De Vriendengroep - 31

En dan wordt je wakker en lijkt er niks veranderd te zijn. Er lijkt zelfs niks gebeurd te zijn. Doodstil klom ik ui bed. Met een stijve om u tegen te zeggen. Maar Elise sliep nog en dat wilde ik zou houden. De beelden van de avond ervoor vlogen nog steeds voorbij en wonden me keer op keer weer opnieuw op. En de opwinding was al groot in huis, sinds de komst van haar vriendinnen. Maar ik moest weer aan de bak. Het was net zeven uur geweest. Ik was laat. Meestal zat ik nu al op de fiets en bracht ik al een bestelling rond. Maar heel veel bestellingen had ik vandaag niet. Toch even rustig aan doen dan. Ik liep de keuken in en dit keer zat zij al op mij te wachten.

‘Je bent laat.’ had ook zij door. Ik glimlachte erom, maar werd ook nerveus van haar aanwezigheid. Wat wilde ze nou van me? Wat wilde ze gisteren van me? Ik had het idee dat ze stiekem hier was voor mij, en voor mij alleen. Maar dan had er al wat moeten gebeuren. Zoals ze gisteren deed, wist ik dat ze hier enkel voor mij was. Ze was hier misschien wel echt voor Elise, en voor mij. Om ons weer samen te brengen op deze manier die toch wel extreem te noemen was. Extreem geil. Maar tot nu toe werkte het nog niet. Ik was te nuchter. Of te schuchter. Of allebei. En dat is geen makkelijke combinatie.

‘Ach ja. Niet echt lekker geslapen.’ zei ik haar eerlijk, maar keek haar hier niet bij aan. Ik deed wat onrustig mijn ding, toen ze me zei al koffie gezet te hebben. En daarna nodigde ze me uit toch even naast haar te komen zitten.

‘Ik stop niet totdat dit weer goed is.’ sprak ze vrij streng en keek ze me ernstig aan. Ik durfde Kamila niet eens aan te kijken. Wat bazelde ze nou? Wat kon haar het schelen? Welk belang had ze hierin? Dat laatste triggerde mijn brein verder te denken en vooral weer dingen te vermoeden. Al had ik geen idee wat ze precies in gedachten kon hebben met een belang wat ze hierbij zou kunnen hebben. Maar ze deed erg haar best. Ze leunde iets naar voren. Haar decolleté hypnotiseerde me en haar hand wreef plots over mijn been. ‘Als je gisteren had meegedaan…’ zuchtte ze plots fluisterend.

‘Dan hadden we nu ook…’ beet ze op haar lip. Haar ogen fonkelden en geiler had ik een meisje nog nooit gezien. Haar hand vond mijn kruis weer, en ook nu weer een grote bobbel waar ze met gevoel in kon knijpen. Ik stond het toe. Ze maakte me weer gek. Zou het dan zo simpel zijn geweest? En waarom nu niet dan?

‘Kamila… Ik…’ hijgde ik terug. Ik stond zo op knappen. Maar ik was ook zo moe en in de war.

‘Maar je hebt gisteren niet meegedaan…’ zei ze dan weer snel nuchter en kwam weer overeind. Ze pakte haar kopje, schonk voor zichzelf nog koffie in, en liep toen rustig naar de logeerkamer. Ik stond op en scheurde zowat uit m’n broek. Die meid…

En die meid hield zich aan haar woord. Ik had deze ochtend nog niet door waar ze precies mee bezig was. Ook niet toen ze aan het einde van de ochtend plots in de winkel stond. Het belletje bij de deur rinkelde voor het eerst vandaag. Een verder verlaten winkel. Ze wuifde naar me alsof ze gewoon een kennis was en eenmaal binnen begon ze een beetje rond te kijken terwijl ik nog het een en ander aan voorraad aan het noteren was. Daarbij vielen mijn ogen op haar verschijning, als vanzelfsprekend. Dat mooie rode haar. Ik had nooit geweten dat dat mij zoveel kon doen. Ze was ook een lekker klein ding, slank met vrij grote borsten. Zeker zo in een strak, zwart topje met ieniemienie mouwtjes. En ze droeg een choker. Dat vond ik helemaal wat… Ik had het nog niet eerder gezien bij haar. Elise had er ook een paar, en eerlijk gezegd vond ik dat wel iets stouts hebben, al zei ik dat nooit. Ook niet nu, toen Kamila naar me toen kwam en voor me stond. Ik keek wel naar die chocker, en naar haar hals waar die omheen lag. Ze kon me zien verzinnen. Ze kamde haar rode lokken nog aan één kant achter haar oor en zei toen dat ze m’n hulp nodig had. Het klonk als een normale vraag, maar ik voelde de bui alweer hangen.

