'zoveel Meer Dan Betaalde Seks...!’ - 1

Geachte lezer(es):

Voor al wie op zoek is naar ‘snelle actie’ is dit vervolgverhaal meer dan waarschijnlijk niet geschikt. Echter, voor hij of zij die het lezen van een geduldige opbouw naar het ‘moment suprême’ niet als een tijdrovend karwei ervaart, hoop ik dat dit 13-delige verhaal een beetje in de smaak mag vallen.

Het is verbazingwekkend welke details een man allemaal opmerkt wanneer hij koortsachtig op zoek is naar iets om zijn gedachten af te leiden van een stressvolle situatie. Terwijl Alex op een vreemd bed zat, ongeveer een half uur rijden van thuis, scanden zijn hersenen de kamer, op zoek naar iets anders om zich op te concentreren dan de brok in zijn keel, zijn verhoogde hartslag en zijn gedachtegang rondom de reden waarom hij daar was.

Links van hem hoorde hij het vage gezoem van een gedempte televisie. Tot een kwartier geleden had hij naar een zoveelste herhaling van een aflevering van ‘Witse’ gekeken. Hoewel het eigenlijk best wel een boeiende plot was, had hij zijn aandacht er niet bij kunnen houden. In feite was dat tv kijken niet meer geweest dan een vergeefse poging om niet voortdurend naar de klok op het nachtkastje te kijken.

Rechts van hem viel een vleugje geelachtig licht doorheen de jaloezieën van zijn hotelkamer. Het bleek afkomstig te zijn van de koplampen van een voorbijrijdende auto.

'Was zij dat?’ vroeg Alex zich af, terwijl hij uit bed stapte om door het raam te gluren. ‘Was zij er al ?' Nee, ze was het niet… Nog niet.

Uiteraard wist Alex vooraf dat ‘Hotel Dennenhof’, wat behoorde tot de keten Van der Valk Hotels & Restaurants, zowel een toeristen- als een business hotel was. Toch had hij nooit verwacht dat het er op een doordeweekse avond zo druk zou zijn. Terwijl hij keek naar de auto's die het parkeerterrein achter het hotel op en af reden, vroeg zich hij zich af of dit hotel misschien niet té druk was.

Had hij een vergissing begaan door hier een kamer te boeken? Wat als iemand die hij kende hem hier had zien inchecken? Dat soort vragen hield hem bezig, terwijl de minuten uiterst langzaam verstreken. Alex was nerveus, én terecht.

Na 38 jaar een leven te hebben geleid wat sommige mensen ‘saai’ zouden noemen, stond hij op het punt iets te doen wat allesbehalve alledaags was. Na een leven waarin je studeerde en naadloos daarop aansluitend in een redelijk goed betaalde baan rolde, waarin je verkering kreeg, huwde en vervolgens een huis kocht, stond Alex op het punt iets te gaan doen waarvan hij nooit gedacht had dat hij de moed zou hebben om het ook daadwerkelijk te doen. Voor het eerst in zijn leven ging Alex voor betaalde seks.

Al meer dan tien jaar koesterde Alex deze specifieke fantasie en binnen iets minder dan 20 minuten zou hij voor het eerst ervaren hoe het is om seks te hebben met een professionele escort-dame. Telkens wanneer hij zich vooraf een voorstelling probeerde te maken hoe hij naar dat moment toe zou leven, nam hij aan dat hij hoogst opgewonden zou zijn. Hij dacht dat hij het super erotisch zou vinden, maar nu het eindelijk zover was, barste hij zowat uit elkaar van de zenuwen.

**

Drie uur eerder stond Karen bij het aanrecht in haar keuken, toen haar telefoon het zo vertrouwde piepgeluidje liet horen. Ze zuchtte. Sms en mail meldingen konden soms echt vervelend zijn.

Met niets meer om haar fraaie lijf dan een T-shirt en een zwarte legging, was ze net klaar met de afwas van de vorige avond. Op zich werd ze dus negens in gestoord, maar ergens was ze altijd wel een beetje in de war als het geluid van haar telefoon klonk.

Anderzijds maakte dat kleine zwarte kastje op het aanrecht, waar ze zich soms overdreven veel aan vastgeketend voelde, het voor haar mogelijk om in dit mooie huis te wonen. Als ze een potentiële vraag niet vrij snel beantwoordde, kon iemand anders dat doen. Als je in de seksindustrie werkte, was het zaak om heel alert te reageren en de kansen te grijpen die zich aandienden. Niets was frustrerender dan hele dagen op de klok zitten kijken en wachten op werk.

Karen tikte het wachtwoord van haar telefoon in en opende haar e-mail. Gelijk zag ze het antwoord waarop ze zat te wachten. Het was een bericht van Bertrand. Nou ja, als hij al zo heette natuurlijk. Het zou zeker niet voor het eerst zijn dat iemand zo’n stom klinkende naam verzon als alias. Ze achtte de kans dat de man met wie ze de voorbije dagen communiceerde in werkelijkheid zo noemde erg klein. Bertrand? Wat een stomme naam, dacht ze.

Eigenlijk had ze niet het recht om zijn naamkeuze te veroordelen, want zelf was ze geen haar beter. Voor zover ‘Bertrand’ wist, was haar naam ‘Bibi.’ Niet bepaald origineel, maar in de seks-branche was het belangrijker om subtiel dan creatief te zijn bij het kiezen van een alias.

Karen had het wederzijdse scanningproces wat aan een eerste ontmoeting vooraf ging inmiddels ontelbare keren doorlopen. Ervaring had haar geleerd om op te merken wanneer iemand een valse naam gebruikte, maar deze man klonk lief en dus was er geen probleem. Dit kon wat worden.

