Had ik dat nou echt gedaan?! Ik probeerde rustig over te komen toen ik het wellness verliet, maar mijn hart klopte in m'n keel toen ik Charles passeerde, die eerder weg was gegaan, en hem aantrof bij de balie waar ik hem zag flirten met die twee meisjes die er al de hele dag stonden, en dus ook wisten dat wij zo lang samen waren geweest. Ik zei niks.

'Tot straks.' zei hij nog, maar ik antwoordde niet. Hij leek dat ook niet erg te vinden. Ze wisten het. Die meisjes wisten het vast en zeker. Ook die meisjes zaten in dat web. Zo voelde het, nu ik de gemoederen wat had laten bedaren. Ik zat in hun web. Ik was gevangen en kon geen kant meer op. Want eenmaal in m'n eigen huisje wist ik dat in zou gaan op zijn aanbod. Dat diner met hun tweeën. Ik wist dat het foute boel was en dat ik een behoorlijke grens had overschreden op mijn eigen persoonlijk vlak, maar ik zat gevangen. Ik wilde meer. Het was dus niet erg gevangen te zitten in hun web. Ik was maar een vliegje. Een van de velen, waarschijnlijk. Gestrikt door Alies en Charles. Zijn zaad was het web. Een web wat hij zo op me geschoten had... En vast zat ik. Ik wilde meer. Wat wist ik niet precies. Voor de spiegel kwam m'n ademhaling weer op gang en keek ik mezelf aan. Ik was nog knalrood en begon te hijgen. Spanning wat er nu pas uitkwam. Wat had ik gedaan? Ik had een vreemde man, een grote neger, mijn borsten laten gebruiken om klaar te komen. Dat had ik gedaan. Dit nadat ik uitvoerig over hem had gefantaseerd en twee keer heb staan gluren... Het was van de een op de andere dag. Gisterenochtend niks aan de hand. En moet je nu zien... Gevangen. En hoe. Ik twijfelde wel voor vanavond. Wat ging ik zeggen? Zou Alies het al weten? Wist ze het al van tevoren? Ik dacht van wel. Ik vond het ergens wel gênant. Wat ging ik zeggen? Kon ik wel eten? Ik had nu nog een brok in m'n keel van de spanning... Oh, wat had ik toch gedaan? En belangrijker nog... Wat ging ik nog doen?

-

Er ging een uurtje voorbij en ik stond voor de spiegel jurkjes te passen op de slaapkamer. Ik ging er toch naartoe. Zou ook onbeleefd zijn om een uitnodiging te weigeren, had ik mezelf maar wijs gemaakt. Vond ik ergens ook wel, al wilde ik gewoon weer bij Charles zijn, merkte ik nu vooral. Hadden we niet langer kunnen blijven? Had ik om meer moeten vragen? Ik voelde me al een slet... Dat kon natuurlijk niet. Die man... Die piemel... Het idee alleen al... Week stond ik daar en ik moest mezelf gewoon inhouden het niet zelf te doen. Daar had ik anders nooit last van. Ik kende mezelf helemaal niet. Ik wilde er ook sexy uitzien. Alsof ik die Alies moest overtreffen. Dat leek haast onmogelijk. M'n haar en make up had ik al gedaan. Dat kon er mee door. Ik wilde mooi zijn. En dat kon ik ook. Dat was ik ook. Ik voelde me zelfs sexy. Zeker na vanmiddag. Die man wilde me en dat dreef me gek. Ik bleef maar denken aan andere dingen die we hadden kunnen doen. Had ik hem moeten pijpen in de sauna? Of alleen aftrekken? Kon ik dat wel? En naderhand onder de douche... Hij had me zo tegen de muur kunnen zetten. Ik was nog nooit zo klaar geweest voor een piemel. Zelfs zijn grote... Zelfs daar... Ik was gewoon helemaal gek geworden. En ik vond het heerlijk. Het voelde goed, al was het eng. Ik was het gewoon niet gewend. Maar dat was niet erg. Denk ik. Hun vonden van niet. Denk ik.

-

Ik schrok wakker toen er plots op de deur geklopt werd. Ik wachtte heel even.

