me lief aan. Want Keilah was gewoon echt een lief iemand.
'Het zit anders, denk ik. Het is ook mijn schuld. Ik heb het misschien wat groter gemaakt, dan het was. Dat weet ik eigenlijk wel zeker...' begon ze toen uitleg te geven.
'Oh, wat dan?' wilde ik graag weten.
'Misschien heb ik wel een beetje de indruk gewekt dat jij en ik meer zijn dan alleen vrienden, of trainer en klant, om mee te beginnen.' Ook zij zag ons dus wel als vrienden. Vond ik fijn. Maar daarna besefte ik me pas wat ze zei, al was het niet helemaal duidelijk.
'Je bedoelt?'
'Nou...' Ze keek een beetje moeilijk. Wat had ze te verbergen. 'Je mag er best wezen, natuurlijk. Ook al ben je nog zo jong. Lang en donker. En duidelijk... Je weet wel.' kwam er toen een heel ander aapje uit de mouw.
'Ik begrijp het nog steeds niet.'
'Nou, gewoon. Je bent een indrukwekkende verschijning. En ik had gezegd dat ik dat helemaal niet erg vond om over de vloer te krijgen. Een beetje opschepperij was het, zodat ze niet steeds zo overdreven bezorgd deden; mijn vrienden, dan. Maar ik wist ook niet dat die Jordy zo was, en die hitste Elisha nogal op, die vooral bezorgd was, en je weet het wel...' deed ze alsof het allemaal zo logisch was. Dat was het niet. Ik moest het dan ook even verwerken en op een rijtje zetten.
'Je deed tegen ze alsof je me leuk vond?' concludeerde ik.
'Ja, zoiets.' was ze het eens. 'Omdat je ook zo naar me kijkt, en zo.' voegde ze er toen plots aan toe. Ik voelde me meteen rood aanlopen.
'Doe ik niet!' zei ik snel, maar zeer ongeloofwaardig.
'Doe je wel.' zei ze rustig, en alsof het niet erg was. 'Logisch ook.' klonk ze nu toch wat arrogant. Maar het was wel logisch.
'Je doet ook niet je best om er slecht uit te zien...' gaf ik toen toch toe, maar probeerde haar wel de schuld te geven.
'Klopt. Vind het ook helemaal niet erg als je kijkt.' werd ze nu wat zelfverzekerder en ze keek me hierbij ook strak aan, met een glimlach op haar gezicht.
'Niet?'
'Nee. Natuurlijk niet. Zoals ik al zei: jij mag er ook best wezen. Dat meende ik wel. En zoals je dan naar me kijkt... Ik weet het niet. Vraag me af waar je dan aan denkt.' leek ze nu echt even te fantaseren, hard op en tegen de persoon zelf; ik dus. 'En je zit ook wel vaak aan jezelf, toch? Komt dat door mij?' vroeg ze met rode wangen, maar leek de schaamte voorbij te zijn.
'Alleen tijdens het douchen, hoor!' zei ik snel van schrik. 'Maar kijk je dan, of zo?' voelde ik me toch een beetje betrapt.
'Huh, tijdens het douchen?' vroeg zij dan weer. Dat bedoelde ze dus helemaal niet. 'Wat doe je dan?' wilde ze nu wel weten.
'Nee, niks. Maar wat bedoelde jij dan?' wilde ik dan weer weten. Dit gesprek had opeens een hele andere lading gekregen en ik had nooit geweten dat er zoveel meer achter dit alles schuil zat. Zo zie je maar. Zo werd het opeens een heel ander verhaal. Een leuk verhaal.
'Je zit echt elke vijf minuten wel even aan je kruis.' zei ze me toen. 'Alsof je wilt dat ik zie dat je 'groot' bent.' maakte ze er toen van. Dit herkende ik niet.
'Nou, dat doe ik helemaal niet.' zei ik nu een keer stellig, en voelde me zelfs een beetje beledigd.
'Maar het is wel zo.' hield ze vol. Ik dacht even goed na. Met het sporten verschoof er wel eens wat, en dat legde ik dan weer goed. Maar zo vaak als zij zei, deed ik dat niet.
'Dat komt dan door het sporten. Meer niet, hoor.' hield ik nog altijd vol.
'Kan best. Maar jij lijkt ook niet echt je best te doen je lichaam te verhullen.' verweet ze mij nu waar ik haar zojuist van verweet. Maar ook dit herkende ik niet.
'Nou, ik doe niks expres hoor, als je dat denkt.' Ik was gewoon naïef. Zeker als het op dit gebied aankwam. Want ik hoefde mij helemaal nergens voor te verontschuldigen, en dat had ik niet door.
'Nee, okay. Duidelijk dan. Mijn fout.' lachte ze er toen maar om. 'Ik vind het ook niet erg, hoor, maar het is al goed.' Het werd zo een heel verwarrend gesprek en het duurde even voordat ik doorhad wat ze nu precies verteld had. Zij keek dus ook naar mij, zoals ik naar haar keek. Zij keek naar mijn lichaam, naar mijn kruis? En ze dacht dat ik groot geschapen was. Weer zo'n vooroordeel. Al dacht ik wel dat dit klopte, hoor. Maar ik ben ook gewoon een hele grote jongen, dus... Maar goed. Deze informatie maakte het samenzijn wel een stuk interessanter. Want ze gaf me een kamer. En we gingen weer sporten. Zij weer in heerlijke outfits en ik in... 'normale' sportkleding, volgens mij, en de eerst volgende keer was het toch wel even spannend. Maar zij repte er geen woord meer over, en ik deed maar net alsof het hele gesprek niet had plaatsgevonden. Nu ik hier was en even mocht blijven, dacht ik me maar beter goed te gedragen. En ik geloofde ergens ook helemaal niet dat ze haar woorden meende. Buiten het sporten om zag ik haar ook niet. Zij was heel druk met haar baan. Ze had hier een kantoortje, maar was vaak ook onderweg en kwam vaak pas laat thuis. Er zaten dagen bij dat ik haar nauwelijks zag. Meer dan 'vrienden' zou het natuurlijk nooit woorden. En een beetje fantaseren mocht best. Dat deed zij dus ook. En dat vond ik een erg fijne gedachten.
-
Onze relatie werd plots wel een stuk serieuzer toen ik haar op een dag in een minder vrolijke bui aantrof. Al zou het meer voor onze vriendschap betekenen in eerste instantie. Dat alles met haar man, daar zei ze nooit wat over. Maar vanmiddag, toen het buiten grijs en zelfs een beetje kil was, liep ik door de tuin, die groot genoeg was om een wandelingetje in te maken, en zag ik haar van een afstandje in het tuinhuisje staan, waar ze vaak ook werkte. Nu niet. Nu belde ze. En ze liep driftig heen en weer en ik kon zien dat ze aan het schreeuwen was. Ik sloop nog iets dichterbij, maar echt goed verstaan wat er gezegd werd, kon ik niet.