Vanaf zijn eerste e-mail, wat een verlegen vraag was naar meer informatie over haar boekingsprocedure, voelde ze al dat 'Bertrand' voor haar een ideale klant kon zijn. Hij hanteerde een deftig taalgebruik in zijn berichten en wachtte telkens geduldig tot ze antwoordde. Zijn verzoeken waren verre van extreem. Wat hij van haar verlangde was zo alledaags als je maar kunt krijgen in de seksbusiness. Deze man sprak in hun schriftelijke conversatie een andere taal dan wat ze meestal gewend was. Misschien liet ze hem daarom wegkomen met zijn verzonnen naam. Misschien dwong ze hem daarom niet om haar een fotokopie van zijn identiteitsbewijs te sturen. Iets wat ze meestal wel deed. Als zelfstandige escorte kon je immers niet voorzichtig genoeg zijn.

‘En toch maak je een fout,’ had ze de voorbije dagen al meer dan eens tegen zichzelf gezegd.

Eigenlijk wist Karen goed genoeg dat ze de normale stappen van haar ‘kennismakingsproces’ moest volgen, wilde ze later niet in een ongemakkelijke situatie terecht komen. Maar deze man leek oprecht, hield ze zichzelf voor. Ach wat, als het misging kon ze hem nog altijd gewoon in zijn ballen trappen en ervandoor gaan.

Een redenering die ze gek genoeg ook volgde toen ‘Bertrand’ aarzelde om haar zijn identiteitsbewijs door te sturen. Wel had Karen hem in haar reactie verteld dat ze hun gesprek niet kon verderzetten zonder een aanbetaling van vijftig procent. In zijn volgende antwoord vertelde Bertrand dat hij aarzelde om haar te veel informatie te geven, maar dat hij er geen moeite mee had om haar de helft van het geld vooraf te betalen.

‘Hij is zeker getrouwd,’ had ze gedacht toen ze hem haar rekeningnummer ‘van de zaak’ doorstuurde. Nu stond het verschuldigde bedrag op haar rekening en dat stelde haar gerust. Iemand met slechte bedoelingen deed zoiets niet. Iemand die een risico voor haar veiligheid zou kunnen zijn, die zou zo'n spoor nooit achterlaten, ook al was het maar een elektronisch spoor. Iedereen die iets afwist van de ‘seks-voor-geld-industrie’ zou weten dat vooruitbetalen gelijk stond met vroeg of laat ‘betrapt’ worden. Deze man had zoiets duidelijk nog niet eerder gedaan.

Door voor haar diensten te betalen, was er geen weg terug meer voor ‘Bertrand,’ of hoe hij ook mocht noemen. Hun ontmoeting kon doorgaan. Karen was bereid om de gok te wagen.

Toen ze een uur later naar de outfit keek die Bertrand haar had gevraagd te dragen, kon ze niet anders dan denken dat dit een goede avond zou worden. Soms was het belangrijk om vertrouwen op te bouwen bij een nieuwe klant. Zo creëerde je vaste klanten en vaste klanten betekenen nu eenmaal een levenslijn voor elke vrouw in de seksindustrie.

Maakte het wat uit dat hij meer dan waarschijnlijk getrouwd was? Natuurlijk niet… Het was haar taak om klanten tevreden te stellen. Het was niet bepaald de bedoeling dat zij huwelijksadviseur zou spelen. Het hotel in Brasschaat, waar Bertrand kamer 152 geregeld had, was haar niet onbekend. Het enige wat ze vanaf nu voor Bertrand nog moest doen was zich op tijd klaarmaken om te vertrekken. Een klant laten wachten was immers nooit een goed idee.

**

Alex keek alweer op zijn klok. Er waren amper vijf minuten verstreken sinds de laatste keer dat hij dat deed. Zijn ogen sluitend, probeerde hij de rust die de kamer uitstraalde over zich heen te laten komen. Het gedempte geluid van een drukke parkeerplaats was zowel geruststellend als zorgwekkend, maar het was toch vooral de geur in de kamer die hem echt opviel.

Vanaf het moment dat hij dit hotel binnenliep had hij geweten dat zijn kamer proper en in orde zou zijn, maar het voelde bijna té netjes aan. Het leek wel alsof iemand elke centimeter van de kamer met ‘Mister Proper’ te lijf was gegaan en daarmee elk gevoel van persoonlijkheid had weggevaagd.

Dat waren Alex gedachten toen de klok alsmaar dichter naar 20.00 uur toe sloop. Hij keek naar zijn handen en zag zweetdruppels in zijn handpalmen ontstaan. Bloednerveus als hij was, probeerde hij te doen wat hij kon om te voorkomen dat hij zich concentreerde op de reden waarom hij in deze kamer was, maar hij faalde.

Alex was een getrouwde man. Gelukkig getrouwd zelfs, dus kon hij niet echt trots zijn op wat hij hier deed. Maar eerlijk gezegd had hij dit nodig, zowel geestelijk als fysiek. Zijn vrouw Marian wist dat en nog belangrijker, zij begreep hem hierin.

Marian wist dat hij dit op een dag zou doen. Tegenover zijn vrouw had hij het grootste deel van hun huwelijk open kunnen zijn over deze fantasie. Hun relatie mocht dan fysiek misschien niet zo bevredigend zijn als hij zou willen, maar verder wél zo goed als perfect. Alex hield van haar en zij hield van hem. Toch had Alex iets anders nodig en zijn vrouw begreep dat. Sterker nog, meer dan waarschijnlijk zou hij hier vanavond niet zijn als Marian hem een paar maanden geleden niet de spreekwoordelijk pap in de mond had gegeven.

Als je al bijna twintig jaar met iemand samen bent, verkeringstijd inbegrepen, dan evolueerde je relatie vanzelf mee. Je kon nog steeds van elkaar houden en er voor elkaar zijn, maar fysiek mocht je niet verwachten dat de wederzijdse opwinding nog steeds even sterk zou zijn zoals vroeger. Als bij jezelf de behoefte aan seks niet was afgezwakt maar bij je partner wel, dan was het simpelweg onmogelijk om de gedachte aan fysieke intimiteit voor altijd uit te schakelen. De natuur laat zich nu eenmaal niet dwingen. Maar Alex bedroog niemand. Zijn vrouw wist dat dit zou gebeuren.

