Geen Fuck Te Beleven - 13

Thijs verwerft een inzicht

donderdag 12 juli, eind van de ochtend

Het verhaal van Norbert lokte een hele discussie uit over machtsverhoudingen.
Thijs betwijfelde of hij het fijn zou vinden om door leraren gecommandeerd te worden om seks te hebben. ‘Daar gaan ze toch helemaal niet over! Het ontdekken van seks met jou Stanzi was heerlijk. Maar ik denk dat ik er absoluut niet van genoten zou hebben als er anderen bij waren geweest. Wij rolden er als vanzelf in, maar ik zou er niet graag in gestuurd worden.
Vannacht zei papa dat hij niet wist of ik er wel aan toe was om toe te kijken hoe Stanzi en hij zouden vrijen. Ik koos toen de kant van Stanzi en wilde het toch zien. Nou ja, het leidde tot een heftige situatie. Het was ongelofelijk intens, maar tegelijk voelde ik ook schaamte. En dat was nieuw voor mij. Ik ben erover in de war.
Maar nu Norbert vertelt over hoe dat ging in dat geheime genootschap, weet ik ineens: ik zou het misschien wel heel geil gevonden hebben maar ik zou me ook onveilig gevoeld hebben. Dat is het woord: onveilig. Ik was vannacht zo verliefd op papa, niet normaal, en ik weet heus wel dat jij er zuiver mee omging Stanzi, maar… weet je… mijn gevoel voor papa was… was… ja - wat is daar het woord voor… het was púúr! Dát was het… maar naar jou toe voelde ik me belachelijk. Zo voelde jij dat niet, maar ik wel. Papa had gelijk: ik was er niet aan toe… mijn lichaam voelde niet naakt… mijn ziel voelde naakt en kwetsbaar… Gelukkig gingen jullie er beiden heel lief mee om, maar ik ben vér over een grens heen gegaan, één verkeerd woord en het had ook negatief af kunnen lopen…’

Thijs stond op en liep van hen vandaan het strand op. Stanzi maakt aanstalten om hem achterna te gaan, maar Norbert hield haar tegen. ‘Dat is aan Anton meisje.’
‘Daar heb je gelijk in Norbert, maar ik laat hem nog even met zichzelf. En Stanzi… voel je niet schuldig. Dit hebben we niet voorzien, maar we kunnen er wel lering uit trekken. En ik wil je ook een compliment maken: je hebt een dwarse puber die nog nooit ergens over nagedacht leek te hebben, niet alleen wakker gekust als mán, maar je hebt hem ook aan het denken gebracht. Chapeau!’ Anton maakte een gebaar alsof hij een hoed afnam. Maar ze was nog niet tot meer in staat dan een wat droevige glimlach.

Nog vóór Anton in beweging kwam, zagen ze hoe Thijs zich resoluut omdraaide en weer naar hen toe kwam. ‘Hhhhh,’ zuchtte hij, ‘dat heeft me goed gedaan. Ik wist niet eens bewust dat er zo’n steen op m’n maag lag, maar het is over. Stanzi, jij wou ons vragen wat we vandaag nog zouden willen. Nou dat kan ik je alvast zeggen. Ik wil vanmiddag een tijd alleen met mijn vader zijn – hier op dit strand, buiten jullie zicht. Jullie kunnen gewoon een eind verderop gaan zitten of liggen, of misschien willen jullie naar jullie blokhut en kom je ons later weer ophalen. En vanaf dan ben ik weer tot jouw beschikking, met liefde. Ik licht het verder niet toe.’

Thijs liep op Norbert af en nam hem even terzijde. Hij had kennelijk iets te regelen…
Stanzi was in verwarring. Zomaar ineens nam Thijs de regie. Wat dénkt-ie wel, dacht ze, zich bewust van een zekere humor. Ze keek naar hem. Er was iets aan hem veranderd… hij was geen jochie meer. Ze voelde ineens heel sterk: ik hou van deze jongen, jonge mán.
Toen Norbert en Thijs klaar waren, zei ze:
‘Paps, ik stel voor dat wij dan een tijdje naar de hut gaan. Ik heb ook nog iets met jou af te handelen.’
Stanzi liep naar Thijs en legde haar armen om zijn nek, trok zijn hoofd naar het hare. Ze fluisterde hem in het oor: ‘Ik weet niet wat je van plan bent, en ik vind het jammer dat ik er niet bij mag zijn. Maar weet één ding: ik hou van jou, en wat je ook gaat doen: het is goed.’
Thijs en Anton zwaaiden hen uit. Stanzi roeide.

