Mijn bruiloft zat er aan te komen. Trouwen op je tweeëntwintigste was vrij jong maar wanneer zou ik iemand als Mart weer tegenkomen? Naarmate de dag naderde werd ik nerveuzer en stress-at ik meer.

In goed overleg met mijn aanstaande – de verlovingsfase hadden we overgeslagen – was ik gestopt met de pil omdat ik snel zwanger wilde worden. Jong moeder zijn leek me leuk; mijn moeder was ook jong toen ze mij kreeg. Begin van de week hadden Mart en ik voorlopig de laatste condoom gebruikt.

Ik was bij mijn ouders, hij bij de zijne, ik miste hem, en ik had het gevoel dat ik geleefd werd. Moeder, de stress-kip die ze was, werd met het uur drukker maar mijn vader, altijd rustiger, juist stiller. Hij was niet mijn biologische pa, die was overleden toen ik één was, maar mijn stiefvader nadat mijn moeder een jaar later hertrouwd was. Ze had meerdere appeltjes in de mand gehouden, zeg maar. Hem noemde ik vader omdat hij dat zo lang ik me kan herinneren is geweest. Ook de ouwe hoewel hij jonger dan ma is. In de loop van de jaren dat ik opgroeide en hij er was, was er een vader-dochter relatie ontstaan op een manier die de buitenwereld niet begrijpt.

De avond voor de grote dag kon ik niet in slaap komen, ondanks dat ik vroeg op moest om met mijn moeder naar de kapper en de schoonheidsspecialist gaan. Daarna zou ik mijn aanstaande weer zien en weer daarna zouden we foto's laten maken. Ik maakte me zorgen of de jurk me wel zou passen want ik zat in de fase van mijn cyclus dat ik vocht vast hield en ik had daar bij het passen geen rekening mee gehouden, en of hij hem wel mooi zou vinden. Of het goed zou gaan in het gemeentehuis, bij het etentje, op de receptie, het feest, het begin van de huwelijksreis. Door de drukte en de zorgen draaiden mijn gedachten rondjes. Op een gegeven moment besloot ik naar beneden te gaan om wat te eten en te drinken. Als het lukte wat door mijn keel te krijgen, zou ik misschien makkelijker in slaap vallen.

Toen ik de keuken binnenkwam, zat mijn vader daar. “Alles goed, pa?” zei ik hem omhelzend.

“Ik kon niet slapen, dat’s alles.”

“Je bent niet de enige” zei ik achter hem staand zijn schouders masserend, “voor jou is het ook heel wat: je meisje gaat trouwen.” Ik was dat sinds ik die keer thuis gekomen was nadat een vriendje het uitgemaakt had en mama niet maar hij wel thuis was geweest. Hij had niet alleen goed geluisterd en getroost, maar me ook een goed gevoel gegeven.

“Ja. De grote dag breekt aan. Dat is lekker, Conny.”

Na zijn schouders kneedde ik de spieren op zijn borst. Geen gewone activiteit voor een dochter, maar wel voor een fysiotherapeut-in-opleiding. Eén die in principe geen familieleden behandelde, maar buiten de praktijk maakte ik voor mijn ouders een uitzondering. En hij was net als mijn moeder handig oefenmateriaal.

Toen ik klaar was met masseren, wreef ik over zijn buik.

Hij stond “dat voelde goed, Con" zeggend op, omarmde en berenkuffelde me. Hij zei dat hij van me hield.

Ik, de handen op zijn rug leggend, dat ik dat ook van hem deed. Daar stonden we dan, allebei in pijama. Alleen dunne laagjes stof scheidden mijn behaloze borsten van zijn borstkas. Mijn handen schoven onder zijn jasje. Het klonk idioot, maar ik moest hem voelen. Ik hield van Mart, maar op een andere manier ook van hem. Anders kon ik het niet uitleggen. Mijn mond vond die van mijn vader en we kusten. Geen gewone kus, maar één die in tongen overging. Dat kon niet, maar toch gebeurde het. Alles kwam samen in dat moment. Ik voelde me vol stromen. Ik wilde hem.

We trokken elkaar pijamas uit. Eerst de jasjes wat mijn tieten en zijn harige borst ontblootte. Daarna de broeken.

Daar stond ik in de keuken, naakt met mijn vader die dat ook was en een erectie had. Niks schokkends want bij de oefenbehandelingen gebruikte ik geen doek bij bepaalde lichaamsdelen. Bij hem was wel eens iets opgezwollen geworden en het zou zo maar eens kunnen zijn dat ik dat mee-gemasseerd had, maar nu was de context anders. Als maar niemand ons zo zag.

Hij greep me tussen de benen.

Normaal zou ik dat niet laten gebeuren, maar nu pikte ik het. Ik wist dat het fout was, hij was mijn vader en veel ouder, maar ik liet hem. Een raar gevoel maakte zich van me meester. Waarom genoot je vooral van wat niet mocht? ‘k Voelde iets dat ik net onder woorden kon brengen: ik verlangde op een seksuele manier naar hem.

Hij zei dat ik welkom was.

Ik speelde met de kop van zijn stijve. Het zou zonder bescherming zijn en er was kans dat er iets verwekt zou worden. If so, dan zou ik misschien zelf niet weten van wie het was. Ik antwoordde door wijder te gaan staan.

Hij trok zijn hand terug en duwde zijn ding naar voren. Omdat hij langer dan mij was, raakte het mijn buik. Hij ging een beetje door de knieën en ik leidde zijn erectie naar de juiste plaats. Hij duwde zich soepel naar binnen – ik was al geen maagd meer toen ik Mart leerde kennen en ik was vochtig van de opwinding – en ging er gelijk weer uit. Hij zei dat hij niet makkelijk stond en tilde me op.