Heel weinig mensen zouden begrip kunnen opbrengen voor het cadeau wat Marian hem voor zijn 38ste verjaardag had gegeven, maar het was wél volledig op maat van hun relatie. Alex herinnerde zich zijn verbazing maar al te goed op het moment dat hij de enveloppe opende die Marian hem in de hand had gedrukt en hij een bankkaart aantrof van een nieuwe bankrekening op zijn naam. Niet begrijpend waarom ze een nieuwe bankrekening nodig hadden, had hij haar gevraagd wat daarvan de bedoeling was. Marian had gegrinnikt om zijn verbaasde gezicht. Voor het eerst sinds jaren was ze nog eens op zijn schoot komen zitten en voor ze sprak had ze hem eerst een kus op de mond gedrukt.

“Lieve schat,” had ze gezegd, “dit is jouw verjaardagscadeau. Noem het gerust jouw escort-rekening, als je wil.”

“Wat!?” had hij uitgeroepen. Alex was even helemaal holderdebolder. Gaf Marian hem écht de toestemming én de middelen om een escort in te huren? Welke vrouw zou dat ooit doen? “Wa… Waar heb ik dat aan verdient?” wist hij nog net te stamelen.

“Omdat jij de liefste man en de beste echtgenoot bent die ik me kan voorstellen,” had ze in zijn oor gefluisterd. “Ik wil jou niet verliezen, snap je?”

“Daar moet jij toch niet voor vrezen. Ik hou zielsveel van jou,” had hij gereageerd. “Ik ga nooit bij je weg, schat.”

“Voorlopig wellicht niet,” had Marian droogjes opgemerkt, “maar op de langere termijn weet je dat toch maar nooit. Alex, ik weet dat ik jou tekort doe in de slaapkamer. Ik weet dat het beetje seks dat we tegenwoordig nog hebben voor jou veel te weinig is. Daarnaast heb je me nooit verzwegen wat al jarenlang jouw fantasie is. Ik weet en voel dat de tijd gekomen is om jou die fantasie-beleving te gunnen. Als beginkapitaal heb ik 2000 euro overgemaakt. Ik heb wat zitten googelen en volgens mij moet je met dat bedrag toch al minstens één degelijke afspraak kunnen regelen.”

“2000 Euro..? Schat, ik weet niet…” Met een vinger op zijn mond had zijn vrouw hem het zwijgen opgelegd.

“Vooraleer je me gaat bedanken zou ik een en ander willen toelichten en een paar dingen met je afspreken,” had Marian gezegd. “Schat, ik begrijp dat hetgeen waar jij nood aan hebt strikt genomen niet meer is dan een fysieke uitlaatklep. Wat mij betreft is dat echt niet zoveel anders dan wanneer jij jezelf zit klaar te rukken bij een van jouw favoriete pornofilmpjes. Voor mij is het eigenlijk simpel. Alex… Jij bent de man van mijn leven en al kunnen we dan geen kinderen krijgen, samen hebben we wel een gelukkig leven opgebouwd. Als jij nood hebt aan zo’n fysieke uitlaatklep, dan zie ik echt geen reden om je dat te ontzeggen. Zeker niet als je dat afweegt aan ons niveau van wederzijds vertrouwen. Je verdient het ook, want de voorbije jaren heb je mij echt alles gegeven wat ik in het leven wilde. Ik gun het je en tegelijkertijd heb ik er alle vertrouwen in dat jij me nooit zult verlaten voor een escort-dame met wie je een of meerdere keren naar bed bent geweest, begrijp je?”

Dat had hij begrepen. Opnieuw deed hij een poging om haar te bedanken, maar die dekselse wijsvinger van haar had hem voor de tweede keer de mond gesnoerd.

“Niet te vroeg juichen, jochie,” had Marian gegniffeld. “We moeten eerst wel nog een paar dingen afspreken.”

De afspraken die zijn vrouw wilde maken waren even helder als simpel. Het startkapitaal op de escort-rekening kwam van haar, maar voor een eventuele aanvulling moest hij zelf instaan. Ze ‘eiste’ dat hij zijn pijlen zou richten op de ‘betere’ escort dames. Geen goedkope hoeren en al helemaal geen bezoekjes aan een of andere gore hoerentent. Verder stond ze erop dat buiten hen niemand anders iets over hun ‘overeenkomst’ zou horen. In een en dezelfde adem voegde ze er aan toe, dat ze er hierna nooit meer met elkaar over zouden praten. Marian had hem alle plezier van de wereld gewenst, maar waar, wanneer, met wie, hoe dikwijls… Die details wilde ze beslist niet horen.

Vreemd genoeg had Marian die avond wél zin in seks gehad. Ze hadden de liefde bedreven, op de manier zoals Marian dat eigenlijk altijd alleen maar wilde… In de aloude missionarishouding dus, maar dat zijn vrouw na een heel lange tijd eindelijk nog eens klaarkwam, dat had die vrijpartij voor hem alsnog bijzonder gemaakt.

Na afloop had hij haar nogmaals willen bedanken voor het meest onwaarschijnlijke verjaardagscadeau wat hij ooit kreeg, maar opnieuw had ze hem met een wijsvinger op zijn mond onderbroken.

“Voor eens en voor altijd, schat,” had Marian gezegd. “Ik wil er verder niets meer over horen, maar wees blij. Je mag van mij!”

Dat was nu bijna drie maanden geleden en sindsdien was er sprake van een zekere herwonnen regelmaat in de echtelijke sponde. Waar ze voordien nog hooguit één keer in de drie maanden seks hadden, was het sindsdien vrijwel elke maand wel eens ‘prijs’ in de slaapkamer. Misschien lag daar wel de reden verscholen dat hij die bewuste escort-rekening nog steeds niet gebruikt had. Daar zou vanavond echter verandering in komen, bedacht hij met een zucht.

Ach… Misschien was hij bang, om welke reden dan ook. Misschien was hij té zenuwachtig. Zelfs met de zegen van zijn vrouw kon Alex het maar niet uit zijn hoofd krijgen dat dit ergens allemaal verkeerd voelde.

En toch… Het was uitgerekend dat ‘verkeerd voelen’ geweest wat hem ertoe bracht om voor het eerst contact op te nemen met Bibi.