‘Jij weet vast wel wat mooie plekjes hier te vinden.’ zei ze eerst. ‘Wil je me die een keer laten zien? Voor een shoot, dacht ik. Ook ik moet werken.’ lachte ze wat geniepig. Maar op zich een normale vraag.

‘Uhm, ja. Tuurlijk.’ zei ik dan ook. ‘Heb wel wat ideeën.’

‘Het liefst een beetje afgelegen. Dat we echt alleen zijn. Zo gênant als er dan opeens iemand stoort.’ lachte ze om het idee. Ik begon me nu al of te vragen waarin we dan gestoord zouden worden…

‘Tuurlijk.’ bleef ik echter rustig.

‘En zou ook hulp kunnen gebruiken bij het maken van de foto’s. Een keer niet alleen selfies lijkt me leuk.’ stelde ze de dus de vraag of ik de rol van fotograaf op me wilde nemen.

‘Uhm, okay.’

‘Tegen betaling, hoor!’ zei ze nog snel. Maar dat hoefde ook weer niet. Ik dacht dat ze het nu aanbood om ons alsnog financieel te willen helpen.

‘Nee, dat hoeft echt niet.’ zei ik nors.

‘Echt niet? Want als je geen geld wilt aannemen…’ begon ze nu verleidelijk te klinken. Daarbij draaide een vinger door de punten van haar rode lokken ter hoogte van haar goed gevuld borst, duidelijk in een push-up omhoog geduwd. Ik slikte dan ook. ‘Wat je maar wil.’ kwam ze een stapje dichterbij. Daar ging ze weer. Als dit een sport was, was zij een absolute toppen. ‘En je mag ook m’n outfit uitkiezen.’ zei ze nog. ‘Wat je maar wilt. Of niks…’ gaf ze nu de reden waarom we zeker niet gestoord mochten worden. Ik kreeg het benauwd van dit voorstel. Ik begon toch te denken dat als ik Elise zou laten gaan, het nog niet eens zo slecht zou zijn. Al waren de signalen van Kamila natuurlijk wel erg dubbel. De redenatie was voor mij nog een groot raadsel. Maar ze stapte nog dichterbij. En haar mond vond mijn oor terwijl haar beiden handen deze keer de bobbel in mijn broek onder mijn schort vonden. ‘Of hier… Nu. Hoe wil je dat ik je betaal? Ook voor de logeerkamer valt wel wat te regelen, toch?’ ontnam ze nu compleet m’n adem. Haar ogen waren vurig van verlangen en dat ze dit veinsde, geloofde ik gewoon niet. Zij wilde me zo graag. Maar ook dat leek met net zo ongeloofwaardig.

‘Ik wil dat je…’ wilde ik toch een voorstel doen. Maar ze drukte haar vinger op mijn lippen.

‘Niet nu.’ lachte ze dan wat plagerig. En echt twee tellen later klonk het belletje weer bij de voordeur en had Kamila net weer gepast afstand van me genomen. Opgetogen kwamen daar Elise en Hyun binnengelopen en vroegen zich af waarom Kamila niet op hun gewacht had. Die deed het af als dat ze niet in die suffe kringloopwinkel wilde blijven slenteren en het leuk vond mij te zien en mijn winkel. Wie wat wist en wie wat niet wist, wist ik nou echt niet meer. Daar stonden plots die andere twee meiden. Eén daarvan is nog m’n vriendin. Maar voor hoelang, wist ik niet meer. En die ander had ik mijn vriendin zien beffen… Maar dat wisten zij dan weer niet. De enige die echt alles leek te weten was Kamila. En die had nogal wat geheimen voor de rest, zo leek het.