'Ahw! Hufter!' hoorde ik haar alleen roepen toen ze opgehangen had, en even later kwam ze met stoom uit haar oren naar buiten gerend. Ik hield me schuil en vond het nog altijd niet mijn plek om me echt met haar leven te bemoeien. Dat veranderde toen ik diezelfde avond naar boven liep om naar bed te gaan. Ik had een klein kamertje op zolder gekregen en passeerde haar kamer. Ik kon haar horen snikken. Het stopte toen de zoldertrap kraakte. Ik dacht door te lopen. Maar door die kraak, stopte ik ook en bedacht ik me hoe eenzaam ze misschien wel niet moest zijn hier in dit grote huis. Zo eenzaam dat ze zelfs iemand zoals ik in huis nam. Dan ben je eenzaam. Ik twijfelde nog best lang, maar stapte toen toch terug en klopte even later op haar kamerdeur.
'Keilah, gaat het wel?' vroeg ik bezorgd. Ik hoorde haar even rommelen en daarna klonk ze gehaast.
'Ja, hoor.' zei ze alleen. Ik bleef even staan. Ik wist wel beter.
'Want ik denk eigenlijk van niet.' zei ik toen maar.
'Joh, waar bemoei je je mee? Alle mannen zijn ook hetzelfde.' snauwde ze toen mijn kant op. Nee, het ging goed...
'Als er wat is...' stapte ik toen zomaar binnen en ik schrok wat ik zag. Ze had altijd mooi dat poppengezichtje in wat make-up zitten, maar alles was uitgelopen. Ze zat in bed en had snel een spiegel gepakt. Dat hoorde ik zojuist. Dat ze nog steeds het mooiste schepsel op aarde was, deed er verder niet toe.
'Wat doe je?!' bleef ze fel. Het was duidelijk dat ze gehuild had.
'Ik maakte me zorgen.' stelde ik me een stuk kleiner op. Ik voelde me overduidelijk geïntimideerd. Maar ze koelde wat af hierna.
'Het is niks.' zei ze nog.
'Zo klinkt het niet.' was ik bijdehand, waar ze gelukkig om moest glimlachen. 'Mag ik even binnenkomen. Kan anders toch niet slapen.' klonk ik al wat liever.
'Dat is lief.' zei ze dan ook. 'Als het moet.' Het was duidelijk dat ze er wel over wilde praten, dus moest het, ja. Ze lag in het midden van een rond bed. Heel groot. Haar kamer was ook rond. Ze had het zelf ontworpen, dus het zal wel goed zijn. Zoals ze daar lag, vond ik best verleidelijk. Ik was haar woorden nog niet vergeten. Zou ze wel eens gedacht hebben hoe het zou zijn om hier met mij te liggen nu ik elke avond hier boven lag? Ik heb al wel vaak aan haar gedacht bij mij in bed, of waar dan ook in dit huis. Man, wat dacht ik veel aan haar op die manier. En toch wilde ik daar nu niks van weten. Ze was zielig. En ik maar een vriend.
-
Ze liet in bet begin niet heel veel kwijt en schold vooral op mannen in het algemeen.
'Niks persoonlijks, hoor.' zei ze een keer.
'Ben nog maar een jongen, dus geeft niets.' dekte ik mezelf in lange ma nog geen echte man te zijn. Dat vind ze dan weer lief, terwijl ik op de rand van haar bed zat.
'Ben blij dat je hier bent.' zei ze zacht. 'Toch wel fijn om te praten, als het moet.' kon ze er wat meer om lachen terwijl ze haar gezicht al redelijk bijgewerkt had. Ik vond haar heel verleidelijk, zoals ze tegen me sprak en daar overeind zat in dat grote, ronde bed.
'Doe graag wat terug.' zei ik alleen, waarna ze meer begon te vertellen over haar ruzie met haar ex, waarvan ze nog nooit de naam had uitgesproken, en dat nu ook niet ging doen. Bleek dat hij het huis wilde verkopen, na eerdere garanties dat niet te doen. Het was Keilahs huis, ten slotte. Al lag dat moeilijker dan je zou denken. Zij heeft het wel ontworpen, maar hij had alles gefinancierd en het stond op zijn naam.
'Dit speelt al een paar weken. Ik vind het erg moeilijk, want ik wil hier niet weg.' begon ze weer te snikken. Dat kon ik best begrijpen. Ik vond het moeilijk haar zo te zien zitten, maar hield m'n afstand. Ik wist niet zo goed raad met deze situatie en hoopte dat mijn aanwezigheid al wat troost bood. Dat deed het wel, maar niet genoeg. 'Wil je even naast me komen zitten?' vroeg ze nadat ik gepoogd had haar te troosten. Dat deed ik. Ze had een zachte, roze japon aan met een behoorlijke decolleté. Ik had er nog niet naar gekeken, uit respect voor haar verdriet. Maar nu zat ik naast haar en ze klemde zich plots aan m'n arm vast en legde haar hoofd tegen m'n schouder. Ik keek op haar kruin, maar ook zo in haar decolleté. Ik kreeg het waanzinnig warm van haar aanraking en de opwinding wist mij nu toch wel heel snel te vinden. Ik had inderdaad behoefte om even m'n kruis goed te leggen, want anders werd hij zichtbaar. En dit was niet het juiste moment. Ik trok m'n knieën maar op. Ze keek me daarna heel even zwijgend aan en een licht verleidelijke glimlach werd mijn kant op gespeeld. Ze had het vast door. Toch deed ze verder niks. Ze klemde zich wat steviger tegen m'n arm aan, en even later viel ze zelfs in slaap. Dit was een fijn moment en ik werd alleen maar meer verliefd op haar zo.
-
'Nee, wil je blijven?' vroeg ze me fluisterend, maar duidelijk genoeg. Ik had lang gewacht. Totdat ik zeker wist dat ze echt sliep. Dat dacht ik. Ik had ook gewacht zodat de opwinding m'n broek had verlaten. Ik had nog even een spelletje gedaan op m'n telefoon en toen het twee uur was, vond ik het wel best. Heel voorzichtig liet ik haar van m'n arm afglijden en stopte ik haar toe. Ik had nog getwijfeld even een hand in die boezem te steken, maar dan zou 'men' nog gelijk krijgen. Ik aaide haar wel even over haar bol, al weet ik niet goed waarom. Ik vond het moeilijk weg te gaan, en was dus blij toen ze wakker werd en mij dit gelijk vroeg. Het was donker op de kamer en ik bleef stokstijf staan. Ze wilde dat ik de nacht bleef slapen. Ik slikte wat ze hoorde. M'n hart klopte ook heel hard, en ook dat was te horen. 'Ik wil niet alleen zijn nu.' gaf ze als reden.