'Eveline? Ben je hier?' hoorde ik de bekende stem van Alies. Ik schrok me rot. Snel trok ik een vestje aan wat lang genoeg was om ook maar gelijk als rok te functioneren. En ik deed daarna open alsof er niets aan de hand was. Maar ik voelde m'n wangen gloeien. Ik was vast knalrood.

'Hoi, Alies.' probeerde ik nog, maar mijn stem trilde. Zou hij het al verteld hebben?

'Hey, hoorde dat je mee eet vanavond. Leuk.' Dat had ze al wel gehoord. 'Wilde je nog wat vragen. Mag ik even binnenkomen?' vroeg ze opgetogen en als ik niet beter wist, was er natuurlijk niks aan de hand. Maar ik wist wel beter. Ik liet de spin zo binnen. En binnen viel haar oog meteen op de rommel. Mijn kleren lagen overal.

'Wilde wat moois aantrekken.' zei ik haar voordat ze er ook maar wat over kon zeggen. Dus verraadde ik mezelf al.

'Voor hem? Dat komt vast goed.' lachte ze vriendelijk en dat vond ze dus niet erg. Ik bleef stil staan en zwijgend. Zij keek even rond en met haar voet zocht ze voorzichtig door een hoopje hemdjes heen. Ik had vast niet zo mooie kleren als zij. Ook nu zag ze er weer stralend uit. Die vrouw had wel iets. Dat moest ik wel toegeven. 'Ik ben niet boos.' zei ze daarna toen ze mij nog zo afwachtend zag kijken op haar oordeel. 'Eerder nieuwsgierig. Hoe was het?' vroeg ze daarna doodsimpel en ze liep de keuken in en nam plaats aan de keukentafel. Daarna gebaarde ze dat ik dat ook maar moest gaan doen. Alsof we juice gingen delen als vriendinnen. Zo zat ze daar. Ik niet. Ik vond dit doodeng. Het was duidelijk dat ze het dus wist. Hij had het verteld. Wat wilde ze dan weten?

'Het was... Fout van me?' begon ik schuldbewust, ook al hoefde dat waarschijnlijk helemaal niet. Ik had het gevoel dat ik hem had laten vreemdgaan. Naïef van me.

'Dat geloof ik niet. Dat je dat vindt.' had ze me dan ook door. 'Voelde je je veilig? Was hij lief voor je?' wilde ze weten, dus knikte ik snel van wel. Dat was hij zeker. 'Wil je meer?' vroeg ze me daarna. Dat wilde ze dus weten. Ik durfde het eigenlijk niet toe te geven. Mijn handen lagen op tafel, en de hare niet veel later op die van mij. Ze keek me geruststellend aan. En dat werkte nog ook.

'Is dat erg?' vroeg ik haar voorzichtig en gaf weer toe.

'Nee, zeker niet.' wilde ze me garanderen. Ze was zo rustig en kalm. Alsof alles goed was. De wereld was mooi. Hun wereld wel. 'Ik heb vaak een gevoel. Klopt niet altijd, maar meestal wel. En toen ik je zag wist ik dat we voor elkaar gemaakt waren. Dus ben blij dat je dit zegt.' vond ze. Charles had ook al zoiets gezegd over hoe ze over mij dacht. Ik vond het nogal wat. En had ze het over ons? Of over Charles? Over alle drie natuurlijk. En daar dacht ik wel anders over.

'Ik ben niet bi. Ik vind je wel indrukwekkend op een bepaalde manier, maar niet zoals ik dan naar Charles kijk.' wilde ik eerlijk zijn.

'Maar ik ben ook niet bi.' verklaarde ze dan heel rustig. 'Ik vind het wel leuk met een meisje erbij, en soms ook voor mezelf. Maar ik val op mannen. Op mannen zoals Charles. En jij toch ook?' maakte ze het toch wel ingewikkeld. Ik viel op Charles, ja. Maar hoezo was zij niet bi dan? En waren er meer mannen in haar leven? Ik bleek de helft nog niet te weten, dus.

'Ik snap het niet.' zei ik haar en trok m'n handen terug.

