Leven In Bedrog - 6

Bij deze het afsluitende deel van deze kleine verhalen serie over het bedrog van mijn, inmiddels ex vrouw, en de verrassende impact die dat op mijn leven gehad heeft. Ik raad u daarom aan eerst de voorafgaande delen te lezen, want dit is geen op zichzelf staand verhaal.

Veel leesplezier. JohanK

Na een heerlijke week Frankrijk waren we teruggekeerd in de harde realiteit van Nederland. Ik had Babet laten weten dat ik deze vrijdagmiddag pas laat zou terugkeren van mijn zakentrip. Voor de variatie had ze nu wel eens de moeite genomen om mijn bericht te beantwoorden. Dat ze hoopte dat ik een leuke tijd gehad had, en zij helaas niet thuis zou zijn. Tevens herinnerde ze me aan de afspraak van a.s. zondagmiddag en dat op de keukentafel een boodschappen lijstje lag. Met het verzoek of ik deze graag wilde doen, en tussendoor vermeldde ze dat haar gasten bleven eten. Dat laatste zinde me absoluut niet en dat liet ik haar ook weten. Om de simpele reden dat zij in al die jaren nooit de tijd genomen had voor mijn vrienden, en al helemaal niet om te komen eten bij ons, dus dat ik hier geen prijs opstelde. Wat een boos antwoord opleverde.

Nicole daarentegen had leuke reacties gekregen op haar naaktfoto bovenop de Citroen. Een foto die ze, buiten mijn medeweten om, doorgestuurd had naar een paar van haar nieuw opgedane Franse kennissen. Ze liet me weten dat 2 van deze vrouwen graag een lang weekend bij ons op bezoek wilden komen, alleen en zonder hun mannen. We zouden hier later vandaag met onze vrienden over spreken, vulde ze terloops aan.

Nu waren we onderweg naar het kantoor van mijn advocaat, voor een tweetal gesprekken. Een met hem samen met de detective, en direct gevolgd door een met mij en hem alleen.

Van de detective kregen we een overzicht van al Babet’s activiteiten, voor een groot deel van de laatste weken. Hij had echter ook wat verder doorgegraven in haar verleden. Ik viel daarbij van de ene verbazing in de andere. Waar ik dacht dat ze een goed lopende fysiotherapie praktijk had, bleek daar al een paar jaar geen sprake meer van te zijn. Eigenlijk al vanaf net voor de aanvang van de corona epidemie en deze laatste had het proces van ‘onttakeling‘ alleen maar versneld. Beetje bij beetje verloor ze haar klanten, verwezen huisartsen en aantal zorginstellingen niemand meer naar haar door. En werden contracten met een aantal zorgverzekeraars niet verlengd. Alsof ze op een zwarte lijst stond.

En, ging de detective door, waren ook haar partners en een tweetal medewerkers uit het samenwerkingsverband gestapt, omdat met haar niet samen te werken viel. Zij niet voor rede vatbaar was. Babet moest hun deels uitkopen en kon bij geen bank meer terecht voor een lening. Die hadden geen vertrouwen in haar solvabiliteit en daar het pand ook niet van haar was, kon dit niet als onderpand gebruikt worden. Eigenzinnig als ze altijd al was geweest, had ze besloten niet bij mij aan te kloppen, en was via haar accountant uiteindelijk bij die Duan terechtgekomen. We praatten dan over een tijdstip in de beginfase van die Corona periode, dik meer dan 2,5 jaar geleden. Hoe die financiering en afbetaling eruit zagen wisten we inmiddels al. Een typisch geval van paniekvoetbal, misplaatste arrogantie of zoals men ook wel eens zegt: ‘hoogmoed komt voor de val’.

Tegenwoordig was haar praktijk alleen nog tussen 8.30 uur en 14.00 geopend, en niet echt rendabel te noemen. Ze zou er net van hebben kunnen rondkomen maar weinig tot niets extra’s kunnen doen. Ware het niet dat ze geen onkosten had met betrekking tot het dagelijks leven etc. Want daarvoor leunde ze op mij.

Het was een bittere constatering te zien dat ze naar mij toe al die jaren de schijn had opgehouden. Te suggereren dat het met haar praktijk, ondanks de corona, relatief goed ging. Triest maar het was niet anders, en het domme was dat ik haar altijd op haar woord had geloofd. Het kwam misschien ook wel doordat ik, zeker tijdens de corona periode, nauwelijks mijn gezicht daar had laten zien. Eigenlijk alleen in de begintijd van die praktijk wipte ik regelmatig binnen, en zag toen alleen maar lachende en vrolijke gezichten. Ik was min of meer in slaap gesust, zogezegd.