'Nee, snap ik.' zei ik maar. 'Maar ik wil geen misbruik van de situatie maken, of zo.' zei ik ook gelijk. Daar lachte ze om.
'Nee, ik ook niet.' zei ze me terug, wat weer opvallend was. De opwinding had mijn broek weer razendsnel gevonden, al verwachtte ik nog altijd niets van haar. Ik dacht snel terug in bed te stappen zodat ze dat ook niet doorhebben, maar terwijl ik de dekens omhoog trok, deed ze plots het licht aan. 'Ik wil dat je blijft slapen, bedoel ik.' zei ze me terwijl ze me lief aankeek. Ik hield de dekens tot voor mijn buik.
'Ja, okay. Dat begreep ik wel.' slikte ik nerveus.
'Maar wil je je dan niet uitkleden?' stelde ze me toch vrij dubbelzinnig, maar vooral uiterst serieus.
'Nee, hoeft niet hoor.' zei ik snel.
'Dat ligt toch niet lekker.' ging ze door. 'Ik bedoel niet naakt, maar wil wel dat je lekker ligt.' speelde ze maar met me door, en haar intentie was me nog niet helemaal duidelijk. Ze kwam iets overeind en trok langzaam de deken uit m'n handen weg die geen weerstand boden. Ze keek naar me op en daarna naar m'n kruis. 'Maak je daar maar geen zorgen om.' zei ze snel. Ik droeg een spijkerbroek, maar er was een duidelijk derde been te zien. 'Na jouw 'biecht' heb ik stiekem een keer gekeken toen je aan het douchen was...' biechtte zij toen op. Ze lachte er om alsof het iets sulligs was. 'Ik wil alleen dat je bij mij blijft. Meer niet.' zei ze toen, maar niet zo duidelijk als het misschien moest lijken. Het was duidelijk dat ze meer wilde, maar hoever wilde ze dit dan laten gaan. Als ik haar moest geloven, had ze al eens naar m'n kruis gekeken, en nu zelfs toen ik aan het douchen was. Waarom? Los van bet sporten zag ik haar nauwelijks. Ik hoopte vrienden te zijn, maar echt bewijs was daar niet voor. Ik hoopte ook op meer, natuurlijk, en ging dat nu gebeuren? Ik begon m'n shirt uit te trekken. Ik keek niet zo zwoel zoals zij dat wel deed. Ik keek eerder angstig. Mocht het zo er komen, zou dit mijn eerste keer zijn. En dat was best wel eng. Ze bleef naar me kijken. Ik draaide me wel even om toen ik m'n broek losmaakte. M'n eikel kwam langs het pijpje van m'n boxershorts naar buiten en dat wilde ik haar ook weer niet aandoen. Al stond ik voor m'n gevoel alsnog enorm voor gek. Ik was keihard. En dat viel niet te verbergen. Ze was er weer bij gaan liggen en leek ongeduldig af te wachten op het moment dat ik me weer omdraaide. Ik durfde het eigenlijk niet, maar deed het wel. Heel even bleef ik staan en haar glunderende ogen keken me verliefd aan. Die ogen zakten daarna langzaam af en voelde me van top tot teen bekeken. Bij m'n kruis bleven ze even hangen maar een echte reactie gaf ze er verder niet op. Ze sloeg de dekens om en vroeg me naast haar te komen liggen. Dit deed ik en terwijl we elkaar nog even spannend aankeken en onze dijen elkaar even wisten te betasten, zei ze me vrij resoluut welterusten, al was het met speelse ogen. Ze deed het licht weer uit, en draaide haar rug naar me toe.
'Welterusten.' zei ik nog zachtjes, en bleef op m'n rug liggen. Ik dacht dat ik gek werd. Wat betekende dit? Want nu gebeurde er helemaal niks. We lagen naast elkaar en dat was dat. Al die opgebouwde spanning mocht er pas de volgende ochtend onder de douche uit terwijl zij alweer aan het werk was. Ik begreep er niks van.
-
Maar het kon nog gekker. Elisha kwam haar excuses aanbieden, diezelfde dag nog. En ik voelde me enorm schuldig omdat ik juist vannacht bij Keilah had geslapen. Er was dus niks gebeurd, maar toch. Maar goed was het wel. Op de een of andere manier keek ik enorm op tegen Elisha, was ik ook nu weer onder de indruk van haar. En dat terwijl ze maar een jaar ouder was, en zeker een kop of vier kleiner. Ze wist zich op de één of andere manier heel volwassen te gedragen. Met haar twintig was ze ten slotte ook een twintiger, en ik was nog maar een tiener met mijn negentien. Maar, toch. Dat verschil zou niet zo groot moeten zijn. Ik hoefde haar niet te zien. Ik zag haar wel graag. Ze had mooi lang haar. Echt lang. Nu in een vlecht die zo'n beetje haar hele rug volgde. En ze was ook echt wel sexy. Heel anders dan Keilah. Sexy, maar dan zonder de rondingen. Rondingen waren voor mij ook niet perse noodzakelijk. Een knap gezicht en een mooi lijf wel. En dat had ze. Dat hadden ze allebei. Ik werd dan ook van haar nerveus.
'Mag ik even binnenkomen?' had ze voorzichtig gevraagd toen ik toch even gek opkeek toen ze daar plots voor de deur stond. 'Keilah dacht dat je wel thuis was.' Ik had nog geen reden gevonden om hier niet te zijn... En blijkbaar was het acceptabel dat dit nu mijn "thuis" was.
'Oh, uh, ja. Kom verder.' klonk het alsof het mijn huis was, en die indruk wilde ik natuurlijk niet wekken.
'Ik heb je helemaal verkeerd ingeschat.' zei ze toen we binnen aan tafel waren gaan zitten. Ze wilde graag even zitten voor dit. 'En die klootzak ging veel te ver.' zei ze daarna gelijk.
'Dat zeker. Ze zei dat het uit was. Dat is wel rot.' vond ik toch wel. Maar ze lachte er om, lief gniffelend.
'Dat is lief van je, maar zo erg is dat niet, denk ik. Iedereen maakt wel eens fouten.' zei ze wijs.
'Ja, vertel mij wat...' kon ik me daarin vinden.
'Ja, want, vertel eens.' wilde ze toen echt oprecht weten. Een kans om uit te leggen dat ik helemaal geen kwade bedoelingen had met Keilah. Ook Elisha zei ik niet alles, maar wel dat het even tegenzat en dat Keilah zo lief was mij te helpen. Ik wilde het er eigenlijk niet over hebben, omdat er nog geen schot in de zaak zat en ik me een enorme sta-in-de-weg voelde. 'Ja, zo is Keilah.' Weer een absolute wijsheid. Al veranderde ze hierna snel de toon. 'Al had ze het denk ik niet gedaan als je lelijk was.' lachte ze snel tussen neus en lippen door, om het vervolgens gelijk weg te wuiven. Vond zij dat, of doelde ze echt op Keilah? Dat er iets van aantrekking was tussen mij Keilah was nu wel duidelijk. Zo naïef was ik ook weer niet. Maar zoals Elisha nu naar me keek en lachte... Zo werd het leven steeds leuker. 'Hopelijk komt het snel goed. En zo niet, ook goed. Ze lijkt gelukkiger.' wist ze me nog te vertellen.