Elise had lunch meegenomen en uiteindelijk hadden we gezellig met z’n vieren gegeten in de winkel, en leek er weer niks aan de hand te zijn. Al viel mijn blik nu nog meer op Kamila, die dat wel leek te zien maar nog meer haar best deed daar niet op in te gaan. Die meid begon nu wel met vuur te spelen. Of was ik het die met vuur speelde? Want vurig was ze. De dag was nog lang en zwaar. In de middag kreeg ik het druk, en na sluiting zou ik het een en ander verzorgen voor een feestje. Een bestelauto had ik niet en ook niet gehuurd. Dus fietste ik zeker zes keer heen en weer met volle fietstassen en probeerde ik alles heel te houden, wat lukte. Maar eenmaal thuis, was het al tien uur. Echt laat. Ik was op. Deze dag was op meerdere manieren slopend geweest. Zo ook deze week sinds de komst van de dames, als eigenlijk wel de hele periode na Brugge. Mijn lichaam wilde ook niet meer. Ik stond te trillen toen ik mijn jas had uitgedaan. Een donkere gang. Iedereen lag waarschijnlijk al op bed, of in elkaars armen. Ik niet. Ik liep langs de kamer van Hyun richting de woonkamer. Daar kwam nog licht onder de deur vandaag, maar ik hoorde niks toen ik mijn oor op het hout legde. Vanavond niet, blijkbaar. Ik deed wat verwarmend licht aan en snuffelde in de koelkast naar wat te eten. Ik had nog niet gegeten. Elise had ook niks voor me klaargemaakt of overgehouden. Dat deed ze nooit. Zo was ze gewoon niet. Ik besloot maar een eitje te bakken en met wat brood was dat wel voldoende voor nu. Morgen weer een dag. Snel naar bed maar, was het idee. Maar deze al gekke dag was nog niet voorbij. We gingen langzaam richting waanzinnig. Want terwijl ik nog aan het fornuis sta, hoor ik zachtjes mijn naam gefluisterd worden door de donkere keuken. Ik kijk over m’n schouder, en daar staat ze. Wie anders kon het zijn. Natuurlijk was het Kamila. In een lange zwarte kamerjas. Alleen haar kuiten en voeten waren bloot en dansten mij voorzichtig tegemoet terwijl ze kwam kijken hoe het me ging. Zo keek ze ook echt even. Ze was bezorgd.

‘Arme Lucas.’ zei ze zachtjes terwijl ze achter me kwam staan en tegen me aan. Haar handen op mijn vermoeide schouders. Haar lippen drukte ze daartussen er tegenaan. Ik sloot m’n ogen en zuchtte. Ook dit miste ik als ik thuis kwam. Waar was Elise? Kamila was ne degene die over m’n schouders wreef en mij wat warmte gaf op deze manier. Een fractie van de warmte die ze te bieden had. Ik kreeg het langzaam weer warm van haar. En steeds warmer. ‘Snap niet dat ze hier nu niet is.’ zei ze zacht. Ik gniffelde erom. Wat was ze toch van plan?

‘Tja.’ zei ik alleen. ‘Het is ook al laat.’ nam ik het nog op voor Elise.

‘Dat is het zeker. Juist daarom. Arme jongen.’ noemde ze me liefkozend. Haar woorden waren warm en vol met liefde en vertrouwen. Ze waren zo welkom. ‘Als je mijn vriend was.. En je deed zo je best om alles goed te doen…’ wreef ze door over m’n schouders. Dan draai ik me om. Ze kijkt me recht aan. Ze is zo dichtbij. Mijn handen liggen plots op haar heupen en de hare wrijven nu over m’n borst. ‘Ik zou echt alles doen… Alles om je een goed gevoel te geven…’ fluistert ze zachtjes terwijl haar ogen weer beginnen te fonkelen. Ik pak haar steviger vast. En even later zoenen we. Toch! Het kon zo niet door blijven gaan. En het was niet goed van me, maar ik had het nodig. Gewoon wat affectie. En Kamila was meer dan bereid mij dat te geven. Ze drukte zichzelf tegen me aan en ik voelde haar warmte door de kamerjas heen. Haar handen wreven langs m’n hals, schouders en over m’n borst en armen. Mijn handen pakten haar heupen steviger vast, en gleden zo nu en dan naar haar heerlijk billen. Zo hebben we eerder gestaan. Maar ik zou nu niet meer stoppen als Elise ons ook nu weer zou storen. Daar dacht ik van geleerd te hebben. Kamila werd steeds heter. En ik kreeg het steeds warmer. Vurig begon ze me te tongen op een manier dat ik ook alles vergat. En dus tongde ik terug. Haar hand gleed over m’n broek, en vond mijn harde in de vorm van de bobbel die ze nu al zo vaak had afgetast, dat het enkel nog haar aanrakingen gewend was. Ik wilde dat ze verder ging. Zo veel verder. Het moest gewoon. Ik wilde niet meer wachten, niet meer denken. Dat ding moest bevrijd worden en bevredigd. En dan maar door Kamila als Elise het steeds bij een ander zoekt. Wie is zij dan nog om daar over te oordelen.