De detective had eens rondgevraagd, ook bij haar vroegere collega’s, en vrijwel iedereen zei dat ze op zich een zeer goede fysiotherapeute was, maar een zeer slechte relatie of klant manager. In de persoonlijk omgang werd ze door de meesten omschreven als een kreng, een achterbakse en schijnheilige persoonlijkheid. Dat ze de stress niet aan kon en ze beter op haar plaats zou zijn in loondienst, dan als zelfstandige of zzp-er.

Eigenlijk lag alles wat ik hoorde in de lijn van een opmerking die ik ooit tegen haar gemaakt had t.w. dat ze geen zakenvrouw was.

Het vreemde is, voegde de detective nog toe, dat ze juist in deze wereld van Duan wel op haar plaats schijnt te zijn. Misschien komt het doordat wat men al zei, ze beter in loondienst af was. Ze gaat er helemaal in op en geniet erg veel van de seks en wat ik zo op de video’s zie, staat ze met iedereen op goede voet. En wordt ze omschreven als een erg geile, wellustige vrouw, die er wel pap van lust. Alle andere uren was ze werkzaam voor Duan, in seksclubs, als escort, porno actrice en zeer regelmatig ook webcamsex , met name life streaming sessies. Dit alles speelt nu al ruim langer dan 2 jaar, en in die tijd bleken er ongeveer 90 videos waarin zij meespeelde gemaakt te zijn. Een aanzienlijk deel van die video’s waren tijdens de corona periode gemaakt, omdat toen seksclubs gesloten waren. Ongeveer de helft was bij ons thuis of in de fysiotherapie praktijk opgenomen, vandaar die hoge rekening voor het gebruik van beide lokatie’s. Hij had eens rondgevraagd hoeveel een opname studio zoal kostte en dit was een prijs die in het midden lag. In die tijd van de corona had ze verder veel webcamsex gedaan.

Over a.s. zondag kregen we weinig los uit hun. Alleen maar dat we op hun moesten vertrouwen, meer niet. Ik kreeg een spuitbus mee die zgn. pepperspray bevatte maar in werkelijkheid water. En moest deze proberen te verwisselen met die van Babet, een beetje toneel spelen en heel erg in mijn ogen wrijven, zo zeiden ze. Ik wilde wat meer weten over hun aanpak maar kreeg nul op mijn verzoek. Wat als ze dan vroeger kwamen dan 15.00, vroeg ik als laatste, waarop ze zeiden dat alles ingecalculeerd was.

Het was ergens onbevredigend, maar ik heb geleerd op mensen te vertrouwen dus liet het er maar bij. In het daarop volgende gesprek met de advocaat waren de scheidingspapieren door genomen zodat hij maandagmorgen direct alles op de rit kon zetten. Op zijn vraag of ik Babet ging aanklagen, antwoordde ik dat het als het aan mij lag wel. Ik echter ook het oordeel van onze kinderen zwaar zou laten meetellen bij mijn uiteindelijke beslissing.

Dit was het wel zo een beetje voor vandaag en hij wenste ons nog een fijn weekend en succes voor zondag toe. Ook dat hij e.e.a. van afstand ging volgen en na afloop acte de présence zou geven.

Nicole en ik verlieten lichtelijk teleurgesteld het kantoor en ik trakteerde haar op een lunch. Zij was lichtelijk gefrustreerd, wellicht bang ook, omdat ze geen idee had van wat er zondag zoal ging gebeuren. Dat is dan toch weer die dominante kant in haar, die graag controle over zaken wil hebben. Ik plaagde haar er een beetje mee, en uiteindelijk draaide ze bij en kon het loslaten. Ze lachte en zei: “Jij bent er zo verdomde rustig onder, misschien is dat het wel waarover ik me irriteer.” Haar kussend antwoordde ik: “Die 2 zaten er zo zelfverzekerd bij, dat gaf me wel vertrouwen. Ik ken mijn advocaat wel goed genoeg, om te weten dat hij geen spelletje speelt. Vertrouw hem wel op zijn woord, vandaar. En nu wil ik deze paar mooie dagen gewoon nog genieten van jou liefste. Dus laat het los.”

