Kirstens Ode Aan Het Verhaal

Wie mijn verhalen een beetje heeft gevolgd, weet dat ik nog niet zo lang geleden in de Theresiastraat een ontmoeting heb gehad met een lezeres die zelf een oude herinnering uitgeschreven wilde hebben. Het resultaat was [u]Het concert van haar leven{/u], welke in drie delen is uitgeschreven. Onlangs kreeg dit verhaal nog een bijzonder wending. Let wel: het slot kan als bizar of controversieel worden ervaren. Wie dat liever niet treft, adviseer ik te stoppen na het hoogtepunt van beide.

‘Ik wil je graag uitnodigen, als dank voor het verhaal. Wijn staat koud, maar wel op een voorwaarde.’ Daar eindigde het bericht dat ik van Kirsten had gekregen. Mijn gedachtes gingen gelijk terug naar het koffiemoment in een cafeetje in de Theresiastraat en de daarop volgende wandeling door het Haagse Bos. Kirsten had me, zonder enig sappig detail te besparen, een avontuur verteld over haar een uiteindelijk dus een complete band van jaren terug. De wens was geweest om dat uit te schreven. Nadat het online was verschenen, had ik nog wel een voor een schrijver vertederend bericht van haar gekregen, maar naarmate de dagen vorderde, zakte zij en dat moment steeds dieper weg in mijn gedachtes.

Nu zat ik voor mijn laptop, eigenlijk met de intentie door te gaan aan een nieuw verhaal. Ik las de mail van Kirsten nog een keer. Ondanks dat ik geen flauw benul had van wat zij bedoelde, triggerde het bericht mij. Die wijn stond toch niet voor niks koud. Daarom besloot ik een kort, daadkrachtig bericht terig te sturen.

Nu?

Welke voorwaarde?

X

Ik verzond het bericht en merkte dat mijn hartslag wat sneller ging dan bij het afhandelen van het gros van de mails, waarvan minimaal negenennegentig procent niks direct of indirect met mijn verhalen te maken heeft. Toch waren het dat soort e-mails die daarna onder mijn ogen kwamen, maar geen moment verdween het beeld van Kirstens bericht van mijn netvlies. Vanwaar dat bericht zo ineens? Het was immers al maanden geleden dat er contact was geweest.

Nadat ik biertje van de Crooked Spider had ingeschonken, een duistere CD van het Franse Hyrgal in de speler had gedaan en wat makkelijks aan had getrokken, plofte ik op de bank. Mijn laptop had ik al slaap gegund, want ergens was het snelle besluit gemaakt om niet met het verhaal waar ik aan bezig was, verder te gaan. Ik zat nog maar net op de bank, waarbij de openingstrack van de CD nog gaande was en er van het bier alleen genipt was, toen mijn telefoon aandacht vroeg voor een nieuwe e-mail. Bij het zien van de afzender, versnelde mijn hart vrijwillig.

Het bericht wat als antwoord gold, wond er weinig doekjes om. Louter een adres en de vraag of ik er binnen een half uur kon zijn, werd aangevuld met de vurige wens om haar verhaal voor te lezen. Ik wist dat ik die wens ergens in onze conversatie had laten vallen en blijkbaar had Kirsten dat juist onthouden. Mijn antwoord was van een simpele strekking, want niets weerhield mij ervan om hier niet aan te voldoen, enkel me anders te kleden dan de trainingsbroek welke het enige dat om mijn lijf zat op dat moment.

Exact vijfentwintig minuten draaide ik de auto op een woonerf ergens aan de rand van Leiden. Snel checkte ik, nadat een tamelijk smal parkeervak mijn auto had verwelkomd, mijn telefoon nog, maar die bracht me geen andere ontwikkelingen. Daarom stapte ik uit, sloot de auto af en liep in de donkerte van de herfstavond naar het gegeven adres. Ik haalde even diep adem, waarna een glimlach mijn mondhoeken omhoog trok en mijn wijsvinger de weg naar de deurbel vond.

