Persoonlijke inleiding:

Ik ben een 34 jarige man die door de jaren BDSM steeds meer heeft ontdekt. Ik schrijf deze verhalen vanuit mijn persoonlijke ervaringen als D. Enerzijds om lezers te inspireren, anderzijds om het bij mijzelf te laten beklijven. Sessies zijn intens en betekenisvol voor zowel D als S en geschieden op basis van 100% wederzijds vertrouwen.

Reacties zijn altijd welkom.

Het verhaal speelt zich af in de woning van de Sub (S), Veronika

Ze liep langzaam naar hem toe. Ze voelde de kou van de stenen vloer onder haar voeten optrekken naar haar benen. Ironisch genoeg voelde ze zich door dezelfde kou gevangen. Lichtelijk verstijfd in een combinatie van opwinding, spanning en misschien zelf wel angst. Wat was hij allemaal van plan? En waarom lagen die bonte dekens op de vloer?

Haar ogen gleden verder door de voorkamer waar een kleine houten kist stond. Die had ze nog nooit eerder gezien.

Bijna jaloers keek ze naar het warme kleed op de vloer en de roodgloeiende haard die de voorkamer verwarmde. Wat wilde ze graag haar nog vermoeide lijf en koude voeten op de zachte bonte dekens leggen.

“Kijk naar mij.” hoorde ze hem zeggen. Hij klonk lief maar de ondertoon was strenger dan anders. Zijn blik onafgebroken op haar gericht, hij kleedde haar bijna uit met zijn ogen. Ze wist natuurlijk, net als hij, dat er onder de badjas niets anders zat dan haar naakte lijf. Misschien maakte dat haar wel extra onzeker. Daarnaast, ze had die strenge indringende stem en blik van hem nog nooit eerder zo meegemaakt.

Ze naderde hem bij de kast en kreeg het cadeautje aangereikt. Door het papier kon ze niet helemaal uitmaken wat het precies was. Het was licht en woog misschien maar de helft van een kleine sjaal. Ze keek hem vragend aan en kon een kleine glimlach niet onderdrukken.

Na wat voorzichtig geschud met het doosje begon ze met het uitpakken. “Stop! Ik heb je nog niet gezegd dat je het uit mocht pakken.” Verward keek ze hem aan en vroeg: “Maar het is toch een cadeautje?” “Dat klopt, maar je hebt het nu nog niet nodig. Of verdiend. First things first, ik zie dat je het koud hebt. Ik wil niet dat mijn sub het koud heeft. Warm jezelf maar op bij de deken, met je gezicht naar het vuur.”

Ondanks dat ze niet helemaal wist wat ze van dit alles moest maken, twijfelde ze niet lang en maakte haar weg naar de dekens. Ze voelde zijn ogen in haar rug prikken. Ze wist dat haar billen goed in haar ochtendjas te zien waren. Vaak genoeg had ze hem betrapt op het staren naar haar ronde bilpartij wanneer ze op werk langs de glazen wand van zijn kantoor liep.

Het duurde niet lang voordat hij achter haar aan liep. Ze stapte op het warme kleed en voelde gelijk hoe haar voeten zich opwarmde.

Ze ging zitten, leunend op haar rechterarm en haar benen naar het vuur. Ze keek de haard in en zag de blokken gloeien. De warmte sloeg neer op haar gezicht. De warmte was zo intens dat ze in een mum van tijd was opgewarmd. Ze keek om haar schouder en merkte dat hij naar het houten kistje was gelopen. Gelijk werd ze weer gecorrigeerd. “Gezicht naar het vuur, Veronika. We hadden afgesproken dat ze zou luisteren.” De grijns op zijn gezicht verraadde veel, maar tegelijk ook niets. Hij was iets met me van plan. Geen idee wat maar voor nu vond ik het heerlijk!!! Ze draaide haar hoofd terug naar het vuur en fantaseerde wat vandaag allemaal in petto had.

Verzonken in gedachte en gewarmd aan het vuur voelde ze opeens een warme kus in haar nek. Ze kroop ineen en genoot van zijn zachte grote lippen. Langzaam bewogen zijn lippen omhoog en beet hij haar zachtjes in haar oorlel. Met zijn lippen tegen haar oor aangedrukt hoorde hem fluisteren: ”Op je knieën, Veronika” Wéér zo’n directe opdracht! Ze voelde zich gedwongen. Het was een raar gevoel, dat hij haar commandeerde. Ze was immers op werk zijn baas. Afgelopen jaren waren de spannende momenten eigenlijk altijd vanuit haar gekomen. Op die ene keer na dat ze wel eens door hem geblinddoekt was na het kantoorfeestje in de archiefkamer, wat ze geweldig spannend had gevonden. Hij was immers met 32 ook een stuk jonger dan haar en ze voelde zich ondanks haar 47 jaar bij hem altijd een stuk jonger.