Nicole op haar beurt weer: “Ik ken je pas zo kort schat, en ben zover ik me kan herinneren nog nooit zo verliefd geweest als nu. Zelfs niet op mijn overleden man, moet ik tot mijn schande bekennen. Ik hield al van je toen ik nog niet wist dat dat zo was. Misschien wel door alle verhalen van Erica over jou. Weet je dat ik eigenlijk helemaal geen zin had om nog eens naar eens seksclub te gaan. Zij heeft me overgehaald door te zeggen dat jij voor het eerst ook eens naar een seksclub zou meegaan. Nu ben ik gewoon gek van je, daarom ben ik ook zo bang. Ik heb geen controle meer over mijn gevoelens, weet je. En dan ben jij daar, zo vreselijk rustig, relaxed bijna. Alsof het je niks doet wat je allemaal overkomt.”

Ik nam haar in mijn armen en zei: “Wat denk je dat jij wel niet met mij doet, Nicole. Ik ken je pas 3 weken, en mijn wereld staat sindsdien helemaal op zijn kop. Ik merk aan mezelf dat ik uitgedaagd word om te leren. Ook hoe ik in het oog van deze storm, die in en om mij heen woedt, kan blijven staan. Te midden van al die chaos om me heen zoals dat gedoe met Babet, haar bedrog en verraad, mijn kinderen, en dan ook nog eens deze bedreiging. En dan heb ik het nog niet een over jou, mijn wildere seksleven inclusief die BDSM. Het lukt me bij vlagen om dat evenwicht te vinden, maar voor mijn gevoel nog altijd heel erg matig tot zelfs slecht. Ik realiseer me dat ik aan het leren ben, op een dieper, intenser niveau zelfs dan ooit in mijn leven. En dat komt grotendeels door de gevoelens die jij in mijn wakker hebt gemaakt. Jou, schat, wil ik voor geen goud kwijt. Daarom vertrouw ik ook op deze mensen, ik heb dat houvast nodig. Mensen die ik vertrouwen kan, zoals bijvoorbeeld nu jou en zeer zeker Guus en Erica .”

Ze sloeg haar armen om heen en kuste me. Zei vervolgens: “Ik vertrouw jou zo helemaal lieverd, en als je hun geloofd doe ik dat ook. Ik ben juist door dit soort zaken verliefd geworden op je. Je hebt diepgang, denkt verder, bent niet oppervlakkig en loopt niet weg voor moeilijke situatie’s. Erica had me hier al op voorbereid, maar het voelen en meemaken is totaal wat anders. Laten we nu maar over leuke dingen praten.”

Nicole liet me daarop de foto's zien die van haar gemaakt waren tijdens het diner. En bracht het gesprek vervolgens weer op die 2 Franse dames, Chantal en Desire genaamd, die graag eens op bezoek wilden komen. Nu hoorde ik voor het eerst dat zij toch wat meer in detail getreden was over ons seksleven, met name dan over de avonden met onze vrienden. En dat deze twee interesse getoond hadden om eens mee te doen en dat wilde ze later vandaag graag met iedereen bespreken. Ik kreeg wat meer pikantere foto’s van hun te zien, foto’s die er echt niet om logen. Ze peilde mijn reactie, die wat onderkoeld was, mede omdat ik deze vrouwen niet kon plaatsen. Waren het de partners van klanten of van businesspartners b.v. Dan wilde ik zeker niet in zee gaan met dit verzoek, kon haar dit echter ook weer niet ontzeggen. En stonden de dames er op dat ik erbij zou zijn, en waarom dan? Dit soort vragen speelden door mijn hoofd en ik deelde deze met haar en later die avond nog eens met onze vrienden.

Met de pikante en sexy foto's waren Guus en Steven, zoals ik al voorspeld had, direct om. Ook Erica en Merel gingen na wat lichte aarzeling overstag en de enige die nog bedenkingen had, was ik. Waarop Nicole zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken en dat alles tussen ons zou blijven. Ze had dit al gecheckt, zo zei ze. En ook dat beiden hoopten dat ik van de partij zou zijn, maar dat het geen must was. Daarop heb ik uiteindelijk ook toegestemd.

Vervolgens bracht ze Babet ter sprake. En de vraag wat te doen met haar. Ze legde mijn dilemma uit en vervolgde door te zeggen dat Erica en zij wellicht een oplossing hadden. Een idee was het m.i. al niet meer. Het leek eerder op de blauwdruk voor een businessplan, zo kwam het ten minste over op mij. Erica had het samen met Merel, die schijnbaar ook mee wilde doen, meer in detail uitgewerkt.

