Bregje En De Weduwnaar - 1

Ik ben aan een aantal verhalen begonnen, laat me weten welke een vervolg verdient.

Met een bonzend hart staat Bregje te wachten voor de poort van het oude huis. Het grote huis had een klassieke stijl met grote ramen zoals in een kasteel, witte muren en ademde klasse en luxe. Ze kende het huis al van jongs af aan, maar was er nog nooit binnen geweest. Ze woonde zelf een paar straten verderop, in een simpel rijtjeshuis in het armere gedeelte. Met haar slanke wijsvinger drukt ze de bel in van het elektrische bewakingssysteem. Bregje kijkt met open mond naar de mooie oprijlaan en de strak bijgehouden tuin. Nog niet eerder was ze zo dichtbij geweest. Op zijn verzoek heeft ze een rokje aangetrokken, zonder er een slipje onder te dragen. Een fris briesje streelt al direct haar tienergleufje. Om haar outfit compleet te maken heeft Bregje een wit bloesje aangetrokken die wat ruim valt. Daar mocht ze geen bhtje onderaan doen, was de instructie. Haar a-cups vroegen ook niet echt om ondersteuning. Haar mooie bos rode krullen dansen eigenwijs op haar schouders. Gespannen kijkt Bregje in de cameralens. "Hoi, ik kom voor onze afspraak". Ze hoort een klik en ziet de poort met een zwaai opengaan. Aarzelend loopt ze de oprijlaan op en loopt op de voordeur af. Haar hart zit in haar keel en de spanning giert door haar jonge lijf.

In de buurt gingen er al verhalen rond dat hier een weduwnaar woonde. Hij was zijn vrouw verloren terwijl ze nog jong waren. Heel af en toe kwam er een mooie sportauto uit de poort. Veel wist ze nog niet van de man, want de auto had geblindeerde ramen. Bregje dacht aan de keer dat ze een glimp van hem had opgevangen. De man had een mediterraan uiterlijk, een beetje Spaans of zo. Zijn donkere huid stak mooi af bij het witte overhemden die hij droeg. Ze fantaseerde over mooie donkere ogen waarin je zou kunnen verdwijnen, maar heel eerlijk had ze zijn ogen zelfs nog nooit gezien. Altijd als ze met haar hondje ging wandelen maakte ze een rondje langs zijn huis. En bewust of onbewust keek ze altijd naar de ramen. Als een detective probeerde ze de kleinste verschillen op te merken. Verschillen die haar iets konden vertellen over zijn leven, iets wat haar fantasie over de man kon voeden. Hij zou zijn welvaart hebben verdiend met drugs werd er in de buurt gefluisterd. Een buurmeisje had haar juist verteld dat hij uit een rijke Spaanse familie kwam. Ze hoorde veel, eigenlijk wist ze nog niks.

Op een avond een week daardoor knikte een mevrouw in een groene jas gedag, terwijl ze daar nonchalant een dunne sigaret rookte. Bregje vond het al opvallend dat deze knappe dame van een jaar of 30 zomaar op de stoep stond. In het voorbijgaan rook ze de zweem van een zoete dure parfum. Bregje keek half achterom en bekeek de vrouw van onder tot boven. Onder haar groene jas droeg ze een roze designerjurk met een wijde rok. Ze kende ze vanuit haar tijdschriften. Haar taille had ze geaccentueerd met een dun wit riempje. Bij H&M hadden ze wel eens zoiets gehad, maar nog steeds was het veels te duur voor Bregje. Haar hart sloeg even over toen ze zag dat de dame haar aankeek. "Kun je het zien?" zei de dame met vriendelijke ogen. Ongemakkelijk excuseerde Bregje zich en wilde doorlopen.

"Geeft niet hoor, ik heb ook lang gedroomd over dit soort jurken. Oh ik had vroeger een moord gedaan om er eentje te krijgen" praatte ze alsof Bregje heel ergens anders stond. "Die knappe modellen op de catwalk, in Parijs en Milaan en New York". Ze lachte in zichzelf alsof ze een hele leuke grap had verteld. "En weet je wat. Het is niet eens onmogelijk. Dat dacht ik dus altijd. Zo van, joh die mooie kleren en die mooie mensen daar hoor ik niet bij". Bregje wist precies wat ze bedoelde. Ze keek de vrouw aan en vond haar al direct aardig. Ze leek zo onbereikbaar, maar nu ze met haar kletste was ze heel aardig. Bregje vertelde wat over zichzelf, dat ze in de buurt woonde, dat ze het liefste shopte met vriendinnen en naar de bioscoop ging. De vrouw met de groene jas lachte vriendelijk. "Hoe heet je schat?". Bregje vertelde haar naam. "Bregje lieverd, weet je wie hier woont?". Ze schudde haar hoofd.