'Komt wel.' dacht ze. 'Mijn leven voor Charles was zo anders.' dacht ze even terug aan die tijd. 'En Charles is ook niet altijd zo geweest, geloof ik.' dacht ze ook. Dat kon ik me nauwelijks voorstellen, zoveel zelfvertrouwen had die man. 'Alles op z'n tijd.' noemde ze het dan. Dat zal dan wel. 'Ga vanavond gewoon met ons eten. Meer vragen we niet. En dan zien we wel. Of jullie dan, als ik echt in de weg zit.' stelde ze voor. Ik zou graag nog even alleen willen zijn met die man... Ik durfde haar dat denk ik niet te vragen. 'Misschien wil ik wel een keertje kijken...' lispelde ze toch wel spannend, en dat vond ik ook zo. Zou ze dat kunnen? Gewoon toekijken? Ik kon het omdat hij niet van mij was. Het idee sprak tot de verbeelding, en dat beviel me toch wel. Wilde ik dan iets niet, was zij er nog, of zo. Geen idee. M'n hoofd deed niet meer normaal haar werk. 'Goed?' vroeg ze dan weer opgelucht alsof er net zo goed helemaal niks zou gebeuren. Alleen eten, had ze het over. En dat was goed.

'Is goed.' durfde ik toen ook wel terug te lachen. Ik had wel het gevoel dat ze me begreep. Ze heeft misschien ook wel in mijn schoenen gestaan. En ik wilde nog altijd graag in de hare staan...

'Zal ik je helpen met wat uitzoeken? Van hem hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld hoor.' wees ze me weer op m'n kleding. Zij wist hoe ik er het best uit kon zien voor hem. En dat wilde ik. Nog steeds. Dus ging ik akkoord. Wat Alies nou precies van me wilde, was me niet duidelijk. Maar daar kwam ik dan nog wel achter. Volgens mij wilde ze me nu alleen voor haar man hebben. En ik wilde die man.

-

Even later stonden we in m'n kamer. Ze had geholpen met opruimen en al wat dingen apart gelegd. Ik stond in m'n ondergoed voor de spiegel en vertrouwde haar de keuze toe, op ook dit toch wel intieme moment. Vroeger met vriendinnen wel vaker halfnaakt voor de spiegel gestaan als we gingen stappen en we dezelfde kledingkeuze stress hadden. Dit was toch anders. De spanning was voelbaar. Ik droeg lichtblauw ondergoed, babyblauw. Dat stond me best goed. Dat zei Alies me.

'Kan moeilijk zo gaan.' lachte ik dan nog, al zou ik dat wel willen. Ik was best tevreden over mezelf. Mag ik misschien niet zeggen, maar was wel zo. Ik was niet perfect natuurlijk, dat zeg ik ook zeker niet, maar een mooi lichaam staat hoog op m'n lijstje en dat lukt nog steeds met enig gemak. Kwestie van geluk misschien. Wetende dat een man als Charles mij goed genoeg vindt, geeft mij ook alleen maar meer motivatie dat zo te houden. Alies zag ik ook smullend kijken. Okay, ze was niet bi. Ik geloofde het niet. Maar zij geloofde niet zo in labels, volgens mij. Het was ook niet zwartwit.

'Hoop dat hij je zo te zien krijgt. Hij zou jaloers zijn op me.' zei ze nog over dit moment, vleiend. Maar zij had me niet gezien in m'n rode bikini eerder vandaag. Je had hem moeten zien kijken. Ik denk niet dat Alies nog weet wat jaloers zijn is, maar wellicht dan wel. Ik mocht ook niet te veel hopen. Ik moest mezelf nog niet rijk rekenen. En ook al dacht ik vaak wel aan de normen te voldoen van wat 'mooi' is tegenwoordig, sprak ik dat zelden hardop uit. Nooit eigenlijk. Ik wilde niet arrogant zijn. Ik wilde zoals Alies zijn. Zij wist ook hoe knap en mooi ze was, en leefde daar naar zonder schaamte. En arrogant kon ik haar zeker niet noemen. Ze deed helemaal niet uit de hoogte. Allesbehalve dat. Zo zijn vond ik jaloersmakend.

-

Ondertussen kwam ze achter me staan. Ik was iets langer en ze kon net over m'n schouder heen kijken.

