Zomerhitte is een nieuwe serie verhalen waar ik aan begin. Afhankelijk van tijd/zin/gelegenheid en waardering wordt het een langere serie. Er is toch niks bijzonders op tv dus een lekker verhaal lezen is dan wel net zo prettig. Ik ben begonnen in de zomer van 2021. Het gaat om die zomerhitte maar het schrijven wilde toen niet zo vlotten. In dit voorjaar van 2022 kreeg ik opeens weer inspiratie.

De “seks” komt wat traag op gang maar naarmate de serie vordert neemt het vochtgehalte toe.

Nederland gaat gebukt onder een hittegolf. Temperaturen van rond de 35 graden teisteren ons land en de beloofde onweersbuien zorgen slechts plaatselijk voor overlast maar nauwelijks voor verkoeling. De boeren mogen al niet meer bewateren en ook de bevolking wordt gevraagd spaarzaam om te gaan met kraanwater om de waterleidingbedrijven niet te zwaar te belasten.

Tegen deze achtergrond begint mijn verhaal.

Het was de 3e dag op rij dat de thermometer de 35 graden zou aantikken. Ik was net vrij in deze periode maar thuis was het niet te harden. Ik benijdde de collega’s op het werk die lekker in de airconditioning zaten. Om toch aan enige verkoeling te komen besloot ik mijn laatste vrije dag naar Bussloo te gaan, een recreatie plas in de buurt van mijn woonplaats. Ik kwam daar wel vaker met mooi weer en dan met name op het naaktstrand.

Laat ik me even voorstellen. Ik ben Marcel, 43 jaar, gemiddeld postuur en 180 cm boven de grond. Momenteel niet een vaste relatie. Ik werk in de bouw als projectcalculator. Ondanks de hitte werd er gewoon doorgewerkt maar ik had mijzelf een paar daagjes vrij gegund.

Goed. Marcel gaat vandaag naar het naaktstrand bij Bussloo. Alleen ? Ja, alleen want hij heeft geen relatie. Meestal zie ik er wel vage kennissen waar ik een praatje mee kan maken of kom ik met mensen spontaan in gesprek. Ik ben op de locatie rond 10 uur als het nog niet druk is. Ik zoek mijzelf een plaatsje met zon maar met schaduw in de buurt want hoewel ik wel een zon liefhebber ben, wordt 35 graden me op een gegeven moment te veel en wil ik in de schaduw.

Ik heb net mijn handdoek uitgespreid en mijn kleding uitgedaan als er een tweetal stellen aan komen lopen en bij mij in de buurt hun kamp op slaan. Ik bekijk ze even vluchtig en schat ze eind 30, begin 40 in. Hoewel de mannen er vast ook mochten zijn voor wie daar oog voor heeft, werd mijn blik toch getrokken naar de roodharige dame in het gezelschap. De blonde zag er ook heel appetijtelijk uit maar de rode vrouw had iets heel sensueels over zich waar ik mijn blik niet los van kon rukken. Ik deed dat dus ook niet en volgde nauwgezet het proces van het settelen van het viertal. Toen de koelbox en de handdoeken lagen, werd begonnen aan het uitkleden. Ik moet zeggen ik was onder de indruk van wat de roodharige tevoorschijn liet komen. Mooie volle billen, een boezem waar je u tegen zegt, een strakke buik. Een betoverend plaatje in mijn optiek. Daar zou ik wel eens een beschuitje mee willen eten, dacht ik en merkte dat mijn onderdaan een zwellichaam is want die begon zich te roeren. Nu komt dat op het naaktstrand wel eens voor maar je adverteert er ook niet mee dus ik ging maar even op mijn buik liggen.

De twee stellen spraken met elkaar over koetjes en kalfjes en ik probeerde me op mijn buik, te focussen op mijn meegebrachte thriller. Ik hoorde de rooie met haar melodieuze stem een verhaal over haar kinderen vertellen aan de blonde schone. Dat was het moment dat ik besloot dat ze voor mij was. Maar hoe kon ik dat verwezenlijken. Ik kende ze niet, geen idee waar ze vandaan kwamen. Hoorde geen accent dus niet echt lokaal dacht ik. Maar ik moest en zou die rooie vrouw tot de mijne maken. Hoe??? Daar had ik nog geen enkel notie van.