In grote lijnen kwam het erop neer dat Babet een nieuwe bedrijfje moest beginnen. En dat de 3 vrouwen haar hierbij op weg zouden helpen totdat ze niet alleen alle schulden aan ons afgelost had, maar ook op eigen benen kon staan. Verder zou ze andere dienstverlening aan ons moeten leveren, maar dat zal een andere keer uitgebreider ter sprake komen. Nicole zou de financiële administratie voor haar rekening nemen, en Erica en Merel het commerciële aspect alsmede het tijdsmanagement ofwel haar agenda. Zeg maar de ‘de dagelijkse leiding’ in zoverre daar sprake van was.

Het uithangbord van het nieuwe bedrijf, een eenvrouwszaak, zo iets in de trant van ‘seksuele therapie’ worden, of zoals zij het noemden: ‘Meer pret in bed dankzij Babet’. Dat zou ook het uithangbord van haar nieuwe bedrijf worden. De opstartkosten, zoals ondermeer een training in Tantra massage etc, zouden worden voorgeschoten en moest Babet bij beetje terugbetalen, of via die extra dienstverlening. Net zoals de huur van de fysiotherapie praktijk, die tot een meer luxueuzere privé-studio zou worden omgebouwd. Zijzelf mocht, voor een redelijke huurprijs, de ruimte boven deze studio blijven bewonen. Een ruimte die ook gerenoveerd zou worden.

Het idee achter dit aanbod was:

a. Babet een goede fysiotherapeute en psychologe was, met helaas niet de beste management skills en zakelijke vaardigheden;

b. Bij Dean was opgebloeid en van de seks had leren genieten. En tegelijkertijd haar religieuze en toch wel preutsere, kuisere achtergrond van zich afgeschud had. In andere woorden haar seksuele verlangens eindelijk had ontdekt, vorm had gegeven en zo haar grenzen had durven te verleggen.

Ze lieten ons wat websites zien van vrouwen met een vergelijkbare aanpak, zoals zij voor ogen hadden met Babet. En eerlijk is eerlijk, hierin kon ik wel meegaan omdat het haar een toekomstperspectief bood en voor mijn gevoel perfect aansloot op haar profiel.

Ik liet hun dat ook weten en sprak mijn dankbaarheid voor het meedenken en de creatieve oplossing. Het voelde alsof een last van mijn schouders afviel en nodigde daarom iedereen uit om iets te gaan eten. Gespeeld werd er die avond niet meer, daarvoor wel wat meer gegeten en gedronken.

We bleven die nacht bij Guus en Nicole slapen. Nicole zou het weekend sowieso daar blijven.

Ze had geen zin om thuis in haar eentje te blijven, nagelbijtend en al, dat kon ze niet uithouden, zo liet ze me weten. Steven en Merel beloofden zondag middag langs te komen mee te kijken naar de afloop van dit verhaal.

Het blijft een genot om naar Nicole te kijken. Zeker als ze zich uitkleedde zoals nu. Ik lag al in bed, zij was nog even blijven napraten met Erica en maakte zich op om zich bij mij te voegen. Maar voerde eerst een kleine show voor me op. Ze had haar tanden al gepoetst en nu volgde er een kleine striptease voor mij. Wat een heerlijke vrouw met haar 39 jaar. Daar konden veel jongere vrouwen echt een voorbeeld aannemen. Geen grammetje vet, haar echt prachtige borsten nog altijd fier vooruit, net niet hangend en dan die strakke billen die ze zo zojuist aan mij getoond had. Ze kroop als een klein hongerig katje over het bed naar me toe, trok het laken opeens van me af, en zette de aanval op mijn pik en ballen in. Keek me daarbij erg geil aan, helemaal toen ze mijn pik in een keer diep in haar mond nam. Alsof ze een dikke frikadel naar binnen werkte om er vervolgens een hap uit te nemen. Dat beeld had ik voor een kort moment in mijn hoofd en dat deed me sidderen. Toen nam ze mijn ballen in haar hand, kneep erin en begon me te pijpen, nog steeds met die blik op mij. En de boodschap die ze me hiermee gaf kwam binnen: “Waag het niet om niet terug te komen, want dan ben je deze pik kwijt. Je bent alleen van mij.”