"Hier woont een rijke invloedrijke man, die je leven een stuk makkelijker kan maken" zei ze geheimzinnig.

-"Makkelijker maken. Wat bedoel je?"

"Deze man zorgt voor je als je ook goed voor hem zorgt" ging ze verder "Ik ken hem al lang en hij begeeft zich alleen onder mooie mensen, mooie meisjes zoals jij".

Bregje keek haar aan en voelde zich gevleid. "Ik heb hem wel eens gezien, maar hij is zo mysterieus. Hoe is hij in het echt?" wilde Bregje weten.

"Het is een persoonlijkheid, als hij er is dan vult hij de kamer met zijn aanwezigheid. Zou je hem eens willen ontmoeten?" plaagde ze Bregje.

- "Ja!" zei ze iets te snel.

"Goed. Dat kan. Morgen kom ik weer hier en dan heb ik een aanbod voor je".

Bregje wilde nog veel meer weten, maar de mevrouw met de groene jas draaide zich van haar af.

Met een zoete glimlach liep Bregje die avond naar huis. Haar loopje veranderde bijna in een huppeltje, zo opgewekt was ze. Wat een avontuur. Dit zouden haar vriendinnen moeten weten. Blijkbaar was ze knap genoeg om uitgekozen te worden. In haar hoofd speelde ze het gesprek nog een paar keer af. De mystery man wilde haar dus ontmoeten, wat spannend. Ze voelde zich al meteen zenuwachtig worden. Durfde ze dit wel? Bregje dacht aan het mooie huis, de sportauto, de mooie jurk. Bregje wist maar al te goed waar dit op uitdraaide. Bregje was ook niet gek, deze man hield van jonge meiden zoals zij. Hij zou iets van haar willen, iets met seks. In haar hoofd speelde ze zich haar eerste seksuele ervaring af. Ze had haar eerste vriendje die net zo oud was als zijzelf zo'n beetje moeten overtuigen dat ze met zijn piemel zou mogen spelen. Op haar slaapkamer had ze zijn broek uitgedaan en haar eigen shirtje. Onervaren had ze eerst wat te hard, maar steeds fijner zijn piemel op en neer bewogen. Zo goed dat hij in een paar minuten al over haar borstjes had heen gespoten. Bregje vond het leuk en wilde steeds meer. Helaas was haar vriendje niet zo avontuurlijk. In het jaar daarna moest zij telkens het initiatief nemen voor de volgende stap. Uiteindelijk had hij haar ook ontmaagd. Toch kon hij haar niet echt bijhouden en besloot ze om het uit te maken. Nu stond ze alweer een maandje droog. Ze miste het wel, de seks. Hoewel het niet spannend was met haar ex, vond ze het nog altijd leuker dan zichzelf bevredigen.

"Ben je daar weer" zei de vrouw met de groene jas opgewekt. "Ik dacht al dat je zou komen". Bregje glimlachte.

"Heb je erover nagedacht? Om hem te ontmoeten?" wilde ze weten.

- "Ik wil het wel. Ik wil hem wel ontmoeten"

"Oke, dan zal ik je wat meer vertellen" vertelde de vrouw terwijl ze dichterbij kwam een hand naar haar mond bracht. Ze praatte nu wat zachter alsof het een geheim was. Bregje rook haar parfum daarbij weer heel goed.

"Hij heet Jason en hij is van je onder de indruk" ging ze verder. "Als je een van zijn meisjes wordt, dan mag je gebruik maken van zijn huis, zijn garderobe en krijg je een credit card waar je je leventje mee kunt bekostigen".

- "Echt?"

"Niet zo snel... hij verwacht er wel iets voor terug" zei ze onheilspellend. Gespannen knikte Bregje, dit had ze al verwacht.