Deze opdracht voelde heel anders. Normaal had ze zich er niks van aangetrokken, maar instinctief voelde ze zich aan zijn woorden overgevend. Alsof ze zijn bezit was! Ze besloot zich niet te verzetten en nam gehoorzaam plaats op haar knieën. Het bont voelde zacht op haar schenen. Omdat er zo veel dekens lagen, merkte ze amper meer dat er een stenen vloer onder lag. Het leek bijna alsof er een dun matrasje onder de dekens lag! 

Afwachtend was er nu ging gebeuren stonden al haar zintuigen op scherp. Ze luisterde wat hij achter haar aan het doen was, maar kon er niks van maken. Ze hoorde iets van metaal klikken, als de gespen van zijn bruine suède schoenen.

Opeens voelde ze twee handen in haar nek. Hij masseerde haar schouders en nek. Zijn handen voelde zacht en warm. Genietend duwde ze terug tegen zijn warme handen. Ze genoot van de massage. Een kleine zachte kreun ontsnapte uit haar mond. “Geniet je hiervan, Veronika?” Het antwoord van kort maar krachtig “Ja, lieverd.” Ze voelde hoe hij achter haar plaatsnam. Zijn handen gleden verder over haar heerlijke lijf langs haar schouders naar haar armen. Haar ochtendjas viel nu iets van haar schouders af waardoor ook haar borsten langzaam zichtbaar werden. De warmte van de haard viel nu direct op haar borsten, waardoor ze zin kreeg de badjas uit te doen.

“Vandaag is voor jou, en voor jou alleen.” fluisterde hij in haar oor. Zijn handen gleden nu tergend langzaam richting haar borsten. Het enige stukje dat nog bedekt was waren haar tepels, maar dat zou ook vlug niet meer zo zijn. Ze had zich daar over altijd onzeker gevoeld. Vroeger had ze altijd een bh, topje of iets anders aangehad. Compleet van de zotte vond hij altijd, ze was by far de knapste vrouw waar hij ooit mee had gevreeën, had hij gezegd na de bedrijfsborrel.

Haar hoofd viel langzaam naar voren en zijn handen kriebelde in haar haar. Ze voelde zich helemaal ontspannen, maar nog steeds met alle zintuigen op scherp. Wat zat er in dat cadeautje? Waarom mocht ik het niet uitpakken?

“Ik wil dat je vandaag geniet.” fluisterde hij weer. “Ik zal je je mooier en belangrijker laten voelen dan ooit te voren. Ik wil dat je alles loslaat, je angsten, de drukte in je hoofd, de drang om alles te controleren en regelen. Ik wil al je onzekerheid wegnemen en je eindeloos verwennen. Ieder plekje van je lichaam en geest ontdekken, net zo lang totdat je je volledig aan mij overgeeft.”

Overgeven?? Dat klonk serieus. Haar drang naar controle was een centraal thema in haar leven geweest dus ergens voelde het als een bevrijding als ze dat inderdaad zou doen. Durfde ze dat wel? Ook al dacht ze aan die controle, ze merkte dat ze langzaam nat werd. Van opwinding schuifelde ze wat met haar benen en voelde zowaar een druppelde geil naar beneden glijden. “Ik weet dat je het kan. En wil. Maar ik dwing je niet jezelf aan mij over te geven. Een écht onderdanige sub, mijn lieve Veronika, doet dat altijd 100% uit vrije wil. Dus de keuze is helemaal aan jou.”

Zijn handen gleden nog steeds over haar lijf. Ze kreunde, dacht na, maar twijfelde eigenlijk geen moment. Terwijl zijn handen langs haar nek weer door haar haar gingen zei ze: “Ja, ik wil me overgeven aan jou. Ja!" Opeens voelde ze zijn grip sterker worden: hij pakte haar vast en trok haar hoofd iets naar achteren.

“Ja, meester...” souffleerde hij haar.

“Ja, meester!” reageerde ze vlug.