Ze kneep nog harder in mijn ballen en begon me meer enthousiaster te pijpen. Dit ging ik niet lang volhouden besefte ik, en ik zag dat ook in die hongerige ogen van haar terug. Ze wilde mijn sperma hebben dat was me wel duidelijk. Ze kneedde voortdurend mijn ballen terwijl ze mijn pik wilder en dieper in haar mond nam. Opeens liet zij deze los en stak een vinger diep in mijn kont, zo zonder waarschuwing vrijwel tegen mijn prostaat aan. En was ik niet meer te houden en spoot mijn sperma diep in haar keel. Het liep uit haar mond over mijn schaamstreek, zoveel had ik wel niet gespoten. Maar dat likte ze even later met een gelukzalige blik op. Ze kwam naast me liggen, kuste me en fluisterde in mijn oor: “Zondag wil ik dat in mij hebben, dan maak je me een kind.” Het duurde een paar tellen voordat deze boodschap tot mij doordrong. Daarna keek ik in haar vragende ogen en vroeg: “Wil je dat echt?” Ze knikte van ja waarop ik haar kuste en zei: “Ok moedertje, dan doen we dat zo. Ik zal overmorgen voor de zekerheid aan mijn dochters vragen of ze nog wel een broertje willen hebben.”

Ze lachte naar me en sprong in mijn armen: “Pestkop”, zei ze, “maar je wilt dus echt met mij…” Ik knikte: “met alle liefde maar wel een klein mannetje dan. Ik heb al genoeg vrouwen in mijn leven. Wil je nog even oefenen voor zondag dan?“ Nicole op haar beurt: “Ik zal mijn best doen schat, maar beloven kan ik het niet. Maar je maakt me nu al zo blij, had dit idee van moederschap eigenlijk uit mijn hoofd gezet. Ik wilde geen BOM zijn, weet je. En nee, ik heb nu mijn portie sperma al binnen voor vandaag. Wees er maar zuinig op, en morgen geen seks voor jou als je dat maar weet. Zondag moet je scoren, lief mannetje van mij.”

De volgende morgen afscheid van iedereen genomen. De gewone auto gepakt en mijn dochters opgehaald op het station. Een weekend zoals zo velen, met de uitzondering dat Babet superlief was, en voor de verandering zelfs seks met mij wilde. Iets wat ik afwimpelde met de smoes dat ik te moe was en hoofdpijn had. Deze zaterdag had ik ook al de andere 2 kinderen benaderd met het dringende verzoek om zondagmiddag op zijn laatst om 17.30 bij mijn moeder te zijn. Dat ik een belangrijke mededeling te doen had en dat ze niks, echt absoluut niks tegen Babet of iemand anders mochten zeggen. Mijn zoon had ik verder laten weten dat zijn 2 zussen hem met de Citroen kwamen ophalen en hij de terugweg mocht rijden.

Guus ook nog gebeld en hem gevraagd zondag zogenaamd onverwacht langs te komen voor een computer probleem, zo rond 13.30. Babet was aardig ontstemd toen hij stopt op tijd voor de deur stond, wilde hem eigenlijk niet binnenlaten maar kon dat ook weer niet omdat zij mij dan tegen zich in het harnas zou jagen. Ik beloofde dat Guus voor 14.30 weg zou zijn zodat ik me nog netjes voor haar gasten kon omkleden. En toen begon de klok te lopen en werd ik tot mijn verrassing toch wat onrustiger. Zette wat muziek op en pakte de krant. Gelukkig dacht Babet dat dit kwam doordat ik zenuwachtig was voor het komende bezoek. Ik was zelfs bijna vergeten de spray te wisselen en kon dat gelukkig nog net op tijd doen voordat de deurbel al ging. Babet was er als de vliegen bij, voordat ik ook maar een stap had kunnen verzetten.

En toen begon de show, die ook al weer afgelopen was voordat ik het goed en wel door had. Zoals we al wisten uit het opgenomen gesprek kreeg ik na een kleine 10 minuten die ‘spray’ in mijn ogen gespoten. En speelde mee alsof ik erg veel last en pijn ervan had en voelde hoe ik vastgegrepen werd. Opeens hoorde ik erg veel geroezemoes in huis en stonden al een aantal politieagenten in de woonkamer, die blijkbaar door zowel de voor- als achterdeur naar binnen gekomen waren. Duan, beide dames en nog een tweetal andere mannen werden binnen no-time en onder de nodige protesten afgevoerd. Hij en Babet keken me woedend en ook verbaasd aan, waarop ik met een grote lach naar de verborgen camera's wees. Opeens was er verslagenheid op hun gezicht te zien. Iets later stonden mijn advocaat en de detective bij mij in de kamer. De eerste was al in gesprek met de leider van het arrestatieteam, die ik hoorde zeggen dat alles soepel en vlekkeloos verlopen was. En dat ik later wel in zijn bijzijn kon langskomen voor het ondertekenen van een verklaring en om aangifte te doen. Maar dat was een formaliteit gezien alle materiaal dat ze al in bezit hadden.