Toen de deur open ging, stond Kirsten daar mooier en eleganter dan ik haar op mijn netvlies had. Ik was blij dat ik me in een nette broek met een blouse had gestoken, want deze dame oogde alsof een chic avondje uit voor de boeg stond. Het zwarte jurkje, met veel kanten details, accentueerde haar slanke, misschien wat tengere, lichaam perfect. Het zat gegoten als een tweede huid, waardoor haar kleine borsten parmantig konden schitteren en haar lange benen nog eindelozer leken dan tijdens onze eerdere ontmoeting.

Elegant als ze was, bood ze haar zachte hand als welkom, waarna ik binnenstapte. Terwijl ze de deur sloot vroeg ze: ‘Rood of wit.’

‘Rood, graag.’

Ik hing mijn jas aan de tamelijk lege kapstok en volgde haar ranke taille richting de woonkamer. Daar draaide ze zich om. ‘Ik heb een Italiaanse Barbera d’Asti buiten staan.’

De temperatuur buiten was perfect voor een mooie rode wijn als die, waardoor ik haar alleen maar blijk kon geven van een goede voorbereiding. Het warm ingerichte huis, met veel kleurrijke tinten, oogde even gezellig als niet-passend bij Kirstens voorkomen nu.

‘Ga zitten,’ zei ze knikkend naar de enige fauteuil in de kleine woonkamer. Kirsten liep zelf naar de keuken en terwijl zij met secure handelingen de fles gereed maakte om uitgeschonken te worden, werd het gesprek over de toch wel wat gure dag aangeslingerd. Pas nadat Kirsten schuin tegenover me op de bank had plaatsgenomen, de twee glazen rode wijn op tafel had gezet en we deze vervolgens in de hand hadden genomen om te proosten, werd een abrupte switch gemaakt.

‘Je verhaal heeft me misschien nog wel natter gemaakt dan dat ik destijds bij het concert was.’

Ik moest moeite doen om mijzelf niet te verslikken in de uiterst goede keuze wijn vanwege de onverwachte directheid van Kirsten. Haar ogen fonkelden terwijl ze over haar glas waaruit ze nipte naar me keek. ‘En niet één keer.’

‘Een beter compliment kan een schrijver niet krijgen van degene die de hoofdrol speelt.’

‘Menig keer als de kinderen weg waren, ben ik in bed, in bad, op de bank en zelfs eenmaal op een ligbed in de tuin gekropen om mijzelf totaal over te geven aan de heerlijke verwoording van mijn avontuur van destijds.’

‘Dat is uiteraard heel goed te horen.’ Daarna nipte ik even van de wijn.

‘Dus ik heb het uitgeprint, zodat je het kunt voorlezen.’ Kirsten stond vervolgens op, waarbij ik haar bewegingen nauwlettend volgde. Eerst pakte ze de papieren uit een lade in het dressoir, om vervolgens de lampen uit te klikken. Pas toen had ik door dat er een aanzienlijk aantal kaarsen stonden te branden, veel meer dan die paar op tafel die ik al wel direct gade had geslagen.

Kirsten ging weer zitten, nam haar glas wijn en nam er een elegante slok van. De kunst, of verleiding, om tijdens het drinken mij aan te kijken, deed me kriebelen, al was ik op dit moment meer door de bladeren heen aan het gaan. Toch zag ik hoe ze keek, stijlvol. Nadat ze het glas terug op tafel had gezet, haar benen opgetrokken naast zich had gelegd en haar linkerarm op de leuning had geplaatst, streek ze met haar rechterhand door haar korte, speelse rode, grove krullen. Ik vroeg me af of ze ongeduldig was, maar besloot dit niet aan haar voor te leggen. De wens was duidelijk en daarom was ik hier.