bondgenoten

donderdag 12 juli, ’s middags

Vader en zoon zagen de boot uit hun gezichtsveld varen, naar rechts om de rotsformatie heen.
‘Thijs, jongen… wat een kracht straalde en straal je uit. Ik ben razend nieuwsgierig wat jouw bedoeling is met dit ons samenzijn. Maar vooral: ik ben trots op je.’
‘Nou paps, eerlijk gezegd voel ik me al een stuk onzekerder dan zonet. Er gebeurt zo veel… Er is een sluier om me heen weg getrokken, en de hele wereld is anders dan ik ooit had kunnen denken. Mijn keurige ouders lijken wel seksmaniakken, en ik verbaas me ook over hoe ver ik er zelf in mee ga. En ja hoor, ik geef toe, neuken is het lekkerste wat ik tot nu toe ooit gedaan heb. En dat gaat ook niet weer over. Eerst dacht ik dat Stanzi ons een soort van betoverde, maar dat is onzin. Jullie waren al met die overactieve seks bezig vóór zij en ik geboren waren. Ze brengt alleen maar dingen aan het licht.’

Hij zweeg een hele tijd, keek uit over het meer, alsof de wereld dáár ten minste nog overzichtelijk was. Anton keek naar zijn zoon, en wist werkelijk niet wat hij zeggen moest. Hij liep naar hem toe en sloeg zijn armen om hem heen, trok hem stevig tegen zich aan. Een naakte vader omhelsde zijn naakte zoon.
‘Pap, ik heb een anker nodig, veiligheid. Ik wil absoluut niet terug naar m’n kindertijd, maar Norbert z’n verhaal over die school, dat… dat is wat me beangstigt… dat ik niet meer zelf bepaal wat ik wil. Stanzi bedoelt het misschien wel goed hoor, maar mag ik zelf uitmaken of ik met haar of mijn moeder naar bed ga? Nog afgezien van of die moeders dat wel willen! En waarom zou zij daar dan bij moeten zijn? Daarom heb ik haar even weggestuurd, want… ik wil je iets vragen… nee dat doe ik straks… blijf me gewoon nog even zo vasthouden.’

‘Er is nog iets… Ik begrijp best dat jullie ten einde raad waren door mijn stomme gedrag de laatste tijd, maar dat je me echt naar een Engelse kostschool wou sturen… ik… als ik daaraan denk voel ik me gewoon een bang jochie… heet dat niet verlatingangst? Papa, Anton…’ Thijs snikte… ‘beloof me dat je me nooit los laat.’ Thijs keek zijn vader aan. Die huilde…
‘Papa, ik wil jou niet beschuldigen, maar onze band moet hersteld worden. Ik wil graag een bondgenootschap met je sluiten: de absolute belofte dat we elkaar nooit meer loslaten. En daar hoort een teken bij. Ik ga je iets heel geks vragen. Als het jou te ver gaat, mag je ook een ander teken voorstellen. Ik weet heel goed waarom ik graag wil wat ik je ga vragen, maar ik kan het je niet uitleggen. Je mag ja maar ook nee zeggen… dan zoeken we een ander teken.’

Anton was hevig geëmotioneerd. Maar zijn antwoord was ferm:
‘Kerel, wat ben je een fantastische zoon. Ik heb diepe spijt van die kostschoolactie. En ik je beloof je, dat herstellen we. Wat voor teken je me ook vraagt, je krijgt het…’
‘Nou, hou je vast dan… Ik wil graag dat je me anaal neukt en in mij klaar komt. Mijn aandeel is dan dat ik jou ontvang, misschien wel met pijn, maar dichter kunnen wij niet bij elkaar komen. Het is alleen tussen ons, zonder Stanzi… hoe bijzonder dát ook was…’
Er viel een lange stilte.
‘Thijs, ik heb geen ervaring met mannenseks, maar ik weet wel dat bij anale seks doorgaans veel glijmiddel gewenst is, wil het een prettige ervaring worden. Daar is spuug waarschijnlijk niet voldoende voor. Ik heb beloofd in te stemmen, maar dan moeten we wel door die pijn heen. Dat je het maar weet.’
‘Nou pap, ik heb bij Norbert zonet een tube glijmiddel en twee condooms gescoord. Dus het kán ook pijnloos. Weet je zeker dat je het wilt?’
“Honderd procent! Wij gaan dat verbond sluiten. Voor het leven! Nu.’