En toen stond ook Nicole al aan de voordeur te trappelen, met in haar kielzog de anderen. Naar binnen mocht ze niet omdat er voor de formaliteit nog wat sporenonderzoek gedaan werd. En zijn we met zijn allen, inclusief advocaat en detective, in de achtertuin gaan zitten. Erica was zo clever geweest wat flessen champagne mee te nemen en we toasten op de goede afloop. Nicole, opgelucht als ze was, zat de hele tijd op mijn schoot. Steven moest er wel om lachen waarop Guus zei: “Je moest eens weten hoe zenuwachtig zij de hele nacht en dag geweest is.” En tegen mij: “Zij is hoteldebotel op je, geluksvogel.”

Daarop deden zowel mijn advocaat als de detective hun verhaal. En dat was redelijk straight forward. Deze Duan lag al langer onder het vergrootglas bij de politie en nu kregen ze hem bij wijze van spreken op een presenteerblaadje aangeboden. Ook omdat hij deze middag zonder enige achterdocht naar ons zou komen, wilden zij zich deze kans niet laten ontglippen. Bij nader inzien bleek het redelijk eenvoudig hem aan te houden. De detective voegde toe dat de recherche al een kopie gekregen had van alles wat de laatste week in mijn huis gebeurd was. En daar zat, volgens hun, meer dan voldoende interessant materiaal bij. Meer viel er niet te zeggen, en nu kon ik ook hun laconieke houding van eerder deze week begrijpen. Wat later ben ik samen met mijn advocaat naar de politie gegaan om alles af te ronden. Had verder met Guus afgesproken dat hij zo tegen 18.00 met Erica en Nicole bij mijn moeder zou aankloppen.

Bij de politie verliep alles soepel en ik was ruim voor 17.30 bij mijn moeder. Al mijn kinderen waren aanwezig en keken vol spanning uit naar wat ik te zeggen had. Ze vroegen naar hun moeder, en dat was de goede insteek om mijn verhaal te beginnen. Ik begon met te zeggen dat Babet momenteel in voorlopige hechtenis zat i.v.m. actieve deelname aan een poging tot vrijheidsberoving van mij. Met behulp van videos, foto’s en ook links naar het internet stelde ik hun vervolgens op de hoogte van Babet’s metamorfose naar een prostitué, pornoactrice, etc. En vertelde ook hoe dat zo gekomen was. Wijdde uit over alle leugens van de laatste jaren, ook dat ze mij al heel lang geen seks meer gunde etc. Iedereen zat verbijsterd en meer dan verslagen aan tafel. Zeker omdat het niet te ontkennen viel, met al het bewijsmateriaal dat ze gezien hadden.

Nog niet te spreken over hun woede en boosheid bij het horen van wat zij mij en eventueel ook hun had willen aandoen.

Dat ik wilde gaan scheiden was voor niemand meer een groot probleem, integendeel zelfs. De vraag wat te doen met Babet lag toch wat moeilijker. Voornamelijk omdat de boosheid en woede over haar plannen nog vers in hun geheugen zat en ze haar niet wilden ontzien. Ik deelde daarop mijn dilemma met hun en legde de vraag voor: wel of geen aanklacht?

Op dat moment belde Guus met Erica en Nicole aan. Ik stelde Nicole aan hun voor als een goede vriendin van Erica en zei dat zij samen een idee hadden om Babet een toekomstperspectief te geven. En zij legden het uit, met alle voor en nadelen en de risico’s, ook het hoe en waarom. Zij wilden haar hoop geven op een nieuw leven, want zo zei Erica: “Zonder hoop sterft een mens, in het gunstigste geval wordt ze slechts misbruikt door anderen.”

Het idee had tijd nodig om te bezinken. Het vroeg om een soort omdenken van hun. In plaats van hun moeder aan te pakken, haar op haar nummer te zetten, draaiden we de zaak om en boden haar een perspectief, reikten haar zogezegd de hand. Maar zo legde ik uit: “ieder van jullie moet zelf besluiten hoe je verder met je moeder wilt omgaan. Dat we haar een handreiking geven, betekent niet automatisch dat er een toekomst voor haar met jullie is. Dat is aan ieder van jullie om uit te zoeken, zeker nu jullie op de hoogte zijn gesteld over wat ze wellicht overwoog en van plan was. We halen met dit initiatief slechts de reden weg, t.w. de schuld en de afhankelijkheid aan die Duan.”