'Maar we hebben niets, hoor!' zei ik dan nog snel, waarop ze me geniepig aankeek.
'Ze heeft anders wel dingen verteld...' liet ze wat sluw vallen.
'Zoals?!' wilde ik meteen weten.
'Nou, niet zo veel, behalve dat je waarschijnlijk wel in staat bent iemand zoals Keilah gelukkig door het leven te laten gaan, als je begrijpt wat ik bedoel.' Haar dubbelzinnigheid was niet bepaald subtiel.
'Ik heb haar niet aangeraakt. Ik zou niet eens weten hoe of wat.' snelde er m'n mond uit.
'Want?' leek ze verrast. Maar mijn stilte van schaamte liet haar vervolgens concluderen wat dat betekende. 'Oh!' reageerde ze daarna en een duivelse glimlach verscheen op haar gezicht. 'Je bent nog maagd, zeker?' wist ze m'n geheimpje te noemen. Ik liep rood aan, voor zover dat kon. 'Okay interessant. En dat weet ze?' ging ze geniepig door.
'Nee, want dat is helemaal niet relevant.' voelde ik me toch een beetje in een hoekje gedreven. Dit was een hele andere Elisha. Ze vond het dus niet eens zo erg als ik en Keilah wel wat hadden. Opeens...
'Relax. Ons geheim. Al denk ik niet voor lang.' Met die woorden stond ze op terwijl ik bleef zitten. Ze liet nog een keer verleidelijk haar ogen op me vallen en even later krabbelde ik me achter m'n hoofd en vroeg ik me af wat er in hemelsnaam in het water zat hier?! Was het niet lang ons geheim, of zou ik niet lang meer een maagd zijn?
-
Maar sinds die nacht met Keilah was alles beter. Ik voelde me meer thuis. Ik zag Keilah ook meer als ze thuis was. Ik zocht haar niet op. Ik kende m'n plaats. Zij zocht mij wel op, soms. Als ik tv aan het kijken was of zat te lezen in de studie, die echt super was en vol stond met allerlei interessante boeken, kwam ze vragen hoe het ging en wat ik deed of dacht. Op de bank kwam ze soms naast me zitten, tegen me aan ook, en dat ze zo flirterig met me om ging, vond ik enorm fijn. Ik waande me al snel weer in dat paradijs wat dit huis moest wezen. Geen wonder dat ze hier koste wat kost wilde blijven. Los van dat sporten met haar, werkte ik niet. Ik kreeg ook niet betaald, maar mocht hier natuurlijk wel wonen. Dat was prima. Al ontbrak het zo wel aan perspectief. Ik was er al vrij snel achter gekomen dat ik hier toch niet meer weg wilde. Beter kon niet. Zeker als zij er was. Elke verschijning die ze maakte, maakte mij elke keer weer compleet van slag. Zo mooi, en zo lekker. Ze schaamde zich ook totaal niet voor mij. Als ze even jn de zon wilde liggen in bikini, dan deed ze dat gewoon. Of ik dan daar al zat of niet, maakte haar niet uit. Ze was ook een keer na het douchen zo m'n kamer in gelopen in niks meer dan een handdoek, gewoon om te vragen hoe het ging. En dan keek ik m'n ogen uit. Daar deed ze het misschien ook wel voor. Volgens mij was ze aardig klaar met mannen, maar iemand zoals zij had wel aandacht nodig. Aandacht die ik niet probeerde te geven. Als ze echt meer had gewild dan dit, dan had ze dat vast wel laten weten of ernaar gehandeld. De indruk werd wel vaak gewekt, maar meer ook niet. Ook als Elisha er was, ging het zo. Ik had ze wel eens over me horen praten. Niks schokkends, maar het ging wel over mij. Dan kon ik m'n geluk niet op. Het had me nog nooit zo mee gezeten, en ik wist niet hoe het kwam. Wat had ik goed gedaan? Ik deed juist altijd alles verkeerd. Elisha deed ook wel eens mee sporten, en soms bleef ze eten. En dan was het altijd leuk en gezellig met z'n drieën. Wie had dat gedacht? Keilah was ook gewoon een supermens. Iedereen was altijd welkom. Ze had ook een meisje in dienst hier uit de 'wijk'. Die maakte dan twee keer in de week schoon. Een bekakt meisje, maar wel één die geld nodig had. En Keilah betaalde ruimschoots. Gewoon omdat ze het gunde. Zo was Keilah. Die gunde mensen dingen. Ze gunde mij dit leven. En waarom deed er helemaal niet toe.