Het werd een ongelofelijk intense actie. Zoenen, elkaars huid betasten, ruiken in Anton z’n borsthaar, soixante-neuf pijpen, vingeren, en uiteindelijk gleed Anton naar binnen. Als er een bed was geweest had hij Thijs liever face to face geneukt, zelf staand, Thijs op heuphoogte liggend, maar nu vlijde Thijs zich op zijn buik op de grond en nam Anton hem van achter af. Hij had veel werk van het voorspel gemaakt, Thijs jongenskut bood vrijwel geen weerstand meer…
‘Pap, wat voelt het fijn, en wat ben je dicht bij me. Is het voor jou ook fijn?’
‘Kerel, ik voel me zo welkom in je. Het prikkelt enorm, ik denk dat ik het klaarkomen niet heel lang kan uitstellen. Maar als je op je knieën gaat zitten, kan ik je aftrekken en komen we beiden klaar.’
Anton kwam het eerst, wist in Thijs te blijven, en hem met de hand intens klaar te spelen terwijl ze nog ‘gekoppeld’ waren.
Toen hij zich uit Thijs terug trok, geleidde deze zijn vader op de rug en verwijderde het condoom voorzichtig van zijn vaders piemel. Hij nam de van sap glinsterende, half-slappe piemel in de mond. Hij probeerde hem in te slikken, en ja, na even later neukte zijn vader hem heel voorzichtig tot in zijn slokdarm. Toen Anton voelde dat hij opnieuw klaar zou komen, trok hij zich terug zodat zijn zaad in Thijs’ mond kwam. De smaak ervan riep bij Thijs zomaar uit het niets herinneringen op aan ‘zoethout’ dat hij vroeger wel eens van oma Kollof kreeg. Idiote associatie?
Ze sloten af met een lange, intense zoen. Thijs fluisterde:
‘Voor de rest van ons leven zijn we bondgenoten. Dankjewel, lekkere papa van me.’
‘Dankjewel, Thijs. Ik laat jou nooit meer los, jij laat mij nooit meer los. Ik hou zielsveel van je.’

Ze lagen tegen elkaar aan op het strandje te doezelen.
‘Pap…’
‘Mm-mm…’
‘We hebben toch ergens in de blokhut een tent en tentspullen liggen?’
‘Nou volgens mij ligt die in de schuur, in de kist naast de grasmachine Er zitten nog allerlei kampeerspullen in die kist. Wou je kamperen?’
‘Ik zou vannacht wel in die tent op dit strandje willen slapen, samen met Stanzi.’
‘Slapen zei je…’
‘Nou, meer praten. Ik wil in alle rust afspraken met haar maken.’
‘Dat klinkt verstandig.’
‘En dan wil ik er morgen de hele dag blijven. En als mama en Thirsa dan terukomen, wil ik er gewoon niet zijn. Dan gaan mama en jij, en Norbert en Thirsa eerst maar ’s met elkaar in overleg over de rest van de vakantie. Dan komen Stanzi en ik voor het avondeten, en daarna gaan we hier nóg een nacht met z’n tweetjes blijven. Ik denk dat Stanzi en ik dan wel klaar zijn voor de tweede week. Zo heb ik het in m’n hoofd. Ik moet het natuurlijk nog wel met Stanzi bespreken.