'Dit wordt hem.' loerde ze glunderend naar me in de spiegel. Ze deed een stapje dichterbij. Ik kreeg kippenvel in m'n nek en draaide me snel om. Ze stond vlak voor me. M'n borst bijna in haar gezicht. Zij deed dan een stapje terug en liet me een rood zomers jurkje zien met een luchtige rok en een vrijwel compleet blote rug. 'Hoorde dat rood je goed staat.' verklapte ze en ik liep juist rood aan.

'Oh, uh... Ja.' zei ik maar.

'Ik zou er wel voor kiezen dan helemaal geen ondergoed te dragen. Maar dat laat ik aan jou.' stelde ze uitdagend voor.

'Niet?' vroeg ik nog denkende aan wat er dan makkelijker zou kunnen gebeuren.

'Nee. Je hebt zo'n mooie rug. En denk dat dit mooi afkleedt. Vind hij vast om te genieten.' noemde ze hem dan, maar zag dat zij het ook al voor zich zag. Ik slikte en draaide me weer om naar de spiegel en hield het me voor.

'Dit is wel mooi, ja.' vond ik ook wel. Had dit jurkje wel vaker aangehad, en trok er altijd bekijks mee. Het voldeed dus. Wel zou ik m'n slipje aan gaan houden. Anders glij ik nog van tafel tijdens het eten. Niet dat hij dat erg zou vinden... Oh, dit ging echt de verkeerde kant op. Ik kon alleen nog maar aan seks denken... En daar was ik dus niet alleen in.

'Ik help je wel.' zei ze zachtjes en ze kwam weer dicht op me staan. Ik draaide me nu niet om en voelde zachtjes haar handen landen op mijn heupen. Ik zag haar vingers strelend in het spiegelbeeld. Ik slikte. Wat deed ze? Dit wil ik toch niet. Dat wist ze. Maar waarom zei ik niks? Waarom bleef ik staan? Waarom lachte ik verlegen terug toen ik haar naar mij zag lachen over m'n schouder. Als ik dit niet wilde, dan stopte ik haar toch gewoon? Toch? Vooral als haar handen vervolgens over m'n rug naar boven glijden. Maar ik deed niks. Ik keek huiverend toe hoe ik haar in het spiegelbeeld naar mijn rug zag kijken. Haar vingers vonden het clipje van mijn bh. Ze ging me wel helpen. Met wat dan? Met hem, dacht ik. Maar ze hielp me met omkleden. Ik schrok op toen ze m'n bh zomaar losmaakte. Ik keek voorzichtig achterom en zag haar stil grijnzen van opwinding en spanning met glunderende ogen. 'Het is al goed.' fluisterde ze zachtjes wat me weer kippenvel gaf. Ik sloot m'n ogen en voelde haar handen zachtjes over m'n rug tussen m'n schouders wrijven. Toen ik haar lippen voelde, opende ik ze weer. Haar lippen waren zo zacht. Ik begon dieper adem te halen. Het was de opwinding die mij weer vond nadat ze met haar handen de bandjes van mijn schouders had laten glijden en mijn bh nu langzaam afzakte, nog geremd door mijn armen die ik langs mijn lijf hield. Ik keek naar mezelf. Mijn borsten kwamen langzaam tevoorschijn. M'n tepels waren hard. Zij kuste weer tussen m'n schouders en daarna haalde ze voorzichtig m'n blonde haren weg bij mij linkerschouder en kuste ze me plots daar. Mijn hoofd tolde haar kant op en haar kus vond m'n hals en daarna ook m'n oor... Ik slikte. Daarna keek ze me wat geniepig aan in de spiegel en zag ze me hijgen. Wat gebeurde hier? 'Je bent zo mooi.' fluisterde ze zwoel. Ze had me Charles doen vergeten... Hoe dan?! Ik glimlachte verlegen. Ik stopte haar nog steeds niet. Ook niet toen haar handen weer op m'n heupen lagen en ze die voorzichtig naar m'n buik bracht, die ik meteen inhield van de spanning. Haar aanrakingen waren raak. Allemaal. Het deed iets met me. Geen idee waarom. Het voelde fijn en vertrouwd. Dat met een vreemde vrouw... Dat kon toch niet? Het gebeurde gewoon...