Op 38-jarige leeftijd was Alex de definitie van een modale man. Hij werkte van negen tot zes. Het weekend was voor klusjes in en rond het huis, maar evengoed voor wat quality-time met zijn vrouw en zijn vrienden. Alex was het prototype van de verantwoordelijke, volwassen man. Maar wel een man die toevallig ook van porno hield. Heel veel zelfs...

Sinds Alex een tiener was, keek hij bijna elke dag naar porno. Zo uitzonderlijk was dat natuurlijk niet. Nogal wat mannen doen dat, maar toch… Wat begon als een leuke manier om een paar minuten zijn huiswerktaken en de wereld om hem heen te vergeten, veranderde al snel in een hobby. Er ging geen dag voorbij dat hij niet op zijn minst door de video's op zijn favoriete sites zat te scrollen om te zien wat er nieuw was, zelfs al masturbeerde hij daar lang niet altijd bij.

Alex hield meer van amateurfilmpjes dan van de over-geproduceerde seksvideo’s van de ‘gespecialiseerde’ filmstudio’s in die branche. Eigenlijk ging zijn interesse mettertijd vooral uit naar video's met een verhaal wat op zijn minst plausibel kon zijn. Daar ontwikkelde Alex zijn fetisj voor escort-porno. Binnen dat populair genre huurde een man een vrouw in voor een bepaald bedrag. De escorte geeft de man vervolgens wat hij wil, waarna ze elk weer hun eigen weg gaan.

Aan de oppervlakte is het een eenvoudig concept, maar diep van binnen? Het is zo verkeerd… Of beter nog, het taboe rond betalen voor seks en seksuele abnormaliteit in het algemeen zorgt ervoor dat het verkeerd voelt. Dat maakt het tegelijkertijd ook spannend.

Is zo’n film goed gemaakt, dan nemen ze in escort-porno de tijd om de relatie tussen de man en de vrouw te belichten voordat ze aan de eigenlijke seks toekomen. Net dat maakte voor Alex de onvermijdelijke actie tussen de lakens altijd al zoveel spannender. Het kost nu eenmaal tijd om langzaam de erotische spanning op te bouwen die de zoete ontlading zo speciaal maakt.

Laat dat nu net de reden zijn waarom hij hier was, alleen in een ruime hotelkamer, wachtend op de eerste escort-dame die hij ooit durfde te contacteren voor een echte afspraak.

Het ‘moest’ gebeuren en van zijn vrouw ‘mocht’ het gebeuren. Eindelijk! Niet voor niets had hij hier zolang over nagedacht. Vanavond zou zijn fantasie eindelijk werkelijkheid worden. En fantaseren deed hij… Non-stop zelfs, sinds Bibi ermee akkoord ging om hem te ontmoeten.

Het was allemaal begonnen met een advertentie die hij tegenkwam toen hij op zoek was naar iets spannends. Terwijl zijn vrouw naar de supermarkt was, surfte Alex naar een datingsite waar dames -veelal zogenaamde ‘huisvrouwen’ uit de wijde omgeving- zichzelf aanboden voor seks.

Van tijd tot tijd ging hij naar deze site om zijn fantasie te voeden en zijn geest te verruimen. Het meeste van wat daar te lezen viel was onzin en dat wist Alex. Als je zo’n site geregeld bezoekt, dan is het niet zo moeilijk om te achterhalen wat echt is en wat niet. Contact zoeken met die categorie van vrouwen was dan ook niet de reden waarom hij die bewuste site bezocht. De escort-advertenties die ze daar bijna altijd gaven, waren dat wel.

Het mag dan ook niet verwonderen dat Alex de advertentie van een aantal meisjes en vrouwen las, hun fotoreeksjes bekeek en er vervolgens over fantaseerde hoe het seksuele samenzijn met die dame in kwestie zou verlopen.

De meeste advertenties bleken evenwel waardeloos. Vervaagde foto’s en slecht geschreven teksten, die duidelijk maakten dat het om gestructureerde afzetterij ging. Maar zo af en toe, als hij bereid was om door de bomen het bos te zoeken, vond hij wel eens een advertentie die de moeite waard was om over na te denken.

‘Dit gaat om zoveel meer dan betaalde seks..!’ las Alex plots.

Vanaf het moment dat hij deze titel boven Bibi's advertentie zag staan, wist hij dat hij iets had dat de moeite waard was om over na te denken. Haar advertentie pakte hem direct. Geen platte, holle woorden deze keer. Bibi’s boodschap straalde een bepaald soort seksuele zelfbewustheid uit waar Alex geen genoeg van kon krijgen. Alleen al die titel was voldoende om hem te triggeren en net daarom had hij haar hele advertentie naar zijn computer gekopieerd.

Sindsdien had hij Bibi’s woorden zo dikwijls gelezen dat hij ze uit het hoofd kende:

‘Hoi. Ik ben Bibi… Bij mij betaal je niet voor seks. Je koopt een ervaring! Ben je single? Zit je vast in een seksloos huwelijk? Zit je gevangen in een saai leven en zoek je de vonk van een nieuwe ervaring? Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ben je dan bij mij aan het juiste adres.

Ik ben een spontane, roodharige meid van 35 jaar, die weet wat jij wil en waarom jij mijn advertentie bekijkt. Als je op zoek bent naar een snelle neukpartij, dan ben ik niet de juiste persoon voor jou. Als je echter op zoek bent naar een ervaring waar je over 20 jaar nog steeds met heel veel plezier aan terugdenkt, dan geloof ik vast dat wij voor elkaar iets kunnen betekenen. Geloof me, ik ben uw tijd én uw geld waard, tot en met de laatste cent…’

Als er ooit een advertentie speciaal voor Alex leek geschreven, dan was het deze wel. En… Als haar woorden zijn aandacht niet hadden getrokken, dan hadden de foto's dat wel gedaan. Bibi's profiel toonde een handvol duidelijke, goed doordachte foto's. In tegenstelling tot zoveel andere advertenties die hij op deze site had gezien, waren haar foto’s niet gemaakt met een mobiele telefoon voor een spiegel.