Thijs’ telefoon ging over. Stanzi. Of ze vader en zoon al op kon halen, dan kwam ze er nu meteen aan.
Toen ze er een kwartiertje later was, besprak Thijs zijn kampeerplan met haar. Ze was enthousiast, ‘maar onder voorwaarden’…
‘En die zijn…?’
‘Dat vertel ik je nog niet. Pas achteraf.’
‘Ja doei! dan zijn het geen vóórwaarden!’ merkte Thijs gevat op.
‘Begrijp ik dat jij de leiding over mijn project over wilt nemen?’
‘Nee, ik wil dat het óns project wordt. Ik moet er namelijk ook in passen…’
‘Ah joh, ik plaag je… We doen het zoals je het voorstelt. Ik moet er alleen aan wennen dat jij hebt leren nadenken. Dat was dan wel een van mijn doelen… maar je bent er vroeger mee dan ik verwacht had.’ Ze vloog hem om de nek en liet zich aan hem hangen. Het was op het nippertje, maar hij bewaarde zijn / hun evenwicht.

geheimen

donderdag 12 juli, eind van de middag en avond

Thuis regelde Thijs de kampeerspullen, Stanzi bij haar blokhut de nodige proviand. Norbert had twee blikken maaltijdsoep warm gemaakt. Ze aten met z’n vieren.
Ze laadden bij beide hutten de boel in de boot en roeiden naar het strandje. Thijs zette de tent op wat maar weinig tijd kostte. Stanzi wilde een pot thee zetten, Thijs toverde een brander en een ketel tevoorschijn. Ze leken wel een gevestigd koppel.
De zon schoof geleidelijk aan achter de rotsformatie. Ze hadden zich niet uitgekleed, en trokken er zelfs nog een feecejack bij aan. Ze zaten in klapstoeltjes.
Stanzi vroeg: ‘Mag ik weten weten wat jij en je vader gedaan hebben?’
‘Zeker. We hebben gepraat, nou ja, ik heb vooral gepraat. Stanzi, we hebben in nog geen week tijd zo veel beleefd. Het zijn denk ik de mooiste dagen van mijn leven… Maar ik ben ook gaan nadenken over wie ik ben, hoe ik tegenover mijn ouders sta, en natuurlijk tegenover jou. Daar ben ik voor een deel onzeker over. Je hebt mij gevraagd of je me mocht gebruiken, en daarin heb ik toegestemd met verrukkelijke gevolgen. Maar ik heb ontdekt dat ik als gebruiksvoorwerp [aanhalingstekens met de vingers] toch wat gebruiksaanwijzingen heb. Ik moet me zelf niet verliezen, en ik heb om te beginnen de resten van mijn puberopstand waar die betrekking hadden op mijn vader en mij opgeruimd. Mijn vader en ik hebben heel nadrukkelijk een verbond gesloten.’

‘Toen jij met de tent bezig was, liep ik naar de grote steen. Ik zag een gebruikt condoom op de grond liggen. Speelde dat er een rol bij?’
Ze had verwacht dat Thijs zou blozen of ten minste zou aarzelen met een antwoord, maar hij keek haar volkomen open aan en zei: ‘Een gebruikt condoom? Daar heb ik echt niks over te zeggen…’
‘Nou ja, ik zou alleen willen weten wie van jullie tweeën het om had.’ Thijs zweeg veelzeggend.
Stanzi zei: ‘Bij mijn vader en mij, had hij het om. Logisch natuurlijk, maar ik bedoel dat hij het om hád. Hij is heel blij dat ik door een leeftijdgenoot ontmaagd ben, maar vond het tegelijkertijd jammer dat hij het zelf niet geweest was. En nu wilde hij dan toch de anale ontmaagding voor z’n rekening nemen, en dat heb ik hem vanmiddag aangeboden. Hij heeft dat gedaan, heel voorzichtig en liefdevol.’
‘Maar ik had toch al anaal met jou geneukt?!’
‘Ja zeker, maar dat weet mijn vader niet. En die is er nu gelukkig mee dat hem die eer te beurt gevallen is… We mogen toch geheimen voor elkaar hebben? Zoals jij bijvoorbeeld zwijgt over dat condoom.’
Het duurde even voor er een lach op Thijs’ gezicht doorbrak. ‘Volgens mij zijn het heel verschillende situaties, maar wij zijn ook verschillende typen. Dat moeten we denk ik maar waarderen.’

In de tent legden ze hun slaapzakken uitgespreid op elkaar en kropen er naakt tussen, gingen heerlijk tegen elkaar aanliggen. Stanzi vroeg: ‘Zullen we het vrijen ’s uitstellen tot morgenochtend, dan kun je vannacht weer ’s zaad aanmaken…’ Ze gaf de knul een por in z’n zij, wat enig gestoei inleidde. Maar gevreeën werd er niet.