Nadat ik nog een slok van de heerlijke wijn had genomen, rechtte ik mijn rug en begon te lezen. Door mijn verleden in het onderwijs was mijn stem gewend aan het voorlezen, al was dit wel heel anders dan voor een groep leerlingen, waarbij zowel de gecreëerde sferen als de inhoud van het voor te lezen stuk geenszins overeenkwamen. Kirsten had zelf de vrijheid genomen om de inleidende passage over de koffie in de Theresiastraat te schrappen, opdat ik direct met het verhaal over haar kon beginnen. Terwijl de woorden over mijn lippen gleden, dacht ik stiekem nog aan de foto’s die zij als bewijs had gevoerd, in combinatie met het nog te volgen opwindende deel van dit verhaal.

Het was duidelijk dat Kirsten geamuseerd van het verhaal genoot. Dat was niet het enige waarvan zij aan het genieten was, want nog voordat ze in het verhaal de concertzaal verliet, was ze al opgestaan, mij daarbij non-verbaal laten wetend dat ik kon doorgaan, om haar en mijn wijn, ongevraagd, wat bij te schenken. De elegantie waarmee ze dat deed, oogde, terwijl mijn woorden op eenzelfde tempo door gingen, alsof ze duidelijk wel rekening hield met het feit dat mijn auto mij hierheen had gebracht. Mijn glas was immers ook nog niet leeg geraakt in die tussentijd.

Even onderbrak ik het verhaal om gade te slaan hoe Kirsten op een uiterst elegante wijze haar positie op de bank zoals voordat ze opstond, weer in nam. Een tevreden lach verscheen niet alleen op mijn gezicht, maar ook op het hare. Zij gaf echter ook een licht dwingend knikje dat ik door moest gaan met waar ik mee bezig was. Ik hervond snel mijn tempo en ging even zo goed op in het verhaal als Kirsten deed. Voor mij was het echter de eerste keer nadat het online was gekomen dat ik het zo teruglas.

Toen ik even opkeek, moest ik slikken. Kirsten zat in al haar moederlijke mooiheid met haar rechterhand licht strelende bewegingen langs haar ranke hals te maken, haar wijn nu in haar linkerhand houdende. Die arm rustte nog steeds op de armleuning, maar de rechterkant kon niet verbloemen dat zij het op deze herfstavond heet kreeg. Subtiel toucheerde de vingertoppen haar wang, hals en de verborgen aanzet van haar kleine borsten, verborgen onder de prachtige stof. Zonder te proberen verder afgeleid te raken door dit fascinerende beeld, ging ik verder met het verhaal, waarbij mijn ogen af en toe wel van de regels afweken om te kijken hoe het Kirsten verging.

Ik moest wel echt even dieper adem halen om niet te verzinken in haar schoonheid toen mijn ogen zagen dat het strelen van haar hals en de aanzet van haar borsten over was gegaan in kleine kneepjes, kneepjes die duidelijk indruk maakte op haar tieten, getuige de priemende tepels die door de stof in hun hunkering naar aandacht lieten blijken. Waar in het verhaal Kirsten inmiddels ook niet meer de onschuldige concertbezoekers in deze Haagse zaal was, merkte ik aan alle kanten dat zowel zij als ik het zwaarder kregen. Het zou goed kunnen zijn dat zij dat aan mijn tempo of aan de onderbrekingen in het voorlezen gemerkt moet hebben, al zei ze er niks van. Sterker nog, de keren dat ik naar haar keek, leek ze bewust ferm in haar kleine borsten te knijpen, ongetwijfeld wetend dat een man daar lichamelijk wel op moet reageren.

Het werd voor mij steeds zwaarder om niet een hand af te laten dalen naar mijn kruis. In plaats daarvan boog ik me al voorlezend voorover, pakte ik mijn glas wijn van tafel en nam wat kleine slokken tussen het lezen door. Toen ik hem terug zette, kon ik hem nog maar net op tafel zetten, want de aanblik gunde mij het beeld dat Kirsten met haar rechterhand haar rechtertepel zonder enige vorm van gêne beet had tussen haar duim en wijsvinger. Dit alles gebeurde door de stof heen. Ik voelde mijn pik in een versnelling beginnen te kloppen in mijn broek.