En Kamila leek mij dit ook te gaan geven. De stof van haar kamerjas was van haar schouders gevallen en een verleidelijk stukje ondergoed presenteerde haar perfecte borsten. Ik kon er niet van afblijven. En ik mocht er ook aankomen en nam ze gulzig in de hand terwijl we door bleven tongen. Haar andere hand wreef nu ook over mijn zaakje. De handen hadden mijn harde lul een broekspijp in gemasseerd en koesterend en vertederd streelden ze de lange schacht die onder de verhullende spijkerstof verborgen lag. Ze maakte me gekker en gekker. Maar zelf verder gaan, deed ze nog niet. Ook toen ik mijn hand onder de stof bij haar borsten wilde plaatsen, hield ze dat nog tegen. En niet veel later verbrak ze de kus.

‘Wil je me?’ vroeg ze me. Wist ze dat nog niet dan? Ik knikte snel.

‘Ik jou ook. Maar…’ beet ze op haar lip en keek ze naar mijn torso wat wild op en neer ging van de spanning en ook naar de vorm van mijn pik die nog verpakt in haar handen lag.

‘Wat is er?’ vroeg ik haar. Ik was het ook wel een beetje zat. Geen spelletjes meer.

‘Ik ga je wegsturen nu.’ zei ze met enige spijt in haar stem. Ze keek me nog aan met die vurige, groene ogen en ik kon het niet geloven. ‘Je moet het goedmaken.’ zei ze daarna zachtjes, alsof ik het was die het verkeerd gedaan had. ‘Ga naar haar toe. Zeg het haar. Laat het haar zien. Ze moet je geven wat je van haar verlangt. En dat wil ze ook.’ hijgde ze bijna moedeloos. Was ze gek geworden?!

‘Maar ik…’

‘Nee, vertrouw me. Alsjeblieft Lucas.’ klonk ze zelfs wanhopig. Wat gebeurde hier toch? Ik was in staat de kleren van haar lijf te scheuren, haar over de tafel of het aanrecht te buigen en me helemaal te laten gaan. En toch wogen haar woorden zwaar. Elise was hierboven. Misschien had ze ons wel gehoord. Misschien ook niet. Kamila stuurde mij nu naar haar toe, terwijl ik op het punt van knappen stond. Het kookpunt was bereikt. Ik was niet meer te houden. Ik moest en zou aan m’n trekken komen. En dat ik in deze staat was, had ik te danken aan Kamila. Niet aan Elise. Maar dat er nu wat moest gebeuren met mijn toestand, was haar duidelijk. Er was geen keuze meer. En dat leek het idee erachter te zijn. ‘Ze wil je. Echt waar. Ze wil dit!’ kneep ze nog een laatste keer fel in mijn harde.

‘En jij niet dan?’ vroeg ik ontluisterd.

‘Zeker wel. Geloof me. Maar niet op deze manier. En dat hoeft ook niet.’ gaf me hoop, terwijl het iets was wat nog zo ver weg leek te liggen.

‘Kan je niet even…’ klonk verslagen. Al zou ze hem maar even aanraken.

‘Nee. Ga naar Elise. Vertrouw me.’ zei ze nog een laatste keer. En ze stuurde me echt weg. Zij bleef achter in de keuken, en ik strompelde verward en verslagen door de gang en naar boven.

Vanuit onze kamer kwam ook nog licht onder de deur vandaan. Elise was dus wakker. Werd ik verwacht? Speelden ze onder een hoedje?

"Je bent laat" zegt ze zonder om te kijken. Ze klinkt niet boos. Ik zie haar liggen, mooi als altijd. Met haar rug naar me toe, plat op bed. Ze leunt op haar ellebogen en in haar handen heeft ze haar telefoon waar ze haar blik ook op hield. Ze keek nog niet om. Ik stond daar en deed de deur achter me dicht. Ze leek me niet te verwachten. Stond ik dan. Keihard en geiler dan ooit. Naar boven gestuurd door een meisje zo lekker dat alleen zij me zo hard kon maken. En ik moest geloven dat Elise op mij lag te wachten. Ze keek niet eens om. Ik zweeg en zuchtte. Ik was moe en getergd. Ik dacht aan Kamila en vooral aan haar blik toen ze me zei haar te moeten vertrouwen. Als dit niet zou werken, zou het zich vast nog wel vanzelf oplossen, dacht ik. Wat had ik te verliezen.