-
'Blijf je eten, anders? Is gezellig, joh.' hoorde ik Keilah op een zomerse en zonnig zaterdagmiddag. Ik zat in de tuin te lezen voor het tuinhuisje, en iets verder zat Elisha met haar voeten in het water van het zwembad. Ze had het dus niet tegen ons. Sharon heette dat meisje wat hier schoonmaakte. Die vroeg ze voor vanavond. Elisha zou blijven eten en we zouden de barbecue aansteken. Gezellig en leuk. Kon ik me op het vuur richtten en hoefde ik wat minder op hun te letten. Niet dat dat een straf was, maar deed dat liever stiekem en niet waar ze bij waren. En Sharon bleef ook, al leek het met tegenzin. Zij was weer een totaal ander soort meisje. Ik zag haar natuurlijk twee keer per week en had wel eens geprobeerd een gesprek aan te knopen, maar zonder succes. Zij was wat schuchter, en nog niet bepaald half zo sociaal als Keilah was. Ze was ook pas zeventien. En dat merkte je ook wel in de omgang. Dat gaf ook niks. Wat ze wel gemeen had met die andere twee, was haar uiterlijk. Natuurlijk op haar eigen manier. Ze liep niet te koop met haar lichaam, onder geen beding. Ze was verlegen en onzeker. Dat wat ik ook van haar werd. Ze had mooi asblond haar tot aan haar schouders en echt het allerschoonste gezicht met de helderste, bijna donker, blauwe ogen. Een paar sproetjes op die bleke huid en hele mooie tanden. En een lekker lichaam. Goeie kont vooral al. Dus naast Keilah en Elisha liep dit lekkere ding hier ook nog twee dagen in de week een ochtend rond. En dan was ze echt hard aan het werk, hoor. Dat terwijl ik wist dat haar ouders ook behoorlijk van het geld waren. Ik denk ook niet dat zelfs de genereuze Keilah het zal pikken als iemand de kantjes er van afloopt. En alhoewel dat ik niet kon zeggen dat het klikte tussen ons, vond ik het wel leuk haar te zien en dat ze nu ook bleef. We moesten we met elkaar praten toen nog voor het eten die andere twee uit de kleding gingen om te zwemmen, en wij beiden liever niet meededen om elk een reden. Ik kon niet. Iedereen zou zien dat ik hier heel de dag geil rondliep. Volgens mij wilden die twee dat ook uitlokken, maar met Sharon erbij durfde ik dat al helemaal niet. En Sharon bleef ook liever droog en in haar kleren. Ze kleedde zich netjes en er was maar weinig bloot te zien. Toch zag je wel dat ze een beetje naar die andere twee opkeek, vrij als dat ze zich waanden in dit paradijs op aarde. Ook ik was daar jaloers op. Want het was warm. En wilde best gaan zwemmen met die twee. Dan durfde ik zelfs te hopen op meer. Maar zover kwam het niet. Niet met hun samen. Voor de rest was het een fantastische dag. Sharon kwam los, er werd ook wat gedronken en ze deed gezellig mee, en er werd vooral veel gelachen. Ik had me nog nooit zo goed gevoeld op dit vlak. We leken we vrienden. Al weet ik niet of vrienden zo naar elkaar keken als wij dat deden. Zeker in en Keilah gooiden met blikken naar elkaar alsof het niets was, al durfde ik het nog altijd niet series te nemen. Dat Elisha dit vaak zag en op haar eigen manier met haar ogen speelde dat ze ons heus wel doorhad, was een beter teken dat ik het misschien wel serieus moest nemen. Sharon ontging dit alles. Ik had wel een paar keer naar haar gekeken, maar als ze per ongeluk terugkeek, keek ze snel weg met een rood hoofd. Die zat niet op mijn blikken te wachten. Ik was ergens ook nog steeds die jongen die hier niet hoorde te zijn.
-
'Vind je Sharon leuk?' kwam ze me die avond doodsimpel vragen terwijl we bij een vuurkorf waren gaan zitten. De donker wordende avond had iedereen in wat dikkere kleding gejaagd en Keilah had iedereen daarnaast ook nog voorzien van dekentjes. Zo bleef het gezellig. Elisha had Sharon net uitgedaagd tot het doen van een handstand, vraag me niet waarom, en toen dat niet lukte, besloot ze het haar maar te leren. Dus kon Keilah even naast me komen zitten met een ondeugende blik en mij dit soort dingen vragen. Ze zat me enorm uit te dagen. Eigenlijk heel de dag al. Haar hand vond ook mijn knie onder de deken en vragend bleef ze me aankijken. 'Mag je best toegeven, hoor. Zou je toch niet geloven, zou je zeggen van niet.' zei ze terwijl ze lachend naar de twee keek die stonden te stuntelen in het licht van het vuur.
'Je laat me dus geen keuze.' zei ik alleen. Natuurlijk vond ik Sharon leuk. 'Misschien maak ik bij haar wel een kans.' liet ik toen wat dubbelzinnig vallen om te kijken hoe Keilah daar op zou reageren.
'Misschien wel...' zei ze echter alleen en legde haar hoofd op m'n schouder. Zo verwarrend. 'Ik denk dat wij maar eens een keertje moeten praten.' zei ze me daarna. 'Alleen.' benadrukte ze en ze keek me kort intens aan. Ik slikte en mijn pik maakte een sprongetje, wat zij terugzag in de deken die omhoog kwam. Nog voordat ik kon antwoorden, kwam ze snel overeind en liep ze luid naar de andere twee toe. 'Kijk: zo doe je dat!' zei ze dan en heel frivool zette ze een handstand in en die lukte in één keer. En wilden Elisha en Sharon weten hoe ze het hoofd van een jonge jongen helemaal gek konden maken, konden ze ook bij haar aankloppen. Dit was bijna niet meer te doen. En dat had Keilah gelukkig ook door.
-
'Zoals je naar me kijkt. Ik vind daar wat van.' zei ze stellig terwijl ze weer naast me was gaan zitten nadat ze Elisha en Sharon had uitgelaten rond een uur of elf. Ik had vanaf hier gezwaaid nadat ik even bezig was geweest m'n stijve tussen m'n benen te drukken, en kon om die reden ook niet opstaan om mee te lopen. Ze hadden denk ik niks door. Keilah natuurlijk wel.
'Oh ja?' slikte ik. 'Want ik bedoel het niet zo.' zei ik nog.
'Nee, maar daar hebben we het al over gehad. Ik wil ook dat je naar me kijkt. Steeds meer, als het even kan.' was ze eerlijk en ik keek er weer van op.
'Waarom dan? Ik ben niet echt iemand die iemand zoals jij zou willen.' concludeerde ik zelf maar.
'Grappig, gespierd, lief...' noemde ze op.
'Jong, werkloos, stil... En zwart.' noemde ik vervolgens op.
'Dat laatste maakt mij echt niks uit.' moest ze eerst stellig zeggen. 'Hoop dat je dat wel weet.' Dat wist ik ook wel, maar toch. Het deed er vaker wel toe dan niet voor de meeste mensen. 'En er is nog iets, natuurlijk. Of dat nou met je kleur te maken heeft of niet, doet er niet toe.' lispelde ze wat spannender.
'Wat dan?' vroeg ik nog hongerig naar alles wat ze maar wilde bieden.
'Ja, Jezus, Jay. Wat denk je? Moet ik het echt nog zeggen?' durfde ze het me nu niet direct te zeggen. Maar hierna legde ze weer haar hand op m'n been en naderde haar mond m'n oor. 'Je grote lul...' zei ze me toen heel zachtjes. Ik schrok hier natuurlijk van maar die lul sprong ook meteen weer op. Ik kon het moeilijk ontkennen. Het was al vaker even ter spraken gekomen, maar zo direct nog niet. 'Ik dacht eigenlijk klaar te zijn met mannen en wilde wat anders proberen. Maar sinds jij weer in m'n leven bent...' leek ze echt te menen en ze zuchtte tevreden. 'Ik voel me zo sexy. Alleen je blik alleen al. En dat je dan zo hard van me wordt...' verzon ze door. 'Daar vind ik dus wat van. Elke keer als je zo naar me kijkt, vraag ik me af wat je met me van plan bent. En ik wil het me niet meer afvragen. ik word gek van verlangen.' wist ze me allemaal te vertellen. Mijn ogen stonden groot en ik kon het nauwelijks bevatten.
'Meen je dit echt?'
'Ja, natuurlijk! En niet vanwege je lul. Je laat me lachen, bent altijd lief en geeft me gewoon constant een goed gevoel. Ik heb jaren met een man geleefd die dat alle drie niet deed. Het kan dus anders. En dat vind ik blijkbaar onwijs aantrekkelijk. Plus de rest dus.' Ze meende dit. Ik had nooit genoeg ervaring om aan haar verwachtingen te voldoen, dacht ik.