Ik dacht dat hij me zo wou nemen en sloot mijn handen achter zijn nek en de benen om hem, maar hij zette me met de billen op het aanrecht en duwde mijn benen uit elkaar, waarna hij de binnenkant van mijn dijen kuste. De zoentjes reisden naar mijn lekkere plekje, waar ze een tijdje doorbrachten tot hij me plots naar zich toetrok en me penetreerde. Hij was forser dan Mart of iedereen waar ik ooit onder gelegen had, en ik schreeuwde van de schrik. Hij zette een hand op mijn mond en zei “stt.” Ik beet op de lippen.

Ik liet me zo ver mogelijk op de ellebogen achterover zakken. Daarna begon hij te pompen. Eerst langzaam met alleen de kop, maar geleidelijk sneller en dieper. Het enige waar ik aan dacht is dat ik niet wilde dat hij stopte. Ik was al van plan om een dezer dagen zwanger te worden, maar had er niet bij stil gestaan dat het ook van hem kon zijn. Dit gevoel moest eeuwig door gaan, of in elk geval zolang als hij het uit zou houden. Ik had eens gelezen dat oudere mannen het langer volhielden dan jongere, en dit was het bewijs daarvan. Terwijl mijn borsten heen en weer zwiepten, waren na die ene schreeuw alleen soppende geluiden te horen. “Knijp in mijn tieten,” fluisterde ik. Ondanks dat ik het zacht gezegd had, klonk het luid, dwingend.

Hij vond het heel leuk in me want het ding daarbinnen klopte. Ik ook, want het gaf een aan genot grenzende pijn. Ik trilde, en voelde dat het ging komen. Hij verkrampte en gaf drie brullen en ik begreep dat hij me zijn zaad had gegeven.

Hij ging niet zoals een jonkie gelijk uit me, maar ging een tijdje door. Toch niet lang genoeg om me een orgasme te bezorgen, maar door zijn aandacht was ik al tevreden. Het was verkeerd, ik wist het, maar het was zo fijn geweest. Mijn vriendinnen die het met getrouwde mannen deden hadden gelijk: veel lekkerder.

Het duurde een tijdje voor hij uit me gleed. Ik kwam weer tot zit en een tijdje omhelsden we elkaar. Ik fluisterde “dank je wel, pappa,” en hij “graag gedaan, mijn kind.” Hij pakte een tissue en ruimde de rommel op die uit me droop en op de grond druppelde. Vervolgens trokken we onze pijamas aan en knufffelden we nog een keer. Daarna vertrok ik naar mijn en hij naar hun slaapkamer. Op de overloop gaven we elkaar een welterustenzoen en kneep hij in mijn billen. Normaal pikte ik dat niet, maar van hem wel.

Gelijk slapen lukte niet natuurlijk. Ik voelde me een beetje opgelaten, maar was daar snel overheen. Dit was iets tussen twee instemmende volwassenen, en mijn moeder zou niets te weten komen en zou het begrijpen als ze dat wel deed, maakte ik me wijs. Voor de rest kon ik maar aan één ding denken en dat was dat ik het zonder bescherming gedaan had. Misschien maakten in mijn buik een zaadcel en een eicel contact, was dat al gebeurd of stond dat nog te gebeuren. Het kon me niets schelen; ze zouden slechts merken dat ik zwanger was.

Ik moest in slaap gevallen zijn want ik werd wakker van geklop. Het was mijn moeder aan de deur die me wekte, omdat het zover was. Veel tijd om na te denken had ik niet, want er was een druk programma.

Op de auto piloot werkte ik het af maar ik dacht alleen maar aan geneukt worden. Eerder dan gedacht stond ik naast mijn vader die me de trouwzaal binnen zou brengen. Mijn onderlichaam was nog steeds gevoelig en ik fluisterde dat ik hem nog steeds in me voelde. Het naar binnen lopen ging volgens plan maar ik was er met mijn hoofd niet bij. Bij het stellen van de vragen realiseerde ik me dat ik Conny Lingus aan het worden was. Mechanisch antwoordde ik ja toen me wat gevraagd werd, gedachteloos haalde ik een ring van het kussentje en schoof die om een vinger en kreeg er zelf één opgeschoven en mijn gedachten dwarrelden weg bij de kus. De getuigen, waaronder mijn ouwe die met een tevreden glimlach naar het papier voor zich staarde, tekenden en ik liep aan de hand van mijn kersverse echtgenoot de zaal uit, gadegeslagen door mijn ouders. Waar was ik mee bezig? Onder mijn vriendinnen circuleerden verhalen van meiden die op hun vrijgezellenavond van bil waren gegaan omdat het toen nog mocht. Was ik er nu zo een? Weinigen zullen het met hun pa gedaan hebben, en nog minder op hun huwelijksdag.

De eerste dans op het feest was met mijn Mart, de tweede met mijn moeder en daarna kwam mijn vader aan de beurt. Die leidde mij, bracht zijn mond dicht bij een oor, en kuste dat. Ik drukte me stevig tegen hem aan en hield zijn handen vast. Terwijl we over de dansvloer zwierden, fluisterde hij dat kon begrijpen dat Mart blij met mijn was, en ik dat ik niet wilde dat mijn jurk vies werd. Duidelijker kon ik het niet zeggen. Hij antwoordde zacht dat hij kon wachten als de hoofdprijs klaar lag. Van mij mocht hij die hebben.

Ik voelde me de gelukkigste vrouw van de wereld. Op mijn tweeëntwintigste was ik getrouwd, had ik een minnaar, en stond ik op het punt om zwanger te worden of was ik dat al.