-

Alies wilde nog verder gaan. Ik ook? Haar ene hand gleed strelend naar beneden en bereikte mijn slipje.

'Nee, wacht...' greep ik toen toch in en mijn hand lag op de hare. Ze suste me en keek me aan via de spiegel. Ze ging niet verder. En haar hand gleed terug naar boven onder de mijne vandaan en bij mijn buik gleden plots beide handen de andere kant op, richting mijn ontblote borsten. Deed ze het een niet, dan nu het ander wel. Ik zag haar handen over m'n platte buik glijden en met haar onderarmen kwam ze steeds hoger onder mijn armen. De bh kreeg de ruimte en viel nu pas helemaal naar de grond en hijgend liet ik het gebeuren. Alies kwam nog dichter op me staan en ze kuste m'n schouder en hals.

'Zo mooi...' hijgde ze fluisterend in m'n oor en ik sloot m'n ogen en stopte haar nu niet. Het was voor het eerst dat ik nat werd van een andere vrouw. En beneden ging me nog te ver, maar toen ze m'n borsten begon te omvatten met haar handen, stopte ik haar niet. Ik sloeg m'n hoofd naar achter en zij kuste m'n hals, met dat ze zachtjes mijn rondingen begon te kneden en al snel vond ze met haar vingers mijn harde tepels, en liet ik echt waar een klein zuchtje uit. Zij wist wel wat ze deed. Elke aanraking was gewoon raak. Zoals ze me kuste, en zoals ze me streelde. Zelfs zoals ze tegen me aan stond. Overal leek over nagedacht te zijn, en toch voelde het als van nature. Alies was gewoon een heel seksueel wezen. En dan maakt het blijkbaar niet uit of de ander man of vrouw is. En mij maakte dat ook steeds minder uit. Waarom zou iemand zich nog beperken tot één geslacht, vroeg ik me af terwijl ik wulps mee begon te bewegen met Alies, en zo stonden we daar vrijend. Ik durfde me niet om te draaien. Ik was bang dat ze me zou kussen. Daar was ik nog niet klaar voor. Al dacht ik er wel aan. Haar vingertoppen gingen speels met mijn tepels om en ze liet me meerdere keren kronkelen van genot. Wat zou ze nog meer met die vingers kunnen? Of met die mond? Ik begon het me opeens allemaal af te vragen. Die vrouw... En die man... Dit stel... Ze waren ongelofelijk. Hoe had het zo ver kunnen komen?

-

Haar handen lieten mijn borsten niet veel later weer met rust. Ik had even gedacht dat als zij zo was doorgegaan, ik een heus orgasme had kunnen krijgen. Alleen maar door hoe ze met m'n borsten speelde... Dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Ik was ook enigszins teleurgesteld dat ze stopte. Ik opende mijn ogen weer en zag enige opluchting op haar gezicht staan. Blijkbaar was ze ook nog niet zo zeker van haar zaak tot dit moment. Had je me dit van tevoren gezegd, zou ik je ook voor gek verklaard hebben.

'Zo, trek aan.' lachte ze vervolgens verheugd alsof er niks gebeurd was. Maar haar ondeugende blik verraadde een hoop. Ik was knalrood geworden en had ook heel even nodig om bij te komen. 'Kunnen hopelijk vanavond 'verder' gaan.' kondigde ze al aan. Verder dan dit? Of verder hiermee? 'Of Charles...' bracht ze hem op. 'Of allebei...' ging ze al een stap verder. Die twee samen, het idee alleen al. 'Toch?' Ik slikte en knikte maar. M'n knieën knikten. Dit was te spannend. 'Eerst lekker eten. En dan zien we wel.' Maar zo makkelijk was het niet.

'En als ik het niet kan?' vroeg ik haar stil. Ik wist niet goed wat. Maar ik vond het erg eng.

'No pressure, joh.' zei ze dan toch lief. 'Zoals ik al zei: alles op z'n tijd.' wist ze zeker. Ze had alles gepland. De hele dag, zo leek het. En vanavond dus ook? Waar was ik toch aan begonnen?