En zo vervolgde ik: “Het mag wel duidelijk zijn dat ik ga scheiden en zo weinig mogelijk met haar te maken wil hebben. Ik ben kortgeleden een nieuwe weg ingeslagen en er is een nieuwe liefde in mijn leven gekomen.” Daarop stelde ik Nicole opnieuw voor, maar nu als mijn geliefde.

Er viel even een stilte voordat de twee jongsten opsprongen en schreeuwden: “We wisten het al, daarom was je ook zo vrolijk 2 weken geleden.” En toen was de kurk uit de fles en juichte iedereen en verwelkomde haar in de familie. Wonderlijk hoe blij iedereen voor mij was, en tegen mij zei dat ik dat al jaren eerder had moeten doen. Zelfs mijn eigen kinderen waren die mening toegedaan. Ik lachte en zei: “Soms moet je geduld hebben en dan komt de juiste partner wel voorbij. En dan ben je er klaar voor.” De verbazing werd nog groter toen we vertelden hoe we elkaar ontmoet hadden. Mijn kinderen maar ook mijn moeder waren in eerste instantie met stomheid geslagen toen ze het verslag van de parenclub hoorden, nu uit de mond van Erica. Daarna barstten ze in lachen uit omdat ze zoiets nooit achter mij gezocht hadden en kwamen de vragen en velijne opmerkingen.

Nicole straalde van geluk, helemaal toen mijn moeder haar knuffelde en tegen me zei wat een mooie en leuke vrouw ik aan de haak geslagen had.

En weer gingen we uit eten, dit begon bijna een gewoonte worden. De kinderen gaven aan dat ze hun moeder de eerste tijd niet wilden zien maar wel akkoord gingen met ons idee. Ik appte de advocaat dat we een aanklacht tegen Babet wilden indienen. En dat er een paar mensen met haar in gesprek wilden gaan over hoe zij haar toekomst zagen.

Ik stipte tijdens het eten aan dat ik overwoog ons huis in de verkoop te zetten. Dit omdat ik altijd die beelden in mijn hoofd zou hebben van die porno opnames die er gemaakt waren etc. Hier ging iedereen echter voor liggen, zelfs Nicole.

Nu is het ook wel een erg mooie woning, van oorsprong een boerenhofstede. Toen we het kochten stond het vrijwel alleen, maar de laatste jaren hebben we wat buren gekregen. Buren is dan wel weer een erg groot woord, omdat het naaste huis toch dik 100 meter verder ligt. En waar we vroeger een wijds uitzicht hadden, zien we nu in verte de contouren van een vinex achtige wijk.

Babet en onze dochters moest ik nageven dat ze erg groene vingers hebben. Want over de jaren heen was er een erg mooie tuin ontstaan die ons huis, en de 2 bijbehorende schuren, vrijwel aan de omgeving onttrokken. Een van die schuren was lange tijd door de kinderen gebruikt als speelruimte en er stond ondermeer nog een trampoline in. In de andere schuur stonden 2 oude motoren, wat fietsen, een caravan en wat andere kampeerspullen. Eigenlijk hadden we hier al een paar jaar niet echt meer naar omgekeken. Puntje bij paaltje werd ik dus door iedereen terug gefloten en zei men dat ik het opnieuw moesten verven en laten inrichten en dat daarmee wel die herinneringen zouden verdwijnen. En al snel zat Nicole met mijn 2 jongste dochters te smoezen over wat er zoal moest gebeuren.

Mijn jongste dochter, die in Nijmegen studeerde, was deze avond onze taxichauffeur. Nicole zat naast haar voorin de auto, ik op de achterbank. De twee kwebbelden wat af, fijn te zien hoe makkelijk ze elkaar al accepteerden. En ze vertelden me over hun plannen voor herinrichting en heb hun maar carte blanche gegeven. Het was gewoon een te mooi beeld die twee erg mooie vrouwen voorin, en ik voelde me een gelukkig man na deze dag. Helemaal toen we bij haar studenten huis aankwamen. Blijkbaar had ze haar huisgenoten ingeseind want iedereen stond op straat te wachten toen ze aan kwam rijden. Het is ook een mooi gezicht hun twee voor in de Citroen en beide dames gingen dan ook op de foto. Soms is het heel eenvoudig mensen blij te maken, en dit was zo een moment.