Nee, dit waren niet zomaar wat selfies, bedoeld om tieten en kont te laten zien. Dit was bijna kunst. De eerste drie foto’s toonden Bibi in prachtige lingerie. Een zwart-wit topje dat haar rondingen perfect liet uitkomen. Een zwarte hipster, visnetnylons en een paar sexy hoge hakken deden haar prachtige beelden dan weer alle eer aan die ze verdienden.

De laatste twee foto’s waren wat gewaagder. De ene was genomen vanuit een camerastandpunt achter Bibi en toonde Alex het mooiste bolle kontje wat hij ooit had gezien. Het laatste plaatje was een topless foto, waarop ze met haar handen haar tepels verborgen hield. Desondanks kreeg je alsnog een duidelijk beeld van wat deze prachtige vrouw een man te bieden had.

Het enige wat ontbrak was haar gezicht, maar als je -zoals Alex- genoeg van deze advertenties had bekeken, dan wist je wel dat zoiets helemaal niet zo ongewoon was. Heel veel van die meiden verborgen hun gezicht om hun identiteit te beschermen, zodat niemand hen lastig zou vallen of hun privéleven zou binnendringen.

Op het moment dat Alex de foto's van Bibi voor het eerst bekeek, kreeg hij een furieuze erectie die om aandacht schreeuwde. Het was niet alleen de manier waarop deze vrouw haar advertentie schreef die hem opviel. Het was de algehele presentatie, van boven naar beneden en van voor naar achter. Dit was duidelijk een jonge vrouw die wist waar ze mee bezig was.

Alex had die zelfzekerheid allesbehalve. Het kostte hem bijna zeven uur, inclusief twee aftreksessies in de badkamer, om de nodige moed te verzamelen om Bibi daadwerkelijk een e-mail te sturen via haar eigen persoonlijke escortsite, waar in de advertentie naar werd verwezen. Liefst vier keer had hij de cursor boven de ‘send-knop’ gehad, maar telkens stelde hij het versturen weer uit. Het was pas toen hij bedacht dat Bibi wellicht niet haar echte naam was en dat het niet verkeerd zou zijn om zelf ook maar een alias te gebruiken, dat hij zijn zelfvertrouwen voelde groeien. Bertrand, zijn tweede voornaam, leek hem voldoende anoniem.

Eenmaal hij dat eerste bericht uiteindelijk toch had verzonden, wist hij meteen dat hij in de problemen zou komen als zij zou reageren. Dat had hij goed ingeschat. Bibi reageerde en Alex bestierf het gelijk van de zenuwen.

**

Die eerste e-mail van ‘Bertrand’ arriveerde midden in de nacht bij Karen, terwijl ze sliep. Op zich was dat niet ongewoon. Mannen hielden er blijkbaar van om hun eerste vragen op onwijs late uren te versturen.

Ergens begreep Karen dat wel. Soms bleef zo’n man tot laat hangen voor de tv, tot rust komend na een vermoeiende werkdag. Als hij dan klaar was om te gaan slapen, schakelden zijn hersenen vanzelf naar seks. Misschien ploeterde zo’n kerel zich vervolgens door een zoveelste, niet echt bevredigende missionarissessie met zijn vrouw… of misschien was de man in kwestie wel single en gedoemd om de hand aan zichzelf te slaan.

Hoe dan ook, het was vaak in dat soort momenten dat mannen het initiatief namen om contact op te nemen met een sekswerster voor de invulling van hun onvervulde fantasieën. Karen wist uit ervaring dat ‘Bertrands’ voorzichtige toenadering waarschijnlijk tijdverspilling zou zijn, net als de zeven andere ‘eerste mails’ die ze het voorbije etmaal binnenkreeg. Toch was het altijd de moeite waard om te reageren. Je wist immers maar nooit waar zo’n contact toe zou leiden.

Karen had een beproefd systeem ontwikkeld om een eerste mailbericht van een potentiële klant af te handelen. De truc was om het simpel, kort en krachtig te houden. Wel vriendelijk maar nooit specifiek zijn over seksuele handelingen in zo’n eerste e-mail, had ze door de jaren geleerd.

Haar eerste antwoord aan ‘Bertrand’ voldeed voor Karen in elk opzicht aan die criteria. Het koste haar hooguit anderhalve minuut om een reactie in te tikken. Seconden nadat ze haar bericht verzonden had, zette ze Bertrand alweer uit haar hoofd.

Inmiddels was er een week verstreken en waren er verschillende e-mails over en weer geweest. Een week waarin Bibi al zijn vragen had beantwoord en waarin Bertrand haar zijn wensen kenbaar had gemaakt. Extreme wensen had hij niet, dus daar kon ze wel op ingaan. Toch was het pas nadat hij de helft van haar tarief vooraf betaalde en ze een afspraak maakten om elkaar te ontmoeten, dat het als écht ging aanvoelen.

Hun afspraak was vanavond om 20 uur. Bertrand was zoals vrijwel altijd haar enige klant van de avond en dat kwam Karen goed uit. Alle vorige afleveringen van ‘The Voice’ had ze uitgesteld moeten bekijken, maar de grote finale zou ze grotendeels live kunnen zien. Karen was dan ook van plan om snel werk te maken van haar nieuwe klant. Hoe sneller je zo’n man aan zijn hoogtepunt hielp, hoe sneller je weer naar huis kon. Met een lichaam als het hare was dat zelden een groot probleem, maar dat was lang niet altijd zo geweest.

Karen groeide op als jongste in een gezin met vier kinderen. Als jonge tiener voelde ze zich nooit echt goed, waar het haar uiterlijk betrof. De eerste 16 jaren van haar leven had ze eruit gezien als hét prototype van een onhandig meisje dat zich eerder als een jongen gedroeg. In navolging van haar broers droeg ze baseballpetten, flodderige T-shirts en gescheurde spijkerbroeken. Haar uiterlijk was in die dagen écht wel het minste van haar zorgen.