'Maar ik ben...'
'Nog maagd? Ja, Elisha zei het. Nou en. Alleen maar fijn.' was ze ook nu weer stellig, en ze lachte er om. Het gaf niet. 'Ik wil dingen gewoon anders doen. Vrij zijn. En ook op dit gebied. Dus hopelijk denk jij er net zo over. Want als je het niet wilt, moet je het ook zeggen.' Ik merkte toch enige onzekerheid in haar stem, al moest zij ook wel weten dat het onmogelijk was om niet dit te willen met haar, wat ze ook bedoelde.
'En je doelt dan op...'
'Seks.' zei ze duidelijk. Nu konden we er echt niet meer om heen. 'Jay, ik wil seks met je. Zo duidelijk genoeg?' Ik dacht dat ik flauw achterover viel, maar m'n harde hield me overeind. 'Dat wil jij toch ook?' vroeg ze nog.
'Ja, natuurlijk. Maar wel met respect, of zo, hoor.' wilde ik haar wel laten weten, omdat ik dacht dat dat goed was.
'Tuurlijk.' zei ze dan luchtig. 'Alles op z'n tijd. Maar wel snel. Ik wil niet meer gluren terwijl je doucht...' lachte ze geniepig. Wat een geil wijf, was ze toch.
-
'Kom.' sprak ze zacht, en ze pakte m'n hand en trok me overeind. Het vuur was nu toch al bijna gedoofd en aan haar hand volgde ik haar niet naar het huis, naar haar slaapkamer en haar bed, maar liepen we richting het tuinhuisje. Dat huisje was al bijna groter dan het flatje waar ik laatst nog in woonde, en fungeerde niet alleen als tuinhuisje, maar Keilah werkte er ook vaak en ontving er gasten die bleven logeren. Dat laatste was in geen tijden meer gebeurd, wist ik. Nu zouden wij er de nacht door gaan brengen. Snel wist ze de bank uit elkaar te trekken en verscheen er een eenvoudig bed. Waarom we niet naar haar slaapkamer gingen, wist ik niet, maar maakte me ook niet uit. Zwijgend en ademloos was ik haar gevolgd en zag ik hoe ze in het donker vliegensvlug het bedje wist op te maken, waarna ze er op haar knieën op ging zitten, en wachtend keek ze me aan. Ik stond op een afstandje, hard als ik maar kon wezen, en kon niet geloven dat iemand zoals zij mijn eerste wilde worden. Toch twijfelde ik niet. Nu een keer niet. Ik stapte rustig op haar af en ging naast haar zitten. Ik kon haar zien lachen. Het dak was van glas en boven ons lag een kraakheldere sterrenhemel. Voorzichtig duwde ze me omver en samen kwamen we op onze rug te liggen en keken we heel even naar die prachtige lucht. Zou het er dan toch niet van komen? Nee, we konden niet meer terug. Na een minuut draaide ze zich om en vonden haar handen mijn borst en trok ze zich daaraan op. Ik bleef liggen met open mond en mijn hartslag en ademhaling versnelden en stopten plots toen haar lippen de mijne wisten aan te raken. Ik sloot m'n ogen, had even een tel nodig, en kuste toen voorzichtig terug. Ze klemde zich steeds meer tegen me aan en na heel even wat klungelig gekust te hebben, stopte ze en zag ik haar weer lachen. 'Ook je eerste keer?' vroeg ze fluisterend. Ik kon het niet ontkennen. Ik had nul ervaring. Meisjes vonden mij meestal niet leuk, laat staan dat ze echt geil van me werden, zoals zij dat werd. Ik knikte voorzichtig en schaamde me. Daarna kuste ze me even snel op de mond en ook nu gaf het weer niet. 'Ik zou graag voor alles je eerste willen zijn.' fluisterde ze namelijk lief en zacht in m'n oor. Dat zou ik ook graag willen. Heel graag. Ik had geen idee wat deze nacht zou brengen, maar net als laatst, had ik meteen door dat we al een enorme stap de goeie kant op hadden gezegd. Ze wilde dan wel geen relatie, maar wat voor mij in het vooruitzicht lag, was vast niet onaangenaam. Als ik hier mocht wonen en met haar mocht sporten, en nu ook met haar mocht slapen, wilde ik verder ook niks meer. Beter kon niet. Zo klinkt een maagd. Die heeft geen idee wat hij echt mist. Want beter kon het natuurlijk wel. Dat begon al met dat ze wat rustiger haar tijd nam om mij te kussen, mij zonder instructies toch zo ver wist te krijgen dat ik op een gegeven moment doorkreeg wat ik moest doen en deed. Zo moeilijk was het ook niet. Haar zachte, warme lippen deden het voor en ik hoefde het alleen maar na te doen. Ook toen haar natte tong langzaam mijn mond ingleed. Ik snoof m'n longen meteen vol lucht en legde mijn handen nu op haar slanke lijf en hield haar stevig vast met dat het echt begon te lukken. Zij leidde, maar ik tongde gedreven terug en haar handen vonden mijn schouders en hoofd en even leek niks er meer toe te doen, behalve deze zoen in dit kleine, geïmproviseerde bedje onder die donkere sterrenhemel in dat tuinhuisje op dit paradijs op aarde. Dit voelde zo goed en was gewoon zo lekker. Ik had echt het idee dat ze mij wilde. Niet dat ze dit wilde, maar dat ze dit met MIJ wilde. En dat gevoel had ik nog nooit eerder mogen meemaken. Keilah wilde mij.
-
Ze klom op me. De dekens die er lagen trok ze over ons heen en even zette ze het tongen voort. Haar handen vonden de rand van mijn shirt en die trok ze uit. Haar handen gleden over m'n gespierde borst en buik en zo naar beneden, zonder dat haar tong mijn mond verliet. Heel voorzichtig voelde ik haar vingertopjes onder de rand van mij broek gaan, een simpele, lange zwembroek. Daarna kwam ze overeind en kon ze me zien hijgen van opwinding terwijl mijn ogen zochten naar haar handen in het donker. Die handen zou ik snel genoeg zien. Die kwamen namelijk tevoorschijn met dat ze mijn broek liet, en haar eigen shirtje begon uit te trekken. Heel langzaam met een gestrekt lijf op me trok ze het over haar hoofd heen en haar lange haren dwarrelden weer naar beneden langs dat heerlijke koppie van haar met die geile, zwoele ogen. De bikini die ze vanmiddag droeg, was weer te zien en die twee heerlijke, ronde borsten die zo geweldig bijeen werden gehouden door dat dunne stukje stof. Daarna strekte ze haar armen en drukte ze haar handen op m'n borst. Alsof die borsten nog niet lekker genoeg tegen elkaar aan gedrukt werden. En vanuit haar heupen begon ze langzaam te bewegen, heen en weer. Al snel had ze m'n lul gevonden. Niet met haar handen, maar wel met haar dijen. Haar stof schuurde over mijn stof en ze bleef zo zitten en mij aankijken terwijl ik me langzaam verloor in de opwinding van mijn eerste keer. Langzaam reed ze ook mijn lul m'n broek uit. M'n zwembroek bood al zo weinig weerstand, maar op een gegeven moment floepte m'n eikel tevoorschijn en toen ging het snel. Ook zij hijgde. Zeker toen ze even een van haar handen op mijn harde, ontblote eikel legde.