Eenmaal afscheid genomen van mijn dochter, reden Nicole en ik terug naar Velp. Ze hing echt in mijn armen op deze terugreis en vertelde me over hoe zenuwachtig ze wel niet geweest was, hoe lief en leuk ze mijn moeder vond. Natuurlijk ook dat ik prachtige en leuke kinderen had, met name mijn beide jongste dochters, en dat ze nu al erg goed met hun kon opschieten. En hoopte dat ze erg goede vriendinnen zouden worden. Ik kon aan alles merken dat ze blij was. Enerzijds omdat Babet nu min of meer verleden tijd was, anderzijds, en misschien wel het allerbelangrijkste nl., dat ze geaccepteerd was door mijn kinderen en mijn moeder. Opgenomen in de familie, met vlag en wimpel geslaagd was, zo gelukkig voelde ze zich. We spraken af dat ik, zolang de verbouwing van ons huis zou duren, bij haar zou wonen.

Bij het oprijden van de oprit van haar huis, liet zij mij echter direct weten dat mijn ‘vakantie’ vanaf morgen voorbij was, en ik weer haar butler zou zijn. Ook dat er voor mij vanavond nog een belangrijkere taak te wachten lag. Ze verdween naar boven om wat later in een van de mooiste en verleidelijkste outfits, die ik ooit gezien had, naar beneden te komen. Ze straalde geen seks uit, eerder warmte, ontvankelijkheid en liefde, vooral liefde. Geen geilheid maar een verlangen naar….

De uren, ja uren, die hierop volgden spetterden gewoon. Niet alleen qua seks, maar ook qua emoties. Nicole liep helemaal leeg, al haar verdriet, angst en ook haar geluk, vreugde kwam eruit. Tussendoor bedreven we de liefde, intens, gepassioneerd soms rustig, liefdevol en dan weer wild en ruig. Moe werden we niet van elkaar deze nacht en aan het einde lag Nicole van geluk huilend in mijn armen. Op de brokstukken van onze vorige relaties hadden we afgelopen dag en nacht een basis gelegd voor onze toekomst, onze verbintenis. En ergens deze nacht waren een eicel en zaadcel op elkaar gebotst en samen gesmolten. Onze eigen kleine big bang resulterend in een nieuw universum, het onze. Ik ben er 100% zeker van dat onze aankomende tweeling in deze uren van liefde en passie verwekt zijn. Mijn intuïtie vertelde me dat Nicole dat ook zo beleefde, ik wist echter niet of bij vrouwen dat (directe) besef van bevrucht zijn ook zo aanwezig kon zijn.

Zo peinzend besefte ik ook dat Babet met haar opmerking haar of ons universum had doen colapsen, in elkaar doen storten. En dat Nicole door haar verfrissende en open instelling al aantrekkingskracht had op de overgebleven ‘brokstukken’. Dat deze konden opgaan in ons nieuwe universum.

Een mooiere nacht kon ik mij hier gewoon niet bij voorstellen.

In ieder geval was Nicole de dagen daarna erg aanhankelijk totdat ze uiteindelijk de definitieve bevestiging van haar zwangerschap kreeg. En ze mij in de week meenam naar haar ouders. Niet alleen om voorgesteld te worden, maar ook om hun het heugelijke nieuws te vermelden dat ze alsnog grootouders zouden worden. Nicole was enigst kind en haar ouders hadden zich er al bij neergelegd dat ze kinderloos zou blijven. Op haar verzoek waren we met de Citroen gegaan, omdat haar vader ook verzot was op oldtimers en ik zo al direct goede sier zou maken. Wat dus niet meer nodig was na het heugelijke nieuws.

Uiteindelijk is Babet er met een berisping en geldboete van afgekomen. Omdat het haar eerste vergrijp was en er, op de pepperspray, niet echt sprake van geweld was geweest.

Bij het verlaten van het politiebureau werd ze opgevangen door de detective, die haar vervolgens naar mijn advocaat gebracht had. Daar was ze op de hoogte gebracht van mijn aanvraag voor scheiding, en het voorstel van de dames. Ook dat de kinderen haar voor nu even niet wilden zien. En natuurlijk ook van het feit dat ze geen toegang meer had tot mijn huis alsmede de fysiotherapie praktijk. Ze kon wel op mijn kosten 2 nachten in een hotel overnachten en als ze akkoord zou gaan met het voorstel van de dames, schoten we haar nog 2 weken hotel voor. In die tijd zou de bovenverdieping dan gerenoveerd worden, en kon ze daarin intrekken tegen een acceptabele huur.

In elk ander geval namen we nu even afscheid van elkaar, in afwachting van haar besluit.

Duidelijk was wel dat een periode was afgesloten en een nieuw, enerverend tijdperk op het punt van uitbreken stond.

—————————- Einde —————————

Wil je hier over meer weten lees dan later het vervolg dat al in de steigers staat, t.w.: “ Het Hek is van de Dam.”