Daar kwam verandering in toen ze een late groeispurt kreeg. Plotseling had ze veel grotere tieten en een veel beter gevormde kont in vergelijking met haar broers. Dat veranderde voor haar de dingen nogal, zowel fysiek als mentaal. Binnen het tijdsbestek van één zomer veranderde Karen van een spichtig, slungelachtig meisje naar een mooie, jonge vrouw. Zowel jongens als meisjes staarden haar na als ze dachten dat ze even niet keek.

Jongens die haar vroeger uitlachten vanwege haar platte borst en haar slonzig ogende kledingkeuze, waren vanaf dan diegenen die over hun eigen voeten struikelden om bij haar op een goed blaadje te komen.

Haar houding veranderde intrinsiek niet al te veel terwijl ze verder opgroeide richting volwassenheid, maar Karen was niet dom. In wezen bleef ze nog altijd hetzelfde meisje, maar ze wist dat haar uiterlijk een troefkaart was en ze leerde snel hoe ze die als zodanig kon uitspelen. Een laag uitgesneden bloesje deed wonderen, dat ondervond ze op school, maar zeker ook in haar vrije tijd. Als ze uitging met vrienden moest ze nooit nog betalen voor een drankje en al gauw viel het haar op dat de jongens bij wijze van spreken in de rij stonden om haar te kunnen ‘scoren.’

Toch hield ze de boot altijd af, ook al ontdekte ze in die periode wel haar eigen seksualiteit. Zichzelf verwennen werd al snel een bijna dagelijkse bezigheid en zo kon het gebeuren dat ze op een dag haar maagdelijkheid prijsgaf aan de handgreep van haar haarborstel.

Karen glimlachte om haar eigen gedachtegang. Het was immers de haarborstel waar ze op dit eigenste moment voor de spiegel haar weerbarstige rode krullen mee te lijf ging. Doorheen de jaren had ze er nooit afstand van kunnen doen.

Ze dacht terug aan de eerste keer dat haar gevraagd werd om seks te hebben in ruil voor geld. Het was tijdens het eerste jaar aan de universiteit dat een dronken jongen uit hun vaste uitgaanskliekje haar aanbood om haar te betalen als ze mee ging naar zijn kamer. Hoewel Karen zelf ook niet meer helemaal nuchter was, had ze hem afgewezen. Hij was niet bepaald aantrekkelijk en zij was niet geïnteresseerd. Maar hij bleek wel een volhouder te zijn, die haar uiteindelijk 100 euro aanbood om haar te neuken.

Karen had hem wandelen gestuurd. Ze kende wel een paar mede-studentes die hun lichaam gebruikten om wat extra zakgeld te verdienen, maar daarom hoefde zij dat toch niet te doen.

Achteraf gezien was daar echter misschien wel het allereerste zaadje in haar hersenen gepland, voor wat betreft seks tegen betaling. Een zaadje wat jarenlang onderhuids sluimerde en pas weer de kop opstak toen ze na drie jaar huwelijk - met wat achteraf de foute man bleek - ontdekte dat haar echtgenoot geregeld naar de hoeren ging. Na lang aarzelen had ze John nog een tweede kans gegeven, maar vrij snel bleek dat hij niet al teveel moeite deed om haar vertrouwen terug te winnen. Op een avond was ze John gevolgd. Haar bange voorgevoel werd bevestigd toen hij zich regelrecht naar het Antwerpse schipperskwartier begaf. Vanaf dat moment had Karen het helemaal gehad met John.

Na een pijnlijke scheiding, zat ze financieel totaal aan de grond. Al haar spaarcentjes zaten in de nieuwbouw waarin ze woonden. De ramp was dat hun nieuwe huis op een stuk grond gebouwd was wat John van zijn ouders had gekregen. De bouwgrond stond op zijn naam toen ze trouwden en dat was nooit geregulariseerd. Volgens de geldende wetten is de eigenaar van de grond automatisch ook de eigenaar van het gebouw wat erop staat. Er viel simpelweg niets te recupereren van haar centen. Ze moest zelfs geld lenen van haar ouders om de borg voor een tweekamerflatje te kunnen betalen.

Het was in die financieel heel erg moeilijke periode dat het zaadje ‘geld in ruil voor je lichaam’ in Karens hoofd langzaam ontkiemde. Toch was haar eerste ervaring op dat vlak niet direct een hoogvlieger. De man in kwestie heette Ed en was een collega van haar bij de verzekeringsmaatschappij waarvoor ze werkte. Toen ze op een vrijdagavond na het werk samen nog iets gingen drinken, en Ed daarbij langzaamaan dronken werd, bood hij haar 300 euro aan om haar te neuken. Ze had hem afgewezen, want zo heel erg aantrekkelijk was Ed bepaald niet.

Toen hij haar even later 200 dollar aanbood als ze topless voor hem zou gaan en bleef toekijken hoe hij zich aftrok, was ze wél overstag gegaan. Karen had zich in die periode niet de luxe kunnen permitteren om ‘nee’ te zeggen tegen dat gemakkelijk verdiende geld. Die 200 euro was immers bijna de helft van de maandelijkse huur voor haar tweekamerflatje. ‘Mooi meegenomen,’ dacht ze, ondertussen haar gevoel van onbehagen verdringend.

Op een goeie vijf minuten was het al voorbij. Eigenlijk had ze voor die 200 euro zo goed als niets moeten doen, behalve dan in een goor achterkamertje van een café haar borsten laten zien aan een halfdronken man. Dat het zo makkelijk verdiend was, maakte het aanlokkelijk om in die richting verder te denken.

Waarschijnlijk zou Karen een volgende stap nooit aangedurfd hebben, als ze niet toevallig enkele weken later een uitstapje gepland had met Elke. Een gewezen, goede studievriendin van haar, met wie ze nog steeds een regelmatig contact onderhield.

Zodra Elke opdaagde in de taverne waar ze hadden afgesproken, viel Karen meteen iets op. Elke’s rechteroog zat bijna dicht. Haar kaak daaronder was behoorlijk gezwollen en de wijde omgeving rond haar oog zag paars en blauw.