Het vernuft waarmee zij door die dunne zwarte stof van haar jurk meermaals haar tepel beetpakte, een klein beetje draaide en weer losliet, werkte haast opwindender, zo niet opwindender, dan deze handelingen bij een naakte tepel. Zonder zich uit te kleden was ik op de hoogte van de absentie van haar beha, wat ik onder zo’n perfect vormend jurkje om haar figuur ook alleen maar kon begrijpen. Met half toegeknepen ogen keek ze me aan. Haar mondhoeken trokken een beetje naar boven, waarna een kleine beweging van haar wenkbrauwen meer zei over de gedeelde gedachtes dan de woorden konden delen.

Nog voordat ik echt verder kon gaan, zag ik hoe de hand de harde tepel losliet, verleidelijk naar beneden over haar platte buik naar de rand van haar jurk daalde. Even pakte ze die plagend vast, om daarna haar wijn te pakken alsof er niks was gebeurd. Het is dat mijn huidskleur dat niet laat zien, maar met gloeiende wangen ging ik verder met het voorlezen terwijl Kirsten verder ging met het genieten van de heerlijke wijn.

De grenzen tussen de verhaaldelen waren weggelaten, waardoor de verschillende delen, uitmondend bij haar ochtendmoment met de zanger, als één groot voorleesverhaal voor grote mensen op de A4-tjes te vinden was. Het eigenlijke tweede deel had ik net aangevangen, toen ik zag dat Kirsten was gaan verzitten. Haar voeten stonden nu beide weer op de grond, waarbij ze haar rug gerecht had. Doordat haar knieën wat uiteen stonden, had haar rechterhand de speelse vrijheid om de binnenkant van haar dijen te adoreren. Ik moest moeite doen om me niet in te beelden hoe vochtig, hoe hunkerend, hoe warm zij waar haar benen samen kwamen zou zijn. Ik slikte en ging in een iets trager tempo verder. Kirstens subtiele ode aan haar eigen lichaam, de wijn en het verhaal maakten mij ook heter dan ik had verwacht. Als ik niet in de sferen van deze elegante doch licht dominante dame was geweest, had ik mijn broek geopend en mijn toenemende erectie alle ruimte gegeven die wenselijk was. Nu ging ik echter verder met het verhaal.

Met twee handen hield ik het papier dusdanig stevig beet dat ik zeker wist dat mijn handen zich niet onbewust zouden vergrijpen aan de knellende bobbel in mijn broek. Elke regel die ik verder las, elke bijna adorerende blik naar de zichzelf verheerlijkende Kirsten maakte het mij lastiger. De zoom van haar jurk was al wat omhoog gekropen en het was dat ik niet om een hoekje kon kijken, maar anders had ik me maar wat graag op de hoogte gesteld van haar string of het ontbreken daarvan. Dat laatste durfde ik inmiddels wel te vermoeden, gezien Kirsten ook geen beha droeg en haar jurkje van die aard was dat het zo strak zat, dat het dan wel opgevallen zou moeten zijn.

‘Ga door,’ zei ze licht dwingend maar ook met enige zwoelheid in haar stem.

Ik besefte me dat ik misschien net wat te lang met mijn ogen naar haar gericht zat in plaats van naar het papier. Daarop ging ik snel door, maar het beeld van de hand tussen haar dijen en haar opgekropen jurkje in combinatie met haar door de stof heen aandacht vragen de tepels, maakten het er voor mijn kruis niet makkelijker op. Mijn erectie knelde en smeekt vurig om meer ruimte.