'Zo, Jezus...' kon ik haar horen hijgen.
'Ah, Keilah...' kon ze mij horen hijgen toen ze me even daar beneden vastpakte. En ze reed langzaam door en met die ene hand kneedde ze al langzaam steeds iets meer van m'n hardheid wat met elke beweging meer tevoorschijn kwam. Even rolde ze snel van me af, en ontdeed ze zich van haar broek, en vervolgens zonder gêne van mijn broek. Zonder er al te lang naar te kijken, kwam ze dan weer op me zitten, en ging ze door met het rustige heen en weer rijden. Nu bevond zich alleen nog de dunnen stof van haar bikinibroekje tussen ons in. Ik lag daar helemaal naakt, en zij zat in die heerlijke bikini op me een enorm potje geil te wezen. Haar hand gleed ook meer over de hele lengte, en de opwinding en verbazing waren duidelijk terug te zien in haar ogen.
'Je bent echt zo groot...' lispelde ze dan zwoel. Ze kon wel zeggen dat het niet telde, en ergens lag daar vast wel een waarheid in, maar ik geloof niet dat ze zo geil zou zijn als ik maar een kleintje zou hebben gehad. Ik wist wel wat ze in me zag, of in me dacht te zien. Ze zou het nooit zeggen, maar ik was misschien wel die gespierde neger met de grote lul waar ze wel eens aan gedacht heeft. Ik ben niet compleet naïef. En al die andere dingen die ze over me zei, konden best waar zijn. Maar als het op seks aankomt, gaat het alleen maar om het uiterlijk. Dat was wat ik geloofde, al had ik nog nooit seks gehad. Maar dit was geen liefde. Dat wist ik wel. En dat gaf ook niet. Dat kon ook niet. Liefde bestond niet, was ik al in gaan geloven. Vrouwen waren seks geworden. Zo was ik dit verhaal begonnen. Ook ik had meer oog voor het uiterlijk vertoon. En dan mocht Keilah nog zo lief en genereus zijn. Ze was vooral een ontzettend lekker en geil wijf. Dat ik dat dacht, wist ze, en nu handelde ze daar naar. Geen idee of het zo simpel was, maar ik zou hetzelfde doen. Als Keilah in mijn iemand ziet om seks mee te willen, dan laat ik die kans niet ontgaan, en moet ik daar naar handelen.
-
'Moet ik je niet eerst...' wilde ik voorstellen toen ze maar door bleef rijden, zonder zich nog verder aan te kleden. Ik had mijn handen al die tijd naast ons liggen, maar wilde ze maar al te graag gebruiken.
'Wat moet je eerst?' vroeg ze stil toen ze tot stilstand kwam. Dat was niet mijn bedoeling.
'Je beffen?'
'Wil je dat dan?' leek ze aanvankelijk niet te kunnen geloven.
'Ja, tuurlijk.' zei ik dan ook snel. Hoe vaak ik wel niet over haar gefantaseerd had zeg, en soms alleen maar hoe het zou zijn om haar te laten komen op m'n tong. Ik wist niet of ik dat kon, maar als zij overal mijn eerste in wilde zijn, was dit natuurlijk ook iets. En daarnaast dacht ik dat het noodzakelijk was als we echte seks wilden hebben.
'Ja, graag.' zei ze wat verlegen en overrompeld door het verzoek.
'Weet alleen niet hoe, natuurlijk.' zei ik nog wel. Daarop liet ze zich voorover vallen en vonden haar handen mijn kin en haar lippen die van mij. Ze kuste me lief en intiem en enige twijfel die ik nog had, ontnam ze zo meteen.
'Ik zeg het wel als je het niet goed doe.' zei ze alleen en ze kwam weer overeind, lichtelijk enthousiast. Nu was het echt aan mij om wat meer initiatief te tonen. Geen idee of ik dat durfde. Maar toen ze zich iets achterover liet vallen en met gespreide benen voor me bleef zitten, kon ik niet achterblijven en kwam ik snel overeind. Ik zag haar blik die mijn bungelde pik volgde en wist gewoon dat ik mijn stinkende best moest doen om haar klaar te maken voor dat ding. Ik kuste haar eerst nog terwijl ik op handen en knieën kwam te zitten.
'Zit je goed?' vroeg ik haar nog lief. Ze lachte en knikte en ik zag nu dat zij ook doorhad dat het echt menens was. Ik kon haar wangen bijna zien gloeien in het donker. Dus zakte ik langzaam af en kwam ik nu voor haar te liggen terwijl zij daar nog zat, iets achteroverleunend op haar handen. Ik krabbelde nog even aan m'n hals en keek haar vragend aan terwijl ik mijn hand nu voor het eerst echt op een bloot onderdeel van haar lijf legde, haar dij. 'Echt zeggen als ik iets raars doe. Ik weet sowieso niet waar ik moet wezen, denk ik.' maakte ik het er niet geiler op. Maar ze lachte om m'n onkunde, op een lieve manier en ze bracht m'n gezicht nog één keer naar boven om me een kus te geven.