"Elise?" sprak ik rustig en riep ik haar. Ze stak een vinger op even te wachten. Ze keek een filmpje. Totaal nutteloos. Ik sloot m'n ogen. Ze maakte me boos. Een boosheid die wel eens vaker voelde als ik haar achteloos zag doen alsof er niks aan de hand was. "Elise. Ik heb je nodig. Nu." Sprak ik nog een keer tot haar. Haar billen lonkten naar me in haar strakke jeans en het witte shirtje wat ze droeg was aan de korte kant en haar mooie taille lag voor het grijpen. Als ze nog niet zou reageren, zou ik zo op haar klimmen. Maar ze keek nu wel om. De toon van mijn stem liet haar ernstig kijken.

"Hoezo? Wat is er?" Klonk ook zij ernstig nu ze doorhad dat er ook iets aan de hand was.

"Ik..." zuchtte ik. Ik trok mijn shirt uit. Ik was magerder geworden. M'n getergde lichaam maakte ik langzaam zichtbaar. M'n sokken trok ik ook al uit en stapte iets dichterbij. "Ik heb je gewoon nodig." zei ik haar nog een keer en begon m'n broek los te maken. Ze kwam iets meer overeind en bespeurde enige nieuwsgierigheid bij haar.

"Lucas..." klonk zij nu net als ik. Haar telefoon was niet meer interessant en legde ze nu ook weg. Ze ging rechtop zitten en kamde haar mooie, bruine haren achter haar oren. Ze is zo knap. Ik trok m'n broek uit en stapte eruit. In mijn boxer veerde de stof op en mijn stijve was zo goed als volledig zichtbaar. Ik toonde mezelf ook al aan haar op deze manier en wat ik van haar wilde, nu, werd haar nu snel duidelijk. We keken elkaar aan. De spanning steeg. Kon dit wel opeens na al die tijd, na alles wat er gebeurd was? Was het zo simpel? Of juist zo ingewikkeld? Mijn boxer trok ik los en over m'n stijve heen. Ook die viel naar de grond en hij wipte tevoorschijn.

"Je moet... Ik heb je... Ik wil..." zei ik haar en stapte naar haar toe. Haar reactie tot nu toe weerhield mij er niet van terughoudend te zijn. Ze keek naar m'n pik. En ze slikte. Ik was zo hard. Echt niet normaal hard. En ik zag in haar ogen dat dit haar beviel, al bleef ze gespannen kijken. Dit had ze niet verwacht. Ook de eenvoud van het kenbaar maken van deze primaire behoefte beviel haar. Meer wilde ik nu niet. Alleen dit. En toen ik aan de bedrand stond, legde zij een hand op de schacht en trok ze zich dichterbij. Ze keek me aan, maar zei niks. Ze lachte verlegen naar me. Ik slikte en hijgde. Zij knikte nog. Meer was er niet nodig. Niet meer.