Nadat ze van hun eerste wijntje hadden genipt kon Karen haar nieuwgierigheid niet langer bedwingen en had Elke gevraagd hoe ze aan dat blauwe oog kwam.

“Oh dat…” had die lauw gereageerd. “Een akkefietje met een ontevreden klant.”

Onwillekeurig had Karen het uitgeproest, alleen al omdat het haar zo onwaarschijnlijk leek. Elke had immers een baan als apothekersassistente.

“Een akkefietje met een ontevreden klant?” had Karen de woorden van Elke herhaald. “In de apotheek?”

“Nee… Niet in de apotheek, wel in mijn euh… In mijn bijberoep,” had Elke aarzelend bekend, waarbij haar ‘gezonde’ kaak overduidelijk rood aanliep.

Karen had haar oud-studiegenootje vragend aangekeken, waarna die zei dat ze wel bereid was om meer te vertellen, maar dan moest Karen wel eerst beloven dat ze haar grote geheim nooit aan iemand zou doorvertellen. Eenmaal die belofte een feit was, donderde Karen net niet van haar stoel toen Elke haar opbiechtte dat ze bijkluste als zelfstandige escort-dame. Drie dagen geleden was het contact met een nieuwe klant helemaal uit de hand gelopen. Tegen alle eerder gemaakte afspraken in had die man persé anale seks gewild. Elke had dat categoriek geweigerd, waarna ze enkele rake klappen had moeten incasseren vooraleer ze uit zijn huis kon ontsnappen.

De reden van Elke’s blauwe oog kwam bij Karen slechts vaag binnen, zozeer was ze getriggerd door datgene wat haar vriendin haar zojuist had opgebiecht. Elke, een schat van een meid die bijkluste als sekswerker? Dat had Karen nooit achter haar gezocht, maar wat deed dat ertoe? Zelf liep ze immers ook al maanden te tobben over de mogelijkheden om ‘iets’ in die richting te beginnen. Plots zag ze de kans schoon om op een eenvoudige en veilige manier aan informatie te komen over datgene wat een bijbaantje als zelfstandige escorte allemaal inhield.

Een spervuur van vragen had ze over haar vriendin uitgestort. Een tijdlang had Elke de vragen van Karen zo eerlijk mogelijk beantwoord, maar toen die vragen alsmaar praktijkgerichter werden, had Elke door dat er meer aan de hand was dan verregaande, vriendschappelijke interesse.

“Wat heeft dit kruisverhoor te betekenen, Kar?” had Elke haar onderbroken. “Als ik je niet beter kende zou ik nog gaan denken dat jij zelf plannen hebt om in de seksindustrie te stappen.”

Die uitspraak van Elke kwam compleet onverwacht binnen en was zo ‘to the point’ dat Karen er geen antwoord op had. Op haar beurt was zij rood aangelopen, iets wat Elke niet ontging.

“Goeie god,” stamelde ze verbaasd, “Kar… Je overweegt het écht, nietwaar?”

Karens keel leek wel dichtgeschroeid, dus verder dan een zuinig knikje kwam ze niet. Thuis in je eentje zitten fantaseren en plannen maken over een leven als escorte was toch nog net iets anders dan er openlijk met iemand over praten.

Gelukkig deed Elke niet al te moeilijk, al wilde ze wel gelijk weten hoe Karen bij dat idee was uitgekomen. Nou, dat was iets waar ze gemakkelijk op kon antwoorden.

In de volgende minuten vertelde ze haar vriendin tot in detail wat ze drie weken eerder beleefde met haar collega Ed. Hoe ze hem voor 200 euro haar tieten had laten zien, terwijl hij zichzelf daarbij naar een hoogtepunt sjorde. Dat had haar aan het denken gezet of ‘haar lichaam in ruil voor seks’ niet de oplossing was om uit haar penibele financiële situatie te geraken.

Om het verhaal rondom Ed helemaal compleet te maken vertelde ze er gelijk ook maar eerlijk achteraan dat hij haar eerder die avond 300 euro had aangeboden om haar te mogen neuken, maar dat ze dat niet had zien zitten.

“Groot gelijk, Kar,” had Elke lacherig gereageerd. “Voor 300 euro doe ik mijn schoenen niet eens uit, laat staan mijn slipje.”

“Hoe…,” had Karen gestameld, “hoeveel vraag jij dan voor… voor… Nou ja, je weet wel…”

“1200 euro!” klonk Elke’s stem beslist, waarop Karen voor de zekerheid toch maar even had rondgekeken of er niemand was die hun gesprek volgde. Dat was niet het geval.

“1200 euro voor één nacht?” vroeg ze met een piepstemmetje.

“Nee gekkie,” lachte Elke. “1200 euro voor een uur. Dat is mijn minimum tarief.”

Karen was even met stomheid geslagen geweest. Waren er mannen die écht zoveel geld betaalden voor een uurtje seks?

Die waren er zeker. Dat werd haar helemaal duidelijk toen Elke haar een beeld schetste van wat je als escort-dame allemaal meemaakte en kon verwachten. Wat uit Elke’s relaas ook overduidelijk naar voor kwam, dat was dat je als sekswerker in de eerste plaats zélf heel erg veel van seks moest kunnen genieten. Anders kon je er maar beter niet aan beginnen.

Op dat vlak kon Karen haar vriendin geruststellen door in alle eerlijkheid te zeggen dat seks voor haar in feite even levensnoodzakelijk was als eten en drinken. ‘Een dag zonder seks is een dag niet geleefd,’ was altijd haar moto geweest gedurende de hele periode van haar huwelijk met John. Ze zou dan ook nooit begrijpen waarom hij zo nodig naar de hoeren moest lopen. Een ‘nee’ of een ‘vanavond niet schat’ had John van Karen nooit te horen gekregen, integendeel zelfs.

Elke leek daarmee inderdaad gerustgesteld. Van dan af mocht Karen haar alles vragen wat ze maar wilde weten. Gaandeweg kregen ze allebei heel sterk het gevoel dat hun vriendschap na dit onverwachte maar openhartige gesprek veel sterker zou zijn dan ooit.