"Er gelden regels in zijn huis waar je je aan moet houden. En je moet Jason gehoorzamen als hij iets van je verlangt. Je mag zo vaak komen als je wilt, maar je moet minimaal 1 nacht per maand bij hem logeren".

Bregje knikte. Ze was niet verbaasd over deze wens. "Ik mag hem wel eerst ontmoeten toch?" vroeg ze gespannen.

"Natuurlijk Bregje, dat mag. En als je het niet ziet zitten, dan ga je gewoon weg" stelde de deftige dame haar op haar gemak.

-"Oke dan, ik doe het". De mevrouw gaf haar een witte envelop met een gouden rand en een stempel erop. "Dit zijn de huisregels, open de brief pas de avond voordat je komt. Hij verwacht je volgende week".

Het wachten werd haar bijna teveel, maar op donderdagavond mocht ze dan toch de brief lezen. Met grote ogen keek ze ernaar. In gracieuze letters was beschreven wat er van haar werd verwacht. In moeilijke woorden stond er volgens Bregje geschreven dat ze geen ondergoed aan mocht. Prima dacht ze, dat vond ze toch al fijner. Ze las dat Jason zeer potent en seksueel actief was. Zijn mannelijkheid was bovengemiddeld groot, en er werd van haar verlangd dat ze dat formaat kon faciliteren, zowel vaginaal als oraal. Bregje dacht aan de kleine pik van haar ex-vriendje en huiverde bij de gedachte aan iets groots in haar. Bregje twijfelde. Deze man had dan wel geld, maar daar kon hij haar toch niet mee kopen? Dat kon hij ook niet, verzekerde ze zichzelf. Ze zou het alleen doen als de klik er zou zijn. Die avond kon Bregje niet slapen van de opwinding. Haar hand gleed tussen haar jonge dijen om haar kale gleufje op te zoeken. Al dagen had ze zich niet gevingerd, maar nu kon ze zich niet meer beheersen. Met twee van haar slanke vingers duwde ze diep in haar jonge kutje en vingerde ze zich naar een lekker hoogtepunt. Toen viel ze als een blok in slaap en onrustig te dromen over wilde seks met vreemde mannen.

De oprijlaan voelt langer dan hij eruit ziet. Bregje moet zich beheersen om niet te gaan snelwandelen. Bijna aangekomen ziet Bregje de voordeur opengaan en ziet hem staan. Jason is knapper dan ze zich had voorgesteld. "Kom binnen Bregje" zegt hij met een vrolijke lach. Voor het eerst kan ze hem in zijn donkere ogen aankijken. Hij heeft een ondeugende jongensachtige blik. Door de grote hal lopen ze samen naar de woonkamer, wat wel een balzaal van een paleis lijkt.

"Ga zitten, hier heb je een glaasje water". Bregje gaat zitten in de grote bank waar haar kleine kontje bijna in wegvalt. Jason vertelt wat over het huis en het bedrijf dat hij bezit. Ze kijkt hem bewonderend aan en onderbreekt hem niet.

"Je ziet er mooi uit" zegt hij koeltjes. Met zijn rustige stem stelt hij haar op haar gemak. "Je hebt Marjan gesproken over mijn regels geloof ik". Bregje knikt. "Geen ondergoed hier in huis" lacht hij haar toe. "Dat moet ik natuurlijk wel controleren".

Bregje kijkt hem ongelovig aan. Ze is amper 5 minuten binnen. "Of zal ik eerst gaan?". Door het ongemak van Bregje, voegt hij meteen daad bij het woord. Voor haar neus ritst hij zijn pantalon met strakke vouw open en doet hem omlaag. Daaronder bungelt de slappe piemel, welgeteld de tweede piemel in haar leven. De brief loog er niet om. Zijn pik is zo dik als confettiknaller en eronder hangen ballen als mandarijnen. Met meer bewondering dan angst kijkt ze naar het kolossale ding. "Onder de indruk?" lacht Jason. "Nu jij Bregje". Aarzelend tilt ze haar rokje op en laat ze haar tienerspleetje aan hem zien. "Heel goed, mooi kaal, heel goed. Nu je mooie borsten". Bregje voelt zich goed en doet dat ook. Haar tepeltjes priemen de lucht in en begroeten de volwassen man. "Super, oke je bent geslaagd. Nu laat ik je het huis zien". De eerste spanning zakt wat weg bij Bregje en ze volgt Jason de grote trap op.