En toen deed ze dat wat ze anders nooit zomaar deed. Zonder wat te zeggen. Ze hield hem stevig vast met één hand terwijl ze op de ander op bed leunde. Ze opende haar mond zodra haar ogen gesloten waren en haar zachte, warme lippen vonden mijn stijve, hete lul en de kloppende eikel ontving een paar natte kusjes, voordat ze hem zomaar in haar mond nam. Zomaar? Nee, niet zomaar, natuurlijk. Ik keek in ongeloof toe en zag mijn bloedmooie vriendin na twee maanden zich storten op mijn lul. Net als toen in de auto. Maar alles was anders nu. Langzaam bewoog ze haar lippen over de harde schacht heen en nam ze m'n eikel diep in haar mond. Maar dan ook echt even diep, om hem weer langzaam tevoorschijn te laten komen. Ze keek me aan terwijl ze de eikel tegen haar lippen drukte en een klein beetje spuug erop blies. Haar ogen fonkelden. En de mijne ook. Er kwam een hoop los. Dit was wat ze wilde. Dit was opeens weer dat sletje wat in haar zat. En die had ik nodig. Die was van mij. Opeens besefte ik het. Opeens durfden we weer, al bleef het dubbel. Zo had ik haar Mussa zien pijpen op de mobiel van Sophia. En zo had ik haar Jeff zien pijpen voordat het allemaal misging. Of ging het daarna juist allemaal goed? Ik zag haar weer zitten. Hoe ze zich liet nemen door die twee. En daar werd ik kwaad van. En ook geil. Zoals elke keer weer. Elise pijpte door, maar nu al wel met een hand van mij op haar achterhoofd. En ik duwde een beetje mee. Ik wilde me aan haar vergrijpen. Ik wilde m'n gram halen. Dan maar op deze manier. Er was nog niks uitgesproken. Nog niks opgelost. En dus was het nog niet goed. Maar dit hielp wel. Ik zag haar gulzig mijn lange, harde lul pijpen en ze dreef me wild. Ik stond al die tijd op knappen, maar ze nam haar tijd. Ik niet. Ik wilde niet nog meer tijd nemen. Ik had gezien hoe je haar moest behandelen. En zeker niet altijd. Maar ik wist dat ze dit zo nu en dan nodig had. Dat was toch het idee erachter? Of niet? Hoe dan ook kon ik niet meer wachten. En dus legde ik mijn andere hand ook op haar hoofd. Net als Jeff toen vergreep ik me aan die prachtige, glanzende haren van haar en zoog haar lieflijk gezichtje door als het sletje wat ze was. Totdat ik me er echt mee begon te bemoeien en ik iemand werd die ik nooit dacht te kunnen zijn. Maar het voelde goed. Heel goed. Ik nam het over van haar en duwde mijn lul diep haar mond in. En daar hield ik hem even. Dat ze het moeilijk had, hoorde ik meteen. Dat gaf niks. Laat het haar maar even moeilijk hebben, dacht ik nog. Dan weet ze ook eens hoe dat voelt, dacht ik nog. Ze stribbelde ook niet tegen. De hand die mijn lul net nog stevig vasthield, lag wel op mijn dij en daar zette ze iets mee af. Maar niet genoeg. Ik trok me terug en herhaalde dit nog een keer.

'Ik moet gewoon...' fluisterde ik hijgend hierna en gaf haar meer lucht. Al bleef mijn lul in haar mond. Makkelijker werd het er nog niet voor haar op toen ik haar echt even stevig vastpakte en haar ook echt even stevig begon te nemen. Haar mond dus. Ik nam haar mond en met stevige halen deed ik dit met groot plezier. Er viel een last van m'n schouders. Ook ik fantaseerde wel eens over iets ruigere seks. Maar mijn lieve, perfecte vriendin zou dat vast niet willen. Dat maakte ik mezelf dan wijs. Ik wist beter. Ik had het gezien. En ik zag het nu weer. Ze stond het toe. Het deed haar niks. Niet in negatieve zin. Ik kreeg juist het idee dat ze dit echt wilde. Een sletje. Dat wilde ze soms zijn. En zo wilde ik haar soms wel hebben. Dus pompte ik door. Al met al duurde dit laatste nog geen minuut. Ik stond immers op knappen. En mijn lul gleed zo heerlijk haar natte, warme mond in dat ik het gewoon niet langer kon volhouden. Mijn handen bleven op haar achterhoofd toen ik schokkend tot stilstand kwam, mijn eikel weer vrij diep in haar mond. Ik gromde en proestte. Ook zij proestte. Mijn zaad kolkte en vulde haar mond in een rap tempo. Haar wangen werden bol en ze hield haar lippen strak om de schacht. Niks ontsnapte. En zo maakte ze mij langzaam duidelijk dat wat ik dacht ook klopte. Op haar manier vond ze dit ook fijn en wilde ze zo behandeld worden. Soms dan. Ook door mij. Juist door mij. Dat had ze ook gezegd. Maar zien is geloven. Langzaam haalde ik mijn handen van haar hoofd en was ik toch bang te ver te zijn gegaan. Ik wachtte haar reactie af. Mijn lul gleed uit haar mond maar de eikel hield ze er nog in. Ook vond haar mond mijn schacht weer. Ik hoorde haar slikken. Alles in één keer weg... Ik hijgde opgelucht. Ze hield haar ogen nog dicht. Ik zag het vocht op haar lippen glimmen. Daar zat ook wat sperma bij. Niet alles had ze binnen kunnen houden. Ik ontwaakte langzaam al bleef mijn lul hard, waarvan de eikel altijd nog liefkozend vertroeteld werd door haar mond. Ik was benieuwd naar wat ze te zeggen had. Maar zo ver kwam het niet...