“Als je na vanavond nog met vragen zit, dan mag je mij altijd bellen of mailen,” had Elke gezegd toen ze een eind na middernacht elkaar ten afscheid kusten. “Alle succes meid, maar doe vooral niets overhaast!”

Als er al iets was waar Karen zich absoluut niet op liet betrappen, dan was het overhaasting.

Het zaadje wat Ed had geplant, ontkiemde na het gesprek met Elke beetje bij beetje. Toch zou er, figuurlijk gesproken dan, nog veel water nodig zijn om het frêle plantje tot een bloeiende struik te laten uitgroeien.

Maar… Hoe meer Karen erover dacht om escorte te worden, hoe meer het haar opwond.

Natuurlijk, seks met een vaste partner of een one-night-stand met een willekeurige man die je tegenkwam op café was leuk, maar was dat ook het geval met mensen die je vooraf niet eens had ontmoet? Seks met een wildvreemde man bleef ergens toch iets beangstigend in zich hebben, maar tegelijk had het evengoed iets geils.

Voor de spiegel in de slaapkamer probeerde ze haar zelfvertrouwen op te krikken door naar zichzelf te kijken als ze weer eens ‘solo’ de liefde bedreef. Zo voelde ze niet alleen wat haar prikkelde, wat ze lekker vond en waar haar ‘schakelknopjes’ zaten, ze zag het vanaf dan ook. In het begin was dat soort ‘training’ eerder frustrerend dan opwindend, maar gaandeweg evolueerde dat naar een totaalbeleving die niet zelden uitmondde in een spetterend hoogtepunt. Mettertijd kwam daar het erotisch dansen en het inoefenen van een uitdagende strip-act bij, soms met muziek en soms ook zonder. Beetje bij beetje ontwikkelde ze haar eigen erotisch showtje en tegelijk groeide ook haar zelfvertrouwen.

Uiteindelijk duurde het nog tot Karen 31 werd alvorens ze zich ‘voldoende gewapend’ voelde om met het serieuze werk te beginnen. Toch kostte het haar nog eens dag of 10 vooraleer ze haar eerste advertentie durfde te plaatsen. Toen ze dat eenmaal had gedaan, was er uiteraard geen weg terug meer, maar wat had ze het goed getroffen met haar eerste klant.

Het was een niet bijzonder knappe vijftiger geweest. Een man met een beginnend buikje en al flink kalend. Desondanks wel een man van de wereld, voor wie ze haar zenuwachtigheid niet verborgen had kunnen houden. Ze had niet anders gedurfd dan toegeven dat het haar eerste escort-date was, toen hij er naar vroeg.

Nooit zou Karen vergeten hoe begripvol die man reageerde. Hij had haar -letterlijk en figuurlijk- op weergaloze wijze op sleeptouw genomen om het afgesproken uur door te komen, en hoe! Op het moment dat hij voor de tweede keer zijn genot in een condoom loosde, was ook zij heerlijk klaargekomen. De man in kwestie werd ook haar allereerste vaste klant en uit dankbaarheid deed Karen sindsdien nooit moeilijk als hij haar vroeg om een halfuurtje langer te blijven.

Haar beste avond tot hiertoe was die keer dat ze door twee jongelui van achttien werd betaald om te luisteren naar hun levensverhaal, hun zorgen, hun dromen en hun verwachtingen in het leven. Ze had wel naakt gedanst voor hen, maar tot echte seksuele handelingen was het niet gekomen, wellicht omdat de jongens naar elkaar toe toch wel wat géne kenden.

Op haar meest verfoeilijke avond moest ze met een onaantrekkelijke zakenman naar bed, maar die bakte er werkelijk niets van. Hij moest en zou haar neuken, maar al bij al hield hij het nog geen vijf minuten vol. Ach ja, het kon niet elke keer kermis zijn…

Inmiddels zat Karen bijna vier jaar ‘in het vak’, zoals dat heet. Hoewel ze nooit teveel klanten aannam, had ze een vast klantenbestand opgebouwd. Adverteren deed ze slechts af en toe als dat nodig was en alleen in die periodes was haar website actief.

Haar baan bij de hoofdzetel van de verzekeringsmaatschappij hield Karen aan. Deeltijds weliswaar, want eigenlijk diende die baan sindsdien alleen nog om de schijn op te houden voor haar vrienden en familie. De escort-seks zorgde er al snel voor dat ze al haar schulden kon aflossen. In geen tijd verdiende ze zo goed dat ze het zich met sprekend gemak kon veroorloven om een riante villa met zwembad te huren in een van de dure, residentiele woonwijken aan de groene buitenrand van groot Antwerpen. Maar wat nog straffer was… Als ze haar lichamelijke troeven goed bleef uitspelen, dan zou ze minstens vijftien jaar eerder met pensioen kunnen gaan dan haar normale, gerechtigde leeftijd.

‘Ach wat,’ berispte Karen zichzelf. ‘Je hebt nu wel genoeg gemijmerd voor één avond.’ Ze moest trouwens vertrekken. In Brasschaat wachtte ene Bertrand op haar, een nieuwe klant die haar voor vanavond geboekt had. De voorbije dagen was die Bertrand erin geslaagd om via hun digitale conversatie een positieve indruk bij haar na te laten. Natuurlijk zou ze hem op zijn wensen moeten bedienen, maar dat was voor Karen altijd net iets makkelijker als die wensen ver weg bleven van alles wat naar het extreme neigde. Natuurlijk zouden ze seks hebben, want daar draaide het in de escort-business nu eenmaal om. Natuurlijk zou hij haar willen neuken, want daarvoor had hij haar al de helft vooruitbetaald.

En toch… Op een niet nader te verklaren manier had Karen het gevoel dat deze avond anders zou worden dan anders. Beter dan de doorsnee, wie weet zelfs ver boven gemiddeld. Waarop ze het baseerde, daar kon ze de vinger niet op leggen, maar ze had een sterk vermoeden dat ze op weg ging naar een vaste klant in spé.

Maar wat als ze zich vergiste? Ach ja, dan was dat maar zo. Op het einde van de rit was ze dan toch maar weer mooi 1200 euro rijker.