De scène in de bus ging gepaard met vlotte gebeurtenissen in de bus én in de woonkamer. Kirsten legde nu duidelijk de hand aan haar zelf. Haar rug kromde zich een beetje, waardoor haar kleine borsten parmantig naar voren stonden. Die kregen de aandacht van haar linkerhand terwijl rechts tussen mijn woorden door verraadde hoe nat zij daar was, evenals dat deze indirect ook verraadde dat enige vorm van ondergoed ook daar ontbrak. Haar ogen waren lichtelijk toegeknepen en fonkelden. Duidelijk was dat ze zonder enige vorm van gêne naar mijn kruis keek. Natuurlijk had ik dat door. Maar wat eerder nog niet aangehaald was, was dat Kirsten trouw zwoor aan haar vaste minnaar en in een eerder stadium al duidelijk had gemaakt dat we fysiek afstand tot elkaar zouden houden. Dat zij nu expliciet mij een go gaf om mijn fallus uit de beknelde positie te bevrijden, kwam dan even zo goed als een godsgeschenk dan als een complete verrassing. Direct na opening van mijn broek stond mijn lul in de hoogte staat van paraatheid klaar om het vervolg van het verhaal te horen. Langzaam bewoog Kirsten haar benen de bank op. Elegant draaide zij zo dat ik geen zicht kreeg op hetgeen tussen haar dijen, maar toen zij haar benen op de bank had, spreidde ze haar benen dermate ver dat een aanblik op haar glimmende, kaalgeschoren lippen met een klein streepje haar, welke haar haarkleur bevestigde, boven haar clitoris. Met twee vingers spreidde ze even haar buitenste, gezwollen lippen en begon toen met vlakke had zichzelf te verwennen. Haar linkerhand trok heftiger aan haar tepels. Met een knikje keurde ze het goed dat ik een hand van het papier naar mijn harde staaf liet glijden. Rustig begon ik mezelf te trekken op het moment dat het tweede deel tot een machtig, dubbel hoogtepunt kwam.

Waar de ochtend in het verhaal misschien wel het mooiste was, gold dat voor hier ook. Kirsten was na het dubbele orgasme in het verhaal omhoog gekomen van de bank en terwijl ze naar de keuken liep, trok ze haar jurk tot boven haar mooie, bleke billen. Haar lichte huid leek door het kaarslicht wel licht te geven. Sensueel werd elke stap begeleid door het spel van flakkerende schaduwen. Al snel kwam ze terug met de fles wijn, deze bijna nonchalant voor haar kruis houdend, om vervolgens haar eigen glas bij te vullen. Het was niet mijn beurt om bijgevuld te worden, wat ook zowel niet nodig als niet wenselijk was.

Kirsten nam daarna dezelfde positie aan in de bank, maar verwittigde niet alleen zichzelf er even van dat haar poes goed nat was. Haar benen waren zonder enige gêne gespreid, waardoor ik die info net zo goed tot me kreeg. Daarna pakte ze met links de wijn terwijl ze met rechts met haar vlakke hand haar natte schede innig masseerde. Ik probeerde zo goed mogelijk door te gaan met het verhaal voor te lezen, iets waarbij mijn pik in mijn hand het tempo deed vertragen. Het spel wat mijn voorhuid met mijn eikel speelde, deed, in combinatie met de sferische geilheid van Kirsten mijn erectie doen kloppen als een malle.

Toen zij haar wijn wegzette, rechtte zij haar rug en trok achter zich een rits naar beneden om vervolgen haar parmantige borsten in het kaarslicht te etaleren. De licht naar buiten staande tepels dwongen door hun hardheid een kleine schaduw af. Ondertussen was ik verder gegaan met het verhaal. Wat mijn ogen mij meegaven, brachten me met de tel dichterbij mijn ejaculatie. Steeds meer bekroop de gedachte dat ikzelf het eind van het verhaal niet zou halen zonder op een machtige manier klaar te komen.

Kirsten maakte het me met de seconde zwaarder. Haar handen grepen eerst het moment aan om beide borsten beet te pakken, waarbij ze haar tepels kunstig tussen haar duim en wijsvingertop bewoog. Het vertellen werd zodoende een steeds zwoelere gebeurtenis, iets wat de inhoud van het verhaal alleen maar smeuïger maakte. Toen haar rechterhand vervolgens afdaalde en de ruimte benutte die haar gespreide benen boden, sloot Kirsten haar ogen en liet pardoes haar middel- en ringvinger naar binnen glijden. Haar kreun overstemde mijn woorden. Ik ging verder maar had geen idee meer of ze het verhaal nog volgde, gezien haar wulps kronkelende lichaam op ging in haar eigen handelingen. Haar linkerhand verdeelde nu de aandacht tussen haar rechter en linkerborst. Ik ging door met een kleine versnelling, omdat ik zelf zo ontzettend snakte naar de climax van mijn eigen handelen.