Enfin. Na een 3 kwartier zonnen had ik zin in koffie en besloot na de strandtent te lopen die een 150 meter verder op stond. Ik zocht mijn portemonnee uit mijn tas en liep naar de strandtent. Hierbij kwam ik langs het gezelschap en een wederzijds goedemorgen werd er gewisseld. Mijn blik bleef hierbij net iets langer op de roodharige dame hangen en we glimlachten elkaar toe. Koffie kon mijn hart niet meer verwarmen dan haar korte blik maar ik stapte door naar de strandtent. Links en rechts groette ik mensen die ik vaker tegen kwam op dit stuk strand en ook de strandtentbaas groette ik als zijnde een oude bekende. Ik bestelde een beker koffie en een broodje gezond.

Terwijl ik terug liep voelde ik mijn lul die in slappe toestand al een aardige lengte bezit, lekker heen en weer swingen. Naar de bekenden maakte ik een proostgebaar met mijn koffie. Toen ik bij het viertal langskwam deed ik het zelfde en wilde verder lopen maar werd nu door de rode dame aangesproken. “Waar haal je dat lekkers”, vroeg ze mij. De woorden waren aan mij gericht maar ik zag dat haar blik over haar zonnebril op een heel ander deel van mij gefixeerd was. Terstond maakte mijn onderdaan zich op om de boventoon te gaan voeren. Dat wilde ik niet laten gebeuren en ik wendde mij af en wees met mijn hand met koffiebeker richting strandtent. “150 Meter verder op, is een koffiepunt, zei ik, al denk ik achteraf dat ik gestameld heb. “Dank u wel”, zei ze om te vervolgen met “komt u hier vaker”. Ik vertelde dat ik vaker op het naaktstrand kwam en ik zag haar ogen weer over mijn lichaam dwalen. Eigenlijk was het komisch want ik deed hetzelfde. Ik keek naar haar lieftallig gezicht, haar sensuele mond maar mijn ogen streelden ook haar magnifieke borsten en haar kale doosje waar de binnenste schaamlippen licht uitpuilden. De blonde vrouw zat ons beiden met een glimlach op het gezicht op te nemen. Toen we ons eindelijk los wisten te maken, wist ik dat ze Margo heette, uit Zwolle kwam maar geboren Amsterdamse was, dat ze 2 kinderen had en een partner. Soortgelijke info had ze ook over mij gekregen.

Ik vlijde me op mijn handdoek met mijn broodje gezond en inmiddels lauwe koffie. Ik werkte beiden naar binnen en probeerde daarna wat zon te pakken en me in mijn thriller te verdiepen. Mijn blik gleed zo nu en dan naar Margo. Die zat lekker met de blonde te kletsen en liet volgens expres haar kutje aan mij zien als ze in de gaten had dat ik keek. Je kunt je voorstellen dat ik mijn thriller niet zo boeiend vond.

De uren kabbelden voorbij en ik besloot mijn handdoek een plek op te schuiven om in de schaduw te komen. 35 Graden is toch wel erg heet. Op een zeker moment hoorde ik lawaai uit het 4-tallig groepje komen. Ze braken hun zon plek op en begonnen in te pakken en aan te kleden. In het voorbij lopen werd ik door de heren en de blonde vrouw gegroet en Margo kwam er wat achteraan gesjokt. Op mijn hoogte gooide ze een propje in mijn richting en fluisterde mij toe: “Laat maar weten wanneer je weer in je eentje gaat zonnen”. Snel volgde ze de anderen mij perplex achterlatend. Ik eigende me het gegooide propje toe en toen ik het uitvouwde las ik Margo 06***. Het was gedaan met mijn rust want mijn hart sloeg een slag of wat over.

Langzaam verdween het viertal uit het zicht maar mijn blik volgde alleen de heen en weer wiegende billen van de laatste in de rij. Margo.

Een uurtje later heb ik mijn strandspullen ingepakt als een zombi en ben ik ook naar huis gegaan. Ik koesterde het propje met het telefoonnummer van Margo gelijk een verkregen schat, keek er naar, borg het op en haalde het weer tevoorschijn. Ik kan jullie vertellen dat ik een slechte nacht had. Fantasie en werkelijkheid bleven in mijn hoofd tollen maar er had er maar eentje in de hoofdrol. Margo.