'Doe... voorzichtig.' gaf ze me alleen mee na er even over na te moeten denken. Meer niet. Daar kon ik wel wat mee. Rustig aan, bedoelde ze. Dat zou ik doen. Dat deed ik. Heel voorzichtig trok ik de stof van haar bikinibroekje opzij en met dat mijn vingers zo al haar schaamlippen raakten, opende ze haar mond en hijgde ze al wat harder. Ik vond dit zo spannend, maar zakte weer af. Ik kwam een kaalgeschoren poes tegen. En in het weinige licht zag ik het een beetje glimmen. Ze was al nat, heel erg zelfs. Ik had geen idee hoe nat een poes kon zijn, maar toen ik een vinger langzaam tussen haar schaamlippen drukte, kwam ik daar heel snel achter. En hoe geil zij wel niet klonk als ze kreunde, wist ik ook meteen. Een enkele vinger die langzaam haar schaamlippen uit elkaar drukte, deed dit al met haar. Ze was zo warm, en zo nat. En op die ene vinger kon ik vervolgens elke beweging van haar lichaam voelen. Dat was echt ongekend. Die ene vinger ging wat omhoog en wat omlaag. Helemaal bovenin liet het haar haar hoofd achteroverslaan met dat ze siste en kreunde en helemaal beneden viel m'n vingertop in een klein kuiltje. Was dat de weg naar binnen? En daar bovenin? Dat moest haar klitje zijn. Ik heb biologie gehad op school, ik wist wel iets. En daarnaast keek ik ook best veel porno. Misschien niet helemaal representatief, maar het was iets. Genoeg om me al een klein beetje voorbereiding op de oriëntatie te geven. Maar waar ik die vinger ook heen liet gaan, het liet haar kreunen en zuchten en hijgen en... Weet ik veel. Het maakte een hoop los in haar, en nog meer in mij. Dit kon ik wel de hele nacht zo doen. Dit was veel leuker, dan ik me ooit had voorgesteld. En dan was het alleen nog maar die ene vinger. Want toen ik er even later nog beter voor ging liggen, bleek al dit genot nog maar het puntje van de ijsberg te zijn met dat ik m'n vinger verving door m'n tong. Toen kwamen er allerlei klanken verwoord uit die mij deden doen geloven dat ik nu niet meer de enige was die geloofde in dit stukje hemel op aarde.
'Ah, dit is zo lekker...' kreunde ze dan en ze liet zich steeds iets meer achterover vallen. Mijn handen vonden haar dijen en ik hield me aan haar advies. Ik deed voorzichtig. Ze smaakte overweldigend. Nooit gedacht. Maar het was zo lekker. Zo lekker haar te proeven maar vooral haar te voelen. Want ook nu voelde het alsof ik haar hele lichaam bestuurde met slechts mijn tong. En haar hele lichaam kon ook niet meer stil blijven liggen. Ze trok haar knieën op, maar de rest van haar lag plat. Ik lag rustig op m'n buik tussen die benen en likte langzaam van boven naar beneden. Ik merkte op een gegeven moment wel dat ik boven meer resultaat behaalde. En als ik daar even wat langer bleef, verkrampte haar hele lichaam en dacht ik er goed aan te doen daar snel mee te stoppen. Ik had niet door dat ik dat juist niet moest doen. 'Plaag me niet zo...' hijgde ze op een gegeven moment, waarop ik stopte.
'Doe ik niet. Ik...' Ze kwam overeind en pakte m'n gezicht weer. Ze had best veel kracht, maar ik liet me ook makkelijk overeind halen. Even keek ze naar m'n pik en ik vroeg me af of het nu zover was. Bedoelde ze dat? Was ze m'n tong zat en wilde ze m'n pik? Nee, dat niet. Ze kuste me alleen.
'Als je me hier likt...' fluisterde ze zwoel en ze pakte m'n hand en legde m'n vinger op dat knobbeltje wat ik al een paar keer goed gevoeld had... 'Dan geef je me iets wat maar weinigen mij gegeven hebben...' verlekkerde ze zichzelf alvast wat op de zaken vooruit. Ik wilde haar natuurlijk niet tekort doen. Ik knikte dan ook, en simpeler konden haar instructies niet wezen. Mijn tong gleed weer tussen haar schaamlippen en zocht nu dat knobbeltje op. En net als eerder bleef ik er even aan likken en verkrampte haar hele lichaam. Haar hand vond mijn hoofd en koesterend gleed die over mijn bol. 'Ja... Daar...' hijgde ze terwijl haar adem steeds meer stokte. Dus likte ik door. Nog altijd langzaam, en met gevoel. En haar andere hand vond mijn schouder en ze hield zich zo aan me vast terwijl haar lichaam weer helemaal overeind kwam. Ik likte door en voelde haar trillen. Alles. Ze trilde van top tot teen en ook ik begon hard te hijgen terwijl ik dit deed. Want ik kreeg door dat ik haar nu een orgasme gaf en dat vond ik waanzinnig geil. Ze kwam dan ook heerlijk klaar, al klonk het ingetogen. Ze schreeuwde het niet uit en vloekte of kreunde niet luidkeels. Dit was echt. Hijgend en zuchtend stortte ze ter aarde en trok ik mijn tong terug en zag ik haar liggen met die platte buik die wild op en neer ging. Één hand in het haar, de andere op haar buik. Die heerlijke tieten nog bijeengehouden en haar dijen glommen van de opwinding. Hier onder die sterrenhemel was zij m'n eerste. Mijn eerste zoen, mijn eerste befbeurt, of hoe je dat ook moet noemen. Mijn eerste ervaring met seks. En het was hemels. Misschien nog wel meer voor mij als voor haar. Al zou ze dat meteen in twijfel trekken.
-
Ze trok de dekens over haar heen en vroeg of ik voor haar een glaasje water wilde halen. Dat deed ik graag. Ik nam er zelf ook één want m'n mond was droog. Al was ze nog zo nat. Puur van het hijgen alleen al. Ik kwam naast haar te liggen en ze trok de dekens ook een beetje over mij heen, al scheidden de lakens onze lichamen wel van elkaar. Ze keek me aan in ongeloof.
'Dat was fijn.' gaf ze dan lachend een understatement. Ik was het wel met haar eens. Ze legde haar hoofd tegen m'n schouder en ze sloot daarna haar ogen. Het lampje naast de bank brandde nu en ik zag haar rode wangen steeds meer van hun kleur verliezen.
'Deed ik het goed?' wilde ik nog weten. Ze lachte er alleen om, en ik wist genoeg.
'Zo, ben kapot.' zei ze daarna. 'Vind je het erg als we het voor nu hierbij houden?' vroeg ze ook zomaar. Dat vond ik natuurlijk heel erg. Maar niet echt. Ik keek haar aan en lachte naar haar.
'Alles wat je wil.' meende ik. Vraag me niet waarom. Zij maakte mij zo gek, en nu liet ze me zo gek. Toch was het goed. Ik keek nog een laatste keer naar boven terwijl ik haar zwaarder voelde worden. Ze viel weer in slaap. Dit keer met m'n arm om haar heen, en zakte ik ook af, en lag ik met haar in m'n armen. Ik was ook kapot. Niet van nu, maar van de afgelopen weken met alle ups en downs. Gelukkig meer ups dan downs. En als ik mijn kaarten goed zou spelen, zouden er alleen nog maar ups voor me in het vooruitzicht liggen. Natuurlijk vroeg ik me wel even af waarom Keilah niet meer wilde nu. Ze wilde toch zoveel meer? Maar ik begreep ook wel dat ik niet te hard van stapel moest lopen. Nog steeds niet. En ik mocht ook nog steeds niet klagen. Soms voelde het wel alsof ik gestorven was, en nu in het paradijs leefde met Keilah als godin, en dan zo nu en dan die andere twee engelen erbij. En volgens mij was dit alleen nog maar het begin.
-