Af en toe waagde ik het erop om even adem te halen tussen de zinnen en mijn ogen de kost te geven aan het zinderende spel wat op nog geen twee meter van mij afspeelde. Het flakkerende kaarslicht leek haar natheid, haar geilheid, haar bewegingen te accentueren. Als dat licht het niet had gedaan, dan was het ordinair soppende geluid, alsof haar poes nog wilde benadrukken dat ze écht nat was, wel hetgeen dat dit had gedaan.

Hetgeen wat zich voor mijn ogen afspeelde, zorgde ervoor dat de online porno verbleekte, de ervaringen verstomden en, bovenal, dat Kirsten boven zich uitsteeg. Zij was de geilheid zelfde, degene waarover ik dit verhaal, dat ik nu zo goed mogelijk probeerde voor te lezen, had mogen schrijven en tevens degene die met haar wellustige, op zichzelf gerichte actie, mijn rechterhand licht deed versnellen.

Twee vingers werden drie vingers en de hand van haar borsten daalde af naar haar clitoris. In een rap tempo maakte ze het me steeds moeilijker gefocust door te lezen. Toch naderde de warmte van het ochtendgloren in het verhaal en daarmee ook de warmte van de zanger waar ze destijds idolaat van was. De laatste zinnen rolden over mijn lippen, licht vertragend, kijkend naar wat ze deed. Kirsten had haar ogen nog gesloten en het strakke jurkje zat alleen nog om haar middel. Haar wulpse bewegingen eindigden abrupt toen ik het laatste woord had gesproken.

Haar ogen stond fel, gruwelijk fel. ‘Kom hier, kom naast me staan.’

Zonder na te denken legde ik de papieren op tafel en geen moeite doende om mijn harde penis op te bergen liep ik naar Kirsten. Gefascineerd keek ze naar mijn harde lul, waar het voorvocht danste middels het kaarslicht. Haar ogen konden de hunkering niet verbergen, even zo goed als ik mijn fascinatie richting haar ook niet kon verbergen. Moesten mijn ogen zich nu richten op de hare, haar borsten of de daad tussen haar benen?

‘Spuit! Spuit over mijn borsten,’ zei ze op een doordringende toon.

Mijn rechterhand ging daarop met iets snellere, licht draaiende bewegingen over de bovenste helft van mijn keiharde erectie. Ik wist dat Kirsten niet lang zou hoeven wachten op mijn orgasme. Haar ogen waren gefocust op mijn lul, maar nog voordat ik kon klaarkomen, sloot zij die. Meebewegend met haar hele lichaam begeleidde ze een ongekend hoogtepunt, waarbij ook de bank overduidelijk kon meegenieten van haar vrijkomende vocht. Het mogen aanschouwen, beleven en zelfs ruiken van haar opwindende orgasme, liet mij ook komen. Met een flinke grom kwam ik klaar, mijn pik richtend op haar ontblote, parmantige borsten. De salvo’s vers zaad werden als een ware Karel Appel op haar borsten gedrapeerd. Mijn lading was machtig, schitterend op haar borsten. Het kaarslicht maakte het allemaal nog weelderiger dan ander licht had kunnen doen.

Nog voordat ik mijn laatste druppels had kunnen lozen, werden haar ogen groot. De fonkeling maakte plaat voor een ijzingwekkende leegte. ‘Ga!’ klonk het fel uit haar mond. ‘Vertrek! Mijn borsten gaan er morgen af. Ga en ga voor altijd.’

Haar stem was zo duidelijk dat ik wist dat er tegenin gaan geen zin had. Het laatste beetje wijn liet ik voor wat het was en op haar wens verliet ik, met pik nog maar net opgeborgen hebbend toen ik bij de deur was, haar huis. Met een onwerkelijk gevoel stapte ik de auto in, de donkerte in. Vurig hoop ik dat bij Kirsten de ingreep goed is gegaan.