De volgende dag nam ik me voor om me als volwassen vent te gedragen en me niet door de eerste de beste mooie dame het hoofd op hol te brengen. Op mijn werk kon ik me gelukkig aardig focussen omdat ik net een nieuw bouwproject om handen kreeg waar de basis lijnen van moeten worden uitgezet. Een intensief werkje dat alle aandacht vraagt. Naarmate de dag vorderde betrapte ik me er op dat er toch gedachten naar die roodharige vamp gaan. Kort, niet echt storend maar toch. levensgroot voor mijn geestesoog.

Ook de volgende dag kwam ik op soortgelijke wijze door. Het werd een soort eat, sleap, work, Margo en repeat belevenis.

Ik besefte dat dit niet zo door kon gaan. Ook door het feit dat het Margo gedeelte van mijn ritme steeds grotere vormen begon aan te nemen. Op dag 3 besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en resoluut voerde ik het per propje verkregen telefoonnummer in, in mijn eigen mobiel. Ik aarzelde…meteen bellen, whatsappje??? Ik besloot tot het laatste omdat dat wat vrijblijvender was. Misschien had ze zich al wel bedacht en stond ze niet meer achter de actie van een paar dagen terug.

“Hallo Margo. Met Marcel. We spraken elkaar een paar dagen terug op het naaktstrand. Ik vond je zeer aantrekkelijk. Bedankt voor je telefoonnummer. Daarom dit berichtje. Hoop dat je reageert?”, was de boodschap die ik haar stuurde. Daarna zag ik de wijzers van de klok langzaam opschuiven en controleerde per halve minuut ongeveer of ik al een antwoord had. Na een paar uur zo zinloos naar mijn mobiel te hebben gestaard, kwam ik wat bij zinnen en begon als alleenstaande man maar eens wat eten te koken voor mezelf. Het pruttelen van de pannen op de kookplaat verhinderde dat ik het piepje van mijn telefoon hoorde waarmee aangekondigd werd dat er een bericht binnen kwam. Ik zorgde er voor dat ik op een fatsoenlijke manier mijn maaltijd nuttigde, de vaatwas deed en de keuken opruimde voor ik weer op mijn mobiel keek. “Hoi Marcel, leuk dat je reageert. Vond ons contact op het naaktstrand kort maar was onder de indruk, liefs Margo”. Mijn hart sprong op. En nog een keer toen een piepje een nieuw bericht aankondigde. “Marcel, kunnen we vanavond om 20.00 uur bellen?”. Het was nu half 8 dus over een half uur kon ik haar aan de lijn hebben. Ik appte terug: ”Is goed, bel je mij of ik jou?”

Om precies 20.00 uur belde ze mij en na een wat schuchter begin raakten we al snel in een geanimeerd gesprek. Ik leerde dat Margo huisarts was van beroep. Dat ze 37 jaren jong was en al 12 jaar getrouwd met Anton die een bloeiende fysiopraktijk had in haar woonplaats. Ook vertelde ze dat de spanning in hun huwelijk ver te zoeken was. De grote praktijk van Anton vrat al zijn energie en thuis was het op de bank ploffen na een vluchtige kus en voor het journaal in slaap vallen.

Ik vroeg Margo waar ze naar op zoek was al kon ik het eigenlijk wel raden. Ze miste de spanning, het onverwachte, ze wild de sleur doorbreken. Liefst met Anton maar dat was haar niet gelukt in de afgelopen jaren dat ze het geprobeerd had. Ik trok de stoute schoenen aan en vroeg. Zullen we wat afspreken. Het bleef even stil aan de andere zijde van de lijn al hoorde ik wel geknisper van papier. De 21e zei Margo, kun je dan. Ze had een 2 daags artsen congres maar die waren de 2e dag vaak tijdig afgelopen omdat er artsen uit heel Nederland waren die ook nog weer naar huis moesten. Margo had die middag en de avond tijd. Gelukkig kan ik aardig mijn eigen agenda indelen dus de afspraak was snel gemaakt. Het werd de Gouden Leeuw in het stadje Bronkhorst. Keurig tussen onze beide woonplaatsen gelegen.

Wil je weten hoe het verder gaat met Margo en Marcel lees dan deel 2.

vertellerxxx