Want rustig bleef ze m’n eikel kussen. En daarbij keek ze me nog altijd niet aan. Sterker nog. Ze was niet klaar met me. Haar hand vond de schacht weer en ik kon niet eens afstand nemen. Tergend langzaam nam ze de eikel weer in haar mond en liet ze haar lippen over de dikke schacht glijden die onverminderd hard bleef. De hele ervaring was al zo opwindend. Maar dat Elise nu gewoon doorgaat nadat ik haar zo ‘behandeld’ had, maakte alles nog veel intenser. Het was een rare mengeling geweest van woede en opwinding die mij dit hadden laten doen, gedreven door de spanning van de laatste tijd en de uitdaging die de komst van haar vrienden hadden geboden. Ik denk niet dat Kamila besefte wat hier ging gebeuren. Die leek eerder te geloven dat we als een romantisch stel elkaar weer zouden vinden in het bed. En toch vond ik Elise niet ordinair. Ik was het wel even geweest. Maar ook dat vond ik allerminst ordinair. Liefkozend bleef ze me pijpen. En daarbij nam ze m’n lul gewoon weer diep in haar mond, al kuste ze zo nu en dan ook net zo liefkozend de zijkanten van de schacht of de eikel met haar zachte lippen, terwijl haar andere hand teder mijn ballen begon te masseren. Restjes sperma kwamen zo langzaam nog naar boven, te zien op haar lippen en op mijn eikel. Het deerde haar niks. Vroeger had ze dit nooit zo gedaan. Toen was pijpen op zich al een probleem. Dat had ik wel geleerd in Brugge. Elise kon fantastisch pijpen en daar ook zelf van genieten. Maar alleen bij de juiste man… En die man moest ik worden. Soms. Jeff was wel die man, een jongen nog. Toen dan. Maar die is er nu niet. Ik kon haar al niet alles geven. Dus dit is wel het minste. En eerlijk gezegd kon ik hier ook wel aan wennen. Ze kwam tot rust en haar hand streek nog zachtjes over de paal heen terwijl ze het contact met haar mond nu definitief verbrak. Ze opende haar ogen weer en leek te beseffen van wie deze lul was. Haar ogen waren nog iets waterig van mijn harde aanpak, maar straalden en fonkelden een verliefdheid uit die ik al een tijdje niet gezien had. En dat zorgde ervoor dat het een lastige situatie bleef. Ze kende twee vormen. Allebei weergaloos. De lieve, bescheiden en verlegen Elise, die veel te knap was om zo lief, bescheiden en verlegen te zijn. En aan de andere kant dus deze Elise. De slet. Het klonk nog steeds gek haar zo te noemen. Maar het zat in haar. En aan mij om het uit haar te krijgen. Zo wilde ze het. En ik kon niet meer ontkennen dat ik dat niet wilde. Dat dit gebeurde, was natuurlijk wel even goed. Maar het deed me ook weer realiseren dat we nog steeds een hoop uit te praten hadden. En misschien kon dat nu dan eindelijk gebeuren. En tijdens dan proces konden we misschien ook elkaar weer op fysiek gebied vinden. Boos was ik niet. Niet op haar. Wel op die hele situatie van toen. Maar nu boog ik voorover en kuste ik gewoon mijn sletje op de mond. Elise veranderde dan weer langzaam in die andere meid. Ook die had ik lang niet gezien. Ik stond te trillen op m’n ben van vermoeidheid en liefkozend nam ze me in haar armen en lagen we niet veel later in bed. Ik naakt. Zij nog volledig gekleed. Haar handen wreven liefkozend over mijn getergde lichaam en ze kuste m’n kruin meerdere keren zonder dat we echt wat tegen elkaar zeiden. Nog niet. Even nagenieten nog. Ik kon merken dat zij ook dit hele proces moest verwerken. Zij had zich binnen mum van tijd laten overhalen door mij door dit te doen. En dat was een goed teken. Daar was ik van overtuigd. En ook dat zij dat vond. Vanaf hier konden we hopelijk verder. Nu maar hopen dat Kamila geen spijt krijgt van dit opzetten. Want Elise was nu weer de enige waar ik alles voor en mee wilde doen.